L ^ XENIA ORCHIDACEA y /v. p B E 11 ZUR \ KENNTNISS DER i ORCHIDEEN v\ vox ■ \ Dr. HEINRIGH 6DSTAV REICHENBACH fil, AUSSEP.UKDKNTL. PROFESSOR IN DER PHII.OSOPHISCHEN FACULTAT uJTD Cl^ •■ S HERBAKIUMR AN 1>ER UNIVERSITAT LEIPZIG -^^'h^ .^{^ O V-v^ ^ \\..^ ^\ Vt a>uL ^W^ ' ERSTER BAND. ^ ^:- \ K LEIPZIG : F. A. B R C K H A U S 18 5 8. //•^ /^ecf • nun $n\tBtU DEM KONIG A VON SACHSEN IN TIEFSTER EHIiFURCHT GEWIDMET VOM I • VERFASSER. t V o r r e d e. er Abscl)luss einer Ilauptabtheilung eincs mil Liebe gepfleglen Werks, dessen Ilcrausgabe KennLniss und Sludium aller Leislungen im Gebiete der Orchideenkunde erforderle, ist mir ein Anlass, fiber das Erstrcbte, wie uber das zu Erslrebende mich auszusprechen. Freude an der Natur im Allgemeinen, an den Orchideen insbesondere gehort zu meinen friihesten Lebenserinncrungcn. Halte doch valcrliche Fursorge von Kindheit an mich mir sclbst ■ unbevvussl auf die Auffassung der Formen organisirter Wesen hingeleitet und slanden mir von friih an zumal gute botanische Hulfsmittel so zu Gebole, dass dem Knaben schon viele botaniscbe Kupferwerke Jieb und befreundet waren. Wo spaler die Sammlungen meines Valers nicht ans- reichten, da war es erlaubt, unter dessen Aufsicht die Schatze des in seiner Art einzig aus- gestatteten bolanischen Museums Sr. Majeslat des hochstseligen Konigs Fricdrich August II. von Sachsen zu Rathe ziehen zu durfen. Dresden hatte in den dreissiger Jaliren dieses Jahrhunderts gleichzeitig mit Hamburg die ersten Orchideenculturen des Continents. Nach Hofrath Kreissig's zu fruhem Dahinscheiden blieben die besten Bestandtheile seiner fur damals sehr ausgedehnlen Sammlung in Dresden: ei|i nicht geringer Theii wanderte in den akademiscben botaniscben Garten, wo der nun auch enl- schlafene Hofgartner Lehraann durch Herbeischaffung unbestimmter Formen ebensowohl, wie Graf von Hoffmannsegge durch Einfiihrung brasih'anischer Exemplare reiche GelegenheiL zur muhseligen Enlrathselung der damals auf dem ganzen Conlinente ungekannten Gewachse darbol. Im Schlossgarten zu Pillnitz findet sich noch jetzt die Sammlung der Orchideen weiland unseres Konigs Friedrich August II., welcher ihnen eine besondere Liobe widmete. Herr R. von Romer auf Lothayn und Neumark regie zuerst zur Bearbeitung getrocknetcr Orcliideen an : die Erinnerung an die bei diesen erslen Versuchen uberslandenen Muhen bleibt mir fur immer. Zahlreiche Aufsatze in Zeitschriften und die „Orchidographia europaea" erwarben mir das Vertrauen der freisinnigen Vorstande der grossen Ilerbarien zu Berlin und Wien und Petersburg, der Herren Dr. Klotzsch, Professor Fenz'l, Dr. Ruprecht. Bald kamen die meisten getrockneten Orcliideensammlungen conlinentaler Reisenden in meinen Besitz : ein umfassendcs Herbar und cine reiche Sammlung wissenschaflHcher Zeichnungen wuchsen unter meinen Handen. Mit ganz VIII I besonderem Danke seien die Herren Linden, Galeotti, Wagener, Oersted, von Warscewicz, Zollinger, WendlandfiL, Kegel, WuJlschlager genannt. " Kaum giebt es bedeutende Sammlungen lebender Orchideen auf dem Gontinente, von denen nicht Einsendungen frischer Bluthen zur Beslimmung einliefen -» hundert Schachteln und Kasten vol! dergieichcn bilden die geringsle in den letzten Jahren vorgekommene Summe. Link und w Kunth, zu fruh dahingeschiedene Conner, begiinstiglen die Mittheilungcn der von Herrn Inspector Bouche im Berliner botanischen Garten gezogenen Bluthen. Vielfache Mitlheiiungen kamen von Berlin aus den Garten tier Herren Nauen, Augustin, Borsig, Mathieu, beider Herren Reichen- heim, der Herren Decker, Haseloff, Allardt — thcils gezogen von den Besilzern, thcils von den bewahrten Obergartnern, den Herren Gireoud, Lauche, Gaerdt, Reinicke, Schmidt, Schulze. — Die beiden Herren Wendland, Vertreter einer altberuhmten Gartnerfamilie, schickten die Schatze F nichl nur des Herrnhouscncr Berggartens, sondern auch auf Reisen im Fluge fiir den Mono- graphen gearndtete Spcnden. — Kostbare Sendungen lieferte Flottbeck bei Hamburg: die Herren Booth & Sohne und der verstorbene Senator Jenisch boten manches Neue und viel Schones, Culturen des Herra Boyscn und unseres treffiichen Seniors der Orchideenzuchter Herrn Kramers. Herrn Inspector Otto verdanke ich interessante Arten aus dem Hamburger botanischen Garten. In Bremen haben wir das Aufbliihen der Sammlung Herrn Retemeycr's nach den gemachlen Miltheilungen zu gewartigen, — Aus Bohmen kamen vlele Bluthen aus dem graflich Thun'schen Garten zu Tetschcn, cullivirt von dem Schlossgiirtncr Herrn Josst, der durch Anzucht der grossten Exemplare imposante Effecte hervorbringt — und manches Seltene wurde auf Befehl Sr. Durchlaucht des Prinzen Camille Rohan von Sichrow aus eingeschickt. Ausgezeichnete Neuigkeiten kamen aus Brussel von Herrn Director Linden, dem wir zahlreiche Einfiihrungen danken. Aus Herrn Pescatore's beruhmten Garten zu La Celle bei St. Cloud gelangten mir Kisten mit grossartigen Blulhenschatzen zu, die beredt fiir Herrn Liiddemann's Kunst sprachen. — Die Herren Veitch zu J Chelsea sctzten mich in den Besitz ihrer merkwurdigsten Neuigkeiten. — Es fehlt an Raum — um Allen, Allen zu danken, die in einer seltenen Einigkeit ihr freundhches Vertraucn in mich selzten, Nicht ohne Befriedigung denke ich an das Chaos wirrer Bestimmungen vor noch sechs Jahren und an die jetzige weite Verbreilung richtiger Bezeichnungen auf dem Continents. Die Wandelbar- keit des Geschicks, die Launen der Neigungen spiegeln sich nur zu oft unter diesen Orchideen- sammiern — manche Sammlung schon sah ich in den letzten Jahren unteraehen. — Andere Male waren es Missculturen, die den Besilzern die Lust an ihren Lieblingen benahmen. — Die aus letzferem Gruncl eingetretetene Veraussening der Kefcrstein'schen Sammlung zu Krollwitz bei Halle war um so schmerzlicher, als der Besitzer stets bereit war, wisseuschaftliche Interessen zu fordern. Eirie Sammlung dagegen liabe ich in ihrer stolzen Enlwicklung beobachtet, bis sic auf ihren jelzigen Standpunkt gelangte. Die grossle, reichste, schonste Orchideensammlung, die je bestand, die des Herrn Consul Schiller zu Ovelgonne unweit Altona ist eins meiner besten Bildungsmiltel gewesen — moge sie noch lange in ihrer stetigen Ausdehnung fortschreiten. Nichl nur erhielt ich voile BlQthenslande fast aller dort bluhenden Arten — viele waren neu, directe Einfiihrungen aus den fernsteh Zonen — sondern jedes Jahr kamen mir iramer wieder T neue Proben von den friiher gesendelen Arten zu. Wie anders erschiencn dieselben Arten, IX wenn erst in Cultur sekommen. Viele Aufklarunoen erhiclt ich von dem Besitzer und seinem b vorzLiglicben Obergartner, Herrn Stange, der neben seinen gartnerischen TalenLen den Scharfblick eines gewandten Syslematikers besitzt. Diese immer wieder angereglc Anschauung, der stets erneute Vergleich mit alien fruhern Exemplaren, Zeichnungen, Notizen^ die so oft wiederholte Analyse derselben Art — dies AUes hat meine Anschauungen uber Vervvandlschaflsverhaltnisse und liber die Formcnkreise der Arlen und Gattungcn vielfacli erweitert. — Auch zahlrciclie Orchideen- fruchte zog neuerlich Herr Stange. Es durfle geralhen sein, iiber die Bestiindigkeit der Weiscn des Aufspringens und der Formen langer forfgesetzle Beobachlungen anzustellen, ehe wir iiber don etwaigen systemalischen Werth dieser von Ilcrrn Prilleux wissenschaftlich sludirten Organc urthcilen. Ein reger Verkehr mit ITerrn Lindley, der so lange ganz allein die Orcbideen bewalligte, hatte die unschatzbare Folge, dass derselbe mir bei wiederholter Anwesenbeit in England die freieste Benutzung seiner Sammlung getrocknetcr und gezeicbneler Orcbideen gestatlete, die Frucht einer vierzig Jahre lang fortgeselzlen Tbatigkeit. Zq den tausenden eigener Zeichnungen, zu den in fernen Landen gefertigten Bildern, Skizzcn Oder auch Copien der Originale von von Warscewicz, Wagener, Focke, Korlhals, Lansberg, Linden, Funck, Schlim, der Brilder Bauer, von Kubl und van Hasselt, von van Aaken, von Galeotli gesellten sich nunmebr die Copien aller Zeicbnungen Lindley's, der Miss Drake, von alien Frcundcn Lindley's, die fur mich Interesse batten. Meine Sammlung von Orcbideenzeichnungen ist die reicbste, wahrend mein Herbar nur in Bezug auf continental -indiscbe und australiscbe Formen dem Lindley's nacbstebt, fur die Orcbideen anderer Gcbiele demselben gleicbkommt oder voran- stebt. — Bei wssenschaftlichen Slreiligkeiten zwischen Lindley, raeinem Lehrer, und mir ist das Recht in der Kegel auf Seiten dessen gewesen, der fiber das bessere Material verfQgte — stets baben wir im Interesse der Wissenschaft einander Alles zu Gebote geslellt, woruber wir verfugen konnten, nie einander vorgekommene Irrtbumer verborgen. Die Herren Kunze, Sir William Hooker, Dr. Hooker, Boissier, von Schlechtendal, R. Brown, de Yriese, von Blume, unterstutzten Jeder in seiner Weise meine Bemuhungcn. Es gab in der Orcbideenkunde drei Arbeiten, deren allzu skizzenbafte Kurze mit der steigenden Zahl neuer Entdeckungen immer schmerzlicher empfunden werden musste. Die australischen Orcbideen R. Brown's, die javanischen v. Blume's in den „Bijdragen", die mexikanischen Galeolli's w und Linden's, beschrieben von Acbille Richard. R. Brown spendete eine Reihe Origin alexemplare mit eigenhandigen Etiketlen und gestattete die Copie der Orcbideenbilder in dem Album von Flinder's Reise, gemalt von Ferdinand Bauer, Dr. v. Blume setzte mich in den Besilz vieler Proben seiner Originale, von andern wurden Skizzen entworfen. Galeotti's Orchideenhauptsammlung ist in meinem Besitz, die einzigen gerelteten Abzuge der verlorenen Flatten des zu veroflentlichen beabsichligten Kupferwerks zu der „Orchidographie mexicaine" mir mil Gestattung der Ver- offentlichung ubergeben — die geraalten Originale Galeotti's nebst Achilla Richard's Typen wurden mir durch Prilleux's uneigennutzige Freundschaft. So darf ich behaupten, von alien bescbriebenen Orcbideen mindestens neun Zehntheile zu kennen. Nur zwei Reisen waren mir zu machen iibrig, um die fast vollstandige Kenntniss der. bescbriebenen Stammexemplare der so schwer zuganglichen Familie zu erringen, 4t« X H r Anfragen fiber raeine weitere orchidographische^Thatigkeit werde ich hiermiL beantwo^ten. Die Herausgabe der „ Genera Orchidearum" erscheinl mir vollig linbedenklich, sie wird Avohl nicht lange verschoben bleiben. — Ehe ich die „ Species Orchidearum" verfasse, eine Arbeit, zu der Lindley selbst mich aufforderte, mochle ich von gewissen Gruppen noch reicheres Material studirt haben. Es ist missHch, ein ungleich bearbeitetes Werk veroffenllichen zu sollen — selbst fur den, der sich bewusst ist, dass alle solche Leistungen nichts sein konnen, als ein neuer Unterbau fur den Weiterbau durch spatere Nachfolger. Die „Xenia Orchidacea" sollten als Sammelwerk einen Vorlaufer ^•^^^ -'— « zu einer allgerneinen Orchideenkunde bilden, Abbildungen und Beschreibungen seltener oder wichtiger Forinen ge- wahren, Dieser Band giebt Monographien von 38 Gattungen, darunter und ausserdem Beschrei- bungen von 320 Arten, Abbildungen von 195 Arten, von denen nur 31 vorher (meist ungenugend) dargeslellt worden war en. Die Verlagsbuchhandlung hat ihr warmes Inleresses fur dieses Werk durch die Fortsetzung desselben an den Tag gelegt. Wenn so vielfache freundliche Aufmunterung, meist vom fernen Auslande aus, von beriihmlen m Meistern, die Freude an meinem Werke erhohte, so war die rair im eigenen Vaterlande wider- fahrene Ehre, die „Xenia Orchidacea*' Sr. Majestat meinem Konig widmen zu diirfen, rair die hochste modiche Auszeichnung. Leipzig, 1. October 1858. G. H. Reichenbacli fiL '-^ 4 • V K Tafel 1. Epistephiuni Fridericl August! llchb. fil. Wzw. Afline E. elato lib. B. Klh. calyculo obliquo, sepalis carinatis el cum lepalis acuUs, labelli m orbjculati disco barbato. Oaulis bipedalis et ultra, bene foliosus, apice racemosus, rarius uniramosus; folia oblongo triangula basi cordata amplexicaulia ; bracleae ovato triangulae acutiusculae ovariis sub anlhesi quater-sexies breviores; calyculus obliquus, inaequaliler sinuato dentalus; perigonium carnosum: sepala ligulata acuta nerve medio exlus carinata; tepala oblongo obovata acuta; Jabelium sub- orbiculare basi libera utrinque semicordatum, margine undulato crenulatum; disco stria longi- tudinali papulis filiformibus nunc furcatis barbatum; concavum; gynostemium medio cum labello sessili connatum, androclinium immersum margine sinuatolobuiatum ; rostellum erectum obtuse triangulum: foveae basi triangulo incisae limbatae latera producta, crenata, basi acuta libera. Diese Prachtpflanze enldeckte mein Freund, Herr von Warscewicz, an den Weslcordilleren in ISeu- Granada bei 4 — 8000' Seehohe, besonders traf er selbe bei Teorama in der Provinz Ocana. In Peru und Bolivia fand derselbe Formen, welche er fur identisch zu halten geneigt ist. Sie ist in englischen Garten eingefuhrt, wachst in schwarzer Moorerde, verlangt Feuchtig- keit und nur 8 — 12** R. Warme. Die Bluthenzeit dauert sehr lange. Wir haben uns erlaubt, diese Pflanze Sr. Majestat dem Konige Friedrich August, dem tiefen Kenner der Natur, ehrfurcbtsvoll zu widmen. HofTenllich Avird dieselbe bald auch in unseni Sammlungen prangen. Abgeseben von den Exemplaren meines Herbars liegt mir eine Irene Farbenskizze, an Ort und Stelle vom Entdecker gefertigt, vor, der unsere Figur II. entlchnt ist Derselbe schrdtbt mir, meine Zeichnung der Bluthen, genau nach den aufgeweichten Individuen gefertigt, erreichle die natijrliche Grosse nicbt ganz. Die ein paar Fuss hohe Pflanze hat, wie besagte Skizze ausweist, eine bedeutende Anzahl fiber deren Verbindung mil der Grundaxe wir keine Nachricht haben Einige Wurzeln den Haupladern gehen am untern Theile der Stangel scharfe Kanten schuppige Scheiden stehen zunachst am Stangel. Daruber (mit Internodien von 3—4 Zoll) die entwickelten seegrunen Blatter, welche noch getrocknet glanzen wie lackirl und das die Galtung so auszeichnende netzige Geader zeigcn. Sie sind bis 6 Zoll lang, in der Milte bis 3 Zoll breit, elliptisch zugespitzt, mit feiner Spilzo, mit herzformigem Grunde den Stangel schief herab- laufend umfassend. Von herab. In den Achseln der Blatter finden sich regelmassig Laub-, oben auch Bluthenknospen. Die stattliche Traube mag im Leben bis Einen Fuss lang werden und zahit an dem grossern Exemplare 22 Bluthen. Die untersten Deckblatter haben ganz das Ansehen verkleincrter Laub- blalter, wahrend die obern ganz kurz dreieckig mit herzformigem Grunde werden. Die untersten Internodien sind bis 3 Zoll lang. An den walzigcn Fruchtknoten erscheinen die Rippen schwach 2 .-\-ii erden bis 3 Zoll lan« und gehen oben in einen von der Saule nach der ^ hautig gekielt; sie w Lippe zu schiefen Hautbecher fiber, welcher buckelig gezahnt ist und nach der gliederigen Ablosung von Bliithenhulle und Saule stehen bleibt. Die Bliithe ist getrocknet bornig und bruchig, woraus auf eine stark lederartige Beschaffen- heit zu schliessen, der die Art die angerijhmle lange Bluthendauer zu verdanken hat. Sie ist zur Biuthenzeit ganz offen, vom starksten Purpurroth, woven der gelbe Bart auf der Lippe und die "weissgelbe Anlhere schon abstechen, ■ Die drei aussern Hfillblatter sind langlich, spitz gekielt; die zwei Tepala fast gleich, aber vor der Spitze breiter; die Lippe ist kreisrund, ungetheiit, neben der Stelle, wo sie der Mitte der Saule angewacbsen ist, herzformig, am Rande gekerbt und wellig. Vom Grunde bis vor die Spitze geht ein Slreif fadiger oder gabeliger, fleischiger, kurzer Bartfaden. Die halbslielruiide Saule ist oben eingesenkt, ausgehohlt zur Aufnahme der langlichen, oben plotzlich verschmalerten , stumpfen Anlhere. Gewohnlich ist sie schief, nach ruckwarts oben verdickt. Der Rand des Androclinium ist stumpf kerbzahnig. Die stumpf dreieckige, fein gebuchteLe Narbendecke steigt steil auf. Die Seiten der Narbe gehen flugelartig nach vorn, sie sind halbrundlich, buckelig, stumpf korbzahnlg und gehen nach unten in eine freie Spitze. Die Narbenholilo isl unten begranzt durch einen verdickten Saum, der unter einem Dreiecke einspringt. Die hellbraunen, glanzenden Fruchte sind dreiseitig, in der Mitte stark geschwollen, 3 Zoll lang Es fmdet sich an ihnen nicht eine Spur von Arom, wie die Yerwandtschaft mit Vanilla zu erwarten berechtigte. Die unendlich zahlreichen Samen zeigen eine langliche, bald breite, bald schmale, stumpfe oder spitze, flachgedriickte Testa zahlreicher polyedrischer, hellgelber Zellen ■ M I mit zarten, unregelmassigen Ablagerungslinien. Unter den bescliriebenen Arten der Gattung steht nur Eine unserer Pflanze naher : es ist diese die zuerst aufgestelUe : Epistephium elatum Hb. Kunth in Voyage de Humboldt et Bonpland Nov. Gen. et Sp. VII. p. 121. Tab. 632. Diese weissblQthige Pflanze hat gerade (nicht schief) V ■ angewachsenen Blaltgrund; einen kurzern, symmetrischen Calyculus; langere Bluthen mit gleichen Sepalen und Tepalen, alle stumpf, die Sepala ohne Kiel. Die Lippe ist dreilappig; die breitern Seitenlappen sind rund und ganz unversehrt; der rundliche, vorn gespitzte Mitteliappen tragt jederseits 5 — 6 stumpf gezahnelte Lappchen; eine nach hinten zerschlitzte Leiste geht von der Spitze der Lippe bis zur Mitte; die Saule tragt jederseits uber dem Narbenflugel ein flaches Oehrchen. Endlich wachst die Pflanze bei 400' Seehohe. Epistephium amplexiraule Popp. End. hat zweimal so grosse, dunnhautige, licht rosenrothe , L Bliilhen mit weissem Lippenbarte. Die Tepala sind viel breiter, ausserordentlich dunn; die Lippe seichl dreilappig. Die Blatter sind langer und schmaler. Diese Art wachst beilaufig bemerkt nicht nur in Peru, sondern auch in Ocana. Tafei 1. L Eine Bluthentraube mit einem durchschnittenen Slangelstfick link.s und rechts. IL Eine verkleinerte Pflanze nach der Skizze des Entdeckers. i. Saule und Lippe +. 2. Saule \ -|-. 3. Dieselbe von vorn -f . Tafei 5. + schnitt des Samens -[-. +. 27, Durch- 3 Zu Tafel % Selenipedmm Rchb* fil Omnia Cypripedii, sed ovarium triloculare, trisulcatum trilobumve et semina Vanillae (saltern in duabus speciebus, forsan in omnibus). 4- Acaulia coriifolia, 1) S. caudatum. Cypripedium caudatum Lindl. C. Humboldti Wzw. 2) S. Warscewiczianum. Cypripedium Warscewiczianum Rchb. fil. 3) S. Hartwegii. Cypripedium Hartwegii Rcbb. fil. 4) S. Boissierianum Rchb. fil. Cypripedium Boissierianum Rchb, fil. in litL Affine C. Hart- wegii sepalis valde undulatis bene reticulatis, tcpalis medium usque undulatis, labelli corni- culis lateraUbus conicis, anthera sterili rhombea, lateribus posticis rotundis, anticis utrinque unidentatis. 5) S. Klotzschianum. Cypripedium Klolzschianum Rchb. fil. 6) S. longifohum Rchb. fil. Wzw. Cypripedium longifolium Rchb. fil. Wzw. 7) S. caricinum. Cypripedium caricinum' Lindl 8) S. Lindleyanum. Cypripedium Lindleyanum Schomb. B, Caulescentia graminifolia, ^ 9) S. palmifolium. Cypripedium palmifolium Lindl. 10) S. Chica Rchb. fil. > r ^ Tafel % J. 1 — 5. 8eleiiipediuni Chica Rchb, fil. Afilne S, palmifolio : foliis longissime acuminalis, sepalis lanceolatis, labelli ostio antice transverse recto, stamine sterili sligmale plus duplo longiori. Levissime pubescens ,J2 — 15 pedale", ex axillis foHorum ramosum. Caulis a vaginis leclus. Folia a basi cuneata oblonga, medio dilatata, dein acuminata, apice longe selacea; inferne pu- bescentia, praesertim in nervis; — 10 pollices longa, medio — 1,8" lata; summa angustata, parvula. Racemus multiflorus. Bracteae ianceolalae acutae, inferiores nunc acuminatae, ovariis floridis 6. — 8. breviores. Sepalum superius lanceolatum acutum basi cunealum, inferius sub- aequale pauIo lalius, apice calloso relusum. Tepala linearia acuta. Labellum oblongo seu obovato calceolare, basi ima intus pubescens, oslio oblongato seu pandurato varie marginato antice semper reclihneo reluso. Stamen sterile lanceolatum apiculatum stigmate plus duplo longius. Diese Pflanze erhielt Herr Dr. Duchassaing von einem Indianerhauplhng aus den Gebirgen Panama's zugesendet. Sie ist dort den Indiancrn wohlbekannt unter dem Namen Vanilla en Arbol, indem die Fruclit die Eigenschaften der Vanille theilL Jed'enfalls ist es dieselbe Pflanze, von der Herr Dr. Seemann berichlet; sie giebt die in Panama Chica genannle Vanille (vgl. Lindley, Veget. Kingdom 1853. 183 b.). 1* 4 Sie erreicht nach den Berichten des erstgenannten Herrn eine Hohe von 12—45 Fuss. Blattscheiden, Blaltunlerflaclie, Stangel, Deckblatler, Fruchtknoten sind fein behaart. Die Ver- zweigung findet statt durch Beisprossen in den Achseln der Blattplalten well fiber dem Ansatze der Scheiden. Die Blatter sind voh keilformigem Grunde langlich, nach oben zugespitzt und in eine Jange feine Spitze ausgezogen. Jederseits des Mitteinerves finden sieh zwei bis vier Haupt- nerven , zwischen ihnen zahlreiche feinere Nerven. Die mittlern Blatter werden bis 1 Zoll lang, an der breitesten Stelie (unter der Mitte) fast 2 Zoll breit. Die untersten und obersten sind naturlich weit kleiner, die obersten auch sehr schmal. Die Aehre ist reich und dichtbluthig, etwa bis 23 Bluthen erscheinen nach und nach; die fruchttragenden scheinen oft abzufallen, so dass LQcken entstehen (auch nach Skizze). Die untersten Deckblatter sind ianglich lanzeltlich, die obersten kurz dreieckig, etwa achl- bis zehnmal kurzer als der Fruchtknoten zur Biuthezeil. Dieser ist langlich Avalzig, zuletzt nach Skizze bis % Zoll dick. Vor den peripherischen accessorischen CJefassbundeln ist die Fruclit durch Einschiag tiefer gefurcht. Die drei Facher, deren jedes bei Anwendung der Carpelltheorie zwei Halften je zweier benachbarter Blatter besilzt, stossen unter einer dreisoitigen Lucke zusammen, welche von einem Kranze kleiner Ge^ssbundel umgeben P ist. Die Samentrager sind zweischenkelig, Der Bau dieses Fruchtknotens stimml fast voUig rail deni des Uropedium *), allein die accessorischea Gefassbundel stehen bei diesem tiefer einwarts in die Stheidewande und sind paarig. Dazu ist die Fruclit dreiseitig ohne Furchen. Die HuHblatter sind Janglich, das obere schmalere ist oben spitz. Das untere breitere Jauft in eine gestulzte, verdickte Spitze aus. Zwar ist die ganze Aussenseite behaart, allein ein Randbesatz borsfiger Wimpern ist nicht vorhanden. In der Grosse scheinen sie sehr verschieden. Die gewohnliche Lange ist ^3 Zoll. Allein es liegt eine Bluthe vor, deren Hiillblatter weit langer sind als Einen Zoll. Die Tepala sind lineal, spitz; an ihrem Grunde ein Haarpolster innerseits. Die Lippe ist den aussern Hullblattern gleichlang, ziemlich oval, stark aufgeblasen. Die Mundung ist langlich oder ieierformig, an den Seitenrandern bisweilen gebuchlet, immer aber vorn gerad- linig, quer. Die Gegenwart eines Haarbiischeis am Innengrunde scheint in dieser Yerwandtschaft ^ selbstverstandlich. Nach einer Farbenskizze ist sie gelb, die Oeffnung violett und lila gesaumt; ■ die HuHblatter dagegen erscheinen gelblichbraun mil rothlichem Anfluge. Die Saule ist gekriimmt, ziemlich stielrund; die sterile Anthere ist langlich lanzetllich, spitz mit beiderseits verdickter Mittellinie. Die seitlichen Antheren sind rund, sehr flach. Kurze, abgeschnittene Filamente greifen etwas uber ihren Grund und fugen sich so auf dem untersten Theile des Riickens ein; ihre Opposition gegen die Tepala ist ausserordentlich deullich- Am Fusse der Saule vorn, der Lippe opponirt, steht ein kleiner Buckel, der wohl das Staminodium der fehlenden Anthere des innern Kreises sein mag. Die vordere Narbenflache ist eine rundliche Scheibe, welche nach unten in eine Spitze ausgeht. Etwas uber der Mitte sieht man die Theilung in zwei Lappen, von denen der untere nach der Anlage wieder in zwei zerfallt. Tafel 2, I. Stangel einer Pflanze. 1. 2. Lippen. 3. Saule von der Seite +. 4. Saule von vorn +. 5, Durchschnitt eines jungen Fruchtknotens. F J •) Die Theorie der antherisirlen Lippenbuckel wird Niemand zu vertreten wagen, der einen Blick auf die Saule des Uropedium warf. Vgl. dagegen Lindl. Veg. Kgd. 1853. 183 b. 1 5 Tafel %. 6 9. Selenipedium palmifolinm Rchb. fil. Affine S, Chicae foliis lato oblongis breve acuminatis, sepalis ovatis ciliatis, labelli ostio antice rotundato, stamine stcrili stigmate paulisper longiore. Cypripedium palmifolium Lind], Orch. 527! Lond. Journ. II. 674! Pubescens. Caiilis bene foliosus. Vaginae nervosae, sulcatae. Laminae a cuneata basi oblongae acuminatae; pagina superiori glabrae; 6 — 7 pollices longae, medio ultra duos latae. Racemus raulliflorus, elongalus, Bracteae oblongae acutae ovariis floridis duple -triple breviores. Sepala ovata, margine setoso ciliata; sepalum inferius apice bidentatum. Tepala linearia acuta, ima basi inlus puberula. Labelli calceiformis ostium antice rotundatum. Stamen sterile ob- tusangulo rhombeum stigmate paulo longius. Stigma transverse elliplicum. Zuerst im franzosischen Guiana von Poiteau! gesammelt. Sandige Savannen im brilischen Guiana („Sewarer" von den India nern genannt) : Rob. Schomburgk! Im Sumpfe am Tapakuma- See cbendaselbst. August 1843: Richard Schomburgk! Nach Herrn Robert Schomburgk's Angabe (Lindl. Orch. 527.) erreicht diese Art eine Hohe von 5 — 6 Fuss. In der That isl ein vorliegendes Exemplar dieses Herrn (Coll. 1841) so robust gcbaut, dass solche Dimensionen anzunehmen sind : dazu ist die Bluthe zweimal so gross als die der Exemplary Richard Schomburgk's, ohne dass ein Grund zur Trennung vorlage. Auch diese Art verzweigt sich reichlich durch Achselsprossen, wodurch diese Selenipedien gewissen Evelynen in der Tracht ahneln. — Die Behaarung ist viel starker und allgemeiner als bei voriger, wo sie noch dazu zeitig abzufalien scheint. Die Blatter sind von keilformigem Grunde langlich, nach vorn plotzlich zugespitzt: das langste vorliegende zeigt eine zolUange Spitze, es ist einen vollen Fuss lang, in der Mitte uber 3 Zoli breit. Nach diesem breitern Blatttypus sind auch alle andern Blattorgane bis zu den Tepalen breiter als bei vorigem. Die Traube wird fast Einen Fuss lang : wir zahlen an einem Exemplare mil abgebrochener Spitze 42 Deckblatter von langlicher Gestalt, mit oft plotzlich angesetzter Spitze, auf der Aussenseite reichlich besetzl mit Gliederhaaren , deren haufig kopfige Endzel|e gewiss eine driisige Function verrichtet. Die aussern Hullblatter sind oval, das untere an der Spitze zweispitzig. Die ganze Ruckenflache fein behaart, Wimperh Die Tepala lineal, spitz, am Grund innerseits mit Haarbuschel, wie ihn auch der innere Lippengrund besitzt. Die Lippe selbsl ist langlich, rait schmaler, langlicher Mundung, welche vorn sich abrundet und beiderseits gegen den Grund mit ausspringenden Ecken versehen. Die Saule ist niedriger als bei voriger Art; die 'sterile Anthere stumpfeckig, rautenformig, wenig langer als die querelliptische Narbe, deren dreilappige Natur viel dcullicher ist als bei voriger Art. Die Unlerschiede im Baue des Fruchl- knotens scheinen mir individuell. Nach Lindl. Orch. 527. giebt Herr Robert Schomburgk die Bluthen strohgelb an, die Lippe selbst gelb, purpurfleckig. Die vorhandene Bluthe (wie bereits erwahnt doppelt so gross als die von 1843) zeigt beiderseits des Schuhes einen starken Purpur- fleck. Ob das „labello depresso" {I. 0. 1. c.) sich auf eine Millheilung nach der lebenden Pflanze bezieht, ist aus dem Text nicht zu sehen. Tafel 2. 6. Die ausgebreiteten Hullblatter. 7. Lippe. 8. Saule von der Ruckenseile +, 9. Dieselbe von vorn +• if t 6 Tafel 3. MasdeYallia elephanticeps Rchb. fif. Wzw. w r r (Uniflorae.) Affmis M. laevi Lndl : octies major, „ovario pedicellato bractea sexies-decies longiori'S sepalis lateralibus sub sinu conjunclionis angulato gutlurosis, intus laevibus, tepalis acutis, labello obtusato rhombeo, dimidio anteriori verruculoso, basi ulrinque aosato, inferne a region e ante apicali basin usque carinato. „Caulis secundarius brevissimus. Folium cuneatospatulalum aculum, Pedunculus validus, r i — 4 squamatus, basi a squama folio opposita stipalus; — pedalis. Bractea squamis sub- aequalis ovario pedicellato sexies^-decies brevior. Pedicellus ovario suo duplo-quadrupio longior." Perigonium externum campanulatum, ultra duas tertias bifidum : lacinia superior angustior a basi anguste triangula lineari ligulata caudata; inferior lata, semicampanulala, anlice bifida, lacinia utraque superiori subaequali, gufture angulato sub sinu. Menlum rectangulura magnum. Totum perigonium 3 — 4 poUices longum. Tepala ligulata acuta; nunc utrinque obtusangula; V nervus medius externe basin versus carinatus. Labellum breve unguiculatum, ligulatum, acu- liusculum, utroque latere angulatum, hinc obtuse rhombeum; utrinque apicem versus plicatuni, quo Irilobum videtur; a basi usque ante apicem inferne carinalum; dimidio antico densissime hystricino papulosum; basi bicarinatum, carinis extrorse curvatis (pollicem longum), Gynosle- mium curvum semiteres superne utrinque et circa androclinium alatum, cucuUus androclinii dentatus. Diese merkwiirdige Pflanze, eine Riesin unter den Masdevallien, entdeckte Herr v. Warscewicz in Neu-Granada bei 6 — 10,000' Seehohe auf den ostlichen Cordilleren. Sie wachst in torfigem, # immer feuchtem Boden bei 6 — 10^ R. Wir haben einige Bluthen vor uns : alles Andere ent- lehnten wir der Farbenskizze unseres Freundes, Das Rbizom erreicht die Dicke eines Rabenkiels und ist reichlich bewurzelt. Die seillichen Axen ersclieinen ausserordentlich kurz und dick. Sie tragen fusslange und langere, oben 9 — 3 Zoll breite Blatter, welche von schmal keilformigem Grunde ausgebreitet oben spitz sind. Der lerminale Bluthensticl wird bis fusslang und ist bei der Dicke eines rnittlern Taubenkiels mit zwei Oder mebrern kurzen Scheiden bekleidet. Das Deckblatt unlerscheidet sich nicht von diesen Scheiden : es ist bis zehnmal kiirzer als der gestielte bogige Fruchtknoten. Die Bluthen- hulle ist glockig und bis zum lelzten Viertheil zweispaUig. Der obere Abschnitt ist oberseits iiber dem Mittelnerv gekielt, von dreieckigem Grund verschmalert in lineale, iiber 2 Zoll lange Spitze. Der untere Abschnitt ist halbglockig : die Ilauptnerven stehen auf der Unterseite stark hervor: vorn (von der Spitze der ganzen Bluthe bis zum Grunde gerechnet : bis zur Halfte) ist er in zwei Zipfel getUeilt, deren jeder dem obern ziemlich gleich ist. Die Stelle unter der Abgangsstelle derselben ist gekielt und ragt als dreieckige Wampe herab. Die Farbe muss nach der Farbenskizze verschieden vorkommen. Der Fruchtknoten lila. Eine Knospe zeigt sich namlich an ihrer obern Halfte ockerbraun, auf der unlern rothbraun. Dagegen erscheinen auf zwei Blutben die aussere Seite der obern Hfdle und die Vorderspitzen der untern Hulle inner- lich hellgelb; die untere Hulle Susserlich helllila und bis auf die Zipfel innerlich dunkelpurpuin. Die innern Hullblatter sind zungig und spitz, der Mittelnerv auf der Aussenseite gegen den Grund gekielt, bisweilen sind sie beiderseits stumpfeckig. Die Lippe ist kurz genagelt, langlich, vorn stumpf, beiderseits stumpfeckig. Vor dem Grunde laufen zwei kleine, niedrige Leisten, welche sich am Grunde nach aussen umbiegen. Die ganze vordere Halfte ist dicht besetzt mit 7 zahlreichen spitzkegelformigen Warzchen. Lange etwa 1 Zoll, V; 3 /ft Zoll in der Mille breit. Die Saule ist den seillichen HQIlblattern nicht gleichlang, etwas gekrummt : am Rande des Androclinium und bis zur Mitte herab an den Ecken haulig geflugeJt. Der Haulrand uber dem Androclinium hier und da gezahnl. Das gerundete Rostellum ragt uber die Narbe vor, deren Unterrand eine einspringende Ecke in der Mitte zeigt. Tafel 3. Das BJatt, dariiber eine Blulhe und eine Knospe. Rechts eine Bliilhe von oben. <. Seitenansicht der innern Bluthe nach Entfernung des aussern Perigons. 2. Lippe von oben. 3. Saule seitlich -|-- 4- Dieselbe von vorn -}-. Tafel 4. Renanthera bilinguis Rchb. fil 4 Affmis R. Sulingi Lndl. labelli lobis lateralibus erectis acutangulis interne gibbosis, lobe medio ligulato acuto apice bivalvi, basi supra calcar producto bigibberoso. Renanthera bilinguis Rchb. fil. MSS. in hortis Booth et Schiller. F Folia ligulata apice inaequali obtuse biloba. Racemi laterales pedales. Bracleae triangulae minutae. Sepala ligulata obtuse acuta seu obtusata cum apiculo, aequilonga. Tepala sub- aequalia, paulo minora. Labellum liberrime articulatum, unguiculalum, Irilobatum: lobi laterales erecli acutanguli, inaequales^ dimidio antico longiori, pagina interna unicallosa; lobus medius eboraceus, ligulatus, apice bilabiatus, labio superiore acutiusculo, inferiori obtusangulo nunc bilobulo; basi ultra calcar conicum medianum productus, bigibberosus. Gynostemium humile, semiteres; androclinium obliquum, bicameratum; rostellum retusum; fovea quadrata obtusangula seu obtuse triangula. Anthera transverse mitrata, vertice transverse crenateque carinata. Pol- linia 2, biparlita; caudicula latoligulala, glandula subquadrata. r Diese Pflanze Avurde mir zuerst am 27. Juli 1853 durch die Herren J. Booth und Sohne mitgetheilt. Sie soil zuverlassig aus China stammen, und bemerken dieselben: „Die Pflanze ist sechs Blatter hoch. Bluthenstangel mit je drei bis vier Blulhen. Wachst sehr langsam," Wenige Tage spater schickte mir Herr Consul Schiller mit seiner ihm eigenlhiimlichen LiberaHlat die abgebildete fnflorescenz und das zugehorige Blatt Das Blatt ist langlich zungenformig, bis 9 Zoll lang, unten wenig verschmalert, in der Milte fast 2 Zoll breit, an der Spitze ungleich zweilappig, abgestumpft; das Gewebe weiiiger Starr als das der R. coccinea und matulina. Der ubersendete Bluthensliel ist fast 2 Fuss lang, die oberslen Internodien etwas kniebogig, alle gegen ihre Spitze ein wenig breiter als am Grunde, was ganz vorziiglich von den obersten gill. Deckblatler hautig, kurz dreieckig. Hull- blatter ziemlich lederartig: ausscrc langlich, schmal, unten keilformig, oben spitz, oder gestutzt mit Spitzchen; ziemlich 1 Zoll lang und Y Zoll breit; innere fast gleich, wenig kurzer und schmaler. Lippe urn Va kiirzer als aussere Ilfillblatler, mit freier Gliederung, genagelt und dreilappig, mit unterseits auf der Mille vorstehendem stumpfeckigen Sporn; Seitenlappen stumpf- eckig, aufrecht, ungleich; hinteres Stuck kurzer als das vordere, auf der Innenseite ein ge- rundeter oder auch gekielter Buckel; der Miltellappen ist viel dicker, von elfenbeinarfiger Masse, langhch, vorn gewissermassen zweilippig, indem unter der obern Spitze eine bald spitze, bald zweilappige Wampe steht; gegen den Grund deckt der Miltellappen den Sporn von oben und 8 endet mit zwei abgestutzten Buckeln, Die Saule ist halbstielrund; das Androclinium sleht schief nach hinten: es isr zweigrubig. Die Narbe fand sich dreieckig und viereckig. Die gelbliche Anthere ist quer, miitzenarlig, dreilappig; der Mittellappen stumpfeckig, die seitlichen stumpf sicbelformig; auf dem Seheitel geht quer ein gekerbler, halbmondformiger Kamm. Die zwei PoUinien sind rundlich, gedruckt, tief zweilheilig; unlen sitzend auf linealer, unten breiterer, endlich viereckiger Caudicula mit ansitzender Druse. Die funf Hilllblalter sind zuerst bellgriin mil purpurnem Rande und dergleichen FJecken. Die Lippe am Grunde weiss, vorn schon chrorn- elb, der Grund des Miltellappens purpurfleckig; die Buckel dunkelpurpurn; die Saule weiss. Die Hullblatter scblagen spaler in der Farbe in's Gelbe urn und sind zuletzt fast ockergelb. Also audi bier ein abnlicher Farbenwechsei wie bei Renanthera malutina Lindl. Tafel 4. Blulhenstangel und BJatt. \. Bluthe von vorn +. 2. Eine andere mit gestutzter Spitze des obern HuUblattes. 3, Saule und Lippe seillich +. 4. Saule von vorn +. 5, Lippen- durcbscbnitt seitlicb +. 6. Anlbere von vorn +• "7- Dieselbe von hinten +. 7. 8. Pollinia +. S Tafel 5. Yanda coernlea Griff^. _ 1 (Lamellaria,:) Macrantha, labelli ligulati raarginibus revolutj carinis 3 anle basin abruple de- cisis, apice retuso inferne cucullato bigibbosis, auriculis triangulo falcatis, calcari inlus laevi. Yanda coerulea Griff. MSS. Lindl. Bot. Reff. 1847. t. 30 adn! Lindl. Paxton Fl. Card. I. p. 481. Tab. 36! Van Houtte Flore des Serres 641! (Eadem icon!) Lindl. Folia IV. Vanda No. 18! ■t Vanda coerulescens (cui? non Griffith!) Journ. Hort. Soc. 1851. VL p. VIII! Usque bipedalis. Folia lineari ligulala, apice sinuato excisa utrinque acuta, lobis nunc in- aequalibus, pauciserratis; bene coriacea, —5 pollices longa, 1,5" lata. Pedunculi erecti validi bijiedales, pluriflori, subflexuosi; internodja in planta spontanea semipollicaria, in culta pollicaria Bracleae ovalae Itiangulae brevissimae. Perigonium subcarnosum : sepala ac tepala bine undu- lata. Sepalum summum oblongo cunealum acutum; sepala lateralia obliqua cuneato oblonga obtusiuscula vel acuta: tepala sepalo summo subaequalia, basi torsione reversa. Labellum de ynostemii basi descendens, linea triangula sulcata descendente separatum, continuum, nee articulatum (more generis) utroque latere antrorsum triangulo auriculatum, apicibus setaceo falcatis; dein in calcar incurvo conicum a lateribus compressum intus laeve pariete superior! g interne sulcatum gyn (stemii basin sub ovario protensum, antice in laminam productum. Lamina ligulata incurva marginibus ac apice retuso bicorniculato revoluta per discum tricarinata, carinae laterales basi elevatulae ac abrupte retusae; apice corniculatae retusae. Gynoslemium semiteres, medio tamen valde anguslalum; androclinium horizontale, rostellum retusum medio' sinuatum; fovea obtuse triangula. Anthera depressa postice vertice obtuse apiculata; bene bi- locularis, loculi valde obscure bilocellati. Pollinia elliptica, depressa, a margin e externo medium usque sulcata, sulco in foveam ampliato; sessilia in disco caudiculae triangulae medio carinatae, carina basi utrinque divergenle ; caudicula sessilis in lamina peltata inferne viscinosa. Wir danken W er traf sie (vgl. Griffith's Posthumous Papers by M'Clelland p. 181.) am 13. November 1837 am 9 Bor Panee:' „Gordonia occurred here of large Size, the woods are really delightful reminding one much of England. Here Myrica occurs but rarely, Lemalula, Flemingia, Elephanlopus, Vanda, Quercus callicarpifolius commencing, Biophytum appears a short distance hence." Pro- fessor Lindley giebt den Standort an : „Near the R. Borpanee at an elevation of 2500 feet on trees of Gordonia, in Pine and Oak forests — Griffith." — Nach Lindl. Folia fanden sie in Khasia auf der Hohe von 3 — 4000' die Herrcn J. D. Hooker und Thomson. Von letzteren habe ich noch keine Exemplare. Lange Zeit verging, ehe diese Schonheil in Europa iebend ankam. Erst 1850 (vgl. Journ, Hort. Soc. 1851. p. VIII.) entwickelte sich die Bluthe bei den Herren Veitch, welche durch Herrn Lobb die Pflanzen erhalten hatten. Die Orchideenfreunde Englands spendeten ihr das hochsteLob, indem sie dieselbe erklarten „a dangerous rival of Phalaenopsis itself**. Seitdem mussen Massen davon importirt worden sein,; denn es ist keine irgend anstandige Orchideen- sammlung ohne Vanda coerulea beinahe denkbar. Freilich erwarte man die Bluthe in voller Pracht nur von starken Pflanzen, und so kam es, dass das Aufsehen, welches zu Hamburg die stattliche Pflanze mil 26 Bluthen im Garten des Herrn Consul Schiller letzten Herbst erregte, ein grosses war.. Eine Spitze der einen Inflorescenz , die uns wie hundertc anderer Seltenheiten durch dieses Herrn Freigebigkeit wurde, haben wir hier abgebildet. Wir fiigen hier die Originalnotizen Griffith's aus dem II. Band p. 88 der Posthumous Papers mit an und zwar mit diplomalischer Genauigkeit. (Man moge daraus einerseits Griffith's Fleiss bewundern, andererseits Herrn jVrClelland's Leichtsinn bei Redaction und Correctur bedauern): ,,1284. Vanda. — Epiphytica in arboribus in Gordonia in Pinelis el Quercetis versus Bor Panee. Caule altiusculo interdum 2 pedal, foliis distichis loriformibus canaliculatis. Apice profunde et inaequaliter emarginatis quam maxima roriaceis. Racemis axillaribus folia longe excedent, flexuosis supra bracleis adpressis, livido maculat. Bract flori membranaceis reflexis fuscescent, flores resupenato maxima, diametro 2V2 uncial, puicherima, coerulescentis satu- ration^ colore tesselatis. Labelli lobis lateral, albis. Columnaque alba. Perianth patentiss. lacin. oboval; sepalis undulatis uli petala. Pelalis sepaloque postico paulo minoribus. Labelli trilobi lobis lateral, dentiformibus, medio emarginato, apice bicallosa tricarinalo, calcare brevi recto. Color coeruleo purp. Columna albida nana basi ad junctione laoell. macula lutei. Anth. symplex. Pollinia 2 complanat poslica fissa; caudicula lata. Glandula maxima trigona.'* Die Pflanze erreicht nach Griffith selten 2 Fuss Hohe. Seine Exemplare zeigen 5 ZoU lange, anderlhalb ZoU breite, breit lineale Blatter, die an der Spitze halbrund eingeschnitten sind. In der Textur scheinen dieselben ausserordenllich dick gewesen zu sein. Culturpflanzen haben schmalere, langere Blatter von schlaflerer Textur: ihre Spitze ist ungleich zweilappig, die Lappeu schief, spitz, ein- bis zweimal sagezahnig. Der vorliegende Bluthensliel der wilden Pflanze ist noch nicht fusslang, die Internodien kurz, zickzackig gebogen. Die Culturpflanze bringt einen uber 2 Fuss langen, starken, weisslichgriinen Stiel, die Internodien Einen ZoU lang und langer, die obern etwas gebeugt. Die Deckblatter sind dreieckig, etwas spitz, hautig, 2—4 Linien lang und fast ebenso breit. Die ganze Bluthe ist dunnfleischig, im Durchmesser erreicht sie 4 Zoll Ein zartes Himmelblau ist uber sie ausgegossen: so duflig^ so rein, dass es schwer sein mag, es nur annahernd wiederzugeben. Es kommt auch eine etwas dunklere Farbung vor. Die Zahl der Bluthen steigt bis auf vierzehn. Die Bluthensliele nebst Fruchlknoten werden 2—3 Zoll lang: auch sie sind blaulich, namentlich nach oben, und sie drehen und wejideri sich nach oben derartig, dass der Nichtkenner eine treue Zeichnung fur perspeclivisch verfehlt halten wird (vgl. unsere zweir oberste Bluthe). Die aussern HuUblatter sind von schmalerm Grunde lang- lich ausgebreitel, oben mit stumpfer Spitze, die seillichen an dem Oberrand krummlinig umspringend; der Rand isl hier und "da wellig eingeschlagen; die innern Hullblalter sind dem 2 iO + obersten fast gleich. Die Lippe ist durch eine breit Vformige Fiirche (uber der ein gelbes Fleck Chen) von der Siiiile abgetrennt, vollig ungegliedert eingefugt, und steigt zunachsl abwarts jederseits nach vorn in ein dreieckiges, nach vorn fein sichelformiges Oehrchen ubergehend; darttflter und nach hinten geht der von beiden Seiten gedruckte, kegelformige , slumpfe , nach unten schwach gekriimmte Sporn, dessen Oberseite in der LSngslinie innerlich eine Furche tragt. Die Unterseite geht nach vorn in die zungenformige , vorn gestutzte Lippe uber, deren sammth'che freie Rander nach unten umgeschlagen sind. Am Grunde erhebt sich ein flacher QV^OV-WlUj, Hocker jederseits mit einem erhabenen Kiel, ,von dem aus jederseits ein langer Kiel bis vor die breitere Spitze forllauft, urn daselbst in einem Hocker auszugehen; zwischen diesen Leisten lauft eine dritte, welche sich vorn allmalig verliert. Die kurze Saule ist halbstielrund , unter der Mitte jedoch verschmalert, wie dies bei den meisten Vanda der Fall ist. Das Androclinium ist, nach, meist elwas aufsteigend; vorn ist der Narbenrand geslutzt, in der Mitte dreieckig ausgebuchlet. Die sehr flache Antherc tragt am Scheitel hinten einen kleinen Buckel, sie ist rundlich, nach vorn schmaler, an der Spitze gesLutzt; unterseits sind die dreieckigen ver- Irocknelen Zipfel, welche fruher verbunden waren, wohl erhalten; innerlich flachgrubig zwei- facherig. Die Pollinia elliptisch, etwas flach, am Aussenrande dringt eine Furche bis zur Mitte, ^ WO sie meist sich in eine HohJe erweitert. Sie sitzen mitten auf einer stumpf dreieckigen, seitlich oft ausgerondeten Caudicula, welche in der Mitte eine kleine erhabene, nach unten divergirend zweischenkelige, niedere Leiste tragt. Dieselbe liegt straff auf dem vordern Theil des Rostellum und geht uber in eine elliptische, innerlich (d. h. oberseits!) viscinose Zellenplatte, welche der obern Decke der Narbenhohle anklebt. Tafel 5. Die Spitze einer Inflorescenz aus dem Schiller'schen Garten. Dahinter stark ver- kleinert eine Pflanze. Hinter dieser ein Blatt der wildgewachsenen Pflanze. \. Saule und Lippen- unterstuck von vorn +. 2. Sauienrucken mit unterliegender Lippe +. 3. Androclinium +. i. Anthere von oben -}-. 5. Dieselbe von unten. 6, Pollinarium von vorn, die Drusenplatte nach vorn umgeschlagen +. 7. Dasselbe von hinten -\-. 8. Durchschnitt eines Polliniums +• \ t Tafel 6. I. 1 — 7. Crocodeilanthe Xiphiznsa Rckb. fiL Wzw~ n _ N. gen. aftinitatis dubiae gynostemio Plerothallidum racemosafum multarum, pollinario prope Malachadeniae, labello omnino cum gynostemio continuo, nee articulato; ceterum Xiphi- zusam ludens. Perigonium tenue membranaceum. Sepalum summum lineari ligulatum obtuse attenuatum; inferius subaequale paulo latius, basi subsaccatum, apice obtuse bidentatum. Tepala a cuneata basi dilatata, apice utrinque obtusata, retusa, medio apiculata; obscure (atropurpureo?) guttata. Labellum basi sua omnino sessile gynostemio adnalum, nullo pacto unguiculatum, apice obtuse acutum, basi linea semicirculari antrorsa medio acuta carinata cinctum; nervi tres medii validi carinati; gynostemio aequilongum, tepalis brevius. Gynostemium gracile, seraiteres, basi ampliatum, antice apice oblique quasi cupulatura, cupulae medio obtuse bidenticulato (rostelii loco!) superiori parte antberifera, inferiori stigmatica. Anthera semiovata conico plana, depressa, quasi ^bivalvis, antice tantum fissa pone rostellum. Pollinia 2 depressa angusta pyriformia sessilia in glandula spuria (sc. cellulis viscinosis sine epidermide). L I 11 C. Xiphizusa: pedunculus subpedalis, vaginis valde hyalinis, apice acutis, regione apici opposita cum pedunculo ipso concretis; pars florigera torta (Spiranlhidis more) multiflora, racemosa. Racemus igilur subsecundus. Bracteae oblongae acutae cucullatae, etiam vaginarum more pedunculo accretae, ovaria brevissime pedicellata occultantia, flores a tergo tegenles. Floras subsecundi, alabastra saltern perpendicularia, nee horizontalia, ceterum supra descripti. Ich besitze einen eiuzigen Bluthenstangel, den Herr v. Warscewicz von Peru mitbrachte. Derselbe ist ziemlich Einen Fuss hoch. Einige hautige, obcn spitze Scheiden stehen hier und da derarlig, dass sie auf der andern Seite, der Spitze gegenuber, vollig mil dem Bluthen- stiele verwachsen sind. Die reicbbluthige Aehre tragt kappige, ovale, spitze Deckblaller, die einseitwendig uber die Bluthen deckend sich neigen, welche in Folge der Drehungen der Spindel nach einer Seite gerichtet vor ihrem Aufbliihen auf der einen Seile perpendicular stehen. Die Bluthe ist sehr dunnhautig. Das obere Sepalum ist langlich, gegen die Spitze verschmalert; das unlcre von. ziemlich gleicher Beschaffenheit beugt am Grunde sackig aus und endel in zwei kleine, ziemhch stumpfe Spitzen. Die Tepala erreichen nur ein Dritttheil der Lange jener; von breit keilformigem Grunde ausgebreitet sind sie oben beiderseits gerundet, oben gestutzt mit Spilzchen. Die aufgeweichten Bluthen zeigten sie eingeroUt — ob zufSUig? Dunkle, wohl schwarzpurpurne Pantherflecke sind deutlich auf ihnen sichtbar. Ziemlich gleichlang ist die rundliche, vorn etwas gespitzte Lippe. Am Grunde ist dieselbe durchaus nicht gliederig ein- gefugt: eiiio halbriinde, nach vorn in der Mitte spitze, erhabene Linie setzt sie ab von dem breiten Grundtheile der Saule; die drei Mittelnerven sind kielig verdickt. Die schlanke, halb- stielrunde, unten ausgebreitete Saule ist oben in einem scbief nach vorn absteigenden , elliplischen Becher ausgebreitet, der durch zwei Zahnchen in einen obern Theil, das Androclinium, und in einen untern Theil, die Narbenhohle, getheilt ist. Die Anthere ist flach, rundlich, hinten mit Spitzchen; sie springt nur vorn beim Rostellum auf. Die zwei birnenformigen, gedruckten Pollinia sitzend auf dreieckiger, ganz viscinoser Druse. • Der Umstand, dass die Druse gar keine Zellendecke besilzt, lasst mich mit der Gestalt des Androclinium, des Rostellum, der Anthere darauf schliessen , dass wir es mit einer Malaxidea zu thun haben, deren PoUinarium dem der Malachadenia, des Dendrobium secundum u. a. ent- spricht. „ Pollinia in glandula lunata sessilia" u. dgl. findet man zwar bei den Maxillarieen angegeben; allein ich fand stets eine Zellenparlie, welche der Caudicula entspricht, sobald dieselbe nicht getrennt gebildet vorkommt. Ich wunsche, dass dieser Wink der Beachtung gewurdigt werde: wahrscheinlich fiihrt er zu einer festern Begrenzung der Malaxideae und Vandeae. Der oben angefuhrte Gebrauch bewog mich noch 1848 bei Brachlia eine Angabe zu macheti, die ich' bei Abbildung dieser Gattung weiler berichligen werde, obschon sie der damals ublichen Wcise enlsprach. Je nachdem man mehr Gewichl auf die Saule oder auf die Gesammlblulhe legt, kann man unsere Galtung als ein sogenanntes anomales Glied der Pleurothalleae oder Bolbophylleae ohne deutliches Kinn und ohne Articulation der Lippe belrachlen, wenn anders man an grosseren Gruppen festhalten will, durch welche die klare Definition erschwert wird. Es soil in England lebende Exemplare geben. So erhalten wir vielleichl bald nach Prufung bessern Materials ausfuhrlichere Aufklarung. Tafel 6. I. Der Bluthenstangel, dessen unleres Stuck unler dem Meiracyllium hervorragf. i. Saule und Lippe seitUch +. 2. Saule und Tepala von hinten -}-• 3. Saule von voni +. 4. Tepaium +. 5. Lippe +. 6. Anthere +. 7. PoUinarium +. ^2 12 Tafel 6. 11. 8 11 Meiracylliuni trinasntani Echb. fiL Novum Genus Vandearum nuUi affine, habitu quodammodo Sophronitidis, labello calceolato apiculato more Sarcochili inserto, gynostemii androclinio bivalvi ab omnibus longe diversum. Perigonium subcarnosum erectum : sepalum summum lanceolatum obovatum acutum; sepala lateralia triangula acuta ^ tepala cuneato ovata acuta. Labellum calceolare, gynostemio linea semilunar! accretum, supra basin utrinque unidenlatum, apice attenuata aculum. Gynoslemium leretiusculum obliquum : androclinium a dorso vaiva semicirculari nunc bilobula tectum, im- mersum, antice in roslellum lineare roslriforme apice obtusatum seu bidentatum productum; fovea stigmatica in pagina rostelli inferior!, basi sua sinu obtuse triangulo insiliente notatum. Anthera oblonga antice rostrato attenuata, retusa, bilocuJaris. Pollinarium — M. trinasutum. Caulis primarius calamum anserinum prope crassus, tortus, vaginis byalinis apice triangulis obscure colore transverse viltatis, radices adventitias obtuse flexuosas undique promens. Caules secundarii brevissimi uno internodio constituti a vaginis plane absconditi: cicatrix insertionis foJii serailunata. Folia crassissima, prope circularia, marginata, sicca juniora bene nervosa cum neivulis transversis aeque validis ; adulta contra crassissima , transverse rugosa, inferne cutis rhinocerontinae instar rugis sulcisque quaquaversis arata, sulcata, tesselata. Pedunculi brevissimi, crassi, (ancipites?) supra basin bene articulati, dein calloso excisi pro bracteis minutissimis acutis ac pedicellis recipiendis. Ovaria pediceJIata perigoniis longiora. Flores supra descripti, verosimiliter lilacini. Diese wunderbare Pflanze erregte schon 1843 meine hochste Aufmerksamkeit als ich sie in Herrn Boissier's Herbarium Pavon*s sab. Sie ist mir seitdem nie aus der Erinnerung gekommen, und ich bin jetzt so glucklich, sie nach dem einzigen sparlichen Originale in dieser Sammlung beschreiben zu konnen. Ein paar Bruchstiicke danke ich der Freigebigkeit genannten Herrns. Ueber das Vaterland fehll alle Nachricht — sie kann also Mexico, Panama, Peru, Neu- Granada ■ angehoren. Bei der gegenwartigen Gleichgultigkeit der meislen Orchideensamraler fur kleine Formen werden wir wohl auch so leicht nichts wieder uber dies Pfianzchen erfahren, Es liegt ein primarer Stamm vor, welcher frisch gewiss die Dicke eines Gansekiels er- reichte. Derselbe ist dicht besetzt mit scheidenden, oben spitzen Schuppen von hautigem Ge- fiige, starken Nerven, mit Seidenglanz und zwei bis drei dunkelbraunen Querbandern. Zahlreiche, hin- und hergekruramte Luftwurzeln durchbohren dieselben. Die secundaren Axen (aus deren Schuppenachseln sich naturlich der Stamm fortsetzt, dass er schief gegliedert erscheint) bestehen aus einem einzigen, sehr kurzen Internodiura, welches mit halbmondformiger Flache das Blatt aufnimmt. Dieses ist ziemlich kreisrund, knorpelrandig, zuerst nicht allzu dick, mit gut hervbrlretenden Nerven. Spater wird es bedeutend dicker : im trockenen Zustande zeigen sich Q viereckige Oder runde Felder, welche an eine Rhinoceroshaut erinnern. Die sehr kurzen Bluthenstiele sind unlen einmal gegliedert, wahrscheinlich zweischneidig, dabei plump gebaut. Oben finden sich zwei bis drei halbmondfomiige Schwielen zur Aufnahme der ganz kurzen, dreieckigen, hautigen Deckblatter und der Bluthenstielchen, welche im Verein mit dem Fruchtknoten lan^^er Das obere HuIlbJatt ist sind als die wahrscheinlich rosenrothen oder lilafarbigen Bluthen. lanzettlich, spitz, oben etwas breitor; die seitlichen HuUblatter ziemlich dreieckig, nach aussen gewolbt. Die Tepala von keilformigem Grunde oval und spitz. Die Lippe um^^iebt die Saule wie ein Ringkragen, indem sie auf einer halbmondformigen Linie angewachsen ist Nach unten -.A 13 ist sie etwas sackig, man kann sie schuhformig nennen; nach vorn verschmalert sie sich in eine Spitze, die aufrechten Rander tragen beiderseits ein Zahnchen neben der Saule. Die Saule selbst ist ziemlich stielrund; vom Rucken aus geht eine rundliche, bisweiJen gebucbtete Plalte als Decke fur die Basis der Antliere und ragt so nach Entfernung dieser frei uber das Andro- clinium hervor, welches dreieckig in eine schmale, vorn gestutzte oder zweizahnige Spitze ausgeht, der unterseits die Narbe anhaftet, an deren unterer Granze ein stumpf dreieckiger Vorsprung der Saule einragt, so dass sie daselbst zweilappig ist. Die Saule isl elwas schief, unten ist ihr Korper nach hinten langer als oben. Die Anthere ist rundlich und vorn in eincii iinealen, gestutzten Schnabei verlangerl, zweifacherig. Das PoUinarium liabe ich nicht gesehen. Nach den unwandelbaren Gesetzen der Harmonie der Organe ist M. aber ganz unbedingt eine Vandea: ein so langes Roslellum, eine langgeschnabelte Anthere sind nur fur die Aufnahme einer oder mehrer Caudicula denkbar, Der vordere Einschnitt in der Spitze des Rostellum wieder lasst auf eine einzige Glandula schliessen. Uns ist es nicht gelungen, auch nur eine annahernde Yerwandtschaft fur diese Pflanze zu finden. Die Ansetzung der Lippe kann mit der bei Sarcochilus Calceolus, bei gewissen Pe- risterien, annahernd mit der bei Stenia verglichen werden : eine ahnliche Saule ist uns aber vollig unbekannt: die der Gattung Macradenia RBr. (Rhynchadenia A, Rich.) oder gar von —I Cryptarrhena RBr. wird wohl Niemand mit dieser Bildung zusammenstellen. Tafel 6. II. Das Exemplar des Boissier'schen Herbars , dessen abgefallene Dialler auf die sehr eigenthumlichen Stangelnarben scharf passen. 8. Blulhe seitlich +. 9. Dieselbe nach Entfernung der Hullblatter +. 10. Anthere innerseits -f-. 11. Saule von oben +. 12 Dieselbe von unten +. Tafel 6. III. 13 — 2! 3. L Diadenium niicranthum Popp. Endl. Diadenium gynostemio superiori Rodrigueziaceis baud aHenum, mento tenuissimo in calcar spuriura producto ac labelli inserlione ab omnibus longe dissimile Pelexiam inter Vandeas ludens. Flos tenuimembranaceus, clausus. Sepalum summum lanceolatum acutum; sepala lateralia subaequalia basi laraen producta in calcar extinctoriiforme acutum antice usque regionem supraapicilarem fissum. Tepala cuneato ovata acuta. Labellum panduratum, antice rotundatum; anguli postici erecti, callo parvo interjeclo; in unguem linearem lamina longiorem extensum auriculis acutis retrorsis parvis suprabasilaribus sagittatum; insertum in ipso sinu tepalorum lateralium antice confluentium supra basin calcaris omnino Pelexian more. Gynostemium semi- teres, gracile : margine pone foveam ulrinque arcuate excisum, infra foveam ellipticam produclo unigibbosum, dein iterum angustatum; in nervum medium calcaris extinctoriiformis evanescens; cum tepalo summo parallelum; androcHnium oblique adscendens, bine lobulatum; roslellum lineare, relusum, descendens intra angulos anticos gynostemii. Anthera ovata, anlice attenuata, retusa, inferne limbo reflexo submarginata, prope unilocularis ; poUinia et basin caudiculae tantun» tegens. PoUinia depressa pyriformia, sessilia in disco caudiculae. Caudicula a basi rolundala denticulata longe attenuata in apicem linearem, retusum, sessilem in glandula rotunda minuta. D. micranthum Popp. Endl! Nov. Gen. ac Sp. I. Tab. 71! pag. 41! Pseudobulbus rainutus, vix semipoUicaris, a vaginis laxis et folio uno cuneato oblongo u acuto stipatus, apice folio illi gubaequali monophyllus. Peduuculus axillaris in folio summo slipante, gracilis, teres (ramosissimus? tola, quam cl. Poppig pinxil inflorescenlia producta est ex axilla vaginae a basi quartae pedunculi, dum decisa est tola pars superior inflorescentiae!!), rarivaginatus ; vaginae apice aeutae; ramus lateralis, qui suppelit superqe secundo paniculatus; rami ramulique tenues, bracleae triangulo amminatae brevissimae. Flores hyalini, ab apice sepali summi ad calcaris apicem lineam curvam subsemipollicarem describentes, rosei fuisse videntur. Die Originaleliketle des Wiener Museunjs sagt: „Unicum specimen legi! Peruvia subandina. Supra arbores. Cuchero. Febr. 1830.'* Das Exemplar ist mit einer leimigen Masse zusammen- geklebt, docb diirften die beschriebenen Verhaltnisse richtig sein. Die Bluthen sind sehr ge- quelscht und nur wenige vorhauden. Einen unerklarlichen Widerspruch bietet die Angabe a. a. 0,: „Crescit in Peruviao sylvestribus arboribus convallium ad Cuchero, v. c. ad pedem Cerro de S. Chrislobal." Das „v. c.*'* lasst auf allgemeine Verbreitung schliessen. Keiner der andern Sammler, weiche Peru bereisten, scheinL diese Pflanze je erspaht zu haben, selbst die scharf- sicbtigen Ruiz, Pavon und Dombey nicht Ein Einen Zoll lioher, y^ ZoU breiter Pseudobulbus; unter ibm dunne Luftwurzein, verweste Scbeiden und ein von kurzem rinnigen Scbeidenlbeil abgesetztes, von scbmalem Grunde aus- gebreitetes, langliches, spitzes Blatt. Ein ahnliches, etwas grosseres, steht auf dem Pseudo- bulbus. Der dunne, stielrunde, mehrfach mit den spitzen Scbeiden versebene Bluthenstiel mag ausserordentlich verzweigt sein. Das vorhandene Exemplar ist aber der eigenllichen Fortsetzung desselben uber der von unten vierten Scheide beraubt, und die als terminal abgebildete In- florescenz ist nur ein Seitenspross. Dieser beugt sich bogig nach aussen und tragt sechs„dunne Zweiglein, von denen drei wieder Seitenzweiglein tragen. Bis 14 kleine, dreieckige, zugespilzte Deckblatter. Die Bluthen scheinen rosafarbig, von sehr zartem Gewebe gewesen zu sein. Eine von der Spitze des obern Hiillblattes bis zur Spitze des Sporns gezogene krumme Linie ist beinahe einen h alb en Zoll lang. Das obere HuUblatt ist lanzettlich, spitz; die seitlicben ziemHch gleich, am Grunde jedoch in einen spitzkegelformigen, auf der Yorderseite bis gegen die Spitze geschlitzten absteigenden Sporn verlangerL Die Tepala sind von keilformigera Grunde eiformig und spitz. Die Lippe ist der Vereinigungsslelle der seitlicben Tepala iiber der Spitze des Sporns eingefugt: gerade wie bei Pelexia, Die obere Platte ist geigenformig, vorn gerundet, die hinlern Lappen sind aufgerichtet, zwischen ihnen steht ein kleiner Buckel; allmalig gehl die Platte in einen langen, linealen Nagel iiber, der uber der Anfugungsstelle beiderseits durch eine nach hinlen gekehrte spitze Ecke pfeilformig wird. Die scblanke Saule ist halbstielrund. das Androclinium steigt schief nach pben^ auf, der Rand ist etwas lappig. Die Narbendecke verscbmalert sich in eine lineale, vorn gestutzte Spitze, welcbe iiber die elliptische Narbenhohle herabhangt, beiderseits seitlich iiberragt von den ausgeschweiften seitlicben Kanten der Saule, die unter der Narbe in einen kleinqp, eckigen Buckel auslaufen. Die Saule selbst verliert sich allmjjlig in den Mittelnerven des Sporns. Die Aflthere ist rundlich, vorn verschmalerl , gestulzt, unlerseits nur mit am Rande umgeschlagenen Randern. Die Caudicula ist am Grunde gerundet und gezahnelt, von da allqialig in eine lineale Spitze verscbmalert, die mit einer kleinen, runden Driise endeU Die gedruckt birnenformigen PoiliQia sitzen auf der Scheibe der Caudicula. Tafel 6. III. Blutlie seitlich, 5 — 6mal +. 13. Lippe seitlich mit Ansatz an den Sporn -f. 14. Tepaluo) +. 45. Lippenplatle +. 16. Saule seitlich +. M. Dieselbe vorn, nach Ent- fenmng der Anthere, -\-. 18. Dieselbe seitlich -f . 19. Anlhere von oben +. 20. Dieselbe von unten +. 21. Pollinarium von unten +. 22. Dasselbe von oben ohne PoUinia, urn die Einfugungsstellen zu zeigen, +. 23. Dasselbe von oben mit Pollinien -{-. 15 / V Tafel 6. IV. U. Leochilns scriptus BchL fii Affinis L. herbaceo labello apice integrd basi carinato, carina apice et basi biloba, basi papulosa villosa. CryptosaccLis scriptus Scheidw! (errore typographico Cryplosanus legilur) Allg. Garlenz. 1843. p. 101. „Pseudobulbi compressi, ancipites, monophylli, folium lanceolatum mucronatum coriaceum. Racemus axillaris bi-triflorus. Bracteae subulatae brevissimae. Flores inodori, virides : sepala sanguineo longitudinaliter unistriata, tepala aequaliter striata ef cum labello sanguineo guttu- lata." (Scheidw. I.e.) Sepala obiongo lanceolata acuta; tepala subaequalia angustiora, breviora. Labellum cuneato obovatum apice retuso bilobulum : callus a basi per tertiam infimam apice et basi obtuse bilobus, pube papillosa inter lobos basilares; gynostemiura medio utrinque lineari obLuseque divaricalo brachiatum, Diese Pflanze erschien in niederlandischen Garten, von wo sie Herr Professor Scheidweiler beschrieb, ohne dass bisher irgend eine neuere Nachricht uber sie verteutet hatte. Folgende Angaben entlehnen wir der Mittheilung dieses Herrn, mit Ausnahme der Beschreibung der Bluthe, die uns vorliegt. Pseudobulbus gedruckt, zweischneidig; einblatterig. Blatt lanzeltlich, dolchspitzig, leder- artig. Trauben achselstandig (jedenfalls in unter dem Pseudobulbus stehender Schuppe), zwei- bis dreibluthig, Deckblatter pfriemlich, sehr klein. BlQthen griin, purpurfleckig. Sepala langlich lanzettlich spitz ; mit purpurnem Langsstreifen. Tepala etwas kiirzer und schmaler, mit ahnlichem Streifen und Purpurflecken. Lippe von breit genagellem Grunde ver- kehrt eiformig, vorn gestutzt und ausgerandet, purpurfleckig bis vor die Spitze, Am Grunde uber das letzte Dritttheil ein Kiel, der am Grunde und an der Spitze in zwei stumpfe, kurze Schenkel sich theilt, von denen die hintern mit steifen Papillen besetzt sind. Die kurze, halb- stielrunde Saule mit gestuztem Androclinium tragi jederseits in der Mitte einen kurzen, stumpf linealen Arm. Tafel 6, IV. Ausgebreitete Bluthe, dreimal vergrossert. 24. Saule von der Seite +. / Tafel 7. I. 1-11. l!richopiIia hymenantha Rchh. fii Folio tereti, mucronato sulcalo, racemo plurifloro (4 — 7), labello orbiculato subtrilobo denticulato, androclinio utroque angulo basilari unibrachiolato. Folium tereliusculum , utrinque altenuatum, apice mucronatum , superne sulcatum fere Brassavolae cordatae Lndl. , 8 — 9 poilices longum in internodio teretiusculo caulis. gracilis, 4 — 6 polli Pedunculos Bracteae membranaceae oblongae acutae seu lanceolalae acutae apice dilatatae subcuculialae ovaria pedi- cellala inferiora aequantes. Sepala ac tepala subaequalia lineari lanceolata undulala seu torta ^ ^ 16 \ Candida Labellum orbiculatum seu ellipticum, sinu^bsoleto in utroque margine trilobulum, apice acutiusculum seu emarginalum, margine anteriori et lateribus minute serrulatum denti- culatumve; laeve; basi cochleatum callo ascendenle foveato verlice retuso utrinque antice unicruri, utroque latere foveato (exacte uti in Trichopilia lortili), ima basi gynoslemii faciei infimae ad- natum; candidum, punctulis purpureis in basi, Gynostemium subsemiteres; androclinium hori- zontale seu descendens ; rostellum triangulo bidentatum adscendens; limbus valde membranaceus, cucullatus, antrorsus, margine denticulatus, basi utrinque super angulum gynoslemii linearis apice fimbriolatus ; fovea triangula seu oblonga, limbus tumidus, baud ita productus. Anthera oblonga, per dorsum jugo carinatum. Pollinia linearia, utrinque obtusala, postice sulcata; caudicula linearis, glandula minuta. Bliithenstand und Blatt dieser Art sendete mir Herr Consul Schiller ira letzlen Sommer. Sie wurde in einer englischen Auction erstanden. Ich glaubte erst, eine neu6 Gattung vor mir zu haben, allein e§ ist doch nur ein neuer Typus von Tricliopilia. Das Blalt ist stielrund, beiderseits verengt, an der Spitze dolchspitzig; oberseits mit Langs- rinne. Es erinnert sehr an das der Brassavola cordata Lndl., der Leptotes-Arten, gewisser Octomeria, erreicht 8 — 9 Zoii Lange und stebt auf einem slielrunden Internodium. Der Bluthen- stiel ist schlank, die hauligen Deckblatter langlich, oder von schmalem Grunde erweitert, spitz, die untersten so lang als der gestieite Fruchlknoten. Die HuUblalter lineal, spitz, wellenrandig ■ oder gedrehl. Die Lippe beinahe kreisrund, durch Bucht jederseits in der Mitte des Randes undeutlich dreilappig, der Miltellappen ausgebuchtet, auch mit Spitze; der ganze Rand bis gegen den Grund fein gezahnelt. Am Grunde der Lippe eine ansteigende, vorn geslutzle, gehohlte Schwiele, von deren Hohe ein Paar Kiele nach vorn absteigen; jederseits eine Ver- tiefung durch die Verbindung der Schwiele mit dem Rande der Lippe. Die weisse Bliithe hat auf dem Lippengrunde einige Purpurfleckchen. Die Saule im Verhaltniss zur Bluthe stark, halb- stielrund, seitlich oft sehr zusammengedruckt. Das Androclinium horizontal oder absteigend, mit erhabenem Hautrande gesaumt, der wie eine nach vorn geknickte Kappe erscheint; Rand fein gezahnelt; jederseits fiber den Ecken der Saule oben ein kleiner, linealer Zipfel, der an der Spitze gewirapert ist. Die Narbengrube langlich oder dreieckig. Anthere langlich, auf Langslinie erhaben und breit gekielt. Die Pollinien langlich. gedruckt, auf der Ruckflache gefurcht. Caudicula lineal. Druse rundlich klein. Tafel 7. L Blatt und Stangel. j. Lippe ausgebreitet. 2. Herzformiger Grund derselben +. 3. 4. Saulen seitlich -|-. 5. Dieselbe von vorn +• 6. Anthere von unten +. 7. Dieselbe seitlich +. 8. Dieselbe von hinten +. 9. 10. Pollinarien -{-. 11. Spitze des Rostellum +. / Tafel 7. II. 12 19 Telipogon astroglossns Rckb. fit 'mP NuUi affinis: tepalis ligulatis minute denliculatis , labello triangulo, ante basin utrinque ligu- iato, dense papillose velutino, fasciculis papillarum majorum 3 in disco, gynostemio utrinque fascicule papillarum longarum extrorse barbato. Plantula tenuissima, 2 — 4 pollicaris. Radices velatae obtuse flexuosae, tenues. Caulis intemodia abbreviata. Vaginae membranaceae breves. Laminae lineari ligulatae acutae, basi 17 paulo angustatae, margine tenuissime ac plane microscopice (apice praesertim) ciliolatae. Pedun- culus terminalis filiformis, medio uni vaginatus, apice spicatus. Bracteae ovato triangulae ovario pedicellato filiiormi quater breviores. Perigonium hyalinum minutissirmim. Sepala ovata acuta. Tepala ligulata retusa microscopice serrulata. Labellum a basi breviter cuneala trilobum, lobi erus ficie papulis valde velutina, excepto piano basilari medio (pro recipiendo gynostemio) et apiculo; fasciculi papillarum longarum acuminatarum terni, alter major ante apicem, duo minores exirorsi posteriores utroque latere. Gynoslemium a basi conslricta dilatatum. Androclinium immersum rostello mediano anguste Iriangulo ascendente. Fovea immersa sligmale quasi bilabiate, labium inferius rotundatum medio obtuse apiculatum Jimbo parce velutino. Fasciculus papillarum lon- garum in utroque latere extrorsus. Antb PoUinia quaterna oblongo compressa, externa minora; sessilia in caudiculae linearis basi dilalata rolundata. Glandule uncinata genejis. Wir kenn< Herb. Boissier. Chachapoyas. Matthews, derniere collection." Die 3 — 4 ZoU hohe Pflanze ist uberaus zart. Die feinen Luftwurzeln erscheinen vielfach V gebeugt. Die Blatter dicht an einander. Scheidentheil kurz. Platte langlich lineal, spitz, ausserst fein, wimperzahnig, besonders an der Spitze. Der Bluthenstiel fadig, in der Milte mil einer kleinen Scheide. Aehre gedrangt. Dreiecklge DeckbJatter, drei- bis viermal kurzer als die fadigen, gestiellen Fruchtknoten. Sepala eiformig mit Spitze. Tepala lineal, gestutzt, mit fein gezahneltem Rande. Lippe von kurz keilformigem Grunde dreilappig. Seitenlappen lineal, ge- stuzl, nach hinten gekehrt; Mittellappen dreieckig, vorn gerundet^ mit aufgesetztera Spitzchen- die ganze Flache dicht sammtig, mit Ausnahme des Miltelstuoks am Grunde (wo die Saule an- liegt) und des Spitzchens. Drei sternformige Buschel grosser Papillen auf der Lippe. Saule von engem Grunde erweitert, scheint beiderseits flach. Androclinium eingesenkt; Rostellum gerundet, mit dreieckigem, schmalem Mitlelzahn, der gerade aufsteigt. Unterlippe der Narbe dicht darunter gleichgestellt , nur die Mittelspitze kurzer und der ganze Rand fein sammtig. Beide Ecken der Saule mit langen, spitzen Papillen strahlig nach aussen beselzt An there herz- formig, sehr dunn. Poilinia langlich, zusammengedruckl, die aussern kleiner, sitzend auf aus- gebreitet rundlicher, beiderseits nach hinten slumpfeckiger Spitze der linealen Caudicula mit der hakigen Glandula. Tafel 7. 11. Ganze Pflanze mit einer aufsilzenden Orchidea, die Phymatidium-arlig aus- sieht. 12. Hullblatler, unten liaks' das oberste seitlich -)-. 13. Lippe und Saule seillich +. 14. Lippe +. 15. Saule von vorn +. 16. Dieselbe von hinten -{-. 17. Anthere -f. 18. Pol- w linarium +• ^9- Dasselbe seitlich. Zu Myrosmodes. Alteusteinia Rckb. fL Allensteinia Humb. B. Kth. N. Gen. Sp, I. 267. Ex p Perigonium membranaceum basin usque liberum, Sepala oblonga aculiuscula (extus pu- berula). Tepala linearia. Labellum a cuneala basi oblongum basi ulrinque unicarinulatum, in alabastro calceolari involutum, anlhesi planum/ Gynostemium apus cum labello parallelum basi 3 r 18 tenue, apice dilatalum. Androclinium bene dorsale, partem gynoslemii ampliatam occupans; basi unidenlatum, ulroque latere membranaceo alatum, alls antheram obtusam obtegentibus, Rostellum retusum, firmum utroque angulo et medio apiculalum. Fovea transversa, dimidium superius ventris partis dilafatae occupans, basi angulo insiliente bilobum. <) A. fimbriata Hb. B. Kth! 1. c. I. 269! Tab. 72! Kunth Syn. Aeq. L 325! foliis Jigulatis acutis, spicn cylindracea, bracteis flaccidis lanceolatis, tepalis sparse denticulalis, basi integerrimis , labello cuneato oblongo fimbriolato. Quito Guallabamba Humboldt ! Bonpland! Merida Moritz! S. Martha Linden fid. eel Lindl. Orch. Linden p. 27! 2) A. Sceptrum Rchb. til. recedit stalura dupio majori, tepalis basi ciliatis, labello orbicu- lari subsessili, (fimbriolato). Quito: on the sides of ravines at 8000' Jameson! 3) A. virescens Lindl. Ann. Nat. Hist. XV. 385: foliis oblongo obovatis abbre\iatis, spica cyiindracea abbreviata, bracteis ovatis acutis multo validioribus, tepalis ab apice ciliatis, labello oblongo subsessili denticulato. Quito Hartweg! ^ / f Porphyrostachys Hckb. fiL N. Gen. aff. Aliens Leiniae stigraate ac rostello diversissimum. Perigonium carnosum basin usque liberum. Sepala lanceolata acuminata. Tepala linearia acuta crenulata. Labellum cuneato ovatum acutum basin versus undulatum. Gynostemium te- retiusculum, apice amplialum. Androclinium dorsale: anthera oblonga apice inflexo apiculata (more calcei sinici! seu calcei glacialis!), basi apiculo androclinii basilari retenta; utroque latere ab alis lateralibus inflexis androclinii tecta. Rostellum chartaceum, ro'tundum, medio Stigmalis labium inferius rostello omni puncto aquale, parallelum, valde approximatum , medio tamen acutiusculum nee incisum. P. pilifera Rchb. HI. Altensteinia pilifera Hb. B. Kth. G. Sp. I. 267! Tab. 73! (PiJi tamen mcisum. phantastici ! gynostemii Kunth Synopsis I. 325. Aa. Rchb. fil. * N. Gen. aff. Altensteiniae androclinio exalato, labello calceiformi. Perigonium tenuissimum basin usque Hberum. Sepala ovata. Tepala angustiora denliculata Labellum calceiforme basi (saltern in prima specie) bicallosura. Gynostemium humillimum. Androclinium nudum. Fovea magna rotundata. 1) A. paleacea Rchb. fil. Ophrys paleacea Hb. B. Kth. G. Sp. I. 268! Altensteinia paleacea Kunth Synops. I. 325! Hb. B. Kth. G. Sp. VI. 120! TepaUs linearibus aequalibus apice dilatato denticulatis , calceo apicem versus subangustato, basi bicalloso, medio carnosiusculo, rostello hinc minute crenulato, apice acutiusculo, angulo basilari androclinii minuto. Quito: Lloa Chi- quilo Humboldt et Bonpland! 2) A. argyrolepis Rchb. fil. tepalis ovatis inaequalibus dimidio superiori latiori hinc denti- culato, calceo obtusissimo medio membranaceo, rostello retuso, angulo basilari rostelli ma<^no. Quit Hartweg Exsicc! (sine loci indicatione). -19 . # Tafel 8, L II 1—10. Hyrosmodes nnbigennm licLb. fiL Myrosmodes n. gen. aff. Aae: sepalo summo ac tepalis basi cum gynostemio connatis, sepalis late- ralibus ima basi labello adnatis; gynostemio a labello lubuloso abscondito, androclinio lacero alato. Perigonium membraceum. Sepalum summum spatulatum (basi cum tepalis ac gynostemio connatum). Sepala lateraiia oblonga, inaequalia, dimidio inferiori latiori margine minutissime crenulata. Tepala linearia apice dilatata, margine superiori lacero fimbriata. Labellum sessile ima basi cum sepalis connatum excavatum, margine anteriori denticulatum pilisque moniliformi- bus fimbriolatum, inferne ante apicem callosum, lobi laterales rotundali, medius ligulalus brevis; corniculi 2 ante basin Spiranthidis more. Gynostemium gracile; androclinium utrinque alatum, alls obtusangulis denticulatis imbricanlibus antheram tegentibus; rostellum obtuse trilobulum. Fovea transversa, basi sinuata. Anthera obtusa. M. nubigenum Rchb. fil. Pumilio. Radices fasciculatae cylindraceae. Vaginae hyalinae relu- siusculae. Folia a basi ligulata subito ovata a^juta rosulata carnosa. Pedimculus 2 — 3 pollicaris. Vaginae amplissimae retusae seu obtusatae, hyalinae. Bracteae rotundalae crenulatae floribus subbreviores. — Folia videntur pedunculo annum praecociora more Spiranthidis autumnalis. Um Pichincha bei 15,500 ' Seehohe, wo die Pflanze haufig von Schnee bedeckt ist. Jameson 816. (Herb. Boissier), Eine niedliche Pflanze, 2 — 3 Zoli hoch. Wurzelfasern walzig. Untere Scheiden haulig, oben spitz. Blattrosette. Blatter von linealem Grunde langlich oval, spitz, Bluthensliel scheint um ein Jahr spater zu erscheinen. Untere Scheiden dunnhautig, gestutzt oder spitz rundlich. Deckblalter rundlich, gekerbl, etwas kurzer als die kleinen Bluthen. Oberes spalelformiges fliillblatt und lineale, oben gefranzte Tepala am Grunde mit Saule verwachsen; untere Hiillbl<er zu unterst mit Lippe verwachsen, langlich, untere Halfte breiter, mikroskopisch gekerbt. Lippe r dreilappig, ausgehohlt, vorn fein gefranzt von an Zahnchen ansitzenden Perlschnurhaaren; Seiten- lappen rundlich, Mittellappen lineal, kurz; Unterflache vor Spitze schwielig. Saule schlank; Androclinium beiderseits hautig gerandet, Flugel rundlich, vorn gezahnelt. Narbe quer, unter- seits eingebuchlet; obere Narbendecke stumpf dreilappig. Anlhere slumpf. Tafel 8. L Bluthenstiel. IL Biatttragende Pflanze. 1. Bliithe von oben -j-. 2. Saule von oben +. 3. Saule von unten +. 4. Tepalum +. 5. Lippe ausgebreitet -f, 6. Dieselbe im naturlichen Zuslande von unten +. 7. Dieselbe die Saule umrollend +. 8. Androclinium von Flugeln frei -|-. 9. Anlhere von unten +. 10. Ein Lippenzahnchen mit Perlschnurhaaren +. Tafel 8. IIL 11-17. Signiatostalix graminea Rchb. fiL Sigmatoslalix gen. aff. Rodrigueziae: gynostemio arcualo gracili apice utrinque produclo ob- longa auriculato, rostello triangulo bidentatulo ascendente, labello ungui. fi. Sp. nov. aff. T. murali Lindi.: sepalis inaequalibus, summo recto breviore, lateralibus obiiquis; labelli basi ecallosi villosi lobis lateralibus a basi unguiculata semiovatis; rostello erecto. Sepalum summum oblongum acutum cucullalum, quo fit ut brevius videatur* Sepala lale- ralia oblongofalcala, introrse acuta. Tepala ovala acuta margine minute denticulata; maculata. Labellum a basi angustiori oblongum aculum, lobi basilares a basi unguiculata seraiovati; hi ac basis lobi medii bene velutini atropurpurei; lotus marge minutissime denliculalo ciliatus. Gynoslemium humile, postice villosum; rostellum minutum ereclum. Wir besitzen eine einzige Bliithe, von Herrn v. Warscewicz mil Hofmeisterella eumicro- scopica, Ceulropelalum Warscewiczii Jjei Loxa in Peru entdeckt. Die Bliithe ist dfirmhautig. Das obere Sepalum langHch, spitz ^ kappig zuruckgeschlagen : also langer als es auf der Figur erscheinl. Seitliche Sepala langlich sichelformig, nach Innen spitz. Tepala 15nglich, spitz, am Rande fein gezahnelt, gefleckt. Lippe am Rand fein gezahneH, am Grunde dreitheilig : seitliche Abtheiiungen gespreizt, genagelt und dann halbeiformig; millle / 23 rr Abtheilung von schmalem Gninde langlich, spitz; Grund dieser und der seitlichen fein sammlig, schwarzroth. Saule sehr kurz, auf Ruckseite zottig; Rostellum spitz, aufrecht, sehr kurz. Durch die Gute des Herrn Dr. J. D. Hooker konnen wir nach einem Paar BlQthen die Diagnose des T. muralis Lindl. mittheilen: ^ Aff, T. platyceroti sepalis aequalibus rectis, labelli basi unicallosi velutini lobis laleralibus linearibus obtusatis, divaricatis, roslello reclanguie porrecto. Tafel 9. III. Blulhe unseres Herbars, dreimal vergrossert. Tafel 10. I. \. % r? Maxillaria praetexta Rchh. fl. (Caulescentes) Prope M. variabilem Bat. (M. Henchmanni Hook. M. angustifolia Hook), cui baud striate affinis pseudobulbis approximatis ellipticis, monophyllis, foliis oblongoligulatis, pedunculo dense vaginato, labello panduralo acuto ima basi unguiculato callo bilobo calloso. Maxillaria praetexta Rchb. fil. in Seeraanu Bonplandia H. <6. 17. 1854. Caules compacli, abbreviati, dense pseudobulbiferi. Pseudobulbi elliplici ancipites mono- phylli, imbricantes, basi a vaginis fulti, summis duabus foliigeris; vaginae bene arpophyllaceae, praesertim inferiores. Laminae oblongoliguialae apice emarginatae cum apiculo; altera soiitaria in summo pseudobulbo. Pedunculi abbreviati, dense vaginati, monanthi. Vaginae membranaceae, ancipites, apice nunc falcalae, imbricantes. Bractea subaequalis, amplior, ' ovarium aequans. Mentum minutum. Sepala lanceolata acuta. Tepala paulo breviora, subaequalia. Labellum ima basi per lineae longitudinem unguiculatuni , dein statim panduratum aculum, callo lineari apice bilobulo in basi unguis, ima lamina nuda. Androclinium niargine summo brevissime tricorne Ornithidiorum more. Flores illos M. melinae LindJ. aequantes, flavovirides. Labellum purpureo praetexlum. Diese Art entdeckte Herr Wagener zu Carabobo in Venezuela im Februar 1850. Seine hiibsche Zeichnung theilen wir mil. Die Darstellung der Lippe und Saule haben wir nach der Natur gefertigt. Die kurzen, aufsteigenden Sympodien sind dicht bedeckl mil gedruckt elliptischen, zwei- schneidigen Pseudobulben. Unter diesen stehen raube, grubige Scheiden und Blatter, die Platten letzterer langlich zungenformig, an der Spifze zweilappig mil Spilzchen ; auf dem Pseudo- bulbus Ein Blatt. Die Bluthenstiele achselstandig , dunn, dicht besetzt mil drei bis funf trocken- hautigen, zweischneidig gedruckten, oben ofters sichelartig gekrummten Scheiden. Das Deck- blatt, dem Fruchtknoten ziemlich gleichlang, ist ahnlich gebaut, nur weiter, nicht gedruckt. Das Kinn sehr klein. Die aussern Hullblatter lanzettlich, spitz. Die Tepala von keilformigem Grunde erweiterl, spitz. Lippe sehr kurz gcnagell, dann geigenformig, spitz. Eine kleine, lineale, vorn zweilappige Schwiele auf dem Nagel. Saule oben und unten verdickl, das Andro- clinium stumpf dreispitzig, wie bei manchen Ornithidien. Die Farbe ist gelblichgrun, die Lippe purpurroth nahe am aussern Rande vorgestossen. Tafel 10. L Pilanze nach Herrn Wagoner's Zeichnung. 1. Lippe +• 2. Saule seillich +,. ■A u * Tafel 10. a / Maxillaria Tirguncnla Ruhh. fil . -"'-l' (Acaules) Affinis M. croceae perigonio patulo ascendente, labello erecto ligulato acuminato. Maxillaria virguncula Rchb. fil in Seemann Bonplandia IL 1854. p. 16. Pseudobulbus ovatus anceps parvus, monophyllus. Folium ligulatum acutum basi angustalum. Folia fultientia superiora subaequalia; inferiora: vaginae, Pedunculus tenuis, 2 — 3 vaginatus. Vaginae parvae dorso acutae. Bractea subaequalis ovarium subaequans. Perigonium patens, phylla cum labello arrecta. Sepala lanceotriangula acuminata. Tepala subaequalia duplo minora summo sepalo apposita. Labellum ligulatum acuminatum. Flos brunneus. Diese Pflanze beobachtete unser Freund Wagener ein einziges Mai im Februar 1850 bei einer Hohe von 6000' in Caracas. Wir kennen sie nur nach seinem Bilde. Trugknollen eiformig, zweischneidig ; gestutzt von vier Blattorganen, von denen die unteru blosse Scheiden sind, die obern zwei aber langlich spitze, unten verschmalerte Platten tragen; ahnlich jener, welche auf dem Trugknollen zuoberst steht. Bliithenstiel schlank, mit zwei bis drei spilzen, kleinen Scheiden. Deckblalt ahnlich,' so lang als Fruchtknoten. Aeussere HuUblatter lanzettlich zugespitzt, ausgebreitet, die seitlichen aufsteigend. Tepala ahnlich, kiirzer imd schmaler, dem obersten Sepalum angelegt. Lippe zungenformig, zugespitzt, aufrecht. Bluthe braunlich. Tafel 10. II. Pflanze nach Herrn Wagenei's Zeichnung. Tafel 10. IIL 3. 4. Maxillaria notylioglossa Rchb. fiU ■? (Acaules Raribulbes) k% M. hastulalae : foliis lineari ligulatis, sepalis linearibus retusis api- culalis, labelli appendice ligulata depressa biloba in basi. Maxillaria notyUoglossa Rchb. fil. in Seemann Bonplandia II. 16. 1854, r Sympodium serpens dense vaginatum. Pseudobulbi remoti in interfolio sexto -octavo, oblongo lineares, compressi, diphylll Folia lineari ligulata apice retuso biloba. Pedunculi tenues, ab- breviati, di-trivaginati. Vaginae compressae, ancipites, obtuso acutae, contiguae. Bractea subaequalis spathacea ovarlo paulo longior. Sepala lineari lanceolata apice retuso selaceo api- culata. Tepala tertia breviora, angustiora, lineari lanceolata, setaceo acuminata. Labellum ima basi unguiculatum; lamina triplo- quadruple longior lineari triangula basi obtuse hastata; callus linearis depressus viscosus apice retuso emarginatus ante unguem; anguli velutini. Gynostemium clavatum incurvum androclinii limbo velutino. Diese niedliche Art enldeckte Herr Wagener im Februar 1851 bei 6000' Seehohe in Caracas. Der kleine, dunne Scheinstamm ist kriechend und dicht bescheidet. Die sechsle bis achte Scheide tragt einen linealen, zusammengedruckten Pseudobulbus mit zwei linealen, oben ge- slutzten und ausgerandeten Blatlern. Die etwas kniebogigen Bluthenstiele, kurzer oder gleich- lang dem Pseudobulbus, tragen zwei bis drei zusammengedruckte, schmale, oben stumpflich 25 -■ vx gespilzte, engere Scheiden, die einander beriihrcn. Das Deckblatt ist alinlich, aber ^Yeiter, etwas langer als der Fruchtknolen. Die Sepala lineal, gestutzt, miL feiner, angeselzter, borstiger Spitze. Die Tepala kurzer, lineal, borstig zugespitzt. Lippe genagelt, Plalle drei- bis viermal 4 « lineal dreieckig, bciderseits am Grunde slumpfcckig, sammtig. langer, . ...^ gedruckle, vorn ausgerundete Schwiele. Bluthen gelbgriin. Dasclbsl eine nieder- Sanle ubergekruinmt, kcnlig. Saum des Androclinium sammtig. Tafel 10. in. Die Pflanze von Ilerrn Wagener gezeichnet. 3. Lippe +. 4. Saulo +. rJ" Tafel 11. Pescatoria triamphaiis Ilchb. fiL Wzw P. labelli ungue brevissimo, callo antice gyroso plicato. Pescatoria triumphans Rclib. fd. Wzw. in Seemann Bonplandia IL 97. 1854. Planta ebulbis basi radices velatas ramosas prodens. Folia pauca graminea lanceolata acuta disticha; pedalia etlongiora; nunc prope poUicem lata. Pedunculi 4—6 pollicares, leretes, crassi, paucivaginati ex axillis foliorum inferiorum, Perigonium carnosum illud P. cerinae Rclib. fil. baud aequans explanatum. Sepala elliptica apiculafa; tepala angustiora, basi cuneala. Omnia nivea, apicibus chalybeato coeruleis insignia. Labelli nigro coerulei unguis ligulatus, lamina oblongo-rhombea, antice emarginata, ante apicem utrinque revoluta; dimidium superius minus callosum, striatosulcatum linea gyroso plicata; portio antica lincata, minute papulosa. Gynoste- mium gracile, clavatum; apicem versus utrinque angulalum; flavum; auriculae basilares ligulatae. Rostelli proni processus linearis abbreviatus; fovea stigmalica occulta. Diese in ihrer Farbenmischung vollig unerhorte und prachtige Art fand Herr v. Warscewicz nur Ein Mai und zwar in wenigen Exemplarcn an der abgelegensten und verstecktesten We Nichts li'egt vor, als die einzige Bluthe, welche wir als Kleinod aufbewahren; sie ist wohlerhalten, nur am Grund der Saule etwas angefauU, so dass die Insertion der Lippe nicht studirt werden konnte. Es ist aber als sicher anzunehmcn, dass sic eben so eigenthumlich ist, als bei Pescatoria cerina, welche wir nachstens ebenfalls abbilden werden. Eine Skizze unseres Freundes bot die ubrige Darslellung : es sollen nach mundlicher Versicberung Desselben die Blatter ein wenig zu schmal gezeichnet sein. — Bei Beschreibung der Pescatoria cerina werden wir deo Werth und die Stellung der Gattung Pescatoria nochmals auseinandersetzen. Es war vorauszusehen^ dass eine solche Pflanze Europa kaum lebend crreichen konnte. Sind auch die verzweigten Liiftwurzeln zahlreich und stark, so ist doch kein Zwischenknoten- stuck knoUig verdickt. Zweizeilig stehen wenige spilzeiformige Scheidcnblaller, fiber ihnen g' Die Bluthen ein wenig kJeiner als die drei bis funf lineale, spitze Laubblatter, bis Einen Fuss lang, zlcmiich Einen Zoll breil. Die Bluthenstiele 4 — 6 Zoll lang, mit zwei Scheiden am Grunde bekleidet. Das Deckblatt kappi spitz, kaum langer als der sehr kurze Fruchtknolen. der P. cerina, schneeweiss : Spitzen der Hullblatler stahlblau; die Lippe von derselben Farbe; die Saule gelb. Aeussere Hullblatter clliptisch, spitz; innere wenig kleiner, am Grunde stark keilformig. Der Nagel der Lippe isl sehr kurz (3 Linien lang). Die Platte ziemlich rauten- formig, vorn ausgerandet; die hintere Halfte kurzer als die vordere, schwieJig verdickt, mit tiefen Furchen; eine nach vorn spitz ausgi^eifende Granzlinie dieser Parlie ist mil zahlreichen ewundenen und gekrummten Linien maandrisch durchselzl, so dass man an gcwisse altmodische D -^ ^k i 26 * Goldarbeiten erinnerl wird, Der grossere Vordertheil dagegen ist furchig linirt und mil zahl- reichen warzigen Erhabenheiten beselzt. Die Saule ist ziemlich schlank; oben ist das Andro- ^ clinium schief abgcschnilten. Die Narbendecke verbirgt die Narbe, in der Milte ragt ein kurzer, linealer Forlsatz hervor. Beiderseits eine stumpfe, vorragende Ecke; am Gruiide beiderseits ein aufrechtes Oehrchen. Tafel 11. s Zwei Pflanzen an einander, nach Skizze des Entdeckers. Die Bluthen von dem Autor gezeichneL 1. Lippe seillich. 2, Saule seitlich. •r^ Tafel \% Yanda saaTis Lindl, Affinis Vandae tricolori Lindl, perigonio longiori, sepalis lateralibus sibi paralielis, ungue lamina longiori, labelli auriculis angustioribus, laminae replicatae apice aequali (vix dilatato), antrorse bifido. Vanda suavis Lindl. Gardner's Chronicle 1848. 351. Lindley in Paxton's Flower Garden II 20. et Tab. 42. fig. 3. (Flos). Folia Orchidacea April 1853. IV. Vanda pag. 5. N. 9. excl. var. B. flava (ad V. tricolorem pertinente). Caulis paucipedalis validjssimiis dense dislichifolius. Radices velatae funiformes ramosae. Folia ligulata apice attenuata, oblique tridentato praemorsa, valde coriacea, in planta culta pedalia, prope duos poUices lala, sature viridia. Pedunculus ex axilla folii flexuosus, nunc I, strictus, ubi bene multiflorus ( — 13) pendulus; albido viridis, subluridus. Bracteae: squamae obsoletae brevissimae. Ovaria sexcarinata (nee umquam videnlur crispo alala, quod in Vanda tricolori cinnamomea [„A** Lindl. Folia] occurril) cum pedicello longitudinem labelli triplo supe- rantia; albida, pedicelli basi purpurea. Perigonium carnoso coriaceura. Sepala et tepala a cu- neata basi oblonga, margine lobata ac undulata; sepalum sumraum erectum, deraum reflexum, reliqua omnia reversa; et sepala ita torta, ut facie externa intus sibi sint apposita; omnia lacticolora maculis striolisque cinnamomeis in paglna interna. Labellum immediatini a gynostemii basi descendens; auriculae anguste quadratae, \ulgo integerrimae , nunc lobatae; lacticolores; calcar conico compressum obtusum cum ovario parallelum superficie superior! interna loco parvo velutinum; callo in superficie opposita inferiori; albidum, apicem versus saepius roseum; lamina basi utrinque rhombeo dilatata, dein ligulata, apice antrorse biloba, per discum tricarinata (nunc tamen obsolete); purpureum, apicibus candidis, nunc totum purpurascens; utrinque replicalum, hinc valde convexum. Gynostemium humile utrinque ab apice obtuse triangulo basin versus amphorae instar dilatalum; androcMum iramarginatum; rostellum medio ligulatum retusum obtuse bidentatum seu integerrimum; stigmatis fovea transversa, humillima, dilatata, lineari pan- durata. Color albidus macula cilrina utrinque purpureo limbata in basi antica. Anthera de- pressa obtuse triangula, postice obtuse apiculata, antice retusa, medio ligulata producta. Pol- linia oblonga depressa, margine externo inferiori generis more fissa sessilia in glandula lato figulata apice retusa seu obtusangula peltatim affixa in lamina obtuse cordiformi seu ovata inferne glanduligera. Diese Art scheint uber England von Java aus eingefuhrl worden zu sein. Sei es aus wirklichem, sei es aus vorgeblichem Irrthum haufig versendet, findet sie sich unter theuern Preisen in den Catalogen vieler Handelsgartner und Sammler : wir erhielten sie jedoch bisher N '^ 27 nur acht eingesendet von Herrn Liiddemann aus der Sammlung des Herrn Pescalore zu La Celle bei St. Cloud, unweit Paris. Je nachdem der Blutlienstiel reiclier oder armer ist, oder die Pflanze gleichzeitig einen oder mehre Ireibt, war sie bald grosser, bald kleiner in der Bluthe ausgefallen. Auch in der Sammlung des Herrn Rucker fmdet sie sich. — Wenn die [eigentlich in der Cultur -viel leichlern) ostindischen Orchideen durdi ihre gedrungenen Stangel mit dem schonen, massigen Laube, den kraftigen Luftwurzela und den slatllichen Aehren ihre eigentlmm- lichen Reize voraus haben vor den, wir mochten sagen, frivol bizarren Formen Amerika's, so finden wir vof Allem die ganze ernsle, fast traurige und tiefe, sinnige Schonheit dos Orients, die der indische Himmel begunstigt, an dieser Form in Vollendung ausgcpragt. Zunachst ein Wort der Verlheidi^ung fur unsere Ansicht , nach der wir Vanda suavis Lindl. Folia B. (lava unbedenklich nach der Abbildung Bot. Mag. 4432 zu Vanda tricolor Lindl. zu ziehen uns berechtigt finden. Auffallig ist allerdings der fiir eine Vanda tricolor sehr reichbliithige Bluthenstand. AuffiUlig ferner die Lippenspitze jener BlQlhe, welche unter der Mitte des Blatts sich fmdet (die fiinfte von unten). Dagegen liegt ein Hauptmcrkmal von Vanda tricolor in der Kurze der Hulle^ ferner vor Allem darin, dass das schmalere Stuck der seillichen Hullblatter nicht langer ist, als das ausgebreitete ; ferner stehen dieselben nach vorn und nicht nach der Seite. Eine richtig dargestellte Lippe der Vanda suavis wird von oben nie so breil erscheinen, wie die bier dargestellte. Ferner zeigt die oberste Bluthe links, auch die nachst untere und vor Allem die unterste rechts die gewohnliche ausgebreitete, ganz seicht buchtige Lippenspitze der gemeinen Vanda tricolor. Fugen wir hinzu, dass wir genau dieselbe Farbenvarietat mit derselben Zeich- nung aus den Garten des Fursten Camille Rohan und neuerlich des Consul Schiller erhielten, so meinen wir den letzten Zweifel uber die Richtigkeit unserer Ansichten urn so mehr zu beseiligen, als kein Mensch je ausserdem ein Wort veroffentlicht hat uber eine citronengelbe Vanda suavis. Vanda suavis (die im Spatherbst ihre Bluthen entfaltet) erreicht die Hohe von 2—3 Fuss und prangt mit kraftigen, dick lederartigen, glanzenden, zungenformigen Blattern, welche fuss- lang und bis 2 Zoll breit werden. Die Spitze ist schief, zwei- bis dreimal buchtig, mit scharfen Zahnen, also „ schief ausgefressen". Die Blulhentraube mit bis \3 Bluthen erscheinl schwach zickzackig, blass und & mit Stich in's Grune. Die Deckblatter sind kleine, rundliche, stumpflich gespitzte, sehr kurze Schiippchen. Fruchtknoten und Sliel bis drei- mal so lang als die Lippenplatte; der Fruchtknoten selbst ist undeutHch sechskielig. Krause Flugel wie bei Vanda tricolor cinnaraomea sind niemals anzutreffen. Der Grund des Stiels ist besonders lebhaft purpurfarbig. Die BluthenbuUe ist fleischig lederartig. Aeussere und innere Hullblatter ziemlich gleichgross, letzere kaum merklich kleiner, alie von schmalem, keilformigen Grund in eine ovale, elwas eckige, hier und da buckelige und lappige Platte ausgebreitel. Die Farbe ist ein Milchweiss, also ein Weiss mit Stich in's Gelbe. Auf der Innenseite finden sich gegen den Grund Streifchen, nach Aussen Flecke von zimmlrolher Farbe. Das oberste Hullblatt ist zuersl aufgerichtet, spater senkt es sich; die seitlichen innern drehen sich uber dera Grunde nach innen und hinten ; die seitlichen aussern endlich schlagen sich spater einfach nach der Seite. Offen ausgespreizt, wie bei Vanda tricolor Lindl. , sahen wir die Bluthe niemals. Die aufrechten Seitenlappen der Lippe (die Oehrchen) erscheinen schmal viereckig, und sie bieten die Oeflhung in den seitlich zusammengedruckten, kegelformigen, stumpfen Sporn, der auf seiner obern Wand ein Sammtpolster und auf der untern Wand am Eingange einen Hocker besitzl, gleich wie die I tricolor Lindl. Von Farbe sind die Oehrchen weisslich, der Sporn ebenso, allein gegen die Spitze purpurn. Die Lippenplatte selbst ist am Grunde jederseits eckiglappig _^^ verschmaiert sich nach vorn zungenformig. An der stumpfen, durchaus nicht ausgebreiteten Spitze ist sie in zwei nach vorn vorragende stumpfe Lappen gespalten. Vorn Grunde aus gehen drei niedrige Kiele bis gegen die Spitze. Die ganze Platte ist beiderseit^ verwan und 28 umgebogen, so dass sie von oben viel schmaler erscheint, als sie wirklich ist. Die Farbe ist ein am Grunde dunkler, vorn hellerer Purpur : die Spitzen sind ^Ye]Sslich. Die Saule ist sehr niedrig, halbstielrund, nach unten jederseits in einen stumpfen, zieralicb niedern Fortsatz aus- gedehnt. Das Androdinium ist vollig ungerandet, vorn in einen sdnnalen Rostellarfortsatz mit gestutzter oder zweizahniger Spitze ausgedehnt. Darunter die sehr niedere, breite Narbe, die man Jineal geigenformig nennen konnle. Die niedergedruckte Anthere abgerundet mit stumpfem Spitzchen; vorn gestutzt, in der Milte zungig vorragend. Das Pollinarium ist das den typischen Arten der Gattung zukommende: Pollinia flach, langlich, am Aussenrande (mehr nach unten) geschhtzt; sitzend auf langlicher, oben gestutzter oder stumpfeckiger Caudicula; dieser schild- formig anhaflend eine rundhche oder herzformige Platte mit unterer Visdnflache. Die Saule ist weisslich : am Grunde am Eingang in den Sporn eine citron engelbe, beiderseils purpur- r randige Flache. Tafel 12. Stuck eines Bluthenstangels aus dem Garten des Herrn Pescalore (Herbst 1853). Oben rechts und unten links grossere Bliithen (ebendaher 1852). Links zwei Pollinia* Rechts ' L die Saule ohne Staubbeutel von vorn, darunter diese von oben und von unten. _j Tafel 13. Cattleya Wageneri Rchb. fiL Affmis C. maximae Lindl! (Ruiz etPavon! Hartweg!) sepalis crassis, tepalis sensim cuneatis crispo lobulatis apicem versus altenuatis, apice retusis, labello panduralo crispo tepalis sub- aequilalo, apice bilobo, disco egregie, velutino. Wa 1. No. 152. Pseudobulbus cyhndraceo compressus basi attenuatus monophyllus. Folium oblongum basi attenuatum apice emarginatum, Spatha compressa tripollicaris acuta. Pedunculus biflorus. Sepala ab angusta basi lanceolata acuta, lateralia subfalcata, contextu multo validiora, quam ilia Cattleyae labiatae. Tepala per poUicem 1,5 cuneato ascendentia, ab altitudine sensim altenuata, apice retusa, toto margine crispula hinc lobulata. Labellum panduratum, medio tamen baud egregie constrictum, apice obtuse bilobum, margine anteriori crispo lobulatum, disco utroque, sed magis pagina superiori (siccum) egregie velutinum , tepalis vix latius. Totum perigonium candidissimum, labelli centro radiatim flavo, Gynostemium specierum affinium. Diese schone Art entdeckte unser Freund Herr AYagener im Mai 1851 bei einer Seehohe von 4000' in Caracas. Wir besitzen eine treue Copie seines Originalgemaldes, welches zura Theil hier wiedergegeben wird. Die achle Cattleya labiata Lindl. erscheint nur bis zur Hohe von 3500' und erreicht dort nie die stattliche Grosse unserer Art. Wir horen, dass Herr Linden sie bereits besitzt. Auch hat sie nach der Allg. Gartenzeitung im Decker'schen Garten also wohl in Karslen'schen Exemplaren gebluht. Trugknollen walzig zusammengedruckt, unten bedeutend verschmalert. Blatt von keil- formigem Grunde breit zungenforraig, oben zweilappig, 6 ZoU lang, 2 Zoll breit. Scheide zweiscbneidig, oben spitz, 2 Zoll lang. Bluthenstiel 4 Hullblatter von keilformigem Grunde 5 ZoJl lang, zweibluthig. Aeussere langlich, spiLz; die seitlichen ein wenig sichelartig ge- krQnimt. Innere Hullblatter auf die Lange von 1,5 Zoll bis zur hochsten Hohe keilformie auf- sleigend, alsdann verschmalert, vorn ziemlich gleichlaufend, an der Spitze abgestutzt; am Rande 1 I 29 -> krauswellig imd hier und da elwas gelappt. Lippe wenn flach ausgebreilel geigenformig, in der Mitte wenig verschmalert, vorn und hinten gleichbreit, an der abgerundelen Spitze ein wenig zvveilappig, vorn gekrauselt und gelappl bis ^u der Einschnurung; auf beiden Flacben, besonders auf oberer (im getrockneten Zustande) stark sammtig. Das Gewebe der aussern Hiillblalter ist viel fester und starker, als es in dieser Yerwandtscliafl sonst vorkommt. Das Aderwerk der Tepala ist sehr eigenthumlich : die Adern und Aedercben steben viel mehr recht- auf dem Lippenrande als bei Caltleya labiata. Die Hulle ist scbneeweiss : von der Lippenscheibe strahlen goldene Linien auseinanderlaufend aus. Die Siiule v^eicht niclit von der der verwandten Arten ab. winkeb'g der Die VerwandtschafL der Cattleya labiata Lindl. ist eine recht schwierige. Mehre Arlen bat engliscbe Orchidiograph aufgestellt, bei denen er andeulete oder zugab, sie waren nur schwer zu umschreiben. Und doch bieten sie uberaus wesenlliche Verschiedenbeiten dar. So meinen wir aucb bier in dem festen Gewebe der aussern Iluilblatter und in der Geslalt der Tepala, in dem Verbaltnisse der Breile der Tepala zur Lippe binlangliche Charaktere geboten zu haben. Die sehr verwandte Cattleya maxima Lindl. hat wenig krause und spitze Topala, andere Verbaltnisse. Wenn die Wa wegen ihrer Farbe und ihrer Grosse fur die schonste zwei kennen gelernt, die ihr als wurdige Seitenslucke L Cattleya hielten, so haben wir seitdem zu^erechnet werden mussen. Cattleya Warscewiczii Rchb. fil. Bbnplandia II p. 112. trilt in ihrer Einzelbluthe der Cattleya labiata ziemlich nahe, besitzt dagegen einen vollig verschiedenen Pseudobulbus, eine vielbluthige u ^uii/i ij^ju"^ 1* arDun^ Eine andere Art erhiclten wir kiirzlich aus dem Garlen dcs Herrn Pescalore, wohin sie unter Cattleya maxima Lindl. gesendet wurde. Es misst die Bluliie im getrockneten Zustande von einer Spitze eines Tepalum bis zur enlgegengcsetzlen Spitze 10,5 Zoll. Die Haupteigen- thumlichkeit liegt in der grossen Schmalheit der Lippe und wieder in der Gestalt der Tepala. Die Lippe einer normalen Cattleya labiata Lindl. hat vor dem Grunde eine Breite, die sicli zur Lange verhalt wie 1:1,5. Bei der neuen Art verhalt sie sich wie 1:2,2. Ferner ist die Lippe an ihrer breitesten Stellc schxnaler als die Tepala, welche urn ein reichliches Viertheil schmiiler sind als die einer grossen Cattleya labiata, fast gleich fortlaufen, ohne sclimaler abzufallcn und vorn ziemlich gestutzt sind. Der Grund steigt scharf und plofzlich an. Von Cattleya Wageneri lief^l der Hauptunterschied in einem viel kurzern GrundLheil der Tepala, in der Schmalheit und Lan»e der Lippe, welche an der vordern (viel kurzern) Halfle feingczahnelt, aber wenig wellcn- randig ist. Die Farbe ist ein reincrer Purpur, als er bei Cattleya labiata Lindl. vorkommt. Die Pflanze selbsl soil sich sehr auszeichnen. Wir ergreifen mit Vergnugen die Gelegenheil, Herrn Ludderaann, dem einsichtsvoUen Director des Pescatore'schen Muslergartens, unsere r Hochachtung zu bezeugen: Cattleya Lueddemanniana aff. G. labiatae tepalorum cuneo basilari brevissimo, lamina subaequali oblongo ligulata obtusa labello paulo longiori, undulata, apice obtuse truncata; labelli cuneo basilari quam in Caltleya labiata duplo longiori, lamina ligulata pandurata, dimidio Flores rubro- anteriori apice bilobo denticulata, undulata, plus duplo longiori quam lata. purpurei, maximi forsan generis. Tafel 13. Eine Blutlie der Cattleya Wageneri Rchb. fd. von vorn an ilirem Hauptsliele. Die vordere Bliithe wurde entfernt, so wie nur noch Scheide und Scheitel des Trugknollens zu sehen sind und das Blatt weggelassen werden musste. Unten links ein Stuck Tepalum wegen der Spitze und Aderung. 30 Tafel U. Paradisanthus bahiensis Rchb. fil. Paradisanlhus genus Warreis subaffine, Acacallidi propinquum : labelli hypochilium brevis- sime unguiculatum, hypochilium eboraceum postice saccatum omnino oblique excavatum limbo antrorsum utrinqiie lamella dentata aucto, epichilium a basi ligulata cordiforme; gynostemium. apterum curvum rostello angusto obscure trilobulo; androclinium trilobum; anthera depresso milrata postfce obtuse apiculata; pollinia depresso pyriformia nunc prope rhombea per paria incumbentia sessilia in lamina lalissima humillima triangula. Mentum subnullum. P. bahiensis Rchb. fil. Warrea bahiensis Hort. Paradisanlhus bahiensis Rchb. fil. in v. Mohl u. v. Schlechtendal Botanische Zeitung X. 1852. p. 930. 93t. Planta tenuior ebulbis internodiis brevissimis. Vaginae aculae paucae parvae a radicibus velatis abbreviatis hinc perforatae. Folia lanceolala acuta viridia subglauca gemina. Pedunculus angulato teres apice laxe racemosus purpureus ex axilla vaginae e superioribus — nunc duo. Racemus pro pedunculo sat longus anthesi baud isochronica, floribus primis infimis jam dejectis anthesi florum summorum. Bracteae squamiformes brevissimae. Ovaria pedicellata gracilia. Perigonium patulum molle ac carnosulum labelh hypochih'o eboraceo; magnitudine prope illius Warreae cyaneae Lindl. Sepala oblongo lanceolala acuta, lateralia margine inferior! obtusangula, labeUi lineae mediae divaricala. Tepala hneari ligulata acuta basi inferior! obscure obtusangula cum sepalis subparallela. Labellum brevissime unguiculatum, saepius pendulum. Hypochilium i postice subsaccatum corpus quadralulum sistit per diametrum alteram foveatum limbo utroque laterali elevalulo antrorsum ulfinque lamellato ; lamella litraque quadrata obliqua , margine externo dentata. Fovea intus et laminae papillis papulosa. EpichiHum a basi ligulata cordi- forme. Gynostemium semiteres angulato curvulum; androclinii limbus obtuse trilobus; rostellum obscure sinuato trilobulum; fovea ovalis transversa. Anthera depresso mitrata postice oblusata cum apiculo obtuso, antice acuta; unilocularis. Pollinia depresso pyriformia per paria sibi incumbentia, hyalina; sessilia in lamina transversa humillima utrinque acuminata antice medio acutangula Perigonium lacteum vittis quibusdam purpureis pone basin internam extus eliam lucentibus more Odonloglossorum nonnullorum (e. g. Cervantesii La LI. Lex.). Labellum aequa- liter lacteum, fovea tamen et laraellis praepositis lazulino punctulatis et striolatis- Gynostemium lacteum basi purpureum. Die Einfuhrung dieser uberaus zierlichen Pflanze, deren Farbenmischung und Farben- scftmelz uberraschend sind, verdanken wir Herrn Senator Jenisch, welcher sie aus Baliia bezog. Wir erhielten durch Herrn Ritter Kramer, den Director des beriihmten Gartens jenes Hen*n, Paradisanlhus im frischen Zustande und dazu eine Zeichnung, ausgefuhrt von Herrn Kramer fiJ. Diese ist auf unserer Hauptdarslellung wiedergegeben. Fast mochten wir glauben, dass der niedere Preis im Catalogs des Linden'schen Gartens (15 Francs) auf einem Druckfehler beruht. In andern Catalogen fanden wir die Pflanze nicht. ' Die Stangelglieder sind so verkurzt, dass eigentliche TrugknoUen durchaus nicht entwickelt sind. Die funf bis sechs untern spitzen Scheiden sehr kurz, unterste von fadig walzigen, stumpfen, abgekurzten Luftwurzeln durchbohrt. Zwei langlich spitze, unten keilformige Blatter mit see- grunem Hauch. Achselstandig in den Scheiden finden sich ein bis zwei Bluthensliele , welche die Hohe Einer Spanne erreichen. Dieselben sind stielrundlich mit Ecken, purpurroth, und \ . 31 haben die Eigeiithamlichkeit, . sehr tief herab die ausgebreiteten Bluthen zu Iragen. Allein die untersten Bluthen sind bereits abgefallen, wenn die obersten noch in bester Entwickelung slehen- Dieselben erreichen die Grosse deren einer mittlern Warrea cyanea LindJ. , das Ge\yebe isl dunnfleischig und fQlilt sich sehr mild an, Auch ist es so weich, dass es ubcraus leichl ver- letzlich ist. Die aussern Hullblatter langlich, spitz; die seitlichen am Unterrandc ctwas aus^Yarts geschweift und rait der Lippe ziemlich rechtwinkelig, wogegen das oberste immer sich gern, wenigstens an der Spitze, nach vorn uberneigt. Die seitliclien innern Hullblatter zungenformig, spitz, am Grunde am Unlerrande elwas nach aussen geschweift; oft fast parallel mit den seit- lichen aussern, immer ihnen viel naher geruckt, als den obersten, so dass sie in dieser Beziehimg z- B. an viele Sobralia Arfen erinnern. Die Lippe ist sehr kurz genagell, jedoch am Grunde SQ stark, dass die Beweglichkeit derselben verbal tnissmassig nichl allzu gross ist und erst beim Welkcn mehr bemerkbar wird; dieser Nagel isl nach vorn gekchrt, so dass man an der von vorn betracbteten Lippe denselben nicht wahrnimmt. Diese selbsl zerfallt nun in zwei Theile. Der nach der Saule gelegene ist sehr schwer zu beschreiben : er bildet gewissermassen ein schmal viereckiges Kastchen von elfenbeinernem Gefuge, dessen eine Ecke mit dem Nagel, die schief entgegengesetzte mit dem Grunde des Lippenvorderslucks zusammenhangt, wahrend die beiden andern seitlichen^ Ecken abgestumpft sind und auf der vordern Flache nach der Saule und Hinterrand und hohern Seitenrandern steht. Schief vorn und seitlich, nach aussen liegen zwei Plattchen von ziemlich viereckiger Gestalt, nach aussen umgeschlagen und auf dem Aussenrande gezahnt. Das vordere Lippensliick ist am Grunde schmal zungenformig und breitet sich sogleich in eine herzformige Platte aus, deren Spitze bald umgebogen ist. Die Innenflache der Hohlung, so wie die nach vorn gekehrten Plattchen sind dicht besetzt von Streifen und Buscheln von kurzen, fadigen Warzchen, welche kleine Sammtflecken bilden. Die Saule ist halbstielrund, weder besonders dick noch schlank, I ^ unter einem slumpfen Winkel in der Mitle mit dem schief nach vorn ansteigenden Hinterstiicke gebogen. Das Androclinium ist stumpf dreilappig. Die Narbendecke ragt wenig vor und ist zweimal leicbt gebuchtet, so dass man sie dreilappig mit schmalerem Mittellappen nennen kann. zu die Oeffnung mit gleichhohem Vorder- Die Narbe bildet eine darunterh'egende quere, langliche Hohlung. Der Staubbeutel niederge- druckt, langHch, hinlen breit mit stumpfem Spitzchen, vorn spitzlich, durchaus einfacherig und der Rand unterseits zur Zeit der Reife nur an der hintern Parlie sichtbar. Die Pollenmassen fast wie Milch- glas bimenformig, bisweilen fast rautenformig, weisslich durchscheinend silzend auf einer queren, linealen, beiderseils feingespitzten, vorn in der Mitle spitz- eckigen, unterseits driisigen Platte. Die Farbe der Bliilhe ist ein schones Milchweiss. Am Grunde der Hullblatter laufen purpurne Querstreifen auf die Art, wie bei gewissen Odonloglossura, z. B. Cervantesii La Llave Lex., haslilabium Lindl. Die Lippe ist innerseils des Trichters und auf den Plattchen mit zahlreichcn lasurblauen Fleckchen und Slreifchen geziert- Der unlere Theil der Saule ist purpurroth, besonders auf der Vorderseite, wo diese Stelle in eine Anzahl spitze Zahne auslaufl. Tafel U. Bluhende Pflanze nach Herrn Kramer fit 1. Bluthe von vorn +. 2. Saule und Lippe seitlich +. 3. Lippe im Langsdurchschnill man die Narbenoffnung und die Narbendecke -|- -. 4. Saule durchnilten : nach unten sieht 5. Anthere von oben +. 6. Anthere von + + 9f 32 Tafel 15. w Uropedium liindenii Lindl. Uropedium genus Cypripediearum ovario triloculari (vacuo central! triangulo), Slamine sterili trilobo hastato, cyclo staminum Irium inleriorum evoluto, filamentis evolutis (labello oblongolanceolato longissime caudato sepalis subaequali). Uropedium Lindenii Lindl. Uropedium Lindenii Lindl. in Orchideae Lindenianae 1846. p. 28. No. 143: „Gen. nov. . ' Omnia Cypripedii. Sed labellum planum et petala longissime caudata. Anthera steri- lis trilobo-hastata." Bot. Reg. 1846. sub Tab. 58. (Cypripedio Irapaeano La LI.) Annales des Sciences nalurelles. Troisieme Serie. Botanique. Tome Ireizieme. 1849. Van ,,Note sur le genre Uropedium par M. Ad. Brogniart/' PI. 2. (Analysis.) Houtte Flore des Serres VI. p. 123. (cum icone xylographica plantam imminutam Rchb. fil. de Pollinis Linden, Luddemann, Planchon, Reichenbach fil. sistenle). — Lindiey in Paxton Flower Garden L p. 72. Orchidearum genesi etc. p. 17, Pescatorea Tab. II. (Folia nimis videntur acuta.) Rchb. fil. in Bonplandia II. 26. Folia pergameneo coriacea ligulata basi et apice obtusato attenuala valde nitida. Pedunculus pedaiis et alUor viridi flavo velutinus, nunc basin usque nadus, nunc vagma bracteaeformi compresso ancipili oblonga antice prope basin usque fissa vestitus, apice racemosus vulgo triflorus. Bracteae vaginae descriptae subaequales nunc prope duos pollices, summa vulgo tantum unum pollicem longa, omnes margine superiori suberosulae. Ovarium trigonum tenue bene velutinum foliis carpellaribus involutis connatis centre confluentibus placentis minutissime lobulalis; ovulis pauciseriatis; fasciculi vasorum et in carpellorum nerve dorsali gemini, et medium versus unius cujusque septi gemini. Centrum occupatur cavo triangulari ex carpellis ibi baud omnino coadunalis explicando. Ovarium continuatur hac specie ingrediamur ut viam aliam in describenda in gynostemium, inter Orchideas liberrimum, prope solatum in membra sua. Stylus liber a basi angustiori compressa antice carinata pronus lerminatur in laminam obtusara subrotundam basi nunc hastatara superne nudiusculam limbo inflexo papilloso, inferne (seu antice) valde velutinam bilabiatam, ita tamen ut labium inferius saepius occurral bilobum; quo fit ut revera labia sligraatica allerna sint ^nec opposita nervis dorsalibus carpel- lorum. Unde factum est, ut clarissimus quis auctor stigmata composita hue comparandi causa attulerit. Yerticillus staminum exlernorum aborlivus excepto stamine dorsali sepalo impari oppo- sito, quod brevissime slipitatum, subsessile super stylum imminet, lamina plana, dorso obtuse et late carinata, antrorstim ligulata, attenuata, oblusa, basi utrinqne in ligulam divaricatam / expanse nunc angustierem, nunc latierem, nunc integerrimam, nunc lobulalam, Staminodia lateralia ne rudimentaria quidem delegere peluit ilL Brogniarl, qui plantam morphologiae vindicavit, unde me non reperisse commemorare non opus est. Verticillus staminum interiorum plane evolutus : filamenta crassa teretiuscula: locuU bilecellati oblongi apicem versus conver- gentes introrsi connectivi terminali parte retusiuscula abbreviata. Stamina lateralia utrinque pone staminodium , tepalis more consueto opposita ; stamen anticum basi adnatum stylo igilur et labello oppositum. Pollen intina tenui inaequali vestitum, farinosum. Alabastrum a pyriformi basi longe roslratum. Perigonium membranaceo chartaceum, phylla externa extus velutina; utrumque sepalum a basi ovali lanceolate attenuatum. Tepala a basi ligulata linearia sepalis quintuple -septuple longiora ima basi et per tolam longitudinem linearem dense velutina; fascicule velulino infus in ima basi Cypripediorum mere. Labellum subaequale basi tamen 33 ^ latius etiam fasciculo velutino ornatum. Pengonium externum in planla spontanea ochro- leucum, nervis et apice viride. Tepala et labellum subaequalia nervis purpureis, praesertim externa facie, caudae tolae atropurpureae. Lobi basilares slaminodii alropurpurei. Capsula et semina pro dolor incognita. * _ _ _ Es giebt Pflanzen, welche die von tausenden unregelmassiger Fonnen Iiarlnackig gebotcnen ■Ralhscl auf einmal losen. So ist diese von Herrn Linden enldeckle, von Herrn Lindley benannle, von Herrn Brogniart der Wissenschaft erschlossene Pflanze der fast reine Typus der Orchideen- bliithe, indem sei uns der Vergleich verziehen sie zeigt, wie auch diese Familie darnach strebt, auf ihre Weise das reine Ideal der Monocotylenbluthe zu erreichen. Es war im Juni 1843 als Herr Linden sie am Maracaybo-See auf dem Gebiele der Indiancr von Chiguara bei ciner Seehohe von 8300/ auf den Cordilleren entdeckte. Die weiten Savannen werden unterbrochen von kleinen Gebiiscben von Myrtaceen, Weinmannicn und Gleichcnicn, unter denen die Pracht- pflanze wachst Sie mag lange bluben, denn zehn Jahre spalcr fand sie in demselben Gebiele Merida's unser Freund Wagener im Janiiar bei 7000 '. Derselbe versichert, es ware ihm auf- gefailen, dass von hundert Individuen nur ganz wenige blubbar gewesen, so dass man vermulhen sollte, die Pflanze ginge selbst an ihrem Originalstandort oft ein. — Herr Linden, weleher seit Jabren Columbien bereisen lasst, erhiell dieselbe Art spater aus Neu- Granada, Provinz Pamplona, von Cacbiri bei einer Seehohe von 7000' (Januar 1847). Endlich wurde sie in der Provinz Ocana in Neu-Granada bei 5 — 7000' Seehohe auf den Savannen auf Baumen und auf Felsen entdeckt, wo sie auch v. WarsceAvicz Iraf. Moge iibrigens Niemand glauben, dass die dorl an ein paar Stellen haufige Pflanze deshalb leicht'zu erlangen ist, und dass man eben nur einen Sammler zu senden braucht, um sie zu haben. Uropedium gehort zu den Ptlanzen, die zu ganze Kisten voll lodler versenden ausserordentlich schwierig ist: wir haben in Deutschland Exemplare erhalten, und es gehoren ganz besondere Kunstgriffe bei der Verpackung dazu, um ihnen das Leben zu fristen, Nachdem die Pflanze im Handel fast fehlte, bat Herr Linden in mer erhalten, die zu Wa diesen Tagen von Ocana treff*liche Exemplare von unserm F hochst bescheidenen Preisen ausgeboten werden. Bereits im April 1850 bluhte das kurzlich entdeckte Uropedium in den Glashausern des Herrn Pescatore, wo Herr Luddemann die Pflanze zum Gedeihen gebracht hatte. Seitdem bluht sie dort jahrlich, und die Exemplare sind so uppig wie die wildgewachsenen. In manchen Garten hat sie lange gekrankelt. Herr Lehmann, der geschickle Obergartner des Herrn Keferstein zu Krollwilz, brachte eine Pflanze zum krafiigslen Wachsen , indem er die bereits hinwelkende noch rasch genug in gule Lauberde verpflanzle, wahrend sie bis dahin in dem Originalboden gestanden hatte. Gebliiht hat es in Deutschland noch nicht oft : heuer, so vie! wir wissen, bios bei Sr. Durchlaucht Furst Rohan und bei den Herren Booth und Sohne. Letzleres Exemplar kaufte Herr Reichenheim, und dies ist es, wovon die Berhner GarLenzcitung erzahit, welche auch Aveiss, dass dies das erste drcibluthige Exemplar in Europa ist. Wenn es uns unangenehm ist, dass die Art zugleich in der Pescatorea abgebildet wurdc, so ist es andererseits interessant, die betrachlliche Farbenverschiedenheit zu beobachten. Das cultivirle Exemplar ist bedeuLend blasser, doch mochten wir fast behaupten, dass diese weissen Tone die Pflanze verschonern. Wir verdanken die Darslellung, wie so viele andere, unserm Freunde Wagener. Blatter pergamentartig, in's Lederartige iibergehend, an der stumpfen Spilze und am Grunde stark verschmalert, sehr glanzend. Bluthensliel fusshoch und hoher, mil gelbgriinem Sammt- ilberzHge, meist bis zum Grunde nackt, bisweilen mit einer deckbJaltartigen, gedruckt zwei- schneidigen, langlichen, vorn bis zum Grunde gespalteneh Scheide, an der Spitze gewohnlich 5 I 34 mil dreibluthiger Traube , auch zwei- oder einblulhig. Die DeckblaUer der bescbriebenen Scheide ziemlich gleich, bis 2 ZoU lang, das oberste meist nur Einen Zoll lang, alie am Oberrande ein wenig ausgefressen. Frucblknoten dreikaiilig, diinn, stark sammlig, dreifacherig. Die Carpellar- blatter eingeschlagen und zusammengewachsen mit mittelstandigem , dreickigen Hohlraume. Sammtliche Samenknospen zeichnen slch durch Kleinheit aus. Je zwei Gefassbiindel biiden den Mittelnerv der Carpella, und andere zwei liegen in der Mitte jeder Scbeidewand. Der Fruchtknoten setzt sich fort in die Saule, die freieste, am meisten geloste, welche die Orcbideen bieten diirften. Der Griffel ist frei, am Grunde scbmal, gedruckt, vorn gekielt geht er iiber in eine stumpfe, rundliche, am Grunde geslutzte Platte, welche oberseits nackt, mit warzigem, einsesclila;>enen Rand, unterseits diclit mit Papillen besetzt ist. Bald ist sie unterseits zwei- lappig, bald dagegen durch Theilung der untern Lippe derartig dreilappig, dass jede Lippe quer vor dem Mittelnerv seines Carpellarblatts steht. Daher die Anwendung der Theorie der zu- sammengesetzten Narben bei den Orchideen erklarlich. Der "Wirtel ausserer Staubgefasse (welche den aussern Hullblattern entgegengesetzt waren) ist fehlgeschlagen bis auf das unfruchtbare, unpaare, welches, kui^zgestielt, festsitzend uber der Narbenplatte steht. Es ist flach, auf dem Bucken stumpf und undeutlich gekielt, vorn zungenformig, verschmalert, stumpf, am Grunde beiderseits in einen abstehenden, zungenformigen Fortsatz ausgedehnt, der bald breiter, bald ^ schmaler, bald unversehrl, bald lappig erscheint. Die vordern Staminodien konnte Herr Brogniart, welcher die Pflanze morphologisch aufhellte, nichl entdecken, daher es iiberflussig ware, zu bemerken, dass sich keine Spur derselben zeigt. Der Wirtel innerer Staubgefasse ist vollig entvvickelt; die Staubbeutel dick, stielrundhch; die Facher mit je einer vorhandenen Mittelscheidewand, gegen die Spitze zusammengeneigt, die Spitze des Mittelbands gestutzt, hervorragend. Die paaren Staubgefasse wie gewohnlich beiderseits des Staminodium , den n Tepalen gegenuber; das vordere Staubgelass dem Grunde des Griffels angewachsen, daher dem Griflel und der Lippe gegenuber. Das Pollen mit dunner, ungleicher Intina. Die Knospe von birnenformigem Grunde lang geschnabelt. Die Hulle von einem Gefuge, welches zwischen hautig und papierartig in der Mitte steht; die Sepalen ausserlich sammtig; beide von ovalem Grunde lanzeltlich zugespitzt. Die Tepala von zungenformigem Grunde Uneal, funf- bis siebenmal langer als die Sepala, am Grunde und fiber die ganze lineale Ausdehnung dicht sammtig ; am Innengrund auch ein Sararatbuschel , wie bei alien Cypripedien. Die Lippe ziemlich gleich, jedoch am Grunde breiter, vorn ebenfalls mit Sammtbuschel. Die Aussen- hulle bei den wilden Pflanzen gelbhch, mit grunen Nerven und ahnlicher Spitze. Die innern Hullblatter und die Lippe ziemlich gleichgefarbt, mit Purpurnerven, besonders auf der Aussen- seite. Die linealen Forlsatze schwarzpurpuxn. — Die Spitze der seitlichen Fortsatze des Staminodiums ebenfalls schwarzpurpurn. Kapsel und Samen sind uns leider unbekannt, Wenn die normal entwickelle Orchideenbliithe uns in Bezug auf die Entwickelung beider Slaubfaden- kreise keine ahnliche Erscheinungen hot, so sind es die Monstrosilaten, welche uns ahnhche Wahrnebmungen gestalten. Wir verdanken Hersn Professor Mettenius Zeichnungen und zahireiche monslrose Bluthen in Spiritus des Limodoriim abortivum Sw. Sebr baufig sind die seitlichen aussern Staubgefasse angedeutet als Staminodien, oder als lange Stiele mit kolbigem Ende abgetrennt, worin sogar bisweilen Pollen. Daruber finden sich Rudimente der seitlichen innern Staubgefasse als stieliae Fortsalze Kurzlich trafen wir im Garten des Herrn Hofrath Keil in Leipzig ein monstroses Zygo- petalum roslralum. Die vordern Sepala deutlich entwickelt, verwachsen. Die Tepala normal. Die Lippe fehlend. Saule vollig normal; nur vor dem Unterrande der Narbe ein pfriemlicher, sehr spilzer Fortsatz , der sich in eine erhabene Leiste nach unten verlor. Die grosse Ueberein- 35 stimmung dieses Fortsatzes mit der Spitze der Anthere bei Zygopetalum rostratum Hook und Kegelii Rchb. fil. lasst wohl unmittelbar ein Staminodium annehmen *). Sehen wir uns nach ahnlichen normalen Vorkommnissen urn, so fallt uns zunachst ein die Leisle unter der Narbe bei sammtlichen Arten unserer Gattung Kefersteinia. Kaum ist es eine zu kuhne Vermuthung, derselben den Werlh eines slels ausgebildeten Staminodiums des Innenwirtels der Staubgefasse zuzuschreiben. Ferner erscheint als eine spater gebemmte Bildung an Knospen von ein paar Linien bei Cypripedium Calceolus Huds. ein Wulst am Fusse des Griffels vorn. Eine Thatsache, welche Herr Th. Irmisch beobachtete und \vir unabhangig gesehen haben. Beilaufig sei erwahnt, dass zwei Orchideen vorzukommen scheinen, welche oft (kaum immer?) durch vollige Entwickelung des aussern Wirtels der Staubgefasse dreimiinnig sind. Die eine Art ist das Dendrobium normale Griff., dessen robe Abbildung es unmoglich machl, obne Besitz eines Originalexemplars Naheres zu sagen. Euproboscis Griffithii Wight, ist die andere. WahrscheinHch hatte Griffith dieselbe Pflanze monandrisch vor sich, so dass vielieicht hier nur' ein Hang zur Enlwickelung der seillichen Staubgefasse vorwalten mag. Unler diesen Verhaltnissen muss man es voUig naturlich finden, wenn die Apostasieen als Famiiie unbedingt gestrichen werden mussen, wie bereits ein deutscher Botaniker" es vor Jahren gethan**). Der einzige schlagende Charakter bestand in dem dreifacherigen Fruchlknoten, welcher nun bei Selenipediura Rchb. fil. und Uropedium LindL nachgewiesen ist. Dazu scheint die SaulenbilduDg Rhynchanthera Blume naher den Orchideen als den Apostasieen zu fuhren and dabei sich wieder durch dreifacherigen Frucbtknoten auszuzeichnen. Es hat demgemass auch Herr Brogniart (1. c. H7) sich fast entschiedcn dahin ausgesprochen, es wurden die Apostasieen zu den Orchideen zu Ziehen sein. ,,L'ensemble de ces caracteres tendrait a rapprocher beaucoup celte planle de la petite famille des Apostasiees, qui ne difere presque des Orchidees que par des caracteres analogues, ou piutot devrait peulelre faire an- nexer les Apostasiees aux Orchidees elles memes; car elles out a peu pres les memes relations avec Jes Neottiees, que les Uropedium avec les Cypripedies." Wir legen nur wenig Gewicht darauf, dass die innern Hiillblatter bei Uropedium ziemlich gleich sind, indem dies Verhaltniss sich bei vielen Orchideen vorfindet, so^ bei Stelis, Thelymitra. Eine andere Frage, welche Herr Brogniart (1. c. H7) aufwarf, ist die, ob nicht Uropedium am Ende eine Form des Cypripedium caudatum LindL (jetzt Selenipcdium caudatum Rchb. fil.) ware. Horen wir die Entwickelung dieser Muthmassung. „Apres avois signale les differences si notables entre i'Uropedium et les Cypripedium, on s'etonnera peutelre d'une derniere question, que je crois devoir examiner: I'Uropedium ne serait-il pas une simple monstruosite d'un Cj^ri- pedium, et particulieremenl du Cypripedium caudatum receuilli egalement dans la Nouvelle- Gre- nade par M. Linden, et dont le journal de Paxton et celui de M. Van Houtte viennent de pubher une figure? La famille des Orchidees a deja presente tant de faits singuliers et imprevus, qu'on n'oserait pas nier la possibilite de celte transformation, de celte sorte de retour a une r^gula- rite presque complete. Quand on voit la transformation du Cataselum en Myanthus, de diverses especes de Cychnoches, les unes dans les autres, sur la meme hampe florale; quand on se Antherennalur apparate uberzeugt. Ausgezeichnet ist eine Blulhe Rociriguezia venusta Rchb. fil (Burlingtonia venusta LindL), welche an der Stelle der schwarzpurpumen Spitzchen voUig normale Antheren zeigt, die sich an die dorsale Anthere anschmiegen und deren glandulae bei einander liegen. Wir verdanken dieses schone Stuck Herrn Josst, Obergartner des grafl. Thun'schen Gartens zu Tetschen. «* ) Rclib. Conspectus R, Veg, — Herbarienbuch. — Handbuch d. Nat. Syst. 5 36 reporte aux monstruosiles triandres d'Orchidees europeennes deja decrites; enfin, lorsqu'on se rappelle que le Cypripedium caudatum, qui a le meme port que rUropedium, dont les petales 'ont presque la meme forme, la meme dimension el la menie coloration, vient des memes regions, on ne doit pas rejeter cette idee sans examen. Ce qui, a mes yeux, la rend peu probable, c'est que rUropedium, dont M. Linden a mis en vente plusieurs pieds, ne formait pas un individu unique, comma cela a lieu ordinairement pour les cas de monstruosite, c'esl, en outre, que la transformation du perianthe et du systeme staminal n'aurait probablement pas determine les differences que j'ai signalees dans la structure de Tovaire, Quoi qu'il en soil, que TUropedium represente une forme constanle et bien definie de la famille des Orchidees, ou qu'il ne constitue qu'une modification accidentelle et monstrueuse d'un Cypripedium, son organisation n'en est pas moins propre a jeter beaucoup de jour sur la symetrie florale de cette famille remarquable/' Fast konnte man vermuthen, dass Herr Lindley Uropedium fiir eine dimorphische Form des Selenipedium caudatum halt : im Vegetable Kingdom ist die Gattung vollig ubergangen. Wir sind fest uberzeugt, dass, obschon Blatter, Bluthenstiel und Frucbtknoten bei beiden Arten vollig ubereinstimmen, dennoch von einem Dimorphismus keine Rede sein kann. Nie haben wir erfahren, dass Selenipedium caudatum und Uropedium Lindenii untereinander wachsen, . und die Masse der von letzter Art beobachteten Individuen ist ohnedies zu gross, um an eine zu^llige Form denken zu diirfen. ' Schliesslich woUen wir der Eigenthiimlichkeit gedenken, vermoge der die Pflanze vom Auf- brechen der Knospe an zwolfTage braucht, um ihre Tepala und Lippe auszustrecken, wahrend Wochen Wir der Tepala und Lippe angestelll hat: 19. April 0«»-,18. 25. April O^-./iS. 20. „ 0,20. 26. „ 0,48. 21. „ 0,20. 27. „ 0,51. 22. ' „ 0,26. 28. „ 0,53. 23. „ 0,32. 29. „ 0,55. 24. „ 0,38. Tafel 15. Bluthenstiel mit zwei Knospen und einer Bliithe, nach einem am Maracaybo-See von Herrn Wagener ausgefuhrten Gemalde. i. Saule von oben +. 2. Dieselbe seitlich +. 3. 4, Narbe und Griffel von unten +. 5. Durchschnitt des Fruchtknotens (monstros) +. 6. Staub- gefass von aussen +. 7. Dasselbe von innen -|-. Tafel 16, I 1 — 11. mesospinidinm Warscewiczii Rchb. fil Genus Odontoglossum Hb. B. Kth. inter et Brachtiam Rchb. fil. (Oncodiam Lindl.): ab utroque valde diversum rostello, limbo androclinii descendente, labello, mento spurio, gynostemio antice foveato, pollinario. Perigonium subcarnosum, clausum. Sepalum summum lanceolatum, sepala lateralia con- nata, apice bifida, lacinia utraqiie lancea, basi subsaccata, labelio supposita; tepala triangulo 37 lanceolata acuta, sepalis basi vix imbricantibus. Labellum cuneatum obcordalum Jimbo revolulo, carinae duae unguem marginantes eboraceae nunc antice lobatae canalem velutinum inter se lin- quentes, lamella biloba depressa anteposita; subimmobile. Gynostemium semiteres, anlice pro- funde excavatum. Androclinii linibus utrinque descendens, rostellum ascendens aculo triangulum bicuspidatum. Anthera depresso mitrata unilocularis antice retusa medio cuspidata. Pollinia globosa, postice minute perforata. Caudicula linearis basi latior; glandula lancea. M. Warscewiczii Rcbb. fd. Mesospinidium Warscewiczii Rchb. fd. in v. Mobl u v. Schlechtendal Bot. Zuituiig X. 1852. p. 929. Planta satis mira ob mentum spurium. Gynostemium enim in pedem non est produclum, unde de vero mento sermo non fieri potest. Sed cum latera illius organi sint omnino protracta, efFectus est idem ut perigonii phylla lateralia externa non sint super ovarium ipsum sed pone illud inserta. Folium basi breviter cuneatum oblongo lanceolatum acutum pergameneum. Flores illis Oncidii umbrosi Rchb. fil. subaequales, olivacei, purpureo guttati. Labelli cuneus albidus, limbus flaveolus purpureo gultulatus, lamella biloba flaveola. — Habitus Odontoglossorum e Sect. Myanthiorum fid. Equite Kramer. Wir erhielten diese wenn auch unansehnliche, so doch botanisch uberaus merkwurdige Pflanze vom Herrn Bitter Kramer, Gartendirector bei Herrn Senator Jenisch. Sie ist eine der zablreichen Entdeckungen unseres Freundes v. Warscewicz, dem wir sie gewidmet haben. Genaues wissen wir nicht iiber den Fundort, sie stammt jedoch jedenfalls aus Centralamerika. Tracht eines Odontoglossum ans der Gruppe Myanthium. Blatter langlich oval, am Grunde kurz keilformig, an der Spitze zugespilzt, Bliilhenhulle diinnfleiscbig, zusammengeneigt. Oberes Sepalum lineal lanzeltlich, spitz; seitliche verwachsen : nur mit zwei freien Spitzen, unler der Lippe und seitlich derselben, etwas bauchig. Die Sepala lanzettlicb, spitz, von den aussern Hullblattern am Grunde wenig bedeckt Lippe von schmalem Grunde plotzlich ausgebreitet, umgekehrt berzformig mit umgeschlagenem Rande. Zwei Kiele am Rande des Lippengrimd- stucks lassen zwischen sich eine sammtige Rinne, vorn stiirzen sie frei ab, oft ein wenig ge- lappt. Vor derselben eine ausgerandete (zweilappige) Platte. Saulc halbstielrund. Narbendecke aufsteigend, in eine zweispitzige Spitze ausgehend. Saum des Androclinium beiderseits etwas herabsteigend, in der Mitte beiderseits lappig. Narbe viereckig, klein. Die Vorderkanten der Saule vorragend, lassen zwiscben sicb eine Hohlung. Staubbeutel niedergedrfickt nmtzenfonnig, vorn gestutzt, in der Mitte mit spitzem Fortsatz. Pollenmassen kugelig, auf der Hinterscite mit kleiner Oeffhung. Caudicula lineal, am Grunde etwas breiter. Druse lanzettlicb. — Es ist -ein achtes Kinn nicht vorhanden, d. h. ein nagelformiger Fortsatz der Saule uber den Fruclil- knoten hinaus. Da jedoch die Saulenrander iiber dcnselben hervorragcn, so ist die Wirkung dieselbe. — Bliithen so gross etwa wie die des Omidium umbrosum Rchb. fd,, olivengrun mit Purpurflecken. Lippe weisslich, vorn gelblich mit Purpurfleckchen; Platte vor den Kielen gelb. Nicht zu ubersehen ist eine entfernte Aehnlichkeit der Lippe mit jener des durch Saulc schr verschiedenen Solenidium. Dieses hat ganz eigenthumlich slarke Anklange an Oncidium lu- natum Lindl. Tafel 16. L Stuck des Blulhenstands und Blatt. 1. Bluthe seitlich nach Entfernung der Sepala und Tepala +. 2. Saule seitlich ohne Staubbeutel +. 3. Dieselbe im Langsdurch- schnitt +■ 4- Lippe von oben +. 5. Dieselbe von unten +. 6. 7. Lippen seitlich +. 8. Saule von vorn +. 9. Staubbeutel von vorn +. 10. Derselbe von uuten +. 11. PoUi- narium +. 38 Tafel 16. 11. 12 — 2!5. IVeodryas rhodoneura Rckb. fiL Genus habitu Polystachyae, affine Rodrigueziae et Sigmatostalidi et Cohniae : labelli forma, gynoslemio, praepiimis roslollo et poUiniis insigne. Perigonium membranaceum, connivens (semper?). Sepala oblonga acuta, excavata, nervis exlus valde prominulis; tepala laliora, ovalia, acuta. Labellum unguiculalum in laminam oblongam, transversam, excavatulam margine postice cordatam productum. Carina obtusa per unguem in laminae basi in callum praeruptum biseriatim quadriiobum producla, apposita lamella utrinque extrorsa. Gynostemium in labellum prominens, semiteres, anlice canaliculatum apice utrinque antrorsum auritum, aures oblongae, subfalcatae, ascendenles, apice bilobulatae, an-: trorsae, ima basi inferiori in lobulos stigma versus erectos (Rodriguezia more) triangulos, parvulos produclae. Androclinium vix marginatum, semirotundo Iriangulum: roslellum retusum, medio semicirculari eXcisum. Fovea semilunaris. Anthera pyriformis, dorse longitudinaliter uni- sulcata, hinc poslice didyma, dissepimenlis oblileratis unilocularis. Pollinia gemina, pyriformia, longitudinaliter angulata, solida in caudicula ligulata- Glandula antice excisa transversa reniformis. N. rhodoneura Rchb. fil. Neodryas rhodoneura Rchb. fil. in v. Mohl u. v. Schlechtendal Bot. Zeitung X. 1852. 835. Pseudobulbus oblongus, angustior, sursura attenuatus, anceps. Folium impositum coriaceum, oblongo lineare, acutum, basi attenuatum; pagina inferiori carinatum. Simile folium sub pseudo- bulbo; folia stipantia reliqua sunt vaginae triangulae ancipites. Pedunculus axillaris, spilhamaeus, squamis ochreatis acutis abbreviatis 4 distantibus vestitus, superne abbreviate raeemosus, more flexuosis vestilis a vaginis, Bracteae lanceae amplexicaules distichae. Flores illos Polystachya luleolae aequantes. Labellum album (?), gynostemium (?) et callus flava (!). Sepala ac tepala purpurea, intensius nervosa. Wir kenncn diese Pflanze nur in zwei Exemplaren aus Bolivia (Bridges!). Wiener Museum. Trugknollen langhch, schmal, nach oben verschmalert, zweischneidig. Das aufeitzende Blatt lederartig, langlich lineal, unten verschmalert, oben spitz, auf der Unterseite gekielt. Wahr- scheinlich slets nur Ein solches Blatt auf dem Gipfel des Trugknollens und ein gleiches unter- halb desselben. Die nachst untern Blatter sind nur langlich dreieckige, spitze, gekielte, hautige Scheiden. Aus der Achsel jenes unterslandlgen Blatts entspringt der stielrunde, spannenhohe Bluthenstiel, au dem drei bis vier sehr von einander ealfernte enge, oben spitze Scheiden. Oben ist der Bluthenstiel verzweigt. Jeder Zweig von deckblattigcr, lanzettlicher, spitzer, kurzer ramis oberwarts Winkelspitze dunkles Deckblatt, welches kurzer als der Fruchtknoten, Blutlien so gross wie bei Polystachya lutcola. Sepalen und Tepalen purpurn, mit tiefergefarbten Nerven. Lippe weiss (?). Saule (?) und Buckel der Lippe (!) gelb. zusammengeneigt. Sepala langlich, spitz, ausgehohlt; Nerven ausserlich stark hervorlretend. Tepala breiter, oval, spitz. Lippe genagclt, in eine quere, langliche, ausgehohlte, am Rande bier und da wellige, umgeschlagene, hinlen herzformige Platte ausgedehnt. Auf dem Nagel ein stumpfer, breiter Kiel, ansgehend auf dem Lippengrunde in einen Bucket, der vorn abstiirzend zweimal vier Lappchen und beiderseits einen Randlappen zeigt. Die Saule halbstielrund und gegen die Lippe ansteigend, oben jederseits in einen plalten, zungenformig sichelartigen, oben zweilappigen Fortsatz aus- gedehnt, der vorn die Narbenflache mit bildet, Unterhalb desselben jederseits ein eingeschlagener Zahnfortsalz. Androclinium halbrund bis dreieckig mit wenig hervorragendera Saum, hinten mit 39 dreieckiger Spitze, vorn abgestutzt, in der Mitte etwas ausgeschnilten. Staubbeulel langlich, niedergedruckt, hinten zweilappig, einfacherig. PoUenmassen gedruckt birnenformig, ganz, auf kurzer, linealer Caudicula mit querer Druse. Tafel 16. II. Pflanze. 12. Bluthe seitlich +. 13. Dieselbe ohne Sepala undTepala +, 14. Lippe von unlen +. 15. Dieselbe von oben, ausgebreitet, +.. 16. Buckel derselben 4*- '17. Saule von vorn: man sieht zwischen den Aermen in der Mitte die Druse +. 18. Dieselbe von binten +. 19. Dieselbe seitlich +, 20. Dieselbe von oben +. 21. Desgl Staubbeulel entfernt. 22. Desgl die Caudicula entfernt +. 23. Staubbeutel +. 24, Derselbe innerseits 4'- 25. Caudicula und Druse. Zu Tafel 17. Oerstedella Rchb. fit. Genus Epidendri Sect. Amphiglottio affine gynostemio cucullato ac antherae insertione diversissiraum, Perigonium inembranaceum. Sepala lanceolata acuta, tepala subsimilia, angusliora. Labelli unguis marginibus suis cum gynostemii petaloidei margine connatus; lamina triloba. Gynostemium oranino petaloideum, in cucullum membranaceum ligulatum ascendenten productum. Anthera in puncto prominulo cuculli postice inserta (prope Coelogynis more), anlice bicuspidata, quadri- locularis. Pollinia quaterna compressa oblonga. (Caudiculae in 0. centropetala valde elongatae.) Rostellum subnuUum. Limbus stigmatis inferior: lineae oblique descendentes sub fovea stigmalis figuram triangulam offerentes. Nachst Epidendrum. Verscbieden durch hautig kappige Saule und Einfugung des Staub- beutels. Tracht der Ampbiglottia. Hiille hautig. Sepalen spitz lanzettlich; Tepalen ziemlich ahnlich, schmaler. Lippennagel an seinen Randern mit dem Rande der Saule verwachsen- Lippenplatte dreilappig- Saule blaltig, oben in eine hautige, zungenformige Kappe ausgedehnt. Staubbeutel an vorragender Ecke der Kappe befestigt (wie bei Coelogyne), vorn mit zwei feinen, umgebogenen Spilzcn. PoUenmassen vier, zusammengedriickt, langlich. Die Caudicula bei Oerstedella centropetala aulTallend lang. Narbendecke fast fehlend, indem der Fusspunkl der Antliere von dieser weit uberragt wird. Unterer Saum der Narbe : eine Vformige Linie. Herrn Dr. Oersted zu Kopenhagen gewidmet. Tafel 17. 1. 1—5. Oerstedella eentradenia Rchb. fit Labello trilobo, lobis lateralibus lineari falcatis, lobo medio ligulato dein subito expanso in laminam subreniformem cum apiculo in sinu antico; gynostemii cucullo oblongo. Oerstedella eentradenia Rchb. fil. in v. Mohl u. v. Schlechtenda! Dot. Zeilung X. 1852. 932. Ultra pedalis. Caulis basi vaginis arclis apice aculis dense veslitus. Vaginae nervosae 40 muriculalo tuberculatae. Folia disticha, coriacea, linear! lanceolata, acuminata, basi attenuala. Panicula tricruris basi supra folium sunimum nuda. Rami a vaginis lanceis acutis slipati. Bracteae triangulae minutae ovariis pedicellalis multo breviores; haec contra perigonio roseo longiora. Tepala bene cuneata. Lamella angusta flava apice triloba lateribus suis accreta in ungue cum gynostemii marginibus connata. Wir kennen ein einziges Exemplar, welches dem Kopenbagner Herbar gehort. Isara in Centralamerika, 7000', Oersted! Ceber fusshoch. Stangel Aveithin mit eng anschliessenden, oben spitzen, nervigen Scheiden bekleidet, auf denen zablreiche kleine, warzige Erhalienheiten. Blatter zweizeilig, lineal lanzelt- licb, fein zugespitzt, am Grunde stark verengert. Rispe folgt sogleicb auf das oberste Blatt, ohne irgend durch Scheiden getrennt zu sein. Dieselbe hat in dem vorliegenden Exemplar nur zwei Seitenzweige, welche, wie der Hauptzweig, ziemlich dichtbluthig sind; jeder von einer Janzettlichen, spitzen Scheide gestutzt. Sepalen langlich, spitz. Tepalen lanzettlicb, am Grunde sehr schmal keilformig. Lippe beiderseits, sobald von der Saule frei, mit sichelformigem, ab- stehenden Seitenlappen, alsdann schmal zungig und plotzlich ausgedehnt in eine ziemlich ver- kehrt nierenformige Platte, welche vorn ein Spitzchen in' der Bucht zeigt, Zwischen den mit der Saulc verwachsenen Seitentheilen des Lippennagels findet sich eine gedruckte iineale, vorn dreilappige Schwiele. Die Kappe der Saule is\ lang vorgezogen, zungenformig. Tafel 17, I. Pflanze. 1. Lippe und Saule seitlich +. % Lippe von oben 4-- 3- Saule von vorn -+-• *• Saule seitlich +. 5. Staubbeutel seitlich. Tafel 17. IL 6 — 8. OerstedelJa centropetala Rchb. fiL Labello trilobo, iobis lateralibus triangulis, lobo medio sessili triangulo apice divaricato bilobo cum apiculo, sinubus. inter lobos laterales et lobum medium triangulis; gynostemii cucullo semiovato. Epidendrum centropetalum Rchb. fil. in v. Mohl u. v. Schlechtendal Botanische Zeitung X. 1852. 732. Lindley Folia Orchidacea Epidendrum p. 68. No. 215! Oerstedella centropetala Rchb. fil. in v. Mohl u. v. Schlechtendal Bot. Zeitung X. 185?. 932. Spitharaaea, Omnino simillima anlecedenti. Sed racemus simplex basi vaginulis duabus vestitus el lamella in ungue trilobula cum ipbulo medio superposito. Chiriqui in Centralamerika, v, Warscewicz ! Voriger sehr ahnlich, so dass wir nur die wesentlichen Unterscheidungsmomente hervor- heben. Traube wie bei den Arten der Abtheilung Amphiglottium. Die Lippenplatte dreilappig; Seitenlappen sichelformig, breiter und kurzer als bei voriger. Mittellappen verkehrt herzformig mit stark keil- formigem Grunde und einem Spitzchen vorn in der Bucht. Die Seitenbuchten also hier dreieckig. Schwiele auf Lippennagel vorn dreizahnig, das mittlere Zahnchen etwas hoher. Kappe der Saule kurzer, halb oval, schwach lappig. Bluthe rosa, so gross wie bei Epidendrum empticum Grab. Tafel 17. II. Oberer Theil der Pflanze. 6. Lippe +. 7. Saule seitlich +. 8. Saule von vorn +. / ; 41 Tafel 18. I. II. 1 8. 1 Hofmeisterella eumicroscopica Rchb, fiL I Genus nuUi arete affine, sed ob simililudinem quandam magis- A^iltus cxlerni el pcrigonii, pro parte gynostemii, sed certc non sligmatis et rostclli Tclipogoni lib. B. Kth. et Triclioceroti Hb. B. Kth. finifimum, forsan a Macradenia R. Br. baud ita longe discrepans si androclinii cucullum omittis, rostellum ascendens facis descendens el pollinia declinala in erecla verlis. Perigonii pbylla externa et lateralia interna lineari lanceolala acuta, mcmbranacca. La- bellum triangulum, basi utrinque obtusangulum, apice cuspidatam, membranaceum. Gynoslemium gracile, semiteres. Androclinium oblique excavatura, descendens, anticum, iinmarginalum, apice apiculatum, in processum rostellarem dentis inslar pronum demissum. Pars infrasligmatica antrorsum dilatata. Pes in basi nuUus. Anthera oblonga, deprcssa, antrorsjim retusa, melJio tamen in processum linearem retusum producta. sessilia in disco baseos caudiculae (more Diadenii Popp. Endl. etc.). Caudicula basi dilatata triangula seu rhombea antrorsum longe linearis. Glandula Iriangula, obtusangula, nunc lobulata. Genus dicatum amicissimo et ill. W. Hofmeister. H. eumicroscopica Rchb. fil. Hofmeislera eumicroscopica Rchb. fil. De pollinis Orchidearum genesi ac structura et de Orchideis in artem ac systema redigendis. 30. 1852. Hofmeisterella eumicroscopica Rchb. fil. in Walper's Annales Bolam'ces Syslemalicae IV. 563. 1852. Planta pusilla. Radices velatae numerosae, crassae. Folia cnsiformia, equitantia, iancea, ab. angustiori basi medio dilatata, acuta, semipollicaria — pollicaria. Peduuculus 3—4 pollicaris. Pollinia oblongo cylindracea, integerrima, gemina; ancipiti alatus. usque Bracteae lineares, aculae, carinatac pedi- cellis multo breviores; a nervo medio alae instar ad proximam bracteam usque descendentes. Spica 6 — 11 flora disticha. Perigonium citrinum, labellum medio rubrum. War Warscewicz Eine kleine Pflanze mit zahlreichen starken, auch verzweiglen Luflwnrzcln. Blatter reitend, schwertformig, am Grunde schmaler, oben spitz Bluthenstiel 3 — 4zullig, zweischneidig gc- flugelt, bis zum Grunde ahrig. Deckblatter lineal, spitz, viel kurzer als dcr Blulhenslicl, gekielt, vom Mitlelnerv zum nachst untern Deckbiatl flugelig herablaufend. Aehre sechs- bis elfbluthig, zweizcilig. Blulhe citronengelb, auf der Lippe in der Milte ein rother Fleck. HuUe diinnhautig. Sepalen und Tepalen lineal lanzelllich, spitz. Lippe dreieckig, beidcrseits am Grunde stumpf- Saule schlank, halbslielrund. Antherengrube schief ab- ecki^T vorn lang spitz ausgezogen Andro steigend nach vorn, ohne Rand; hinten mit Spitzchen, die Narbendecke gestutzt, schmal dreieckig herablaufend. der Lippe etwas vorgezogen. Anlhere langlich, nicdergedruckt, gestutzt, in der Mille m linealen, geslutzten Forlsatz ausgezogen. Pollenmassen langlich walzig, etwas gekruramt; auf der Scheibe des ausgebreiteten Grundes der Caudicula befestigt. Diese lineal, am Grunde dreieckig, mit stumpfen Ecken oder slumpf rautenformig. Druse stumpf dreieckig Tafel 18. L Pflanze. IL Blulhenstangel. 1. Saule seitlich +. 2. Dieselbe r 3. Lippe +. 4. Anthere von oben +• 7. 8. PoUinarien +. von vom + 5. Dieselbe von unlen +. 6, Dieselbe seitlich + 6 42 Tafel 18. III. i Oncidium Meirax Rchb. fiL {Oncidium: Cyrtochila cimicifera.) Affine 0. trullae pusillum racemo bifloro, labeJli callo trifalculato altero in basi, altero in disco. Oncidium Meirax Rchb. fil. in Seemann Bonplandia II, 12. 1834. Pseudobulbi ovati ancipites. Folium apiciiare ligulatum, basi anguslatum, apice bilobulum. Pedunculus ultra bipollicaris ex internodiis 3 — 4 constructus, fractiflexus, illi Hofmeisterellae sub- similis, alatus, biflorus. Bracteae scariosae, triangulae, ovaria pedicellata longe non aequantes. Sepala liaeari ligulata acuta basi valde aUenuata, tepala subaequalia, basi baud multum angustata. Labellum cum gynoslemio prope rectangulum, triangulum, postice obtusangulum, tuberculum baseos trifalculatum , antepositum alterum subaequale. Gynostemium gracile, apice aplerum, tabula infrastigmatica utrinciue alata. Capsula oviformis triptera roslrala alis in ovarii pedicellos descendentibus. Perigonium luteoviride purpureo guttulatum. Ilnser Freund Wagener traf eine einzige Pflanze in Caracas 1851 ira Marz. Wir besitzen das Original, nach dem Derselbe die Abbildung ausfiihrte. Eine kleine, 3 ZoU hohe Pflanze. Trugknollen langlich eiformig, zweisclineidig. Endstandiges Blatt zungenformig, oben zweilappig, unten sehr verschmalert. Bluthenstiel fiber 2 ZoU hoch, geflugelt, zweibluthig, aus drei bis vier Gliedern; etwas zickzackig, wie der der Hofmeisterella. Deckblatter durrhautig, dreieckig, lange nicht so lang als die gestielten Fruchtknoten. Sepalen lineal zungenformig, spitz, am Grunde stark verschmalert; Tepalen ziemlich gleich, am Grunde wenig verschmalert. Lippe ziemlich rechtwinkelig mit Saule, dreieckig, breitere Ecken stumpf, ein dreisicheliger Buckel vor der Qaule und ein zweiter vor diesem. Saule schlank, oben ungefliigelt. Fortsatz unter der Narbe beiderseits geflugelt, Kapsel eiformig, dreiflugelig, ge- schnabelt, Flugel in Stiel ubergehend. Hulie gelbgrun mit Purpurflecken. Tafel 18. IIL Die Pflanze nach Herrn Wagener's Bild. Tafel 19. L Jl III, 1 — 6. Tetragamestus modestus Rchb. fiL Tetragamestus genus Poneram inter et Epidendrum. Ovarium fusiforrae ecuniculatum. Se- pala ac tepala oblonga acuta, sepala lateralia basi angulato producta mentum mentientia. Labellum cuneatum cum gynostemio articulalione subimmobili coalitum, disco callosum, medio refractum. Gynostemium clavatum ab angustiori basi utrinque angulato dilatatum. Fovea stigmatica majus- cula. Anthera Epidendri. — Recedit a Ponera : gynostemio apodo, labello refracto; ab Epidendro : sepalorum lateralium mento; labello refracto. Tetragamestus Rchb. fd. in Seemann Bonplandia 1854. II, 21. T. modestus: labello medio trilobo, lobis lateralibus angulatis minutis, lobo medio obtuse triangulo multo majori, callo bilobo inter lobos laterales, fovea nectarifera in basi. Tetragamestus modestus Rchb. fil. in Seemann Bonplandia I. c. Caulis articulatus. Articuli fusiformes vaginati apice diphylli. Folia lineari ligulata utrinque, 43 ' V 6 pollices longa, medio % pollices lata, articulo insequenti axillari ex praecedenti Flores carnosi inversi. Gynoslemium ac perigonium cum ovario angulata. Ovarium basi bivaginatum. Sepala oblonga, acuta, tepala subaequalia pauIo angustiora, breviora, sepala Jateralia in mentum conspicuum producta. LabelJum ligulatum medio trilobum : Jobi laterales raediani angulati ab- breviati, lobus medius productus obtuse triangulus, callus bilobus in disco, fovea nectarifera in 1 basi. Pars labelli inferior ascendens cum gynostemio prope paraliela, pars superior refracta. Gynostemiunl^ semiteres angustum superne utrinque oblusangulum dilatatura. Fovea stigmatica t -I transversa magna; fovea nectarifera in basi. Flores illos Maxillariae uncalae aequantes caesio r glauci. Sepald ac tepala intus per mediam lineam violaceo punctulata. Labellum album. Gy- nostemium vertice et per lineam mediam anlicam violaceum. Anthera violacea, Diese gewiss amerikaniscbe Pflanze erhielten wir zuerst aus dem Garten Sr. Excelienz des Grafen Thun zu Tetschen durch Herrn Schiossgartner Josst, der sie von Herrn Seidel in Dresden empfangen batte. Auch Herrn Consul Scbiller zu Hamburg verdanken wir dieselbe. Der bis fusshohe Stangel gegliedert. Giieder spindelf5rmig, bescheidet, an der Spitze zwei- J blallerig. Blatter lineal zungenformig, spitz, 5 — 6 ZoU lang, in der Mitte Va ZoU breit. Das folgende Gbed achselstandig auf vorigem. Blutben ziemlich fleischig, umgekebrt. Hiille ziemlich I- blaugrun, innerseits auf einer Langslinie violett punktirt. Lippe weiss. Die Saule auf Gipfel und vorn auf Mittellinie violett. Hiille und Saule mit Fruchlknoten einen Winkel bildend. Frucbl- knolen am Grunde zweiscbeidig. Hullblatter langlich , spitz , innore ziemlich gleicli,, etwas schmaler und kurzer. Lippe zungenformig, in der Mitte dreilappig. Seitenlappen klein, drei- t eckig, schmal; Mittellappen sturapf dreieckig, am tiefsten Grunde einc Nectargrube vor der Saule; stumpf zweilappige Schwiele auf Scheibe zwischen Seitenlappen. Unterer Theil der Lippe aufsteigend, fast gleichlaufend mit Saule, oberer zuruckgeschlagen, Saule oben breiter als unten, vorn flach, auf Ruckenseite gewolbt; am tiefsten Vordergrund eine kleine, oben abgestumpfte, dreieckige Nectargrube. Narbe quer, gross, etwas ausgerandet am untern Rande. Bluthe so gross, wie die der Maxillaria uncata Lindl. Tafel 19. L Oberer Theil eines Stangels; das Blatt links abgeschnitten. IL Bluthe von vorn +, HL Dieselbe seitlich +. 1. Saule und Lippe in ilirer naturlichen Richtung +. 2. Lippe von oben-J-. 3. Saule von vorn +, 4. Staubbeutel von vorn +. 5. DerseJbe inner- r seits +, 6. Pollinien 4"- Tafel 19. IV, 7—10, 1 Ponera leucaotha Rchb. fIL Affiiiis P. conferlae Rchb. fil. (Scaphyglottis conferta Popp. Endl.) strictior, labello a cuneata basi flabellato trapezoideo , gynostemio gracili utroque angulo bicarinato. Scaphyglottis leucantha Rchb. fil. in v. Schlechtendal Linnaea. XX. p. 856. Ponera leucantha Rchb. fii. in Seemann Bonplandia II. 1854. 22. Caulis flaccidus teretiusculus , longi articulatus, basi 1—2 vaginatus. Vaginae membranaceae elongatae. Articulorum apices diphylli. Foha ligulato linearia, apice angustata biloba, basi cuneata, tripoUicaria. Fasciculus florum terminalis (?), articulo inseqeunti ex axilla allerius folii, seu ubi duae gemmae adsunt, dichotomia effecta, articulis duobus. Flores minuti Irilineares. Menlum validum; Sepala lanceolata acuta. Tepala linearia-acuta ante apicem dilatata. Labellum 6* *-> 44 a cuneata basi flabellatum, apice obovato trilobuhim, lobo medio sallem retuso, lobis lateralibus angulatis exirorsis. Gynostemium gracile clavatum, medio sulcatum angulo utroque ex sulco longitudinaii bicarinalo seu, bialato. — Flores albi. Diese Pflanze sammelten die Herren Funk und Schlim zu Jaji (Ilahi) in Merida bei 7000 ' Seehohe. ' Der schlaffe Stangel ist slielrundlich, langgegliedert, am Grunde ein- bis zweischeidig. Die Scheiden hautig, lang ausgezogen. Die Glieder an ihrem Gipfel zweiblatterig. Blatter zungig lineal, an verschmalerter Spitze zweilappig, am Grunde keilformig, 3 Zoll lang. Bluthenbiischel endstandig (?). Das nachste Glied acbselstandig in dem einen Blatte oder, wo zwei vorhanden sind in derseiben Ebene, diese in den beiden Blatlern acbselstandig. Bluthen klein, elwa 3 Linien lang. Kinn sehr stark. Sepalen spitzlanzettlich. Tepalen spitzlineal, vor der Spilze etwas breiter. Lippe von keilformigem Grunde facherartig ausgebreitet, undeutlich dreilappig. Seitliche Lappen eckig, undeutlich. Mittler Lappen gestutzt. Saule schmal, keulenformig; in der Mitte gefurcht; an jeder Ecke ^Yegen Langenfalzes zwiekielig, oder ganz schmal zweifliigelig. Bluthen weiss. 1 ^ ^ I Tafel 49. lY. Stangel mil Bliithen. 7. Bluthe seitlich; Sepalen und Tepalen abgelost +. 8. Tepalum +. 9. Lippe -{-. 10. Saule -j-. ^ h Tafel 19. V. 11 — 16 Ponera macroglossa Rckb. fiL Affinis Ponerae striatae Lindh labello rhombeo ligulalo apice bilobulo. Ponera macroglossa Rchb. fil. in v. Mohl u. v. Schlechtendal Bolanische Zeitung 1852. X. p. 640. * Habitus Ponerae striatae Lindl. Flores fasciculati solitariive in caulibus post folia disticha dejecta; illos Maxillariae variabilis Bat. subaequantes. Sepalum summum oblongum acutum; sepala lateralia triangiila mentum prope rectangulum efficientia. Tepala rhombeo cuneata obtu- siuscula. Labellum sepalis longius, rhombeoligulatum, apice exciso bilobum; lobulo altero nunc altcri imposito. Gynostemium crassum, breve, truncatulum; androclinium postice retuso ab- breviatoque ligulatum. Fovea subcircularis. Anlhera et pollinia exacte Epidendri, Herr van Houtte zu Gent bezog diese Pflanze 1850 aus Guatemala. Wir verdanken Bluthen unscrm Fretinde, Herrn Universitatscartner Kegel zu Halle. Tracht der Ponera striata LindK Bluthen meist buschelstandig an den Stangeln, nachdem die zweizeiligen Blatter abgefaJlen; fast so gross, als die der Maxillaria variabilis Bat. Oberes Sepalum langlich, spitz; seitliche drcieckig, bilden ein fast lechtwinkeliges Kinn. Tepalen rautcn- formig, keilformig, stumpflich. Lippe langer als Sepalen, rautenformig zungig, an der aus- r ^^ \ geschnittenen Spitze zweilappig, oft ein Lappen uber den andern gelegt. Saule dick, kurz; etwas gestutzt. Antherengrube am Hinterrande mit kurzem, gestutzten Fortsalz. Narbengrube ziemUch kreisrund. Anthere und Pollinia wie bei Epidendrura. Tafel 19. V. Blulhe, 11, Sepalum +. 12. Lippe +. 13. Saule -f. 14. Saule von vorn -f , 15. Anthere von unten -f . 16. PoUenmassen seitlich 4-. 45 Tafel 20. I. 1 7. Regelia Houtteana RcJib. fiL Genus affine Lacaenae Lindl. diversum labello omnino piano basi eplicato, immobili; rostello pro- ducto apice tridentato, poUiniis planis omnino simplicissimis, nee ullo paclo extus sulcalo subbilobatis. Kegelia Rchb. fil. in v. Mohl u. v. Schlechlendal Bolanische Zeitung X. 1852. 670. Perigonium carnoso membranaceum. Sepala cuneato lanccolata acuta (extus papillis cornels pellita). Tepala subaequalia paulo breviora. Labellum immobile unguiculatum, anticc trilobum; lobi laterales dolabriformes, lobus medius subcordiformis, siniibus interjectis angustissimis, carinae 2 in disco ligulatae compressae antrorsae. Gynostemium apus (sc. non productum Maxiliaridearum supra Andro- clinium apicilare, intus medio crislatum, postice limbo subquadrato bilobulo carnoso alatum; utroquc latere sublobatum. Processus rostellaris productus ligulatus, tridentatus: denies acuti, medio majori. Anthera oblonga, antice basi obtuse bidenlala, unilocularis. PoUinia 2 oblonga, depressa, simplicissima, in caudicuia lineari. Glandula cordiformis, antice acuta. Genus amicissimo et de scientia merilissimo cL Kegel, borli Halensis hortulano academico inscriptum. K, Houtteana Rchb. fil. Kegelia Houtteana Rchb. fil. 1. c- Racemus pendulus. Totus pedunculus, pedicelli, ovaria, sepala extus papillis filiformibus atrofuscis dense pellita. Bracteae scariosae ovatae aculae, ovariis pedicellatis ter breviores. Flores illos Cirrhaeae Loddigesii subaequantes : extus more descriplo pelliti; tepala forsan oli- vacea, labellum, gynostemium, tepala albida : haec sanguineis maculis guttata. Nuper affinem putavimus Sutrinae ac Macradeniae. Nunc satius duximus, plantam Lacaenae adpropinquare. / Wir erhielten die abgebildete Inflorescenz von Heri;n Universitatsgartner Kegel aus Herrn van Houtte's Garten zu Gent. Es ist sehr wahrscheinlich, dass die Mutterpllanze Tracht einer Cirrhaea von der aus Surinam stammt und von Herrn Ke^el entdeckt wurde. Ein 5 Zoll langer Bluthenstiel ist wie die Fruchtknoten, Bluthenstielchen und die Aussen- flache der Sepala mit fadigen, hornigen, glanzenden Papillen dicht bckleidet; nach oben elwas kniebeugig. Zu unterst zwei lanzettliche, spitze Schciden. Darauf die ahnlichcn Deckbliitter in gieichen Zwischenraumen. Sepalen von keilformigom Grunde lanzettlich, spitz, die seitlichen wohl unter der Lippe. Die Tepalen ahnlich, elwas kleiner. Die Lippe mit linealera Nagel, worauf eine kleine erhabene Leiste, in eine im Umriss dreieckige Platte ausgebreitct. Diese ist drei- lappig: seitliche Lappen zicmlich bcilformig (d. h. trapezoidisch), mittler Lappen herzformig mit fehlenden Oehrchen des Grundes. Die Buchten zwischen diesen Lappen sehr schmal. Zwei erhabene, gekrummt zungenformige, nach vorn uberragende Kiele zwischen den Seitenlappcn. Saule von schlankem Grunde oben ausgebreilel, zusammengedruckt, an der Spitze beider- Androclinium mit Mitlelkamm; jederseils ein wenig geohrl, an der Narbendecke lineal, vorgeslreckt, vorn dreizahnig; Miltelzahn der grosste. Staubbeutel niedergedruckl, einfacherig, vorn gestutzt, ausgerandet. Pollinia niedergedruckl, langlich, ohne alle Lappung. Cau^dicula hneal, Druse herzformig. Die Papillen sind glanzend kastanienbraun. Die Sepala schcinen olivengrun gewesen zu sein. Die Tepala, Lippe und Saule weiss, und erstere mil ein paar Purpurflecken. Grosse der Bluthen isl die derer der Cirrhaea Loddigesii Lindl. \ seits rundlich gefliigelt. Ruckenseite mit ziemlich viereckigem, oben ausgebuchtelen Lappchen. » 46 Tafel 20. I. Bluthenstand. 4. Lippe seitlich +. 2. Dieselbe von oben +. 3. Saule seit- lich -f, 4. Dieselbe von oben -f. 5. Dieselbe von'vorn -f. 6. Staubbeutel von unten -f. 7. Pollinarium +. , Zu Notylla Peatachne Rchb. fil „As the species*) seein to be scarcely at all understood by foreign botanists, we may as weJl take the present opportunity of enumerating those we are acquainted with, Tliey are much alike, but vary in the form of their lip, in the size of their Dowers, in the presence or absence of a lip tubercle, and in similar points/' So Herr Lindley in Paxton Flover Garden III. 45. 1852. Wir meinen, dem mangelhaften Yerstandniss hatte durch eine grundliche Bearbeitung der Gaitung unter sorglicher Wiedereinsicht der Originalexemplare, nicht aber durch eine volHg iiberflussige Aufzalilung der Arlen, ab- ;?eholfen werden konnen. Die Beschreibungen der Notylia-Arten sind, so weit sie nicht in Deutschland veroffentlicht wurden, so vollig ungeniigend, dass es racist geradezu unmoglich ist, fiir die Richtigkeit einer BesUmmung einzustehen. Uns soil es daher auch gar nicht uberraschen, wenn diese unsere Art als eine langst beschriebene angezeigt wird. Naturlich wurden wir uns vorbehalteu haben, gelegentlich zu beweisen, warum es unmoglich war, dieselbe nach der Beschreibung zu erkennen. Eine baldigste fleissige Bearbeitung dieser GaUung in den Folia Orchidacea ware sehr zu wunschen; da eben nur der Autor der Mehrzabl der Arten im Stande ist, die von.ihm selbst verschuldetc Unsicherheit zu beseitigen. Hier wollen wir nur zur Bequemlichkeit der Botaniker einstweilen die veroffentlichten Be- schreibungen zusammenstellen (mit „ ") und einiges Eigne hinzufiigen. A. Folia eqidtantia ensata, 1 1) Notylia bicolor Lindl. in Benlh Llanl. Hartw. 1842. p. 93: Gynostemio medio angulato, labello libero breviter unguiculato ligulato ante apicem sagittato, apice setaceo ecarinato, longiore. Folia acinaciformia, alliuscula, brevia, ornilhocephalina. Pedunculus tenuis capillaris apice racemosus ( — iO florus). Ovaria pedicellala capillata. Perigonium tenuissimura. Sepala lineari setacea, inferiora ima basi coalita, alba. Tepala paulo latiora, breviora, lazulino violacea. Labellum cf. supra, ejusdem coloris. Anthera maxima dimidium gynostemium excedens. Plantula sesquipollicaris; sepala subsemipollicaria. In montibus Comalapan in Quercubus. Hartweg! (hab. s.) 2) N- Wullschlaegeliana Focke Rchb. fil: Gynoslemio apice angulalo, labello basi adnalo carinaeformi ulrinque angulato carinato, apice hastato erosulo gynostemio suo breviori. Folia acinaciformia, longiora, apice nunc subfalcato. Pedunculus tenuis apice racemosus seu paniculatus. Bracteae lineari setaceae, brevissimae. Sepala lineari setacea; lateralia labello supposita, parallela, albidoflaveola, tepala vix latiora, breviora, apice setaceo falculata (semper?) alba, purpureo punctata. Labellum album supra descriptum. Gynostemium apice inflexum, in- crassatum, pulvinari androclinii magno. Anthera purpureo punctulata, gynostemii lerliam aequans. Para, Onoribo- Wullschlaegel! (v. s.) ) of NotyUa I 47 B. Folia plana. a a. Labellum basi carinatum seu callosum \ 'f) Gynostemium veJutinurn. 3) N. pubescens Lindl. Bot. Reg. XXVIII. 1842. Misc. 72: „FoIiis oblongis subundu- latis subconcavis, racemo folio longiore pendulo, labello rhomboideo basi carinalo et columna pubescentibus, sepalis lateralibus basi tantum connalis." „Fiores aurantiaci, odorati. Brasilia.'' — Sepala libera? GynoslemiuTn rectum?? F Specimen cultum hie videtur referendum excellens pedunculo subpedali gracili muUifloro. Flores tenelli, baud parvi, aurantiaci. Sepala laleralia bifida, apicibus reflexis. Labelli unguis i carinalus; lamina anguslo rhombea quadruple brevier. Linea laminae media velutina. Gynostemium labello prope duplo brevius, apice paulo curvulum, velutinum. Ex horto Schilleriano (v. v. sp. et hab. s.). ^) Gynostemium glabrum. Omnes species hue reluli, quarum gynostemia „pubescentia" non expresse commemoravit ill. auctor. An omnes vere hue pertineant, nescio, cum nihil certi de indumenlo dixerit. 4) N. punctata Lindl. Gen. Sp. Orch. 192- (an etiam Bot. Reg. 930?): „LabelIo unguiculato cordalo ovato obtuso basi calloso margine reflexo, sepalis petalisque obtusis, rhachi flexuosa." Lindl. Bot. Reg. XXIV. 1838. Misc. 166. Pleurothallis punctata Ker (Gawler) Bot. Reg. IX. 759. 1823. Gomeza tenuiflora Lodd. fid. Lindl. Candida. — „Ex insula Trinitatis" {si fabula vera, cum species muUae caracasanae in hortos Trinitatis insulae advectae in Angliam missae pro trinitensibus habitae fuerint.) — De gynostemio ill. auctor tacet. Specimina culta, quae hue pertinere arbitror ita definienda: pedunculo brevi crasso plus minus densifloro, sepalo summo lanceo obtuse acuto, inferiori o'blongo lanceo apice fisso bis acuto, tepalis sepalo imparl aequalibus subbrevioribus, labelli ungue lamina anguste triangula Iriplo brevioris per unguem in laminam carinato, gynostemio aequilongo, apice inflexo (v. V. s. et hab. sice). 5) N. micrantha Lindl. Bot. Reg. XXIV. Misc. 170. 1838; „LabelIo subsessili piano ovato acuto basi calloso, sepalis petalisque linearibus acutiuscuJis, columna recta.'' „Flores dimidium aequant specierum parviflorarum pallide virides labello flavido. Tepala immaculata.'* „Demerara Loddiges." — Sepala liberrima? Gynostemium vere glaberrimum? 6) N. Barker! Lindl Bot, Reg. XXIV. 1838. Misc. 168: „Labello unguiculato cordato ovato basi calloso margine subreflexo; sepalis lateralibus apice reflexis petalisque lineari lanceo- latis acutis, columna recurva." Similis Notyliae incurvae, sed ttores minores, magis flavi, labellum non acutum, distincte callosum. Mexico. Barker 1837. (Specimen: Mexico Xalapa Leibold hue si recte refero: h. sp. s.) 7) K bipartita Rchb. fib MSS. 184S : Racemo pendulo multifloro, bracteis lineari selaceis ovariis pedicellatis triple brevioribus, sepalis tepalisque lineari lanceolatis apice acuminatis, apicibus sepalorum inferiorum basin prope usque infimam liberorum revolutis, labelli ungue laminae anguste trullaeforrais basi rotuhdatae tertiam vix aequante, carina per unguem basinque laminae, gynostemio imo tantum apice incurvo laevi labelli dimidium subaequante (v. v. c. et hab. sp. s.). m ■- • bb. Labellum basi ecallosum ecarinatumque. Hac in sectione ill. auctor de gynostemio velutino („pubescente*') seu laevi sermonera non facit, quare dubia jam in priori sectione magna hie prope intolerabilia exorta. ■^7 ,.* A' 48 i) Sepala lateralia omnino coalita, S) N. Huegelii Fenzl Denkschr. d. k, k. ostr. Akad. Malh. Natw. Classe I, 255. ,,Pseiidobulbi lineari oblongi compressi minuti. Folia solitaria coriacea linguaeformia planiuscula, subtus basi carinata. Racemus radicalis pendulus multiflorus, pedicellis bractea subulato-setacea triplo, flore trienle longioribus recurvo-patulis. Perigonii viridi flavi foliola externa lateralia iabello supposita in unum apice integerrimum coalita, cum superior! sublongiore lineari lanceolata, acuta, ecarinata, navicularia, apice recurva, interna subbreviora ac dimidio angustiora lineari falcata acuminata, medio superposite aurantiaco bi-v. quadripunctata. Labellum porrectum unguiculatum truellaeforme integerrimum apice subincurvum." In Mexico ad Jalappam. Hue referenda omnino videtur : Notylia Tridachne Lindl. in Paxt. Flower Garden 1862. III. 45. J ■ (Tridachne virens Liebm.). 2) Sepala lateralia bifida. 9) N. sagittifera Link Klotzsch Otto Abb. 18. 1840: Racemo laxo, sepali inferioris apicibus revolutis, tepalfs cuneato oblongis acutis, labelli ungue laminam subaequanle (4:5), lamina basi cuneato rotundata- antice utrinque retusa in apicem setaceum extensa, marginibus revoluta. (GynoVteriiio veliitin'o, apice tantura inflexo nunc plus, nunc minus.) Pleurothallis sagittifera Hb.-BVK^xVoy. r't. 91. Notylia multiflora Lindl. Bot. Reg. 930. Notylia tenuis Lindl. Dot. Reg. XXIV im: 1;69. iFolia oblongo bold liana Torsam^SMiis lanceolata acuta basi cuneata. Inflorescentia in icone Hum- Nee icon citata Schmidtiana accurala videlur. Demerara fid. Lindl. Caracas Wagene»^-.Regn.'/Novo Granat. Humboldt Bpl! (Hab. sp. sice.) 10] .IN.* ar.O maLn^a Jjain-t^i xjut. iicii. ..^^v i j.i. t\j-x » , xfxio^.^. i j - ^, b^^\£pfacuminato basi utrinque (inflexo ecalloso, sepalis apice revolutis, inferiore bilobo, ea™3 atica Barker Bot. Reg. XXYIL 1841. Misc. 77 Labello unguiculato ovalo Macul w s rectis acutis." ,,Parva inconspicua. Flores odoratissimi, aquoso virides. Valde affinis N. Barker! , a qua distal labelli ae^geminae in b&si ulriusque tepali. forma "el callo.** Para. Hue retulerim specimina : Paramaribo 1644. Kappler! Surinam Weigclt! (forsan ibidem lecta) (gynostemio omnino laevi). (Hab. sp. sice.) 11) N. incurva Lindl. Bot. Reg. XXIV. 1838. Misc. 167 „Labello unguiculato cordato ovato acuminato sub apice carinato basi ecalloso margine reflexo, sepalis laleralibus apice rectis, petalisque lanceolatis acutis, columna recurva.*' Flores maximi dicuntur, pallide straminei; maculis 2 — 3 luteis in basi tepalorum. Sepali inferioris laciniae lanceolatae acutae, nee acuminatae. Gynostemium abrupte incurvum. Insula Trinitatis : Loddiges importavit. 12) N. multiflora Hook. Lond. Journ. HL 1844. 315. Tab. X: Racemo densissimo cylin- draceo, labello piano deltoideo Irulliformi ecalloso ungue lamina apice attenuata multo breviore, sepali inferioris apicibus reflexis, gynostemio recto labello breviore. Mexico? — Haec ad iconem. Analyses valde inaccuratae, Relatio longitudinis gynostemii labellique in quavis figurarum 1. 2. 3. diversissima. Tamen haec longitudinis relativae momenta in hoc genere constantissima, maximi facienda. 13) N. albida Klotzsch! in Otto u. Dietrich Allgemeiner Gartenzeilung 1851. p. 281 : Se- palo superiori ovato acutiusculo, inferior! subaequaU bidentato, labello brevissime oblongo acuto medio utrinque angulato antrorsum attenualo, basi utrinque ante unguem rotun- dato; gynostemio apice ascendenti recurvo glabro, labelli dimidium aequante. Folia oblonga acuta. unguiculato Ex America centrali. (Vid. s. s.) 14) N. Pentachne Rchb. fil in Seemann Bonplandia H. 90. et Van Flore des Serres IX. p. 102: Racemo laxo, sepalis oblongo lanceolatis, sepali inferioris apicibus revolutis, labelli ungue angusto laminae trullaeformis basi utrinciue fovealae impressae dimidium aequante. -..^ 49 ♦ y ♦ gynostemio pubescente apice paulo ascendente labelli dimidium superante. Veraguas (cf. infra), (v. V. c. et hab. sp. sicc.\ < 15) N. cardioglossa : racemo densiusculo, bracLeis lineari subulalis ovaria pedicellala dimidio aequantibus, sepalis tepalisque lanceis, sepalo inferiori bifido laciniis rcvolutis, labelli ungue lamina duplo breviore, lamina cordato triangula (nee hastata!) apice bene allenuala, gynostemio sigmoideo glabro labello duplo breviore. Guyana gallica. (Hab. sp. sice.) L 3) Sepala lateralia libera. 16) N, trisepala Lemaire in Van Houtte „racemo gracili tenui ascendenle, bracteis ovario brevioribus, sepalis clausis disjunclis, labello subhastato ecalloso.** (Specimen, quod habeo ab amic. Kegel sepala tantum habet fissa, nee ab aromatica recedere yidetur.) Species potius silentio praetereunda : 17) N. orbicularis A. Rich. Gal Ann. Sc. Nat, 1845. p. 26. No. 80: „Pseudobulbis ovoideo-trianguiis, monophyllis; folio sul) orbicular! crasso coriaceo, obtuso; scapo nutanle foliis duplo longiori: floribus viridibus. Mexico.** Fassen wir die diagnostischen Merkmale zusammen, so erlangon wir folgende Tabelle. Es wurde darnach nicht unmoglich sein, Notylien zu bestimmen, Avenn -wir die Garantie batten, dass es nicht noch zahlreiche neue Arten gabe, uber deren Verschiedenheit wir bei der entsetzlichen Hagerkeit der Lindley'schen Diagnosen auch nicht die geringste Auskunft uns verschaffen konnen. A. Folia equitantia ensata. aa. Labello libero ecalloso gynostemio longiore Notylia bicolor Lindl. 1. bb. Labello basi adnato calloso gynostemio breviore.. . N.WullschlaegelianaFockeRchb.fil.2. B. Folia plana. aa. Labello basi carinato callosove. -^ K) Gynostemio velutino (labello etiam velutino) N. pubescens Lindl. 3. 2) Gynostemio laevi. a. Labello trullaeformi. aa. Sepalo inferiori bifido. Sepalis tepalisque obtuse acutis, pedunculo flexuoso. Acre candido N. punctata Lindl. i. Sepalis tepalisque acutis, pedunculo , flore au- ^ rantiaco N. Barken Lindl. 6. pp. Sepalo inferiori profunde bipartite N. bipartita Rchb. fil. 7. p. Labello subsessili piano, flore minutissirao N, micrantha Lindl. 6, bb. Labello basi ecarinato ecallosove. 4) Sepalis lateralibus omnino coalitis N. Huegelii FenzL 8. 2) Sepalo inferiori bifido. a. Labello margine reflexo. aa. Labello sub apice laevi; sepali inferioris laciniis revolutis. tepalis acutis N. aromatica Barker. ^0. tepalis acuminaUs. . N- sagittifera Link Klotzsch Otto. 9. pp. Labello sub apice carinato, sepali inferioris laciniis rectis. N. incurva Lindl. <<• p. Labello margine piano. aa- Labelli ungue laminae dimidium aequante. labello basi utrinque depresso, rotundato hastato; gynostemio velutino N. Pentachne Rchb. fd. U. labello basi vere sinuato cordato, gynostemi glabro. N. cardioglossa Rclib. fil. 45. pp. Labelli ungue laminae dimidio multo breviori. -^ sepalo summo lanceo N. multiflora Hook. . y.. 51 f '^. Uebersicht'der Gattung Gongora Ruiz Pav (FJ. Peruv. Prodr. H7. Tab. 25.) Perigonium carnosulum. Sepala inaequalia. Sepalum dorsale cum gynostemii basi connafum, Sepala lateralia in ungue gynostemii. Tepala omnino disparia cum gynostemio superius, infcrius connata et in illius marginc anlico alato decurrenlia. Labellum cboraceum unguiculatum ; lobi laterales (hypochilium) erecli paralleli, varie cornigeri s. aristuliferi; anlicc in carinam sou callum seu septum confluentes; lobus medius (epichilium) anceps seu saccalus. Gynostcmium scmileres clavatum apice Iruncatum androclinio vulgo immarginato. RosicUum dentiforme supra foveam linearem humillimam- Anlhera deprcsso mitrata. PoUinia 2 lincaria depressa in caudicula lineari. Glandula minuta rotunda seu punctiformis (in Gongora galcata Rchb. fil.). A. Epichilium erectum abbreviatum sc, altiuS; quam latum seu aeque altum ac latum. Tepala subbasilaria. I. Tepala apice divaricato biloba lobo supcriori setaceo. L 1) G. gale a la. Maxillaria galeata Lindl. in Loddiges Bol. Cab. 1645. Acropcra Loddi- gesii Lindl. Gen. et Sp. Orch. 172. A. flavirostris v. Hoirmannsegge! Verzeichniss d. Orcliidcen etc. 1844. p. 5! A. flavida Klotzsch! Allg. Gartenz. 1851. 217! A. pallida Hort! A. cilrina Hort! A. fuscata Hort! Pseudobulbus angulato costatus (more generis). Folia oblonga acuta basi petiolato attenuata plicala. Racemi infrabiilbes flaccidi laxi, ovariis pedicellatis arcuatis. Scpaium suminum cucuUato oblongum acutum, sepala lateralia oblonga acuta subobliqua. Tepala arcuata deflexa, apice exciso biloba, lobus superior triangulus selaceus, inferior triangulus. Labelli unguis planus, hypochilii lobi obtusanguli erecti antice in carinam transversam confluentes, epichilium saccatum tridentatum abbreviatum; denies laterales oblusali. dens medius uncinatus. Gynostc- mium clavatum, androclinium marginatum, utrinque alalo marginatum basi ulrinque oblusangulo gynos Quod momentum geneticum habendum esset, nisi in G. truncata cum saccala vere critica oceurreret obscure, in truncata plane deficeret. — Flores atropurpureo flavi, citrini, ex bis coloribus variegati. Xalapa Mexici. Leibold! (v. v. c. et h. s. s.). 11. Tepala ante apicem acutum infra seu utrinque aculangula. 2) G. Seideliana Rchb. fil. in v. Mohl u. v. Schlechtendal Bot. Zeitung X. 637. 1852. Cf. infra (v. olim v. c. et h. s. s.). III. Tepala simpliciter acuta seu apice sclacea. 3) G. truncata Lindl. Bot. Reg. XXIX. 1843. Misc. 52. XXXL 1845. 56. Cannula per unguem in gjnoslemii basi, hypochilii aiti setis anticis, epichilio a latiori basi acuto erecto. Sepalum summum oblongum cuneatum acutum. Sepala lateralia obovala obliqua acuta. Tepala minutissima triaiigula decurrentia. Labelli unguis abbrcviatus (cf. supra). Hypochilii lobi alti, subquadrali, poslice omnino obtusanguli; plica transversa a basi anlica versus ma in aristam clongatam relrorsam excunle; septum, quo hypochilii lobi anlice iransversum more G. galealae, nee carinaeforme; epichilium cucullatum triangulura apice paulisper 7* confluunt 52 t uncinatum- Gynostemium clavatum apice utroque angulo unidentalum. Ex Mexico allatam dicunt. (V. V. c. et h. s. s. ex horto Pescatoris cult. cl. Lueddemana.) 4) G. saccata. Labelli ungue cum gynostemii pede conlinuo sine ulla plica, aristula hypo- chilii utrinque retrorsa minuta, epichilio aequilato trilobulo, lobulis lateralibus obtusis, lobulo medio dentiformi. Praecedenti similis, recedit praeterea tepalis majoribus subsigmoideis apice an chiJii major. Septum idem. Lueddemann 5) G. Scaphephorus Rchb. fil. Wzw, in Seemann Bonplandia IL 98. 1854. Labelli ungue ante hypochilium minute plicato tuberculato, hypochilii lobis basi ligulato retrorseque auritis, antice obtusangulis minute setiferis, carina interjecta rbombea magna, epichilio compresso triangulo acuminalo, Sepalum summum ovatum acutum basi anguste cuneatum. Sepala lateralia ovata acuta latere superiori rectilinea, latere inferiori curvihnea, ergo dimidiata, tepala minuta, ligulata, acuta, deorsum incurva, latere superiori medio angulata, latere inferiori apicem versus nunc dentata, ad insertionem sepali summi adnata, sub medio gynostemio (ubi omiltis pedera). La- bellum unguiculatum , incurvum, ascendens, lobi laterales (hypochilii) erecti, foveam saccatam inter se gerentes, limbus superior utrinque bipartitus, portio posterior ligulata, oblique centrum floris spectans, exserla, portio anterior hurailior, retusiuscula, obtusangula, apice cum portione apposita conjuncta in laminam quadralam seu rhombeam excurrens, basin versus breviter uni- aristulala. Epichilium naviculare apice acutum. Perigonium brunneum fusco guttatum. Labellum superne croceum, inferne purpureura fusco guttatum. — Peru. (Hab. s. s. et vidi v. c. ex hortis Schiller et Pescatore). B, Epichilium ligulatum acutum planum porrectum, Tepala subbasilaria. 6) G. armeniaca. Acropera armeniaca Lindl. in Paxton Flower Garden I. p. 94. No. 140. Xyl. 66. Acropera cornuta Klotzsch! in Allg. Gartenz, 1852. 186. Lindl. in Paxton Flower Garden in. 574. Prioribus subsimilis, Tepala arcuata aristulata profunde inserta. Hypochilii lobi humiliores apice et basi angulati (postice acute); cristula transversa humillima inter utrumque ante unguem. Septum praecedenlium. Epichilium continuum. Ex America centrali misit vivam nob. de Warscewicz, (V, v. c. ex horto Schilleriano et h. s. s.) . K C Epichilium anceps porrectum. Tepala mediana. L Hypochilii cornua basilaria infima subnulla papulas parvulas saepe evanidas referentia. 7) G. bufonia Lindl. Bot. Reg. 1841. Tab. 7. Gongoras in-orata De Hoffmannsegge Ver- zeichn, 1843. 53! Cum G, odoratissima Lem. maxima omnium. Labellum compressum. Hypo- chilii lobi a basi angusta ascendentes vertice sinu exciso angusto ab aristis anticis disjuncti, margine inferiori sub aristis bene angulati. Epichilium compressum apice bene uncinatum, basi inferiori angulatum. — Pallide purpurea, punctis guttulisque obscuris aspersa. Patriam nescio. (Hab. sp, s. et vidi v. c.) U. Hypochilii cornua basilaria minuta aristularum dimidio nunquam aequilonga. §. 1. Cornua basilaria hypochilii deflexa retrorsa. 8) G. retrorsa Rchb, fil. in Seemann Bonplandia H. 19. 1854. Cf. infra. (Hab. s. s el V. c. ex horto Schiller.) 53 §. 2- Cornua basilaria hypochilii palula sen erecta. 9) G. stenoglossa Rchb. fil. in Seemaiin Bonplandia II. 93. 1854. Hypochilio valde atlenuato, ancipiti, cornubus basilaribus submedianis erecto appressis sinum magnum cum aristis efficientibus, epichilio cum carina mediana subconnato. Cf. infra. (Hab. s. s. et vid. v. c. ex horto Kob.) 10) G. tricolor Rchb. fil. in Seemann Bonplandia TT. 93. 1834. Hypochilio panduraoformi fornicato, cornubus basilaribus conico tuberculiformibus paiulis, ab aristis rcmofis, loborum margine superiori medio angulato, angulo ab acuto sinu semiovato scparalo, epichilio cum carina mediana connato, basi in triangulum depcndens anceps exlenso. G. maculata tricolor Lindl. Bot. Reg. 1847. 69. Pagina inferiori hypocbilium bene excavatum. Goloribus fulgenlibus et hypochilio crasso fornicato pulcherrima. Patria? (Hab. s. s. et vidi v. c. ex hort. Pescatore et Schiller.) 11) G. nigrita Lindl. Bot. Reg. 1847. sub lab. 17: „With the colour of G. atropurpurea, but still deeper this has quite a different lip, not slender at the base but rounded like G. maculata, and its horns are quite small; the upper part of its lip is singularly slender and bristle pointed." 12) G. quinqucncrvis Ruiz. Pav. Fl. Peruv. Syst. 227: Hypochilio compresso a basi supra unguiculari rotundato, callis ligulatis appressis seu ascendcntibus, raarginem hypochilii superiorera non attingentibus ; sinu inter angulum anlicum et aristam minuto; carina et cornu basilari epichilii ab apice hypochilii tectis. Gongora maculata Lindl. Bot Reg. XX. i835. 1616. Bot. Mag. LXV. 3687. G. fulva Lindl. Bot. Reg. XXV. 1839. 51. G. fulva var vitcllina Lindl. Bot. Reg. XXYIL 1841. Misc. 4. G. bufonia var. leucochila Lindl. Bot. Reg. 1847. 17. G. leu- cochila Lemkire in Tan Houtte Flore des Serres L 37. (hab. ab amic. Kegel). Planta innumeris coloribus raagistrix esto illis, qui ex innumeris Mormodis buccinatoris coloribus lot species conflare satius ducunt, quam unam vere stabilitam circumscribcre. Mirae illae sunt varielales, quae tepala lateralia margine superiori guttata, margine inferiori concoloria gerunl. Aliae gerunl hypochilia viteliina, aliae Candida, epichilium et perigonium vulgo flava seu aurantiaca, nunc totum perigonium albidum. Specimen herbarii Boissieriani Pavonianum schedam gerit: „ Gongora novum genus Fl. Feruv. Peru." Patria: per totam videtur America m Iropicam crcscere. In Guatemala v. Warscewicz! Guatemala: insula Cativo in flumine St. Juan. 611 Friedrichsthal! (Museum Vindobonense!). Peruvia Ruiz! Ex Puerto Cabcllo introduxit dom. Keferstein. Ex Surinamo in bortum Houtteanum introduxit el. Kegel. (Hab. s. s. et v. v. c.) , 13) G. histrionica Rchb. fil. in Seemann Bonplandia 11 92. 1854. Priori similis rccedit hypochilii lobis basi anguste cuneatis, sinu inter angulum anlicum ct aristam magno, epichilio a carina iibero, carina et epichilio basin usque ab hypochilio libcris. Sepalum summum lanceo- lalum acutum. Sepala lateralia oblongo triangula (inferne exangulala); tepala linearia apice sctacea Goncorae maculatae inserta; labellum distincte, sed brcviler unguiculatum, hypocbilium more anguste compressum a basi sensim asccndcns, margine inferiori patenli carinatum, corniculis posticis oblique antrorsis, hypochilio ipsi non aequalibus in ima basi; margo superior curvilineus ascendens apice aculangulus antrorsus, sinum profundum amplum latum cum aristis ereclis efficiens. Lacinulae inferiores lineares deflexae; epichilium carinatum, compressum, apice unci- natum, basi progredienti in carunculum a lacinulis anticis hypochilii liberam, carina Integra ancipiti triangula prominula in centro. (Hab. s. s. et v. v. c. ex horto Jenisch c. Kramer.) 14) G. odoratissima Cb. Lemaire in Van Houlle Flore des Serres IH. 229. Recedit a praecedenlibus hypochilio latissimo illi Gongorae tricoloris Rchb. fil. baud dissimili, cornubus divaricalis arcuatis hypochilii altiludine subaequilongis quasi basi cordato! (inde hue referenda: 54 Gongora maculata Lindl. in Bot. Reg. 1847. sub 17. et eadem Lindl in horto Ruckeriano!), sinu et aristulam subevanido, epichilii caruncula basiJari ab hypochilio semilibera. inter angulum Planta valde compacta semel recognila numquam cum ulla miscenda. Variat tot colons lusibus, Hue Gongora Jenischii Hort, G. Boothiana Hort., G. Shepherdii Gongora quinquenervis. quot Hort., G. vitellina Hort., G. quadricornis Hort. Ex La Guayra vivam misit, quae floruit in horto Wa (Hab. s. s. et vidi v. c.) ni. Hypochilii cornubus basilaribus basin hypochilii excedentibus arislarum dimidio longioribus. 15) G. alropurpurea Hook. Ex Fl. 178. Bot. Mag. 3220. G. Heisterii Hort. Colore atropurpureo, hypochilio basi anguste cuneato, depresso, antice ulrinque divaricato, epichilio igitur liberrimo facile distinguenda. Epichilii caruncula minuta. Ex Trinilatis insula allatam dicunt. (Hab. s. s. et vidi v. c.) ' ^ Species obscura. 16) G, Galeottiana A. Rich, et Gal. tab. 29. Pseudobulbis oblongis compressis costatis diphyllis, foliis elliptico-lanceolatis ; floribus luteolo viridibus purpureo-punctatis: labello luteo unicolore. Mexico. Ann. sc. nat. 1845. p. 23. •^ Tafel %0. Ill Gongora retrorsa Rckb. fil. Diagnosin et citata cf. supra sub N. 7. r^ ^ Racemus pendulus. Sepalum summum lanceolatum, sepala lateraUa oblonga obliqua acuta, margine inferiori obtusangula. Tepala linearia curvula, apice setacea. Labellum longius ungui- culatum. Hypochilium anguslum cornubus basilaribus abbreviatis retrorsis, margine superiori excisulum sinu obtuse Iriangulo cum arista erecta, basi aristae in lacinulam obtuse ligulatam excurrente. Epichilium anceps triangulum apice uncinatum, basi inferiori in carunculam a lobis hypochilii Ijberam excurrens, callo mediano ancipiti obtuso, postice descendente corniculato. Flores straminet purpureo guttulati, hypochilium concolor macula utrinque uhica. In Merida von Herrn H. Wegener entdeckl: blubte bei Herrn Consul Schiller. Traube schlaffbluthig Iiangend. Oberes Hullblatt lanzettlich, seitliche schief, langhch, spitz, am Unterrand stumpfeckig. Tepalen lineal, an der Spitze borstig, etwas gekriimmt. Lippe ziemlich lang genagelt. Seitenlappen auf Oberrand ausgeschnitten, vorn eine feine Borste und diese getrennt durch stumpf dreieckige Bucht von hinlerm stumpfeckigen Fortsatz; unter der Borste am Unterrand ein stumpfzungig dreieckiger Fortsatz. Am Grunde beiderseits des Unter- randes kurze, nach hinten gekehrte Horner. Der Mittellappen ist zweischneidig, nach vorn hakig umgekrummt, nach unten am Grunde in einen rundhchen Bucket ausgedehnl; fast frei von den Yordertheilen der Seitenlappen. Blassgelb mit Purpurflecken. Tafel 20. HI. Eine Traube. 55 Tafel 20. IV. Gongora stenoglossa Rcltb* fit Diagnosin et citatum cf. supra sub N. 8. Racemus flaccidus multiflorus. Sepalum snmmum lanccolalum aculum. Sepala laloralia ovato triangula incurva. Tepala ligulala apicc subulato curvula utrinquc gynostcmium alato descendcntia, more illonim Gongorae quinquenervis Ruiz Pavon inserta. LabuUi hypochilium bene iinguiculatum, gracillimum, compressum, naviculare; margines superiores rncmliranacei, anticG in lobos Iriangulos subulatos, basi anlice falcato triangulos producti; calli bascos sub- mediani Irianguli crccti. Epichilium anceps in apicern subulatum reversum cxtensum, basi ^ inferne angulatum carina carnosa rhombea vertice subulata in basi. Flores straminei purpureo gultati, labellum croceum purpureo guttalum. Wir fanden diese Pflanze in uppigster Bliithc im Garten des Ilerrn Wcchselscnsal Kop in Leipzig im Winter 1853 — 1854. Ueber die Ileimalh ist uns nichts bekamit, Wir besitzen sie auch aus Berliner Garten. Bluthentraube schlaff, vielblulhig. Oberes HQllblatt lanzeltlich spitz; seitliche ciformig drei- eckig, krumm. Tepalen zungig in Borstenspitze ausgehend, krumm, an der Saulc llugelig herablaufend. LippenunterslGck uberaus scblank und niedrig, lang gcnagelt, dilnn, schiffchen- formig gedruckt; gegen die Mitte jederseils ein dreieckiges Horn; vorn geht der aufstcigende Rand unraittelbar uber in eineBorste, unter der auf der entgegengesetzten Seite ein Spilzchen. Das Vordersluck (Epichilium) ist sehr zusammengedriickt, vorn in Spilze ausgezogen und geht am Unterrande am Grunde in einen spitzeckigen Fortsalz aus. Der Kiel, welcher in der Mitte steht, tragt am Grunde ein Borstchen, welches auch fehlt. Bluthe strohgelb mil Purpurfleckon. Lippe dottergelb mil wenig Purpurfleckchen. Tafel 20. IV. Eine Bluthe. Tafcl 20. V. Gongora Seideliaua Rcl/b. fit. Diagnosin et citalum cf. supra sub N. 2. Perigonii sepalum summum lanceolalum aculum, sepala latcralia Irapezoideo oblonga, acuta. Tepala minuta ligulata acuminata, latere inferiori seu inferiori et superiori angulata; basin versus inserta. Labellum bene unguiculatura ; hypochilium compressum, basi omnino ecornulum, latere ' superiori rectiusculo, plica transversa a basi antica in marginc superiori in setam exeunle; epi- chilium brevissimum, anceps, basi conico productum, apice tridentatum, dente medio acuto producto, denlibus iateralibus nunc obtusiusculis minoribus. Flores vitellini brunneo maculati. Labellum album. Wir erhielten diese eigenthumliche Art nur ein einziges Mai fruher im Garten des Herrn Traugott Jacob Seidel, dem wir sie zu widmen fur cine angenehme Pflicht hieltcn. Bluthen so gross wie die der Gongora Iruncata Lindl., dottergelb mit slreifigen Puri>ur- flccken. Lippe weisslich. Oberes Hullblatt lanzettlich, spitz. Seitliche HuUblatlcr ISnglich 56 trapezoidiscli, spitz. Tepalen ziemlich grundstandig, langlich, zugespilzt, auf beiden RSndern Oder nur auf TJnterrand mil Ecke. Lippe deullich genagelt. Seitenstucke zusammengeneigt, unregelmassig viereckig: vom Vordergrunde unten nach hinten aufsleigend eine Falte, welche ausgehl in eine feine Borste, die sich ruckwarts krummt. Dor Vorderrand abfallend, hier und da buchtig. Horncben am Grunde fehlen durchaus. Das Yorderstuck der Lippe ist sehr kurz, iiach unten in einen Buckel ausgebend, der Oberrand dreizahnig. Mittelzahn spitz; Seitenxabne eckig Oder stumpf. Tafel 20. V. Bliilbe. Tafel 21. Miltonia anceps Lindl Affinis Miltoniae Russelianae Lindl- (Oncidio Russeliano Lindl.) sepalis tepalisque obtusis, labello pandurato ima basi bilamellato, dente minori interjecto. Miltonia PineJlii Hort. Odonloglossum anceps Klotzsch in Dietrich u. Otto Allg. Garlenz. 1851. 250. 'm- Miltonia anceps Lindl. Folia Orchidacea 1854. V, Miltonia pag. 3. * 7, Planta pallidissime flaveola — magis adhuc, quam vulgo mos est Miitoniis juxta specimina bene viridia Miltoniae spectabilis Lindl in eodem aestuario. Pseudobulbi oblongo attenuali anci- piles basi squamis vetustis — reliquiis foliorum ■ — vestitis; subtripoUicares, duas tertias poUicis lata. Folia cuneato ligulata acuta, valde inaequalia (an semper?), quadripollicaria duas tertias poliicis lata. Pedunculus more generis ox axilla folii sub pseudobulbo, valde compressus bene anceps, 5 — 6 articulatus. Articuli pro majore parte vaginis ancipitibus raembranaceis ostio obli- quis aculis vestiti; vagina suprema maxima. Bractea subaequalis, angustior. Ovarium trigono- cylindraceum. Perigonium oblique inserlum. Sepala oblongo ligulata: sepalum summum ante apicem dilatatum, omnia apice obtusa. Tepala oblonga, medio dilatata, latiora apicibus obtu- siusculis vulgo reflexis. Labellum panduralum acutum, parte anleriori latiori sen angustiori, inferiori vulgo crenulata. Basis attenuata. Ante basin lamellae duae depressae interjecta cari- nula minuta. Gynostemium crassum breve. Androclinium cucullatum, cucullo crenulato utrinque antrorsum descendente angulato, alas sistente. Rostellum retusura. Tabula infrastigmatica utrin- que, superne et basi emarginata. Anthera sericeo velutina, Sepala et tepala citrina. Gynoste- mium ejusdem colon's. Labellum candidum. Sepalum utrumque lalerale basi interna medio purpureo unistriatum. Labellum purpureo striolatum. Lamella utraque margine externo purpureo limbala. Gynostemium purpureo maculatum. Vor vielen Jahren hat diese ausgezeicbnete Art bereils bei den Herren Loddiges gebluht, wie Herr Professor Lindley mittheilL Unbegreiflicber Weise wurde ihre Publication unterlassen. Seit einigen Jahren bereits fmdet sich in niederlandischen und franzosischen Catalogen unsere Pflanze, in der der naliirliche Scharfblick der Gartner eine Miltonia erkannte, ohne dass die dem Chevalier Pinel gemachte Widmung durch Publication Geltung erhalten hatte. Vor ein paar Jahren veroffentlichte Herr Dr. Klotzsch eln Odonloglossum anceps, welches trotz des Vergleichs mit Odonloglossum constrictum aus mehren Grunden sowohl bei dem Autor der Foha, als dem der Xenia Zweifel crregcn mussle. Es wurde ermittelt, dass Herr AlJardt die aus Brasilien ein- gefuhrle Pflanze im Tausch von Herrn Rilter Kramer aus Hamburg erlangt hatte, und einige ■> y 67 1 Grunde sprachen dafur, dass die Pflanze eine Aspasia ware. Das Original sahen wir nicht. Endlich beseitigte Herr Professor Lindley alle Zweifel durch Herbeiziehung seiner alien Notizen, und kurz darauf erhielten wir die nun leicht zu erkennende Art von Herrn Rilter Kramer aus dem Garten des Herrn Senator Jenisch und durch Herrn Tube aus Herrn Hofralh Keirs Garten. Immerhin scheint die Art zu den seltenslen zu gehoren. Sie thcilt den Fehlcr der MiUonia Rus- seliana, des Dendrobium Dalhousianum und anderer Orchideen, indem sie in keiner Lage eine voile Ansicht ihrer Blulhe gewahrt. Wir bekennen gern, dass unsere Miltelansiclit dcr Blulhe insofern falsch ist, als wir die Lippe absichtlich herabschiugen, um cincn Tolalblick zu gewalircn. Die blasse gclblichgrune Farbung mit Stich in's Kupfcrfarbige, alien Miltonien zur Unzierde gereichend, sobald man ihnen nicbt sehr viel Schatten giebt, ist bei dieser Art ganz besonders hervorstechend. Wir Miltonia spcctabilis Lindl. daneben slanden. Trugknollen scharf .zweischneidig, langlich, obcn verdunnt, 3 Zoll iang, % Zoli breit. Wurzeln sehr diinn. Unlere scheidcndc Bliitter haben ihre Flatten zur Bluthezeit abgeworfen. Blaltplatten langlich zungenformig, spitz, unlcn kcil- formig, an den beobachteten Exemplaren — wohl eben zufailig — von sehr ungleicher Grosse, bis 6 Zoli Iang und % Zoll breit. Bliithenstiel verhaltnissmassig auffallend breit, scharf zwei- schneidig, aus fiinf bis sechs Gliedern mit scharf zweischneidigen, oben schief gespitzlen, liautigen Scheiden, deren oberste auffallend gross und breit ist. Das nachstfolgendc Deckblatt dagegcn viel kleiner. Fruchtknoten stumpf dreikantig. Aeussere Hullblatter zungig, stumpf, das obere in der Mitte ausgebreitet. Die Tepalen ziemlich gleich, allein in der Mitte sehr slark aus- gebreitet. Lippe kurz keilformig genagelt, geigenformig, vorn spitz; Vorderstiick bald schmal, bald breit, hinteres Stuck mehr oder weniger gekerbt. Am Grunde zwei kleine, niedergedruckte Flatten, dazwischen ein kurzeres Ziihnchen, welches bisweilen auch gleichlang ist. Die Saiile, welche verhaltnissmassig auffallend gross ist, zeichnet sich zunachst aus durch den kappigen Rand des Androclininms, der beiderseits nach unten iind vorn eckig herabsteigend Flugel bildel, welche an ihrem Oberrande oft ebenfalls, wie die Kappe gekerbt ■ sind. Die Narbendecke ist vorn gestutzt. Durch die Schleimmasse der Narbe Ziehen sich, wie bei Aspasia und dergleichen Ffianzen, die so eigenthumlichen braunen Striche. Die unternarbige Tafel ist langlich vier- eckig und an alien Seiten ausgerandet. Die Bluthenhulle ist citrongelb, so auch die Saule; dagegen die Lippe weiss. Die seitlichen Sepalen fuhren am Grunde in der Mitle einen roth- braunen Strich. Die Saule und ihre Kappe zeigt mehr oder weniger wellige braune Zeichnungen. Auf der Lippe in der Mitte an der verschmalerten Stelle und vor dieser zwei purpurbraune Langslinien (einmal eine derselben unterbrochen bcobachlet, vgl. Fig. 2.). Am Grunde mehre kleine Purpurflecken. Die zwei Leisten nach aussen purpurn gerandet. Der stumpfe, mutzen- formige Staubbeutel seidig, sammlig. Obschon die Fflanze zuerst an Miltonia flavescens Lindl. (Miltonia stcllata Lindl.) crinncrt. so muss sie wohl wegen des kappigen Saumes des Androclinium nachst Miltonia Russeliana Lindl. estellt werden, wahrend MiUonia cuneata Lindl. und Miltonia Candida Lindl. von ihr durch die zahnfurmigen Fortsutze der Tabula infrastigmatica weiler enlfernl sind. Es ist ein sehr seltener Fail — den wir allerdings durch ein Exemplar im Ilerbar belegen konnen— , dass das Andro- clinium der MiUonia Russeliana Lindl. einen so wenig kappigen Rand besilzt, um die SteUung unter die Abtheilung „A" der Foha erklarlich zu machen. Fast durchgangig erbUcken wir die Art dagegen mit grossem Kappenrande, besonders entwickell an einer prachtigen Abart mit doppeU so grosser Bluthe, als man sie gewohnlich sieht, erbaUen von den Herren Booth und Sohne, die sie von Rio eingefuhrt batten. Diese Abart halle noch oin ganz besonders schones Violett' der Lippe. Was unsere Miltonia Regnelli anlangt, deren Darstellung fur die Xenia bereits gestochen ist. so gehort diese unbedingl als kritische, aber dcutlich verschiedene Art neben 58 MUtonia spectabilis Lindl. und hat mit Miltonia Russeliana LindL, mil der man sie verglich, nichts gemein. Tafel 21. Bluhende Pflanze. Dahinter ein Sliel mit nach vorn gerichteter Bliilhe, die allerding 1. 2. Lippen. 3. 4, Saulen — etwas vergrossert. t Tafel %%, I. - n Odontoglossnm Schilleriannm Rchb. fil (Sect. Euodontoglossum Lindl.) Affine Odontoglosso odorato Lindl. duplo raajus, racemosum, sepalis tepalisque oblongo lanceolatis acutis, labelli lobis lateralibus erectis ligulatis abbreviatis, lobo medio lato Iriangulo basi cordato in disco bicarinato, gynostemii auricnlis lineari-lanceis erectis, Odontoglossum Schillerianum Rchb. fil. in Seemann Bonplandia 11, 12. 1854. Pseudobulbus oblongus anceps, apice diphyllus. Folia fullientia inferiora : vaginae, summa duo laminigera. Laminae ligulatae, apice dilatatae, acutae, usque spithamaeae. Peduncuhis axillaris more generis superne racemosus, fractiflexus. Bracteae Iriangulae minulissimae. Ovaria pedicellata sepalis subbreviora. Sepala et lepala cuneata oblongo lanceolata acuta; patula. La- bellum trilobum: lobi laterales minuti ligulati, erecti, gynostemio appressi; lobus medius lato triangulus acutus basi bene cordatus. Carinae geminae triangulae in basi lobi medii. Gynostemium teretiusculum, abbreviatum, apice utrinque alula lineari lancea erecta auctum. Perigonium aureo luteum maculis multangulis seu lobatis atropurpureis pulcherrime pictum; extus dilute flavum maculis pallidis. Labellum basi candidum circum carinas purpureo guttulatum, dein fascia r Jatissima violaceo purpurea ornalum apice aureo. Gynostemium candidum maculis purpureis. L Flores illis Odontoglossi odorati Lindl. duplo majores, Unser Freund H. Wagener enldeckte diese herrliche Pflanze auf den Gebirgen Merida's. Unsere Kenntniss beschrankt sich auf das von demselben ausgefuhrte Bild. Wir haben dieselbe Herrn Consul Schiller gewidmet, dessen Verdienst^ um die Einfuhrung und Kenntniss der Orchideen nicht genug geruhmt werden konnen. Trugknolien langlich, oben gerundet, zweischneidig, unter denselben mehre spitze Scheiden und zwei Blatter mit langlicb zungenformigen, spitzen Platten. Aehnliche, aber langere Blatter auf dem Trugknolien selbsL Bluthenstiel fussboch, naturlich aus Achsel eines unter den Trug- knolien stehenden Blattes, unten fast nackt, oben kniebeugig, traubig. Deckblatter: kleine, kurze Schuppen. Bluthen so gross, wie die des Odontoglossum Pescatoris Linden, nur die Hullblatter schmaler. Diese langlich, am Grunde keilformig, an der Spitze verschmalert, spitz, auseinander gebreitet. Unterstiick der Lippe sehr kurz, beiderseits rundlich, Mittelstuck langlich dreieckig, am Grunde ziemlich herzformig, vorn spitz. Zwei kurze, schief dreieckige Kielchen am Grunde des Mittellappens. Saule halbstielrund, verhaltnissmassig kurz, an der Spitze mit zwei aufrechten. spitzlihealen Oehrchen. Bluthenhiille ausserlich matt gelb und blass purpurfleckig, innerseits tief goldgelb mit prachtigen Purpurflecken. Lippe am Grunde weiss mit Purpurfleckchen, in *der Mitte mit purpuryioletter, breiter Zone, vorn goldgelb. Tafel 22. L Pflanze nach Herrn H. WaRener's Gemalde. V y 59 Tafel %%. II. 1. %. Odoiitoglossuiu epidendroides Hhl BI Kth! (Leucoglossum) Affine Odontoglosso triumphanti Rchb. fil. (Odonloglossum Hallii Hort. Linden — an Lindl. in „Orchideae Lindenianae"?) tepalis subinlegenimis margine superior! hinc minute crenulatis, labelli ungue gynostemio alte accreto, lamina oblongo ligulata obtusiuscule acuta, serrulata, gynostemii auricuiis semiovatis denticulatis. Odonloglossum epidendroides Hb. B! Kth! Nov. Gen. et Spec. Planlarum I. 351. Tab. 85. Lindl. Gen. Spec. Orchid. 211 — nee tamen Lindley Folia Orchidacea I. 1. „Odonto- Wzw Rchb. fil. in Seeraann Bonplandia IL 99. Pseudobulbus oblongus compressus anceps superne atlenuatus. Folia oblonga ligulata acutiuscula. Pedunculus ultra pedalis superne flexuosus, laxe racemosus. Bra^cteae: squamae ovatae acutae ovariis pedicellatis multoties breviores. Sepala cuneala oblongo lanceolata acuta, lateralia labello supposita, deflexa; tepala subaequaha, paulo latiora, subcurvata, acuta, margine superiori hinc erosulo crenulala sen denticulata. Labelli unguis linearis ascendens per Hneam mediara bicarinalus, parte inferiori cum gynostemio connatus, lamina refracla oblonga obtuse acuta, margine serrulata; ungue longior. Callus a basi usque ante medium in dentes duos ancipites acutissimos excurrens, interjecto denticulo multo breviori, superaddito utrinque callo dentiformi extrorso minuto gemino sen tribus. Gynoslemium gracilentum semiteres apice curvulo declinatum. Auriculae juxta foveam rolundatae, nunc bilobae, minute denticulatae ; alae a medio gynostemio basin usque pergameneae sinu exciso ab alis superioribus sejunctae. Floras flavidi macuHs purpureis guttati. Labellum album. Diese Art entdeckten die Herren A. v. Humboldt und Bonpland zwischen dem Amazonen- strom und der Stadt Jaen in der gemassigten Region der Provinz Bracamoro. Es fmdet sich eiu Rest derselben in dem Berliner Herbar, doch ist zu vermuthen, dass in Paris noch ein besseres Exemplar liegen muss, indem die Abbildung nach ersterm nicht genugend dargestellt werden konnte und eine an Ort und Stelle angefertigte Skizze sich nicht vorfmdet. Seitdem diirfte diese Art nicht wieder aufgefunden worden sein, obschon eine ganze Anzahl verwandter und ahnlicher Formen enldeckt wurde, welche gewissermassen mit dieser eine Mittelgruppe bilden zwischen den achten Euodontoglossen und den Leucoglossen. Das Bild des Hcrrn Turpin ist insofern sehr fehlerhafl, als die Gestalt der Sepalen und Tepalen viel zu schlank und schmal aufgefasst wurde, wodurch dasselbige eine ausserordenthche Aehnlichkeit mit dem Odonto- glossum Lindleyanum Rchb. fil. Wzw. erlangt. Dennoch musste ein Bhck auf Saule es unmoglich machen, jenes mit diesem zu verwechseln, da ohne Unlcrsuchung eines Originals Niemand berechtigt ist, willkuhrlich Fehler anzunehmen. Trugknollen langlich, gedruckl, zweischneidig, obenhin verschraalert. Blatter langlich zungen- formig, spitzlich. chlaff traubig. Deckblatter : kleine spitz eiformige, sehr kurze Schuppen. Sepalen keilformig, langlich lanzetlhch, spit7, die seillichen unter der Lippe. Tepalen ziemlich gleich , etwas breiter und ein wenig gekrfimmt, am Oberrande hier und da fein ausgefressen gekerbt. Lippennagel lineal, mit zwei niedrigen Kielen, aufsteigend, am untern TheUe mit Lippe verwachsen. Lippenplatte schmal elliptisch, stumpflich gespitzt, am ganzen Rande gesagt, zuruckgeschlagen, langer als Nagel. Am Grunde eine nach vorn in zwei Zahne ausgehende Platte; zwischen jenen ein Zahnchen, seithch am Grunde einige nach aussen verlaufende Zahnchen. SauJe schlank, lang, oben jederseits em 8* 60 halbrundes, bisweilen etwas gelapples imd verschieden gezahneltes Oehrclien. Unlen jederseits eine vorragende Randleiste; diese von den Oehrchen durch einen halbrunden Ausschnitt getrennt. Bluthe gelblich mit braunen, grossen Flecken. Lippe weiss. Tafel 22. II. Bluthe seitlich. 1. Lippe und Saule seitlich. 2. Lippe ausgebreitet von vorn. Tafel ^3. I. 1-6. WarsceTiiczella velata Rchb. fih Wxw. 3 Affinis Warscewiczellae marginatae Rchb. fiL labello quinquelobo, callo dorso carinato utrhique limboso integro, gynostemio ebrachiato, Warscewiczella velata Rchb. fil Wzw. in Seemanii Bonplandia 11. p. 97. 4854. Planta more generis ebulbis. Vaginae basilares a radicibus advenliliis crassis perforatae. Folia a cuneata basi oblongo ligulata acuta. Peduncuii validi, basi unisquamati; apice monanthi, Sepala oblonga acuta. Tepala cuneato obovata acuta. £abellum a basi brevissime unguicuiata utrinque postice rectilineum et elevate marginatum anlrorsum oblongum, quinquelobum, lobo utrinque angulato laterali gemino, poslico acutiore, lobus anticus centralis abbreviatus, truncate bilobus obtusatus. Callus in basi planus inferiori pagina liber, basi tantum affixus, sub- quadratus, lateribus ima basi unilobulalus, dein angulatus, apice truncate quadrilobulus, per lineam mediam carinatus, per utrumque marginem tumido limbosus. Gynostemium semiteres, incurvum, dorso velutinum. Anlhera depresso mitrata postice obtuse truncatoque apiculata, antice acutangula. Rostellum trilobum sinubus incisis angustis; processus rostellaris medius Jineari ligulatus acutiusculus. Caudicula utrinque apice acutangula more generis. Flos illo Warscewiczellae marginatae major, Candidas, Labellum purpureo limbatum, et pari modo in disco striatum. i Eine der zahlreichen Enldeckungen, die unser Freund v. Warscewicz auf seinen Expeditionen gemacht hat. Es fehlt uns bis zur Stunde die genaue Angabe des Fundorts. Indessen ist mit grosster Wahrscheinlichkeit anzunehmen, dass die Pflanze von den Westcordilleren Neu- Granada's - J— herstammt. TJnsere Abbildung mit Benutzung einer ^kizze des Entdeckers, Untere Scheideu dreieckig ausgez'ogen, durchbohrt von zahlreichen ziemUch dickwalzigen Nebenwurzeln. Blatter von keilformigem Grunde zungenforraig, spitz. Bluthenstiel ziemlich kraftig, F unten mit einzelnen Scheiden. Bliilhe grosser als die der Warscewiczella marginata Rchb. fil. und discolor Rchb. fil., weiss. Lippe purpurn gesaumt und eben so auf Scheibe gestreift. Hiillblatter langlich, spitz. Innere keilformig, verkehrt eifdrmig, spitz. Lippe von ganz kurz genageltem Grunde beiderseits geradlinig ausgehend und erhaben leistig berandet, vorn langlich funflappig: beiderseits zwei aufeinander folgende slumpfliche, rechtwinkelig ausspringende Ecken, vorn ein gestutzter, in der Mitte ausgerandeter Miltellappen. Am Grunde, am Zusammenflus^ jener Leistenrander eine ziemlich viereckige, unterseils freie Platte, deren eckig ausspringende Bander mit erhabenem Rande am Hintergunde in je ein rundes Lappchen ausgehen, wahrend der gestutzte Yorderrand mit vier stumpfen Zahnchen und die Scheibe mit einem Langskiele versehen ist. Die halbstielrunde Saule' ist gekrummt, auf dcm Rucken samratig. Die flache, kaum merklich wulstig gerandete Antherengrube (Androclinium) vorn gestutzt, dreilappig. Mittel- lappen lineal, etwas spitz, beiderseits durch kleine, einspringende Buchten von gestntzten Seiten- 6i lappen getrennt. Staubbeutel niedergedruckt mutzenforxnig, vorn spitz. Die Caudicula nach Art der Gattung beiderseits am Grunde mit ausspringender Ecke. Die Gruppe der Maxillarieae, insbesondere aber jene Parlie, welche vermoge der Zygopclala an die Eulopbien angranzt, ist uberreich an den verschiedensten Typcn der Bluthenbildung. Man hat daher sich stets beniulien mussen, Gattungen nach VerhiiUiiissen abziigranzen, welche grossen Theils der Lippe angehoren, da in Bezug auf Pollinia nur saltan gule Anhallungspunkle zu gewinncii waren. So ist jene Heerde von Gattungen Professor Lindley's enfstaaden, wclche fast alJgemein angenommen wiirde. Niemand moge aber vergcssen, dass manche dersclben mehf einem andern Bildungsplane der ganzen Bliithe, als besonders scharf abgcgranzlcn Merkmalen entnommen wurden, Wje nahe steht zum Beispiel Promenaea den Zyg'opelalcn (maxiilare!). Wie wenig Eigenlbunnliches bietet die doch so charakteristische Gattung Eriopsis, sobnkl man von den eigenthumlichea deckenden Lippenleisten absieht. Manche Gattungen mogcn voUkommon unhaJlbar scin. Der Orchidiograph Englands fahrt fort, nach Verhaltnisscn der Lippe neue Gattungen in dieser Gruppe aufzustellen (z. B. Chciradenia) — freilich ist noch das Alte nicht uberall gehorig gcwurdigt (z. B. Maxillaria Harrisoniae Lindl. == Bifrenaria Ilarrisoniae Rchb. fil. Maxillaria tyrianthina Lindl? = Bifrenaria tyrianthina Rchb. fil.). Es ist demnach rathsolhaft und nur in der Gewohnheit stetigen Beharrens auf nicht selbsl aufgcspuilen Irrthumern begrundet, wenn die Anerkennung der Gattung Warscewiczella Ansland an in England massgcbendem Orle erregte. Der Gesammtschnitt der Blulhe, der Querdurchschnitl der Saule, das Roslellum, der Staubbeutel, die nur Iheihveisc befestigte, vorn frei iiberragendc Platte: Alles das ist ganz eigen- Ihumlich und hierzu kommt nun noch die so hochst charakteristische Caudicula mit ihren grundstandigen, spilzeckigen Vorsprungen. Nur bei Warscewiczella cochlearis sind dieselben abgestumpft — allein in alien andern Momenten stimmen alle Arten vollig. Yielleicht fehit der Warscewiczella amazonica Rchb. fil. Wzw. die Lippenschwiele ganzlich : es wird aber dennoch unmoglich sein, auch nur eine Itfinule daran zu zweifeln, dass man es mit einem Burger unserer Gattung zu thun hat Warscewiczella ist ein Mittelglied zwischen Warrca Lindl. und Zygo- petalum Hook. Letztere Gattung steht zunachst durch Zygopetalum aromaticum Rchb. fil., die andern Arten entfernen sich weit. Stets ist die Schwiele ganz angewachsen. Warrea scheint uns nur zwei achte Arten zu besitzen i Warrea tricolor LindJ. und bidentata Lindl. (Lindeniana Henfrey in Gard, Mag. Bot. 177.). Beide Arten haben cine hoble Lippe, am Grunde ein erhabenes Joch, ein vorragendes Grat am Fuss der hochst eigenlhumlichen Saule, einen ganz eigenen Staubbeutel und eine kleine, rhombischo, ganz kurzc Caudicula. Warrea cyanea Lindl. ffehort kaum hierher, und werdcn wir auf die richtige Slellung derselb'en zuruckkommen. Tafel 23. L Ganze Pflanze nach Skizze des Entdeckers. <. Lippe ausgebreitet. % Saule seitlich. 3. Androciinium +. 4, Staubbeutel von oben +. 5. Derselbe von oben +. 6. Pollinarium +• Tafel ^3. il 7-13. Warseeivlczella marginafa Rclib. fiL Affmis Warscewiczellae velatae Rchb. fil Wzw. labello trilobo, antice retuso bilobulo, lamina baseos quadrala obtusangula anlrorsum dentata, dorso nunc imprcssa, ceterum laevi, margine subanoulato 62 i Huntleya marginata Hort. Warrea marginata Rchb. fil. in Hort. et in v. Mohl u. v. Schlechtendal Bot. Zeit. X. 1 852. 636. Warscewiczelia marginata Rchb. fil. 1. c. 636 el 765. Linden, Luddemann, Planchon, Reichenbach fil. Pescatorea tab. 8, Wa'rrea (Warscewiczelia) quadrata Lindl. in Gardner Chronicle 4853. 647. Hooker Bot. Mag. 1854. 4766. F Radices crasso cylindraceae plurimae, nidum quasi simulantes. Vaginae et folia praece- dentis. Pedunculi vulgo breviores paucivaginati, vix unquam erecli (uti in icone Bot. Mag.), sed antrorsi. Perigonium subcarnosum. Sepalum impar et tepala apicibus suis reflexa; iila oblongo lanceolata acuta, haec subaequalia, pauco latiora. Labelium basi brevissime unguiculatum, dein utrinque humeratum, trilobum; lobi laterales oblusanguU nunc subbasilares, divaricati (fig. 7), nunc antrorsi, mediani (fig. 8); lobus medius lato ligulatus medio sinu exciso bilobulus sub- truncatiis, utroque angulo obtusangulus. Lamella ante basin depressa, per discum nunc longi- tudinaliter impressa marginibus iatcralibus integerrima sea unidentata, introrsum seu extrorsum r ^ curvata, anlice polyodonta seu excise bidentata; inferne Uberrima. Gynosteraium transsectione semileres superne clavatum, hinc subvelutinum. Androclinium omnino declinatum. Rostellum "r inciso triangiilum prominente dente lineari subulato. Anthera depresso mitrata antice retusa processu medio iigulato retuso. Pollinia oblonga depressa incumbentia sessilia in ligula terminali caudiculae oblongo iigulatae angulo utroque triangule prominenlis. Gbndula rhombea ab apice caudiculae obcelata, ' Stigma trapezoideum. Cannula in basi antica gynostemiL Perigoniunf albidum, Limbus labelli purpureo seu coeruleopurpureo praetextus striis quibusdam et in lamella et ante eandem. Gynostemii albidi basis infima citrina stria utrinque transversa super- posita violacea. Vermulhlich eine Burgerin Columbiens. Sie scheint zuerst aus Herrn Linden's Garten ver- sendet worden zu sein. Wir erhielten sie zunacbst von Herrn Keferstein zuKroUwitz, dann von Herrn Hofgarlner Wendland zu Herrntiausen und von Herrn Consul Schiller. Sie vermehrt sich nur schwach und wird sich daher Avohl lange im Preise halten, zumal sie nicbt neuerlich ein- gefiihrt worden zu sein scheint. Sie bliiht im Herbste sehr dankbar. Es ist uberrascbend, dass Professor Lindley, dessen Literaturkenntniss anzuerkennen ist, diese bereits 1852 beschriebene Pflanze wiederum beschrieb — nicht uberrascbend, dass man in Kew unsere Benennung nicht kannte. Wir sahen nie so steil aufgerichtete Bluthenstiele, wie sie im Botanical Magazine dargestellt wurden. Tracht voriger Art. Zahlreiche, verbaltnissmassig dicke Luftwurzeln quellen in Masse hervor und bilden eine Art Nest Blatter wie bei voriger: von keilformigem Grunde zungenformig, spitzlich. Zwischenknotenstucke unentwickelt. Aus den Achseln der untern Scheiden je Eijfie bis mehre Bluthen mit vorgestreckten, selten mehr als 3 — 4z611igen S Helen. Das unpaare Sepalum und die Tepalen gewohnlich mit den Spitzen zuriickgeschlagen, die seitlichen Sepalen gespreizt. Alle langlich, spitz, die Tepalen ein wenig breiter- Lippe von keilformigem, ganz kurzeu Ansatzgrunde ziemlich viereckig ausgebreilet, am Hinterrande beiderseits geschultert; dann dreilappig. Seitenlappen stumpfeckig, bald weiter vorn, bald gegen den Grund, bald gespreizt, bald nach vorn gerichtet. Der breite Mittellappen stumpfeckig, in der Mitte ein wenig ausgeschnitten. Am Grunde eine fast viereekige, flache oder ein wenig gehohlte Platte, welche ziemlich verschieden gestaltet vorkommt, so dass an sechs Bluthen unseres Herbars -1. keine der andern voUig gleicht. Slels ist sie unterseits frei, nur am tiefsten Grunde befestigt, beiderseits seitlich in zwei liegende Kiele ubergehend, an den Seiten gewohnlich ganz-, vorn zwei bis vielzahnig; selten Tinden sich Zahne am Rande vor. Saule im Durchschnitt halbstiel- rund, nach oben verdickt, iibergeneigl, am Grunde gewohnlich ein wenig sammtig. Androclinium > 63 V geneigt, fast iothrecht; kaum gerandet. Narbendecke eingeschniltea dreieckig mlt linealem, spiU vorragenden Mittelzahn, Narbe dreieckig, Staubbeulcl gedruckt mulzenformig, vorn geslutzt mit gesliitztem, vorragenden Millelzunglein; zwei Klappen unterseits ubrig als Rest der Hinter- wand, welche oberseits erhallen ist. Pollinien gedruckt langlich, zu Paaren nbereinander iind nebeneinander sitzend auf linealem Endstuck der breitcrn, am Grunde beiderseils spitzeckigen Caudicula, welche vorn schwach gespitzt, unterseits eine raulcnformigc Drusenflacbe triigt. Am Grunde der Saule ein schwach vorragender Kiel. Hiillblatter weissHch, oft mit Slich in's Grune Oder GelbJichgrune, besonders auf der Aussenseile der Sepalen. Lippc weiss, vorn blauviolell, Oder purpurn eingefasst und dcrgleichen Streifen vor der Platte und auf dersclben. Zwei der- gleichen Striche quer uber dem citrongelben Saulengrunde. Tafel 23. 11. Blulhe von vorn. 7T 8. Zwei sehr verschiedene ausgebreitele Lippen, welche beide von demselben Individuum aus Herrn Keferstein's Garten stammen. 9. Saule von vorn. + +. 12. 13. Pollinarien + Tafel 24. I II 1—9 Warrea tricolor LindL Affmis Warreae bidentatae LindL labelli trilobi lobo medio angusto minute verruculoso. Maxillaria Warreana Lodd. Bot. Cab. 2884. Bot. Mag. 4235. Warrea tricolor LindL Bot. Reg. XXIX. 1843, p. 14. Warrea Lindeniana Hort. multorum, nee Henfrey. Caulis tumidus bene foliosus post folia oblongo lanceolata acuta basi cuheata plicata dejecta cylindraceo pseudobulbosus. Pedunculus axillaris in vagina validus, basi parce squamatus, superne dense racemosus. Bracteae ovatae acutae abbreviatae. Flores carnosi magni speciosi sensim floridi nee coaetanei, clausi seu semiclausi. Ovaria cylindracea pro flora sat gracilia ascendcntia apice curvata torla. Mentum magnum. Scpalum summum oblongo ianceolatum, subgaleatum, acutum. Sepala lateralia altiora per nervum medium obtuse carinata. Tepala cuneato oblonga acuta. Labellum circuitu rhombeo ovatum, subcucuHatum, antice sinubus insilientibus plus minus trilobum, lobus medius productus sinualo bilobulus, superne rugoso verruculosus, carina magna dorso anceps, latcribus bisulcata, antice trilobula a basi brevissime unguiculata cordala per discum, Gynostemium seraiteres, superne curvatuhmi, basi carina prominente signalum. Androclinii limbus prominulus obscure transiens in alas descendentes supra basin ulrinque obtusangulas. Androclinium fornicatum figurae semilunaris : lobi lalerales descendentes pone margines laterales foveae stigmaticae; lobus medius: dens lineari subulatus. Fovea triangula, basi labio prominulo signata. Anlliera depressa obtuse triangula pariele posteriori subpersislente bivalvis. PoUinia obtusangula obtriangula, per paria incumbentia posticis brevioribus in caudicula obtuse rhombea superne peltatim affixa, quae inferne viscinosa. Flores prima anthesi aibi, dein ochroleuci, demura intense flavi lepalis semper pallidioribus. Labellum omissis marginibus posticis albis purpureum venis obscurioribus radianlibus. Gynostemium album, antice purpureo striolatum. Es wurde zuerst behauptet, diese Art stamme aus Brasilien. Sie war lange eine Sellen- V heit, und wir besassen sie nur aus dem botanischen Garten von Neuschoneberg. Neuerlich / 64 dagegen sind zahlreiche Exemplare aus Neu-Granada eingefuhrt worden: zunachst nach dem Garten von Kew durch Herrn Purdie — neuerlich durch Herrn Linden. Haufig geht sie unter dem Namen der Warrea Lindeniana Lindl., von der sich in Paxton Flower Garden eine ver- J grosserte Lippe abgebildet findet (I. p. 73. Xyl. 47.). Der Stangel zuerst dunnwalzig, schwillt, nachdem die gefaltelen, langlichen, spilzen, unten keilformig stieligen Blatter abgefallen, zu einem walzigen Pseudobulbus an. Achselstandig in einer der untern Scheiden erbebt sich der slielrunde, kraftige, bis fusshohe Bluthenstiel , unten wenig bescheidet, oben dicht traubig. Deckblatter dreieckig, stumpflich, viel kurzer als die schlanken, gedrehten, aufsteigenden, oben ubergeneigten Fruchtknoten. Bluthe so gross, wie die einer kleinen Lycaste tetragona, halb offen oder fast gescblossen, fleischig. Kinn stark, Oberes Hullblalt langlich, spitzlich, gewolbt; seitlicbe hoher, langs der Miltelnerven ausserlich gekielt. Innere Huliblatter am Grundc ein wenig keilformig, vorn spitz, wenig kleiner. Lippe kurz genageit, am Grnnde schmal herzformig, im Umriss rautenformig, slumpfeckig, vorn gestutzt, durch einspringende Buchten dreilappig, Mittellappen schmal, klein, in der Milte ausgerandet, auf Flache mil zablreichen kleinen Warzen und Buckeln, am Grunde mit erhabenem, in der Mitte unter einer slumpfen Sclmeide zusammeiigeneigten Jocbe, welches beiderseits eine Furche tragt, Yorn gestutzt und dreilappig. Saule halbsticlrund, oben krumm ubergeneigt, Androclinium fast lothrecht abfallend, mit niedrigem Rande. Narbendecke dreilappig; Seitenlappen neben der dreieckigen, unten etwas lippigen Narbe herablaufend ; Mittellappen ein lineal pfriemlicher Zahn. Jederseils lauft auf dem Rande ein schmaler Flugel herab, der unter einer ausspringenden Ecke zu dem Grunde der Tepalen ubergeht. Die Vorderflache unten ist ein stumpfer Kiel. Staub- beutel niedergedruckt, stumpf dreieckig; hinteres Blatt zum grossen Theile erhalten, so dass derselbe zweilippig genannt werden kann. Pollenmassen umgekehrt stumpf dreieckig, je zwei am Innenrand verwachsene uber einander; beide Paare uber der Mitte der kleinen, rauten- formigen Caudicula, welche unterseits viscinos. HuUe zuerst weiss, dann hellgelb, zuletzt dunkelgelb; die Tepalen meist etwas heller. Lippe am Grunde weisslich, ausserdem purpur- farbig, Adern dunkelpurpurn, strahlend. Saule weisslich, auf Vorderseite mit zahlreichen Purpur- streifen, am Fusse etwas gelblich. , Tafel 24. L Bluthe seithch. IL Dieselbe von vorn. 4. Lippe und Saule. 2. Lippe aus- gebreitet. 3. Joch des Lippengrundes. 4. Saule von vorn. 5. Dieselbe seitlich. 6. Staubbeutel von oben 4-. 7. Derselbe von unten +. 8. Pollinarium von oben +. 9. Dasselbe von unten +. > T'dfel 24. Ill 10—18 Koellensteiuia Kellneriana Rchb. fiL i Genus habitu Eriopsidis (omisso pseudobulbo), ad Warreas accedens, diversissimum ab omnibus mento subnullo, labelli ungue calloso, lamella in basi labelli inferne libera basin spectante, gynostemio cucullato, poUiniis geminis lineari ligulatis, margine intemo bilobis, sessilibus in caudicula minuta oblongo-rhombea per lineam mediam carinata, F Koellensteinia Rchb. fil. in Seemann Bonplandia IL 17. 1854, Perigonium herbaceum patulum. Mentum valde breve. Sepala oblongo lanceolata acuta. Tepala subaequalia. Labellum unguiculatum statim dilatatum in lammam ambitu quadratam, 65 basi rotundata cordalam sinubus angustis lateralibus et emarginalura apicis (Cyrtopodii more) quadrilobam; lobi laterales rhombeo Irianguli erecti, aiitici subaeqiiales, longiores; unguis ad medium usque incrassalus, callo incrassationis ibi abrupte cmarginato reciso; callus alter inter utrumque lobum basilarem postice medio bideus, infcrne cavitalcm sub sc occultalam gerons, lateribus et antice laminae iabelli omnio adnaUis. Gynostcmium breve, subcurvalum, anguli antici ac androclinium late alalomarginali, limbus circa auJrociinium Irilobus, lobi laterales obliqui rbombei, lobulus mcdius triangulus, membrana tamen summo androclinio non adnata, sed apposifa, inferius fantum cum gynostemio connata. Roslelliim Irilobiini ereclum, lobi late- rales obtusi, lobus medius liueari subulalus dontiformis. Sligmalis Tovoa inacqualiler trans- versa panduraeformis. Anthera mitracformis apiculata deprossa recumbcns in androcKnio bori- zontali. Pollinia duo oblongo linoaria, a latere inlcrno alls biloba, sessilia in caudiculae rbombeo oblongae medio longiludinaliler carinatae disco; glandula adnata. K. Kellneriana Rcbb. fil, Koellenstcinia Kellneriana Rcbb. fd. 1. c. Warrea graveolens Hort. Caulis basi vaginalus, lumidus, dcin sublelragono pseudobulbosus. Folium apicilare unum (seu duo folia, altero minore) oblongo lanceolatum acuminatum basi cuncatum. Pedunculus spitharaaeus — ultra pedalis; gracilior, validior, basi subnudus, pauci vaginalus, suporne laxius densius racemosus bracleis acutis minulissimis. Flores illos Warreae cvaneae Lindl. subaequantes, flavovirides, virides, nunc brunnei. Labellum album fasciis violaceis seu purpureis piclum; lobi laterales vulgo erecti. Gynoslemium antice purpureum. — Odor florum ingratus. Unsere Abbildung ist cine Copie einer von unserm Freunde Wagoner im December 1850 gefertigten Darslellung. Derselbe traf die Pflanze um Truxillo bei 7000 ' Scchohe. Die Analyse entnehmen wir Exemplaren von v. Warscewicz in Neu-Granada gesammelt: den nrdiern Fundort konnen wir nicbt angeben. Im letzten Fruhling erbielten wir Bluthen aus dem Garten des Herrn Consul Scbiller. — Die Pflanze haben wir dem Andenken des k. k. ostreicbischen Haupt- manns Kellner v. Kollenstein gewidmet, der, um die Kennlniss der Flora der Lombardci und Venedigs hochverdient, bei der Belagerung Venedigs an der Cholera verscliied. Stangel angeschwollen, melirfacli bescheidct, giebt zulotzt einen vicrkanligen Trugknollen. Blalt bald einzeln, bald je zwei auf dem Gipfcl desselben, von keilformigem Grunde langlidi, spitz bis zugespitzt. Bluthenstiel achselslandig in einer der unlcrn Scheiden. spannen- bis fusshoch, unten mil wenigen Scheiden, oben Iraubig, wenig- bis viclblulhig. Deckblallcr drci- r eckig, sehr klein. Bluthen von der Grosse dcrer der Warrea cyanca Lindl., dunnneischig, often. Kinn fast fehlend. Sepalen und Tepalen ianglich lanzoltlich spitz. Lippe genagelt, plotzlich ausgebreitet in jm Umriss stumpf viereckige Platte, welche an gerundclem Grunde hcrzfOnnig, durch scbmale, seitlicbe, einspringende Buchten und einen seichtcn, vordern Einschnill vier- lappig, die Vorderlappen jedoch meist grosser, die Hinlerlappcn aufrecht. Die Gesammlgeslalt erinnert an die der Cyrlopodia. Der Nagel bis zur Mitte schwiclig vcrdickt, die Schwiele da plotzlich abgeschnilten. Eine andere Schwiele zwischen den Seilenlappcn ; in der Mille zwei- zahnig, unterwarts ausgehohlt, hinten frel; an den Seile.n und vorn angewachsen. Saule kurz, etwas gekruramt; Yordcrccken und Androclinium mit breitem, hauligen Bande, Saum des Androclinium dreilappig, Seitenlappen scbief raulenformig, Millellappen dreieckig: diese Haul jedoch nur ticfer unlen angewachsen, hoher von der benachbarten Saule frei, so dass das obcre Stuck ungebundcn in die Kappe hineinragt. Narbendecke aufrecht, dreilappig, Seitenlappen stumpf, Miltellappen zahnformig, schmal, lineal dreieckig. Narbengrube ungleich, quer geigen- forraig. Anlhere mutzenfOrmig mit hinlenslehcndem Spilzchcn niedorgedrurkt auf wagerechlem Androclinium. PoJliaien zwei, Ianglich lineal, von Innenseite tief zwcilappig, sitzcnd auf kleincr, 9 T- 66 langlich rautenformiger, in der Mitte langskiehger Caudicula, welche unterseits eine anklebende Driisenflache besitzt Die Bluthe riecht nach Stapelien. Bliithenhulle grunlich, gelbgrunlich oder braunlich. Lippe und Saule weiss, erstere mit purpurnen Querstreifen, letztere auf Vorder. flache purpurfarbig. Es ist nicht unwahrscheinlich , dass ein gewisses Zygopetalum tricolor Lindl. mit hierher gehoren mag. Alles, was man dariiber erfabren hat, ist Folgendes : „Foliis parvis gramineis, scape racemose 7 — 8 flore multo brevioribus, labelle subrotundo concave, medio constricte, Tafel 24. Bitet * 4- . +. 46, Dasselbe L Reg. 1846. t. 64 adn.). > Wagener. 10. Lippe und Saule seillich. 11. Lippe aus- L zuriickgeschlagen -f. 13. Narbe -{-. 14. StaubbeuteL ibreitet +. 17. Durchschnitt eines Poili- +. 18. Durchscbnitt des Lippengrundes, um die beiden Schwielen in ihrer Lage zu versinnlichen + "^ Tafel 25, Kefersteinia Rchb. fih Warscewiczeliae stiffmatica basilari fornicate; ab hac : calle ulrinque libero (nee cum lobis lateralibus cohaerente), carina infrasligraatica. Zygopelalon Hook, alte distat gynestemio, androclinio, caudicula, fovea ampla. Cheiradenia ex ill. Lindl. pellinia tantum gemina effert, r Kefersteinia Rchb. fih in v. Mohl u. v. Schlechtendai Bet. Zeitung X. 1852. 633. Perigonii subpatuli sepala ac tepala oblongo lanceelata acuta submembranacea. Tepala retrersum oblique inserta. Labellum cum gynostemii producto articulatum , flabellatum. seu rhombeum, cucuUatum, basi callosum, calle laminato, foveato. Gynestemium semiteres, apice clavatum, rectum, marginibus lateralibus alatum, angulatum. Androclinium perpendiculare J ellipticum, immarginatum, apice retundatum, rostelli Iridentati dente medio subulate majori. Sligma lineare transversum., Crista carinata longitudinalis a stigmatis labio inferieri ad medium gynestemium (certe staminedium erit.). Pellinia pyrifermia papyracea, excavatula, per paria incumbentia, valde inaequalia, in caudicula obtuse ligulata, superne angulata, glandula eblonga infra adnata subaequilenga. nanthis axillaribus. Maxillarideae foliis gramineis distichis ebulbes pedunculis mo- f Bluthenhulle ziemlich offen oder halb gesclilossen ; fast hSulig. Sepalen und Tepalen lang- Jich, spitz. Tepalen schief eingefugt; Lippe gliederig eingefugt am verlangerten Fusse der Saule, rautenformig oder facherformig , mit seitlich und vorn freier Schwiele. Saule halbstielrund, an der Spitze keulig, gerade, an den Vorderrandern geflugelt, und eckig. Androclinium lothrecht, eliiptisch, ohne Rand, oben abgerundet; Narbendecke dreizahnig: Mittelzahn ianger, pfriemlich lineal. Langskiel unter der Narbe gegen die Mitte der Saule. PoUinien dunn wie Papier, etwas gehohlt, paarweise aufliegend, hinlere kleiner, auf langlicher, oben spitzeckiger Caudicula. LSngliche Druse der Caudicula fast gleichlang. 67 Gewachse ohne Trugknollen mil zweizeiligen, seegrunen, meist kleinen, grasigen Blatlern und achselstandigen, einbluthigen Bliilhenstielen. Wir haben die Gattung Herrn Keferslein in Krollwitz gewidmet, der in kurzer Frist eine treffliche Orchideensammlung grundete, welche im besten Gedeihen sich befindet Tafel 25. II Refersteinia sangninolenta Rchb. fiL < Labello cuneato flabellato, callo basilari ligulato anlice bidentato. Refersteinia sangninolenta Rchb. fil. in v. Mohl u. v. Schlechtendal Bol. Zeil. X. 635, 4852, Radices adventiUae cylindraceae pro planta exigua conspicuae. Folia disticha cuneato lan- ceolata acuta glauca. Pedunculi tenues bi — tri vaginati apice bracteati uniflorL Floras iUos Maxillariae rufescentis Lindl. subaequantes, tenue membranacei. Perigoniura connivens. Mentum parvum. Sepala latius lanceolata acuta, tepala oblongo ovata acuta. Labellum cuneato flabellatum, apice lobulatum, undulatum, denticulatum : callus basilaris Jigulato laminatus antice bidentalus- Gynostemium semiteres apice rotundatuni angulis statim sub fovea utrinque angulatis. Andro- clinium at anthera et pollinarium genetica. Carinula infrafovealis abbreviata. Flores pallida straminai seu viriduli maculis areolisque sanguineis, callo basaos alropurpureo* Diese Art antdeckte Hen Wagener in Caracas und sendete lebende Exemplare nach Europa. Wir besitzen sie wildgewachsen ; cultivirt erhielten wir sie nur aus den Garten der Herren Keferstein und Consul Schiller. Nebenwurzeln walzig, fur eine so kleine Pflanze ziemlich stark- Blatter zweizeilig, keil- lanzettlich spitz, seegriin. Bluthenstiele dunn, zwei- bis dreischeidig, oben mit kurzcm Deckblatt, einbluthig- Bluthen so gross, wie jene der Maxillaria rufescens Lindl., diinnhautig. Kinn sehr klein. Bluthenhulle zusammengeneigl. Sepalen breit Janzettlich, spitz. Tepaien langlich oval, spitz. Lippe keilformig, facberformig, an der Spitze galappt und fein gezahnelt; daselbst kappig und umgeschJagen. Am Grunde eine tafelformige , vorn zweizahnige Schwiele. Saule halbstielrund, oben gerundel; die vorspringenden Ecken sogleich unter der Narbe, Androclinium, Slaubbeutel und Pollinarium wie der Gattung zukommend. Der Kiel unter der Narbengrube abgekurzt. Bluthen blass slrohgelb oder griingelb mit blutrolhen Flecken und Hofchen; die Schwiele am Lippengrunde schwarzpurpurn. Tafel 25. L Pflanze. i, Saule und Lippe von vorn +. Tafel 23. IJ. 2—11. Kefersteinia gramiuea Hchb. fil Labello callo rhombeo seu triangulo antice bilobo sau paucidentato a basi discum versus. gramineum Lindl! Bot. Reg. XXX Kefersteinia graminea Rchb. fil. in v. Mohl u. v. Schlechtendal BoL Zeitung X. 634. 9* 68 Planta liabitu omnino praecedentis, sed folia paulo majora nunc imo pedalia. Florcs diiplo majores, illis Steniae pallidae Lindl. vix terlia minores, in planta spontanea aequales. Mentum paulo majus. Sepala et tepala prope praccedentis. Labellum tamen a basi late cuneata sen statim dilatata rhombeura antice rotundatum, nunc apice paulo emarginatum ; dimidio antico denticulatum seu fimbriatum. Callus baseos depressus carnosus nunc rhombeus, nunc triangulus, dimidio antico grosse dentato, sinu semper in medio. Gynostemium semiteres, postice bene rotundatum, vertice obtusalum; anguli laterales in medio gynostemio utrinque et angulo pro- minuli utrinque pone foveae perpendicularis basin; rostellum tridentatum supra foveam Irans- versam sublinearem. Carina infrastigmatica magis conspicua, quam in antecedente. Antbera oblonga antice retusa, vertice postice rotundato nunc bilobulo. Pollinia depresso ligulata basi altenuata apice obtusata quadrigemina in caudicula ligulata apice utrinque acutangula, basi acuta. Perigonium membranaceo carnosum, viridulura guttis atropurpureis; macula conspicua saepe antice in apice labelli, callus in basi labelli atropurpureus. Varielas ex horto Schilleriano peri- gonio intense flavido maculisque purpureis insignis. In Popayan in Waldern selten. Hartweg! Feuchte Walder Merida's bis 5000'. Linden No. 1474! Merida 6000', September 1846. Funk und Schlim 1193! (das eine vorliegende Exemplar ausgezeichnet durch sebr schmale Tepalen und stark gefranzte Lippe). Caracas. E. Otto! Caracas 6000', Juni bis October. Wagener! (Tepalen an wilden Exemplaren viel breiter als an der Culturpflanze, auch ganze Bluthe fast doppelt so gross.) Letzlerer fuhrte die PUanze in unsere Garten ein, wo sie gegenwartig nicht selten ist. Wir erhielten sie aus den Garten der Herren Keferstein, Consul Schiller, Booth und Sohne, Hofrath Keil, Furst Rohan, Senator r n Jenisch, aus dem Berggartcn bei Hannover von Hofgarter AVendland, und liaben gegenwartig 20 Exemplare vor^uns liegen; dabei Professor Lindley's Autograph. Die Pflanze weicht in Breite und Schraalheit der Hullblatter, Gestalt der Lippe und ihrer Schwiele, besonders auch in Bezug auf den Rand der Lippe vielfach ab. Wenn Herr Professor Lindley Folia IV. unter Cheiradenia sagt : „Ils true station would seem to be near my Zygopetalum gramineum, which is by no means the plant so called by Mr, H. G. Reichenbach** . — so mussen wir erklaren, dass wir, im Besitz eines Lindley'schen Orginals, diese Bemerkungen fur einen Schreibfehler halten. L Tracht voriger, allein Blatter ein wenig grosser, oft um vieles langer, bisweilen fusslang. Bliithen doppelt so gross, kaura um ein Drilttheii kleiner als die der Stenia pallida Lindl, wild gesammelte (namentlich die von Herrn H. Wagener) jedoch denen dieser gleichgross. Kinn grosser als bei voriger. Sepalen und Tepalen wie bei voriger im Umriss, jedoch, wie es scheint, in Bezug auf Breite viel mehr Schwankungen unterworfen. Lippe vom Grunde aus breit aus- gespannt, keilformig oder sogleich beiderseits gespreizt auseinandergehend, im Umriss mehr odcr 4 weniger rautenformig ; vorn abgerundet, auch wohl ein wenig ausgerandet, vorn gezahnelt oder ■t r zerschlitzt gefranst. Die grundstandige Schwiele niedergedruckt, fleischig, bald rautenformig, bald dreieckig, vorn zweilappig, oder mehrzahnig, dann aber immer in der Mitte ausgerandet. Saule halbstielrund, am Riicken abgerundet, auf Gipfel ebenfalls mil runder Kuppel. Die Seiten- ecken mitten an der Saule, auch jederseits der Narbe vorstehende, kleinere Ecken. Narben- decke dreizahnig uber der queren, ziemlich linealen Narbe. Kiel unterhalb derselben viel ansehn- licher als bei voriger. Staubbeutel langlich, vorn gestufzt, auf abgerundetem Gipfel stumpf oder seicht zweilappig. Pollinien niedergedruckt zungenformig, am Grunde verschmalert, an Spitze abgerundet, je zwei aufeinander liegend, ncbeneinander auf schmal zungenformiger, vorn spitzer, am Grunde jederseits spitzeckiger Caudicula, welcher eine fast gleichlange Glandula unterseits anhangt. Hulle hautig, kaum in's Fleischige ubergehend, grunlich, hell lauchgrun oder saftgriin, mit schwarzpurpurnen Fleckchen und einem grossen derartigen Flecke vor Lippenspitze. Die 69 Schwiele des Lippengrundes ist schwarzpurpurn. Eine schone Abart mit gelber Bluthe und Purpiirflecken aus dem Garten des Herrn Consul Schiller (var. fulgida). Tafel 25. II. Cultivirte Pflanze. 2. Saule seitlich, damit man den Fuss sehe. 3.4. Lippen entgegengesetzter Bildung. 5. Saule von vorn +• 6. Gipfei derselben +. 7. Staubbeufel von + +. 9. PoUinarium von oben -}- en Lippe 4-. + J Tafel 25. IIL 12—14. Kefersteinia stapelioides Itchb. fih -jf i Affinis praecedenti labello anlice egregie retuso ultra angulos denticulalo, callo miniito depresso triangulo apice bilobulo in ima basi; carina infrastigmatica maxima. Kefersteinia stapelioides Rchb. fiL in v. Mohl u. v. Schlcchtendal Bolanische Zcitung X. 4852. 634. Sepala et lepala an exsiccatione minute crispula? Anguli gynostemii mediani. Reliqua prae- cedentis. Perigonium viride brunneo aspersum, Labellum flavido albidum, maculis alropurpureis. Eine Bluthe findet sich im Berliner Herbar zu Neuschoneberg mit der Notiz: ^Caracas et Merida. Septembri — Decembri ac Februario." Moritz 1099. Voriger sebr ahnlich. Sepalen und Tepalen schwach wellenrandig, was vielleicht vom ~ - ^ Trocknen herkommt. Lippe vorn sehr deutlich gestutzt mil Seitenecken; fein gezahnelt bis uber die hintern Ecken. Schwiele des Grundes ausserordentlich klein, niedergedruckt, vorn etwas eingebuchtel. Bliithenhulle grun mit braunen Flecken. Lippe weissgelb mit schwarz- purpurnen Flecken. Tafel 25. IIL Ausgebreitete Bliilhe. i% Saule von vorn +. 13, Dieselbe seitlich -1-. 14. Dieselbe von hinten +• Tafel 26. i Epidendrnm Warscewiczii liclib. fii (Amphiglottium. C. Schistochila Integra,) NuUi affme: Mis lineariligulalis , raceme recurvo, bracteis lanceolatis cuspidalis, labello cuneato oblongo margine minute crenulato ante medium trilobo, lobis lateralibus rectangulis, lobo medio semiovali apiculato, callis duobus in basi, carinulis tribus per discun). Epidendrum Warscewiczii Rchb. fil. in v. Mohl u. v. Schlcchtendal Bot. Zeitung X. 1852. 732. Caulis calamum anatinum crassus, paucifolius (0 — 6). Folia in caule florido duo lanlum: summa adhue vigentia, lineari ligulata, apice obtuse ac inaequaliter biloba. Pedunculus reflexus pluriflorus racemoso corymbosus; basi bisquamalus. Squamae scariosae valde ncrrosae lanceo- latae apice lanceae glumaceae vix pollicares. Bracleae subaequales breviores. Flores magis 70 speciosi ex sicco membranacei visi, illos Epidendri alropurpurei \V. prope aequantes. Ovaria pedicellata utrapollicaria — pollicaria, apice egregie obtuse cuniculata. Sepala a lata basi trian- gula acuminata, lateralia ima basi subconnata. Tepala breviora, latiora, obtusa, apicibus reflexa visa. Labellum a basi latius cuneata dilatatum, oblongo flabellatum, marginibus anterioribus plus minus minute denticulate crenulatis, lobis lateralibus ante medium progredientibus rectangulis parvis, lobo medio producto semiovali apiculato, callis duobus in ima basi dentiformibus, carinis tribus elevatis antrorsum per discum. GynostemiQm crassum obtusatum apice lobulatum. Flores certe rosei fuisse ex sicca planta ubi nuper acceperam adhuc visi. Diese in ihrer Erscheinung von dem gewohnlichen Epidendrum-Formen ziemlich abweichende Art ist uns in einem einzigen Exemplar bekannt, welches mv besilzen. Die Etikette unseres Freundes Warscewicz weisl der Pflanze einen ziemlich weiten Verhreitungsbezirk an: „Costa Rica, Veraguas, Chiriqui/' Stangel von der Dicke eines Gansekiels, wenigblatterig (5 — 6). Zur Bluthezeit nur noch zwei Blatter an dem Stangel. Diese lineal zungenformig, oben ungleich zweilappig, nervig. Bluthensliel herabgekrummt, an der Spitze mehrbluthig, ziemlich doldentraubig; am Grunde zweischuppig. Diese Schuppen nejvig, durrhaiitig, von breitem dreieckigen Qrunde in eine feine Spitze ausgezogen; ziemlich zolUang, Deckblatter ahnlich, nur je hoher, um so kurzer. Frucht- knoten mit Stielchen zolllang, auch etwas kurzer, schlank, an der Spitze mit stark" vorragender Warap Sepalen von breiterm Grunde zugespitzt, die seitlichen untern etwas verwachsen, Tepalen anscheinend dunnhautiger, breiter, langlich, an Spitze um- geschlagen. Lippe von breit keilformigem Grunde facherartig ausgebreitet, am Rande fein gezahnelt oder gekerbt, doch oft verschwindend , nach vorn zu dreilappig. Seitenlappen ziem- ;htwinkelig Am Grunde zwei zahnformige Schwielen, nach vorn bis vor die Spitze drei Kiele. Saule dicklich kurz, vorn gestutzt, endlappig, Bliithenhiille schien, als ich das Exemplar erhielt, in ihrer Farbung auf ein belles Purpurroth zu deuten, jetzt ist sie verscbossen. Grosse der Bliithen des Epidendrum atropurpureum; nur alia Verhaltnisse anders. Tafel 26. Das Exemplar unseres Herbars. 4- Lippe ausgebreitet. 2. Saule. Tafel 27 Selenipedinm Hartiregii Rchb. fiL _ ^ Affine Selenipedio Boissieriano Rchb. fil. at Selenipedio CzerAviakowiano Rchb. fil. Wzw. bracteis spathaceis acutis; sepalo utroque undulato, tepalis paulisper undulatis, corniculis labelli lateralibus retusis, stamina sterili transverso antice obscure trilobo. Cypripedium caudatum Lindl. in Paxton Flower Garden L p, 46. quoad bracteas xylo- graphiae. Cypripedium Hartwegii Rchb. fil. in v. Mohl u. v, Schlechtendal Botanische Zeitung X. 1852. 714. u. 765. Selenipedium Hartwegii Rchb. fil. in Seemann Bonplandia IL 116. Xenia Orchidacea 3. Folia (in specimine Seemanniano) bipedalia et longiora a basi angusta lato lorata apice valde atlenuata. Pedunculus calamum anatinum seu cycneum crassus basi vaginis quibusdam spathaceis rufobrunneis, glaberrimus, bi-tripedalis. Racemus pluriflorus (7 — 9). Bracteae spathis 71 ilJis subaequales, heliconiaceae, luride viridulae seu flavidae. Ovarium glaberrlmum. Sepalum superius oblongum apicem versus attenuatum, acutiusculum; sepalum inferius subduplo Jatius, acutum, margine undulatum. Tepala a basi subcordata lineari ligulata apicem versus attenuata, sepala vix duplo exredentid, apicem versus intus velutino glandulosa, marguie bine obscure crispula. Labellum calccolare oblongum, ostium anguslum oblongum; limbus anticus transversus tumidus emarginatus; superius utrinque corniculum extrorsum retusum (anccps?). Stamen sterile transversum angustissime elbpticum, antice trilobum, lobi laterales obtusi, lobus medius ob- tusangulus; limbus posticus velutinus. Tabula stigmatica rotunda. Flores viridiflavi luridi. Diese Art cntdeckte Herr Hofgartnor Hartweg etwa 1842 am ostlicben Abhang der quitinischen Anden bei Nanegal. Derselbe fand dieselbe nur ein einziges Mai und zwar an einem sumpligen Abhang bei etwa 4000' Seebohe. Die Gegend isl so unzuganglich, dass keine Art Lasttbiere dahin kann. Neuerlich fand Herr Dr. Secmann in Darien eine Pflanze, welche mil dicser wahr- scheinlich zusammengehort, obschon Avir gewisse Zweifel noch nicht besiegt haben, dass beide r dennoch verschieden sind. Eine Abbildung von Herrn Fitch liegt uns jetzt allein vor. Die von Herrn Dr. Seemann gesammelte Pflanze hat 2 — 3 Fuss lange, breit riemenformige, am Grunde verschmalerte , obcn in schmale Spitze ausgezogene Blatter. Das Folgende nach Herrn Hofgartner Harlweg^s Exemplaren. Stangel 2 — 3 Fuss hoch, getrocknet rothlichbraiin, unten mit einigen oben spitzen, rolhlicbbraunen Scheiden von ziem- licher Grosse. Oben eine sieben- bis neunbliithige Traube. Deckblatter jenen Scheiden, oder denen der Heliconien nicht unabniich, gekielt, dreieckig und den kahlen, stielrundlichen, oben 4 gewohnlicb umgekrummten Fruchtknoten ziemlich gleichlang. Oberes Huilblalt ISnglich ver- schmalert, oben slumpf gespitzt, ein wenig wellenrandig. Unteres breiter, elliptisch, etwas wellig gerandet Tepalen am Grunde ein wenig herzformig, von breilerm Grunde lineal, immer r schmaler; am Rande etwas wellenrandig, an der Spitze drusig sammtig innerseits, am Grunde innerseits sammtig. Lippenschuh langlich, Mundung langlich, schmal. Vorn quer vor der Mundung ein breites, gekieltes, von innen nach aussen geholiltes Joch, in der Mille ausgerandet. Seitlich jederseits ein viereckiges, gekieltes?, oben gradlinig gestutztes, ahnliches Joch; am Grunde innerseits sammtig. Sleriles Staubgefass quer langlich, vorn dreilappig, seitliche Lappen rundlich, mitller stumpfeckig. Hinterrand sammtig- Narbenflache rund, etwas dreilappig. Tafel 27. Bliihender Stangel: die oberste Bluthe im Aufbrechen, daher die Tcpalcn kurz. 1. Saule von oben +. 2, Dieselbe von unten -f , Tafel ^8. I \. % Pleurothallis gratiosa Rchb. fil (Aggregatae — si mavis Effiisa Uniflora.) Folio oblongo basi subcunealo, apice anguslato acuto, pedunculo gracili apice unifloro racemoso, sepalis geminis triangul fdiformibus apice subdilatatis. labello orbiculato acuto utrinque unifalculalo brevissimo. — Nulli affinis visa. Pleurothallis gratiosa Rchb. fiL in Seemann Bonplandia H. 25. 1854. Caulis secundarius elongatus teretiusculus (?) supra basin univaginatus. Folium supra de- scriplum, tripoliicare, supra basin prope duos pollices latum. Pedunculus capillars superne una vagina acuta minuta auctus. Pedicellus cum ovario subpollicaris. Sepalum summum a basi 72 ovalo triangula lanceo acuminalum apice paulisper dilatalum. Sepalum infenus subaequale ex duobiis sepalis omnino coalitum, Tepala subaequalia paulo breviora. Labellum sepalis quin- quies brevius, orbiculatum acutum basi rotundatum, utrinque ante basin setaceo falculalum, setula dimidiae laminae latitiulini subaequali; discus carnosus tricarinatus, margo puberulus, limbus ciliatus. Gynostemium gracile, androclinium subcucullalura postice unidentatum, Peri- gonium candidum basi purpureo maculatum. In Caracas bis 5000' im Marz 4 852 von unserm Freunde Wagener entdeckt. Stangel dreizoUig, stielrundlich (?), Ueber dem Grunde Eine Scheide. Blalt 3 Zoil lang, uber dem Grunde 2 Zoll breit; am Grunde elwas keilformig, oben verschmalert, spitz, ausserdem oval. Bliithenstiel schlank, uber zolUang, oben ein kleines Deckblalt. Gestielter Fruchtknoten zolllang. Oberes Hullblatt von dreieckigem Grunde lang gespitzt ausgezogen, an der Spitze ein wenig verdickt. Unteres Hullblatt ebenso. Tepalen von dreieckigem Grunde borstig; ganz wenig r kurzer. Lippe ziemlich rund, vorn etwas spitz; beiderseits vor dem Grunde kleine, sichel- formi^e Fortsatze; vor dem Grunde zwei ausserc halbmondformige und ein breiterer Kiel in Mitte. Rand sammlig, Saum gewimpert. Saule sclilank, auf Hinterseite gewolbt, oben kappig, in Spitze ausiaufend. Bluthe weiss, am Grunde mil Purpurflecken. Wir haben den Staubbeutel nicht gesehen. Ob die Art daher nicht etwa zu Restrepia Hb. B. Kth. gehort, steht nocb in Frage. Tafel 28. Wagen 1. Saule + + «fe Tafel 28. II. Plenrothallis cardiostola RcA6. fl. (Aggregatae: Laeves: Cordatae.) ri^ Inter Cordatas unica species labello abbreviato antrorsum trilobo. Pleurothallis cardiostola Rchb. fil. in Seemann Bonplandia II. 26. 1853. i Caulis secundarius compresso teretiusculus. Folium oblongum acuminatum basi alte bilobo cordatum, lobis contiguis; inverse deflexum, caulis pedem prope tegens; subspithamaeum. Spatha brunnea. Flos inversus (semper solitarius?) flavus. Sepalum summum ovatum acutum, inferius (hie superius ex inversione) orbiculatum acutum. Tepala oblonga acuta dimidio minora. Labellum minutum, basi cordatum, antice aequaliter obtuse trilobum. Flores diametro quinquelineares. Diese Art entdeckte Herr H. Wagener im August 1850 bei 5000' Seehohe in Caracas. Wir kennen sie nur nach seiner Abbildung. Stangel gedruckl stielrundlich- Blatt langlich, zugespitzt, am Grunde tief zweilappig herz- formig, Lappen einander beruhrend; jenes umgeschlagen, niedergebogen, so dass es fast bis zum Fusse des Stangels reicht; ziemlich spannenlang. Bluthenscheide braun. Bluthe umgekehrl (stets einzeln?), gelb. Oberes Hullblatt spitz eiformig. Unteres (hier oberes wegen der Um- drehung) fast kreisrund, spitz. Tepalen langUch, spitz, um die Halfte kleiner. Lippe klein, am Grunde herzformig, vorn gleichmassig stumpf dreilappig. Durchmesser von 5 Linien, Tafel 28. IL Stangel nach Herrn H. Wegener's Zeichnung. 73 Tafel 28. Ill 4 — 6. Plenrothallis tripterantha Rchb, fit '4p (Elongatae: Racemosae: Trisepalae.) Ovariis cum pedicellis articulatis, sepalis aculis ovariisque alte alatis, labello brevissime unguiculato rhombeo retuso, elevato trincrvi, carinula crenulala extrorsa ulrinque JLix[a angulum, superficie transverse trabeculata, gynostemio cucuUato. Omnino nulli videtur affinis cxcepta sequent!. Pleurothallis tripterantha Rchb. fil. in Secmann Bonplandia IL 24. 1852. ■ Caulis primarius repens squamatus. Caules sccundarii brevissimi. Folium oblongum ulrinque attenuatum tri — quadripoUicare, medio ultra unum pollicem latum, supra basin articu- latum. Illud herbarii mei angustius vix pollicem latum. Spatha in axilla. Pedunculus tri quadripollicaris; ab apice usque versus basin racemosus (an semper pendulus?). Bractcae re- tusae. Pedicelli bracteas excedentes in articulatione cum ovario discoideo explanati. Ovarium tri- gonum tripterum. Alae crenulatae ex ovariis in apices sepalorum excedentes. Sepala triangula acuta fornicata. Tepala abbreviate, lerliam sepalorum aequantia, Irinervia, ligulata apice obtuse acuta; igitur subrhombea. Labellum tepalis aequilongum, brevissime unguiculatum oblongum re- tusum utrinque angulatum margine crenulatum, per discum elevato trinerve, carinula denticulata crenulatave utrinque pone angulum abrupta; trabeculae elevalulae inter nervos transversae. Gyno- stemium graciie clavatum apice membranaceo cucuUatum, lobatum, denticulalum. Ovaria viridula apice atropurpureo guttulata. Perigonium purpureum atropurpureo maculatum. r In Caracas bis 5000' im Marz 1852 von Ilerrn H. Wagener entdeckt. Die Abbildung nach der von Demselben gefertigten. Hauptstamm kriechend, schuppig. Stangel ganz kurz, ein- (bis zwei-?) gliederig bis zum Blatte. Dieses von keilformigem Grunde langlich, oben spitz; bald breiter, bald schmaler. Am Grunde eine, fiber demselben noch eine bis zwei Scheiden. Traube schlaffblulhig. Deckblatter gestulzt. Stiele der Fruchtknoten langer, als dieselben. Fruchtknoten dreiseitig, dreiflugelig. Flugel hautig, etwas gckerbt, von den Fruchtknoten bis zur Spitze der Scpalon laufend. Sc- palen dreieckig, spitz, etwas gewolbt. Tepalen dreimal kurzer, als die Sepalen, von zungigcm Grunde oben spitz; also zieralich rautenformig; dreincrvig. Lippe den Sepalen gleichlang, sehr kurz genagelt, langlich, gestutzt, jederseits mit ausspringender Ecke, am Rande fcin gckerbt; erhaben dreinervig; jederseits ein nach aussen gekrummter, gekerbler, plotzlich aufhorendcr Kid. Zwischen den Nerven quer gehende, erhabene Leistchen, welche gegen den Grund weniger ge- drangt stchen. Die keulige, oben gekrummte Saule mit einem hautigen, kappigen Rande urn das Androclinium. Deiselbe ist gelappt und gezahnelt. Deckblatter tief braun. Fruchtknoten dunkelgrun, oben mit Purpurflecken. Bluthenhulle purpurn mit duuklcrn runden Flecken. Tafel 28. III. Pflanze nach Herrn Wage -f . 5. Lippe -|- 6. Saule +. 10 74 Tafol 28. IV. 7 — 9. Pleurothallis tripterygia Rchb. fiL (Elongatae: Racemosae: Trisepalae.) Becedil labello rhombeo acuto. Pleurothallis Iripterj-gia Rchb. fil. in Seemann Bonplandia II, 24. -1852. Racemus lanlum praesto est sexflorus, bi — Iripollicaris. Praecedente duplo minor. Bra- cteae magis apiculatae. Perigonium clausum videtur, apice rostrato attenuatum. Sepala et ova- ria praecedentis , sed humilius alata. Tepala tertiae sepalorum aequilonga ligulata sensim acuta. Labellum ligulalo rhombeum acutum, Nervi terni medii iiicrassati, Utrinque pone angulum carinula abbreviata denticulata. Trabeculae obscurae transversae elevatae inter nervos basin versus magis obscurae. Gynostemium praecedentis cucullus tamen integer denticulatus. Caracas. H. Wagener! Wir besitzen nur eine einzige scblanke, zwei- bis dreizoUige Traube. Deckblalter mehr gespitzt, Bliithenhulle scheint geschlossen , an der Spitze ist sie geschnabelt. Sepalen und Fruchtknoten der vorhergehenden Art, nur niedriger gefliigelt. Tepaien dem drittea Theil der Sepalen gleichlang; zungenforraig, allmalig spitz. Lippe zungig rautenformig, spitz, Drei er- habene, verdickte Nerven auf derselben. Beiderseits nachst der Ecke ein kurzes , gezahneltes Kielchen. Undeutliche, erhabehe, quere Kieichen zwischen den Nerven, nach dem Lippengrunde zu verschwindend. Saule der vorigen Art, die Kappe aber ungelappt, gezahnelt. Tafei 28. IV. Eine Bluthe an ihrer Hauptachse, wis so oft durch Streckung derselben von der Achsel ihres Deckblattes entfernt. 7. Tepalum +. 8. Lippe +, 9, Saule -|-. Tafel 29. Brachtia Rchb. ftl Genus Mesospinidio quodammodo affme, nee Brassiae admodum alienum labello basi guttu- roso, sepalis lateralibus basi connatis saccalis suppositis, gynostemii processu rostellari canali- formi, polliniis pyriformibus cavis postice fissis in caudicula curvata. Brachtia Rchb. fil. in v- Schlechtendal Linnaea XXJI. p. 853. 1849. Seemann Bon- plandia II. 1854. 4. Oncodia Lindl. Folia Orchidacea IV, 1853. Plantae habitu Brassiae glumaceae Lindl. Pedunculorum vaginae numero valde variae. Racemus subsecundiflorus bracteis sat magnis. Perigonium carnosum clausum. Sepala sub- aequalia lanceolata carinala, lateralia basi connala, gibberem efformantia. Tepala subaequalia, tamen extus non carinata et latiora. Labellum a basi angustiori ovatum apiculatum, carnosum, basi saccatum, disco callosum^ ante basin utrinque gynostemio accretum. Gynostemium eras- sum utrinque membranaceo marginatum. Androclinium ascendens, bicameratum. Rostellum utrin- que retusum; medio lamina canaliculata, vexillo quasi, auctum pro caudicula recipienda. Anthera dorso carinato cristala ovala apice apiculata. Pollinia pyriformia, cava, postice fissa, sessllia in / 75 caudicula ohlongo-quadrala, curvula seu cordala, basi glandiilam triangufam seu oblongam gerente. Fovea subquadrata transversa, basi limbo prominulo angulato cincta. (Ilaec ad Brachtiam glu- maceam Rchb. fil.) Tracht der Brassia glumacea Lindl. Blulhenstielscheiden an Zahl hochst verschieden. Aehre ziemlich einseilwendig. DeckblaUer sehr gross. Hiille fleischig , gcschlossen. Sepalen ziemlich gleich, lanzettlich, gekielt; seitliche am Grunde verwachsen, cincn Buckcl bildend. Tc- palen ziemlich gleich, jedoch ausserlich nicht gekielt, Lippe von etwas schmiilerm Grimde aus- gebreitet, vorn mit Spitzchen, in der Mitte mit Schwiele; unten ausgehohll und seitlich mil dem Grunde der Saule verwachsen. Saule dick, kurz. Androclinium mit wulstigcm Rande, aufstei- gend, dreieckig, zweigrubig. Narbendecke gestutzt, in der Mitte ein dreieckiger, gehohlter, rinnenformiger Fortsatz zu Aufnahme der Caudicula. Staubbeutel langlicli, vorn mit schmalem Fortsatz, auf deni Scheitcl mit gezahneltem Langskamm. Pollinien langlich, gchohlt, hinterscils gespallen, sitzcnd auf breiter, langlicher oder herzformiger, gckrummtcr Caudicula. Dieser haf- tet unterseits eine langliche oder dreieckige Glandula an, Narbenhohle ziemlich vicreckig quer. Unterer Saum wulslig, nach unten eckig. (Dieses nach Brachtia glumacea Rchb. fil.) Diese Gattung ist schwer zu beschreiben, auch ist es nicht leicht, sich eine gute Ansichl der Verhaltnisse der Bliithe zu gewinnen. Unsere erste Beschreibung sind wir weit entfernt, fur gelungen zu erklaren; es stand uns nur Eine Bliithe zur Verfugung. Herrn Lindlcy's Dia- gnose ist aber eben auch etwas entfernt, tadellos zu sein. „Pollinia sofida,*' „The column is exactly that of Brassia": dies sind offenbare Missgriffe. , Wir haben diese Gattung cincm mehrjahrigen Correspondenten und Freunde gewidmet, Herrn Albert Bracht, Ilauptmann des Bataillons Kcssler im 52. ungarischcn Regimente Erzher- zog Franz Carl. Derselbe widmete seine Freistundcn der Durchforschung der lombardisch- venetianischen Gebiete und fiel an der Spitze seiner Truppen wahrend des lombardisch-venelia- nischen Aufstandes — nach Einigen zu Mailand, nach Andern bei Novara. Tafel 29. I Brachtia siilphurea Rchb. fil. Bracleis linear! lanceolatis acutis, labello apice acuto. Brachtia sulphurea Rchb. fil. in Seemann Bonplandia II. 1854. 14. Pseudobulbus ovalis anceps. Folia oblongo ligulata apice obtusiuscula altenuata subpedalia. Pedunculus gracilis subpedalis trivaginatus apice racemose horizontalis. Racemus plurinorus. Bracteae linear! lanceolatae acutae flores inferiores aequantes. Sepala angustc lanceolata. Peri- gonium sulphureum. Merida 5000'. Januar 1853. Wagener. — Die Pflanze sahen wir noch nicht. Wir veroffent- lichen einen Theil des schonen Originalgemaldes, auf dem zwei gleichmassig oben eingebogenc Bluthenstiele sich zeigen. —-Hiennit haben wir unser Yersprechen erfiillt, sammtliche Wagener'- sche Abbildungen mitzutheilen, die wir zur Begrundung von Arten benutzten. TrugknoUen oval, zweischneidig. Blatter langlich zungenformig, an der Spitze verschmalerl, stumpflich gespitzt, mauche bis Einen Fuss lang. Blulhensliel schlank, ziemlich fusshoch, drei- scheidig. Die traubige Spitze quer ubergeneigt. Traube mehrbluthig. Deckblatter lineal lan- 10* 76 zettlich spitz, so lang, als untere Bluthen. Sepalen schmal lanzettlich. Lippe an der Spitze spitz Hiille schwefelgelb. Tafel 29. I. Pflanze. Tafel 29. II. 1 — 12. Brachtia glumacea Rchb. fit Bracteis ovatis acutis, labello antice ovali apiculatd disco calloso depresso quadrato unoquo- que margine sinuato, postice velutino. Brachtia glumacea Rchb. fil. in v. Schlechtendal Linnaea XXIL 854. Oncodia gkimacea Lindley Folia Orchidacea IV. 1853, 'm Planta statura valde varians : tripoliicaris — ultra pedalis. Pseudobulbi ancipites oblongi monophylli. Folia oblongo ligulata apice obtuso inaequalia, vernixia, 3 — 5 pollices longa, nunc pedaUa. Folia slipantia inferiora squamaeformia, vaginarum margine tenui membranaceo elegan- w ter transverse plicatulo. PeduncuJus infrabulbis nunc subnudus, nunc plurivaginatus. Vaginae scariosae ancipiles apice acutae. Bracteae scariosae ovatae acutae cucullatae flores ereclos (in sicca) cinnamomeos subaequantes. Perigonium supra descriptum , bene carnosum. Labellum margine nunc crenulatum, apice apiculatum. Auf den bochsten Bergen der Golonie Tovar in Columbien. Juni Moritz 862! Merida 6000' April 1847. Funck und Schlim. No. 1! Merida Wagener! Neu-Granada v, Warscewicz! Pflanze von sehr verschiedener Grosse; dreizoUig bis fiber Einen Fuss hoch, Trugknollen langlich zweischneidig , einblatterig. Blatter langHch zungenformig, an der Spitze stumpf un- gleich, wie gefirnisst; 3 bis 5 Zoll, auch Einen Fuss lang. Untere Stutzbla(ter schuppig: Haut- rand der Scheidentheile sehr dunn und zierlich quer gerunzelt. Bliithenstiel bald ziemlich nackt, bald mehrscheidig. Scheiden zweischneidig, durrhautig, spitz. Deckblalter durrhautig, spitz- eiformig, kappig, ziemlich so lang als die aufrechten, (getrocknet) zimmtbraunen Bliilhen. HuUe oben beschrieben , sehr fleischig. Lippe am Rande bisweilen gekerbt , mit Spitzchen. Auf Scheibe eine viereckige, jederseits gebuchtete, hinten sammtige Platte. Tafel 29. 11. Pflanze. \. Bliithe ohne Fruchtknoten seitlich +. 2. Bliithe von unten +. 3. Durchschnitt durch die Bluthe +. 4. Lippe ausgebreitet +. 5. Saule seitlich +. 6. Dieselbe von vorn +. 7. Dieselbe seitlich ohne Anthere +. 8. Dieselbe im Durchschnitt +. 9. Saule von vorn, ohne Staubbeutel +. 4 0. 11. Pollinarien von hinten +-}-. 12. Dieselben seitlich +. Tafel 30. I Sobralia Bletiae llchb. fU. Affinis Sobraliae fragrant! Lindl. floribus approximatis subsessilibus, sepalis basin usque fissis, labelli cristuligeri antice trilobi lobis lateralibus falcatis, lobo medio breviori obcordato crispo. Sobralia Bletiae Rchb. fil. in v. Mohl und v. Schlechtendal Botan. Zeit. X. 1852. 713. Gracilis. Caulis calamum columbinum crassus. Vaginae nervosae laeves. Folia oblonga trinque attenuate, apice acuta, herbaceo membranacea. Spica terminalis valde abbreviata, pau- 77 cifiora. Bracteae oblongae acutae chartaceo membranaceae. Perigonium illi Sobraliae seisilis LindJ. pauIo minus. Sepala lanceolata acuta basin usque libera. Tepala oblongo lanceolala acuta apicibus acutis reftexa, Labellum a cuneata basi flabellatum antice trilobum; lobi Jaterales introrsum falcati integri , lobus medius obcordatus crenulatus. Venae 5 mediae crispulo cari- natae. Par abbreviatum divaricatum cristularum in basi; tria paria similia ante basin loborum lateralium; in lobo medio tantum venae tres internae carinalae el utrinque par supcrpositum ca- rinatum cristuligerum, pari antico furcato. Gynostemium gracile aequale (sc. ; P labelli dimidio longius, falculis apicalibus angustis, Flores flavido viriduli, labellum album disco ac carinis aurantiacis. I Chiriqui v. AYarscewicz! Schlanke Stangel von der Dicke eines Taubenkiels. Scheidcn nervig, nicht warzig. Blatter langlich, beiderseits verschmalert, oben spitz; dunn im Gefuge. Traube endstandig, sehr kurz, wenigbluthig. Deckblatter langlich spitz, hautig paplerartig. Bluthe \venig kleiner als die der Sobralia sessilis LindL Sepalen spitz lanzeltlich, bis zum Grunde frei. Tepalen langlich lanzelt- lich mit spitzen, umgeschlagenen Spitzen. Lippe vom schmal kcilforniigen Grunde fachcrformig, vorn dreilappig. Seitenlappen nach innen gekehrt, sicheiformig, unversehrt, MitleJlappen ver- kehrt herzformig gekerbt- Die funf mittlern Adern kraus und gezahnelt gekielL Ein paar rdin- liche, aber kurze und quere Kiele am Grunde, drei solche Paare vorn, vor der Stelle, wo die Lippe sich theilt; zwei dergleichen auf dem Mittellappen, dessen drei Mitteladern Leisten tragen. Saule schlank; Seitenlappen des Androclinium sichelformig, schmal. Bluthe grunlich, Lippe weiss mit orangefarbiger Mitte und solchen Leisten. Tafel 30, L Stangel. 1. Lippe +. i Tafel 30, IL 2-9. Sobralia decora Bateman .> Aff. S. Warscewitzii Rchb. fil labello cuneato flabellalo bilobo crispulo basi bilaminigero. Sobralia decora Bateman Orch. Guat. 26. Sobralia sessilis Hook. BoL Mag. 4570 (of, Rchb, fd. in Fl. des Serres VIL 247). Caulis bi — tripedalis gracilis teretiusculus minute verruculosus. Folia cito decidua (in plantis cultis). Vaginae arctae arpophyllaceae, juniores breviter nigro hispidulae. Laminae oblongo lanceolatae acutae seu acuminatae marginatae, dum juvenes infra sparsim hispidulae. Spalhae vix exsertae triangulae hispidae. Flores pauci hetcrochronici ex spathis emergentes, carnoso membranacei valde fugaces, carneo purpurei, labelli disco flavo. Sepala basi in lubum connata oblongolanceolata acuta supra nervos medios extus carinata. Tepala latiora illis omnino imbricantia. Omnia anthesi apice revoluta. Gynostemium cJavatum apicff trilobum: lobus pos- , lobi iaterales retrorsum falcali. Rostellum supra sligmatis foveam pronum, retusum, utrinque unidentatum fovea h'mbata. Carina longitudinalis infra foveam. Anthera api- culala basi media bidenticulala. PoUinis farinacei massae oblongae incumbentes quatemae , lo- buHs supplementariis in medio. Die Sobralia decora Bateman soil Herr Skinner in Guatemala enldeckt haben. Sie isl in unsern continentalen Sammlungen nicht eben selten und stammt wahrscheinlich von Herrn cuculliformi 78 T. Warscewicz her, zumal sie fur uns zuerst durch Herrn van Houtte eingefuhrt worden zu sein scheint. Unsere Zeichnungen nach der lebenden Pflanze in Herrn Keferslein's Garten zu KroIIwitz. — Beilaufig die Bemerkung, dass unter den Sobralien unserer Garten heillose Fehler vorkommen, namenllich ist es vollig unbegreiflich , dass immer und immer wieder als Sobralia [jiliastrum Lindl. eine kieinere Form der S. macranlha Lindl. erscheint, wahrend doch die achte Liliastrum Lindl. uns noch nie cultivirt zu Gesicht kam. Stangel 2 bis 3 Fuss hoch, schlank, ziemlich stieirund, fein bewarzt. Blattplatten Men mindestens bei der Culturpflanze — zeitig ab. Scbeiden eng anliegend, rauh, in der Jugend mil kurzen, steifen, schwarzen Papillen. Flatten langlich lanzettlich spitz oder zugespitzt mil starkem Randnerv, in der Jugend unterseits mit kurzen, steifen, zerstreuten Papillen. Bluthen- scheiden wenig hervorragend, dreieckig, mit steifen Papillen. Bliithen wenig zahlreich, ungleich- zeitig aus den Scheiden hervorbrechend, fleischig hautig, sehr rasch verwelkend, fleischrolh pur- purn mit gelber Lippenscheibe. Sepalen am Grunde in Rohr .ver^Yachsen, langlich lanzettlich spitz, liber die Mitteinerven aussen gekielt Tepalen etwas breiter, von ihnen bedeckt. Alle zur Bliithezeit an der Spitze zuruckgerollt. Saule keulenformig, an der Spitz e dreilappig; Hin- lerlappen kappig, Seitenlappen sichelformig. Narbendecke uber die Narbenhohle vorgestreckt, gestulzl, beiderseits cinzahnig. Narbenhohle gesaumt. Ein Langskiel unlerhalb derselben. Staubbeutel mit Spitzchen, unten zweizahnig. Pollenmassen langlich, vier, je zwei ubereinander, und supplementare Lappen auf Mitte. Tafel 30, II. Blulhe seillich in naturlicher Grosse. 2. Lippe ausgebreitet. 3. Saule seit- lich. 4. Dieselbe von vorn — Staubbeutel weggenommen. 5. Derselbe mit Staubbeutel. 6. Staub- beutel von oben -|-. 7. Derselbe von unten (leer) +. 8. 9. Pollinien -]-. Tafcl 31. ■i Cattleya WarsceTFiczii Rchb. fiL Aff. Caltleyae Mossiae Hook, pseudobulbo fusiformi elongato, racemo plurifloro (4 — 8) (la- hello coeruleo lilacino). Cattleya Warscewiczii Rch. fil. in Seemann Bonplandia II. 112. 1854. Cattleya Trianaei Linden. Cat. No. 9. p. 9. (150 — 200 francs.) Pseudobulbus cylindraceus folio obiongo ligulato apice attenuato aequilongus sen longior, racemus usque octoflorus, folium aeqiians seu eodem longior. Spatha usque ad bracteara floris infimi protensa. Sepala cuneala lanceolata acuta. Tepala a cuneata basi sensim ascenden- tia tertiam usque, inde pauIo apicem versus attenuata, apice retusiuscula, minutissime crenulata, Labellum basi angusliori utriiique subsemicordatum, late oblongum, apice retusiusculo bilobum, utrinque ante medium sinualum minute denticulatum, undulalum, disco (in sicca) velutinum. Diese wunderschone Pflanze wurde in Neu-Granada, Provinz Medellina, bei einer Seehohe von 6—8000' von unserm Freunde v. Warscewicz entdeckt, dem wir dieselbe widmeten. Lei- der freilich ging der grossle Theil der Aerndte bei dem Schiffbruch auf dem Magdalenenstrome verloren. Die wenigen gerettelen Pflanzen starben, weil im Herbst eingefuhrt, wie das ja nur zu haufig geschieht. . Herr Gireoud, Herrn Nauen*s Gartner, sendele ein Exemplar an Herrn Rucker, bei dem es unter Herrn Junkermann's Pflege sicher gedeiht. Durch Herrn Triana er- hielt Herr Linden eine Anzalil Exemplare. I 79 Mag man uber den Werth der Arten in der Gruppe der Caltleya labiata Lindl. welche An- sicht man auch will sich herangebildel haben, so scheint uns in dem ganzen Vereine seltener Schonheilen keine dieser Art vorzuziehen zu sein , welche Herr v. Warscewicz die schonste Orchidee nennt, die er gesammelt Wir batten die Uebcrsicht der Gattung schon jelzt verulTcnt- licht, wenn uns nicht noch ein paar Notizen uber niederlandische Arten erwiinscht ware*n; wcr- den es aber nachholen und dabei die Diagnoslik der Gruppen mitlbeilen. Es liogt uns neben zahlreichen Bliithen eine Bleistiflskizze der Pflanze und eine Farbenskizze der Blullie, von mi- serm Freunde gefertigt, vor. Die Tnigknollen walzig spindelformig, so lang, oder kurzer, als das langlich znngige. obcn und unten schmalere Biatt. Die Scheide ist auf der Skizze nur angedeulel iind fchll den Exem- plaren: sie reicht bis zu dem Deckblatle der unlcrn BJiilhe der bis achlblulbigcn Traubc. Die Bluthe ist so gross wie die einer sehr lippigcn CatUeya Mossiae Hook., von dcmscJben Gcwebe. Sepalen keilformig lanzeltlicb, spitz, 5 Zoll lang, oberwarts IV2Z0II breit. Die Tepalen von keilformigcm Grunde allmallg ausgebreitet, von der Granze des inncrn Drittthcils allmalig gegen die Spitze verschmalert, vorn gestutzt, amRande wellig, ganz fein kerbzahnig. Die Lippe vom licfslen Grund der Saule, wo sie angewachsen, beiderseits balb herzfOrmig, breit langlich, uber der F Mitte eingebuchtet, vorn ausgerandet, vorn und nach oben fein gekerbt, wellenrandig, kraus, vorn sammtig. Die Saule wie bei den verwandten Arten. BliilhenhuUe weisslich lilafarbig. Lippe purpur mit himmelblauem Hauch: uber der Mitte beiderseits ein scharf begranzter Goldfleck, von dem aus Goldlinien nach vorn vorgehen. Tafel 31* Bluthenstiel mit zwei Bliithen in zwei Funftheilen der naturlichen Grosse. Darun- ter Pflanze nach Herrn v. Warscewicz's Skizze mit Bluthensliel. dem die Blutben entnommen. Tafel 3% Brassia Gireoadiana Rchb. fiL Wzw. AfF. Brassiae guttatae Lindl. sepaiis labello ter — quater longioribus , lepalis labello paulo longioribus , labello a basi latoligulata utrinque obtusangula subilo dilalalo, hac parte triangula anteriori basi utrinque rotundata, lamellis quinlae labelli aequilongis carinacformibus velulinis, basi obtusangulis, turn humilioribus, dein aculangulis, demum seraiovatis. ? Sub; Brassia maculate B. Br. B. guttata: „in a specimen found by Mr. Skinner at San Salvator the flowers are twice as large" Lindl. Folia. V. Brassia p. 2. Brassia Gireoudiana Bchb. fil. Wzw. in Otto und Dietrich Allg. Gartenzcit. XXIL 1854. No. 35. p. 273. Pseudobulbus prope spilbamaeus , oblongo anceps , arliculus superior Brassiarum more nunc manifeste evolutus. Folia a cuneata basi oblonga, obtuse acuta. Pedunculus usque bi- pedalis et tredecimflorus- Flores infimi ab apice supremi sepali ad apices sepalorum latera- lium septem — octopollicares. Sepala linearia longe caudata, lateralia dorsali longiora flavoviri- dia, demum flava fasciis paucis nunc interruplis purpureo atroviolaceis in basi. Tepala dimidio sepalo dorsali aequalia linearia acuminata dimidio inferiori purpurea atroviolacea. Labellum a basi oblonga subito cordato oblongove dilalalum acutiusculum ejusdem coloris, maculis quibus- dam violaceo atropurpureis. Carinae basilares bipartitae: laminae posticae basilares a basi altiori s 80 r descendenles, hinc obtuse triangulae, intus auranliaco velutinae, laminae anticae obtusangulae pallidae intus velutinae, Gynoslemium basin versus magis antrorsum proclive, dum in B. guttata Lindi. rectum. Diese prachtige Art, welche an Grosse den schonsten Formen der Brassia brachiata Lindi, gleichkommt, entdeckle Herr v. Warscewicz in Costa Rica: wir erhielten sechs ubereinstimmende getrocknete Exempiare von demselben, die wir vorlaufig als eine riesige Abart der Brassia gut- tata LindL betrachteten , wie es Herr Professor Lindley auch gethan zu haben scheint, wenn anders seine Pflanze von San Salvador hierher gehort. Neuerlich, im Spatsommer 1854, er- langten wir aus Herrn Fabrikbesitzer Nauen's Garten durch Herrn Gireoud, den geschickten Gartner Desseiben, die frischen Bliithen. Sobald man auf die, wie es scheint, vollig bestandigen Lamelien am Lippengrunde Gewicht legt, ist es ganz unmogiich, die zwei Arten einen Augen- blick zu verwechseln , und so haben wir denn , Herr Inspector v. Warscewicz und ich , die Pilanze Herrn Gireoud gewidmet, der um so manche der Entdeckungen des erstern so grosse Verdienste hat (wir erinnern an die Lacaena spectabiJis Rch. fil. , welche Prachtpflanze in so vielen Gartnereien bei ihrer Kleinheit und Schwache sicher todt curirt worden ware , ehe sie ihre Reize entfaltet hatte). Die Brassia Gireoudiana ist ein sehr dankbarer Biuher und verdient mit Br, brachiata Lindl. den ersten Rang unter den Brassien, deren viele zwar nicht zu den blendenden Schonheiten der Orchideenhauser , sicher aber mit zu jenen fremdartigen Formen gehoren, welche das Auge des Beschauers geheimnissvoll anziehen. Die Trugknollen unserer Art sind fast spannenlang, langUch zweischneidig; das obere Glied, wie so oft bei Brassia , gewohnlich deutlich entwickelt. Die Blatter vom keilformigen Grunde langUch, stumpf gespitzt. Bluthenstiel bis fast ellenlang, bis dreizehnbliithig. Die untersten Bluthen von der Spitze der obersten bis zu den Spitzen der untern Sepala 7 bis 8 Berliner Zoll lang. Sepalen lineal, lang borstig geschwanzt, gelbgrun, spater gelb, uber dem Grunde mit einigen, bisweilen unterbrochenen purpurvioletten Querbinden. Tepalen weit kurzer, eben so gefarbt, nur dass die ganze untere Halfte gleichmassig purpurviolett erscheint. Lippe von schmalerem, beiderseits nach aussen gerundetem Grunde plotzlich stumpf dreieckig, ausgebreitet, vorn spitz, eben so gelb gefarbt, mit ziemlich vielen purpurvioletten Flecken. Die zwei Kiele zerfallen in zwei Abtheilungen: die je hintern Theile sind stumpf dreieckig, nach vorn abfallend, innen sammtig und orangegelb; die je vordern Theile sind niedrig halbrund, beiderseits sammtig. Die Saule nach vorn schief herabJaufend, ^ Tafel 32. Oberer Theil des Bluthenstiels und Pflanze dahinter : nach Herrn Gireoud's Zeichnung. r Tafel 33 Oucidium Hramerianam Rchb. fit. Aff. Oncidio Papilioni Lindl. minus, pseudobulbis obtusis quadri ..^ ^ ^ pitibus), pedunculi internodiis omnibus teretibus, labeilo et sepalis lateralibus serrulatis, illo an- tice crispissimo, carina basilari oblusangula crenata, alis gynostemii inferioribus integerrimis. Oncidium Kramerianum Rchb. fil. in Otto und Dietrich Allgem. Gartenzeitung XXIll No. n. 2. p. 9. 81 ,*■ Pseudobulbus rotundulus, viridivioJaceus, obtuse quadri — septemangulalus, angulis oblusis. Folium cuneato oblongum acutum valde coriaceum, obscure viride, maculis slriolisque atroviola- ceis; usque octo pollices longuin, supra medium tres quatuorve latum. Pedunculus more On- cidii Papilionis Lindl. perennis, raro supernc ramosus ex axiJlis vaginarum praesertim laeso inter- nodio supremo. Internodia omnia — et suprema quidem baud minus — teretiuscula , nee ancipitia more Oncidii Papilionis Lindl. Vaginae appressae apice acuminatae acutaeve. Bractcae subaequales. Perigonium tenuissimum , membranaceum , telae Dendrobii Palpebrae similiumque plantarum , vix per duos dies bene servatum , flore Oncidii Papilionis bene cuiti dimidia parte minus. Sepalum dorsale et tepaia linearia ante apicem acutum paulo dilalata et uudulala; brunnea; basi flava; ascendentia, Sepala lateralia cuneata ligulala acuta margine minute scrrulata, crispa, nunc lobulata; flaveola maculis brunneis. Labelium (an semper?) per longiUidinem com- plicatum, a basi cordala panduratum, antice valde dilalalum, crispolobulatum, margine deullcu- lato serrulatum; carina baseos obtusangula, iatcribus papulosa, vertice crenata; flaveolum brun- neo maculatum disco antice unicolori. Gynostemii alae superiores lineares apice capitalae, alne inferiores obtuse quadratae integerrimae. Pollinia sessilia in lamina scmilunata brevissima (quam in 0. Papilione bis sen ter breviori). Wir besassen schon langere Zeit die Bluthen dieser Art vom Chimborasso , wo sie bei einer Seebohe von 3000' auf Leguminosenstammen von unserm Freunde v. Warscewicz gesam- melt und uns als cigenthumliche, von 0. Papilio gut unterschiedene Art mitgetheilt wurde, Wir konnten an den trockenen Blutben wenig erkennen, so sehr die Farbenskizze uns auch aufliel. Mehrmals erhielten wir die Bliithe aus Herrn Senator Jenisch's Garten im Flottbecker Park: sie kam gewohnlich verdorben an wegen ihrer ausserordentlichen Zartbeit. Unsere Abbildung haben wir im September vorigen Jahres in jenem Garten selbst aufgenommen, wo das vorhan- dene einzige, aber sehr kraflige Exemplar gerade schon bluhte. Herr Kramer ist einer der er- fahrensten lebenden Orcbideencultivateure , er bat mit den Ilerren Goodie und Dielzcl in Ham- burg vollig gleichzeitig mit den so oft genannten englischen Gartnern Loddiges, Rollisson u. A. die Cultur dieser Gewachse begonnen und verdiente im hochsten Grade einen Beweis der Iloch- achtung und Dankbarkeit, den jeder Besucber des grossartigen Gartens ibm freudig wunschen wird, Wir glauben nicht, dass besser als dort gezogene Orchideen irgcndwo existiren konnen. Herr Senator Jenisch hatte die Pflanze vor Jahren aus Peru eingefuhrt , gleichzeitig mit der fruher nur aus Brasilien bekannten Lockhartia lunifera Rchb. fii. — Noch erwahnen wir, dass Herr Director Linden uns mittheilte, die Art existire in England, wo sie aber sehr selten und in J* hobem Anseben stehe. Trugknollen rundHch, grun und violett, vier- bis sicbcneckig, Yorsprunge stumpf, Blall keilformig lunglich, stark lederartig, dunkelgriin mit schwarzviolelten oder rothlichvioleltcn Fleck- cben und Streifchen, bis 8 ZoU lang, unter der Mitte 3 bis 4 Zoll breit, Der Blnthcnsliel narh Art dessen des Oncidium Papilio Lindl. mehre Jahre ausdauernd, sellen oben aus den Achsulu der Scheiden (besonders nach Verletzung des obersten Internodiums) vcrzweigt. Inlernodien sammtlich, selbst die obersten, rundlich und nicht zweischneidig, wie mindestens die obersten bei Oncidium Papilio Lindl. Scheiden angedruckl, an der Spitze zugespitzt oder spitz. Deck- blatter ziemlich gleich. Bluthenhulle ausserst zart, ganz dunnbaulig, vom Gewebe dcrer des Dendrobium Palpebrae und ahnlicher Arlen, kaum zwei Tage lang scbSn erhallen, um die voile Halfte kleiner, als die Blulhe eines gut cultivirten Oncidium Papilio. Unpaares Sepalum und Tepalen lineal, vor dem spilzen Ende elwas ervveitert und wellenrandig , braun , am Grunde gelb, aufsteigend. Seilliche Sepalen keilformig, zungig, spitz, am Bande fein sagezahnig, kraus, bisweilen gelappt, hell- und blassgelb, mit braunen Flecken. Lippe von herzformigcm Grundo geigenformig, vorn stark verbreilert, kraus gelappt, am Rande fein gezahnelt (ob immer?); in 11 \ 82 der Laiige jedoch gefaltel ; grundstandiger Kiel stumpfeckig , an den Seiten warzig , auf dem Scheitel gekerbt; gelb mit braunen Flecken, vorn auf Mitlelflache ungefleckt, Obere Saulen- flfige] lineal, an der Spitze kopfig, untere Flugel stumpf viereckig, ganz unversehrt. Poilinium sitzend auf halbmondformiger, sehr kurzer Plalte , die zwei- bis dreimal kurzer, als die des 0. Papilio. Tafel 33, PllanzOi wobei jedocb ein grosses Mittelstiick des Bluthenstiels fehll. Recbts ein Pollinarium. Zu Tafel 34. X L Uebersicht der Gattung Aspasia Lindl. Aspasia LindL (Gen. et Sp. Orch. p. -139.) T r Genus Odontoglosso perquam affine: sepaiis lateralibus ima cum labelli ungue coalitis (labelli ungue cum gynostemii parte inferiori extabulata connato), anlbera per verticem lumore longi- tudinali connectivi (nunc et antice gibbere tumido) ornata, caudicula ligulala utrinque curvilinea. Perigonium coriaceo carnosum. Sepala et tepala (excepta A. epidendroide) lancea seu oblonga. Labelli unguis gynostemii marginibus anticis inferioribus adnatus, lamina plus minus pandurata, nervis mediis basi incrassatis. Gynostemii pars libera clavata seu semiteres. Androclinium mar- ginatum membrana humillima denticulata. Fovea magna subquadrata visco eleganter striolato. Pollinia pyriformia, postice fissa, plus minus cava, sessilia in apice caudiculae linearis utrinque curvilineae. — Plantae habitu Miltoniarum pauciflorarum pseudobulbis valde compressis, floribus odoris, viscidis. Clavis generis. A. Labellum basi quam antice manifeste angustius, panduratum *). (Pedunculus longe exsertus.) A. lyrata Rchb. fil. B, Labellum basi aequale seu latius. §. i. Sepalum dorsale et tepala prope libera. Sepala extus supra nervum medium manifeste carinata ....,.,- A. lunata Lindl. §. ?. Sepalum dorsale et tepala dorso gynostemii basi manifeste adnata. Se- pala extus supra nervum medium ecarinata. Sepala lanceolata: tumores velutini in basi labelli gemmi A. variegata LindL tumores velutini in basi labelli nuHi A. Biberiana Rchb, fil. Sepala oblongo Jigulata: labellum sepaiis lateralibus brevius obovatum A. epidendroides Lindl. I labellum sepaiis lateralibus aequale obtuse quadratum ...... A- principissa Rchb. fil. §• 1. 1) A. lunata Lindl. Bot. Reg. XXII. 1836 sub 1907: sepaiis tepalisque lanceis acutis, subaequalibus, labello pandurato- Cf. infra. I *) Character omnino insufficiens ad divellendum genus: sed cum de specie prope nihil compertum ha beamus dira necessitate adlatus. 83 2) A. variegata Lindl. Bot. Reg. 1. c. Tab. 1907: sepalis lanceolalis acutis, tepalis cu- neato obJongis; labello basin versus obtuse trilobo, lobis obtusis crispulis lobulatis, lobo medio producto, tumoribus veluUnis geminis in basi. Hook. Bot. Mag. XII. N. S. 3679. Aspasias in- terrupla Hoffmsgge. Verz. Orch. 1844. 44.^ Aspasia liturata Link! in iconib. horti Schoeneb.! Pseudobulbi ovati oblongive. Folia oblongo lanceolata supra pscudobulbos gemina. Pedunculi obtusissime trigoni uni — triflori. Bracteae triangulae carinatae ovario Irigono multo breviores. Sepala lineari lancea, lateralia paulo Jongiora, viridula seu flaveola lincolis alropurpureis alro- vioJaceisve interruplis notata. Tepala cuneala ligulata apicem versus dilalala, apice acuta venis omnibus atroviolaceo pictis. Labellum supra basin gynostemio adnatum, trilobum; lobi lateralcs obtusanguli divaricati undulati, lobus medius semiovatus undulaUis nunc bilobulus, nunc integer; discus subvelulinus; caJIi gcmini velutini in basi, in carinulas exeuntes (ad vivam!) sulco inter- jecto; candidum, basi flaveolum purpureo guttulatum; nervi plurimi viola ceopurpurei. Gynosle- mium clavalum, anlice canaliculalum, velutinum; fovea seraioblonga. Anlbera pyriformis, vertice carinata. Vulgo floret pseudobulbo evoluto. Primum in borlos Anglorum ex hortis Trinitatis insulae advecta. — Guyana Rob. Schom- burgk 425! ibid. Pirara Rich. Schomburgk! Surinam Kegel! Ex ditione fluminensi Brasiliae (Rio Janeiro) nuper magna copia in hortos Hamburgensium allata. (H. sp. sice, et v. v. c.) 3) A. Biberiana Rchb. fil. in Seemann Bonplandia II. I.April 1854. 90: recedit a praece- denti labello profundius inserto aequaliter pandurato, basi et apice aequilato, tumoribus veluti- nis in basi deficientibus, nervis quaternis mediis basi carinatis. — 'Uniflora (an semper?). Pe- rigonium quam in praecedenli duplo triplove majus; viride unicolor excepto labello flavo con. colori. Sepala oblongolanceolata; tepala cuneata oblonga acutiuscula. Labellum oblongo qua- dratum obtusangulura, apice profunde emarginatum, margine denticulalum. Praeler cristulas quaternas venae radiantes superadditae. Gynostemium rectum clavatum ; margo androclinii le- viter membranaceus postice apiculatus. Angulus in basi gynostemii valde prominulus. — Dicata domino Biber, mercatori Hamburgensi ac Paraensi, de Orchideis introducendis in hortos nosfros optime merito. — Ex ditione Paraensi. (Hab. sp. sice, et v. v. c. ex hortis Schilleri el James Booth comm. am. Laurenlio Booth.) 4) A. epidendroides Lindl. Gen. et Sp. Orch. 139: sepalis oblongo ligulalis obtuse acutis, tepalis lalioribus obtusioribus concavis, labello sepalis lateralibus breviori obovalo (nunc quadrilobulo) , crenulato , tumoribus velutinis in basi nullis. Hook. Bot. Mag. LXVIIL 3962. Pseudobulbus saepe exacte circularis valde anceps et valde compressus, nunc ligulatus (!). Folia oblongo ligulata — el fultienlia quoque optime evoluta. Pedunculus quam in rcliquis (excepta A. Jyrata Rchb. 111.) longior, pluriflorus (racemum undecirabracleatum tencmus). Bracteae ovatae acutae brevissimae; flores sicci nunc occurrunt cinnabarini more Brassiarum quarundam Millo- niarumque. Carinae in labelli basi quaternae. Ex colore floris duos — si placebit — habebis typos: altera pollet sepalis extus atroviolaceis, viridi irroratis, inlus olivaceoviridibus, obscure atroviolaceo fasciato maculatis; tepalis concoJoribus violaceis; labelli candidi disco purpureoviola- ceo. Altera contra ~ et vulgo quidem minor — mullo palHdior, tepalis pallidissimc lilacinis, demum sordide flavidis. Haec nobis omnino videlur; Aspasia fragrans Klotzscli Tnd. Semin. Berol. 1853. 12. Addimus quidem descriptionem ill. viri, sed eheu! ne vestigium quidem cha- racteris reperimus, quod forsan ipsi ill. fautori accidit, qui alias diagnosin non omisissel. Hanc varietatem oblinuimus ex hortis. — Vulgo floret pseudobulbo evoluto, n 84 Crescit in America vere central!: Veraguas: Hinds! Costa Rica, Yeraguas, Guatemala, Chi- riqui (ibi vulgalissima 2000' Novembri) J. v. Warscewicz! Ex Nicaragua attulerunt in horlum schol. Med. Parisiensem. S, Baranka Costaricae Oersted! (Hab. sp. sice, et v. c. ex hortis Booth, Jenisch, Heynderycx, Schol. Med. Paris.) Obs. -En descriptio Klolzschiana Aspasiae fragrantis ex L L recepta: „Pseudobulbis oblongis valde compressis sulcatis ancipitibus, apice eraarginatis, diphyUis; foliis lanceolatis acuminatis papyraceis, basi conduplicatis, apice latiuscule recurvis, dorso longi- tudinahter anguste carinatis; racemo brevi basilari trifloro; perigonii foliolis exterioribus luteis, maculis sordide fuscescentibus pallidis magnis dense fasciatis, dorsali patenli erecto apice bi- denlato *), laleraUbus revolutis, interioribus dilutissime lilacinis, deinde sordide flavidis, oblongis, dprso convexis, cucullato-acutis erectis subbrevioribus; labello subintegro cordato-ovato obtuso candido violaceo-maculato, versus apicem denliculato, basi utrinque rectangulo, taeniis geminis ■- F integris a basi usque ad medium; gynostemio recto robusto sordide albido demum flavido/* „Pseudobulbus vaide compressus, 2V2 pollices longus, 16 lineas latus. Folia papyracea, V2 pollices longa, 15 lineas lata. % pol- lices lata. Racemus crassitudine pennae columbinae, 2V2 pollices longus. Perigonii foliola subaequalia, 10 lineas longa, 3 — 4 lineas lata. Labellum 7 lineas longum, ad basis 7, versus apicem 5 6 lineas latum. „Patria? Floruit in horto botanico Berolinensi M. Junio 1853." r 5) A. principissa Rchb. fil. in v. Mohl und v. Schlechtend. Bot. Zeitg, X. 1852. 637: priori affinis, omnium maxima, labello obtuse quadrato apice bilobulo, sepalis lateralibus aequi- longo, gynostemio arcuato gracillimo. — Habitus et organa vegetativa praecedentis. Sepala et tepala carneo brunnea ; labellum flavum striis radiantibus brunneis ; umbo in gynostemii basi magnus; carinae labelli geminae in basi valde elevatae. Veraguas Maio et Junio rarissima. J, de Warscewicz! (hab, sp. sice). (Dicitur exstare in horto Allardt BeroL) Species obscura, egregia, i 6) A lyrata Rchb. fil 1. c. 721: pedunculo tenui supra folia obovato ligulata longe ex- serto , labello panduraeformi basi quam antice multo angustiore, obtuse acuto. Epidendrum lyratum. Fl. Flum. IX. 37. (1827.) Icon profert pseudobulbos pyriformes apice bene angusta- los (costatos?), fere quinque pollices longos, supra basin duos latos; diphyllos; folia subaequi- longa. Pedunculus ultra pedalis- Perigonium illi A. lunatae duplo minus. Sepala et tepala aequaha lanceolata acuta, intus et extus basi zonulis quibusdam obscuris notata. *) quod certe aul monstrose, aut adeo minute, ul vix commernorando dignum 85 Tafel 34. Aspasia lunata Lindl. -T Sepalo dorsali ac tepalis a gynostemio subliberis, sepalis nervo medio extiis manifesle ca- rinatis, striis tepalisque lanceis acutis subaequalibus, labello panduralo. Aspasia lunata Lindl. Bot. Reg. XXII. 1836. sub 1907. XXX. 1840. Misc. 49. Lindl. (Paxt.) Fl. Garden L p. 155. Xyl. 74. Trophianlhes zonalus Scheidweiler in Otto und Dielrich Allg. Gartenzcit. 1844. No. 28. p. 218. Miltonia odorata Hort. Aspasia epidendroides Hort. piurim. perlinacissime. Rhizoma vaginis ovatis acutis persistenlibus bene squamatum. Squamae in caulibus secun- dariis in folia ligulata acuta fultientia abeuntes quaterna, quinterna. Pseudobulbus ovalus sou oblongus, valde compressus, bene anceps (ubi vetustus costatus, qui character nil valet, nisi de juvene pseudobulbo agitur) mono — diphyllus. Folia illis aequalia papyracea. Raceraus uni seu biflorus ex axillis foliorum stipantium, vulgo tamen solitarius, et pseudobulbo quidcm non evoluto. Pedunculus obtusissime trigonus. Bracteae triangulae acuminatae carinatae ovario pedi- cellato multo breviores. Ovarium pedicellatum bene trigonum, viscosum. Sepala lineari lanceo- lata acuminata el dorso quidem supra nervum medium egregie carinata, carnoso pergamcnea, viridia seu flaveola maculis liturisque transversis violaceopurpureis , intus excepto apice picta; nunc cum tepalis stellata, nunc lateralia labello supposita; nunc labello subaequalia, nunc Bras- siarum more adeo extensa, ut novam speciera videre putares. Tepala contextu, ambitu, colore aequalia, subbreviora. dorso ecarinata. Labellum panduratum anlice bilobum, antrorsura dilata- tum, minute denticulatum , angulis lateralibus gynostemii anticis adeo adnatum, ut limbo libero alae instar utrinque descendat, nervi medii ante basin paulo elevati; color albus fascia semi- lunari continua seu inlerrupta seu panduraeformi violacea , purpureave in disco. Gynostemii clavati androclinium membranula crassa denticulata marginatum. Antherae gibber in hac valde evolutus. / r 1 • • n- Diese Art durfte von dem Baron v. Descourtilz entdeckt worden sein: er fand sie im Di- strict von Banana] in Brasilien auf Cedrela Arten und uberdies eine Abarl mit ganz lilafarbigcr Lippe Na6h dem Bilde Desselben hat sie Herr Professor Lindley beschrieben. Um Villa Rica (Minas Geraes) sammelte sie Herr Hofrath v. Martius! Spater (1844) erschicn sie, von Rio eingefuhrt, bei Herrn J. C. Lyons, Esq., zu Ladiston bei MuUinger. Glcichzeitig beschneb sie Herr Professor Scheidweiler als Trophianthes zonatus: eine Pflanze , welche als unentrathselt gait, bis wir sie (Bot. Zeit. 1852. 637) hierher zogen. 1846 bluhte die Pflanze, von Binns m Rio eingesendet , bei Herrn Grafen v. Hoffmannsegge in Dresden. Seil einigen Jahreu schcint sie in Mengen eingefuhrt worden zu sein : sie ist eine der gemeinsten Gartenorchideen. Wir haben sie hauptsachlich deshalb abgebUdet, well wir auf die so verschicdene Lange der bepala aufmerksam machen wollten. Wer. wurde zunachst geneigl, die Form L und lU. fur identiscn zu halten? zusaramen vorhanden. Wir erhiellen Fi- III. aus dem Garten Sr. Durchlaucht des Furslen Camille Rohan auf Schloss Sichrow un- well Liebenau in Bohmen. — Die Pflanze ist ein dankbarer und langer Bluher und riechl trell- lich - sie kann als eine ganz hubsche Orchidee zweiten oder dritten Bangs empfohlen werden. ie nachdem' sie zur Abart I oder III. gehort. . o i ^ Stamm ziemlich dick, mit zahlreichen, lange bestandigcn, spitz eiformigen Schuppen be- 86 kleidel, Dieselben gehen an den seitlichen Zweigen in zungenformige, spitze Blatter iiber, deren drei bis fiinf unter dem Pseudobuibus steheh. Dieser ist im Umriss langlich oder eiformig, sehr dunn, scharf zweischneidig, endlich wird er gerippt (was man nur bei solchen Pseudobul- ben erwahnen sollte, die diese Eigenschaft von Haus aus haben, z, B. Gongora u. s. f.), ein- bis zweiblatterig. Blatter den vorbemerkten gleich. Trauben ein- bis zweibluthig aus den Ach- seln der unter dem Pseiidobulbus stehenden Blatter, gewohnlich jedoch nur Eine entwickelt. Bluthenstiel stumpf dreiseitig. Deckblatter dreieckig, zugespitzl, gekielt, viel kurzer als gestiel- ter Frucbtknoten. Dieser deutlich dreikantig, klebrig. Sepalen lineal lanzettlich zugespitzt , auf dem Riicken uber der Mittelrippe deutlich gekielt , fleischig pergamentig , grun oder gelblich, 4 mil quergehenden Flecken und Bandchen von violeltpurpurner Farbe, bis vor die Spitzen. Bald stehen dieselben mil den Tepalen sternformig; bald erscheinen die seitlichen unter der Lippe. Gewohnlich sind sie der Lippe gleichlang, sie kommen aber auch vor so lang ausgezogen, wie bei manclien mitlellang gestreckten Brassien : so dass man an eine eigene Art glauben konnte, wie schon erwahnt. Tepalen sind den Sepalen vollig gleich, nur ein wenig kurzer, auf dem Riicken ungekielt. Lippe geigenformig , vorn zweilappig, nach vorn erweitert, fein gezahnelt, die seitlichen Vorderecken der Saule vorn so angewachsen, dass sie seitlich beiderseits flugelig herablaufen; die Mittelnerven vor dem Grunde wenig erhaben; von Farbe ist sie weiss , ge- wohnlich mil Stich ins Gelbe , namentlich zu Ende der Bliithenzeit; auf der Scheibe ein halb- mondformiges , ununterbrochenes Band, oder ein dergleichen aus Fleckchen, oder ein geigen- formiges Zeichen: alle von blaulicher oder purpurner oder violetter Farbe, bald sehr deutlich, bald ganz undeullich. Saule keulig. Androclinium flach mil niedrigem, gezahneltem, erhabenem Rande. Antherenbuckel bei dieser Art sehr stark entwickelt. Tafel 34. L Pflanze aus dem grallich v. Hoffmannsegge'schen Garten, 1846 skizzhi. IL Die gewohnliche Form. IIL Bluthe aus dem Garten Sr. Durchlaucht des Fiirsten Rohan. IV. Die- selbe von vorn. 1. Durchschnitt der Saule und des Lippengrundes: man sieht deutlich, dass die Lippe nur an der Ecke der Saule angewachsen ist. 2. Oberer Theil der Saule von vorn: Narbe +. 3. Androclinium von oben +. 4. Slaubbeulel von oben +. 5. Derselbe seitlich. 6. Poliinarien von hinten +■ Zu Tafel 35. Uebersicht der Gattimg Renanthera Lour. Renanthera Lour. r (Fl. Coch. 521.) -Genus affine Vandae R. Br. labelli articulati calcari medium versus extruso, Perigonium carnoso membranaceum, vulgo discolor Vaudarum more. Sepala ac lepala liber- vima, Labellum trilobum: lobi laterales erecti; lobus medius vulgo productus, planus seu com- presso anceps; caicar vulgo anlicum inter lobos laterales; insertio vulgo libere articulata, raro (in R. micrantha Bl.) sublibera ungue basi gynostemii adnato. Gynostemium semileres breve: androclinium horizontale; rosteilum seu muticum retusum emarginatum, seu bimucronatum; fovea (uli in Vandis) diversissima. Anthera depressa vulgo ligula media retusa antice producta. 87 PoJlinia oblonga, extrorsum fissa nunc bipartita. Caudicula linearis, seu trianguJo ligulata apice nunc subulata'; peltata supra glandulam rolundam transversamve. Vandeae ramosae, pulchre distichifoliae, foliis loralis oblique bilobis, Racemi paniculaeve laterales, nunc flaccidi. Labellum vulgo pro perigonio minutum. Bracteae ubi non comme- moratae triangulae minulae. A. Eurenantkera : lahelli trilobi lobus medius carnoso membranaceus planus simplex. A. Sepala lateralia libera. aa. Rostellum muticum, 1) R. coccinea Lour. Cocb. II. 637: sepalis lateralibus oblongospatuialis oblusis, sepalo dorsali cum tepalis lineari ligulato, labelli iobis lateralibus quadratis, lobo medio ligulalo basi bigibboso, calcari acute conico recto. Bot. Reg. 1131. Bol. Mag, 2997. Paxt. Mag. 49. Planla bene ramosa. Radices aereae longissimae. Folia ligulata apice oblique emarginata bene aequa- lia. Paniculae amplissimae, Flores intus pulcbre sanguinei, tepala et sepalum dorsale pallida basi atrosanguineo fasciata. In Cochinchina ex Loureiro. Apud Chinenses et Javanenses culla e. g. Hort. Batav. : Meyen! (Vid. viv, c. et h. sp. sice.) 2) R. Sulingi Lindl. 0. 217: sepalis tepalisque ligulatis obtuse acutis, labelli Iobis late- ralibus Iriangulo falcalis, lobo medio ovali basi bicaJloso, calcari acute conico anlrorsum flexo. Aerides Sulingi Blume Bjdrg. 367. Armodorum distichum Kuhl et Van Hasselt Orch. et Asct VI. (Icon optima picta a G. Van Raalten et F. 0. Keghel.) Vanda Sulingi BK Hort. Lugd. Bat. 62. Caulis foliis angusle ligulatis, nunc ultrapedalibus apice obtuse et oblique bilobis insignis. Pedunculus folio brevior seu aequalis simplex racemosus 4 — 5 florus. Bracteae pro genere magnae semiovatae cucuUatae ovario pedicellato tamen multo breviores. Sepala ac tepala spatu- lata obtusiuscula. Labellum breviter unguiculatum, articulatum (si lateribus gynoslemii adnalum esset, potius Cleisostoma esset planta!) trifidum ; laciniae laterales triangulo falcatae anlrorsae linea superiori antrorsa erosulae; fundo basilar! sub gynostemio callo semiovato tumido; lacinia media oblonga lineis elevatis transverse striatulis sulcatisque notata; calcar saccatum, antrorsum, antice linea transversa crassa crenulata ostium more Arrhynchii claudente. Gynostemium semi- teres, androclinium planum per longitudinem unicarinatum; antice emarginatum; fovea rolundula denle in margine inferiori insiliente; fascia infra sligmatica minute verruculosa. „In rnpibus ad monlem Suling Provinciae Buitenzorg" Bl. Bjdrg. 1. c. „In rupibus et arboribus Javae occi- dentalism Bl. Hort. Lugd. 1. c. Ad arbores pendula in sylvis prope Liljin 3. Majo 1845. Zol- linger 682! (Hab. sp. sice). bb. Rostellum bimucronatum. 3) R, micrantha Bl. Mus, Lugd. Bat. 60: sepalis lateralibus unguiculalis dimidialo isemi- ovatis, labelli Iobis lateralibus rectilineis humillimis nunc sinuatis, lobo medio triangulo brevissimo basi bicalioso, calcari obtuse \;onico. R. matutina LindJ. Bot. Reg. XXIX. 1843. 41. nee LindK Orch. 218. Cf. infra. (Hab. sp. sice.) 4) R. moluccana Bl. Rumphia IV. p. 54. Tab. 193, fig. 2. el Tab. 197. E.: sepalis omni- bus linearilfgulatis , labelli Iobis lateralibus semiovatis bilobulalis; lobulo postico rotundato, antico triangulo, lobo medio lineariligulato basi ecalloso. Angraecum rubrum Rumph. Herb. Amb. VL 101. Tab. 44. fig, 2. Folia abbreviata oblonga apice obtuse biloba. Pedunculus longe ex- serlus apice paniculalus , flores quam in praecedente ter quaterve majores , punrtati. In Amboina. 88 ^ B. Sepala lateralia excepta basi valvato conglutinata. 5) R. matutina Lindl. 0, 217 (cf. infra). (V. v. c, et hab. sp. sice.) Species obscura. 6) R. elongata Lindl. Orch. 218: „caule ramoso, foliis iato linearibus oblique emargina- tis , paniculis elongatis nutantibus, sepalis exterioribus lateralibus latioribus spatulatis, Jabelli limbo ovato basi bicalloso. (Flores punicei.) Crescit in rupibus calcareis prope Kuripan. Floret: Apriii — Augusto/* Bl. Bjdr. 367. Prope Kuripan cl. Zollinger R. matutinam invenit, sed monet locum cultura immutatum. Omnis diagnosis eo recedit a R, matutina, quod in hac cL Bl. monet sepala lateralia connexa, quod in ilia non affert. B. Arrhynchium : labelli lobi laterales prope obliterati; lobus medius calloso carnosus supra ostium calcaris oblique adnati protensus. (PoUinia bina bipartita sen quaterna caudicula tri- angula sen Uneari subulata; glandula quadrata seu triangularis.) 7) R. labrosa: labelli ascendentis lamina ovali medio gibberosa, auriculis minutis trian- gulis, glandula triangulari. — Arrhynchium labrosum Lindl. Fl. Garden L 142. — Habitu Sar- cochili Vandaeve parvulae. Folia disticha coriacea. Racemus. Flores aequidistantes, diametro un- ciae, coriacei, purpureobrunnei, flavo maculati. Sepala et tepala subaequalia, obtusa, tepala sub- breviora, omnia basi aequalia. Labellum ungue cuaeato ascendens, carnosum ante basin ulrinque minute triangulo auriculatum; lamina lutea carnosa crassissima rugosa ovalis, horizontaliter fissa, calcaris obtusi convexitati adnata, ore calcaris incrassato fere clause* Columna nana, teres, basi producta, stigmale circulari. Anthera subrotunda, bilocularis, membranacea, depressa. PoUinia quaterna, geminata aequalia, caudicula subulata, glandula triangulari membranacea semilibera. Rostellum truncatura. — ^The lip is a hollow curved blunt horn, rising from the base of the column with its convexity upwards; on the convexity lies a flat yellow wrinkled fleshy tongue, which seams as if it consisted of two layers; at the base the lip is concave and has on either side a short truncate ear, with which it clips the column. Column is taper, short, straight, with a nearly circular slope. No known genus can receive this singular plant , unless it is thrown into the crowd ofSaccolabs, among w^hich however it would scarcely be sought; for its thick fleshy lip is very different from the thin membrane found in that genus. Moreover it is essentially distinguished by its rostel, not being extended into along beak as is the case in all genuine Saccolabs and Sarcanths. As for Sarcochilus, which it is said to resemble, that genus is quite different in the long narrow foot on which the lip is placed, as well as in the nature of the hpe itself. — Tropical Asia." 8) R. bilinguis Rchb. fil. Xenia 4: labelli patuU lamina hgulata medio plana, auricuHs magnis rectangulis, intus gibberosis, glandula quadrata. An haec plantaeadem: „I am uncertain, whether a plant, very rare in Gardens, bearing this name*' (Vanda Sulingi) „and much resembling a Renanthera, is what Blume intends; but I presume not" Lindl. Folia IV. Vanda p. 7 sub V. Sulingi BL (V. v. c. et hab. sp. sice.) t C Arachnanthe: labellum minute angulato calcaratum seu angulatum; lobus medius ancipiti carinatus. (Basis labelli lineis gyrosis percursa.) A. Ovaria et sepala extus glabra; calcar manifeslum. 9) R. flos aeris: sepalo dorsali Uneari Hgulato obtuse ac subito acuto recto, tepalis sepa^ lisque lateralibus descendenti arcuatis subaequalibus nunc apice oblique relusis, labelli lobis la- V 89 teralibus oblorigo quadratis ereclis lineis gyrosis inter utrumque lobum supra fuiidum calcarls retrorso conici minutis, lobo medio carnoso ancipiti superpositeque bidentatoj Angurek Kalong- ging. Kaeinpf, Amoen. 868. c. ic, Epidendrum llos aeris L. Sp. 1348. Limodorum flos aeris Sw. Schrad. Journ. 1799. 233. Arachnis moschifera Bl. Bijdr. 365. Tabellen 26. Aracbnanthe moschifera BL Rumphia IV. 196, 199. Benanthera arachnites Lindl, Orch. 217: „CauJis ra- dicans, ramosus, altissime scandens." Bl. Folia oblonga angustata apice minute biloba. „Pani- cula'* BL Racemosam habemus. ,,Flores sordide davi brunneo fasciati ac gutlalL *' Zollinger. Fiores omnium maximi. Crescit in Java, unde in Japoniae horlos allata. Locis cultis circa Bataviam, Buitenzorg etc. Blume! (Herb. N. ab E. et Kunth — nunc BeroL!) Kalkfeisen am Kuripan 18. Dec. 1842. Zollinger 945! (V. viv. c. sine flore in horto Herrenhus. c. amiciss. Wendland et hab. sp. sice) J B. Ovaria ac sepala exlus hispida; calcar evanidum. 10) R. Lowei: sepalis lepalisque oblongo lanceolalis margine undulatis, labelli lobis lalera- libus triangulis, lineis gyrosis interjectis inter utrumque supra angulum obtusum (calcar evani- dum) in basi lobi medii, lobi medii carina intlexa ancipiti duplici, superiori ligulata relusa, an- cipiti, inferiori acutangula minuta, ipso lobo bipartito, partitione superiori erecta triangula in aristam rectam exeunte , inferiori acuta triangula antrorsa. Vanda Lowei Lindl. Gard.. Chron. 1847- 239. „ Folia coriacea rigida disticha." LindL Pedunculus flaccidus, pendulus „ usque duo- decim pedes longus" papillis muriculatis scaber distanti racemosus. Bracteae semiovatae acutae ovaria hispida aequantes, extus minute scabrae, margine dense scabro velutinae. Perigonium illi Renantherae coccineae amplius et sepala ac tepala subaequalia laliora. Tepala et sepala in- tus punctulato velutina. „ Fiores citrini, cinnamomeo guttati et fasciati*' — Gynostemii dorsum bene velutinum. — Crescit in arboribus exaltatis locis humidis insulae Borneo. Lowe! (Hab. sp. sice.) 11) R, Rohaniana: sepalis tepalisque lanceolatis margine undulatis, labeih' Jobis lateralibus semiquadratis Ijumiliimis, lineis gynosis interjectis inter utrumque supra angulum (calcar evani- dum) in basi lobi medii, lobi medii carina inflexa simplici ligulata retusa ancipiti, ipso lobo bipartito, partitione superiori triangula retrorso aristata, inferiori acuta triangula ascendente. Pedunculus elongatus nigi'O hispidus (in praecedenti cinnamomeo hispidus); flexuosus, gracilis. Bracteae ovatae acuminatae nigro velutinae lirabosae, extus hispidae, ovaria alrobrunneo hispida paulo superantes. Sepala ochracea purpureo guttata fuisse visa, quam in praecedente bene minora. Anthera transversa vertice minute crislata, vertice medio acute triangula; prope eadem, quae in R. biHnguL Caudicula apice latior, quam basi, obcuneata. Poilinia sphaerica exlus fissa. Glandula peltata. Borneo Hupe! (Hab. sp. sice.) En perpulchra species, quam nobilissimo principi Camillo Rohan, Botanices ac Horliculturae faulori egregio et expertissimo grati animi signo annuente ipso obedienter dicavimus. Obs. Nonnulli forsan lectores oflendent in combinalis his plantis — sed per annos tres eandem quaestionem saepius iteratis examinibus adeo perpensimus ut nobis dubii quid nihil relictura sit. Duae sunt species, quae necessitates, quae inter omnes adsunt, manifeste deraonslranL Altera est Renanthera Sulingi Lindl. Lobo medio rugoso ac calcari utrinquc callis clauso quasi transit ad Arrhynchii seclionem. Arrhynchiis contra ubi lobum medium bilinguem labelli ancipitera facis, habes labellum Arachnanlhis. Totum genus salis rcspondet Vandis adeo polymorphis. Arrhynchia Renanlherarum sunL 12 90 \ Cristalae Yandarum; Arachnanthe quodammodo respondet Fieldiae. Renanlhera Lowei et Ro- haniana valde affines sunt Renantherae flori aeris nee proprium efficiunt genus. Clavis generis. A. Labelli lobus medius carnosomembranaceus planus; calcar liberum subconicum *A. Eurenanthera. r a. Sepala lateralia libera. aa, Rostellum muticum. r J J ' 4. Sepala inaequalia: lateralia oblongospatulata, sepalum dorsale lineari- R. coccinea Lour. ligulatum 2. Sepala aequalia omnia ligulata bb. Rostellum bimucronatum. 1. Sepala inaequalia: lateralia cuneato semiovata dimidiata, sepalum dor- R. Sulingi Lindl. sale ligulatum, labelli lamina triangula brevis R. micrantha Bl. 2. Sepala aequalia linearUigulata , labelli lamina lineariligulata longiuscula R. moluccana Bl, b. Sepala lateralia (lanceolata acuta) excepta basi valvato conglulinata R. matutina Lindl. B. Labelli lobus medius carnosus planus quasi horizontaliter bilamellatus. Calcar oblique adnatum ostio semiclauso , *B. Arrhynchium. 4. Labellum curvum ovatum basi minutissime auriculatum R. labrosa Rchb. fil. 2. Labellum rectum ligulatum auriculis baseos magnis angulatis intus gibberosis R. bilinguis Rchb. fil. C. Labelli lobus medius carnosus anceps bifidus. Calcar angulatum parvum sub- nullumve , . - • , . . • . *C. Arachnanthe. a. Ovarium et sepala exlus glabra; calcar conicum; labellum ancipiti superposi- toque bidentatum . R. flos aeris Rchb. fil. b. Ovarium et sepala extus hispida; calcar evanidum. 4, Epichilii aristula recta; carinula inflexa duplex R. Lowei Rchb. fil. 2. Epichilii aristula retrorsa; carinula inflexa simplex R. Rohaniana Rchb. fil. i t X • 1 Tafel 35. 1. 1 — 11. Renanthera matntina Lindl Eurenanthera sepalis lateralibus excepta basi valvato conglutinatis. „Aerides nnalulina?" BL Bjdr. 366. Tab. XXIV. Renanthera matutina Lindl. 0. 218. Pescatorea fascic. 3. (Icon baud ila bona.) Nephranthera matutina Hassk. Planta valida. Folia ligulata apice obtusato inaequaliter biloba more tribus disticha. Vagi- narura nunc violacearura bases inferiores a radicibus adventitiis crassis cylindraceis brevibus per- foratae. Panicula bene ramosa effusa, bi^ — tripedalis. Pedunculi intense purpurei pars inferior nuda, paucivaginata. Rami flexuosi. Bracteae triangulae minulissimae. Ovaria pedicellata fili- formia uncialia. Perigonium coriaceo carnosum. Sepalum summum lineariligulatum acutum. Sepala lateralia a basi angusta magis dilatata , basibus inter se remotis fissuram pro labello permiltenlia, dein dilatata, omnino contigua, commissurae parte suprema extrorsum angulala, dein antrorsum gibberoso prominula , marginibus externis revolutis. Tepala angustiora , basi melius altenuala. Labellum minutissimum cum gynostemio bene articulatum: lobi laterales erecli semiovali antice falculati, nunc margine superiori bidentato bilobuli in cali^ar saccato cyh'ndra- \ 91 ceum descendentes; lobus medius ligulatus parvus nunc aculiusculus , margine undulalus seu planus. Gynostemium semiteres , relusum , antrorsum utrinque superne rhombeo angulatum, tolo margine antico velulinum; fovea elliptica transversa; androclinium velulino marginalum, bicameralum; rostellum retusum medio emarginatum; anthera depressa antrorsum ligulata re- tusa. PoUinia oblonga, extrorsum more generis fissa insidentia in apice linear! caudiculae ceterum Iriangulo ligulatae glandulae obldngae peltatim affixae. — Flores primum pulcherrime sanguinoi, extus pallidiores, disco sepalorum lateralium aureo, uli tepalorum bases atropurpurco guUato. Labellum intus atropurpureum. Gynostcmii dorsum atropurpureum: fades antica straminoa lineis duabus longitudinalibus violaceis sub fovea. Sensim flores mutanlur in colorem luleo cin- nabarinum. ^ Diese Pflanze entdeckte Herr v. Blume am Fusse des Salak Java's auf Baumen im Septem- ber. Tm Hort. Lugd. Bat. wird das Vaterland angegeben: „ad radices montium Javae occiden- talis epiphyta" (p. 61). Im Boitenzorger Garten (wohl angeptlanzl) 30. September 1843. Zol- linger 178'. Dieser schone Epiphyt findet sich in den Garten des Continents. So in der Sammlung des Herrn Pescatore zu La Celle bei St. Cloud. Herr Luddemann versichert, die Pflanze bliihe sehr leicht und dankbar. In Hamburg, in Herrn Senator Jenisch's Sammlung, von wo sie in die der Herren Consul Schiller und Hofrath Keil uberging. Neuerlich durch Herrn Linden mehrfach versendet. Die Pflanze verdient um so mebr Aufmerksamkeit, als sie, wie erwahnt, viel dankbarer ist, als die sprode R. coccinea. Die grosse Rispe (in der Pescalorea ist die Pflanze noch schwach abgebildet) von der schonen Purpurfarbe, mit dcm allmaligen Farben- wechsel der Bluthen von blutrotb in orangegelb, ergotzt den Beschauer durch mehr als einen Monat, je nachdem die Pflanze kuhler geslellt ist. Eine stattliche, fur eine Renanlhera sehr rasch wachsendc Pflanze; der Stangel bisweilen tiolett angelaufen. Blatter zungig, an stumpfer Spitze ungleich zweilappig. Der Scheidengrund von dickwalzigen Nebenwurzeln durchbohrt. Rispe stark verzweigl und ausgebreitet , 2 — 3 Fuss Jang. Unterer Theil des purpumen BJiithenstiels nackt, wenig bescheidet. Zweige zickzackig. Deckblatter dreicckig, sehr klein. Gestielle Fruchlknoten fadig, zolilang. Bluthenhulle fleischig ledei-artig. Oberstes Sepa]um JineaJzungig spitz. Seitliche Sepalen von schmalerm Grunde ausgebreitet, am Grunde von einander entfernt, mit Spalt fur Lippe; dann ausgebreitet und einander beruhrend, nach vorn etwas buckelig, am Aussenrande zulelzl zuruckgeroIJt. Tepalen schmaler, am Grunde deutiicher verscbmalert. Lippe sehr klein, mit dor Saule gclenkig ver- bunden: Seitenlappen aufrecht, balb-eirund, vorn mit Sichelspitze, bisweilen auf Obcrrand aus- gerandet, nach unten in sackig walzigen Sporn herabsteigcnd; Mitlellappcn zungenformig, klein, spitzlich, wellen- oder flachrandig. Saule haJbstieJrund, gestutzl, nach vorn beiderseits raulig- eckig; am ganzen Vorderrande sammtig; Narbengrube elliptisch, quer. Androclinium sammtig gerandet, mit zwei llohlen; Narbendccke gestutzt, in Milte ausgcrandet; Staubbeutel niederge- driickt, nach vorn mit gestulzlem Zungenspitzchen. PoHinicn langlicli , nach aiitisen nach Art der Gallung gespalten, sitzend auf schmal linealem Spitzchen der ausserdem drcieckig zungigen Caudicula, die schildstandig auf quer langlicher Glandula aufsitzl, — Bluthen zuerst sehr schon blutrolh, aussen blasser. Scheibe der seilHchen Sepalen goldgelb, wie der Grund der Tepalen am Grunde blutrotb gefleckt. Lippe innerseits schwarzpurpurn. Rucken der Saule schwarz- purpurn: Vorderflache strohgelb mil zwei violetten Langslinien untcr der Narbe. Die Farbe der Bluthen geht allmalig uber in gelblichzinnober. Tafel 35. L Ein Zweig nach der von St Cloud durch Ilerm Luddemann eingosendetcn frischen Rispe. Kleines Blalt dahinter. *. Bluthe seitlich: obcres Scpalum und Tepalen weg- eschnittcn +. 2. Saule und Lippe -|-. 3. Lippe oberscits +. 4. Saule seiflich -|-. 5. Die- solbc im Langsdurchschnill, unter dem Rostellum sieht man die Glandula -f. 6. Saule von vorn -f-. 92 7. Androclinium von oben +. 8. Staubbeutel von oben +■ 9- Derselbe von unlen +, 10. Pol- linarium +. 11. Caudicula ausgebreitet -(-. Tafel 35. IL i^ 20. Renanthera micrantha BL Labellum imae gv- Eurenanthera sepalis laleralibus liberis unguiculatis ovato dimidialis, rostello bimucronato, labelli lobo medio triangulo parvo, Renanthera matulina Lindl. Bot. Reg. XXIX. 1843, 41. Cf. XXXIIL 26. Renanthera micrantha Bl. Mus. Lugd. Bat. 60. Caulis calamum aquilinum crassus. Vaginae (in sicca!) pulchre nervosae transverse ner- vulosae. FoJia oblongoligulata basi cuneata, apice biJobuJa. Panicula nunc minuta (herb. Boiss.! ubi specimen unum continuum vix ultra pedale!), nunc magna effusa sesquipedalis (herb, nostrum!), Pedunculi rami secundarii ramulos tertiarios ipsis aequilongos proferunt, quod inflo- rescentiae singularem typura praebel. Bracteae triangulae minutissimae post anthesin reflexae. Ovaria pedicelJata anthesi vix ultra semipollicaria. Sepalum sumraum at tepaJa paulo breviora anguste spatulata. Sepala lateraha unguiculata ovato dimidiata acutiuscula. nostemii (contra characterem generis!) adnatum: lobi Jaterales humillimi rectilinei nunc emar- ginati, lobus medius triangulus parvus, callo minuto utrinque in basi, calcar saccatum minulum plicis quibusdam transversis in ostio. Gynostemium humile, basi ampliatum, Jimbo androclinii velutinum, ros(ellum bidentatum supra foveam afigustam. Anthera semiovata retusa h'gula retusa antrorsa in medio. PoJlinia obJonga postice fissa sessilia in apiculo lineari caudiculae obcuneatae Iigulatae cum glandula ovali. — Flores flavidi ac violacei. Die von uns beschriebene und abgebildete Pflanze wurde auf Java von Lobb (143) gesara- melt und fmdet sich z. B. in Herrn Boissier's und unserm Herbarium. Die Art wurde von Herrn Cuming auf den Philippinen entdeckt. Sie bliihle — von Dem- selben lebend nach England gebracht — im December 1842 im Garten des Herzogs von Devon- shire zu Chatsworth und bei dem Herrif Bollisson. Wir erhalten so eben noch Originalbliithen der wildgewachsenen und der cultivirten Pflanze von Herrn Prof. Lindley: es ist inleressanl, dass die Culturpflanze die kleinen Bucket am Grunde des Mittellappens ganz verschwindend klein zeigt. Stangel einem Adlerkiele gleich dick. Scheiden an der trockenen Pflanze stark nervig und mit feinen Quernervchen. Blatter langlich zungig, am Grunde keilformig, an der Spitze zwei- lappig. Rispe bisweilen sehr klein (so in Herrn Boissier's Herbar), bisweilen gross — uber 1 7a Fuss lang in unserm Herbar. Die letzten Seitenzweiglein den Hauptseitenzweiglein gleich- lang. Deckblalter dreieckig, sehr klein, nach der Bluthezeit zuriickgeschlagen. Gestielte Frucht- knoten zur Bluthezeit kaum halbzollig. Obersles Sepalum und wenig kiirzere Tepalen schmal spatelformig. Seitliche Sepalen genagelt , Platten halb-eiformig spitzlich. Lippe dem Saulen- grunde (gegen die Silte der Gatlung) angewachsen: seitliche Lappen sehr niedrig, geradlinig, ausgerandet; Mittellappen kurz dreieckig, mit zv^ei kleinen Hockern am Grunde; Sporn stumpf sackig, mit kleinen Querfalten, sehr kurz. Saule niedriger, am Grunde breiter, Saum des An- droclinium sammtig; Narbendecke zweizahnig uber schmaler Narbengrube. Staubbeutel halb- 93 \- eirund, gestutzt, mit geslulztem Zunglein vorn in Mitte. PoUinien Janglich, hinterseits gespallen, sitzend auf linealem Spitzchen der keilzungenformigen Caudicula. Druse oval. Bliithen gelblich. r Tafel 35. II. Bliithe seitlich, viermal vergrosscrt. 1 ischnitten und ausgebreitet +, -14. Saule von A^orn, -j-. 13, Lippe +. 15. Saule seitlich +. 16. Androclinium und Rostellum von oben +• 17, Staubbeutel von oben 4-. 18. Pollinarium +. + Querdurchschnitt Tafel 36. L Oncidlmii reflexum Lindh (Trisepala Pluriluberculata Reflexa: tuberculo confluenti velutino. Transitus ad Oncidia pulvinata.) r Aff. 0. caesio Rchb. fil. : pseudobulbis foliisque viridibus, Jabelli lobis posticis obtuse ligu- latis retrorsis sensim et breve obcuneatis in lobum medium reniformem apice bilobum paulo laliorem , calio baseos gibberoso pluri tuberculato antrorsum bicruri, columnae alls semiovatis apice nunc acutis. Oncidium funereum Lindl. Orch. 201 fid. Lindl. B, Reg. I. citando. Oncidium reflexum Lindl. B. Reg. XXIII. 1837, sub 1921. Sert. Orch. sub 48. „Pseudobulbi ovati monophylli. Folia anguste Janceolata acuta," (Lindl. 1. c.) Pedunculus sesquipedalis ramulis paucis remotis flexuosis paucifloris. Bracteae ovariis pedicellalis {an ex siccatione?) arcuatis multiplo breviores. Sepala et tepala cuneato lanceolata acuminata (aequa- lia) stellala margine hinc paulo undulata; atropurpurea fuisse videntur exceplis api- cibus pallidioribus. Labellum supra descriplum album fuisse videtur maculis quibusdam alro- purpureis super isthmum et luberculum. Gynostemium gracile : tabula infrastigmatica utroque margine antico obtusangula. Es liegt uns das Original Herrn Lindley's vor: ein Exemplar des Munchner konigl. Herbars mit dem Autographen des Herrn Aulors: Mexico Karvvinski. Weiter ist uns die achte Pflanze nicht vorgekommen, wenn anders unsere Ansicht fiber den Umfang des Formenkreises in dieser Gruppe die ricbtige ist. „ Pseudobulbus eiformig, einblatterig. Blatter schmal lanzetllich, spitz." (Lindl. a. a. 0.) 7t enlfemtstehenden, wenigbluthigen Seiten- zweiglein. Deckblatter ganz klein, dreieckig, vielfach kurzer als die bogigen, gestielten Frucht- knoten, sternformi Avellenrandig; purpurbraun mil hellen Spitzen. Lippe von Farbe anscheinend weiss: der Buckel und das schmale Mittelslijck mi( einigen purpurfarbigen Flecken; Hinterlappen schmal zungig, gestutzt, nach binten zu gekehrt; nach vorn immer schmaler keilformig, bis der nierenfonnige, wenig breitere, vorn zweilappige Mittellappen plotzlich sich absetzt. Der grundstandige Buckel sammtig , nach vorn zweischenkelig , seitlich mit kleinen Buckeln. Saule schlank : die Tafel beiderseits mit stumpfeckig ausspringenden Randern; die Flugel halbrund, bisweilen geznhnelt; die Spitze mehr oder weniger ausgezogen. Tafel 36. L Oberer Theil des Bliithenstiels nach dem Munchner Herbar. € 94 Tafel 36. II. 1 — 3. Oncidimn caesium Rchb. fiL Aff. 0. reflexo Lindl. pseudobulbis foliisque caesiis, labelli lobis posticis quadratis retusis divaricatis abrupte ac rectangule in islhmum anguslum transeuntibus , lobo medio reniformi bilobo subdupio laliori; callo baseos paucipapuloso antrorsum bicruri, columnae alis dolabrifor- mibus apice obtuse acutis. Oncidiura caesium Rchb. fil. in Kegel Gartenflora III. 1854. Tab. 80 (hie iterata). p. 75. 274. 414. ~ Gardner Chronicle 1854. 219. Rchb. fil. in Otto und Dietrich AUg. Gartenzeit. 1854. 274. Cf. Oncidium macropterum A. Rich, Gal. Pseudobulbi ovali oblongi compressi utrinque media linea costati; diphylli; polUcem seu sesquipollicem longi, immaculati. Folia lineariligulata, erecta, 5 — Gpollices longa, medio unum poUicem lata. Pedunculus gracilis erectus subpedalis, apice quadriflorus, brunneus, viridistriatus " maculalusque, paucivaginatus. Bracteae lineares membranaceae ovarii pedicellati quarlam aequan- tes. Sepala et lepala cuneato lanceolata acuta, margine nunc hinc undulata. Sepaliim summum prima jam anthesi , cetera sepala ac tepala demum reflexa. Labellum trilobum : lobi laterales subquadrati obtusanguli et divaricati, lobus medius brevissime angusteque unguiculatus („isthmo- sus*') in laminam illis lobis subdupio laliorem quadratam obtusangulam apice bilobam dilatatus. Callus velutinus tumidus in basi, dorso convexus, apice bicruris crusculo interjecto ac super- posito, papulis quibusdam lateralibus. Gynostemium subcurvatum: alae dolabriformes hinc cre- nulatae apice obtuse aculae, tabula infrastigmatica prominula, medio excavata, utrinque trapezoi- dea. Sepala ac tepala caesia parce atropurpureo guttulata; labellum citrinum. Wir fanden diese Art zunachst im December 1853 in Herrn Hofrath KeiFs Garten zu Leip- zig, cultivirt von Herrn Tube. Auch aus dem Schoneberger Garten erhielten wir dieselbe. Pseudobulben klein, hochstens IY2Z0II hoch, bisweilen eben so breit. Im Umriss erschei- nen sie langlich eiformig, bald schmaler, bald breiter, zweischneidig, gedruckt, auf jeder Flache r mil einer langern Langsrippe und zwei seitlich vertieften Linien; an Farbe sind sie blassgrun obne alle wellige Fleckung. Die Blatter sind schmal, zungig lineal, am Grunde verschmalert, oben mehr oder weniger allmalig spitz , an dem noch schwachen Exemplare bis 6 ZoU lang und y, bis Einen Zoll in der Mitte breit, je zwei auf dem Gipfel des Bulbus. Der vorliegende Bluthen- stiel ist spannenlang, so stark wie eine Sperlingsspule, starr, braun mit grunen Flecken, spar- sam mit kurzen und engen Scheiden besetzt. Die Traube hat vier, von einander ziemlich enl- F fernt stchende Bluthen, so gross, wie die der grossen Formen des Oncidium pelicanum Mart. Die scheidigen Deckblatler sind dunn, zart, fein zugespitzt, sehr kurz. Die Sepalen und Tepa- len langlich, am Grunde keilformig, sehr fein gespitzt, bier und da bisweilen wellenrandig. Zu- erst war nur das oberste HuUblatt zuruckgeschlagen, zuletzt rollten sich alle Sepalen und Tepa- len um, so dass man eben nur die Lippe von vorn offen sah. Diese verbreitet sich am Grunde jederseits in ein abgestutztes, kurzes, niedrig viereckiges (oblonges), schmales Oehrchen, von L da verschmalert sie sich ganz plotzlich und jederseits unter einem einspringenden rechten Win- kel zu dem breit linealen Nagel des Hauptstucks der Lippe, welcher eben so plotzlich zu dem r grossen, abgestutzt vicreckigen Mittellappen sich ausbreitet, der vorn gerundet, in der Mitte durch eine einspringende, stumpfwinkelige Bucht zweilappig wird. Am Grunde zwiscben den Oehrchen sitzt ein scliAvieliger Buckel, der auf seiner ganzen Flache durch seine Zellenspitzen sammtig erscheint. Nach vorn geht er in zwei solche lineale Schenkel aus: zwischen ihnen am Grunde eine Vertiefung; uber ihnen eine Spitze; seillicb und oben jederseits einige warzige Spitzchen, ft 95 Die Saule nur wenig gekrummt. Die hautigen Flugel sind beilformig, oben etwas spitz oder audi slumpf,,an den Seiten schwach gelappt. Der Saum der Narbengrube voHig unversehrt. Die Tafel unter der Narbe in der Mitte furchig verlieft, beiderseils trapezoidisch vorspringend. Die Anthere kegelformig, der Narbenfortsatz kurz. Die Sepalen und Tcpalen matt laucbgriin; die braunen Flecken hier und da regeDos zerstreut, am Rande verwaschen. Die Lippe schon hochgelb ohne Abzeichnung. Die Saule gelblich, am RQcken grun; der Staubbeutel dunkolgelb. Tafel 36. IL 1. Die Pflanze — nach unserer Originalzeichnung, die sebon in Rcgel's Gar- tenflora publicirt wurde. 2. Lippenscbwiele von vorn +. 3. Dieselbe seitlich +. Tafel 37- Epidendram frnteiL Rclib. ftl (Euepidendrum.) Aff. Epidendro frigido Linden! paniculae distichae (nee secundae) rhachi tereliuscula (nee ancipiti), ramulis abbreviatis, labello obtuse rbombeo. Caulis ultra' pedalis calamo gryphino crassior. Foliorum vaginae valde el rude arpophyl- laceae praesertim in parte sublaminari. Laminae oblongoligulatae apice attenualae obtuse acutac, sex — septempollicares, pollicem latae. Pedunculi rami primarii a vaginis byalinis nunc olilique insertis, triangulis, apiculatis fulti, octo, deflexo ramulosi. Ramuli carnosi, bracteis triangulis distichis abbreviatis vestiti. Ovaria oblonga seu prope sphaerica , aptera bacciformia , forsan succulenta, sed more consueto dehiscentia. Perigonium carnosum. Sepaium summum Iri- angulum. Sepala lateralia oblique triangula nervo medio carinato. Tepala linearia. Labelli linea media carinata. Gynostemium longius, quam illud Epidendri frigidi. Diese Pflanze fanden wir in einem einzigen, meist fruchltragenden Exemplare in dem Pa- von'schen Herbarium des Boisisier'schen Museums. Alle naliern Angaben fehlen , doch ist cs anzunehmen, dass diese Art aus den Hochgebirgen Neu-Granada's oder Peru's herstammen muss. Stangel stielrundlich, mehr als Einen Fuss hoch, dicker ais eine Greifenspule. Blattscbeideri stark nervig, besonders unter der Blattplatte sebr rauh. Platte langlich zungenformig, an der Spitze verschtnaiert, stumpf gespitzt, 6 — 8 Zoll lang, unlen Einen Zoll brcit. Seitenzweige des Bluthenstiels von schief eingefiigten, spitz dreieckigen, hautigen Scheiden gestutzl; acht; herab- gebogen, verzweigt. Zweiglein fleischig, mit zweizeiligen, dreieckigen, kurzen Deckblallern. Fruchlknoten langlich oder kugelig, flugellos, fleischig, allein auf gewohnliche Weise aufspringcnd. Hulle fleischig. Oberes Sepaium dreieckig. SeitUche Sepalen schief dreieckig, ^fittel^e^v Kiel tragend. Tepaien lineal. Lippe rautenf5rmig, auf Mittellinie gekiell. Saule langer, als bei Epi- dendrum frigidum. Tafel 37. Stangel. 1. Lippe und Saule oberseils +. 2. Dieselben nebsl Sepalen seit- lich +. \ 96 W- ^ i Zu Tafel 38. I. 1 — 5. Gentropetalnm Lindl Sert sub Tab. 21. (1839,) Genus affine Nasoniae Lindl. caudicula filiformi arcuata utrinque basin usque libera apice pollinia gemina sphaerica ferente. — Sepala triangulo lancea dorso carinata. Tepala oblonga acuta. Labellum flabeliatum ungue cum gynostemii alls connato. (Supra basin tuberculatum.) Gynoslemium petaloideum convolutum. Androclinii cucullus maximus et latera alata basin usque. Rostellum sub cucullo proclive fovea supposita basi marginafa. Anlhera de vertice interno cucuUi descendens. 1) C. distichum Lindl. 1. c-: foliis compresso ancipitibus falcatis acutis, perigonio carnosulo membranaceo, labelli venis ramosis, appendice ligulala excavata, Flores lutei. Chachapoyas Matthews! (Hab. sp. sice, el ic. ab ill. Lindl, dat.) 4 2) C. Warscewiczii Rchb. fil. in v. Mohl und v. Schlechtendal Bot. Zeit. 1852. 706: foliis teretiusculis obtusis, perigonio hyalino, labelli venis simplicibus, appendice parva denti- formi. — (? „Centropetalum distichum. Forma alpeslris foliis floribusque minoribus. In montibus, Loxa." Lindl, in Benth. Fl. Hartweg, 150. 1844.)— Flores sanguinei: gynostemio paUido. Loxa. De Warscewicz! (Hab. sp. sice.) Tafel 38. L 1 — 5 Centropetalnni Warscevriczii Rchb. fiL Diagnosin et citata cf. supra. Caules erect! dense et distiche foliosi. Vaginae nervosae margine microscopice denticu- latae Foha lineari teretiuscula obtusissima acuta (nee mucronata uti ilia Cenlropetali distichi) superne subtiliter canaliculala, canali carinulis antrorsum microscopice denticulatis cincto: basi bene canaliculata, Flores in axillis foliorum ex spathis geminis hyalinis; solitarii, Pedunculi elongati. Ovarium Iripterum. Sepala triangula acuta, extus linea media carinata, lateralia ima basi invicem et cum labelli basi connata, Tepala oblonga apiculata. Labellum infra medium gynostemium adnalum , rhotnbeum , apice emarginatum , bine inde apice lobulatum appendice baseos dentiformi. Androclinii limbus lobulalus, subtiliter denticulatus. Flores adeo purpurei ,,uti Achimenum quarundam", E Diese Art entdeckte Herr v. Warscewicz auf den Alpen Loxa's, wo sie mil HofmeisterelJa eumicroscopica vorkommt: Derselbe fand sie sehr wohlriechend. Stangel aufrechi, dicht und zweizeilig beblattert. Blatter linealstielrundlich, sehr stumpf gespilzt (nicht dolchspitzig, wie die des Centropetalum distichum Lindl.), obenhin fein riiinig und am Rande der Rinne mikroskopisch gezahnelt; am Grunde stark rinnig. Bluthen aus den Achseln der Blatter, aus zwei hauligen, hellen Scheiden; einzeln. Blutheastiele lang. Frucht- knolen dreiflugelig. Sepalen spitz dreieckig, auf Mittellinie aussen gekieit; seilliche am Grunde unter einander und mil Lippengrund verwachsen. Tepalen langlich mit Spilze. Lippe unter der ^ 97 Mitte der Saule angewachsen, rautenformig, Spitze ausgerandel, hier und da gelappt; am Grunde ein Zahnchen. Saum des Androclinium lappig, fein gezahnelt. Bluthen so lief purpurn, wie die gewisser Achimenes Arten. Tafel 38. I. Stangel. 1. Lippe und Saule seitlich +. 2. Seitliche Sepalen +. 3. Sfaub- + , 4. PolJinarium 4- + Zu Tafel 38 IL 6 — U. III. 15 — 20. IVasonia LindL Id Benth. PL Hartweg. p. 150 sqq Genus affine Cenlropetalo caudiculis ima basi connatis, polliniis in quovis crure solilariis Reliqua praecedentis generis. A. Androclinium alatum. aa. Disepala: sepala lateralia a basi medium usque coalita. I 1) N. punctata Lindi. 1. c. labelli panduriformis obtusi disco lamellalo, lamella obtuse emarginala, retrorsa. — Planta humilis, tri-quadripoUicaris. Folia lanceolala acute falcata (com- plicata?); vaginarum limbus minutissime microscopico denticulalus. Flores axillares (purpurei?). Sepalum dorsale ovale obtusiusculum. Sepala lateralia apicibus ligulatis obtuse acutis libera: omnia supra nervum medium carinala, nervo lateralium sepalorum basi connato. Tepala ovalia obtusa acuta majora. Labellum supra descriptum ungue basilari gynostemii cum basi connatum. Gynostemii cucullus obtuse trilobus, lobis minute denticulatis. — In montibus EI Sisme Hartvveg 841! npc 1416!! (Hab. sp. sice.) bb. Trisepalae- I w cor- diformi, nervis baseos carinulalis callo bilobulo anteposito. Cf. infra. (Hab. sp. sice.) 3) N. Myrtilius Rchb. fil. in Seemann Bonplandia III. 1855: labello lanceo acuto ante basin bifalculato. Cf. infra. (Vidi sp. sice, in museo ill. Boiss.) 4) N. Hartwegii: labello ligulato sigmoideo aeuto medio carinulis elevalulis semiovatis humillimis. — „Nasonia punctata" Lindl.! in sebeda 1416! (autograpba). Planta validior, ar- cuala, ascendens, usque sexpollicaris ex vaginis anliquis nunc caules novos prodens. Vaginae bene nervosae margine minute denliculatae. Laminae lanceolalae aculae (perpendiculares, pla- nae in sicca) superficie superior! carinulato favosae (an ex siccatione?). Racemi axillares uni biflori. Bracleae triangulae carinatae (siccae cinnabarinae). Pedicelli longe exserti, in ovaria triptera in sepalorum confiniis abrupte abeunles. Sepala Iriangula acuminata supra nervos me- dics carinala. Tepala oblongo lanceolala apiculata. Labellum ima basi minute saccalo excavatum, dein cum undulatione utrinque inflexum, tandem longe lanceolalum. Gynostemii ala triloba, lobis lateralibus ^abruptis. Anthera de vertice descendens usque ad rostellum medianum. Cucullus sub fovea connalus supra basin cum labelli saccule confluens. Capsula .spbaerica triptera. Hartweg 1416! (Hab. .sp. sice, et exam, in Mus. Berol. et Boi.ss.) 13 98 % tt B. Androclinium apterum. 5) N. sanguinea Lindl. Orch. Lind. 18. N. 93. Caulis erectus. Folia recta carnosa. Flores quam in Nasonia punctata minores. Labellum aculum. Androclininm inlegerrimum. Flores intense flavi. — On the slope of Tolima 6000' February 1843. Linden 1274. (Nobis nee visa nee intellecta cum androclinium aplerum forsan direclionem antherae valde mutare debeat). Clavis generis. Androclinium alatum. Sepala lateralia semiconnata N. punctata Lindl. Sepala lateralia libera. Labellum cordiforme N. ionanthera Rchb. fil. Wrzw. Labellum lanceum acutum. basi bifalculatura, foliis ovatis . . . N- Myrtillus Rchb. fil. medio carinulis geminis semiovatis, foliis lanceolatis . N. Hartwegii Rchb. fil. Androclinium apterum N. sanguinea Lindl. Tafel 38. II. 6 — U. IVasonia ionanthera Rchb. fil. Wrsicz Androclinio alato, sepahs liberis, labelli cordiformis nervis baseos carinulalis anleposito callo bilobulo. 4 Centropelalum disticbum. Skinner in Orchid. Warsz. publice vend. Nasonia ionanthera Rchb. fiL Warsz. in Seemann Bonplandia. 11. 99. \ Ascendens. Basi ex vaginis vetustis rudibus radicans. Folia carnosissima, incurva, an- cipitia, basi per medium carinata, superne inter ulrumque limbum carinatum canaliculala. Ra- cemi uniflori. Bracteae triangulae membranaceae carinatae pedicellis breviores, Pedicelli sensim ■ Irigoni in ovaria triptera transeunles. Flores illos Nasoniae punclatae supei-antes. Mentulum parvum, sed bene conspicuum. Sepala triangula, dorsi linea media carinata. Tepala oblonga acuta. Labellum ima basi cum angulis descendentibus gynoslemii connatum; lamina libera triangula, laleribus posticis rotundatis cordiformis; nervi baseos medii incrassato carinulali: an- teposilus callus anceps triangulus apice bilobulus parvulus. Androclinii cucullus cum alis late- ralibus subintegerrimus. Anthera alato triangula. Caudicula profunda bipartila ima basi supra glandulam cordiformem connala. Flores cinnabarini : anthera intensissime nigroviolacea. Diese Pflanze sammelte Herr v. Warscewicz auf den Hochgebirgen Peru's (zweite Reise). Aufsteigend. Am Grunde aus alien Scheiden wurzelnd. Blatter sehr fleischig, krumm, zweischneidig, vom Grunde durch Milte gekielt, dann rinnig. Trauben einbliithig. Deckblatter dreieckig spitz, haulig, auf MiLtellinie gekielt, kurzer als Bluthenslielchen. Diese allmahlig drei- schneidig in den dreiflugligen Fruchtknoten ubergehend- Blulhen grosser, als die der Nasonia punctata. Kinn sehr klein, doch deullich sichtbar. Sepalen dreieckig, auf Mittellinie gekielt. Tepalen langlich spitz. Lippe an tiefslem Grunde mit den berabsteigenden Kanlen der Saule verwachsen. Freie Platte dreieckig, Hinterecken gerundet; Nerven am Grunde erhaben, vor ihnen eine dreieckige zweilappige kleine Schwiele, Kappe des Androclinium nebst seitlichen Flugeln fast unversehrt. Staubbeulel eiformig dreieckig. Caudicula lief zweitheilig und am 99 tiefsten Grunde uber herzformiger Glandula verwachsen. Bluthen nieniiigroth ; Anlhere lief veilchenblau. Tafel 38. II. Pflanze. 6. Bluthe seitlich ohne Sepalen und Tepalen. 7. Lippe ausge- breitet +. 8. Saule ausgebreitet -|- • 9- Narbendecke (Rostellum) seitlich +. 10. Slaub- beutel von oben +. M, Derselbe von unten +• ^2. 13. Pollinarium von voni +. li.Das- selbe seitlich. Tafel 38. III. 15 — 20. IVasonia Myrtillas Rchb* ///. Diagnosin of. supra. Caulis ascendens tri -quadripollicaris. Vaginae alratae. Foha ovata apiculata cum vaginis margine cartilagineo denticulalo marginata; superne impresse favosa (ex siccando?), PeduncuH bibracteali. Bracteae triangulae aculae parvae. Pedicellus cum ovario violaceo tripterus. Se- pala iineari triangula dorso carinata; lateralia labello supposita- Tepala oblongolanceolata obtuse acuta. Labellum lanceoligulatum acutuni basi cum gynostemio connatum; lamellae geminae acutae parvae in medio. Androclinii cucullus bene lobatus et gynostemium utrinque descendenti ala- tum. Anthera oblonga apice retusa. Caudiculae supra basin connalae, reclae. Glandula pandu- rata utrinque acuta. Flos purpureus (siccus). From woods near Paslo rare. Septbr. 1845. Jameson 442. In Herrn Boissier's Herbar. Stangel aufsteigend, drei- bis vierzollig. Trockne Scheiden schwarzlich. Blatter eiformig mit Spitzchen, nebst l^cheiden knorplig gezahnelt und gerandet, obenhin grubig (vom Trockncn?). Bliilhenstiele mit zwei Deckblaltern. Diese dreieckig spitz, klein. Bluthcnstiele und violette Fruchl- knolen dreifluglig. Sepalen linealdreieckig, auf Rucken gekielt; seitliche unter der Lippe. Tepalen ianglichlanzettlich, stumpf gespilzt. Lippe lanzettlichlineal spitz, am Grunde mit Saule ver- wachsen: zwei spitze kleine Lamellen auf Milte. Kappe des Androclinium deullich gelappt, die Saule beiderseits herablaufend geflugelt. Staubbeutel langlich, vorn geslulzt. Caudiculae uber Grund verwachsen, ob gerade? Glandula geigenformig, beiderseits spitz. Bluthe purpurn. Tafel 38. UL Pflanze des Boissier'schen Herbars. 15. Lippe und Saule nebst Frucht- knoten seitlich -|-. + + . 18. Polli- + . 19. Deckblall +. 20. Blalt + Zu Tafel 39. 40. Lockhartia HcM>k. Hook B. Mag. 18t7. t. 2715 PoUinia pyriformiclavata sessilia in glandula ovata parva: quo charactere deficiente Lock- hartia esset inter Oncidia, quod Aporum inter Dendrobia. „Fernandezia fl. Peruv." Lindl. Orch. 1832^1833. 207. Cf. tamen Prodr. Peruv. Tab. XXYIL: icones sunt Centropetali et Dichaeae, unde patel, Hookcrianum genus esse praeferendum. 13* 400 A. Labellum flahellatum apice quadrilobum, i) L. acuta Rchb. fil. in v. Mohl und v. Schlechtendal Bot. Zeit. 1852. 767: labelli lobo medio ligulato emarginato, lobis lateralibus dentiformibus antrorsis. Fernandezia acuta Lindl. Bot. Reg. XXI. 1836. t. 1806! Folia acutala. Panicula pluriflora (terminalis), Bracteae ovatae aculae. Flores longe pedicellati. Sepala ac tepala majora ovata acuta. Labelli basis glome- rulo pulvinato onusta ac discus antepositus velutinus apice medio bilobulus. Alae gynoste- mii triangulae lobulalae apice muticae. Trinitatis ins. imp. Knight. 2) L. pallida Rchb. fil. in Seemann Bonplandia II. 14: labelli lobo medio bipartito, partitionibus ligulatis obtusis, lobis lateralibus obtusatis. Cf. infra. (V. v. c. et hab. sp. s.) B. Labellum bast trilobum. A. Lobi Jaterales seraiovali. J 3) L. parthenocomos Rchb. fil. in v. Mohl und v. Schlechtendal Bot. Zeit. 1852. 767. Fernandezia parthenocomos Rchb. lil. 1. c. 639. Cf. infra. Flores -vitellini el ochracei. (V. v. c. et hab. sp. sice.) Var. purpurata Rchb. fil. in Seemann Bonplandia III. 215: labello ac gynostemio purpureo guttatis. (V. V. c. et hab. sp, sice.) - J I B. Lobi lateralcs trianguU abbreviati. 4) L. elegans Hook. B. Mag. 2715: ligula multi squamoso papulosa supra labelli discum, gynostemii alis dolabriformibus denticulatis. Fernandezia elegans Lodd. Bot. Cab. 1214. Lindl. Orch. 207. Caulis 4 — 6 pollicaris erectus. Foha triangula apice obtuse retusula, abbreviata. Pe- dunculi uni-bitlori, Bracteae ovato triangulae cordatae abbreviatae. Sepala ac tepala ovata apiculata abbreviata. Labelli lobi postici lineari trianguli abbreviati, lobus medius productus ligulatus, denticulatus: callus baseos depressus carnosus per medium transverse sulcatus, crenu- latus, discus lobi medii dense squamulosus transverso cristulatus, cristulae bi — trilobulae. Gyno- stemii alae subquadratae extrorse denticulatae (ad viv.). Flores aurei purpureo guttulati super labium alasque. — Ex Trinitatis insula advecta fuisse dicitur. Inter icones Orchidearum Cara- casanarum a cl. Lansberg missas adest icon huic simillima, forsan eadem. Para et Rio Negro de Martins! (V. v. c. et hab. sp. sice.) Obs. In herbario Lessertiano adest specimen non floridum huic ceterum simile; foliis taraen arctioribus: Teoxomulco Mexici de Karwinskil 5) L. Weigelti Rchb. MSS. 1827. et Rchb. fil. in v. Mohl und v. Schlechtendal Bot. Zeit. 1852. 767: ligula paucisquamosa super discum apice bidentata, gynostemii alis triangulis superne denticulatis. Cf. infra. (Hab. sp. sice.) C. Lobi laterales lineares elongati. 6) L. micrantha Rchb. fil. 1. c. 768: lobo medio rhombeo apice bidentato. Cf. infra. „F. elegans Lodd." Lindl. in Hook. B. Journ. I. 5. (Hab. sp. sice.) 7) L. mirabilis: lobo medio ligulato apice reniformi bilobo. Oncidium rairabile Rchb. fil. 1, c. 697. Lindl. fol. VL VII. Oncidium p. 12. Cf. infra. (Hab. florem sice.) 8) L. Oerstedii: lobo medio ligulato apice cuneato dilatato bilobo. L.? Oerstedii Rchb. fil. 1. c- 767. Cf. infra. (Hab. sp. sice, et icon, a cl. Oersted conf.j 101 Fernandezia robusta Klotzsch in hort. Jeiiisch, 9) L. lunifera Rchb. fil. 1. c. 767: lobo medio quadrilobo, lobis lateralibus poslicis ob- tusangulis, sinu interjecto magno, tepalis ligulatis, alis triangulis retusis quadratisve. Fernandezia XXV. 1839. Misc. 147. Cf. infra. (Hab. sp. sice, et vid. viv. c.) 10) L. goyazensis Rchb fil, 1. c. 768: lobo nnedio quadrilobo, lobis lateralibus magis anticis; lobis mediis angustioribus, tepalis ovatis, alis angiilatis superne denliculatis. An var. praecedentis? Cf. infra. (Vid. sp, sice.) Species obscurissima et ob florum defectum non recognoscenda, igitur delenda. F f Fernandezia longifolia Lindl. Orch. Lind. p. 13: „ foliis lanceolatis acuminatis, elon- gatis, corymbo paucifloro sessili conlracto longioribus. A yellow flowered epiphyte from the neighbourhood of Venezuela in the province of Merida, at the height of 5000'. Jul. 1842. (N. 660.) Flower structure unknown to me," Habemus iconem in horto Lindeniano confeclam Lockharliae cujusdam venezolanae, „Fernan- dezia longifolia Lindl." dictae, quae forsan eadem est, cujus iconem transmisil dom. Lansberg: distat inflorescentiis folia excedentibus. „ Fernandezia obtusa Lindl." in Linden Catal. quid ? A. B. Clavts generis. Labellum flabellatum apice quadrilobum. <. Lobi laterales antrorsi dentiformes L. acuta Rchb. fiL 2. Lobi laterales divaricati obtusi L. pallida Rchb. fil. Labellum basi trilobum. 4. Lobi laterales semiovati - L. parthenocomos Rchb. fiL 2. Lobi laterales trianguli abbreviati. a. Ligula multipapuloso squamata apice obtusa in labelli disco; alae dolabrifornes » L. elegans Hook. b. Ligula paucipapulata apice bidentata in labelli disco; alae trian- gulae ' • L. Weigelti Rchb. Rchb. fiL 3. Lobi laterales lineares elongali. a. Lobus medius rhombeus apice bidentatus L. micrantha Rchb. fil. _[ b. Lobus medius Ugulatus apice dilatalus : aa. apice reniformis bilobus L. mirabilis Rchb. fil. bb. apice cuneato dilatalus bilobus - L. Oerstedii Rchb. fiL c. Lobus medius lateribus quadrilobulus. aa, Lobuli laterales postice sinu interjecto magno ante lobulos an- ticos; tepala ligulata * L. lunifera Rchb. fil. bb. Lobuli laterales apicem labelli versus siti, tepala ovata L. goyazensis Rchb. fil. -102 Tafel 39. I. 1 — 4. Lockhartia pallida Rchb. fil. Diagn. et ciL. cf. supra. Erecta. Folia angusta triangula obtuse acuta inflexa apiculo nunc introrso glauca. Pani- culae axillares subterminalesque subdicholomae gracillimae, axillares gratiose deflexae; interno- diis elongatis. Bracteae ovatae acutae cordatae amplexicaules. Sepala elliplica, tepala ovata. Labellum basi oblongo cuneatum dein dilatatum trilobura: lobi laterales obtusanguli divaricato extrorsi, lobus medius omnino bipartitus, partitionibus obtusangulis; seu ligulatus bilobus eleva- tione puberula antice biloba in dimidio basilari; fasciculus papillosus gynostemii pedi anlepo- situs. Gynostemii alae semiovatae apice libero denticulatae. Color florum pallide ochraceus; pulvinari baseos aurantiaco. An nil minus praecedentis varielas? Wir erhielten diese Art zuert aus Herrn Keferstein's Garten zu KroUwitz: dieselbe ^^a^ von Port Chagres durch Herrn Dr. Med. Behr eingesendet worden. Aus Columbien spater: Wagener! Wagene Aufrecht. Blatter schmal dreieckig mit eingebogener Spitze, seegrun. Rispen achselstandig Oder ziemiich endstandig, etwas dichotom, sehr schlank, die achselstandigen herabgebogen. In- ternodien und gestielte Fruchlknolen gestreckt. Deckblatter eiformig spitz, herzformig, stangel- umfassend. Sepalen elliptisch. Tepalen eiformig. Lippe am Grunde langlich keilformig, dann ausgebreitet, dreilappig, seilliche Lappen stumpfeckig nach aussen gerichtet, Mittellappen zwei- theilig mil stumpfeckigen Abtbeilungen oder zungenformig zweilappig mit sammtartiger vorn ausge- randeter Erhabenbeit auf hinlerer Halfte und einem kleinen orangegelben Papillenbiischel vor dem Fuss der Saule. Saulenflugel halbeiformig, oben gezahnelt. Bluthen blass weissgelb. Ob Abart der Lockhartia acuta Rchb. fil, die wir nie sahen? Tafel 39. I. Stangel noch lebender Pflanze. <. Bluthe +. 2. Unterer Theil der Lippe +. 3 Sai,ie -\-. 4. Dieselbe seitlich +. J J Tafel 39. U. liockhartia goyazensis Rchb, fiL Diagiiosin et citata cf. supra. Caulis spilhamaeus; erectus. Folia ensiformia obtusata, producta, subpoHicaria. Pedun- culus axillaris ''abbreviatus, ramosulus. Bracteae oblongae acutae membranaceae nervo dorsali valde carinatae. Flores illis Lockbartiae acutae Rcbb. fil. aequates- Sepala et tepala oblongo cuneata acuta, tepala magis flabellata subrelusa. Labelli lobi postici lineari falcati divaricati, portio antica quadrilobata: lobuli laterales obtusanguli anLici, lobus medius sinubus parvis distinctus emarginatus aequilatus linea triangula angulo anlrorsa in basi, papulae plurimae per discum. Gynostemii alae abbreviatae superne relusae denticulatae. Goyaz Gardner 4360! Stangel spannenhoch, aufrecht. Blatter schwerdtfomig stumpflich, abstehend, ziemiich zoll- lang. Bluthenstiel kurz, etwas verzweigt. Deckblatter langlich spitz, haulig: Mittejnerv stark ^ 103 I gekielt. Bliithen denen der Lockliartia acuta gleich gross. Sepaien langlich keilformig spitz 4 Tepalen facherfomig, etwas gestutzL SeilJiche hinlere Lippenlappen abstehend, Hnealsichclformig; Mitteltheil mit vier Lappen : die seillichen ziemlich vorn, slumpfeckig, wenlg abslehcnd, von den vordern durch slumpfe Buchlen gelrennt, vorigen von gleicher Breite; am Grnnde eine dreieckige nach vorn spitze Leiste vor der Saule und viele Scliuppchen und Leislclien auf der Sclieibe 4 der Lippe. SSuIenflugel kurz, Spitze nach vorn gekehrt, oberscits gczahnelt. Tafel 39. 11. Stangel. 5. Lippe +. 6. Obres Sepalum +. 7. Saule seillich +• \ Tafel 39. Ill 8-12. liockhartia Innifera lirl^L fil. Diagnosin el synonyma cf. supra. Caulis erectus. Folia ensiformia triangula obtuse acuta arcta. Pedunculus pauciflorus folia vix excedens. Bracteae cucullato triangulae acutae. Ovarium pedicellalum bracteam longissime excedens. Sepala oblonga apiculata tandem reversa. Tepala linear! ligulala apice nunc emar- ginalula. Labelli laciniae posticae lineares basi antica subsemicordatae; lamina quadrilobula, lobuli postici obtuse trianguli sinu magno ab anticis profunde divisis lobulatis latioribus divisi; callus cordiformis in ima basi, squamulae plurimae per totum discum. Gynostemii alae lato triangulae apice basilari sen retuso quadratulae. Color citrinus maculis purpureis super labelli discum ac in alarum basibus. ^ Diese Art wurde von Herrn Baron von Descourlilz nachst Bananal in Brasilien entdcckl („Epidendre anthropomorphe"), wo sie sehr gemein sein soil. Derselbe vergleicht die Buschel, die sie auf den Baumen bildet, mit Buchsbaum. Spater bJulile sie bei den Ilcrrn Loddiges. Nach Herrn Professor Lindley sammelte sie Herr Hofrath v. Martius* um Ilheos in Waldern. Aiis Peru wurde sie in den Garten des Herrn Senator Jenisch eingefuhrt, culLivirt von Herrn Kramer (Fernandezia robusta Klotzsch). Unsere Abbildung nach der Pflanze aus dem grallich Thun- Hohenstein'schen Garten zu Tetschen, cultivirt vom Herrn Schlossgartner Josst. Auch ans Herrn Van Houtle's Garten von Herrn Kegel mitgetheiU. Stangel aufrecht. Blatter schwerdtformig dreieckig, slumpf gespilzt, eng bei cinander. Bluthenstiel wenigbluthig, kaum langer, als Blatter. Deckblatter kappig dreieckig, spitz. Ge- stielte Fruchtknoten viel langer, als Deckblatter. Sepaien langlich gespitzt, endlicli zuruckge- schlagen. Tepalen linealzungig, an der Spitze bisweilen etwas ausgerandel. Hinlere Lippcn- abschnitte lineal, an dem Grunde vorn etwas halbherzformig; die Platte mit vier LSppchen, von denen die hintern stumpfeckigen von den vordern gelappten breitern durch eine grosse Bucht setrennt sind. Am Grunde vor der Saule eine herzKirmige Schwiele; auf der Scheibe zaliftreicbe Warzchen und Schuppchen. Farbe hochgelb mit Purpurilecken auf Lippe und am Grunde der dreieckigen oder gestutzt viereckigen Saulenflugel. Tafel 39. HT. Stangel. 8. Blulhe von vorn — Sepaien fehlen +. 9. Saule von vorn +. 4 0. Saule von oben -f . K\. Saule seillich +. 12. Pollinarium +. 104 Tafel 40. I. 1 — 2 Lockhartia Weigelti Rclib. Rchb. fil. Diagnosin cf. supra. Caiiles erecti usque pedales. Folia equilantia breve triangulo ensata, apice retusa obtusa prope imbricantia. Racemi pauciflori abbreviati. Bracteae ovatae acutae hyalinae. Sepala ac lepala obovata aeutiuscula subaequaUa. Labelli lobi postici falcalo trianguli divaricati abbreviati, lobus medius lalo bgulatus apice emarginatus, margine denticulatus ; callus utrinque et antice emarginatus in basi; lamina anterior apice bidentata lateribus serrulata, per discum pauciden- tigera. Gynostemii alae obtuse triangulae superne serrulalae. In Surinam von Weigelt! entdeckt und von der Mehrzahl der nachfolgenden Reisenden gesammelt: so Hoslmann 366!. „In sylvis prope Vaderzorg" Kegel! 628!. „P1. Berg, en Dal. Surin. sup. In Crescentia Cujete" Wullschlagel \ Stangel aufrecht bis fusshoch. Blatter kurz dreieckig schwerdtformig , an der Spitze stumpf bulbis ovatis, apice attenuatis, longitudinaliter sulcatis, squamis membranaceis ovaU* lanceolatis acuminatis alutaceis minulissime nigro punclulatis obduclis, apice monopliyllis; foliis ovalibus utrinque attenuatis membranaceo eoriaceis rigidis plicatis quinque — seplcmnerviis longe petio- latis; bracteis pallidis germine acuminato subduplo brcvioribus; perigonii foliolis sordide albidis, exierioribus majoribus patentibus, margine revolulis, apice rellcxis; inlerioribus acuminatissimis undulatis reflexis, hypochilio sessili glob'oso lutescenti candido, extus nitido, intus glabcrrimo ol unidentato usque ad dentem profunde sulcato, epichilio late ovato acufo antice minulissime rubro punctulato incrassato, dorso concavo albido cornubus acutissimis incurvis, denle brevi inter curnua antice instructo; columna late alata basi unguiculata". Chiriqui de Warscewicz. Floruit apud hortul. Mathieu Berolini Julio exeunte 1852. (Hab. sp. sice, c.) ^, Epkhilium retuso tridentatim. 9) St- Martiana Bateman in Lindl. Bot. Reg. 1840. Misc. 109: bypochilio brevi am- cosemigloboso, nunc didymo, . utroque margine bicarinato, pectore argutiusculo, canali amplo, cornubus ancipitibus, epichilio ligulato apice retuso subaequaliter tridentalo. tej»atis oblongo ligu- latis, gynostemio prope aptero et exalulato, velutino. Bafeman Orch. Mex. Guat. f. 27. Lindl. Bot. Reg. 1843. XXIX. t. 44, (var. bicolor.). Stanhopea velata Morren Ann. Gand. t. 153. jk33.1 Stanhopea implicata Westcott Hort. fid. Lindl. Folia. Perigonium albidum sen flaveolo album, purpureo maculatum. Spica vulgo biflora. Bracleae ovariis aequales. Epichilium ac cornua prope eadem, quae in Stanhopea tricorni Lindl. Mexico „Karwinski, Galeolli** fidrv ill. Lindl. (Vid. V. c. et hab. sp. sice, c.) 7. Epichilium acute ac manifcsle irideniaium. aa. Gynostemium prope aplcrum. 10) St. Devoniensis Lind. Sert. Orch. t. 1. (epichilio integro) : hypochilio ^doboso aii- trorso pectore obtusato, utrinque unicarinato, canah angusto, cornubus lereUu?=culis, epichili obtusangulo rhombeo apice tridentato, tepalis oblongo ligulatis, gynostemio gracili exalulato. Lindl. Bot. Reg. XXX. 4843. Note 44. Van Houttc Flore des Serres 974. Perigonium flaveo- lum atropurpureo pantherinum, valde odorura. Dimidium inferius hypochilii vulgo atroi»urpureum. Spieae biflorae. Bracteae ovariis paulo breviores. Mexico? (Vid. v c. el hab. sp. sice, c.) 41) St. saccata Bateman Orch. Mex. Guat. t. 15: recedit h\7)0chilii sacco nequnli ncr an- trorso, pectore non signato, canali subnuUo, cornubus ancipili compressis. — Klores flavidi brunneo punctulati. Spica tri — quadriflora. Bracteae vulgo ovariis dimidio breviores. Guatemala fid. domin. Skinner. (Vid. v. c. et hab. sp. sice, c.) 120 ^p. Gynostemium manifeste alatum. 12) St. Marshii: aff. St. Devoniensi hypochilio graciliori, peclore saccalo antrorso, carinis geminis utrinque> canali . . . . , cornubus teretiusculis, epichilii obtrianguli dentibus ternis aequa- libus, tepalis oblongis, gynostemii alls semiovalis in dimidio anteriore, alulis obtusalis. Perigonium album dictum, nisi egregie fallimur. Pedunculus plurivaginatus, biflorus (unus tantum servalus flos). Bractea ovario brevi aequalis. Flos magnitudine illius Stanhopeae insignis. (Hab. sp. sice. c. ex horl. Pescatore a cl. Luddemann.) 13) St. tigrina Bateman Orch. Mex. Guat. t. 7: bypochilio bene semigloboso ulrinque carinato, canali bene aperto, cornubus subcompressis, epichilio ovate apice subaequaliter tridentato, tepalis ligulatis acutis, gynostemio late semiobiongo alato, apice (prope exalulato) ac basi ex- ceptis. Bot. Reg. XXV. 1839. 12. Bot. Mag. 4197. Van Houtte Flore des Serres VII. 713— 715. „St. tigrina superba." Morren Ann. Gand 21, (var. alroviolacea perigonio apicibus tantum ac limbo flaveolis). Coalzonte Coxoahill seu Lyncea. Hernandez Thesaurus rer. Med. Nov. Hisp. 266. Anguloa Hernandezii Kunth Synopsis 1. 322. Maxillaria lyncea L. 0. 151. Stanhopea ex- pansa Hort. Stanhopea tigrina lutescens. Gardn, Chron. 1851. 611. (Flowers brilliant yellow, inclining to orange, larger and handsomer, than those of any other kind.) — Pedunculus bi- florus. Bracteae ovariis subbreviores, Flores longe maximi; flavidi atroviolaceo tigrati seu prope toti atroviolacei. Hypochilii nucha valde papulosa. Odor gravissimus — Mexico Ruiz ei Pavon! Xalapa ibidem Henchman fid. ill. Lindley. (Vid. v. c. et sice. sp. et c.) EBB. Hyp och ilium cymbiforme. I. Epichilium simpliciter acutum. 14) St. oculata L. 0. 158: hypochilio utrinque bicarinato, capite semilunato, peclore arguto, canali angusto, cornubus semiterelibus , epichilio ovato acuto, tepalis ligulalis acutis, gynostemii alis semioblongis ante alulas acutas constriclis, dimidio inferior! gynostemii aptero. Lindl. Bot. Reg. 1800. Ceratochilus oculatus Loddig. Bot. Cab. 1764. Stanhopea Lindleyi Zuc- carini et Stanhopea oculata Barkeriana Hort. (Cf. Bot. Reg. 1843. sub 44: „Many supposed varieties occur in gardens, varying in colour and in the spotting of the lip. There is one, called Barkeriana, which is more remarkable, than the others. It looks like Stanhopea insignis with the lip of Stanhopea oculata, and is very handsome. The sepals, petals and column are covered with numerous purple freckles rather than spots, which, as the flower fades, run together as if their colouring matter was dissolved, so that at last the flower becomes of a dull wine-red tint. This is apparently Stanhopea Lindleyi of Zuccarini.") Flores vulgo albi seu albido citrini annulis multis atropurpureis intus supra perigonium. Tepala basi utrinque biocu- lata. Labellum albidum. Hypochilium ulrinque atropurpureo oculalum — Racemus laxus. Bracteae ovariis vulgo duplo breviores. Mexico Ruiz el Pavon! Karwinski! Schiede! (Vid. V. c. et hab. sp. sice. sp. et c.) Obs. Stanhopea oculata Meleagris Gard. Chronicle 1851. 471 ; quid? 15) St. guttulata Lindl. Bol. Reg. 1843. XXIX. Misc. 116: recedit mesochilii canali amplo, gynostemii alis semiovalis latis apicilaribus basi subilo abruptis, apice in alulas continuas acutas transeuntibus. Gardn. Chronicl. 1848. 439. c. .\yl. — ? Lemaire Jardin Fleur. IIL 309. 340. Pro geuuina nimis magna. — Flores illis Stanhopeae oculatae lertia minores Perigonium llaveolum seu cupratum. Latera antica hypochilii non semilunata, sed oblique descendentia basin spectantia. Patria? (Vid. viv. c. et hab. sp. sice, ex horto comitis Thun comm. hort. am. Jos.st.) i2'l I 11. Epichilium juxta apicem ulrinque sinuatum. 16) St. Bucephalus L. 0. 157: recedit epichilio ovato cuspidalo, utrinque sinualo. In- florescenlia densa. Bracleae ovaria subaequantes. 'Bot. Reg. 1845. 24. Epidendrum grandi- florum Hb. Bonpl. Aeq. p. 94. t 27. Anguloa grandiflora H. B. Klh. Nov. Gen. Sp, L 345. Perigonium pallide flavum seu armeniacnm gutlulis (nee annulis) alropurpureis. Hypochilium in- tense flavum. Peruvia : Cuenca Humboldt et Bonpland. Sylvae prope Paccha in ascensu a Guayaquil versus Loxa 6000. Hartweg. (Vid. v. c. et hab. sp. sice, c.) 17) St. Jenischiana Kramer in v. Mohl und v. Schlechtendal Bolanisclie Zeilung 1852. 934 : recedit epichilio simpliciter ac obtuse aculo, pectoro obluso (qua nota eliam differt Stan- hopea oculala Lindl.). Raccmus laxus. Bracteae ovariis duplo breviorcs. — An nihilo minus Stanhopeae oculatae varielas? an conjungit S. oculalam et Bucephalum? Haec 1852 scripsimus : „Spicis laxis, bracteis oblongis acutis, navicularibus,' ovariis longe rostratis duplo brevioribus; hypochilio anguste unguiculatd curvo cynibiformi antice abrupte inlruso, basi ecorni, extus utrin- que bicarinato, intus laevij, pariete anteriori aulem minute muriculato, mesochilio apcrte et pro- funde sulcato, sulco postice in lobulum excurrente, utroque lobo anlice breviter unicorni, epi- chilio unguiculato, trilobo, lobis lateralibus subterelibus, acutis, curvulis (cornubus!), lobo medio brevissime unguiculato, abrupte transversali, apice obtuse apiculato, tumore conico sulcato in basi; gynostemio gracili, subcurvato, a regione infraapicilari medium usque abrupte semi- oblonge alato; androclinii alis lateralibus obtuse triangulis, erectis; rostello trilobo, lobis latera- libus falcatis, lobo medio subulalo acuto. — Eine hochst seltne einfache Farbung zeichnet dicse edle Pflanze aus. Ein schones, gesattigtes Gelb mit zartem Hauch in mattes Weinroth bildet die Grundfarbe der Hullblalter, welche mit einzelnen cochenillefarbigen Flecken geschmuckt sind. Die Saule ist hellgrun mit rothen Punkten. Das Hypochilium orangefarbig, mit cochenillerothen Flecken. Die Pflanze steht nachst Stanhopea oculata, fur deren schongefarbte Abart ich sie fruher hielt. Ich hatte aber im Sommer nur welkende Biathen erhalten. Ganz frisch scndele sie kurzlich Herr Kramer. Ich glaube, dass vorzuglich das Rostellum und die Saulenohrchen die Pflanze auszeichnen. Die Saulenflugel nahern sich denen der Stanhopea gutlulata Herr Kramer widmete die Art Ilerrn Senator Jenisch, welcher dieselbe 1846 aus Panama einfuhrte. Sie hat die Tugend, das ganze Jalir zu bluhen und ist wohl unstreilig eine der schonsten Stanhopeae/' (Vid. v. c. et hab. sp. sice, c.) '■« . 7a CCC. Hypochilium oblongum prope rectum seu cum basi dcscendenti angulatum. I. Hypochilium basi ccorne. a. Mesochilium subsessile. aoL. Epichilium simpliciter acutum. aaa. Gynostemium basi vcluUnum. 18) St. inodora Lodd. Cat. 125 langlich niedergedruckt; vorn breit geflugelt; gerandet. Pollinia lineal, von der Ausscnseite gc- spalten; Caudicula linealrautenformig, kurz; Glandula dreieckig oder lineal, quer, zweischenklig. Narbe iinter der Narbendecke versteckt. IluUe weisslicligelblich, ganz blass, mil ochergelb an- gehaucht und gestreift. Lippe glanzend, wie ein polirlor Stein, vorn weiss, hinten orangegelb mit Purpurpunklen. Saule blass strobgeib, vorn am Grunde purpurflcckig. Tafel 43. Stanbopeastrum ecornutum Rchb. fiL I. Niederhangender zweibliitliiger Blutben- stiel. II. Bluthe mit zuruckgeschlagenen Sepalen. 1. Lippe und Saule von yorn +. 2. Lippe und Tepalum seillich +. 3. Lippe und Saule, die Lippe ist im Langsdurchschnitt dargc.stellt und das Tepalum ist abgelosi, so dass man seine Anheflung siebt +. 4. Sfuile von vom, darunler ein paar Linien des Lippengrundes +• o, Staubbeuiel von oben +. 6. Derselbe von unlen +. 7. Pollinarium von vorn. +. 8. Derselbe von binten — ein Pollinium durchschnitten. Tafel 44. Selenipedium Schlimii LincL Rchb. ftl. Atf. Selenipedio Lindleyano Rcbb. fiL (Cypripedio Lindleyano Schomburgk.) tepalis ovalis obtusis, staminodio ovato pandiirato apiculato, stigmatis labio superiori triangulo, inferior! re- tuso lobato. Cypripedium Scblimii Lind. in lilt. SeJenipedium Sclilimii Lind. Rchb. fd. in Seemann Bonplandia IL 277. — Pesca- torea ..... 1855. Planta humilis. Folia corlacea ligulata acuta subsemipedalia. Pedunculus bi Iripollicaris pedalis usque, nunc ramosus; hirsutovelutinus Bracteae triangulae ancipites ovario plus dupio breviores. Sepalum superius ovatum, extus sericeum; inferius subaequale, paulo majus, apice contracto cucullatum. Tepala sepalo summo majora ceterura aequalia extas laevia. Labellum elliptico saccatum ostio anguslum. Perigonium illo Cypripedii gullati Sw. paulus majus, can- didum, sepalis tepalisque inlus basi purpureis. Labellum purpureum. Gynoslemium aurcum fasciculo papillarum rubracum supra apicem. Diess ist eine der schonsten Enldeckungen des hochverdientcn Reisenden Scblim, Herrn Linden's Halbbruder. Derselbe traf die wunderbare Pdanze unfern Ocana im Februar bei einor Seehohe von 4000' (N. 407!) und setzte (lurch genaue Angabe des Fundortes Ilerrn Wagcucr in den Stand, dieselbe ebenfalls zu sammeln. Wir bewahren gelrocknete Exemplare von beiden Herren. — Gegenwartig besilzt llerr Linden Selcnidium Schlimii lebend und findet sich dassclbe z. B. bereits in der Sammlung des Herrn Consul Schiller zu Ovelgonne bei Hamburg. Niedrige Pflanze. Blatter lederarlig, spitz zungenformig , bis V^ Fuss lang. BlfitlKMistiel zwei- bis dreizollig bis fusslang, bisweilen verzweigt, zoltig-sammtarlig. DeckLlaltcr dreieckig zweischneidig, bis zweiraal kurzer als Fruclitknoten. Oberstes Hullblatt eiformig, ausscn seiden- haarig; unleres ziemlich gleich, wenig grosser, an der Spilze zusammengezogen kappig. Tepaieu grosser, als oberes Sepalum, ubrigens gleich, jedoch naturlich nichl seidenliaarig. Lippe elliptisch sackig mil schmaler Mundoflnung. BlQlhenhuUe wenig grosser, als die des Cypripedium gulta- tum Sw., weiss; die Sepalen und Tepalen am Grunde rosa angehaucht, die Lippe purpurfarbig. Saule goldgelb mit einem Buschel rother Papillen uber der Spitze. # 126 Tafel 44. Eine Pflanze und ein langerer Bluthenstiel — bcide iiach Schlim'schcn Exem- plaren. Die Farbe nach einer von unserin Freunde Wagener eingesendelen Farbenskizze, 1. Lippe -h- 2. Saule von unten +. Tafel 45. Brassia Reiliana Rckb. fiL J' (Glumacea) bracteis triangulo cucullatis acuminatis carinatis ovario aequalibus, labello a basi latiori utrinque obtusangulo lobato acuminalo, lamellis geminis erectis utrinque obtusan- gulis anlice auriculatis velutinis. Brassia Keiliana Rchb. fil in LindL Flower Garden 1852. 1. Oct. p. 114. v, Mohl und v. Schlechtcndal Bol. Zeit. 1852. 761. L. F. 0. V. Brassia p. 6. N. 16. Brassia cinnamomea Lind. Horl. Gall. Lindl. F. 0. V. Brassia p. 5. N. 11. Brassia havanensis Hort. Gall. fid. Lindl. 1. c. Brassia Wageneri Hort. Berol. nee Rchb. fil- Pseudobulbi oblongi attenuati ancipiles a foliis obiongo lanceolatis acutis cuneatis stipali monophylli. Racemi folia aequantes, superantes, anle anthesin cernui erective bracteis distichis acutis Pholidotas e longinquo aemulantes; pauci — pluriflori, densi laxive. Bracteae triangulae acutae carinatae ovaria pedicellata vulgo aequantes. Flores vulgo „inversi'* (sc. statu primario orchidaceo persistentes, quo labellum axin versus versum). Sepala lancea longe acuminata, la- teralia nunc sublongiora ; omnia linea media extus carinata. Tepala lancea acuminata, nunc sub- falcata sepalo dorsali manifeste breviori more Brassiae caudatae RBr, Labellum a basi utrin- que obtuse humerata triangulum acuminatum, aristatum, lobatum, margine minute crenulalo. Carinae geminae in basi velutinae vulgo bis oblusangulae. Gynostemium circa foveam quadralo dilatatum, basi angustius. Anthera obtuse conica. Pollinia sessilia in caudicula semiovali, glan- dula minute subquadrata, oblusata. Fovea quadratula. Perigoniura primum viridulum, dein pulchre flavum, maculis rufobrunneis, demum cinnabarinum. Labellum album basi maculis fusco- brunneis, demum sordide albo ochroleucum. Varietas sat rara profert sepala intus prope tota superficie fuscobrunnea, limbo, apicibus ac gultis quibusdam viridibus flavisve. (Brassia Kei- liana var. Iristis Rchb. fil. in hortis.) — Flores quosdam vidimus labellis apice inflexo sub- cochlealis — forsan analogi monstro cuidam, quod effecisse videtur Brassiam cochleatam KnwI. Weslc. Diese slattliche Art wurde von Herrn Wagener in Caracas bei 5000' Seehohe im Juli bliihend getroffen und mehrfach in unsere Garlen gesendet. Sie durfte zuerst bei Herrn Kefer- stein in Krollwitz gebliiht haben. Wir sahen sie zuvor im Garlen des Herrn Domherrn Hofrath Keil zu Leipzig, dem sie gewidmel wurde. Spater erhieiten wir sie mehrfach z. B. aus dem hochgranich Thun'schen Garten zu Tetschen, cullivirt von Herrn Jossl, dem Irefflichcn Orchi- deenzuchter, aus dem Garten des Herrn Geitner auf den Erdbranden bei Planitz unweit Zwickau, aus dem Garten des Herrn Geheimen Hofbuchdrucker Decker, cullivirt von Herrn Reinicke. Auch in Neu Granada wurde sie gesammelt: auf der Sierra Nevada von St. Martha bei 6 — 7560' in den Waldern von Minca: Schlim 688! Ob dieser letztere, ob erster Sammler sie zuerst ge- funden, wissen wir nichl anzugeben. Die var. iristis erhieiten wir aus dem Tetschner Garten, 1 127 Pseudobulbus langlich, verschmalert, zweischneidig, gestutzt von langlich lanzeltlichen spiUeii keilformigen Blattem, aus dem Gipfel einblallrig. Trauben so lang oder langer als BJatler, vov der Bliitbe iiberhangend oder gerad aufgerichtet; die dicht gedrangten zweizeiJigen Deckblallcr oiinnern an einen Zopf oder an eine Lockhartia oder audi enlfernl an den unenlwickel- uraae- ten Bbithensland einer Pholidota; wenig- oder vielbluthig, dicbl oder schloff. Deckbluller spilz dreieokig, gekielt, meistens so lang, als geslielle Fruchtknolen. BluHien gewohnlich , kehrt'*, wie man diess Verhaltniss unrichlig zu nennen beliebt, da sie doch in der Knospenlage stehen geblieben sind, in der jede Orchidea ihre Lippe der Axe ziizukebren scheinL Sepalen lanzeltlich, lang zugespitzf, die seitlichen bisweilen elwas langer. Tepalen lanzelUich zugespilzt. m * bisweilen etwas sichelformig, bedeutend kurzer als das ruckenstandige Sepalum nach Art dcrer der Brassia caudala RBr. Lippe am Grunde beiderseits stumpfeckig, dreieokig, fast grannig gespitzt, schwach gelappt, am Bande fein kerbzahnig. Zwei am Grunde sammtige Kiele mit je zwei stumpfen Ecken. Saule um die Narbengrube viereckig erweitert, unter dieser vercngert. Staub- beutel stumpf kegelformig. Pollinien sitzend auf halb ovaler Caudicula. Glandula klein, ziemlich viereckig, slumpfeckig. Narbengrube ziemlich viereckig. Hulle zuerst grunlich, dann schongelb, mit rolhbraunen Flecken, endlich mennigfarbig. Lippe weiss mil gelbbraunen Flecken am Grunde, endlich schmutzig weisshch ochergelb. Eine recht seltene Abart hat einerseits fast ganz schwarzbraune Sepalen. Nur der Saum, die Spitze und etwa ein paai- Flecken oder Querbander sind gelblichgrun (Brassia Keiliana var. Iristis Bchb. fd.). Einige Bluthen hatlen eine fast loffelarlige Lippe mit aufgerichtetem Saume und dergleichen Spitze — wohl eine analoge Form der sogenannten Brassia cochleata Knw. Westc. Tafel 45. I. Biuthenstiel in voUer Bluthe. IL Bluthe, welche die mennigrothe Farbung angenommen. IIL Bluthe der var. Iristis. IV. Pflanze mit zwei Bluthenstielen in Knospe, ver- kleinert. 1. Saule und Lippengrund seitlich +. i. Saule von vorn +. 3. Pollinarium +. TafeJ 46. Goelogyne Thuniana Rckb. fiL ■ (Erecta) nuHi affinis, pseudobulbis lagenaefornibus, uniflora, labello obovalo ante basin utrinque falcula antrorsa auclo, gynostemio juxta foveam utrinque unidentato. Coelogyne Thuniana Rclib. Gl. in Otlo und Dielricb Allg. Gartenzeil. 1853. 145. Sec- mann Bonplandia. III. 221. Pseudobulbi lagenaeformes rugoso sulcati impressive virides concolores sesquipollicares. Folia synanthia lineari ligulata, supra nervum medium dorso carinala, supra pseudobulbo.s ge- mina seu solitaria, sex usque octo pollices ionga, dimidium pollicem lata. Pedunculus brevis intra folia nova. Bractea ochreala acuminata hyalina ovario pedicellato ler brevior. Ovarium hexaptenim. Flos patens. Sepala a basi latiuscula semioblonga acuminata. Tepala subaequalia breviora simpliciler acuta. Labellum ligulatum obovatum, ante basin utrinque falcula antrorsa Irifidum; carinas geminae a basi in discum papula interjccla. Gynoslemium droclinii vertex fetusus crenulatus; an- cam Flos dimidio major illo Coelogynis fimbriatae. Perigonium pallide flavidum, Irnnsparens. Labellum rufo- ^ 128 # brunneum quasi cupratum, maculae aurantiacae tres in basi papula inter carinas etiam auran- tiaca; maculae ejusdem coloris ante carinas. Gynostemium paJlidissime albosulphureum, hiese Coelogyne starnmt aus Nepal und wurde von Herrn Jossl, hocbgraflich Tbunschem Schlossgartner , dem ebenso einsichtsvollen Cultivateur, als kenntnissreicbem beobachtcr der Gartenorchideen gezogen. Derselbe sendete uns die ganze (einzige) Pflanze zur sicherern Be- stimmunj; ein, deren Bild wir geben. — Wir haben uns erlaubl, die so interessante Art Sr. Excellenz Herrn Franz, Grafen von Thun Hobenstein auf Telscben, Peruk und Gross -Zdekau, ohrerbietigst zu widmen. Diese Coelogyne bietel viel Interessantes. Es isl sehr schwierig, sie unterzubringen. Von der Gruppe Pleione unterscheidet sie sicb durch dauernden Pseudobulbus, lineale Blatter, kleines, fein gespitzles, scbeidiges (dauerndes?) Deckblalt und das Bliithengewebe (von der Art jenes der Coelogvne Cumingi Lindl.). — Sie ist also eine wahre Coelogyne. Der Tracht nach wurde man sie wobl aern unter die „Filiferae" einreihen, allein derartige Pseudobulbus komraen da nicbt vor, und weil der wesenlliche Cbarakter der Filiferae in den fadigen Tepalen besteht, so ist nicbt weiler an diese Stellung zu denken, da sie unsere Art spitz eiformig besilzt Am besten lasst sie sicb wobl unter die „Erectae" bringen, von denen sie jedocb durch den einbluthigen kleinen Bliithenstiel abschwenkt. Die Saulenbildung weicht von der der uns naher bekannten Arten ab, und giebt uns eine neue Gewahr fur unsre Ansicht, dass die Galtung Dendrochilum Bl. un- mitlelbar neben Coelogyne gehoren durfte. — Man wird sicb nicbt gleich mit diesem Urlbeile befreunden. Versuchen wir, ein Bild der Pflanze zu enlwerfen. Die Pseudobulbus wie bei Coelogyne (Pleione) Lagenaria, aber grun (wie die der Coelogyna cristala Lindl.) rait Riefen und Runzeln. Blatter lineal, bis 6 Zoll lang, % Zoll breit. Bliithe einzeln, auf ganz kurzem Stiel uber die * nocb kurzeri, jungen Blatter hervortretend; um die Halfte grosser, als die der Coelogyne fim- briata. Sepalen langlich, zugespitzt. Tepalen langlich rait kurzer Spitze und alle blassgelb, durcbscbeinend. Lippe langlicb, vorn ausgebreitet; rundlich, vor dem Grunde beiderseits ein zahnformiges, einfaches Oehrcben, vor dicscm der Rand wellig. Die Lippe rolhlicbbraun, -jeder Kiel gebt vorn in einen orangefarbigen Fleck aus, die Bucht in der Mitte ist ebenso orange, drei dergleichen Fleckcben am Grunde der Lippe. Die Saule hat ibren aufrechten Rand; das Androclinium gestutzt, ausgefressen, jederseits darunter Ein spitzer Zahn, Tafel 46. Die sesamrate Pflanze. Zu Tafel 47. Miltonia Lindl Bot. Ree. i976. Clavis generis. w Bracteae spatbaceae ovario pedicellate aequales seu longiores. Labellum gynostemio adnalum. Multiflora. (Labellum panduratum acutuin undulalum lineolis velutinis.) flavescens Lindl. La])ellum liberrimum. Unifiorae. Labellum pandurato obovatum. Vaginae pedunculi imbricantes alato carinatae . . spectabilis Lindl Labellum ligulalo panduratum aculum. Vaginae pedunculi distantes exalaio ca- rinatae anceps Lindl, / 129 Bracteae ovario pedicellato manifeste breviores. Labellum planum, basi cristate carinatum, gynostemium non involvens. liberum, pandurato obovatum tricarinalum. Gynostemii alae apice falcatae . liberum, panduratum novemcarinatum. Gynostemii auriculae minutae . , . . basi cum gynostemio conspicue connatum sessile ligulato panduratum; ca- RegnelH Rchb. fil. Clowesii Lindl. rinae septem Russeliana Lindl. Labellum basi cuneatum in laminam ovatam; carinae duae cuneata Lindl. Labellum orbiculatum basi cristato carinatum undulatum circa gynostemium con- volutum Candida Lindl. Labellum ovatum planum nudum . Warscewiczii Rchb. fil. 'V Obs. Nitidissima generis adest raonographia ab ill. Lindley confecta: cf. „Folia Orchidacea" V. 1854. III. Lindley lamen ansam posuit in androclinio nudo sen marginalo. Nos contra in Millonia spectabili Lindl. ac Russeliana Lindl. observavimus hos characteres omnino incon- stantes, unde aliam ansam quaesiviinus et ita quidem, ut licet artificialibus characleribus distantes, species similes consociatae fuerint. .^- 1 , A. Bracteae spathaceae ovario pedicellato aequales sen longiores, > a. Multiflora labello adnato. 1) M. flavescens Lindl. Sert. sub t. 48: Cyrtochilum flavescens Lindl. Bot. Reg. 1627, Cp-tochilum stellatum Lindl. Sert. sub 7. Millonia stellala Lindl. Sert. sub t. 48. Miltonia Loddi- gesii Hort. (Cf. v. Schlechtendal Linnaea XXV. 251.) Pseudobulbus oblongoligulalus anceps diphyllus. Folia ligulata acuta. Basis bulbi vaginis distichis foliisque stipata. PeduncuH pars inferior anceps' vaginis arctis veslita; pars superior obtusangulo flexuosa. Bracteae scariosae spathaceae acuminatae patulae tlores aequantes excedcntesve. Sepala ac tepala sublatiora ligulata acuta. Labellum infra basin gynostemii adnatum panduratum acutum seu oblongura acutum a basi laf.o cuneala, margine undulatum ac minute crenulatum lineolis velutinis; linea anlice bi- cruris nunc a dente prosiliens in ima basi. Gynostemii tabula a labello semitecta seu lota ab- scondita. Alae abbreviatae nunc lobulatae, nunc integrae infra foveae marginem infimum tran- scendent es (more Oncidii Papilionis Lindl.). In provincia Minas Geraes RegnelJ! Macahe and Bananal Descourtilz fid. ill. Lindley. (Yid. v. c. et hab. sp. sice.) b. Uniflorae labello libero. 2) M. anceps Lindl. Folia Orchidacea 1854. V. Milfonia pag. 3.* 7: pedunculo ancipiti interrupte ancipiti vaginato, labello aequaliter pandurato acuto lamellis ternis in basi. Milfonia Pinellii Hort. Odontoglossum anceps Klotzsch in Otto und Dietrich Allg. Gartenzeil. 1850. 250. (cum Odontoglosso constricto comparatum!!). Cf. supra: Xenia Orchidacea pag. 56. 21. Dorsum carinae vaginalis non alatum abruptumque uti in Miltonia spectabili Lindl. (V. v. c. el hab. sice, c.) 3) M. spectabilis Lindl. Bot. Reg. 1837. sub 1976: pedunculo ancipiti dense ac im- bricanler ancipiti vaginato, labello cuneato pandurato obovato rotundato retuso lamellis ternis in 1845. sub 8. Bot. Mag. 4204 Endlich Parad. Vindob. XL Macro- Pseudobulbus oblongo basi. Bot. Reg. 1837. 1992.— chilus Fryanus Knwl. Westc. Floral Cabinet 45. (1. Septb. 1837.) ligulatus anceps diphyllus. Folia lineari ligulata obtuse acuta. Pedunculus usque pedalis. Va- gmae gute carma Yulgo paulo infra apicem abrupta. Bractea subaequalis ovario aequilongT Sepala oblonga acuta," lateralia ima basi cum labello connata. Tepala paulo latiora, revoluta. Labellum panduratum, anlice obtusatum manifeste latius; hneae cari- 17 vulgo apicibus 130 natae geminae in basi, apice oblusangulo divergentes, cannula interposila; velutina uti nervi primarii. Gynostemium crassum; tabula infrastigmatica ima basi introrsum angulato impressa, infra foveam emarginata. Limbi foveae laterales ab alis liberae. Alae anguste quadratae, in- legerrimae lobuJataeve, saepe dorso androclinii cucullato concretae, dum alias dorsum andro- clinii nudum. Anlhera obtusa conica laevis. — Ex colore tres habemus varietates : a) porphyroglossa : perigonium candidum, labellum totum purpureum; alae gynostemii purpureas. Icones supra citalae. Pianta vulgaris. , b) radians: recedit a praecedenti labelli candidi basi purpurea aquosis radiis in dimi- dium anticum candidum Iranseuntibus. (Androclinium valde cucullatum.) An Miltonia bicolor Hort. cum amic. horlul. Kramer in litteris nuperrime nos monuerit, banc non- nisi varietatem esse Miltoniae spectabilis? Adest specimen unum cultum in herbario, quod unde acceperimus nescimus; nisi tamen egregie fallimur: ex horlo Jenischiano. c) Moreliana Gardn. Mag. Bot XIV, 41 : totus flos pulchre purpureus. Bot. 3Iag. 4425. Paxt. Mag- XVI. 77. Miltonia Moreliana Hort. Haec autumno, vulgaris Junio 11 ore L ■t In Brasiliani et quidem in Serra de Estrella Weddell: ic. itin 17 ex ill. Lindl. Folia V. Miltonia p. 1, (Vid. v. c. e. gr, jam 1838 in horto Kreyssigiano Dresdensi et hab. sp. sice; Morelianam ex hortis Herrenhus., Schiller, Rohan, Pescatore etc.) B. Bracteae ovario pedicellato manifeste breviores. gynostem aa. Labellum liberriraum. I h # J. 4) M. Regnellii Rchb. fil. in v. Schleclitendal Linnaea XXII, 851 : labello sessili obpan- durato, antice obtuso emarginatove piano cariniilis ternis in basi, gynostemii alis angustis apice acutis, Cf. infra. (Vid, v. c. et hab. sice. sp. et c) 5) M- Clowesii Lindl. Sert. Orch. 34: labello sessiJi pandurato obtuso seu obtuse acuto antice nunc undulato, carinulis novenis in basi, gynostemii alis auriculas minutas juxta gynoste- mii basin sistentibus. Odontoglossum Clowesii Lindl. Bot. Reg. 1839. (XXV.) Misc. 153. Brassia Clowesii Lindl. Bot, Reg. 4845. (XXX.) 15. Miltonia Karwinskii B[ort. fere omnium continentis nee Lindl. Pseudobulbus anceps oblongus attenuatus. Folia lineari ligulata satis angusta. Pedunculus gracilis elongatus tri — quadripedalis basi paucivaginatus superne secuhdi- florus, racemosus, baud ita multiflorus (specimen herbarii optimum est decemflorum). Sepala ac tepala slellata, lanceolata, sepala acuminata, tepala acuta. Labellum panduratum basi mani- festo angustius; basi saepe rectum, nee infractum (uti, quod nunc accidit, constanter fieri pu- tavimus : of. v. Mold und Schleclitendal Bot. Zeit. 1852. 918.). Carinae geminae elongatae mediae interjecta minori, superadditae utrinque ternae breviores. Gynostemii tabula mutica parte su- perior! antrorsa; foveae llmbi utrinque ampli. Alulae minutae utrinque in basi loco alarum. Anthera obtuse conica laevis. a) pardina: perigonium Flavum maculis cinnamomeo purpureis; labelli basis purpurea, portio anlica alba, sicca subciunabarina. b) castanea: recedit perigonio non flavo, sed brunneo maculis pallide cinctis, labello toto purpureo. Crescit in Brasilia: Organ mountains in a deep ravine. Gardner 699! (Vid. viv. c. et hab. sp. sice) 131 bb. Gynostemium basi cum labello connalum. r 6) M. Russeliana Lindl. Sert. 48: labello sessili panduralo llgulato cum apiculo minuto, labelli carinis septem, inlernis longissimis, externis brevissimis, omnibus apice angulatls, gynoste- mii alls quadratis postice cucullato confluentibus. Oncidium Russelianum Lindl. Dot. Reg. 1837. (XXIII.) 1830 — 1845. (XXXI.) sub 8. Pseudobulbi lineari ligulati diphylli graciles. Folia ligu- lata. Racemus pauciflorus (—6 floras, vulgo biflorus). Bracteae lanccolriangnlae ovariis pedi- cellatis multo longiores. Perigonium connivens numquam apertum brunneo olivaccum maculis fuscis. Sepala et tepala lanceolata acuta. Labellum violaceum nunc basi gynosteinii aduatum posticum maculis quibusdam obscurioribus pallida zona marginatis. Tabula infrasligmalica utroque apice acutangula. Androclinium vulgo cucullatum nunc prope nudum! Crescit in Brasilia ,,ncar Te- juco in the province of Rio Janeiro" Lindl. Folia V. Miltonia p. 2.* 4. (Vid. v. c. el bab. sice, c, etiam ab ill auct.) 7) M. cuneata Lindl. Bot. Reg, 1844. (XXX.) Misc. 28. el 1845. (XXXI.) 8: labello a basi bene cuneata ovato lobato, carinis geminis per unguem in laminae basi abrupte obtusan- gulis, gynoslemii alis magiiis quadratis poslice cucullato confluentibus, denliculatis. Miltonia speciosa Klotzsch! in Otto und Dietrich AUg. Gartenzeit. N. 17. p. 129. (ApriU!!). Pseudobulbi ligulati ancipites diphylli. Folia ligulala acuta. Pedunculus pauciflorus. Bracteae triangulae ovariis pedlcellatis bene breviores. Sepala oblongolanceolata basi bene cuneata, paulo undulala; lateralia basi connata; tota rufofusca, seu apicibus flavida. Tepala latiora undulata apiculata. Labelli albi unguis basi gynoslemii adnatus. Androclinium utroque apice acutangulum. Anthera velutina — Brasilia^ (Vid. viv. c. ex hort. Schilleriano et hab. sp. sice. c. etiam ab ill. auctore.) Obs. Miltonia speciosa Klotzsch! herb. gen. berol. et 1. c. nil sistit nisi specimen grandi- florum bene cultum ex horto Deckeriano. Haec est longa diagnosis : „Pseudobulbis ovato ob- longatis compressis, superne attenuatis bifolialis palllde viridibus glaberrimis laevibus basique distiche foliatis; foliis oblongis submembranaceis glaberrimis laete viridibus brevi-acutis, apice recurvatis, basi conduplicato allenuatis inaequalibus, sublus acuto carinatis; racemo tereli basi- lari ereclo e viridi fuscescente remote bracteato foliis longiore bi — trifloro ; floribus magnis patentibus; bracteis lanceolatis acuminatis tenuissime membranaceis fuscescenlibus suffultis; perigonii foliolis oblongo-elongatis breviter recurvato acuminatis slramineis undulatis fusco maculatis, basi attenuatis, intcrioribus maculis confluentibus, basi planis; labello magno candido piano rolundalo bifido (N. <.), dente acuto brevissimo interjecto subrepando elevalim ramoso ve- noso, basi cuneaio truncalo bilamelloso cum pede columnae connato; gynostemio brevi crasso albido, anlice roseo, angusto bialato, alis aibidis; androclinio bilobatim marginato, lobis obtusis fimbriatis (N. 2.); anthera semibiloculari molliter-hispida". Ad N. i. addimus calami lapsu hoc scriptum, cum labellum vix emarginalo bilobulum in specimine originali dici possit. Ad N. 2. addimus, non fjmbrialum. sed denliculatum esse hunc limbum. „Die Publication dieser schonen Acquisition haben wir wiederum dem Eifer, der Umsicht und Aufmerksamkeit des Herrn Obergarlner Reinecke zu danken, welcher das aus Brasilien lebend erhallene Exemplar zur Bluthe brachte. Dieselbe ist der Miltonia cuneata Lindley zunachst ver- wandt, unterscheidet sich jedoch durch ganz glatte Scheinknollen (N. \.), schmalere zuruck- gekrummt- zugespilzte Blatter (N. 2.), kleinere Bluthen (N. 3.), den zweilappig gefranzten An- therengrubenrand (N. 4.) und durch die slachel-zottige Anlliere (N. 5.)." Omnia haec nihil valent. Ad N. i. pseudobulbi nuper introducli seu plantac loco sicco cuUae costati, plantae loco humido cullae laeves. N. 2. Folia in omnibus his planlis omnino » 132 varia, ubi ab aliis depressa — recurvata; ubi libere culta — assurgenlia; angustiora; laliora. N. 3. Floras speciminis typici majores, quam flos ab ill. Lindl. missus; lamina quidem paulo major in planta Klotzschiana, quam in icone Lindleyana. N, 4. Androclinium non fimbriatum, sed denticulalum; sinus posticus emarginatus vulgo occurrit et conspici potest in tribus infimis floribus iconis Lindleyanae. N. 5. Anthera velulina — aculeato villosa non est! — in omni Millonia cuneata Lindl. adest. b. Labellum carinato cristatura convolutum circa gynostemium. m 8) M. Candida Lindl. Bol. Reg. 1838. (XXIV.) Misc. 29: labelli subrotundi undulati convoluli lamellis quinis in basi, gynostemii alls angustis serrulatis in androclinii limbo serrulate confluentibus. Bot. Reg. 1845. (XXXV.) sub 8. Sertum t. 21. Bot. Mag. 3793. — Pseudo- bulbi ovati oblongive ancipites diphylli. Folia ligulata acuta pedunculo breviora. Pedunculus race- mosus. Bracteae scariosae triangulae ovario pedicellato bene, breviores. Sepala a cuneata basi ligulata acuta* Tepala latiora brevius cuneata. Labellum prope orbiculatum nunc trilobulum, seu quadrilobulum. Carinae laterales furcatae. Gynostemii tabula infrastigmalica utroqiie latere apicali valde angulata. Anthera pulchre velutina. Caudicula linearis (dum in spectabili ovata!). Callus globuliformis stipitatus in ima basi gynostemii, Limbus foveae velutinus. Ex colore ac florum amplitudine varia: a) laxa : pedunculo erecto seu pendulo, mullifloro ( — 12), floribus mediocribus flavis brun- J neo fasciatis, labello albo. (Ic. Sert.) b) flavescens Hook. Bot. Mag. I. c. : eadem gynostemio ac labello flavidis. c) Jenischiana Rchb. fil. in Otto und Dietrich Allg. Gartenzeit. 1855. (XXIIL) p, 23: Xenia Orchidacea tab. 54.: pedunculo stricto, grandiflora, pauciflora, sepalis tepalisque prope totis cinnamomeis, excepto margine, labello candido. Brasilia (Vid. v. c. et hab. sice, c.) c. Labellum ecarinatum planum ovatum. W Adsunt que bracteas naviculares acutas ovario pedicellato quater breviores gerit. Flores illis Odonto- glossi Karwinskii Rchb. fil. subaequales. Sepala ac tepala cuneato ligulata obtuse aciita margine crispula obscura {clnnamomea?), Labellum sepalis bene longius ovatum, oblongum flabellatumve, anlice bilobum seu retusum cum apiculo, basin versus velutinum, duabus tertiis inferioribus obscurum concolor, anticum pallidum (cinnamomeum albumque?). Gynostemium crassum ac brevissimum, siccum vix lineam excedens. Androclinium postice angulatum, angulum versus utrinque angulo insilienti; apterolatum; limbi foveae utrinque Miltoniarum more evoluti; dens rostellaris lineari retusus; tabula infrastigmatica margine superiori emarginato; lobo utroque laterali nunc simpliciter integerrimo, nunc paucicrenato; utrinque paucisulcatum; labellum me- diae tabulae (nee lateribus) adnatum! — Planta mihi diu dubia, cum an ad Oncidia, an ad Miltonias melius ducenda, nescirem; nunc tandem cum proprio Marte, turn suadente ipso ill- Lindley hue ducta, cum ulrique nostrum novum genus non statuisset. — Detecta a nob. de Warscewicz. (Hab. sp. sice. comm. ab ill. Lindley sub N. 128.) Obs. Eandem speciem, seu valde affinem, jam diu novimus ex herbario Poppigiano; sed statu deplorabili. Adsunl icon, specimen, scheda. — Icon profert plantam bipedalem. Folia stipantia tria, cuneato oblongo acuta. Pseudobulbus oblongus, monophyllus, folio reliquis foliis aequali. Pedunculus paulo brevior, nudus, apice biflorus, supra florem superiorem decisus, 433 ebracteatus (Tetradynamaruin more). Flos exacte idem, quem descipsimus, sed duplo major; sepala ac tepala pulchre undulata. Adscripta haec: „Bleibt weg. Blumen im Hebar zerstort ge- funden." — „Sobralia biflora Ruiz. Pav." (omnia praeter „biflora" radeiido prope destructa. — ) ,,Diar. bot N. 1765. Genus pone Calleyam cf. Icon. bot. Reg. t. 953." Specimen videtur iconi inservisse, Pseudobulbus oblongo Jigulatus levissime paucicarinatus, nitidissimus, cicatrice folii latissima. Vaginae foliorum stipantium tres. Pedunculi vaginae glumaceae crectae sex; portio florida brevis. Bracteae glumaceae tres illis plantae Warscewiczii bis terve longiores, scilicet dyas pollicis tertias longae. Flos a vermibus prope destruclus sepalorum lepalorumque spolia gerit pallidiora angustiora. Labelli — quondam vermibus deliciosi — residua labello plantae Warjsce- wiczianae similia, nervorum rete idem. Folia cuneato oblonga acuta subpedalia, tres poUi- ces lata, Scheda haec offert: „i765. Pone Catleyam. Scapus 2 — 3 flor. Perianth, ex cinnamomeo flavescens, foliol. undulatis. Labell. sordide purpur. subrotundum, obcordatum, margine an- teriore albo limbatum, medio discum incrassatum vernicosum ferens, appendice *) propria supra basin adauctuni, mediante eodem cum gynostemio ad stigma usque connatum, Gynost. breve, Squetr. truncatum. PoUin. mass, 2, cereac. caudicula lineari glandulae stigmatis conicae com- pressae acutissimae affixae.' Diar. Cuchero. Febr. 1830. Species exclus a. Miltonia Karwinskii Lindl. Journ. Hort. Soc. IV. 77. c. ic. Paxt. Mag. XVI. 1849. ad 162. Lindl. Fl. G. II. p. 9. Xyl. 131. Oncidium Karwinskii Lindl. Sert. sub 25. Cyrtochilum Karwinskii Lindl. Bot. Reg. sub 1992. = Od&ntoglossum Karwinskii Rchb. fil. (Tabula infrastigmalica nulla!) In Pescatorea 1854. Tafel 42. I Miltonia Regnellii Rchb. fil. Diagnosin cf. supra. Miltonia Regnelli Rchb. fil. in v. Schlechtendal Linnaea XXU. 851. XXV. 252. Lindley Folia V. Miltonia p. 2. Otto und Dietrich Allg. Gartenzeit. 1855 (XXIII.) 323. Pseudobulbus oblongus anceps a vaginis foliisque stipatus. Folia lineari ligulata obtuse acuta apice vulgo inaequalia. Pedunculus elongatus gracilis (duo, quos teneo, triflori). Vagina una alterave in basi. Bracteae triangulae brevissimae. Ovarium pedicellatum nunc vix polli- care, nunc (in specimine culto) infimura sub bipoUicare. Perigonium illi Miltoniae spectabilis Lindl. paulo minus; patens. Sepala oblongolanceolata, supra nervum medium exius p.nilo ac obtuse carinata; lateralia ima basi uti ilia Miltoniae spectabilis Lindi. paulo inter se ac cum labelli basi connata. Tepala connata oblonga acuta, seu oblonga acuta .sessilia. Omnia Can- dida. Labellum cuneato obpanduratum, antrorsum multo latius, antice emarginatum nunc cum apiculo; venae radiantes basi omnes plus minus elevalulae; media carinam angulatam abruptam sistens. laterales mediae reliquis magis elevatae, basi velulinae (flaveolae videnlur); reliquum labellum coeruleo-purpureum. Gynostemium subsemiteres; androclinium postice aculangulum; •) Cerle ipsa tabula infastigmatica 134 alae anguslae semiligulatae apice libero acutae, limbo externo crenulatae seu inlegerrimae ; fovea obovata limbo utrinque tumido. Anthera galeala aiitrorsum breviligulata ; minulissime obtuseque papuloso scabra. Pollinarium prope Miltoniae spectabilis Lindl Caudicula a latiori basi an- Irorsum angustata. Tabula infrastigraatica apice utrinque antrorsum dentata; basi anlrorsum angulato impressa. Diese Art erhielten wir zuerst von Minas Geraes, gesammelt von Herrn Dr. A. F. Reg- nell. (Series I. 429 Vz. Series II. 265.) im Jahre 1846. Am 5. September 1855 erschien sie auf der Ausslellung des „ Hamburger Blumenvereins" im „patriolischen Gebaude" — aus dem Garten der Herrn Ohlendorff und Sohne in Hamm bei Hamburg, Sie war von St. Catha- rina aus eingefiihrl. Pseudobulbus langlicb zweischneidig von Scheiden und Blattern gestutzt. Blatter lineal- zungig stumpf gespitzt, gewohnlich mil ungleicher Spitze. Biuthenstiel langgestreckt, sclilank (die zwei vorliegenden, von denen der eine cultivirt, dreibliithig), Eine bis zwei Scheiden am Grunde. Deckblalter dreieckig, sehr kurz. Fruchtknoten gestreckt, bald kaum Einen Zoll lang, an dem cultivirten Exemplare der unterste reichlich 2 Zoll lang. Bluthenhulle wenig kleiner, als die der Miltonia spectabilis Lindl., ofFen gespreizt. Sepalen langlicb lan- zettlich, uber dem Mittelnerv aussen ein wenig und stumpf gekielt; die seitlichen am tiefsten Grunde, wie die der Miltonia spectabilis Lindl. , ein wenig unter einand^r und mit dem Lippengrunde verwachsen. Tepalen keilformig langlicb spitz, oder langlicb spitz silzend, ebenso wie die Sepalen weiss. Lippe keilformig verkehrt geigenformig, nach vorn viel breiter, am Yorderrande ausgerandet (bisweilen mit Spitzchen); die Adem strahlend, am Grunde alle mebr oder weniger erhaben; die mitlelste erhaben und mit scharf abgesetzter Ecke; die nachstseit- licben ebenfalls am Grunde starker gekielt, als die ubrigen; ganz am Grunde sammtig; an- scheinend gelblich, die librige Lippe blaulichpurpurn. Saule ziemlich halbstielrund; das Andro- clinium hinten mit spitzerEcke; Flugel schmal halbzungig, oben mit spitz ausspringender Ecke, am Rande fein gekerbt, oder voUig unversehrL Narbengrube verkehrt eiformig, beiderseits mit schwellendem Rande. Staubbeutel helmig, vorn mit kurz zungiger Spitze, ganz fein und stumpf papillos. Das Pollinarium ziemlich wie bei Miltonia spectabilis Lindl. Die Caudicula von brei- tem Grunde nach vorn verschmalert. Die unternarbige Tafel oben beiderseits mit spitzeckigen vorstehenden Zahnen bewaffnet; unten am Grunde mit einspringender dreieckiger Vertiefung. Tafel 47. Die Pflanze nach unserm wild gewachsenen Exemplare Dr. Regnells. i. Lippe flach ausgebreitet +. 2. Saule seitlich +. 3. Saule von vorn +. Zu Tafel 4S. Ueber die Eintheilung der Gattung Epidendrum (Vgl. Seemann Bonplandia III. 254.) Die „ Analysis of the Subgenera** unter Epidendrum in Lindley Folia Orchidacea IL ist folgendermassen aufgeselzt : Labellum fere liberura. Floras e spatha §. i. Epicladium. Flores nudi. Caulis pseudobulbosus §.2. Encyclium. Caulis fusiformis §.3. Diacrium. 435 Labellum adnatum. > Caulis pseudobulbosus. Flores sessiles §.4. Hormidium. Flores racemosi et paniculali. Inflorescentia radicalis ........ §.6. Psilanthemum. Inflorescentia terminalis. Labellum fissum §.6. Aulizeum, Labellum indivisum §• 7. Osmophytum. Caulis repens, scpiamatus §.8. Lanium, Foliosus strictus- Inflorescentia terminalis. Spatha 1, magna. §.9, Spathium. Spatliae plures, imbricatae ... §.40. Amphiglottium. Spatha §. -Jl- Euepidendrum. Inflorescentia lateralis §. 42. Pleuranthium. » Wir wurden vorziehen, zunachst die Stellung der Inflorescenz ins Auge zu fassen. erhallen wir drei Abtheilungen, welche gleichwerthig : r Inflorescentia terminalis (§§. i, 2, [§. 3], 4, 6, 7. 8, 9, -10, 41) Acranthium. Inflorescentia basilaris (so. ex axilla vaginarum sympodii) Psilanthemum. , Inflorescentia lateralis (ex axillis vaginarxun foliorum) Pleuranthium. Darnach Nur die erste Abtheilung gebietet eine weitere Zerlegung. Zunachst betrachten wir „labellum liberum'*. Unser Fiihrer geht folgenden Weg: „FIores e spatha" Diess Moment ist ungiinstig. Die Spatha entwickelt sich bei den Pseudobulbosen hochst unsicher und unbestandig. Diess beweisen die Osmophyla. Diess beweist ferner das Epidendrum Boolhianum Lindl., welches mit grosser, mit kleiner Spatha und mit ganz kleiner Schuppe an der Stelle derselben vorkommt. Ferner ist es nicht angenehm, secundo loco diess Verhaltniss der Eintheilung unterzulegen, da es so oft vorkommt, dass man von einem Epidendrum nur den Gipfel der Inflorescenz erhalt- Epidendrum campylostalix Rchb. fil. (E. glau- cum Skinner nee LindL, striatum Klotzsch) ist z. B. von Herrn Lindley Epicladium beigerechnel; dagegen das E. hastatum Lindl. unter die Encyclia gesteJlt- Beide sind einander so innig ver- wandt, dass gar kein Zweifel aufkommen kann, dass sie neben einander gchoren, und dass eben deshalb das Jetztere wahrscheinlich eine Scheide fur den Biulhenstiel besilzen diirfle. Dennoch steht Epidendrum hastatum Lindl. selbst bei Herrn Lindley unter Encyclium — well Derselbe nur einen Bliithenstiel zur Verfugung hatte, Durcb caulis pseudobulbosus und fusiformis wird der Nichlkenner Diacrium urn so weniger trennen, als ein caulis fusiformis sich bei vielen Encyclien findet (z. B. bei Epidendrum varico- sum Bat.). Die von uns unlersuchte Art von Diacrium bielet eine so mcrkwurdigc Saulen- und Lippenbildung, letztere mit den hohlen Buckeln und einem Wulst auf der Unlerseite, dazu eine so besondere Stellung der Saule, dass wir sehr geneigt waren, Diacrium zur Gatlung zu erheben, die mindestens gleichwerthig ware Cattleya Lindl, und Barkeria Knw. Westc. -^ Das achte Epidendrum bicornutum Hook, haben wir freilich noch nie gesehen. Fruher glaubten wir, das Bild im Bot Magazine ware aufgeputzt, allein in Paxton's Magazine findet sich die Pflanze ganz gleich dargestellt. Es scheint demnach unsre Art von Caracas und Port Chagres das obscure Epidendrum bidentatum Lindl. zu sein, oder cine dritte Art, — Epidendrum Linde- 136 nianuni A, Rich- Galeotti hat mit Diacrium nichts zu thun — es ist das alte und semeine o Epidendrum auritum Lind], (=CattJeya micrantha Klolzsch in Hort. Jenisch vgl Catalog der Orchideensammlung des Senators Jenisch zu Flottbeck pag. 13.) Halt man sich streng an das Schema, so musste hier die Ablheiiung Amblostoma Rchb. fil. (Amblostoma Scbeidw.) eingeordnet werden. Sie blieb unserm Herrn Yerfassef unbekannt, ge- hort Qbrigens zweifellos zu den foliosen Epidendren. Auf Diacrium folgen die Formen „labeUo adnato, caule pseudobuiboso". Alle diese Abtheilungen haben keine wesentiichen Unterschiede rait Ausnahme des §. 5., welchen wir in Betracht des verschiedenen Ursprungs der Inflorescenz eliminirt haben. — Ein „labellum fissum" und ein „Iabellum indivisum** zur Begrundung zweier Abtheilungen zu be- nutzen, wahrend sich unter Encyclium diese beiden Falle — und mit Recht — vereinigt finden: das ist inconsequent. Ebenso wenig konnen wir es billigen, dass wegen der „flores sessiles'* (im Text folgt „subsessiles") Hormidium getrennt ist, da ja unter Euepidendrum solche Formen neben den paniculatis und racemosis vorkommen. Fur uns fallen die §§. 4, 6, 7 zusammen, Man mag die Namen Aulizeum und Osmophytum zur Bezeichnung der Untergruppen verwenden, wahrend wir Hormidium ganz zuriickweisen. ' Coordinirt wird dem „caulis pseudobulbosus*' und „foliosus strictus" ein „caulis repens sqamatus" im §. 8. Lanium. Die zwei armen Pflanzchen mogen sich uber diese Vereinigung niclit wenig wundern. Ihre Aehnlichkeit wurde fruher auf die Behaarung der Bliithen be- grundet, die das neuerlich von Mathews entdeckte Epidendrum lanipes auch zeigt. Jetzt eriangen sie als wesentliches Attribut einen „caulis repens squamatus", d. h. ein schuppiges, mit Nieder- blattern besetztes Sympodium, wie es doch alien, alien Epidendren zukommt Nun aber ist Epidendrum Avicula Lindi. mit Pseudobulben versehen (ein Osmophytum) und E. microphyllum Lindl. *) hat elnen caulis foliosus (ein Amphiglottium), Die Abtheilungen unter „Caulis foliosus strictus. Inflorescentia terminalis*', also: Spalhium, Amphiglottium, Euepidendrum halten wir fur ziemlich berechtigt. Allerdings sleigen uns Zweifel auf, ob es nicht vielleicht besser ware, die kritischen Mo- L mente derselben als wiederkehrende Eintheilungspunkte der Fohosen zu benutzen. Man wurde demnach zunachst Inflorescenz, dann Lippengestalt, ziiletzt Scheidenbildung ins Auge fassen. Wie gut Jwurden z. B. die „Amphiglottia polycladia effusa" sich vereinigen lassen mit den .,Euepidendra planifoUa paniculata". Immer besser, eine Abtheilung ist gross und muhsam zu ubersehen, aber sicher zu erspahen, als, wir behalten Zweifel uber die Angehorigkeit der Pflanze selbst. Dass solche uber die Grenzen von AmphigloUium und Euepidendrum, uber die von Spathium und Amphiglottium voxkommen, indem die charakterislischen Scheidchen ofters weg- fallen, oder es schwer wird, zu entscheiden, ob eine Scheide haulig oder lederartig — das ist eine Thalsache, an der mindestens nicht zweifeln kann, wer ein paar hundert Epidendra unter- suchte. Wie angenehm waren hier unsre Unlersuchungen, wenn alle AraphigloUia die Anzahl diirrhau tiger Scheiden aufzeigen konnten, wie E. ellipticum Grab., und alle Spathia eine solche Lederscheide, wie z. B. E. longidorum Hb. B. Kth- / ') W'ir benutzen die Gelegenheit. urn zu erwahnen, dass Herr Focke, sei es aus (Jnkenntniss des Aus- drucks, sei es, durch eine Monstrositat verleitet, die Pollinia „incumbentia" angab. Unsre Untersuchungen stimmen nicht mit denen des fleissigen Beobachters. Allerdings weicht die Anthere ab. Ihre Loculi sind vom Grande ab nach Aussen unter schiefem Winkel so locellirt, dass die innern und vordern Pollinien schief an den aussern und bintern Pollinien anliegen. Darum aber keine neue Gattung. (Rchb. fil. Ic. Orch. fl. Brasil. ined.) / 437 I Wir wurden demnach Acranlliium auf folgende Weise eintheilen : Caulis pseudobulbosus. Labdlum liberum vel semiliberum Encyclium (§§. 1, 2). Labellum adnatum . ..'.... Aulizodium (§§.6,7,4, — Ex 8. N.134). Caulis distiche foliosus (rarissime ima pseudobulbosus cf. Ep, Blepha- ristes Barker et aff.. forsan efiam E, campestre Lind].). Labellum liberum .....: Amblostoma (Amblostoma Scheidw.). Labellum adnatum : Stichodias. a. Spatha seu spathae carnosae sub inllorescentia Spathium. b. Vaginae scariosae sub eadem - . . Amphiglottium. c. Vaginae sub eadem nullae ,' . . Euepidendrurn. Stichodias ware woIjI vielleicht glucklichcr einzulheilen nach dem Blulhenslande. Man hStte alsdann : a. Flores solitarii scu umbellati. b. Flores racemosi. c. Flores paniculati. aa. Panicula effusa synclironica. bb. Paniculae ramulis lateralibus helerochronicis cum ramo terminali. L Jede dieser Abtheilungen vvurde zunuchst nach Lippenschnitt, dann nach der Natur der vorhandenen oder nach dem Fehlen der Scheidcn einaelhcilt werden mussen. Tafel 48. L 1-4 Epidendrnm pentadactylam Hc/ib. fiL Amblostoma labelli quinquepartiti callo deprcsso antice bidentato per discum communem carnoso elevato. Epidendrum pcntadactylum Rchb, fd. in Seemanu Bonplandia 11. 89. 1. April 1853, Caulis bipedalis arcle vaginatus gracilis apice lenuiramosus. Rami ascendentes utsque septem- foliali. Vaginae asperulae. Laminae ligulatae acutae gramineae, usque ires pollices longae, ter- liam pollicis latae. Racemus capitatus, basi unisquamatus, densiflorus, pluriflorus, pauIo cer- nuus. Bracteae lanceae ovario pedicellato gracili multo breviores. Perigonia 4,5'" longa. Sepala ac tepala panlo latiora oblonga acuta. Labelli unguis ima basi cum gynostemio conna- tus; partitiones posticae ligulatae obtuse acutae margine poslico auriculatae, hinc quasi bilobuiae, ■ divaricato retrorsae; anteriores lineares obtusalae angustiores; parlitio anlica ligulata apice retuso hinc crenulato bilobula. Discus inter partitiones lamina anlica forcipala auclus, cannula per partilionem anticam. Gynostemium bene ampliatum, pro genere latum. Antbera et poilinia genetica. Die Gattung Amblostoma Schcidw. (Amblostoma cernua Scheidw.*) in Olio und Dietrich Allg. Gartenzeit. 1838. 383.) war eins der ungelosten Rathsel. Wie manche andere Yorstellung, *) „ I'erianthium subconnivens. Sepala aequalia, basi connala, concava, apice inflexa. Petala ..reflexa, apice inflexa. Labellum cuneiforme, inlus bicrislatum, cum columna truncala in urceolum conna- 18 138 schwebte uns Jahre lang ein ideales Bild der „Amblostoma" vor, bis wir zu unserer grossen Freude in der von Herrn Dr. Oersted gemachten Sammlung centralamerikanischer Orchideen als den besten Schatz eine Pflanze fanden, die zweifellos nahe mit Herrn Scheidweiler's Pflanze verwandt sein musste. Trolz der eigenthumlichen Lippenschwiele raochten wir selbst damals die Galtung nicht anerkennen (1852), wo wir noch wahnten, das namenllich in Berlin bluhende Gattungszerspliltern ware erspriesslich. Wir zogen Amblostoma unbedenklich unler Epidendrum, nannnten es jedoch Epidendrum Amblostoma (vgl. Seemann Bonplandia II. 89), da ein Epiden-' drum cernuum Hb. B. Kth. schon vorhanden war. Die neue Form sammelte Herr Dr. Oersted in Nicaragua am Berge Irasu bei 9000' und wir verdanken ihm ein Exemplar, von dem eine Probe Herrn Professor Lindley zugehen wird. Jedenfalls mag die unscheinbare Pflanze eine ausserordentliche Seltenheit sein. n ■ Stangel dunn, nach oben mebrfach verzweigt, ziemlicb 2 Fuss hoch. Zweige aufsteigond, bis siebenblattrig. Scheiden uber die Nerven bin rauh. Blattplatten zungiglineal, spitz, hiiutig, r bis 3 Zoll lang, Vs ZoU breil. Traube kopfig, am Grunde mil einer einzelnen Schuppe (nach Art der Amphiglottia), dichlbluthig, vielbliilhig, elwas iibergeneigt. Deckblalter lanzeltlich, viel kurzer, als Fruchtknolen m\[ Einschluss der Stielchen. Bliithenbiille nur 1,5 Linie lang. Sepalen . und wenig breitere Tepalen ianglich, spitz. Lippennagel am tiefsten Grunde mit Saule ver- wachsen, bintere Ablbeilungen linealzungenformig, abstehend, elwas nach hinlen gerlchtet, an der Hinlerseite ausgeschnitten zweilappig durch Vorsprunge kurzer stumpf dreieckiger Oehrchen; vordere Zipfel ebenso lang, allein schmaler, mil stumpfer Spitze. Saule von schmalem Grunde verkehrt dreieckig, stark ausgebreitet. Narbengrube sehr gross, ein unregelmassiges Viereck mit seitenstandigen kurzern nach unten convergirenden Linien vorstellend. Tafel 48. I. Seitenzweig des Originalexemplars, 1. Saule und Lippe seillich -f. 2. Saule von vorn ohne Slaubbeutel +• 3. 4. Lippe ausgebreitet +. „tuni; pars libera ascendens digitate trifida. Anthera applanata late cordata, obtusa, quadrilocellaris; polli- „nia 4, sphaerica, per paria cohaerentia. Planta epiphyta mexicana." „ Amblostoma cernua. Caulis herbaceus» erectus, simplex, follosus, articulatus, basi vaginatus. Folia „lanceolata, sessilia, subcoriacea, obtusa, subcarinata. mucronata. Flores in apice caulis, racemosi, parvi. „alterni, pedicellati, bracteati. Racemi simplices vel subramosi, cernui. Sepala concava, conniventia, intus „purpureo punctata. Labellum et petala flavescentia." ,.Aus dem kriechenden Rhizom treiben mehre einfache gegliederte Stangel von V Lange. Ueber der Wurzel „sind dieseiben so dick wie Rabenfedern; gegen die Mitte nimmt die Dicke zu und ganz oben nimmt sie ..wieder ab. Funf bis sechs Blatter stehen wechselsweise an den obern Gliedern. Die untern sind von ..trocknen weisslichen Scheiden umgeben. Nach dem Verbliihen oder mit dem Alter sterben die Blatter „ selbst des obern Theils der Stangel ab und hinterlassen den untern Theil in Gestalt eines langhchen, etwas „gebogenen Pseudobulbus zurOck. welcher theils nackt ist, theils mit den Ueberresten der Scheiden umgeben „bleibt — Die Blatter sind lineallanzettlich, 3 — 4 Linien breit, 4 — 5 ZoU lang, oben stumpf mit Stachel- „spitzchen, hellgrun und auf dem Rucken mit etwas Vorstehender Mittelrippe. Blumen stehen abwethseind ^in uberhangenden. einfachen oder astigcn Aehren. Blumensticle kurz, an der Basis mil kleinem, schuppen- „artigen Nebenblatt. Blume hat \% Linie im Durchmesser. Aeussere Blumenblatter gegen einander geneigt, „hohl, inwendig fein rolhbraun punktirt. ausserlich schmutzig gelb, innere schmal, zuriickgebogen, mit Spitze „wie ein Haken einwarts gebogen, gelb. Labellum keilformig, unten glatt, inwendig mit zwei kammformigen, ^erhabenen Linien. Aeusserer Rand ist fingerformig, in drei Theile getheilt, einwarts gekriimmt. Gynoste- „mium kurz, vorn gestutzt, mit Labellum zu becherformigem Korper verwachsen. Anthere vierfacherig. „platt, stumpf, herzformig. Pollenmassen vier, je zwei mit Faden verbunden." — Aus Mexiko eingefuhrt. Bluhte bei Herrn van der Maelen. 139 Tafel 48. II. 5. 6. Epidendram Tiejl Rchb. fit, (Stichodias: Amphiglotlium Holocbila.) Pone Epidendrum seliferum Lindl. caulibus mcmbranaceo vaginatis di-lriphyllis, foliis co- riaceis oblongis sub^cutis nitidis, racemo brevi basi 1 — 2 squamato nutanle, squamis bracleis- que sessiJibus Janceis scariosis, lepalis cuneato ovatis, Jabello cordalo orbiculari apico euiargi- nato, carina hippocrepica ante basin. F Epidendrum fastigialum de Mexico. Ruiz et Pavon. Mss. Epidendrum Vieji Rchb. fil. in Seemann Bonplandia. III. 220. Planta ramosa: rami noveIJi ex axillis ramorum velustorum, lastigialo superpositi. Folia tres pollices longa, prope duos, nunc unum tantum lata, vernlxia. Bracleae ovariis pedicellatis plus minus breviores. Flores illis Epidendri elliplici Grab, aequales, seu paulo majores; bene co- riacei. Sepala triangula ligulata et tepala subaequalia — omnia ex icone picta Oerstediana qarnea purpureo tristriata. LabeJlum flavidocarneum uti gynostemium; carina purpurea. Androcliniura Irilobulum. Zuerst sahen wir nur ein einzelnes, sehr breilblallriges Exemplar, auf dem Gipfel des Bergs El Viejo in Nicaragua gesammclt : Dr. Oersted! Derselbe halle eine Farbenskizze in Joco an- gefertigt, nach der wir obige Angaben fiber die Farbung machten. Tm Pavon'schen Herbar des Herrn Boissier fanden sich mebre Exemplare, bezeicbnet: ^,Epidendrum fastigiatura de Mexico". (Nachdem der Name „Epidendrum fastigialum*' schon zweimal vergeben ^Yar, konnten wir den- selben nicht bewahren.) Von da besilzen wir ein Exemplar. Endlicb sammelte Herr Skinner die Pflanze neulich in Guatemala : wir erhielten sie von Herrn Professor Lindley unlcr N. 42. Eine eigenthumliche aufstrebeiide Sympodialbildung, deren neuere Glieder die allern slaffel- weise uberragen. Die dunnhautigen hellen Scheiden kurz aniiegend, spaler fast bartig von aus den gclosten Markzellen vorbrechenden Gefassbundeln. Blaller eins bis drci, kejlformig langlich, spitz, 2 — 3 ZoII lang, V2 — 2 Zoll breil, glanzend, wie gefirnisst, Der kurze umge- krummle Bliithenstiel bat unten eine oder zwei spilze Schuppen. Die mehrblulhige Traube ziemiich gedrangt. Deckbialter lanzetllich spitz, durrhaulig, kurzcr oder fast glcichlang dem geslielten Frucblknoten. Bluthe so gross oder grosser, als die des Epidendrum elliplicum Grab. Hulle lederartig im getrockneten Zustande. Sepalen und wenig breilere oder gleicbbreile Te- palen langlich dreieckig, spilzlich. Lippenscheibe kreisformig, binten herzlurmig, vora aus- gerandet; mit einer rossbufigen Schwiele vor der Saulenanheflung. Androclinium dreilappig. Nach Herrn Dr. Oersted's Bild ist die Farbe der Bluthe folgende : die Hullblaller lleischfarbig mit je drei Purpurstreifen; die Lippe gelblich lleischfarbig mit purpurfarbigem Kiele; die Sauie hat die gleiche Farbe rait der Lippe. Tafel 48. II. Ein Theil eines Sympodiums. 5. Lippe mil Sauie von oben +. 6, Das- selbe seitlich. <8 * uo Zu Tafel 49. 50. Lepanthes Sw. Act. Scient. Soc. Dps. VI. 8S Flora Ind. Dec. 1555. Schrader Journ. 1799. II. p. 240. 241. L. 0. 10. J Genus summopere affme Pleurothallidi R. Br. polliniis longe cuneatis apice glutino.sis distinctum. A Pleurothallide igitur ita diversum, uti LockharLia Hook, ab Oncidio Sw. Periffonium mcmbranaceum tenue. Sepala vulgo duo, bilabiata, inferiori bidenlato usque bipartito; saepe basi paulo coalita; rarius basi subcupularia more Masdevalliarum (cf. Lepanthidcm cassideam Rchb. fil.). Tepala basi gynostemii vulgo unguis ope adnata atque utrinque cxtensa, igitur bicuspidala, limbo externo muiica, rarius lacinula angulove aucta (Lepanthes Vespertilio Rchb. fil., tridenfata Sw., pteropogon Rchb. fiL, mesochlora Rchb. fil, andrenoglossa Rchb. fil, mucronala Lindl), rarissime unilatcraha sc. apiccm tantum versus extensa, qualia. dimidiata diximus (Lepanthes cyanoptera Rchb. fil, Wagcneri Rchb. fil, Lindleyana Oersted Rchb. fil, erinacea Rchb. fil); saepe velutina, nunc calva. Labellum gynostemio plus minus adnatum, nunc ima basi affixum, nunc medianum, nunc imo apicilare (e. g. Lepanthes pulchella Sw., concinna Sw.*)) nunc minu- tissimum (e. g. Lepanthes andrenoglossa Rchb. fil), Aoilgo dilatatum utrinque .expansum, lobo utroque sen sinu insilienti, seu lacinula tertia separato; nunc super discum carinalum (Lepanthes monoptera Lindl — forsan in multis aliis??); lobi laterales saepissime plus minus peltati dorsum versus; velutini seu calvi. r Gynostcmium gracile subleres, Rostellum ereclum raro antrorsum (Lepanthes avis Rchb. fil). Androclinium vulgo dorsale. Anlhera congenerum. Pollinia supra descripta. In una specie Lcpanlhidc urolcpala Rchb. fil — pollinia vidimus basi biarticulata supra glandulam communem quae in aliis occurrit bipartita. Plantulae habitu valde diversae. In plerisque sympodii axes secundarii axi primario suo longe longiorcs (IL Macrocladae), in L. Nummularia Rchb. fil, (cui affinem alteram speciem slerilem ex Ocana vidimus) contra axes secundarii quam primarii breviores, unde planlula evadil serpyllacea. (I. Brachycladae.) Plantulae mexicanae, antillanae, columbicae. Unler alien schwierigen Gattungen der Orchideen nimmt Lepanthes eine sehr hervorra^ende Stelle ein. Die kleinen Blullien sind so dunnhautig, dass eine sehr geuble Hand dazu gehorl, sie zu analysircn. Dazu isl die Untersuchung mit einer ungcheuern Anstrengung der Au<^en ver- kniipft und aus diesem letzlen Grunde leiten wir es her, dass die Gallung in einer Weise uns uberlassen blicb (von 34 Arten sind 24 von uns aufgeslelll), die an* die Stellung Professor Lind- ley's zu der Mehrzahl der Orchideen erinnert. Die Schwierigkcil der Zergliederunf^ hat zum Gluck bisher alle unberufene Eindringlinge abgehalten mit ihren sogennnnten Arbeiten dem Monographen die Gatlung zu verleiden. Es war nichl leichl, erne passende Uebersicht zu ergriinden und mussen wir dazu noch Einiges voranschicken. Die Brachycladae und Macrocladae lassen sich leichl erkennen. Zunachst theillen wir die Macrocladae in Elongalae und ElJ^usae auf dieselbe Art, wie Herr Professor Lindley die Pleurothallis. Diess ist ein bequemer, allein hochst kunstlicher Modus. Zumal wenn -r *) Haec species ill. Swartzium forsan induxerunt. ut labellum pro alls gynostemii habuerit. Res, quam ill. Lindley felicissime correxit, ubi ncc icones. nee florcs inspexerat. U] / wir erst eine grossere Anzalil Arlen dieser Galtung kennen werden, mn\ uns, wie ja jetzt bei Pleu- rolhallis, einleuchten, (Jass eine Menge hubscher naturliclier Gruppen sich aufstcllen lassen, Darauf haben wir den Fall erortert, ob die Tepalen mit oder ohnc scitliche Anhiingsel. Bei den Effusae kommt noch eine Frage hinzu. Es fanden sich eine AnzaLI Arlcn juit gaiiz sclilaflen, viel- Oder wenigbluthigen BlQthenstanden, eine andere mit ganz dichtcn. Ilicr erschoincn die gedrangten, meisl von langen Deckbliittcrn gestutztcn Bliilhensliele gleichsam doppellkammig. Diese Unterscheidung ist insofern mit Vorsicht zu belracliten, als unier den ganz wenigblulhigen Laxiflorae moglicher Wcise, ja wahrscheinlich, Arten unterlaufen, die bei uppigcr Entwickclujig doppellkammige Inflorescenz besitzen. Bei Lepanlhes mesochlora Rchb. fil. und nubicola Rclib. fd. haben wir diesen Fall beobachlet. Wir benutzen die Gestalt der Blalter mit als Eintheilungsmoment, namcnllich um weniger Geiibten zu dienen, und die Bestimmung zu erleicbtern — eine Riicksicht, die loider jelzl huufig oft derarlig vernachlassigt wird, dass manche Arbeilen wieder gemacht werden mus^^en, damit sie audi Leuten zuganglich w^erden, deren Zeit sparsam gemessen ist. Die Blatlgestalt scheint ziemlich constant, die Textur des erwachsenen Blalles ist es, — die Richtung durfte es sein, obschon wir bei Lepanthes Lindleyana Oersted Rchb. fik einige Abweichungen beobachteten. In manchen Fallen konnte die Zahnung an der Blattspitze vonAYerth sein, obschon wir meinen mochten, dass man auf dieseihe bei den Pleiirothallideae viel zu . grosses Gewicht legte, Mindestens durfte die blosse Erwahnung des „apice trideulato" uber- fliissig sein, da w^nigstens wir noch nie eine PleurolhaUidea ohne diese Eigenlieit sahen. — Bisweilen sind die Blatter unterseits violelt. r Der randlaufige Nerv um die Scheidenmiindung, oil auch die Langsnerven der Scheiden, zeigen haufig, fast stets, die ihnen zugehorige Oberhaut mit papillosen, sehr sellen wimprigen Ueberziigen. Schwankungen in der Entwickelung derselben haben wir nie beobacljtet. Besoii- ders starkes Erscheinen (z. B. bei L. Jamesoni Lindl., erinacea Bchb.fil., pteropogon Rchb. fil.) derselben ist selten, Clavis generis. I. Axes secundarii quam primarii breviores, cum axi priniario acutangule ascendentes , hinc plantae quasi dislichifoliae Sect. I. Brachycladae. (L, Nummularia RcLL. fiJ. \.) n. Axes secundarii quam primarii manifeste longiores, vulgo rectanguli cum axi primario . Sect. 1L_ Macrocladae. A, Racemi foliis aequales seu longiores A. Elongatae. A^ Folia orbiculata seu oblonga (obtusa seu obtuse acuta)- Aa. Tepala utrinque acuta. Pumilio. Labelli lobi laterales oblongi divaricati j Flores sicci L. Avis Rclib. fil. 4. Tenella. Labelli lobi laterales ligulati ascendentes) flavi ' L. Sclnedei Rchb. fil. 3. Elatior. Labelli lobi oblongo falcati. Flos siccus atroviolaceus L. ionoptera Rclib. fil. 6. RB. Tepala basi manifeste obtusata. Flos siccus purpnreus , . L, capitanea Bchb. til. 7. A*. Folia ovalia bene acuta. AA. Tepala utrinque acuta. Labellum basilare, tridentatum. Uni — biflora L. Loddigesiana Rchb. fit 8. Labellum apicilare, bisemilunatum. Pluriflora L. pulchella Sw. 9. BE. Tepala apice superiori obtusa, inferiori acuto; medio an- gulata L. tridentata Sw. 3. CC. Tepala dimidiata. Flos clausus . -. - L. cyanoptera Rcbb. fil. 10. A'. Folia ovalia cuspidata. Tepala lacinula aucta. Flores purpurei L- Vespertilio Rchb. fil. 2. Tepala medio mutica. Flores flavi 1-. otostalix Rchb. fil. 11. A^ Folia lanceolata. Flos clausus • ■ L- cassidea Rchb. l?. / U2 B. Racemi foliis breviores . - B. Effusae. B*, Laxiflorae (racemi laxi. nunc uniflori). - B^ Folia oblonga sen orbiculata. AA. Tepala utrinque extensa. Tepala utrinque seraioblonga. Pedunculi uniflori congest! L. sanguinea Hook. i7. Tepala utrinque cuspidata, intus utrinque unidentata. Pedunculi pluriflori L. cochlearifolia Sw. 18. BB. Tepala dimidiata. L. Wageneri Rclib. fil. 19. B^ Folia bene lanceolata. AA. Folia erecta. Tepala extus mutica. Labelli lobi dolabriformes. Flores purpurei. Labelli lobi extus arguti laeves L. aquila Borussiae Rchb. fil. 20. Labelli lobi extus peltati velutini L, monoptera Lindl, 21, BB. Folia horizontalia. Tepala extus aristata. Labelli lobi seniiovati. Flores flavi medio virides . L. mesochlora Rchb. fil. 14. (specimina pauciflora!) B^ Folia oblonga cuspidata. (Tepala extus aristata.) AA. Folia erecta. Tepala medio angulata. (Erinacea.) L, pteropogon Rchb. fil. 13. Tepala medio cuspidata. (Sublaevis.) .,,.,.. L. mucronata Lindl. 16. BB. Folia horizontalia (discoloria. Tepala utrinque ovata acuta extus plumoso aristata) . .• . . L. andrenoglossa Rchb. fil. 15. B**. Distichae. B^ *' Folia bene lanceolata. Tepala dimidiata ciliolata L. Lindleyana Oersted. Rchb. fil. 22. Tepala utrinque acuminata L. nubicola Rchb. fil. 23. Tepala superne erosa, basi acuminata, extus aristata . L. mesochlora Rchb. fil. 14. m (specimina pluriflora.) B^-s. Yolidi oblongolanceolata utripque attenuata L. ruscifolia Rchb. fil. 24. g3. 3. p^jigj elliptica acuminata cordata L. Gargantua Rchb. fil. 25. B^*^' Folia oblonga cuspidata. Tepala bicuspidata basi obtusa apice acuta :' medio emarginata L. concinna Sw. 26. mediQ non emarginata. apice acuta asperula integerrima .... L. helicocephala Rchb. fil. 27. apice acuta laevia, lobulata ....... L. Pristidis Rchb. fil. 28. Tepala bicuspidata utrinque acuta: medio extus excisa hinc semilunaria . ... L. Turialvae Rchb. fil. 31. medio non excisa. dimidio inferiori quam superiori breviori; . labeUi lobis triangulis L. urotepala Rchb. fil. 29. dimidio inferiori aequah ; labeUi lobis dolabriformibus ....'. L. papyrophylla Rchb. fil. 30. Tepala dimidiata. (Planta hispida.) L. erinacea Rchb. fil. 32, /. Brachyclada : axes axi ascendentes, distkhifolia ,j Caulescens. (C K ) li. Nummularia. Sympodii caulis spurius tenuis flaccidus elongatus vaginis oclireatis geminis ore amplo ac superficie externa n)uriculalis. cupulari vestiti. Folium oblongum acutum basi Caules secundarii vagina una ample cuneatum apice minutissime bi^ — Iridentatum quinquenerve pergameneo papyraceum tres quaterve lineas longum, medio tres latum. Pedun- U3 culi vagina solitaria ac bractea una. Ovarium turbinalum basi tereliusculum cum pedicello articulatum. Perigonium pallidissime flaveolum vix duas lineas Jongum tenuissimum. Sepalum supremum oblongum sensim acutum, inferius oblongum apice per quartam bidentatum; limbus basin versus minutissimo sublilius ciliolato denticulalus. Tepala oblonga apice obtuse acula, basi decurrentia peUata. Labellum transversum bumile trilobiirn: loLi lalerales semisemilunalo obtusati, lobus medius triangulus obtusatus. Androcllnii denticulus oblusangulus in medio. Lofty Trees. Peru. Jaraieson. (Hab. sp. sice. comm. ab ill. Lindley sub num. 97.) Obs. Plantulam similliniam sterilem reperimus inter Slelides Schlimiunas Ocanenses. JL Macrocladae : axes secundarii qnam primarii manifeste longiores, vidgo rectanguli cum axi primario. y,AcaulesJ^ A. Elongatae: racemi follis aequales seu longiores. I a. Tepala lacinula seu anguto medio aucta, ■ r 2) L. Vespertilio: folio oblongo subcordato cuspidaLo apice ulrinque retuso medio subu- lato; tepalis ulrinque acuminatis. — Caulis secundarius gracilis, quinquepollicaris. Vaginae arctae; ostiorum limbi explanali trianguli mucronati minute muriculali, vaginae tubo non nisi supra nervos minutissimo minutius muriculato. Folium ovale apice subito in acumen cuspidatum la- mina paulo brevius, apice ipso tridentato denlibus inaequalibus, dente medio subulalo; sub- stantia tenuis papyraceo pergamenea septemnervis nervis exlernis marginantibus, nervulis anastomosantibus reticulatis plurimis more Smilacearum Epistephiive. Pedunculi solitarii ge- F minive capillares foJio aequales seu paulo longiores infra subnudi, apice dense ac distiche race- mosi. Bracteae ochrealae a latere trianguli apiculo recurvo ovariis pedicellalis arliculatisque subdimidio breviores. Perigonium pulchre sanguineo purpureura ab apicibus sepalorum expansum prope quinas lineas longum. Sepalorum labium utrumque basi cordatum, iimbo minute cilio- latum. Sepalum superius triangulum, inferius oblongum per terliam apicilarem bidentatum. Tepala angustissime elongateque rhombea extus ciliolata utrinque cuspidata, in medio breviori apiculo extrorso aucta, nervulo a basi in basin apiculi. Labellum in medio gynostemio inser- tum, trilobum: lobi laterales trianguli basi obtusa latiores, apice obtuso altenuali apicem columnae aequantes, intus Jacinula inflexa audi, toto limbo ciliolati; supra gynostemii dorsum pellali, iobulus medius altius connatus lobum oblongum retusum breve apiculalum ciliolatum sislens. Gynostemium gracillimum basi a labeilo nudum, Rostellum erectum tridenlalum, dentes laleralcs obtusi, dens medius acutus; androclinium bene dorsale. Peru. Jamieson. (Ilab. sp. sice. comm. ab ill, Lindl. sub num. 96.) 3) L. Iridentata Sw. Fl. Ind. Occ. 1561: folio oblongolanceolato cuneato apice Iriden- lalo, tepalis apice superiori obtusis, inferiori acuminatis. Epidendrum tridentalum Sw. Prodr. 125.— Lepanthes Iridentata Sw, Wickstrom adnotaliones botanicae, quas relinuil Olavus Swartz, Tab. II. 2. Planta gracillima. Axes secundarii fiiiformes. Vaginae ostio arnplae, muricuiatae. Bracteae acuminatae, Sepalum superius triangulum, inferius per terliam apicilarem bidenlalum. Tepala apice semiovata, basi acuminata angulo acuto medio exlrorso. Labellum basilare velu- tioum: lobi a basi semiovata falcali. Hab. supra arbores inter muscos in alUssimis monlibus Jamaicae florens Julio et Auguslo Swarlz. (Vid. sp. sice, in hb, W: 16913. — Descr. ad ic. cit.) 444 6- 'Tepala medio mutica, a. Folia orbiculata seu oblonga (nunc obtuse acuta). aa. Tepala utrinque acuta. y> 4) L. avis Rchb. fil. Xenia Tab. 50. II. 5 — 7: pumilio, mulliflora, labelli lobis lateralibus oblongis divaricatis, lobo medio obsolete (?). Plantula pusilla elegans. Caules secundarii duas tresve lineas longi vaginis paucis ochreatis acutis limbo muriculalis. Folia oblonga basi bre- vissime stipitata, apicc vix Iridentata, nervo medio tamen pagina inforiori ante apicem incrassato; nervis marginis incrassatis marginata; pergameneo coriacea. Pedunculi capillares solitarii raro gemini paucivaginati, apice muIliflorL Bracleae triangulae ochreatae apiculatae, supra nervum medium ac limbo minulissimo sublilius muriculatae; ovariis pedicellatis subbreviores. Sepalum i dorsale oblongo Iriangulum acuminatum, inferius ultra dimidium bifidura utrinque acuminatum. Tepala utrinque lancea, Androclinium antrorsum. „Die niedlichste Pflanze, die ich jemals ge- sebeu. Jeder Slock balte Biutlien. Sie sind roth und \veiss und lang und schmal, etwa Eine Linie lang. Fur Jedcn der Nachkommenden ist sie leicht zu finden. Sie wacbst haufig auf dem Gipfel des kleinen Vulkans Ccrro de Guadalupe bei Jalappa. iO. April 1849." v. Kirchmar. (Hab. sp. sice. comm. ab ill. A. Braun.) ^ 5) L. Scbiedei Rcbb. fil. in v. Scblechlendal Linnaea XXII. p. 820. Xenia Tab. 50. I. 1 — 4 : tenella racemis rarifloris, labello basi cordato, sinuato bilobo, lobo utroque liguJato ascen- dente. — Caules secundarii tenerrinii, vaginis ternis quaternisve veslili. Vaginae ochreatae ore dilalato lancoolato muriculato. Folium orbiculatum scu oblongum apice acutatum minuLissime tridentatum; basi brcvissime cuneatum; marginatum. Pedunculi capillares 2 — 5 , mulliflori ( — 10 flori). Bracteae ochreatae acutae, margine et dorso minulissime muricatae. Sepala trian- gulolancoa, lateralia ultra dimidiam divisa, omnia exlus muriculata. Tepala utrinque obtuse acuta. — Jalapa Mexici. Schiede! (Hab. sp. sice.) 6) L, ionoptera Rchb. fil. in Seemann Bonplandia III. 70: elatior, racemis sparsi- floris, labelli suprabasilaris basi cordati lobis oblongofalcatis obtuse acutis. — Elongata: usque septcm pollicaris incluso pcdunculo. Axes secundarii pollicares usque bipullicares, tenues. Vaginae arctae ostio triangiilo examphatae : ostio et supra nervos minute ac spisse muricu- latae. Folium a basi cuneata lineari oblongum sursum obtuse acutum, marginatum, apice triden- tatum dente medio mlnuto, poIJicem longum, quinque lineas medio latum, pergameneum. Race- mus capillaris, apice tri — quinqueflorus. Bracteae minute scabridae ipsae minutissimae. Peri- gonium atroviolaceum vivurn eerie prope polHcem longum, ubi expansum ab apice apicem usque sepalorum. Sepalum ulrumquo linearilanceum, inferius apice imo minute bidentatum. Tepala transverse et anguste obtriangula utrinque acuminata, facie externa omnino rectilinea, nervulo per medium, Ocana: Pericos, Rio Magdalena: Puerto national. Wagener 1852. (Hab. sp. sice.) * * . ' pj3. Tepala basi rnanifeste obtusata. 7) L. capitanea Rchb. fil. in Seemann Bonplandia 111. 241. Xenia Tab. 49. III. 9 — 12. Gracilis. Quinque — septempollicarls. Axis secundarius vaginis quatuor ad sex vestitus. Vagi- nae arete appressae ostio dilatato subcordatae acutae limbo ac nervis omnibus minute muri- culalis. Folium coriaceum cunealo ovale marginatum apice tridentatum. Pedunculus solitarius tieu pedunculi gemini capillares basi nudi superne laxe racemosi, flexuosi. Bracteae triangulae ovariis pedicellatis ter ad quatcr brcviores. Perigonium siccum atropurpureum. Sepalum su- perius trinngnlum, inferius paulojalius, ceterum subaequalc, apice tamen bidentatum. Tcpalorum margines ciiiatuli : dimidium superius lanceum apice obtuse acuto extrorso, dimidium inferius X 145 obtusangulum brevius; unguis brevissimus. LabeJIi lobi cilialuli subpanduriforraes, dimidium superius inlrorsum acutum subpanduriforme. Gynostemium apice postice bene excisum, supra ^ basin labelligerum. Valley of Lloa. Jamieson 268. (Vid. sp. sice, in herb. ill. Boissier el hab. sp. sice.) p. Folia ovalia bene acuta. w aa. Tepala utrinque acuta. h 8) L, Loddigesiana : uni — biflora labelli basilaris lobis omnibus ereclis, lateralibus semiovatis, lobo medio triangulo. ..Lepanthes Iridentata Sw." Lindl. Bol. Reg. XXI. 1762. r „Caules caespitosi, vaginis laevibus laxis cincti, statura a lineis duabus ad uncias lolidem va- riantes. Folia ovato oblonga sesquiunciam longa, crassa, apice acute tridentala; subius palli- diora, Pedunculi lerminales, bracteati, subbiflori, foliis longiores. Flores parvi, bilabiali, oculo nudo purpureolutei. Sepala ovata, acuta, aequalia; supremum purpureum luteomarglnatum; late- ralia semiconnata lutescentia, parum purpurata. -Petala atropurpurea, tomentosa, semisagittala: lobo postico rotundato*), sepalis dimidio breviore. Labellum minus, lutescens, basi concavum, purpurascens, cum basi coluranae connalum eaque parallelum, imo longius; Irilobum, lobis lateralibus ascendentibus cilialis columnam amplectantibus, intermedio incurvo minimo, minus manifesle ciliato. Columna teres, minima, bicornis, basi tantum labello adnata; stigmate depress© subcuneiformi. Pollinia duo, parallela, conica, caudiculis apice incrassalo aurantiaco cohaeren- tibus." CI. Dom. Loddiges coluerunt. 9) L. pulchella Sw. Fl. Ind. Occ. 1559: labelli apicilaris velulini lobis introrsum semi- lunatis. — Epidendrum pulchellum Sw. Prodr. 125* Lepanthes pulchella Sw, Wickstrom adnot. bot, quas reliquil Olavus Swartz. Tab. II. 3. — Schrader Journ. 1799. II. Fig. 2. c. d. e. f. 2. Plantula paucipollicaris. Axis secundarius vix bipolJicaris. Vaginae paucae osfio amplo cilio- laio muriculatae. Folium cuneato oblongum acutum. Pedunculus solitarius seu geminus pauci- florus, Bracleae ochreatae. Sepala triangulo acuminata ciliolata, iateralia prope libera. Tepala utrinque aequaliter cuspidata ciliolata. Flores lulei raagni. Hab, supra arbores inter muscos in altissimis montibus Jamaicae, florens Julio el Augusto. Swartz! [Vid. sp. sice. sin. fl. in herb. W. 16912 — quae folio recedit forsan diversa: teneo iconem.] (Juxta icones Swartzianas,) pp. Tepala dimidiata ultra unguem n< 10) L. cyanoptera Rchb. fil. in v. Schlechtendal Linnaea XXII. 819. Xenia Tab. 49. II. 5—8. Caules secundarii graciles vaginis nonnullis (7) oblecli. Yaginarum ostium amplum acurtiinatum margine libero muriculatum. Folium oblongum marginatum, basi brevissime cunea- tura, apice minute acuteque Iriserratum , dente medio inucronato. Pedunculi capillares solitarii usque terni flexuosi; basis anantha brevissima. Bracteae ochrealae acuminalae margine laeves pedicellis multo breviores; Flores distantes. Sepala lanceolata acuminata, Iateralia prope libera, supra nervos medios extus subcarinata. Tepala obtuse triangula. Labelli bilobi lobi dolabri- formes apice superiori acuti, inferiori obtuse acuti. Tepala cyanea; reliquus flos brunneovi- ridis. Merida 6000. Sept. 4846. Funck et Schlim 1219. (Yid. sice. sp. in herb, de Romer et hab. sp.) ) Nos dixerimus ., obtuse acuto" quod valde angustus \9 ^ ,U6 Y. Folia ovalia cuspidata. Seemann Xenia Tab. 49. 1. 1 — 4. acuminato minutissime muriculatae. Folium a basi lineari cuneato oblongum apice subilo cuspidatum tri- dentatum marginatum papyraceum. Racemi rariflori. Braeteae Iriangulae acutae ovariis pedi- cellatis duplo breviores. Sepalum superius triangulum, inferius subaequale bidentatum. Tepala transverse Labellum minutum medio gynoste- mio adnatum biiobum, lobi oblongi peltati. Tenuis quinquepollicaris. Flores flavi. Woods: western side of Pichincha. Jamieson 266. (Vid. sp. sice, in herb. ill. Boiss. et hab. propr.) 8. Folia lanceolata. m 12) L. cassidea. Axis secundarius gracillimus multivaginatus (11 — 17). Ostium vagina- rum aristatum njuriculato ciliolatum. Folia cuneata lanceolata apice manifeste ac subaequaliter triserrala; subtus violacea; pollicem longa. Pedunculi capillares subnudi superne distiche race- mosi, Braeteae ochreatae erectae aristatae ovariis pedicelJatis multoties breviores. Sepaia ima basi connata; sepalum superius galeatum aristatum, lateralia infra connata multo minora, bi- aristala. Tepalorum dimidium superius caudatum limbo ciliolato, dimidium inferius angulatum ciliatulum. Labelli lobi laterales dolabriformes ciliatuli, basibus suis circa gynostemium voluti, margine externo dorsum versus peltati; lobus medius: lobulus ligulatus obtusangulus parvus. Gynostemium gracile. Labellum medianum. Rostellum triangulum extensum. Flos ruber. Peru. Jamieson. (Hab. sp, sice. comm. ab ill, Lindley sub num. 98.) Species sub „IL A." referenda cujus tepala incognita. 13) L. biloba Lindl. in Hook. Hot. Mag. Comp. H. 356: „vaginis caulis laxis ciliatis, foliis ovatis lanceolatis acuminatis cuneatis apiculatis, racemis capiUaribus flexuosis foliis aequa- libus, petalis*) apici columnae adnatis pubescentibus, labello libero cuneato bilobo laciniis acumi- natis divaricatis. „Trunks of trees at an elevation of 8000': valley of Lloa. Col. Hall." B. Effusae: racemi foliis manifeste breviores. a. Tepala lacinula seu angulo medio aucta. 14) L. pteropogon: erinaceo hispidissima supra vaginas, folio oblongolanceolato basi cu- neato rotundato, apice brevissime cuspidato, minute triserrato, labelli dilatati lobis lateralibus oblongo acutatis prope falcatis, dorsum versus peltalis, lobulo medio ligulato ciliolato bre- vissimo. — Gauli«! prope spithamaeus multivaginatus (—10), limbus vaginarum patulus ochreato Iriangul pollicis lata. Spicae multiflorae bipectinatae. Folia coriaceo pergamenea prope bipollicaria duas tertias triangul ovariis pedicellatis prope duplo breviores. Sepaia limbo ciliolata. Sepalum superius triangulum. inferius ovatum per tertiam anlicam bidentatum. trian angulo parvo extrorso in medio prosiliente. Apices loborum lateralium labelli nunc laceri. *) An calami lapsu tepala quo labello. et labellum pro tepalis descripta? U7 Rostellum retusum. Flos carneus (?). Peru. Jamieson. (Hab. sp. sice. ab. ill. Lindley sub. N. 113.), 15) L. mesochlora: baud erinacea, folio lanceolalo sensim attenuate (infra viridi) apice triserrato, labelli trilobi ultra angulos gynostemii late prosilienlis lobis lateralibus oblongis apice emarginatis margine ciliolatis, lobo medio triplo minori ligulato apiculato ciliolato. Axes secun- darii spithamaei, graciles, multivaginali. Vaginae arctissimae Ires quatuorve lineas longae limbo ochreato acuminalo parcissime muriculatae; vagina summa spalhacea. Folium horizonlale seu deflexum subbipoUicare basi vix duas quintas poUicis latum, relinerve, papyraeeum; dentes apicis laterales divaricati, dens medius erectus longior. Racemus capillaris solitarius seu geminatus apice biflorus nunc multiflorus bipectinatus. Bracteae triangulae laevcs brevissimae. Flos flavus tepalis ac labello intense viridibus. Sepalura superius anguste triangulum, infcrius oblongum tertia apicali bidentatum. Tepala apice retusa lobulata dentata, dente externo longissimo; infra anguste triangula, medio lacinula extrorsa aucta, tolo limbo ciliolatala. Gynostemium gracile clavatum. Peru. Jamieson. (Hab. sp. sice. comm. ab ill. Lindley sub. N. 95.) 16) L. andrenoglossa Rchb, fil. in Seemann Bonplandia III. 1855. 241. Xenia 50. VII. 22 — 25: baud erinacea, folio oblongo cuspidate apice triserrato (infra violaceo), labello minu- lissimo ovali bidentato ciliolato. Plantula caespilosa. Caules tenues, tri — quadripoUicares, septem ad octovaginati. Vaginae super nervos minutissime muriculatae, ut lentium bonarum egeas ad videndos muriculos; ostium cordatum limbo satis tumido minute muriculato. Folium horizontale papyraeeum cuneato oblongum ante apicem subito per quartam attenuatum cuspi- datum, per quarlam lineae triserratum, dente medio longiori ; lenuissime marginatum. Pedunculi capDlares folio quater breviores, uni — biflori. Sepalum superius ovato triangulum trinerve, sepalum inferius paulo brevius et latins, apice minute bidentatum; supra ovarium cordatum. Tepala sursum oblonga acuta, deorsum triangula duplo breviora, medio lacinula minula linear! ciliolata extrorsa aucta. Flores flavi. — Quito Jamieson Nr. 66. in Herb. Boiss. (Hab. sp. sice, ab ill. Boissier et ill. Lindley sub N. 78.) ^ 17) L. mucronata Lindl. in Bo t. Mag. Comp. H. 356: glaberrima, folio oblongo cuspidalo apice retuso medio subulate („foliis acute bilobis mucronatis"), labelii lobis lateralibus oblongis unguiculo sigmoideo gynostemium amplexanlibus; intermedio parvo obtuso ciliato. Vaginae cauiis glaberrimae amplae aristalae. Pedunculi aggregati subbiflori. . Bracteae ovariis pedicellaljs multo breviores. Sepala ovato triangula; Inferiora anlice bidentata. Tepala complicata emar- ginato triincata sagittata medio longe mucronata. „A most curious species with a highly com- plicated structure in the flower.*' Trunks of trees; valley of Lloa at the height of 8000' Hall. (Hab. ic. ab ill. Lindley.) 6. Tepala medio mutica. §. i. Laxiflorae: racemis raris laxis. a. Folia oblonga seu orbiculata. i. Tepala utrinque extensa. 18) L. sanguinea Hook. Bot. Mag. LXX. 4112: racemis unifloris congestis, tepalis ulrin- que semioblongis, — Plantae vix poUicares in speclmine nostro, paulo ultra pollicares in icons, axi secundario folio subaequali. Vaginae arctae paucae ostio erecto omnino laeves. Folium cuneato oblongum apice minutissime acutum. Sepala ciliolata: sepalum superius triangulum basi libera subcordatum cum inferiori basi melius cordato in confiniis connatura, inferius per dimi- diam bidentatum. Labelli lobi oblongi (peltati? velutini?). Flores pulchre sanguinei. Jamaica unde vivam misit dom. Purdie. (Hab. sice, c.) 19 U8 19) L. cochlearifolia Swartz Fl. Ind. Occ. 1563: racemis plurifloris, tepalis utrinque cuspidatis ciliatis intus cum denticulo prosilienti supra basin. Epidendrum cochlearifolium Sw, Prodr. 126. Wickstrom Adnot. Bot. , quas reliquil Olavus II. 1. Schrader Journ. 1799. II. Tab. II. Fig. 2. a. b. Plantulae tripollicaricaules. Vaginae ochreatae ostio ampiae muriculatae. Folium ellipticum basi pauio cuneatum apice aculum („con- vexum concavum" Sw.). Sepala Iriangula aristata, lateralia semilibera. Labelli lobi lalerales falcati divaricati, medius Sepala supra ovarium alabastri cordata. Hab. in Iruncis arborum nee non in rupibus muscis vestitis in summis montibus Jamaicae australis, florens ultimis mensibus anni. Swartz! (Vid. sp. auth. sine fl. in herb. W. 16916! quod delinea- r vimus. Descriptionem tloris secus iconem in Wickstr. confecimus.) 2. Tepala dimidiata sc. sursum tantum extensa. W 28. Planla faciei Pleurothallidis punctatae Lindl. Dense caespitosa. Vaginae arclae supra nervos atque ostio expJanato triangulo minute muriculatae violaceae. Folium basi peliolare per breve spatium, ceterum orbiculare apice minutissime tridentatum, infra violaceura. Racemus folio manifesle brevior tenuis pauciflorus. Bracleae ochreato triangulae laeves. Flores flavi. Sepa- lum superius oblongum acutum, inferius aequale imo apice minute bidentatura. Tepala ovala sursum ab interno latere oblique ascendenti retusa, apice acuta (hinc dolabriformia); pone apicem inferiorem (basin) sessilia, baud ultra sepali inferioris basin producta, imbricantia. Labellum supra basin gynostemii adnatum bipartitum partitione utraque medio sub angulo insilienti con- nata, oblongosemilunata, apice obtusata, margine inferior! reduplicata. Rostellum rotundatum. T Aspasica Ocanae Aprili. 1854. Wagener! (Hab. sp, sice.) p. Folia bene lanceolata. 21) L. aquila Borussiae Rchb. fil. in Seemann Bonplandia II. 22. Xenia Tab. 50. VI, 17—21: tepalis sursum iigulatis, deorsum brevioribus oblongis bidentatis, labelli subbasi- laris lobis dolabriformibus glabris inferiori angulo obtusis; folio valde pergameneo, erecto. Gracilis pusilla vix quatuor pollices alta. Axis secundarius tenuis quinquearticulatus. Vaginae arctae ostio cordato triangulo expanso minute muriculatae. Folium lanceolalum utrinque sensim tridentatum: denies laterales obtuse acuti, dens medius minulissimus. minute abbreviati Bracteae: vad- natae relusae medio apiculatae valde breves. Sepala triangulo acuminata; sepalum inferius per duas tertias bifidum. Tepala per medium uninervia. Labellum bilobura lobo ulroque dolabri- forrai angulo superior! subulalo introrso; angulo inferiori oblusato, facie venlrali utrinque lamellifero (carina quodammodo indicante cupidinem labelli bipeltati!). Gynostemium porrectum; rostellum terminale trilobum: lobi laterales majores obtusi, lobus medius apiculum minutum sislens. Androclinium bene dorsale postice medio acutum. — Lobi labelli aquilae alas sistunt, rostellum coronam. Flores violacei. Caracas Wagener. (Hab. sp. sice.) 29) L. monoptera Lindl in Hook. Journ. Bot. I, p. 10, Tab. GXIV: tepalis utrinque acuminatis aequalibus, labelli mediani lobis vere dolabriformibus basi valde attenuatis utrinque acutis ciliolatis; folio coriaceo, erecto. Caules secundarii graciles bi — quadripollicares; ostium vaginae apertum amplum muriculatura. Folium coriaceum cuneato lanceolalum apice bene atle- nualo retusum medio breviter apiculatum. Racemi pauciflori. Bracteae ovariis pedicellatis bene breviores, Sepala Iriangula, inferiora basi connala. Haec habet ill. Lindley 1. c. : „Caules erecti filiformes, duos Ires usque pollices longi, glabri, vaginis instructi membranaceis, infundibularibus, 149 ore marginatis, cuspidatis, levissime pubescentibus, supremis majoribus. Folium solilariuin, lari- ceolatum, coriaceum, apice praemorsum, obsolete tridentalum , duos pollices longum, Ires seu quatuor lineas latum. Pedunculus subsolitarius, folio triplo brevior, capiJiaris, triflorus. Bracleae minutae, vaginis conformes. Flores nutantes, verosimiiiter violacei. Ovarium angulatum, coslis sepalinis alatis, postica latissima. Sepala ovato-lanceoJala, acuta, circiler 1% lineam longa, lateralia basi connata. Petala brevissima, glabra e basi angusta in laminam lalam Iruncaiam (ergo utriuque quasi cornutam) lunatam, dilatalara, angulis (vel si mavis cormibus) circa dorsum et faciem columnae incurvis : labellum sepalis plus quam dimidio brevius, biparlilum, cum co- lumna usque ad V3 ejus altitudinis connatum, in axi callis duobus clavatis parallelis instructum; laciniis ad ulrumque latus columnae adstantibus et alas omnino refcrenlibus, securiformibus, pilosis, carinatis, margine inflexis; carinis longe extra medium lacinias valdc obliquas redden- tibus; inter lacinias adest apiculus parvus carnosus pubescens. Columna elongata, cylindracea, clavata, stigmate obliquo ad apicem, clinandrio immarginalo ad dorsum stigmatis; roslello parvo r I obtuso. Anthera membranacea, semibilocularis, ecristata. Pollinia duo, pyriformia, apicibus subdiaphanis, verosimiiiter viscidis. Of this I have only examined one specimen, and a single expanded flower, from which, however, it has been possible to determine the precise stuclure of this very singular genus, and which completely confirms the opinion hazarded in the Genera and Species of Orchideous Plants, as to the nature of the errors committed by Swartz in his descriptions of the only species at that time known. This is nearly related to Lepanlhes tri- dentata.** Near Cuenga; Professor Wm. Jameson. §. 2. Distichae ; racemis arctis quasi bipectinatis. a. Folia bfene lanceolata. 23) L. Lindleyana Oersted etRchb. fit. Xenia Tab. 50. III. 8 — 10: tepalis dimidialis ciliolatis, Plantulae tenuis caules bi — tripollicares. Vaginae ostio triangulo cordatae muriculalae. Folium obtuse acutum apice obtuse tridentatum dente medio majori crasso; pergameneum; lan- ceolalum, infra discolor, duas pollicis tertias longum, quartam tertiamve basi latum, Racemi multi- flori bene bipectinati. Bracteae ochreato triangulae supra nervum medium muriculatae. Sepalum superius triangulum obtuse acutum; sepalum inferius oblongum apice bideiitalum. Tepala dimi- diata triangula angulo inferiori oblusata, ciliolata. Labellum supra basin gynostemii adnalum bipartitum, partitio utraque utrinque triangulo acuminata, canna juxta limbum internum partis superioris; utraque dorso peltata, inferiori apice ciliolata; sinus insiliens inter ulrumque unguem. Androclinium semilunato excisum. Flosculi minuti flavi. Quodammodo alludit ad Lepanlhidciu andrenoglossam Rchb. fil. Cartago Costaricae. Januario 1847. Oersted! (Hab. sp. sice. a cL Oersted.) 24) L. nubicola: tepalis utrinque acuminatis aequahbus calvis, folio pergameneo hori- zonlali acuto. — Flore neglecto summopere similis Lepanthidi andrenoglossae Rchb. lil. Caule Secundarii graciles Vaginae elongatae arclissimae, ostium vaginarum cordato triangulum acuminato arisfatum limbo minute muriculatum. Folium poiiicare bipollicare cunealo lanceolatum sursum cuspidatum apice retusum cum mucronulo; papyra- ceum, infra nunc violaceum, relinervium, horizontale, Bracteae ovanis pedicellatis multo bre- viores. Floris flavi fabrica simillima illi Lepanlbidis monopterae Lindl. (quae recedil folio ercclo coriaceo; racemo laxifloro; flore purpureo; labello velutioo). Sepala triangula; sepalum inferius apice bidentatum. Tepala utrinque acuminata. Labelli lobi similes, dolabriformes in medio gynostemio. Ocafia: San Francisco 8000' terrestris. Marlio 1854. Wagener! 150 p. Folia oblongo lanceolata utrinque attenuata, F J 25) L. ruscifolia Rchb. fil. in v. Schlechtendal Linnaea XXII. p. 819. Xenia Tab. 49. IV. 13' — 15. Prope spitharaaea. Axis secundarius elongatus subtetragonus, paucivaginalus ; vagina summa ampla, apice lancea. Vaginae prope laeves. Folium siccum pergameneum valde nervosum nervulis anastomosantibus baud paucis, Pedunculus tenuis solilarius sen gerainatus; infra uni- vaginalus, superne densiflorus, Bracteae ocbreatae triangulae valde abbreviatae. Perigonium flavidum. Sepalum superius triangulum, inferius triangulum tertia antica bifidum. Tepala apice superiori anguste triangula, apice inferiori semiovata. Labelli lobi trianguli obtusanguli angulo imparl sessiles; dimidio inferiori breviores. — Merida 6000'. Jaji. Septembri 1846. Funck el Scblim 1239. (Vid- sice. sp. in herb, de Romer et hab. propr.) y. Folia elliptica acuminata cordata. 26) L. Gargantua. Ultra spithamaea. Axis secundarius validus. Vaginarum laevium arctarum limbus ostii triangulus erectus axi appressus Folium a basi petiolari eilipticum acuminatum basi cordatum, apice ; marginatum; margine ac pagina inferiori violaceo I purpureum, magnum, ultra quatuor pollices longum, tres supra basin latum Pedunculi plures congesti (in specimine nostro sex) dimidio inferiori paucivaginali, superiori dense disticheque floridi. Bracteae triangulae ochreatae humiles pedicellos breves (lineam iongos) aequanles. Ovario pedicellis bis usque ter longiores. Flores tenues vitellini pro genere magni, longi atque latL Sepalum utrumque alte connatum confmio tanlum sinu parvo signato. Sepalum superius trian- gulum obtusangulum paulo latins, triangulum. utrinque obtusangulum apice bilobum, lobo utroque obtuso cum apiculo lineari. Tepala an- trorsum obtusangula, utrinque semisemilunata, apice superiori breviori obtusion, limbo externo ciliolato. Labellum Irilobum: lobi laterales oblongi apice attenuati, limbo ciliato, praesertim apice; dorsum versus peltati; lobus medius minutissimus acutangulus; rosleilum medio apicu- latum. Peru: Valley of Lloa on trees, Jamieson. (Hab. sp. sice, comm. ab ill. Lindley sub N. 110.) 5. Folia oblonga apice subito contracta. aa. Tepala cuspidata utrinque extensa. * Tepala basi obtusata, apice acuta. 27) L. concinna Sw. Fl. Ind. Occ. 1559: tepalis medio sinu emarginatis, labelli lobis semiovatis acutis apici gynostemii adnatis. Epidendrum ovale Sw. Prodr, 12. Wickstrom Ad- notationes botanicae, quas reliquit Olavus Swartz. Tab. II. 4. Planta tri — sexpollicaris. Axis secundarius plurivaginatus. Ostium vaginarum amplum triangulum muricatum. Apex folii Racemi gemini usque quaterni. Alabastra basi cordata. „Flores flavi." Sepalum superius trans- verse ovatum cum apiculo; lateralia ovato triangula medium usque divisa. Capsula pyriformis longissime pedicellata. Habitat in monlibus altis coeruleis Jamaicae, epiphyta llorens vere. Swartz! (Vid. sp. sine flore in herb. W. 16911. cujus teneo iconem. Reliqua ad iconem citatam.) 28) L. helicocephala: tepalis oblongis apice superiori acuto asperulis, labelli lobis ovatis apice falcatis, dimidio interno baseos extrorsum revoluto, folio ovali breviter acuto transverso basi subcordato. Caules tri — quadripollicares. Vaginae arclae fuscae supra nervos parcissirae muriculatae; ostium amplum triangulum. Folium pergameneum trinerve. Racemi capillares solilarii — quaterni folio dimidio breviores. Bracteae ochreatae apiculatae dorso ac limbo muri- culatae. Sepalum superius anguste triangulum, inferius oblongum terlia antice bilobum, lobis 451 prope contiguis. Tepala nervo transverso. Rostellum „Flores aurei roseo punclulati/* Helicocephalam diximus ob cornua quaterna tepalorum labelJique approximata. Jn sylvis prope Mariepaston Surinami. Kegel 1359. (V. sp. sice.) 29) L, PristidisRchb. fiL in v. Schlechtendal Linnaea XXII. 820. Xenia 50. R 11—14: tepalis oblongis apice superiori acutis, lobulatis, labelli lobis planis dolabriformibus, folio ob- longolanceolato apice brevi retuso dentibus obliteralis, basi cunealo. Caules bi — tripoUicarcs. Vaginae arctae atroviolaceae supra nervos minutissirae muriculatae; oslio triangulo ascendentc minute muriculato. Bracteae triangulo ochreatae valde muriculatae ovariis pedicellatis multo breviores, Flores flavi. Sepalum superius ovato triangulum, inferius prope dimidium versus bidentatum. Jalapa Mexici. Leibold! » Obs. N. 5299. Oaxaca 3000' 1844. Galeotti! simillima, sed vaginae fuscae. Flores desunt. An Pleurothallis disticha A. Rich. Gal. Ann. sc, nat. 1854. 16. hue ducenda? Descriptio misenimo miserabilior. «* Tepala utrinqne acuta. 30) L. urotepala: tepalis inaequalibus dimidio inferiori abbreviato, labelli lobis Iriangulis angulo imparl sessilibus. — Planta tenuis,. Caulis usque tripoUicaris; plurivaginatus. Vaginae arctae, ostio valde dilatato cordata aristata limbo minute muriculato. Folium a basi rotundata oblongum cuspidatum apice triserratura, dente medio longiori angusto porrecto, dentibus latera- libus latioribus humilibus ; papyraceum. Bracteae ochreatae pedicellis duplo breviores lae- vissimae (?). Pedicelli ac pedes filiformes ovariorum (articulati) elongati. Sepalum superius triangulum, inferius paulo latius sinu lato apice bidentatum. Labelli partitiones sinu insilienti parvo divisae, partitio utraque triangula limbo oblique externo peltato angusto. Rostellum emar- ginato excisum, ceterum obtusum; apiculus in sinu. Flos flavidus. Jamieson. (Hab. sp. sice. comm. ab ill. Lindley sub N. 94.) 31) L. papyrophylla : tepalis aequalibus utrinque cuspidatis, labelli lobis dolabriformi- bus. PJanta cum folio bene spithamaea. Caulis multivaginatus. Vaginae multae, supra nervos minutissime velutinae ostio amplo dilatato cordato aristato, limbo minute muriculato. Folia pa- pyracea oblonga basi rotundata apice caudata tridentata, dens medius subulatus produclus, denies laterales triangulo subulati extrorsi. Raceraus capillaris in specimine semper solitarius, infra nudus univaginatus tenuissimus, superne bracteis abbreviatis obscure coloratis ochreatis apiculatis vestitus. Sepala triangula acuta, inferiora dimidium prope usque coalita. Tepalorum pars superior obscurior. Labelli lobus medius parvus bilobulus cum sinu profundo; lobi late- rales majores extrorsum peltati. Rostellum triangulum. Flores flaveoli ac purpurei. Andes of Quito. Jamieson. (Hab. sp. sice. comm. ab ill. Lindley sub N. 114) 32) L. Turialvae Rchb. fil. in Seemann Bonplandia IIL 225. Xenia Tab. 50. V. 15—10: tepalis a basi late triangulis, excisura semilunatis, labelli lobis obtuse triangulis. Vaginae arclae subvelutino muriculatae. Folium bene limbosum, apice altenuato brevissimo Iridentatum. Racc- mus peclinatus floribus arete distichis. Bracteae triangulae ochreatae tota supcrficie muriculatae. Sepalum superius triangulum, inferius per duas quintas bifidum, apice utroque triangulo. La- belli lobi obtuse trianguli. Sepala aquose purpurea ac flaveola. Tepala flaveola, basi superiori purpureo maculala. Labellum ac gynostemium purpurea, Descriptio floris ad iconem Oerste- dianam. Turialva Costaricae. 3000'. Oersted. (Vid. sp. sice, in herbario Hafniensi.) pp. Tepala dimidiata. 33) L. erinacea Rchb. fil, in Seemann Bonplandia IIL 225. Xenia Tab. 49, V. 16—17: erinaceohispida supra vaginas. — Quinque — sexpollicaris. Vaginarum ostia magna cordata cum ipsis vaginis valde hispida. Folium pergameneum apice attenuato minute tridentatum dentibus 152 s lateralibus obtusioribus. Spicae aggregatae superne densiflorae. Bracleae ochrealo triangulae limbo ac supra dorsum echinatae. Sepalum dorsale ovatum apiculatum basi cum sepalis late- ralibus connatum, haec per duas quintas bifida. Tepala dimidiata oblongo triangula basi ex- terna unguiculata, imbricanlia. Labelli lobi trianguli basi oblusati; lobus medius Flos flavus- Sepala ac labellum basi rufido purpurea. Turialva Costaricae, Oersted! (Vid. sp. sice, in herb. Hafn.) folio Species sub 11- B. referendae cujus tepala incognita. 34) L. orbiculata Lindl. Mss. :• glaberrima vaginis caulis ochreatis amplissimis inflatis, oblongo apice obtuse attenuato marginato; floribus fasciculatis. Bracteae ovaria pedi- cellata semiaequantia. Sepalum inferius apice minute bidentatum. Caulis secundarius subbipoUi- can's. Folium subaequale basi cuneato rotundatum quinqueneive , supra basin prope pollicem latum. (Hab. ic. ab ill. Lindley.) 35) L. Jamiesoni Lindl. Mss.: hispida supra vaginas ac ostia ocbreata ampliata apice setacea vaginarum. Folium cuneato oblongum sursum subito contracto cuspidatum apice trun- catum medio brevi subulatum. Racemi laxiflori pluriflori fascicuiali. Sepala triangula; sepalum inferius apice bidentatum. (Hab. ic. ab ill, Lindley.) Tafel 49. I. 1 4. ,/ Lepanthes otostalix RckL fit. Diagnosin, descriptionem et citata cf. supra pag. 146, Westseite Jamieson Im Herbar des Herrn Boissier und im eignen. Axen zweiter Ordnung schlank, vielscbeidig. Scheiden an weiter Mundoffnung zugespilzt mit zahlreicheh kleinen Spitzchen uber den Nerven. Blatt von lineal keilformigem Grunde lang- lich, an der Spitze plotzlich zusammengezogen, zugespitzt, dreizahnig, gerandet, von Papier- consistenz. Bluthenstande wenigbluthig , langer als Blatt. Deckblatter dreieckig, spitz, um das Doppelte kurzer als die geslielten Fruchtknoten. Oberes Sepalum dreieckig, unteres ziemlich gleich, zweizalmig. Tepalen zungig, beiderseits spitz, gegen den Nagel mit Querleistchen. Lippe klein, der Mitte der Saule angewachsen, zweilappig; Lappen langlich, schildformig. ^lu- then gelb. Tafel 49. L SlangeL 4. Ausgebreitete Bluthe +. 2. Saule mit Lippe -f. 3. Deck-' blatt +. 4. Tepalum +. I 153 Tafel 49. II 5 8. Lepaiithes cyanoptera Bchh. fiL Diagnosin, descriptionem et citata cf. supra pag. 145. Merida bei 6000' Seeliohe. September 1846. Funck und Schlim 219! Axe zweiter Ordniing schlank, mit einigen (bis sieben) Scheiden bekleidet. Miindung dcr- selben wait, zugespitzt, auf freiem Rande stachelhockrig. Blatter langlich, spitz, mit Rand, am Gruiide sehr kurz keilformig, an der Spitze klein und spitz dreifach sagezahnig; mittler Zalin dolchspitzig. BliithenstieJe haardiinn, einzeln oder bis zu drei, kniebogig; dcr untcrc bJiithCn- 'lose Theil sehr kurz. Deckblatter zugespitzt, glattrandig, vicl kfirzer als Bliithenslielchen. Bluthen enlfernt von einander. Sepalen lanzetllich zugespitzt, seitliche ziemlich frei, uber die Miltelnerven aussenseits gekielt. Tepalen stumpf dreieckig. Lippe zweilappig, Lappen keil- formig, am obern Ende spitz, am untern stumpf gespitzt. Tepalen kornblumenblau, die ubrige Bluthe braunlichgriin. Tafel 49. II. Bckblatt +. Slangel. 5. Bliilhe seitlieh + 6. Saule und Tepalen -|-. 7. Tepalum +. \ Tafel 49. IIL 9 \% Lepanthes capitanea Rchh. fiL I Diagnosin, descriptionem et citata cf. supra pag. 144. Valley of Lloa. Jamieson 208! Schlankes Pflanzchen von 5 — 7 ZoJl Hohe. Axe zweiter Ordnung mit vier bis sechs Scheiden bekleidet, vs^clche eng angedruckt und an erweiterter Miindung spitz und herzforniig, am Saum und auf alien Nerven mit feinen Spitzwarzchen. Blatt lederartig keilformig langlich, r oben fein dreispitzig; mit Rand. Bluthenstiel einzeln oder je zvvei, haardiinn, am Grunde nackt, obenhin schlaff traubig, kniebogig. Deckblatter dreieckig, drei- bis viermai kiirzer als Fruchl- knoten. Getrocknete Bluthenhulle schwarzpurpurn. Oberes Scpalum dreieckig, unteres wenig breiter, ausserdem gleich, an der Spitze zweizahnig. Tepalen: obere Halfte lanzeltlich mil stumpf gespitzter nacli Aussen gekehrter Spitze; untere Halfte stumpfeckig, kurzer; Nagel sehr kurz; fein gewimpert. Lippenlappen gewimpert, ziemlich geigenformig : unten stumpf, oben scbmaler, etwas nach innen mit Spilze gekehrt. Saule tragi Lippe uber ihrera Grunde. Tafel 49. III. Stangel. 9. Bluthe palum +. 12. Deckblatt +. + 10. + 11. Te- \ 20 154 Tafel 49. IV. 13 15. Lepanthes rascifolia Rchb. fiL Diagnosin, descriplionem et citatum cf. supra pag. 150, Merida 6000' Jaji. September 1845. Funck und Schlim 1239. Ziemlich spannenhoch. Axe zweiter Ordnung lang ausgeslreckl, ziemlich vierkantig, wenig bescheidet, oberste Scheide weit, mit lanzettlicher Spitze. Scheiden ziemlich glatt, Blatl Irocknet pergamentarti ge- mosirenden Nerveu. langlich lanzelllich, beiderseits zugespilzt, stark nervig, mil anasto- Bluthenstiel diinn, eiuzeln oder zu zwei, welt kurzer als Blatt, uaten mit Einer Scheide, obenhin dichtbliilhig. Deckblatter dreieckig, sehr kurz, dicht zweizeilig. BliilhenhiiUe gelblich. Oberes Sepalum dreieckig, unteres gleichartig, im vordern Drittlheil zwei- spaltig. Tepalea an oberer Halfte schmal dreieckig, an unterer Halfte halbeirund. Xippenlappen dreieckig stumpfeckig, mit ungleichen Ecken sitzend; untere Halfte kurzer. Tafel 49. IV. Stangel. 13. Biiithe +. 14. Saule und Lippe +. 15. Deckblalt +. -s Tafel 49. V. 16. 17. licpanthes erinacea Rchb. fiL Diagnosin, descriplionem et citatum cf- supra pag. 151. Turialva in Costarica. Oersted! Ueber die Scheiden hin dicht igelstachhg. 5 — 6 Zoll hoch. J Mundungen der Scheiden weit, herzformig, nebst Scheiden igelslachlig. Blatt pergamentig, obenhin stark verschmaiert, an Spitze fein dreizahnig mit stumpfen Seitenzahnchen, Aehren gehauft, obenhin dichtbluthig. Deckblatter dreieckig, scheidig, am Saum und auf Riicken igelstachlig. Oberes Sepalum eifor- mig mit Spitze, am Grunde mit seitlichen Sepalen verwachsen, die an Spitze durch zwei Funf- theile getrennt. Tepalen nur nach obenhin entwickelt, langlich dreieckig, am Grunde genagell, einander deckend. Lippenlappen dreieckig, am Grunde stumpf; Mittellappen — . Blulhe gelb. Tepalen und Lippen am Grunde braunpurpurn gefleckt Tafel 49. V. Stangel. 16. Bluthe +, 17. Deckblatt +. Tafel 50. I. 1 4. Lepanthes Schiedei Rchb. fil Diagnosin, descriplionem et citatum cf. supra pag. 144. Jalapa in Mexico. Schiede! Zartes Pflanzchen. Axen zweiten Ranges mit drei bis fiinf Scheiden. Scheiden kurz tuten- formig, von erweitertem Mundtheile lanzettlich, mil Spitzwarzchen. Blatt kreisrund oder langlich, I 155 1 oben verschmalert und ganz fein dreispitzig; am Grunde kurz keilformig; mit Rand. Bluthen- stiele haarfein, zwei bis funf, vielblQthig (bis zehnbluthig) mit gestreckten Zwischenknotenstucken; langer als Blatt. Deckblatter kurz lutenformig, spitz, am Rand und auf dem Rucken fein spitz- warzig. Sepalen dreieckig lanzettlich, seitliche bis zur Mitte getheilt, alle am Aussenrande bin spitzwarzig. Tepalen beiderseits stumpfgespitzt Lippe am Grunde herzformig, oben buchtig zweilappig, jeder Lappen aufsteigend zungenforraig. Tafel 50. I. Stangel. 1. Ausgebreitete Bluthe +. 2. Saule mil Lippe +. 3. Tepalum +. 4. Deckblatt +. Tafel 60. II. 5-7. Lepanthes avis Rchb. fih Diagnosin et descripiionem cf. supra pag. 144. „Haufig auf dem Gipfel des kleiuen Vulkans Cerro de Guadalupe bei Jalappa (sic!) 10, April 1849. Die niedlichste Pflanze, die ich jemals gesehen. Jeder Stock hatle Bliittien. Sie sind roth und weiss, und lang und schmal, etwa Eine Linie lang. Fur Jeden der Nach- I kommenden ist sie ieichl zu finden.*' v. Kirchmar. Wir verdanken die Mittheilung dieser zier- lichen Pflanze Herrn Professor Ritter A. Braun. Niedliche, zierliche Zwergpflanze. Axen zweiten Ranges 2 — 3 Linien lang mit wenigen spitz tutenformigen Scheiden, deren Saum spitzwarzig. Blatter langlich, am Grunde kurzslielig ver- schmalert, an abgerundeter Spitze kaum deutlich dreizahnig; doch der Millelnerv auf der Unlcr- seite vor der Spitze verdickt; Randnerven verdickt; das Gefuge pergamentig ledcrarlig. Bluthca- stiele haardunn, einzeln, selten paarig, mit wenigen Scheiden, an der Spitze vielbhlthig, schlaCf- bluthig> langer als Blalt. Deckblatter dreieckig tutenformig mit Spitzchen, uber Mittelnerv und am Saum hin ausserordentlich fein spitzwarzig; etwas kurzer, als gestielte Fruchtknolon. Oberes Sepalum langlich dreieckig zugespitzl, unteres bis uber die Mitte zweispaltig, beider- seits zugespitzt. Tepalen beiderseits lanzettlich. Seitliche Lippenlappen langlich, gespreilzt (mittler fehlend?). Androclinium nach vorn libergeneigt. Tafel 50. 11. Ein Rasen. 5. Bliilhe ausgebreitel +. 6. Saule unci Lippe +. 7. Deckblatt +. Tafel 50. III. 8 — ^0. Lepanthes Lindleyana' Oersted Rchb. fii Diagnosin et descripiionem cf. supra pag. 149. Zn Cartago in Costarica. Januar 1847. Oersted! Zarles Pflanzchen mit 2 — 3 ZoU hohen Stangeln. Scheiden dreieckig tutenformig herz- formig mit Spitzwarzen. Blatt lanzettlich stumpf gespitzt, oben dreizahnig, Mittelzahn grSsser; pergamentartig, unlerseits violett, zwei Dritttheile Eines Zolls lang, ein Viertheil bis ein Dritl- 20' 456 theil breit. Es nahert sich bisweilen im Schnitt der Abtheilung 5 (pag. 150) „folia oblonga apice siibito conlracta" und haben wir grade ein solches Exemplar ahgebildet. Blulhensliele ge- wohnlich m'ehre, viel kurzer als Blalt» durch Deckblatter doppellkammig. Deckblatter tulen- formig dreieckig, uber Miltelnerv fein spitzwarzig. Oberes Sepalum dreieckig stumpf gespitzt, unteres langlich mit zweizahniger Spitze. Tepalen halbirt, d. h. nur nach oben entwickelt, drei-. eckig, untere Aussenecke abgeslumpft; wimperrandig. Lippe uber dem Grund der Siiule an- gewachsen, zweitheilig, jede Abtheilung beiderseits spitz dreieckig, ein Kiel jederseits am Innen- rande des obern Theils; jede Abtheilung gegen den RQcken schildfdrmig, die untere Spitze gewimpert; eine einspringende Bucht zwischen den Nagein beider. Das Androclinium haibmond- formig ausgeschnitten. Bliilhen klein, gelb. — Gewissermaassen erinnert diese Art an Lepan- thes andrenoglossa Rchb. fil. Tafel 50. IIL Stangel. 8. Blulhe ausgebreitet -f . 9. Lippe und Saule +. 10. Deckblatt +, ^ I* 4 Tafel 50. IV. 11-14. Lepanthes Pristidis Rchb. fil. Diagnosin, descriptionem, citafum cf. supra pag. 131, Zu Xalapa in Mexico am „indischen Fort'* Zacuapan gesammelt 1842 von Fr. Leibold! (Hb. de Romer! Kunze! v. SchlechtendaU Rchb. fil.!) Stangel 2 — 3 Zoli hoch. Scheiden eng anliegend, schwarzviolett, uber die Nerven bin uberaus fein spitzwarzig; Mundstuck dreieckig aufsteigend, sehr fein spitzwarzig. Blatt langlich, an der Spitze plotzlich zusammengezogen, von dunn pergamenligem Gefilge, fast ohne Zahn- spitzen; gestutzt. Blulhenstiele gewohnlich raehre, halb so lang etwa als Blatt. Deckblatter r- dreieckig tutenformig, stark spitzwarzig, eng an einander, daher dem Bluthensliel ein doppelt- kammiges Ansehen gebend; viel kurzer, als gestielte Fruchtknoten. Bliithen gelb. Oberes Sepalum eiformig dreieckig, unteres ziemlich bis zur Mitte zweizahnig. Tepalen langlich, am obern Ende spitz, gelappt; Lippenlappen flach, beilformig, Tafel 50. lY. Stangel. 11. Bluthe ausgebreitet +. 13. Tepalum +. 13 Pollinarium +. 14. Deckblatt +. Tafel 50. V. 15. 16. Lepanthes Turialvae Rchb. fil 1 Diagnosin, descriptionem el citatum cf. supra pag. 451. Turialva in Costarica bei 3000' Seehohe. Oersted! Stangel 2 — 3 ZoU hoch, eng bescheidet. Scheiden dunkel sammtig, spitzwarzig uber die Nerven bin. Mundung eng; aufgerichtet. Blatt breit elliptisch, am Gnmde breit keilformig, oben plotzlich zusammengezogen, an der Spitze kurz dreizahnig; deutlich gerandel. Biuthen- 157 stiel kiirzer als Blatt, doppeltkammig von zweizeiligen tiitenformigea, ausgezogcnen Deckblaltern mit Spitzstacheln. Oberes Sepalum dreieckig, unteres durch zwei Funflheile hindurch zwei- spallig, jeder Zipfel dreieckig. Tepalen von breitem Grunde dreieckig, diircli Einschnitl auf Aussenseile halbmondformig. Lippenlappen stiimpf dreieckig. — Sepalen \va.ssrig purpurn iind gelblich. TepaJen gelblich,- am obern Grunde purpurn gefleckt. Lippe und SauJe purpurn Diess nach einer Farbenskizze, die Ilerr Dr. Oersted an Ort und Stelle aufgenoinmen. Tafel 50. V. Stangel. 15. Ausgebreitete Bluthe +. 16. Dcckblall +. Tafel 50. VI. 17 ^1. Lepanthes aqaila Bornssiae Rchb. fl. Diagnosin, descriplionem el citatum cf. supra pag. 148. Caracas. Wagener ! Schlanke, kleine Pflanze von hochstens 4 Zoll Hohe mit Einschluss des BJattes. Axen zweiten Grades diinn, funfgliedrig. Scheiden eng, Mundung dreieckig herzformig ausgebreitet, fein spitzwarzig. Blatt lanzettlich, beiderseits allmalig verschmalerl, an der Spilze fein drei- zahnig; seitliche Zahne stumpfspitzig , Mittelzahn ganz klein. Traubenstiele haarfein, zu drci bis vier, ganz kurz oder nur wenig kurzer als Blatt. DeckbJatter scheidenformig geslufzt, mit Spitz- chen In MitLe, sebr kurz. Sepalen dreieckig zugespitzt; unlcres Sepalum durch zwei DrllUlicile zweispaltig. Tepalen durch Mitf.e hindurch cinnervig. formig , Lippe zweilappig : jeder fjappcn keil- obere Ecke nach Innen gekehrt; unlere Ecke abgestumpft, auf Ruckenseile jederseils ein Plattchen tragend (als Andeutung zur Neigung eine schildformige Bildung anzustreben), Saule vorgestreckt; Narbendecke endstandig dreilappig; seithche Lappen grosser, stumpf; Millel- lappen stellt eine kleine Spitze vor. Androclinium deutlich ruckensliindig, hinterseils in der MiUe spitzeckig. violett Die Lippenlappen gtellen die Flugel dar; die Narbendecke die Krone. Bliilhe Tafel 50. YL Stangel. 17. Ausgebreitete Bluthe +. 18. Lippe und Saule -f. 19. Lippen- lappen auf Bauchseite +. 20. Tepalum +. 21. Deckblatt +. Tafel 50. VII. 22! 25. liepanthes andrenoglossa Rchb. fiL Diagnosin, descriptionem, citatum cf. supra pag. 147. Quito Jamieson. N. 66. Herb. Boiss. Wir erhielten Exemplare von den Herren lioissier und Lindley (N. 78.). Rasige Pflanze. Stangel dunn, drci- bis vierzollig, sieben- bis achlscheidig. Die Scheiden fiber die Nerven bin sehr dunn spitzwarzig, so dass man nur bci guter Vergrosscrung die 158 Spitzwarzchen sieht; Mundung herzformig mit geschwollenem fein spitzwarzigen Rande. Blalt horizontal, papierdunn, keilformig langlich, vor der Spilze plolzlich durch ein Viertheil zugespizt verengert, auf die Ausdehnung einer Viertellinie dreimal sagezahnig, der miUlere Zahn langer. Blulhensliele haardunn, viermal kurzer als Blalt, ein- bis zweibluthig, Oberes Sepalum dreieckig eiformig, dreinervig; unteres wenig kurzer und breiter, an der Spilze klein zweizahnig; fiber Fruchtknoten herzformig. Tepalen nach oben langlicb spitz, nach unlen dreieckig, doppelt so kurz, in der Mitte mit kleinem nach aussen gerichteten linealen gewimperten Zipfel. Lippe' sehr klein, oval, zweizahnig, gewimpert. Bluthe gelb. Blatt unterseits violett. Tafel 50. VII. Stangel. 22. Knospe unterseits +. 23. Saule mit Lippe +. 24. Te- palum +. 25. Deckblatt +, r" I Tafel 50. VIIL 26 — 28, Lepanthes Wageueri Rchb. fiL Diagnosin, descriptionem et citatum of, supra pag. 148, Aspasica in Ocana. April 1854, Wagenerl A Dichtrasig. Sehr klein, vom allgemeinen Ansehen der Pleurothallis punctata Lindl. Schei- den eng, fiber die Nerven und an der dreieckigen Mundung fein spitzwarzig, violett. Das Blalt am Grunde stielig verdunnt, ubrigens kreisrund, an der Spitze fein dreizahnig, unterseits violett. Traube bedeulend kurzer, als Blatt, dunn, wenigbluthig. Deckbiatter tutenformig, seitlich drei- eckig, glatt. Bluthen gelb. Oberes Sepalum langlich spitz, unteres eben so; an der ausser- sten Spitze fein zweizahnig. Tepalen eiformig nach oben, innerseits schief gestutzt, spitz, nur nach oben ausgedehnt; fiber einander gelegt. Lippe Tiber dem Grunde der Saule angewachsen, zweitheilig, in der Mitte unter einspringendem Winkelbeide verwachsen; diese Theile langlich halb- mondforraig, oben stumpf, nach unten spitz, untererAussenrand doppelt. Narbendecke gerundet, Tafel 50. YIII. Theil eines Pflanzchens. 26. Bluthe ausgebreitet +. 27. Lippe +. 28. Deckblatt +. * . Tafel 51. . Epidendram Friderici Guilielnii Wswz. Rckb. fit. (Stichodias Spatliium.) Juxla (cui non affine) Epidendruni sinuosum Lindl.: foliis obloiigis, pedunculo maximo, rhombeis in basi. ligul Epidendrum Friderici Guilielmi Wswz. Mss. 1853. Rchb. fil. in Seemann Bonpiandia II. HO. Frutex robustus, exallalus. Caules validi, foliosi. Folia cuneato obovata obtusa. Spalha solitaria, lata, anceps, apice oblique fissa. Pedunculus spalham usque floribundus racemosus, 159 vulgo rectus, nunc cerunus, Bracteae Iriangulae angustae minulae. Ovarium pedicellatum gy- nostemio ler longius. Sepalura summum ligulatum acutum; sepala lateralia subaequalia margine inferiori obliqua. Tepala lato linearia acuminata. Labelli Jaciniae posticae rotundatae, djmidio inferiori producto semicordatae, lacinia antica producta ligulata acuminata. Calli gemini rhom- bei in basi, carina per laciniam racdiam. — Flores ex sicco tenue coriacei visi illis Epidendri longiQori H. B. Klh. quater minores kennesini gynostemio pallidiori. Diese iiberraschende Art wurde von Herrn Inspector v. Warscewicz bei einer Seehohe von 6 — 8000' in Peru entdeckt. Der nahere Standort ist uns unbekannt, doch scheint die Pflanze von der Expedition am Maranon berzuruhren. Sie ist nach unsres Freundes Mitthcilungcn ein Gc- wachs von gewalliger Wirkung durch die imposanle Hube und die krafligc Traiibe, die uberladen mit einer Masse schoner carmoisinfarbiger BlQlhen ihn hinriss, im Gefuble der Bankbarkeit die Pflanze dem gegenwartigen Herrscher Preussens zu widmen. Es sind lebende Exemplare in England zu sehr hohen Preisen versteigert worden, allein wie wir unterrichtet worden, sammtlich gestorben. Ein kraftiges mehre Schuh hohes slrauchartiges Gewachs. Stangel sehr stark, unterwarts einem Baumen gleichdick. Blatter zweizeilig vom keilformigen Grunde verkehrt eiformig stumpf zugespitzt; bis uber Einen Fuss lang und obenhin 4 Zoll breil. Scheide einzeln, breil zwei- schneidig, dick lederartig, obenhin abgestumpft, Bluthenstiel nach Herrn v. Warscewicz's Farben- skizze, die wir zur Unterlage beim Colorit benutzlen, purpurn, aufrecht oder iiberbangend. Bliithenstielchen nebsl Fruchtknoteu 3 — 4 ZoU lang, ebenfaUs purpurfarbig. Sepalen keillanzetl- lich, spitz; die Tepalen ziemlich gleich. Hinterlappen der Lippe halbrund, am Grunde halb* herzformig; Mittellappen zungig zugespitzt; am Grunde zwei raulenformige Schwielen; in der Mitte bis gegen die Spitze der Lippe ein Langskiel. Die Saule keulig verdickt, das Androcli- niura mit lappigem Rande. Das BlQthengewebe ziemlich lederartig und die Farbe ein schones Carmoisin, die Saule heller. — Die Blatter sehr dick, so weit nach den getrockneten zu urthejien. Tafel 51. Ein Bluthenstiel, daneben ein Stuck Stangel mit der Scheide und Einero Blatt. ) . . Tafel 52. JSpidendroiii Hamboldti Rckb^ fil* (Acranlhium Encyclium.) AfF. E. atropurpureo W. perigonio subinembranaceo , labelli lobo medio maximo ovato transverse emarginato denticulato cristulis longiludinalibus serrulatis per discum. Epidendrum Humboldti Rchb. fil. in v. Schlechtendal Linnaea XXII, 836. <848. See- mann Bonplandia II. 19. Vegetatio Schomburgkiarum quarundam. Axes primarii cylindracei valde lignosi vaginis paucis obsili. Axes secundarii cylindraceo conici costati Iri — diphylli. Folia cuneato oblonga obtuse acuta. Panicula terrainalis. Bracteae squamiformes minulae. Perigonium carnosomem- branaceum patulum. Sepala obiongoligulata apice sensim attenuata. Tepala cuneato ovata ob- tuse acuta medio latiora. LabelJum cum gj^nostemio per dimidium connalum, Irilobum. lobi lalerales Irianguli parvi erecUusculi, lobus medius transverse ovalus emarginato denliculatus cristis serrulatis septem in disco. Gynoslemium congenerum androclinio Irilobo. Anthera breve bi- .■i 160 cornis. . Pollinia? Perigoniuni purpureoroseum. Labelli lobus inedius intense obscure purpu- reus, discus flavus, carinae purpureae. Seit 1846 kennen wir diese Art. Es fanden sich einige Bliithen vor unter den unbestimm- ten Orchideen des Berliner Herbars von A. v. Humboldt und Bonpland, bezeiclmet Epidendrum — Selbst diese alien Bluthen vermocbten uns eine Abnung einzuflossen, 4190. Puerto Cabello. — dass diese Pflanze werth ware, A. v, Humboldt's Namen zu tragen. Allein wir waren immerhin ;ener'scbe Gemalde kennen lernten, Denke . fil. (Cattleya pumila Hook.) mit den edlern Wa man Farbentonen der Laelia anceps, mit der Gestalt der Blulhe des Epidendrum atropurpureum W. vereinigt diese in eine pyramidale Rispe so hat man Epidendrum Humboldti. Das Perigon r ist weit gespreizt, die Lippe umrollt mit ihren Seitenlappen die Saule, der pracbtige Mittel- lappen steht vor. — Allerdings saben wir die Pollinia noch nicbt und, obschon unwabrschein- licb, ist es nicbt unmoglicb, dass die Species in eine andre Gattung gehorL — Herr Wagener fand sie an denselben Orten, wo sie vorher von A. v. Humboldt und Bonpland entdeckt wor- den. Im Garten des Herrn Keferslein linden sich zwei schone Exemplare, von denen das eine durch einen Unglucksfall mitten in der Knospung gestort wurde. Stamm stielrund holzig, mit kleinen Schuppen bekleidet. Pseudobulben kegelformig walzig mit starken Rippen, in ihrer Gestalt sehr an die Bildung gevvisser Schomburgkien erinnernd. Blatter drei bis vier von keilformigem Grunde langlich und stumpf gespitzt. Rispe gross und ausgebreitet. Deckblatter dreieckig schuppenformig, ganz klein. Sepalen langlich stumpf ge- spitzt. Tepalen vorn keilformig, am Grunde ausgebreitet mit stumpfer Spitze — also fast lang- lich rautenf5rmig; breiter als Sepalen. Lippe dreilappig, bis zur Mitte mit Saule verwachsen. Seilliche Lappen dreieckig abgestumpft, aufrechl, nur etwas nach Aussen gebogen; Mittellappen gross, quer rundlich, vorn etwas ausgerandet, am ganzen Rande bin gezahnelt, am Grunde sieben nach vorn gesagte Leisten. Saule wie bei den Verwandten. Staubbeutel kurz zweibornig. Blutbe bellrosa; ein goldner Ring um dunkel purpurne Kamme auf Lippe. Tafel 52. Ein Stuck Rispe nach Herrn Wagoner's Bild — daneben ein Theil einer Pflanze. Tafel 53 Epidendrum Pseudepidendrnm Bchb. fil w F (Stichodias Euepidendrum.) Pone E. verrucosum Sw. panicula pauciflora, lepalis cunealo ligulatis aculis, labello a basi cordala flabellato anlice retuso emarginato, utrinque serrulato, calld depresso antice semilunato cum deiiticulo in basi, lineis lernis elevatis per discum. Pseudepidendrnm spectabiJe Rchb. fiJ. in v. Mohl und v. Schlechtendal Bot. Zeit. X. 4852. p. 733. Epidendrum Pseudepidendrum Rchb. fil. in litt. ad ill. Lindl. Caulem tenemus spilhamaeum. Folia cuneato oblonga acuta lexlurae illorum Epidendri flo- ribundi Hb. B. Kth. Pedunculus anceps. Racemus ramosus terminalis. Flores magni speciosi. Ovarium "pedicellatum non cuniculalum bracteis triangulis squamaeformibus nmlto longius. Sepata cuneata ligulata obtuse acuta. Tepala melius cuneata angustiora. Labellum supra descriptum. 161 f Gynosiemium gracile davatum apice abruptum semiobJongum, ,;Perigonii sepaJa ac tepala viridia. Gynostemium basi viride, apice roseum. Labelli lamina miniala/' {Ex icone Wrwz.) Anthera PoUinia ancipilia subfalcata, interna minora et omnia in lamina caudiculari tridentata. Der Gattungscharakler, den wir 1852 zur Begriindung des Pseudepidendrum verwendeten, war ein gekunstelter. Eine ahnliche Bildung der Pollinia fmdet sich z. B. bei Epidendrum floribundum Hb. B. Kth., auch erwahnl sie Herr Professor Lindley bei E. fasligiatum Lindl. (L. F. Ep. N. 175.). Wir tragen demnach kein Bedenken, die Gattung einzuziehen. Der Speciesname „specta- bile" ist schon vergeben bei Epidendrum, Herr Inspector v. Warscewicz entdeckfe unsere Pflanze auf Ficus-Bauraen der Cordilleren von Chiriqui bei 4000', im Januar und Februar bliihend, Wir durften das cinzige gelrocknele Exemplar besitzen. Wir erhielten einen einzigen spannenhohen Stangei. Blatter langlich, spitz, keilformig am Grunde; getrocknet von dem Gewebe derer des Epidendrum floribundum Hb. B. Kth., 5 Zoll lang, in der Mitte i% Zoll breit. Der Bliithenstiel vierzollig, Einen Zoll fiber dem Grunde umscheidet von der Scheide eines Zweigleins. Bluthen so gross, wie die des Epidendrum atro- purpureum W., aber alle Verhallnisse anders, da bis auf die Lippenplatte alle Theile schmal sind uhd die Saule sehr ausgezogen ist Die aussern Huliblalter langlich, slumpf gespitzt, am Grunde keilformig. Die Tepalen schmal lineal, an der Spitze allmahlig ausgebreitet, langlich, spitz. Saule auffallend lang, keilformig. Die freie Lippenplatte biidet ein symmetrisches Parallel- trapez. Die Basis beiderseits halbherzformig, die vordere Gleichlaufende ausgerandet, die Seitcn (die Ungleichlaufenden) gebuchtet und gezahnelt. Eine vorn dreilappige Platte am Lippengrund geht nach der Saule zu in zwei Leistchen iiber, wahrend drei erhabene Linien sich bis zur Lippenspitze ziehen. Staubbeutel — , Die Pollenmassen ungleich, krallenformig, die innern kleiner, die Caudiculae in dreizahnige Platte verwachsen. Sepalen und Tepalen grim. Saule grun am Grunde, vorn rosa. Lippe zinnoberroth. Tafel 52. Stangei. — Pollinarium von oben und grosseres und kleineres PoUinium seitlich +. Tafel 54, Miltopia Candida Lindl Diagnosin et citatum cf. supra pag. 130. fiL Steile man sich eine wenigblulbige (4 — 6) Miltonia Candida vor, de^en BlGlhen zweimal so gross wie die der gemeinen Form, wenig wellig, die Hullen fast ganz zimmelroth, die grosse Lippe rein weiss, so hat man ein Bild dieser edeln Pflanze, die wir in ihrer Hauptpracht in Herrn Senator Jenisch's Garten, cultivirt von Herrn Kramer, sahen. Es mag dieselbe Pflanze sein, iiber die sich im Bot. Reg. 1843. Misc. 110 folgende Noliz fmdet: „0f this fine plant a most beautiful variety flowered with Mr. Rucker, who purchased it in Hamburgh. Its flowers are twice as large as those of the original variety, the lip is of a most brilliant white and the sepals and petals are of a deep rich brown spotted towards the extremities only with yellow.*' Tafel 54. Bluthenstangel. Links Saule von vorn, rechts dieselbe seillich und erne aus- gebreitete Lippe. 21 \ I 162 Tafel 55 4 Chrysocycnis Schlimii Linden RchL fiL Gen. oil Trigonidio Lindl., diversum labello carnoso anguste ligulato navicular!, basi inferiori sulcato, apice acuto inflexo, basi ulrinque auricula rotunda divaricata aucto; gynostemio gracili ■crenato superne ciavato; poUiniis Trigonidii sessilibus in caudicula lereliuscula basi in glandulam Jiippocrepicam exeunte, Chrysocycnis Schlimii Lind. et Rchb. fil. in Seemann Bonplandia IL p. 280. CauUs calamum aquilinura crassus squamis vestitus hinc pseudobulbosus. Pseudobulbi ancipites ovali (sicci rugulosi). Folia oblonga acuta brevissime petiolata superne vernixia ner- vulis transversis (in siccis) arpophyllacea, inferne violacea. Pedunculi in squamis fultientibus axiilares, tenues, paucivaginati, Flores majores, illos Trigonidii obtusi aequantes. Perigonium patens. Sepalum summum oblongum acutum fornicatum; sepala lateralia oblonga, acuta, latere externo extrorsum curvala; deflexa. „Perigonium flavum brunneo aspersura. Labellum rubro- flavum. Gynostemium albidum viridi striatum", Anthera a basi biioba cum apiculo interjecto, antiorsum diver gens emarginata. r Diese Galtung wurde in Waldern Ocaiia's bei 8000' Seehohe im August blubend von Herrn Schlira entdcckt und von Herrn Linden unter N, 26. vertheilt. 1854 sammelte sie Herr Wagener bei 7000' um Alto de San Pedro daseibst. (YgL Seemann Bonplandia III. 66., wo jedoch der Speciesname verdruckt isl.) Farbung nach einem an Ort und Stelle gefertigten Gemalde unseres Freundes Wagener. Aufstrebende Pflanze. Rhizom zieralich von der Dicke einer Adlerspule, dick, beschuppt; hier und da Pseudobulben tragend. Diese eiformig, zweischneidig, getrocknet runzlig. Blatter langlich spitz, sehr kurz gestielt, obenhin glanzend, wie lackirt und durcli erhabene Quernerven netzig erscheinend (im trocknen Zustand). Die Unterseite der Blatter violett Bluthenstiele achsel- standig, bisvveilen in den stutzenden Schuppen der Pseudobulben, dunn, wenigbescheidet. 4JliiLhen ziemlich gross, denen des Trigonidium obtusum Lindl. beinahe gleich gross. Bluthenhiille ofFen gespreizt. Oberes Sepalum langlich spitz gewolbl; seitliche ziemlich eben so, an Aussenseite nach aussen gekrummt; niedergebeugt. Tepalen eiformig gespitzt, an^der Innenseite nach oben etwas ■eingebuchtet. Lippe fleischig, schraal zungig, kahnformig mit breitem unten in der Mitte ge- furchlen Grunde, nach ganz hlnlen steigt sie sackig an; die Vorderrander wellig erhaben, das Spilzchen vorn nach innen eingebogen; vor dem Grunde ein kleiner Hocker; beiderseits nach aussen halbrunde abstehende Oehrchen, Saule schlank slielrund, nach Art der eines Cycnoches. Saule gekvumml, nach oben ausgebreilet und keulig verdickl. AndrocHniura ganz eben. Narben- decke ausgerandet. ^Slaubbeutel nach vorn divergircnd ausgebreitet, vorn ausf?eschnilten zwei- lappi or- der hinlerste Theil springt nicht auf. Pollinien zwei, kugelig elliplisch, unterseits tief zweispaltig, in zwci utigleiche Halfien zerfallend. Caudicula kurz, stielrund, sitzend auf ross- hufiger Glandnla. Bluthe gelb mit braunon Flecken und Linienstreifen, Lippenohrchen rothbraun, Mittellappen hochgelb. braunen Punkten. „Saule grun und weiss" nach Sclilim. Nach Herrn Wagener's Bild grunlich mit Mit einer durch die BlaUgeslalt sehr gehobenen eigenthumhchen Tracht verbindet die Gattung die Eigenthumlichkeit, bald unter den Pseudobulben, bald aus Schuppen ohne Pseudobulben heraus Blutlicn zu bringen. Die Saule Irennt sie wesentlich vom Trigonidium, wozu noch die origiiielle Lippenbildung und der Pollenapparat sie auszeichnen. 163 J Tafel 55. Ein Theil einer Pilanze nach Herrn Schlim's Exemplar. Das oberste Inter- nodium ist gctrennl, um den Auslall eines Stiicks anzudeuten, der weggeJassen worden, urn fur das Blatt Raum zu gewinnen, 1. Lippe oberseits +. 2, Dieselbe unterseits +. 3. An- droclinium von oben +. 4. Staubbeutel von unten +. 5. Derselbe von oben -f-. 6. Polli- narium, vorderer Theil fehlt +. 7. Dieser seitlich +. 8. Clandula von unten 4-, Tafel 56. Epidendram Taricosnni Bateman. m (Acranthium Encyclium.) Aff. Epidendro lesselalo Bateraan foliis lineari ligulatis bene coriaccis, labcUi laciniis laleralibus ligulatis, lacinia media obcordata sinu triangulo excisa denticulata lati^sima, callo baseos Iridentato velutino, papulis anteposilis densissime conferruminatis, Epidendrum varicosum Bateman in Lindl. Bot. Reg. 1838. Misc. 37. Epidendrum leiobulbon Hook. Journ. III. 308. t. 10. Epidendrum quadratum Klotzsch! in Otto und Dietrich Ailg. Gartenzeit. 1850. 402. Epidendrum Lunaeanum A. Richard Mss. in hortis fid. Luddemann. Pseudobulbi lagenaeformes apice valde attenuati, di- usque triphylli. Folia lineari ligulata acuta elongata, gemina sen terna* Pedunculus racemosus folio multo longior, Ovaria pedi- cellata bracteis multoties longiora. Sepala ac tepala subaequalia cuneato oblonga acuta. Labelii semiadnati laciniae posticae lineari ligulalae obtusae divaricatae; lobus medius paulo latior, a basi divergent! cuneata dilalatus, extus serrulatus, acuto sinu insilienti triangulo bilobus; callus obtuse tridentatus velutinus in basi, antcposilus grex congestus papularum panarum squamosarum. Sepala ac tepala fusco cinnamomea. Labelluin flavidum, Gynostcmium apice (rilobum, lobis retusis. Diese Pflanze ist an mehren Orten Mexicos und Guatemalas bcobachtcl, wo sic gemein zu sein scheint. Unsre Abbildung nach einem von Herrn v. Warscewicz in den Garten des Ilerrn Hofrath Keil zu Leipzig gelieferlen Exemplare. Das Epidendrum quadratum salien wir im Berliner Generalherbarium. Pseudobulbcn flaschenformig, an der Spitze stark vcrengcrt, oben zwei- bis dreiblallrig. Blatter lineal zungcnformig , spitz, lang, zu zwei oder drei. Blfillienslicl fraiibig, langer als Blatter. Gestielte Fruchtknoten bedeutend langer, als Deckblatter. Scpalcn und Tcpalen ziem- lich gleich, keilformig langlicbspitz. Lippe halb angewachsen. Ilintcre Zipfcl zungig lineal, stumpf, gespreizt. Miltler Zipfel wenig breiter, von gespreizt keilformigom Grundo aui.gebreitet, aussenseils lain gesagt, von einspringendem Winkel zweilappig. Eine vorn dreizulinige sammtige Schwiele auf dem Grunde, davor eine Anzahi eng an einander stehender Schuppchen. Sepalen und Tepalen zimmtbraunlich. Lippe gelblich. Saule an der Spitze dieilappig, Lajq.en ge.Miilzf. Tafel 56. Pflanze nach einem lebenden Exemplare. 21 164 Tafel 57. L Epidendrnm phymatoglossum Rchb. fil (Acranthium Encyclium.) \ AfF. Epidendro varicose Bateman foliis pergameneis subplicalis lanceolatis, labelli lobis poslicis semiovalis abbreviatis, callo postico semiovato acuto, papulis supra lotum lobum medium. Epidendrum phymatoglossum Rchb. fil. in v, Schlechleudal und v. Mohl Bot. Zeit. X. p. 731. Pseudobulbi — apice attenuati. Folia lerna oblonga acuta basi cuneata, pergamenea, iii- ternodiura inter inferiora elongatum. Spatha membranacea acuta abbreviata Pedunculus elon- gatus, pluriflorus. Bracleae trianguiae abbreviatae. Ovaria pedicellata elongala. Sepala ac tepala cunealo obovata obtuse acuta, tepala magis spatulata, nunc apice obscure trilobula. La- bellum cunealo unguiculatum; laciniae latcrales semiovalae abbreviatae divaricatae; lacinia media obtuse rhombea sessilis, apice emarginata, marginibus lateralibus anlerioribus hinc lobulata. Callus unguem tegens apice bilobus a medio ad apicem sulcatus; velulinus, carnosus Totum labellum excepto margine ipso varicoso papulosum; Varicibus quidem abbreviate lamellosis. Androclinii lobus posticus angustus ligulatus obtusus integerrimus. Mexico: S. Pedro Nolasco. Jurgensen. Pseudubulbus — an der Spitze verschmalert. Blatter zu drei, langlich spitz, unten keil- formig, pergamentig; Internodium der untern lang. Eine hautige spitze kurze Scheide zum langen vielbluthigen Blulhenstiel. Geslielte Fruchtknoten sehr lang gestreckt. Sepalen und Te- palen keilformig langlich stumpf gespitzt, die innera am Grunde schmaler, oben bisweilen mit F Andeulung zu dreilappiger Beschaffenheit. Hinlere Lippenabschnitte halb eiformig, kurz, ge- spreizt; Mltlelabschnitt rautenformig, abgestumpft, sitzend, vorn ausgcrandet, an den Vorder- randernhier und da gelappt. Grundschwiele sammtig, vorn zweilappig, gefurchL Die ganze Lippenflache mit zahlreichen kleinen Schwielen von blattriger Natur. Tafel 57. I. Blulhenstiel und Blatt. Tafel 57. II Epidendrnm chiriqnense RchK ftl. (Acranthium Encyclium.) Aff. Epidendro varicoso Bateman foliis oblongis acutis, labeUi callo baseos velutino tri- dentato, lamina media minute crenulata papulis quinqueseriatis per discum, venis radiantibus. Epidendrum chiriquense Bchb. fil. in v. Schlechtendal und v. Mohl'BoL Zeit. X. p. 730. Pseudobulbus — . Folia gemina oblonga acuta cuneata pergamenea, internodio inter utrum- (jue conspicuo. Pedunculus folia aequans seu superans, densiflorus. Bracteae cuspidatae ovariis pedicellatis multo breviores. Sepala ac lepala cuneato oblonga acuta, tepala tamen angustiora. Labellum trifidum basi cuneatum, laciniae laterales lineares oblusae divaricatae- lacinia media lale brevissimeque unguiculata obreniformis, bene biloba, margine utrinque crenulata. Callus baseos crassus anlice obtuse Iridentalus velutinus ; series quinae rectae calliferae ab illo per lobum medium, venae radiantes elevatulae. Androclinii lobus posticus bilobus. Cbiriqui: v. Warscewicz. 165 Pseudobulbus — . Blatter zwei, langlich, spitz, keilformig, pergamentig; Inlernodium zwi- schen beiden sehr stark entwickelt. Bluthenstiele so lang als Blatter oder langer, dichtblulhig, Deckblatter zugespitzt, viel kurzer als gestielte Fruchtknoten. Sepalen und Tepalen keilformig langlich spitz, Tepalen jedoch schmaler. Lippe dreispaltig: hintere Abschnilte lineal stumpf, gespreizt. Miltler Abschnitt breit und sehr kurz genagelt, verkehrt nierenformig, deutlich zwei- lappig, beiderseits gekerbt am Rande. Eine dicke Schwiele am Grunde, sammlig, vorn drei- zahnig; fiinf Reihen kieiner Scliwielen davor bis vor die Spilze der Lippe. Die Adern stralilig erhaben. Mittellappen des Androclinium zweilappig. Tafel 57. IL Stangei bis zur Halfte des Pseudobulbus. Tafel 58. L 1 — 4. Pachyphyllnm Fasti Rchb. fil I Affine Pachyphyllo squarroso Lindl. vaginis opacis obscure nervosis margine ciliatis, foliis ovatis apiculatis margine ciliato denticulalis, tepalis ligulatis retusis acutis margine denticulalis, labello ligulato medio utrinque obscure angulalo, carinulis geminis falcatis in disco. PachyphyJlum Pasti Rchb. fiL in Seemann Bonplandia III. 239. Caulis ocLo usque novempollicaris. Vaginae siccae hinc purpureo aspersae raraulis minutis axillaribus. Folia semipollicaria, plura adhuc minora, longitudini semilata.' Racemi abbreviali pluriflori folia aequanles excedentesve. Bracteae triangulae carinalae minutae. Labelli lobus medius denticulalus. Gynosternium obtuse Irilobum. From the Volcano of Pasto at 1200' of elevation on trees Ecuador N. 439. Jamieson 1849. Im Herbar des Herrn Boissier. Stangei 8 — 9 Zoll hoch. Trockne Scheiden bier und da purpurfleckig; nicht glanzend, sondern matt, Avimperrandig, nervig. Blatter eiformig mil Spitzchen, am Bande wimperzahnig ; % Zoll lang, 1/4 Zoll breit. Bluthenstande wenig langer als Blatt, armblutbig. Deckbiniler dreieckig, sehr klein. Tepalen zungig, oben abgeschnilten und mit Spitzchen, gczahnclt gc- randet. Lippe zungenformig, beiderseits am Rande stumpfeckig; zwei Plaltchen in der Mitte; Mittellappen vorgestreckt, mil gezahneltem Rande. Saule sturapf drcilappig am Gipfel. Tafel 58. I. Pflanze. 1. Ausgebreitete Lippe +. 2. Tepalum +. 3. Saiile seitlich +. 4. Staubbeutel von unten. Tafel 58. II. 5 — 7. Pachyphyllam distichuiu H. B. Kth. Affine Pachyphyllo Hartwegii vaginis vernixiis transverse rugulosis, nervis non prominulis, foliis ancipitibus acinaciformibus. Pachyphyllum di.stichum H. B. Kth. N. Gen. et Spec. L 339. Tab. LXXVIL Kunlh Synopsis L 328. 166 Plante lota quasi anceps ab caulem, vaginas ac folia compressa. Vaginae nilidissime ver- nixiae transversis sulculis numerosis rugulosae, allae. Nervi non prominuli. Folia oblonga acuta marginibus curvis microscopice denticulata, alta, compressa, quasi acinaciformia, sicca margine pellucida. PeduncuH axillares, vulgo solitarii, foliis bene breviores; distiche bracleali. Bracteae triangiilae acutae divaricatae compressae, ovariis pedicellalis manifeste breviores. Ovarium supra perigonii ortum constrictum, Irigonum, costis subalalis. Sepala crassa oblonga acuta concava, supra nen'os medios carinata. Tepala lineari ligulata acuta. Labellum rhombeo ligulatum an- gulis omnibus obtusatis. Callus antice bilobus ante basin. Gynostemium clavatum apice tri- Jobum, lobis lateralibus majoribus. „ Floras virides.'* Auf Baumen Peru's bei Loxa und Gonzana bei 1070 Meter Seehohe. Humboldt und Bon- piand! Ein Exemplar im Berliner Herbar aus Kunth's Sammlung, Die ganze Pflanze gleichsam zAveischneidig, weil Stangel, Scheiden, Blatter zusammen- gedriickt. Scheiden sehr glanzend, wie mit Firniss uberzogen, mit zahlreichen Querfurchen, hoch; die Nerven selbst nicbt sichtbar. Blatter langlich spitz, an krummen Randern fein ge- zabnelt, zusammengedriickt, fast schwerdtformig; getrocknet am Rande durcbscbeinend, wie aus Horn gescbnitzt. Bluthenstiele achselstandig, gewohnlich einzeln, viel kurzer als Blatter, mit zweizeiligen Deckblallern. Deckblatter dreieckig, spitz, gespreizt, zusammengedruckt, viel kurzer, als gestielte Frucbtknoten. Fruchtknoten uber dem Austritt des Perigons eingeschnurt; drei- kantig mit elwas flugelartig vorstehenden Hauptrippen. Sepalen dick, langlicb, spitz, concav, uber die Mittelnerven gekielt. Tepalen lineal zungenformig, spitz. Lippe rautenformig zungig, alle Ecken abgestumpft. Eine vorn stumpf zweilappige Schwiele vor dem Grunde. Saule keuleiiformig, an der Spitze dreilappig; seitliche Lappen grosser. Bluthen grun. Aus der Abbildung ist zu ersehen, dass die achselstandigen Schosse bisweilen sich zu krafligen Pflanzen beranbilden, so dass selbst ein abgebrochenes Stuck, wenn nur alter, zur Fortpflanzung tauglich. Tafel 58. H. Pflanze. 5. Bliitlie seitlich -f, 6. Lippe ausgebreitet +. 7. Saule seitlich +. \ Tafel 58. III. 8—12. ^ I Pachyphyllum Hartwegil Rckb. fih m Affine Pacbypbyllo disticho Hb. B. Kth. vaginis nervosis opacis transverse non ru^-ulosis, foliis apertis. Pachyphyllum distichum Lindl, Pi. Hartweg N. 1410. Pacbypbyllum. Hartwegii Rchb. fil. in Seemann Bonplandia. IL 219. Vaginae opacae multo breviores, nee vere ancipites uti illae Pachyphyiii distichi Hb. B. Kth.; limbus replicatus. portio pone limbum disco tenuior. Folia ovata acuta extus curvilinea limbo microscopice denticulato. Folio carnosula, limbo tenuiori, sicca superne favosa uti folia JNaso- niarum. Pedunculi pauciflori foliis breviores. Bracteae triangulae ancipites pedicellis sub- aequales. Ovaria bene trigona supra ortum perigonii constricla in capsulas carnosulas bacci- formes sphaerico Irigonas superne (siccando forsan) favulosas abeuntia. Sepala carnosula trian- gula supra nervos medios costata. Tepala ligulata acuta inlegerrima. Labellum cuneato ligu- latum medio bipapulalum. Gynostemium Irigonum apice trilobulum. In liac specie contigit 167 poUinarium reperire salvum, quod in Nasoniis Centropetalisque facillimum, in Pacliyphyllis diffi- cillimo difficilius. Pollinia ligulata cuneata obtusa sessilia intra marginera supremum caudiculae Jigulalae subaequilongae, basi transcendentis in glandulain ellipticam acutam breviorem. Quito Hartweg 1410! Aus dem Starame des vorliegenden stark bewurzellen Exemplars brechcn, achselstandig aus alten Schuppen, vier, aufstrebende Stangel hervor — das Exemplar in Herrn Boissier's llerbar ist einstanglich. Die Stangel 8 — 10 Zoll hoch, dicht besetzt mil Blattern, deren unlere die Flatten abgeworfen haben. Scheiden etwas kappig, in der Mitte dick, am Rande duimer, der Rand selbst an dem Irocknen Exemplare umgerollt; die Nerven stark vortrctcnd. Rlattplatte langlicb, spitz, dickfleiscbig, am Rande durcbscheinend, fein gezahnell, die obern oft ofTcn; auf der Flache — wohl vom Trocknen — wabiggrubig. Die Bliithenstieie armbliithig. Deckblaller dreieckig mit Kiel, der wenig vortritt; so lang etwa, als Blutbenstielchen. Frucblknoten drei- kanlig, iiber dem Austrilt des Perigons eingeschnurt, wird spater zu einer fast kugelformig drei- kantigen Frucht, die anscheinend fleischig beerenartig, auf ihrer Flache fein wabig, wohl vom Trocknen, erscheint. Sepalen dreieckig langlich, spitz, mit Kiel, Tepalen lineal zungig, spitz. Lippe keilformig langlich, mit stumpfer Spitze; auf der Mitte zwei kleine nach vorn gerichtete Warzchen. Saule ziemlich gleich, dreiseitig stielrund, oben stumpf und klein dreilappig. Das PoUinarium erlangten wir bei dieser Art. Vielleicht sondern die Pachyphyllum-Arten viel Schleim ab? Oder die Verbindung im PoUinarium ist lose und hinfallig? — Genug, wahrend bei Cen- tropetalum uiid Nasonia nichts leichter ist, als diesen Korper bei einiger Uebung im scliuiisten Zusland sicher zu erlangen, gelang es uns unter alien untersuchten sieben Arten von Pachy- phyllum nur bei dieser, gute Pollinaria zu erlangen. Die Pollinia sind lineal, am Grunde keulig, oben stumpf; sie sitzen innerhalb des Oberrandes einer lineal zungigen Caudicula, die ubergreift liber den Rand einer lineal elliptischen vorn spilzen Glandula, Die ganze Pflanze ist getrocknet honiggelblich mit braunen Tinten. Die Scheiden in der Mitte gelblich, am Rande weisslich. Tafel 58. III. ' Pflanze. 8. Bluthe seitlich +. 9. Lippe ausgebreitet +. 10. Tepalum +. 11. Saule seitlich. +• '121, PoUinarium +. Tafel 58. IV, 13 — 17. Pachyphyllnm Serra Hchb. fil Affine Pachyphyllo dislicho H. B. Kth. vaginiis vernixis nervosis transverse ruguloso arpo- phyllaceis ob nervos anastomosanles prominulos, foliis acinaciformlbus ancipilibus. Pachyphyllum Sena Rchb. fil. in Seemann Bonplandia III. 219. Caulis spithamaeus. Vaginae supra descriplae margine rectae ac laeves. Folia oblonga acuta extrorsum curvilinea complicata margine anleriori minutissime crenulata. Racemi paucillori quani folia bene breviores. Bracteae triangulae carinatae ovariis pedicellatis aequales. Ovarium tri- gonum elongatum graciie. Sepala ligulata acuta supra nervum medium obtuse (?) carinala. Tepala ligulata acuminata basi cuneata. Labclium pandurato acuminatum complicatum, ante slrictu- rara utrinque cannula antice angulala, basi ulrinque rotundatum. Gynoslemium apice Irilobum, lobo postico retuso longiori. Rostelium triangulum supra foveam parvam. 468 Das Bild nach dcm Exemplar im Mu- Zu Chachapoyas in Peru von Matthews gesammelt. seum des Herrn Boissier, , Stangel spannenhoch, dicht zweizeilig beblaltert, die unlern Scheiden ohne Blatter. Scheiden glanzend, wie gefirnisst, was wegen vortrelender Langs- und Quernerven nicht so stark hervor- tritt. Platte oval, mit stark gekrummten Randern, zweischneidig zusammengelegt, am Vorder- rande fein gezahnelt. Bluthenstiele wenigbliithig, kurzer als Blatter. Deckblatter dreieckig, so M lang als geslielle Fruchtknoten. Diese keulig mit drei erhabenen Leistchen. Sepalen langlich. spitz, uber Mittelnerv gekielt. Tepalen von keilformigem Grunde langlich, zugespitzt Lippe geigenformig zungenformig, am Grunde beiderseits etwas gerundet; beiderseits der Einschniirung ein kleiner, vorn sleileckig absetzender Kiel. Saule plump, oben dreilappig, hinterer Lappen langer, gestutzt; Narbendecke dreieckig iiber runder Narbengrube. Tafel 58. IV. Stangel. 13. Bluthe seitlich +. U. Tepalum +. 15. Lippe ausgebreitet +. 16. Dieselbe zusammengescblagen, seitlich +. Falsche Pachyphylla. L Pachyphyllum distichum Hort. Paris et Hamburg. Diess ist allemal Dichaea graminoides Lindl. oder einige andere Arten. — DerFehler scheint bei der Zahigkeit, mit der die Gartner an ihrem „ Pachyphyllum** hangen, vollig unausrottbar, ist aber wenig wichtig, da die Pflanze wegen ihres Mangels an Schonheit mindestens sehr billig ist. IL Pachyphyllum? scandens Lexarza. In Llave et Lexarza Nov. Gen. Desc. II. 28. Diese Pflanze scheint eine noch nicht ^iedergefundene Barkeria zu sein. VrI. Rchb. fil in Bonplandia IIL * IIL Pachiphillum ? (sic!) uniflorum Lexarza. 1. c. 42. Es.ist keine Hoffnung vorhanden, je uber diese Art eine sichere Ansicht zu erlangen, doch durfte es nicht zu gewagt sein, in ihr ein Epidendrum zu vermulhen, etwa eine verkummerte Form aus der NShe des E. alropurpureum W. oder pyriforme Lindl. Tafel 59. L 1 3. Hexadesnila cmrigera LindL Racemo paucifloro, tcpalis ovatis acutis, labelli flabellali antice medio bilobi lobo altero aiteri imposito, gynoslemio ecorni. Hexopia crurigera Baleman Mss. in Bot. Reg. XXX. Misc. 4. 1844. crurigera Hexadesmia divaricala. Hort. Paris. Densissinie caespilosa radicibus inlricalissimis superne nunc verruculoso asperatis. Caules a basi tenui leretiuscula in pseudobulbus fusiformes dilatati, quos cum cruribus (cuius?) cum- 169 \ par^asse videtur cl. Bateman. Folia gemina, solitaria, raro terna, exacte linearia apice minute bidentata, pseudobulbo longiora. Pedunculus capillaris vagina basilari una altera ve vestitus, apice bi- usque triflorus. Bracteae triangulae acuminatae ovario bene pedicellalo multoties breviores. Flores distanles. Mentum magnum. Sepala lanceolata argute acuta. Tcpala ovata apiculata. Labellum flabellatum an lice medio bilobum lobo altero alteri imposito Gynostemium gracile semiteres fovea elliptica parva. — Perigonium album. Labelli discus flavus. Gynoste- mium violaceum. Niedliche Exemplare fmden sich im Pavon'schen Herbar des Herrn Boissier. Herr Dr. Oer- sted sammelte dieselbe Pflanze zu Cartago in Costarica bei 5000' und am Jrasu bei 8 — 9000', Noch erbielten wir sie von Guatemala durch Herrn Professor Lindley. Dicht rasenformig. Luftwurzeln verwebt, obenhin warzig rauh. Stangel von dunn slicl- rundlichem Grunde in spindelformige Pseudobulben verbreitet, die Herr Bateman mit cinem Schenkel verglichen haben mag. Blatter zu zwei, einzein, oder zu drei, genau lineal, oben fein zweispitzig, langer als Pseudobulbus. Bluthenstiel haarfein, eine oder zwei Schciden am Grunde, oben wenig Blfithen in lockerer Traube. Deckblatter spitz drcieckig, viel kurzer, als langge- stielter Frucbtknoten. Sepalen lanzettlich zugespitzt. Tepalen spitz eiformig. Lippe facber- formig, vorn stumpf zweilappig, ein Lappen uber dem andern, deekend. Saule keulig, bulb- stielrund. — Bluthe weiss; Lippenscheibe gelb; Saule violett. Tafel 59. I. Pflanze. 1. Lippe +. 2. Saule +. 3. Androclinium +. Tafel 59. IL 4. 5. Hexadesmia stenotepala Rchb. fii -tr Affinis Hexadesmiae crurigerae Lindl. foliis paulo Jatioribus nunc longissirais , raccmis a squamis paucis, brevibus, imbricantibus tectis. abbreviatis, lepalis linearibus medio paulo dila- talis, labello rhombeo retuso. Praecedenti habitu simillima. Pseudobulborum stipiles multo validiores, longiores. Pseu- dobulbi baud ita incrassati. Vaginae majores. Folia nunc subpedalia, aliquid ialiora. Caules nunc novelli ex axillis foliorum vaginarumque unde planla vullum Ponerarum quarundam valde accipit. Flores quam in praecedenti duplo minores. Mentum parvum. Flos supra descriplus. Labellum trinerve. In Cenlralamerika zu Tortuga. Dr. Oersted. (Im Kopenhagener und ira eigenen Herbar.) Voriger Art in der Traoht sehr ahnlich. Pseudobulbus dicker gestielt, langer, mehr stiel- rund, als spindeiformig. Scheiden starkhautig, grosser. Blatter bis fusslang, breiter, als bei voriger Art. Bisweilen achselstandige neue Stangel in den Achseln alter Blatter oder Scheiden. Bliithenstiel sehr kurz, mit Scheiden bekleidet, wenigbluthig. Kinn sehr klein. Sepalen drei- eckig. Tepalen lineal, in der Mitte verbreitet, spitz. Lippe rautenformig, gestutzt, dreinervig. Tafel 59. n. Pflanze. 4. Tepalum +. 5. Lippe +. I 22 170 Tafel 59. III. 6 — 10. * Hexadesmia mlcr antha Lindl. *) . Parviflora, racemosa, mulliflora, labello flabellato tridentalo, denle medio aculo, dentibus lateralibus obtusis. XXX Radices adventitiae fdiformes tenues. Pseudobulborum stipites teretiusculi mulliarliculati; pseudobuibi ipsi valde fusiformes sicci sulcati. Folia linearia apice nunc inaequali, nunc aequali minute biloba solitaria geminave pedunculo breviora. Pedunculus solitarius, nunc plures con- gest! (!), basi spathulis membranaceis triangulis solitariis geminatisve vaginaque una alterave vestiti. Racemus multiflorus. Bracteae aristatae ovariis pedicellalis nunc subaequales. FJores minuti. Sepala lanceolata acuta. Tepala ovata acuta. Labellum flabellatum antice trilobo tri- dentatum, dentibus lateralibus obtusis, dente medio aculo. Gynostemium clavatum, limbis pone foveam porrectis crenulatis; androclinium immersum; anguli gemini insilientes sub fovea. Men- turn minimum. Flores albi labello ac gynostemio viridibus. 1844 bluhte diese Hexadesmia bei den Herren Loddiges (N. 389.), die sie von Guatemala eingefubrt batten. In Costa Rica, Veraguas, Chiriqui sammelte sie Herr v. Warscewicz! Zu Segovia Herr Dr. Oersted! Letzterer brachte lebende Pflanzen nach Kopenbagen: es bluhte eine 1849 im April im dortigen botanischen Garten, nach der ein schones Gemalde gemacht wurde, welches unsere Fig. III. und 6 wiedergeben. J Nebenwurzeln diinnfadig; fein. Stiele der Pseudobulben stieJrund vielgelenkig — die Pseu- dobulben selbst sehr dick spindelformig, wenn durr oder getrocknet gefurcht. Blatter lineal, an der Spitze bald ungleich, bald gleich zweilappig, einzeln oder paarig, kurzer als Bliithenstiel. Dieser einzeln, selten mehre gehauft, am Grunde mit hautigen dreieckigen einzelnen oder doppel- ten Scheiden und daruber einer oder der andern Schuppe, Traube vielbluthig. Deckblaller grannig gespitzt von dreieckigem Grunde, bisweilen fast gleichlang dem Bluthen klein. Sepalen spitz lanzettlich. Tepalen spitz eiformig. Lippe facherformig, vorn dreilappig. Seitliche Lappen stumpf, mittler dreieckig. Saule keulig, Staubbeutel eingesenkt. Seitlicbe Rander der Narbe vorgestreckt, gelappt. Zwei einspringende Dreiecke unterseits der ^arbe. Kinn sehr klein. Bliithe weiss; Lippe und Saule grun- Tafel 59. III. Pflanze nach Herrn Dr. Oersted. 6. Bluthe seillich +, 7. Lippe ausge- breitet -(■■ 8. Saule von vorn +. 9. Saule seitlich +. 10. Staubbeutel von unlen -{-. Tafel 60, I. 1. Restrepla Lansbergii Rchb. fiL Wa(fenej\ Aff. Restrepiae guttulatae Lindl. sepalo inferiori apicem prope usque coalito. Restrepia Lansbergii Rchb. fil. Wagener. Seemann Bonplandia 11. 23. Gracilis, acaulis. Caulis secundarius arete vaginatus bipollicaris. Folium angusto oblongum, utrinque allenualum, apice valde obtuse bidentatum mucronulo inlerjecto. Spatha lloralis mem- H *) Wir nehmen von jelzt an das vorgeselzte Sternchen als Zeichen dafur, dass die Pflanze in Europa cullivirt wird oder wurde, in der von Herrn Professor Lindley eingefuhrten Weise an. 171 branacea carinalo falcata. Flores fasciculati, heterochronici, more generis sub folium versi. Pedunculi capillares folio subbreviores. Bractea ovario pedicellato. brevior. Sepalum summum a basi paulo dilalata lanceo setaceum apice incrassatum. Sepalum inferius oblongum apice bidentatum. ^ Tepala sepalo summo aequalia, multo angustiora, paulo breviora. Labclltim ligu- latum retusum basi utrinque oblusangulura toto margine crenulalum, nervis Iribus elevatis, pa- pulis supra totam laminam. Gynosleraium clavatum gracile tepalorum dimidium subaequans. Sepalum supremum et tepala kermesina, tepalum inferius album guLLulis kermesinis, labellum flavum maculis purpureis. Caracas 5000', 1850; Januar bis December. Wagener! Die zierliche Pflanze ist bereits im Handel und findet sich in Herrn Linden's Catalog. Wir glauben nicbt zu irren, wenn wir eine im Berliner (Neu-Schoneberger) Garten als „Restrepia vittata Lindl." (Pleurotballis hemir- rhoda Lindl.) bestimmte Art aus der Erinnerung hierher ziehen. Schlank. Glieder der Hauptscheinaxe kurz, dicht bescheidet. Nebenaxcn zweizoUig. Blall schmal langlich, beiderseits verschmalert, an der Spilze sebr stumpf dreizahnig. Bluthenscheide hautig, gekielt, sichelformig. Bluthen buschelslandig, ungleichzeitig bliihend; nach Sitle der Gattung unter das Blatt gewendet Blulhenstiele haardunn, ziemlich kurzer, als Blalt. Deck- bjall kurzer, als gestielter Fruchtknoten. Oberstes Sepalum von wenig verbreitelem Grunde borstig mil verdickter Spitze. Unteres Sepalum langlich, vorn zweizahnig. Tepalen dem obern. Sepalum gleich, \ie\ dunner, etwas kurzer. Lippe zungenformig, gestutzt, am Grunde beider- seits stumpfeckig, am ganzen Bande gekerbt; mil drei erhabenen Nerven und zahlreichen Warz- chen auf der ganzen Flache. Saule keulenformig, schlank, so lang, wie halbe Tepalen. — Oberstes Sepalum und Tepalen carmoisin, unteres Sepalum weiss mit carmoisinfarbigen Fleckchen; Lippe gelb mit Purpurflecken. Tafel 60. L Stangel nach Herrn Wagener's Zeichnung. 1. Ausgebreitete Lippe +. Tafel 60. 11 % Restrepia erythpoxantha Rchh. fiL Valde affinis Restrepiae antenniferae Hb. B. Klh. labello margine crenulalo ima basi utria- que minute angulato, ante angulos constriclo, dein ligulalo ante slricluram basi utrinque obtusanguJo. Restrepia crythroxantha Rchb. fil. in v. Schlechlendal Linnaea XXU. 817. el in See- mann Bonplandia II. 23. Axis primarius . Caulis secundarius incluso folio erecto spithamaeus usque, ipse pluriarticulatus. Vaginae laxiusculae albidae apice Jibero acutae. Folium ellipticura ima basi rotundato-subcuneatum, apice vix contraclum dente prominulo interjecto tridentalum. Pedunculi aggregati — ex pedunculis siccis septeni usque; ex spalha acuta brevi exorti, flori ipsi vix aequales. Bractea ovala acuta ovario pedicellato plus duplo brevior; punctata. Ovarium cylin- draceum brevi pedicellalum. Sepalum supremum a basi triangula caudata setaceum apice clavato incrassatum. Tepala subaequalia duplo breviora, divaricala (ex icone Wageneriaiia) .^ Sepalum inferius ligulato elJipticum, apice bilobum, lobo utroque acutiusculo. Labellum ' una utnnque 22* 472 seu emarginalum. Gynostemium clavatum. — Vaginae albidae. Flores illis Restrepiae antenni- ferae Hb. B. Kth. granditlorae (loxensis, nee ocafiensis, quae minor) subaequales. Pedunculi pur- puratl; bractea flaveola purpureo punctulata. Sepalum supremum ac lepala kermesina inlerslitiis nervorum basi pallidis; sepalum inferius ac labellum vitellina; gynostemium kermesinum. In Columbien von Herrn Moritz gesammelt (N. 858.): auf alten Baumen an feuchten Stellen. Ein Gemalde des Herrn Wagener nach emer Pflanze, die derselbe 1851 im Januar bei 7000 Seehohe in Merida antraf. Hauptscheinaxe — . Nebenaxen mehrgliederig mit weissiichen kappigen spitzen Scheiden. Blatt eliiptisch, unten gerundet, kawm keilformig, oben verschmalert, zweilappig. Bluthen bis zu sieben aus gespitzler Bliithenscheide. Stiele oft kurzer, als Bluthe selbst. Deckblatt scheidig, spitz, viel kurzer, als gestielte Fruchtknoten ; punktirt. Oberes Sepalum vom dreieckigem Grunde pfriemlich ausgezogen, an der Spitze keuiig. Tepalen ziemlich gleich, halb so lang, gespreizt. Unteres Sepalum langlich zungenformig, an der Spitze zweilappig, Lappen stumpfgespitzL Lippe langlich, vorn abgerundet oder gestutzt, oder ausgerandet; am Grunde jederseits mit zwei auf einander folgenden Oehrchen: die vordern gross, die hintern ganz klein; der ganze Rand fein gekerbt. Saule keuiig, schlank, halb so lang, als Lippe. Oberes Sepalum und Te- palen purpurn; unteres Sepalum und Lippe dottergelb, Saule purpurn. ■ # Tafel 60. IL Stangel nach Herrn Wagener's Abbildung. 2. Lippe + Tafel 60. Ill 3. Restrepia Wageneri Rchb. fiL Affmis Restrepiae eleganti Karsten folio transverse ovato acuto subcordato, labello basi mutico. h Restrepia Wageneri Rchb. fil. in Seemann Bonpiandia H. 23. Axis secundarius validus. Vaginae compressae latae dorso carinatae apice acutae, Spalha floralis subaequalis. Folium transverse ovatum acutum basi subcordatum rotundatumve. Pe- dunculus folium excedens seu eodem brevior (in icone Wageneriana) capillaris. Bractea parvo ovario pediceUato aequilonga. Sepalum summum a basi anguste triangula subulatum apice clava- tum. Tepala subaequalia tertia breviora. Sepalum inferius ovato ligulatum apice bilobum, Labellum cuneato ligulalum retusum ante cuneum ulrinque obtusangulum integerrimum excepto apice crenulato. Gynostemium clavatum. Sepalum supremum ac tepala atropurpurea; labellum et se- palum inferius flava purpureo punctata; gynostemium purpureum, Merida 7000' Januar 1851. Wagener! Diese Art soil bei weitem seltner sein, als die an- dern, so dass Herr Wagener versicherte, es ware leichter, hundert Exemplare der Restrepia elegans Karst. zu erlangen, als eins dieser, Nebenaxen kraflig. Scheiden zusammengedruckt, breit, auf Rucken gekielt, oben spitz. Bluthenscheiden ziemlich gleich beschaffen. Blatt quer eiformig, spitz, am Grunde ziemlich herz- formig, oder gerundet Biathenstiel Janger, oder kurzer, als das Blatt. Oberstes Sepalum yon schmal dreieckigem Grunde pfriemlich, oben keuiig. Tepalen ziemlich gleich, nur kurzer. Unleres Sepalum eiformig zungig, an der Spitze zweilappig. Lippe von keilformigem Grunde 173 zungig, vorn gestiitzt und kerbzahnig, vor dem Grunde beiderseits slumpfeckig. Saule keulig. Oberes Sepalum und Tepalen purpura; Saule ebenso, unteres Sepalum und Lippe gelb mft Schwarzpurpur, Tafel 60. III. Slangel. 3, Lippe +, Tafel 60. IV. 4—7. Pleurothallis perpusilla Rckb, fil (I. Elongatae *Racemosae *** Trisepalae.) omnibus adeo minuta, ut „Muscosam*' face- res, nisi forsan totus grex (sen omnino delendus, seu) lanlum pro unifloris speciebus ser- vandus esset Pleurothallis perpusilla Rchb. fil. in Seemann Botany of H. M. S. Herald. Axis primarius abbreviatus. Caules secundarii brevissimi squamis hyalinis geniinis usque quaternis vestiti. Folium spatulatum basi valde et longe attenuatum, apice rotundatum, obtuse minuleque tridentatum. Pedunculus axillaris folium duplo triplove excedens, minute bivaginalus, ^ ceterum nudiis racemum usque. Racemus sex-usque octoflorus. Bracteae ochreatae aculae pedicellis breviores. Flores minutissimi grano milii minores secundi. Sepala triangula acuta. Tepala subaequalia, subbreviora. Labellum oblongo cuneatum, excavatum, hinc calceolare apice acuto solido inflexo, infra antice carinalum. Gynostemium abbreviatum, utrinque ab anguli apice ad medium rotundato alatum; apice postice unidentatum, in labellum incumbens. — Planla tenuissima bi — Iripollicaris. Flores flavidi (?). Panama auf Baumen. Dr. Seemann, 1565. Hauptscheinaxe kurz. Nebenaxen kurz, von zwei bis vier Scheiden besetzt. Blalt spalel- formig, am Grunde stark verschmalert, an der Spitze gerundet, stumpf und klein drcizahnig. Bluthenstiel haardunn, zwei- bis dreimal langer, als Blatt, unten mit zwei kleinen Scheiden, dann nackt, oben traubig einseitwendig. Traube sechs- bis achtblQthig. Deckblalter dreieckig, kurzer, als gestielte Fruchtknoten. Sepalen dreieckig. Tepalen wenig kurzcr und kleiner. Lippe langlich keilformig, ausgehohlt, also zienilich schuhformig, die Spilze oben und vorn nach Innen einspringend ; ein Kiel vorn unterseils. Saule keulig, oben beiderseits slumpflappig geflugelt, hinten ein Spitzchen. Tafel 60. IV. Pflanze. 4. Bliithe +.5. Lippe von oben +. 6. Dieselbe von unlen +. 7. Saule +. Tafel 60. V. 8. 9. Pleurothallis xiphochila Rckb* fil. (IV. Muscosae foUis orbiculatis.) Ab omnibus recedit Jabello breviter unguiculato abruple oLluse triangulo Jonge mspidalo. Pleurothallis xiphochila Rchb. fil. in v. Schlechtendal Linnaea XXII. 83<. . Dense caespitosa. Axes secundarii capillares usque quafuor lineas alti vagini<=' gcminis ternisve vestiti. Limbi vaginarum tumidi revoluli muriculati L?panthidum more. Folium miniitum 174 ovale, basi cunealo rolundatum, apice minute emarginatum cum mucronulo minulissimo; quin- decimnerve. Pedunculus uniflorus capillaris nunc geminatus, medio vagina una alterave ochreata acuta auctus. Bracteae ochreatae acutae abbreviatae. Ovarium globosum obscure tripterum. Sepala ac tepala triangula subaequalia; sepala lateralia labello supposita. Labellum breve unguiculatum, subito in laminam obtuse Iriangulam cuspidatam productum basi trinerve; ante unguem utrinque involutum. Gynosteraium incurvum semiteres, androclinium vix margi- natum. Flores atroviolacei. Merlda: Moritz, (Berliner Generalherbar.) Dichlrasig. Nebenaxen sehr dunn, bis 4 Linien ho eh, mit zwei bis drei Scheiden; der Saum der Scheiden dick, umgeroUt, mit feinen Stachelspitzen. Blatt klein, oval, am Grunde keilformig gerundet, an der Spitze unbedeutend ausgerandet, mit kleinem Spitzchen; funfzehn Nerven. haardunn ein paar Scheiden. Deckblatter spitz, kappig, kurz. Fruchtknoten kuglig, undeutlich drei- flughg. Sepalen und Tepalen dreieckig, S setzl. Lippe deutlich genagelt, plotziich in slumpf dreieckige, vorn lang zugespitzte Platte ausge- zogen; am Grunde dreinervig. Saule krumm, halbstielrund; Androclinium kaum gerandet. Bluthen schwarzviolett. Tafel 60. V. Pflanze. 8. Hullblatter +. 9. Lippe +. Tafel 60, VL 10—12. Pleurothalli^ crassifolia Rchb. pL (IV. Muscosae foliis spatulatis.) AlTmis Pleurothallidi plantagineae Lindl (Speckliniae plantagineae Popp. Endl.) sepalis liberis, tepalis serrulalis, androclinio valde alato. Palmoglossum crassifolium Klotzsch Hort. Berol. Pleurothallis crassifolia Rchb. fil. in v. Schlechtendal XXII. 832. Caules secundarii subteret'es paucivaginati, vix tres lineas alti. Folium spatulatum apice emarginatum crassissimum pedunculo nunc brevius. Pedunculus solitarius capillaris apice bi- bracteatus; uniflorus. Bracteae ovato triangulae ovario pedicellato multo breviores. Sepala triangula acuta. Tepala lanceolata acuminata serrulata. Labellum brevissime unguiculatum cor- dato lanceolatum verruculosum. Gynostemium semiteres gracile; androclinium membrana minute dentata ulrinque descendente marginatum. Aus Mexico von Ehrenberg gesendet bluhte sie 1839 im damals akademischen Garten zu Neu-Schoneberg bei Berlin. ^« und durch die an Mesembryanthema erinnernde Dicke der Blatter hochst auffallig: sie bluhte aber nie. Neuerlich erlangten wir ein bluhendes Exemplar aus dem Hamburger botanischen Garten vom Herrn Inspector Otto. Axen zweiter Ordnung slielrundlich, wenig bescheidet kaum 3 Linien lang. Blatt spatel- formig, an der Spitze ausgerandet; ausserordenthch dick. Blulhenstiel langer oder kurzer, einzeln, haarfein, an der Spitze mit zwei dreieckigen Deckblattern ; aber nur mit Einer Bluthe, deren geslielter Fruchtknoten viel langer, als DeckblatL Sepalen dreieckig, Tepalen lanzeltlich 1 ;q mit gesagtem Rande. Lippe genagelt mit am Gninde herzformiger, ausserdem zungiger zuge- spitzter, am Rande gezahnelter, auf Flache warziger Platte. SSuIe schlank: oben ein gezahnelt gebachteter Hautrand urn das Androclinium und von da unter die Narbe seitlich herabstcigend. . Tafel 60; VI. Pflanze. 10. Tepalum +. 11. Lippe +. 12. Saule +. Tafel 60. VIL 13 — 15. Stells Porpax Rchk fiL (Trisepalae labelli trilobi lobo medio porrecto.) Affinis Stelidi lobatae Rchb. fil. folio spatulato, tepalis unguiculato reniformibus, labelli lobis lateralibus obtusatis, lobo medio triangulo aculo. Stelis Porpax Rchb. fil. in Seemann Bonplandia IL 23. Pusilla. Vix bipoUicaris. Caulis secundarius laxe tenuique vaginatus. Folium carnosum a basi anguste lineari spatulatum obtusum. Spatha floralis acuminata hyalina. Spica capillaris folio subaequilonga. Bracteae vaginatae oblique retusae apiculatae internodii parti liberae sci- licet a bractea non tectae subaequilongae. Flores quaquaversi albi. Sepala ima tantum basi coalita triangula trinervia. Tepala ima basi unguiculata cordato dilatata seu reniformia limbo ^ externo incrassata, nervo uno transverso. Labellum porrectum trilobum: lobi lalerales obtus- anguli, lobus medius productus acute triangulus. Gynostemium utrinque brachiatum more Stelidis tristylae LindL, Ruprechtianae Rchb. fil. Silla de Caracas bei 5000' Seehohe. October 1850. Wagener! Kleines Pflanzchen von kaum 2 ZoU Hohe. Axe zweiten Grades schlaff und diinn be- scheidet. Blatt fleischig, spatelformig, stumpf. Bluthenscheide zugespilzt, durchscheinend. Haarfeiner Bluthenstiel so lang, als Blatt. Deckblatter scheidig stumpf gestulzt, mil Spilzchen, in Abstanden, die ihnen gleichlang. Blulhen nach alien Seiten gerichlet. Sepalen nur am tiefsten Grunde verwachsen, dreieckig, dreineivig. Tepalen am tiefsten Grunde genagelt, herzformig ausgebreitet oder nierenformig; Aussenrand abgerundet, verdickt; querlaufender Miltelnerv. Lippe ausgestreckt, von keilformigem Grunde ausgebreitet, dreilappig; Seitenlappcn abgerundet, Mittellappen spitz, vorgestreckt Saule mit beiderseits gespreizten Aermen, wie bei Stelis Irl- styla Lindl. und Ruprechtiana Rchb. fiL Tafel 60. VII. Pfianze nach Herrn Wagener. 13. Tepalum +. 14. Lippe +. 15. Saule -f . Tafel 61 * Laelia parpnrata Lindl. var. praetexta Rchb. fil. * Laelia purpurata Lindl. affinis Laelia crispae Rchb. fil. et L. Schillerianae Rchb. fil. fopalf? quam sepala dupio latioribus undulatis (non crispis), labeJIo examplialo hinc subundulato, non crispo; lobis laterahbus valde oblusatis, lobo medio retusiusculo rcliquo labello duple brcviori. 176 CatUeya Brysiana Lemaire Jard. fleur. III. 275. 276. Laelia purputata Lindl. in Lindley Flower Garden. III. 96. et xyl. III. HI. — Lemaire X I Revue Horticoie ad p. 54. Cattleya crispa purpurea Hort. nonnull. Yar. praetexta: labello apice candido, nee purpureo; minus quam in planta genuina unduiato. Laelia purpurata var. praetexta Rchb. fil. in Otto und Dietrich AUg, Gartenzeit. 1855. 41. Habitus generalis Laeliae crispae Rchb. fil, Pseudobuibi basi per internodia nonnuUa tere- tiusculi, dein oblongi ancipites subcostati. Folium erectum valde firmum a basi cuneata ligu- latum, apice emarginalum. Spatha anceps obtusa. Racemus pauciflorus (hi- usque triflorus). Flores patuli speciosissimi ampli. Sepala cuneato lanceolata acuta. Tepala cuneato rhombea acuta plus duple latiora, medio imo triplo quadruplove; parce undulala. Labellum prope rhom- beum, utrinque lobo obtusangulo prosiliente obscure lobatum, apice retusiusculum seu rotun- datum; totum convolutum, parce undulatum. Gynostemium affinium specierum. Perigonium candidum. Labellum basi ilavidum striohs purpureis; dein pulcherrirae purpuratum; in varietate nostra antice albo praetextum. Diese ausgezeichnete Pflanze scheint zuerst in Belgien eingefuhrt worden zu sein, von wo sie nach England ubergegangen sein diirfte. Ohne Zweifel gehort sie zu den schonsten Neuig- keiten, welche die ersten funfziger Jahre uns brachten und durfte sie als eine nothwendige Zierde jeder guten Sammlung betrachtet werden. Als Vaterland ist St. Catharina in Siidbrasi- lien angegeben, indessen vsrissen viiv ganz bestimmt, dass sie auch uber Rio Janeiro versendet wurde, wobei noch zu erortern, ob sie dort gesammelt oder erst eingefuhrt worden. Unsre Var. praetexta stand 1854 im October in der Sammlung der Madame Heine zu Ottensen zuerst in Bluthe, cultivirt von „Monsieur Auguste." Allgemeine Tracht der Laelia crispa Rchb. fiL Pseudobulben am Grunde geslielt, sie selbst langlich zweischneidig, mit stumpfen Rippen. Blatt aufrecht, sehr fest, von keilformigem Grunde zungig, oben ausgerandet. Scheide zweischneidig, abgeslumpft. Traube zwei- bis dreibluthig. Bluthen gespreizt, ausserordentlich stattlich, weit. Sepalen keillanzettlich, spitz. Tepalen von keiligem Grunde rautenformig, spitz, doppelt so breil, in der Mitte sogar viermal breiter; wenig wellenrandig. Lippe ziemlich rautenformig, beiderseils mit stumpfeckigem Vorsprunge, vorn ge- stutzt oder abgerundet, zusammengeroIJt, wenig wellig. Saule der verwandten Arlen. Sepalen, Tepalen, Saule weiss; Lippe am Grunde gelb mit Purpurstreifen; nach vorn dunkelpurpurn; die Spilze weiss. Tafel 61. Gespreizle Bluthe ziemUch in nalurlicher Grosse — elwas zu klein. Darunter J Theilchen aus mehren zusammengepflanzten Stucken zu bestehen! I Tafel 62!. Selenipedlnm Boissierianuin Rchb. fiL Affine Selenipedio Hartwegii Rchb. fil. sepalis valde undulatis bene reticulatis, tepalis me- dium usque undulatis, labelli corniculis lateralibus conicis, anthera slerili rhombea lateribus poslicis rotundis, antice utrinque bis sinuata, medio unidentata, Selenipedium Boissierianum Rchb. fil. Xenia Orchidacea 3. * 1 t - n i77 Pedunculus calamum cycneum crassus ultra pedalis. Internodia summa sub bracteis minute velutina. Vagina (in pedunculo unico unica) spathacea erecla oblongolanceolata obtuse acuta r caulem arete cingens viva forsan purpureo violacea? sicca coloris rufo brunnei — tres ad qua- tuor pollices longa. Bracteae sequuntur quatuor inlernodiis sesqui- usque bipollicaribus sejunclae spathaceae obtuse acutae Heliconiaceae ovaria longe excedenles, forsan ancipites, coloris pjus- dem, quern vaginae illi adscripsimus. Ovaria adsunt duo tripollicaria, gracilia, apice incurva; sparsim puberula (an quod specimen antiquum forsan valde detritum adeo rara adhuc pube reliqua?). Perigonium exstat unicum illi Selenipedii Hartwegii majus, illi Selenipedii caudati spontanei eerie minus. Sepalum superius oblongo ligulatum acutum margine pulchre undulatum unduiationibus quam in inferiori scpalo profundioribus. Sepalum inferius oblongum obtuse acuto attenuatum superiori dnplo latins usque ante apicem minute undulatum. Utrumque se- palum excellit nervulis transversis rectis cum nervis longitudinalibus tessaras quasi describen- tibus. Tepala a basi latiori sensim atlenuata, lineari ligulata, medium usque minute undulata, apice ac basi intus velutina; sepalis plus tertia longiora. Labelli calceus obovalus amplus, forsan illi Selenipedii caudati paulo minor: ostio antico interno retusus (lobulato crenulatus?), ulrin- que super ostium eorniculo cavo conico auctus. Anthera sterilis rbombea : lalera postica ro- tundata, antica utrinque bisinuata triangulata, angulo medio terminali. Stigmatis lamina Irullae- formis obtusa limbo veJutino. Vertex gynostemii velutinus. Wir kennen ein einziges Exemplar Pavon's mil der Etikette : „Cypripcdium grandiflorum. Pillao. 1787." Der i!^ame „grandiflorum" ist nicht eben passend, nachdera wir andere Seleni- pedia mit grosserer oder gleich grosser Bluthe haben. Wir glaubten demnach den Manuscript- namen, der ohnediess (weil die Pflanze kein achles Cypripedium) nicht bcibehalten werden konnte, ganz fallen lassen zu miissen und es gewahrte uns grosse Freude, die herrliche Pflanze, vielleicht ein Unicum in Europas Sammlungen, ibrem Besitzer, Herrn Edmond Boissier, zu widmen, dem wir so vielen Dank schuldig sind. * Bluthenstiel von der Dicke einer Schwanenspule, uber Einen Fuss hoch. Obere Interno- dien unler den Deckblaltern fein sammlig. An dem einzigen Blullicnstiel eine aufrcchte slumpf gespitzte, den Stangel eng einscbliessende Scheide. Darauf vier Deckblatter von anderlhalb- bis zweizoUigen Inlernodien getrennt, scheidig, spitz, an die der Heliconien erinnernd, viel kfirzcr, als Fruchtknoten , getrocknet rothbraun. Fruchlknoten zweizoJlig, sch]ank, oben umgekrummJ, fein und sparlich sammtig. Bluthe grosser, als die des Selenipedium Hartwegii Rcbb. fil.; kleiner, als die des Selenipedium caudatum Rchh. fiJ. Oberes Sepalum jfrnglich zungig olumpf gespitzt, wellenrandig mit lief eingeschlagenen Randern. Unteres Sepalum breiter, ausserdem gleich vorigem, nur dass (zufallig?) die Wellenrander nicht so tief eingescblagcn. Zaldrciche Queradern zeichnen unsere Pflanze vor der Hartweg's aus. Tepalen von breilom Grunde all- mahlig lang lineal ausgezogen, bis zur Mitte wellenrandig, innen sammtig. Lippenschuh ver- kehrt eiformig weit: vorn innen gestutzt (und lappig?), beiderscits uber der Oeffiiung, mit kegel- formigem Aufsalz. Unfruchtbares Staubgelass rautenformig : die liintern Seilen abgeriindet, die vordern mit zwei einspringenden Buchten, also mit fOnf Ecken, wenn die VordcrspiUu cin- gerechnet. Narbenplatte schaufelformig, vorn gerundet, mit Sammtrand. Scheitel der Saule sammlig. Tafel 62. Das Exemplar des Boissier'schen Herbars — zweibluthig dargestellt. I. SSuJp seitlich +. 2. Unfruchtbares Staubgelass von oben +. 3. Narbenplatte +. 23 • 478 Tafel 63. I. Odontoglossum Hallii Lindl. Affine Odontoglosso luteopurpureo Lindl. ac Sceptro Rchb. fil. sepalis tepalisque longe acu- minatis, labello apice melius apiculato, gynostemii cirrhis utrinque geminis. Odontoglossum Hallii Lindl. Bot. Reg. XXIIL 4837. sub 1992. Bot. Reg. XXXL 1845. Misc. 60. (nee Lindl. Orch. Linden. N. 81., quod Odontoglossum superbiens Rchb. fil.). Pseudobulbus ligulatus apice attenuatus; anceps; medio costatus. Folia linear! ligulata. Pedunculus facemosus (ex ill. Lindley panicidatus), pauciflorus. Bracteae ovato triangulae ova- riis pediceilatis quintuplo breviores. Flos expansus illi Oncidii Insleayi Barker aequalis, imo major. Sepala a basi cuneato oblongolaaceolata acuminata apice nunc torta, seu revoluta. Tepala subaequalia pauIo breviora margine hinc crenulata. Labellum altius cum basi gynostemii connalum ope unguis linearis, lamina refracta pandurata, portio postica utrinque rotundata, hinc minute lobulala, portio antica ovato triangula acuminata marginibus fimbriato laceris; falculae hinc bi- usque triserratae pluriseriatae ante basin laminae in disco. Gynostemium clavatum apice utrinque alis geminis superpositis lanceo cuspidatis falcatis integerrimis seu hinc unidentatis, Androclinium immarginatum. Anthera pandurata. Fovea ligulata. Color varius. Sepala nunc tota atropurpurea flavido apiculata marginatave; nunc tanlum maculis atropurpureis picta. Te- pala semper flaveola maculis atropurpureis, Labellum album maculis alropurpureis. Gynoste- mium album (?), L Auf Baumen im Thale Lloa m Quitinischen Gebiet bei 8000' Seehohe. Hall (Herb. Hooker nach Professor Lindley). Westlicher Abhang von Pichincha Hartweg! Quito: Forests of Andes Jameson 661! (Herb. Boissier! Lindley [sub num. 36- miss.], propr.) Wir legen um so grosseres Gewicht darauf, das achle Odontoglossum Hallii abzubilden, als dasselbe ausserst selten ist, und wahrscheinlich, wenn auch noch so oft feil geboten, nie acht lebend zu uns gelangte. So wird Odontoglossum superbiens Rchb. fil. und praestans Rchb, fil. Wrzwz. als das achte Odontoglossum Hallii Lindl. angeboten und gekauft, obschon letzteres min- destens auch nicht entfernt mil unserer Art wetteifern kann, da es kaum ansehnlicher ist, als 1 Odontoglossum odoratum Lindl, Pseudobulbus langlich, oben verschmalert, zweischneidig, in der Mitle gerippL Blatter liAeal zungig. Bluthenstiel traubig (nach Herrn Professor Lindley rispig), wenigbliithig. Deck- blatter dreieckig eiformig, funfmal kiirzer, als gestielte Fruchtknoten. Ausgebreitete Bluthe so gross ,«oder grosser, als die des Oncidium Insleayi Barker. Sepalen von keilformigem Grunde langlich lanzettlich zugespitzt; an der Spitze bisweilen gedreht, oder umgerollt. Tepalen ziemlich gleich, wenig kiirzer; am Rande hier und da gekerbt. Lippe ziemljch hoch mit der Saule ver- wachsen vermoge linealen Nagels, die geigenformige Platte umgeschlagen, der hintere Theil beiderseils gerundet, der vordere mehr dreieckig fransig gezahnelt, vorn zugespitzt. EineAnzahl sichelformiger, auch mehrzahniger Plattchen mehrreihig auf dem Grunde der Lippe. Saule keulenformig; oben beiderseits je zwei sichelformige Flugel, die meisl unversehrt, bisweilen noch ein Zahnchen ausspringend zeigen. Androclinium ohne Rand. Staubbeutel geigenformig. Narbengrube langlich. Farbe der Bliilhe verschieden. Tepalen auf gelbem Grunde mit schwarz- purpurnen Flecken; Sepalen ebenso oder ganz schwarzpurpurn mit gelblichen Spitzen, Rand Hnd Fleckchen. Lippe weiss mit schwarzpurpurnen Flecken. Saule weiss (?). Tafel 63. L Zweig. Farbe nach der trocknen Pflanze. 47SI Tafel 63. II. i. % * OHcidmm niicropogon RckL fU. (§. 4. Tetrapetala barbala Liiidl. Folia.) I L Affine Oncidio barbalo Lindl. sepalis ultra medium connatis, alis bene infraapicilaribus. Oncidium micropogon Rchb. fil. in Seemann Bonplandia II. 90. (1. April 1854). Lind- ley Folia YI. Oncidium N, 48. Kegel Garfenflora. 1855. Oncidium dentatum Klotzsch! Otto und Dietrich AUgem. Garlenzeit. 1855. 234. Habitus generalis Oncidii ciliati Lindl. Pseudobulbus oblongus anceps. Folia ligulata acuta. Pedunculus raceraosus bi- usque duodecimflorus. Bracleae triangulae minutae. Flos illo On- cidii ciliali Lindl. vulgo major. Sepalum summum subunguiculatum oblongum undulaUim api- culalum, apiculo minuto corneo. Sepala laleraJia medium usque ungucm unum eflicienlcs, dein bifida, lacinia utraque oblonga undulata, apicem versus pagina exleriori carinala, carina in api- culum carnosum excurrente. Tepala cuneata oblonga obtuse acuta. Labellum lepalo inferiori dupio brevius, trifidum, segmenta lateralia ab angusla basi obtusangula, rhombea, flabellala, di- varicala, isthmus utrinque prosiJiens rotundatus ciliolato denticulatus, lobus medius obovalus lobulatus seu emarginatus. Callus baseos depresso tridentatus, brevis, dentibus antrorsis; dens medius in carinam productam utrinque bigibberosam excurrens. Gynostemium alatum, semiteres, utrinque sub apice abbreviato ac truncato alatum. Tabula infrasligmatica rhombea sen rectan- gula producta, medio excavata. — Perigonium aquose cupreum. Labellum ac gj'uostemium crocea, labelH discus miniato punctulatus striolatusque. 4 Wir erhielten diese Species zuerst 1853 aus Herrn Consul Schiller's Garten zu Ovelgonne bei Hamburg. 1855 kam sie uns von meliren Seiten zu: von Herrn G. Blass in Elberfeld, dem damaligen Universilatsgartner Herrn Kegel zu Zurich, von Herrn Linden in BrusseJ, Herrn Hofgartner Wendland zu Herrnhausen, aus Herrn Senator Jenisch's Garten zu Flottbeck, culti- virt von Herrn Kramer, aus der Sammlung der Herren Booth und Sohne ebendaselbst u. s. w. Mehre Nachrichten stimmen darin iiberein, dass wir es mit einer von St. Calharina cingcfuhrten Pflanze zu thun haben. — Herr Professor Lindley hat auf den schonen Charakter des Jangen Nagels der untern Sep ale n zuerst aufmerksam gemacht Tracht des Oncidium ciliatum tindl. Pseudobulbus langlich zweischneidig. Blatter zungig, spitz. Bluthenstiel traubig, zwei- bis zwolfbliithig. Deckblatter dreieckig, klein. Blfithe ge- wohnlich grosser, als die des Oncidium ciliatum Lindl. Oberes Sepalum etwas genagelt lang- lich, wellenrandig, mit kleinem Spitzchen. Seitliche Sepalen Bis zur Mitle in einen Nagcl ver- wachsen, dann zweispaltig, beide Lappen langlich, wellenrandig, unterseils gegen die Spitze gekielt, der Kiel in ein Spitzchen ausgehend'. Tepalen keilformig langlich .-^fiujipf gespitzt. Lippe doppelt so kurz, als unteres Sepalum, dreispallig; hintere Abthcilungen von schraaiem Grunde stumpfeckig rautenformig, gespreizt; der Milteltheil beiderseits nach Aussen gerundel", fransig gezahnell, der Vorderlappen verkehrt eiformig, lappig oder ausgerandet. Schwiele Grunde niedergedruckt, dreizahnig, Zahne nach vorn gerichlel; Mittelzahn geht aus in einen Kiel, der beiderseits zweibucklig. Siiule hoch, halbslielrund, beiderseits unter der Spitze mit kurzem gestutztem Flugel. Unternarbige Tafel rautenformig oder rechtwinklig vorgestreckt, in der Mitte ausgehohlt. — Hulle wassrig kupferfarbig. Lippe schon gelb, rail raennigrothen Fleckchen und Strichelchen auf Grund. Saule gelb. Tafel 63. U. Stuck einer Inflorescenz. 1. Saule und Lippe seitlich +. 2. Schwiele +. am 23 180 i^-\ r ZuT^afel 63. IL 1. % * Oncidinm micropogon chrysopterum Rchb. fii Tepalis cuneatis ovatis retusis maximis, pulcherrime aureis, gynostemii alls prope ob- literatis. Oncidium micropogon chrysopterum Rchb. fil. in Otto und Dietrich Allgem. Gartenzeit. XXIII. 1855. p. 330. Lindl. Folia 1. c. Wir erhielten dieses Oncidium, welches sich von vorigem durch schones Goldgelb der ganzen Bluthen auszeichnet und wegen der Gestalt der Tepalen und des festen Gewebes bei- nahe an eine eigne Art denken lasst, zuerst aus Herrnhausen vom Herrn Hofgartner Wendland. Wenig spater bliihte es auch in Berlin, wo es zu folgender eiligen Publication Anlass gab (Allgem. Gartenzeit. 1. c. p. 274): „ Oncidium macropetalum Lindl., eine durch den Herrn Geh. Med, -Rath Gasper zu Berlin „vermittelte neue Einfiihrung aus Brasiiien, gezuchtet in dessen Warmhause von dem Ober- „gartner Herrn Zepernick. — Vom Herrn Dr. Fr. Klotzsch. „Gegenwartige Art, zu der Sippe derjenigen Oncidien gehorend, welcher ich in N. 30. dieser „Zeitschrift zwei neue Species*) hinzufugte und zu denen noch Oncidium fimbriatum und On- „cidium barbatum zu rechnen sind, wurde von dem Herrn Lindley nach getrockneten Exem- „plaren diagnosirt, die der verstorbene Gartner unter N, 4359. zur Vertheilung brachte. Obgleich „nun diese Diagnose**) keine Unrichtigkeiten enthalt, die zu berichligen waren, so glaube ich „doch die Erkenntniss derselben zu erleichtern, wenn ich von dieser Art nach dem Leben eine ■ „ Diagnose entwerfe, die durch Aufnahme einiger wichtiger Details die Lindley'sche Diagnose „vervollstandigt/* — Folgt eine lange Beschreibung. <( Tafel 63. III. 3—7. * Oncidium PardaUs Rchh. fit. (§. wellenrandig, gleichartig. Lippe geigenformig, am Grunde schmaler als vorn, am Grunde beiderseits mil riickspringender kurzzungiger Ecke; Zwischensliick vcrscbmalcrl, fcin gezahnelt; Vordersliick herzformig, in der Mitte klein ausgeschnillen. Schwiele am Grunde niedergedriickt, viereckig, mit Runzeln, nach vorn ausgehend in einen Kiel, der beiderseits Zahne nach aussen kehrt. Saule schlank krumm. Narbengrube qucr, vici breiler ausspringend, als der untere Theil. Jederseits fieben dem Grunde der Narbengrube ein kleines Flugelchen. Bluthen so gross, wie die des Oncidium Baueri Lindl., gelb mit slahlblauen Flecken auf Perigon I und auf der Mitte der Lippe. Tafel 63. IIL Stangel. 3. Sepalen, Tepalen und Lippe ausgebreitet +- 4. Saule seil- lich -f-. 5. Dieselbe von vorn +. 6. Schwiele des Lippengrundes +• 7. Dieselbe seitlich +. Tafel 64. * Lycomormium sqnalidam Rchb. fiL Lycomormium genus affine Perisleriae (Hook) Lindl. anthera suberosa semisolida; labelli lobo medio immobili. (Cf. supra p. HO.) Lycomormium sqalidum Rchb. fil. Species unica hiicdiim nota. Anguloa squalida End). Popp, Nov. Gen. Sp. L lab. 71 1835. Lycomormium squahdum Rchb. fil. in v. Schlechlendal und v. Mohl Bol. Zeit. X. 1852. 833. 834. Peristeria fuscala Hort. Angl. Pseudobuibi oonico semiglobosi magni hinc sulcis arati obscure virides nitidi. Folia mn?na Peristeriarum. PeduncuU in squamis fuUientibus axillares, penduli, validi, usque pedales, angu- Jati, papulis sparsis hispida. Bracteae oblongae acutae rmnnie hispidulae ovaria pcdicellala cylindracea hispidula non aequantes. Flores carnosuli, postici. Sepala bene camosa, basi coa- lita, hinc quasi campanulala. Sepalum summum obJongum obtuse acutum, concavum. Sepala pede, Iriangula attenuala gynostemium versus descendenlia (ob flores pos- ticos!). Tepala ligulato falcata obtuse acuta iabelli basin versus adscendenlia. LabeJlum cum pede gynostemii continuum, nee articulatum, angulatum, cochleari-excavalum (margines laterales curvilinei), apice trilobum, lobi laterales obtuse trianguli, erecli, producti, lobus medius carno- sissimus, triangulus, minutus, rostrato inflexus, iramobilis, medio profunde canaliculalu.s, in utroque sulci margine alte carinatus, pone carinas exlrorsum suJcatus, ^mdo canalis nunc lari- nulato; nunc obtuse trilobum, carinalum. Gynostemium breve, carnosis.^imum, dorso renirvum. gynostemii 182 ante apicem nunc intrusum, utrinque aequaliler alalo -marginatum. Androclinium prosiliens per- pendiculare, breviter descendenti marginatum. ' Rostellum trilobum, supra stigma lineare transver- sum pendulum. Anthera carnosissima, oblonga, fronte transverse angulato, antice ligulata, bilo- m bula, magis membranacea, postice et inferne in dentem carnosum acutissimum longum geminum antrorsum (vestigia paginae inferioris) excurrens. Pollinia oblonga coneata, depressa, extus pro- funda sulcata, sessilia in glandula circulari. — Gynostemii pes anguiatus cum gyndstemio et cum labello canaliculatus, a labelli lobis lateralibus (Peristeriaceis) nudus. Perigonium extus ciipreo- carneum, intus ocbraceum guttulis brunneis. Anguloa squalida Popp.. Endl. scheint von Niemand vor Herrn Poppig gesaffimelt. Dasf Originalherbar Desselben — eine wichtige Zierde des kaiserJichen Museums zu Wien — enthalt zwei unvollstandige Bluthenstande, wobei die Etikette: ,,1346. Anguloa squalida Papp- Lindl tab. 74. Peruvia subandina. Supra arbores. Cuchero. Sept. 1829." Die citirte Abbildung ist eine mehr als eigenthiimlicbe. Der aufrechte Bluthenstiel und eine Anzahl curioser Details (Fig. 13 erinnert lebhaft anGehorknochelchen!) sind nichts wenigcr, als geeignet, an die abgebildete Pflanze auch nur zu erinnern. Es war daher ein jetzt vollig gerechtfertigter Ausfluss jenes feinen orchi- dischen Gefubls, welches Herrn Professor Lindley bewog, zehn Jalire vor Wiederentdeckung der Pflanze folgende Bemerkung zu machen (Bot. Beg. XXI. 1844. sub 63.): „What Anguloa squa- lida of Poppig may be, I cannot say. I have never seen the plant aud the barbarous analyses given by that author preclude all hope of coming to any conclusion about it. It may however safely be asserted, that no such plant exists, a is represented by Mr. Poppig." — Neuerlich wurde dieses Rathsel durch uns (v, Schlechtendal und v. Mohl Bot. Zeit. 1. c.) aufgeklart und kurz darauf erlangten wir schone Exemplare, welche unser Freund v. Warscewicz, wie es scheint, in Peru gesammelt. Unter Lot 37 und 43 wurde die kraftige und gesunde lebende Pflanze versteigert. Auch nach Hamburg gelangte sie. Wir erinnern uns besonders eines ungeheuern Exemplars in der Sammlung des verstorbenen Senators Merck, der mit Herrn Senator Jenisch und Herrn Booth die Orchideenzucht auf dem Continente einfuhrte gleichzeitig mit den Eng- landern. Diess Exemplar wird rait der von Herrn Syndicus Merck verkauften vaterlichen Samm- lung jetzt im Besitz von Madame Heine sich finden. Pseudobulbus kegelformig halbkuglig, gross, hier und da gefurcht, dunkelgrun. Blatter gross, wie bei den Perislerien gebaut, Bluthenstiele achselstandig in stutzenden Schuppen, bangend, kraflig. bis Fuss lang, kantig, mit zerstreuten schwarzen hornigen Papillen. Deckblatter langlich spitz mit kleinen Papillen; nicht so lang, wie geslielte Fruchtknolen, welche mit kleinen Papillen besetzt. Bluthen fleischig, „!imgekehrt". Sepalen fleischig, am Grunde verwachsen, daher ziemlich glockig. Oberes Sepalum langlich, spitz, concav. Seitliche Sepalen am Saulen- fusse, dreieckig, verschmalert gegen die Spitze, gegen die Saule absteigend (weil Bluthen um- gekehrt), Tepalen zungig sichelformig, stumpf g^spilzt, gegen den Grund der Lippe aufsleigend. Lippe mit Saulenfuss fortlaufend, nicht gliedrig eingelenkl, einen Winkel bildend, loffelartig aus- gehohlt (Aussenrander krummlinig), oben dreilappig, Seitenlappen stumpf dreieckig, aufrecht, vorgestreckt, Mittellappen stark fleischig, dreieckig, viel kurzer, schnabelartig einwarts gebeugt, unbeweglich, in der Mitte tief rinnig; beiderseits der Rinne gekielt; vor den Kielen nach Aussen efurcht, bisweilen ein Kiel im Grunde der Rinne; andre Mai einfach stumpf dreilappig, Saule kurz, sehr fleischig, auf demRucken gektiimmt, wo die Spitze bisweilen eingedruckt; beiderseits nach unlen (fickfluglig herablaufend. Androclinium vortretend, perpendicular, beiderseits herab" gteitend gerandet; Narbendecke dreilappig uberhangcnd uber die quer lineale Narbe. Staub- beutel «ehr fleischig, langlich, nach vorn zungig, vorn fein ausgerandet, unterseita in zwei Zahne ausgehend (Klappen der Innenseite). Pollinien langlich keilformig gedruckt, aussenseits tief gefurcht, sitzend auf kreisrunder Glandula. Saulenfuss bildet eine Ecke mit Saule, und eine g 183 Pinne mit Saule und liippe, ohne ansitz roth, innen gelb mit brauijen Fleckchen. Sepalen aussen kupfer- Tafel 64. Stangel (von Herrn v. Warscewic?; gesammelt, nach dessen Farbenskizze gc- malt). 4. Bliithe seitlich, Sepalen gelost -)-. +. 3. SauJe seitlich H-. 4. Dieselbe ira Durcbschnitt +. 5. Miltellappen der Lippe +. 6. Staubbeutel von oben +. 7. Derselbe yon uijten +. 8. PoUinarium +. Zu Tafel 65. Ueber „Huntleya". Bereits im Jahre 1852 (vgl. v. Mohl und v. Schlechtendal Bot, Zeit. X. p, 665) haben wir uber die Huntleya-Frage eine Mitlheilung gemacht, die wir des Zusammenhangs wegen hier um so mehr mitzutheilen uns verpflichtet fuhlen, als das Organ, dem wir dieselbe anvertrauten, zwar in die Hande der Bolaniker, aber nur zu selten in die der Gartenfreunde gelangt. „Der Ursprung dieser Gatlung ist in eia nebelhaftes Dunkel gehullt. Die alteste Art war eine gewisse Huntleya sessiliflora Bat. (Bot. Reg. sub 1991.). Wohlmeinend fugte der Aulor zu naherer Erkenntniss die « Diagnose » hinzu hinzu: «floribus sessilibus». Also: Huntleya sessi- flora Bat.,- floribus sessilibus. Man hat nie wieder etwas Bestiramles iiber diese Pflanze ge- hort, aber dumpfe Geriichte sagen : es ware die Huntleya vioiacea Lindl. gemeint gewesen. Herr Professor Lindley fuhrte an derselben Stelle die Gattung mit einer klaren Beschreibung ein. Sie habe, sagt derselbe, die zweizeiligen Blatter einer Vanda, eine flache ausgebreitete Lippe, welche durch einen Nagel mit der Saule verbunden ein gewimpertes Anhangsel am Grunde Irage. Die Saule ware keulig, getlugelt, oben kappig. Eine spater (1839. 14) veroffentlichte Abbildung der Huntleya Meleagris loste vollends alle Zweifel. Eine halbmondformige, gefranzte Leiste sjtzt auf dem bandformigen Nagel der loffelformigen spitzen Lippenplatle. — Diese ist die Staminpnunze der Gattung, sie ist die zuerst beschriebene, ihr muss der Name bleiben. Im Jahre 1839. Bot. Reg. Misc. 17. wurde eine zweite Art besprochen : Huntleya violaroa Lindl. Die Diagnose fehlte, doch hiess es, sie bluhe violelt. Im Serlum Orcli. 26. findet sich eine bluthenreiche Abbildung derselben. Nur beilaufig erwahnen wir, dass wir zwar an der wildgewachsenen, nie aber an der cultivirten Pflanze so lange Bluthenstiele bemerklen. Wir fmden die Abbildung in der Flore des Serres sehr richtig (678). Die Pflanze ist eine Maxilla- riea mit artikulirter Lippe. Hiermit ist aber die Aehnlichkeit mit voriger abgeschlossen. Herr Professor Planchon sagt: «deux nuances d'organisation existent evidemment chez les Huntleya.* Ja wohl — deux nuances, Wfe eigenthiimlich ist die Saule: bei voriger unten sehmal, obcu breiter («clavata«). Hier dagegen ist sie halbkahnformig, vorn ausgehfihlt; auf dem Rucken stumpf gekielt. Das Androclinium ist dick gerandet, der mittlere Narbendeckenfortsatz lineal, hornig, die seitlichen gerundet, hautig, die querhalbmondformige Narbe deckend. Wohl zu beruck- sichtigen ist, dass der Lippennagel allmalig, ohne alien Abiatz, in den Fuss der Saule iiber- gehl. Die Lippenscheibe ist eingenommen von einem grossen Hocker, der vorn gerippl, inn.-n mit Gefassbundeln durchzogen ein ganz anderes Gebilde ist, als jene kleine, auf dem Nagel sitzende halbmondformige Leiste. Anthere und Pollenapparat ziemlich wie bei Zygopotalum. Der Gedanke, diese Art von voriger zu Irennen, ist eigentiich nicht alleiu der meiiiige, sondern 484 auch Herrn Professor Lindley beigekommen. Derselbe ruft, die Rechte der Huntleya Meleagris auf den Gattungsnamen vergessend, aus : anothing can be a Huntleya without the great, fleshy, hooded column of H. violacea)). (Gardn, Chronicle 1850. 166.) Das heurige Jahr brachte die bluhende Huntleya cerina LindJ. Ich ubergehe die Schil- derung der HuUblatter, welche gefarbt sind wie die einer frisch aufgebliihten, sehr hellen Ma- xillaria Harrisoniae. Die Saule ist weder kahnformig, noch keulig, sondern halbstielrund, vorn ausgehohlt, an der Spitze gekruramt. Das flache, ungerandete lothrechte Androclinium greift r iiach oben uber. Der Narbendeckenfortsatz hangt wie ein Vorhang liber die querelliptische Narbe. Der Mittelzabn ist lineal, bornig, die seillicben Lappen abgerundet, schief. Die Lippe ist dreitheilig : zwei kleine, feste Oehrchen steben aufrecht an den Seiten des in der Mitle ge- kielten Fusses derselben, welcher in den gehohlten Saulengrund eingeschoben ist!!! (Haupt- punkll). Ein freier, bandformiger, herabgekrumrater Nagel tragt die schwach dreilappige Lippenplatte. Die seitlicben, stumpf dreieckigen Lappen sind klein, aufrecht, durch eine fleischige Platte verbunden, welche vorn in zierliche, runde, schiefliegende, einander etwas deckende Plattchen aufgebrochen ist. (Unsre Pescatorea.) Aus dem Gesagten geht hervor, dass wir es mit drei vollig verscbiedenen Gattungen zu thun haben. Wer sie vereinigt lassen will, der greift eben zu nach Aehnlicbkeiten, ohne feste Grundsatze, wir empfehlen ihm dann die alten Gattungen Maxiliaria, Orchis und Justicia als Seilensliicke." Als wir diese Mittheilunge niederschrieben, kannten wir die achle Huntleya Meleagris Lindl. noch nichl. Erst im October 1854 trafen wir dieselbe in schonster Bluthe in der Sammlung des Herrn Consul Schiller, wo sich zwei Stucke befanden. Nicht gering war unser Erstaunen, als uns sehr bald, nachdem wir uber die eminente Aehnlicbkeit mil Zygopetalum Hook Sect. Zygosepalum Rchb. fil. durch die rautenformige Glandula uns beruhigt, klar wurde, wie neben Galeotlia auch die Huntleya Meleagris ohne den mindesten Zweifel zu Batemannia Lindl. wan- dern wurde. So mussle demnach schliesslich die Gatlung Huntleya Bateman vollig verschwinden. Wie gluckhch wir in der Begrundung der Gattung Pescatoria gewesen, hat sich seitdem durch die Enldeckung der zweiten Species — Pescatoria triumphans Rchb. fil. Wrwz. (vgl. oben Taf. 1 1 . pag. 25.) — erwiesen. Tafel 65. * Pescatoria cerina Rchb. fil. Pescatoria Rchb, fil. genus affine BoUeae gynostemio clavalo, auricula carnosa utrinque pone unguem medio triangulo carinalo interposito armatum, labelli Irilobi carnosi lobis posticis erectis lamellis pHcatis inlerjectis, lobo medio sulcalo. Pescatoria Rchb. fd. in v. Mohl und v. Schlechtendal Bot. Zeit. X. 667. (1852.) ♦Pescatoria cerina Rchb. fil. labelli ungue elongate, lobis lateralibus obsoletis, linea interjecta lamellosa (nee gyrosa). * Huntleya cerina Lindl in Lindley Flower Garden IH. 1852. 62 Xyl. 263. Pescatoria cerina Rchb. fil. in v. Mohl und v. Schlechtendal Bot. Zeit, X. 1852. 667. Habitus Warscewiczellarum. Foha cuneato oblonga acuta nunc alta, pedalia. Pedunculi •sohtarii in axillis vaginarum inferiorum; basi paucivaginati, apice unibracteali, validi. Braclea \ 183 oblonga cucullata obtusiuscula. Perigonium carnosulum. Scpala cuneato oblonga obtuse acuta. Tepala subaequalia. Labellum unguiculatum (ungue cum gynostemii pede continue), subito ro- tundatum, expansum; lobi laterales trianguli erecti serie lamellarum abruptarum inter ulrumque lobum ante discura laevem cum cannula postice abrupta mediana, lobus medius magnus pro- ductus ovatus apice nunc emarginatus multisulcatus, sulcorum interstitiis convexis, papulose rugosis. Gynostemium clavatum basi ima antice subvelulinum, pede utrinque oblusangulo auri- culato, carina interjecta. Perigonium candidum (ex dc Warscewicz) seu ochroleucum (ex ill. Lindley), labellum aureum. Gynostemii basis purpurea. Diese Pescatoria cerina entdeckte Herr Inspector v, Warscewicz auf dem Chiriqui Vulcan bei einer Seenohe von 8000 — iO,000\ Sie fand sich an einer einzigen Slelle an Baumen von Trichilia und Cupania, im October und November bluhend. Es ist ein grosser Glucksfall ge- wesen, dass sie Endland lebend erreichlc, wo sie mehrmals bliihle, und sogar noch neuerlichst im Handel vorkam. Tracht des Warscewiczellen. Blatter keilformig langlich spitz, bis uber fusslang. Bluthen- stiele einzeln in den Achseln der untern Scheiden; unten wenig bescheidet, kraftig. Deckblatt langlich kappig stumpflich. Hiille ziemlich fleischig. Sepalen keilformig langlich stumpf ge- spitzt. Tepalen ziemlich gleich, Lippennagel mil Saulenfuss zusammenhangend, plotzhcb ge- rundet, ausgebreitet; Seitenlappen dreieckig aufrecht mit einer Ouerrcihe vorn abgebrochener dreieckiger Flatten vor glatter Scbeibe mit binten abgestutztem kleinen Kiel in Mitte; Mittel- lappen gross vorgestreckt, eiformig, an der Spitze ausgerandet, mit vielen Furchen, zwiscben denen convexe Joche mit feinwarziger FJache. Saule keulenformig, vorn unten sammfig, beider- seits des Fusses ein dreieckiges Oelirchen und dazwischen ein kleiner Kiel. Hulle weiss oder gelblichweiss. Lippe goldgelb. Sauiengrund purpurji. Tafel 65. Pflanze : links: Durcbschnitt einer Bluthe nach Enlfernung der Sepalen und Tepalen; rechts: Saule von vorn. Tafel 66. L 11. 1—5. * 4 Batemania Meleagris BcM. pi (Galeoltia: uni- seu biflorae caudicula lineari.) Semper uniflora labelU lamina rhombeo ovata acuta intogerrima, calio ante basin hippo- crepico fimbriato. Huntleya Meleagris Lindl. Bot. Reg. XXIII. 1837. sub 1991. XXIV. 1838. Misc. 20. XXV. 1 839. tab. 1 4. Batemania Meleagris Rchb. fil. in Seemann Bonplandia III. 217. 1855. Pianta alte caulescens distichifolia radicibus advenlitiis numerosis in parte inferiori. Folia bene disticha ligulata acuta baud ita tenuia saepe llavida in planla culla adulliori. Pedunculi axillares, uniflori pedicello longissimo. Flos palulus, Sepalum summum cuneato ovatum acu- minatum. Tepala lateralia ovata subito acuminata. Tepala subaequalia basi rotundata. La- bellum ab ungue semisigmoideo lineari carinula transversa Iriangula onusta rhombeo ovalum ^ . 24 186 bene acutum; callus in basi hippocrepicus antrorsum clausus in fimbrias solutus. Gynoste- mium clavatum androclinio membrana cucullata subtiiloba cincto. Anthcra depressa ovala apice triangulo bidentata. Pollinia linearia inaequalia, postica minora; sessilia in caudicula lincari poslice retusa (qualis in Warscewiczeliis), anlice abrupLe acuta. Rostellura sinuato excisum medio acutangulura. To turn perigonium nitidissinium quasi vernice tectum. Sepala ac tepala intus brunnea subcastanea maculis flavis geminis in tepalorum discis. Labellum ac gynostemium alba. In icons brasiliensi a nob. Descourlilz confecta perigonium flavum ac purpureo tesselatum, in icone Lindleyana inter utrumque medium. Labellum in icone citata Lindleyana ante callum lineare ab- rupte ovatum acuminatum : sed specificam nolam inter illam noslramque non reperimus. Herr Baron v. Descourlilz scheint diese Art entdeckt zu haben. Derselbe fand sie in dustern feuchlen AValdern der Hugel am Rio di Pirapitinga im District von Banana! in Brasilien. Sie bildet die Tafel 8 seiner „Icones Orchidearum Brasiliensiura", welche nie erscbienen und heisst daselbst : „Epidendre frilille". Es war ein wunderbarer Glucksfall, dass ein Jabr nach der auf diese Abbiidung begrundeten Publication die Pflanze bereits eingefuhrt wurde und zwar von den Herren Rollisson. Sic erhielten sie aus dcrselben Gegend Brasiliens, woher sie Warsce- wiczella cocblearis Rchb. fiL bezogen. Obschon fast zwanzig Jahre seitdem verflossen, ist die k Batemania Meleagris noch jetzt eine ausserordentliche Seltenheit. Sie scheint von Mr. Morel in Paris in ein paar Individuen von Bahia^ bezogen worden zu sein. Herr Senator Jenisch besitzt ein sehr grosses Exemplar, Herr Consul Schiller zwei kleinere : ausserdem durfte sie gegenwartig sich bei uns nirgends fmden — auch in des verstorbenen Herrn Pescalore Samm- lung fehlte sie. Sie gedeiht sehr gut mit den ostindischen Sarcanthiden und scheint fast eben so leicht reizbar zu sein, wie die AVarscewiczellen. Hochstammig, mil zweizeiligen Blatlern und zahlreichen fadigen Luftwurzein am untern Theile des Stammes. Blatter zungenformig, spitz, nichl sehr dunn, oft gelblich bei altern In- dividuen. Bliithcnstiele achselstandig, einbliithig; Bluthenslielchen sehr lang gestreckl. Oberstes Sepalum keilig eiformig zugespilzL Seitliche Sepalen eiformig, plotzlich zugespitzt Tepalen ziemlich gleich, am Grunde gerundet. Lippe von halb sigmaformigem lineaien Nagel, worauf ein kleiner querer dreieckiger Kiel, rautenformig eiformig deutlich spitz; vor dem Nagel eine aufrecht rosshufige Schwiele, die in zahlreiche Fransen ausgeht. Saule keulenformig. Andro- clinium mit kappiger, ziemlich dreilappiger, bier und da gekerbter Haul umgeben. Staub- beutel niedergedruckt eiformig, vorn dreieckig zweizahnig. Pollinien lineal ungleich, die hin- tern kleiner; sitzend auf hinlen gestutzter, linealer, vorn dreieckiger Caudicula. Narbendecke buchtig ausgeschnitten, in der Mitte spitzeckig. Die ganze Blfithenhulle sehr glanzend, gleich- sam wie mit Firniss uberzogen, Sepalen und Tepalen innerseits braunlich kastanienfarbig mit zwei gelben Flecken in der Mitte der Tepalen. Lippe und Saule weiss. V Tafel 66. I. Bliithc ausgebreitel. II. Die kleinere Pflanze der Schiller'schen Sammlung verkleinerl (October 1854). 1. Bluthe seitlich — Sepalen und Tepalen weggeschnitten +. 2. Saule von oben +. 3. Dieselbe nach Enlfernung des Staubbeutels -f. 4. Staubbeutel von unten +. 5. Poilinarium -4-. 187 Tafal 66. Ill 6 9. *Bollea violacea Rchb. fit. 9 T BoJIea genus affiue Pescatoreae gynostemii seminavicularis pede muilco, labelli disco gvosse calloso. Bollea violacea Rchb. fil. ??Huntleya sessiliflora Bateman Mss. Bot. Reg. XXIII. 1837. 1991. Hiinlleya violacea Lindl. Bot. Reg. XXV. 1839. Misc. 17,SerL 0. t. 26. Flore desSeiTes678. Huntleya tyrianlhina IJort. (,var. pulcherrime purpureo-violacca). Bollea violacea Rchb. HI. in v. Mohl und v. Sclilechtendal Bot. ZeiL 1852. 667. Habitus Warscewiczeilarum. Folia cunealo iigulata acuta. Pedunculi usque sexpollicares, validi, basi plurivaginati vaginis cucullalis obtuse acutis, apicc bibracteati, bractea altera minori sepala Jateralia gynostemii pedi adnata, luum. Unguis linearis ecallosus; lamina floris fatui. Sepala patula oblonga acuta subaequalia, Labcllum unguiculatum cum pede gynostemii cxacte conli cordata rotundata, marginibus revolutis; callus in disco intrusus maximus, iransscclione dolabri- formis, superne costalus. Gynostemium seminaviculare, antice valde excavatum, marginibus an- trorsis exalatis carinaeformibus. Androclinium perpendiculare marginibus carnoso eJevalis. Pro- cessus rostellaris iobus medius linearis, acutus, corneus; lobi laterales membranacci oblique extrorsum descendentes, stigma tegenles. Stigma semilunatum, sursum curvalum, limbo inferiori integerrimo. Anlhera depressa valvulis posticis minutis. Pollinia depressa ovala, postica minora. Caudicula Iigulata, pars antica elevata a glandula supposita. Robert Schomburgk enldeckte die „ Huntleya violacea Lindl." in Essequibo auf einer Insel nachst dem Wasserfall von Cunakatole oder Silk Cotton Fall. (Journ. of Royal Gcogr. Soc, VI. 232.) An diese Auffmdung kniipft sich die Erinnerung, dass Herr Reiss, Sir Robert's Geiahrte, bei derselben verungliickte. Abarten ein. Von Berbice aus fuhrte sie Herr Senator Jenisch in mehren Im November 1845 sammelte sie in den feuchten ausgedehntcn Waldern bei Cassepoerekuk in Surinam Herr Kegel (1080!). Die Pflanze finden wir ziemlich oft in unsern Sammlungen. Es gibt hell wasserblaue Ab- arten, die wenig schon sind und schnell verblassen. Dagegen ist die purpurviolette Form eine recht achlbare Gartenorchidee Tracht einer Warscewiczelia. Blatter keilformig zungig spitz, ziemlich slarr. Bluthen- stiele achselstandig, kurz, oder lang gestreckl, unten mit mehren stumpfen Sclicidcn, oben mil zwei Deckblattern, von denen das oberc zu einer fehlgeschlagenen Blutlie. Fruchtknoten samml Stielchen sehr kurz. Blulhenhulle ziemlich fleischig, mit Einschluss der Saulc blass violett bis purpurblau. Hiillblatter Janglich stumpf gespilzt. Lippe lineal genagclt, die Platte am Grunde etwas hcrzformig, ausserdem oval, vorn bisweilen ausgerandet, am Rande umgerollt; auf dem Grunde eine fleischige quere, imDurchschnittbeilformige, auf derOberHache mit Furchen bedeckle StaubbeuteftindPolIenapparat ziemlich wie bei Zygopelalum Hook. Tafel 66. HI. Bluthe ausgebreitet. 6. Durchschnilt derselben +. 7. Androclinium +. 8. Staubbeulel von unten +. 9- Pollinarium +. n * 188 Tafel 67. * Maxillaria Anatomoruin Rckb, fil Affinis Maxillariae venustae Lind. Rclib. fil. sepalis angustioribus, labelli angusti lobis lateralibus obtusatis supra discum non intrantibus. — Affinis Maxillaria splendens Poppig Endl. recedit carina elongata inter lobos laterales, lobo medio rugoso (farina nulla?), (foliis angustio- ribus longioribus). Maxillaria Anatomorum Rchbb. fil. in v. Mohl und v. Schlechtendal Bot. Zeit. X. 935, Pseudobulbi ovali ancipites mono- usque diphylli. Folia cuneato oblonga acuta. Pedunculi acuminalis sparsis obsiti. Bractea vaginam acurainatam vagmis axillares erecti seu declinati ovario arcuato aequalem sistens. Alabastrum longe roslratum. Mentum reclangulum mediocre. Sepaium summum triangulo caudatum, Sepala lateralia ac lepala subaequalia, haec pauIo bre- viora. Labellum oblongum ante medium Irilobum; lobi laterales obtusanguli, lobus medius trian- inter lobos laterales; tota superficies pilis gulus obtuse acutus : callus antrorsum trian gulus rugulosis fragilibus amyliferis farinosa, Gynostemium semiteres arcualum. Androciinium mem- reniformis. Anlhera depressa mitrala. branula denticulata cinotum. Stigmatis fovea anguste basi tantum aperta, apicilata, Pollinia lineari clavata, postica breviora, glandula semilunata. Flos candidus. Androciinium maculis I discus sulphureus. gemmis violaceis; labelli apex infra Yiolaceus; labelli Diese fruher durch ein gartnerisches Versehen fur brasilianisch ausgegebene Art stammt aus Caracas und wurde von Herrn Wagener mehrfach eingefiihrt. Wir erhieltcn sie aus vielen Garten. Pseudobulben eiformig zweischneidig ein- bis zweiblattrig. Blatter keilformig langlich spitz. Blutbenstiele achselstandig aufrechl oder herabgebeugt mit zerstreuten zugespitzten Scheiden. Deckblatt kappig, zugespitzt, gleichlang oder langer, als der bogige Fruchtknoten. Knospe lang gescbnabelt. Kinn rechtwinklig mittelgross. Oberes Sepaium dreieckig, schwanzig ausgezogen. Seitliche Sepalen und kurzere Tepalen ebenso. Lippe langlich, vor Mitte dreilappig. Seiten- lappen stumpf dreieckig, abgerundet, klein; Mittellappen vorgeslreckt, stumpf dreieckig; nach vorn dreieckige Schwiele zwischen Seitenlappen; die ganze Flache mehlig von bruchigen, wenig- zelligen, amylumhaltigen Haaren. Saule halbstielrund bogig; Androciinium mit gezahneltem Haut- rande. Narbengrube schmal nierenformig. Staubbeutel gedruckt, mutzenformig, nur am Grunde geoffnet; oben mit Spitzchen. Pollinien lineal keulig, hintere kurzer, Glandula halbmondformig. Bliithe weiss. Androciinium mit zwei violetten Flecken; Saulenspitze violett. Lippenscheibe schwefeJgelb. Tafel 67. Pflanze nach einem lebenden Exemplar in Herrn Keferstein's Garten. 1. Lippe und Saule seiilich +. 2. Lippe ausgebreilet +. 3. Saule von vorn +. 4. 5. Staubbeutel +. 6. Pollinarium +. 189 Tafel 68. I 1-3. Odontoglossnm Oerstedii Rchh. fil Juxta Odontoglossum spectalissimum Lindl. sepalis triangulis, tepalis obovalis relusiusculis, cum apiculo minuto, labello flabellato antice quadrilobo, sinu medio profundo, tallo dcpresso ante basin angustam cordatam rhombeo apice bilobo, lumore velulino papiiloso in cenlro, gy- nostemio aptero posfice velutino. Odontoglossnm Oerstedii Rchb^ fil. in Seemann Bonplandia III. 214. Pseudobulbus anceps pollicaris. Folium tripoJlicare — quadripollicare, basi peliolato an* gustatum, lamina cuneato ^oblonga acuta. Pedunculus gracilis paucivaginatus uniflorus. FJos albus callo aureo maculis purpureis picto lineolis tribus flavis antepositis, illi Odontoglossi pul- chelli Bateman majusculi aequalis. Auf dem Berge Irasu bei St. Juan. 9000' Seehohg. Dr, Oersted! Die Farbcnangabe nach einer Farbenskizze Desselben. Exemplare im Kopenhagener und im eignen Herbar. — Es liegt auch eine von Herrn v. Warscewicz dort angefertigte Skizze vor, die hierher gchoren mag. Pseudobulbus zweischneidig, zollhocb. Blatt 3 — 4 Zoll hoch, am Grunde stielig ver- F schmalert; Plalte keilformig langlich spitz. Blulhenstiel schlank, wenigscheidig, einbluthig. Bluthe -weiss. Schwiele goldgelb mil Purpurflecken, davor drei gelbe Linien; so gross, wie die eines uppigen Odontoglossum pulchellum Bat. Sepalen dreieckig. Tepalen verkehrt eiformig stumpflich, mit kleinen Spitzchen. Lippe facherformig , vorn vierlappig, Mitlelbucht tief. Ge- druckte Schwiele vor dem schmalen, herzformigen Grunde, raulenformig, vorn eingescliiiitlen, zweilappig mit warzigem Buckel in der Mitte. Saule ungeflugelt, sammtruckig. Tafel 68. I. Pflanze. i. Lippengrund +. 2. Saule seitlich +. 3. Dieselbe von vorn + Tafel 68. 11. 4. 5. Odontoglossum myrianthum Hclih. fil. Affme Odontoglosso divaricato Lindl. labelli lobis poslicis semirolundis, lobo medio lon- giori triangulo ligulato obtuse acute, carina basilari lineari inter lobos posticos medio aulrorsum sulcata, papula semirotunda antice utrinque; gynostemio aptero. Odontoglossum myrianthum Rcbb. fil. Mss. in Orchid. Ruiz. Pavonianis. Panicula forsan amplissima, cujus vestigia tanlum exstanl. Rami primarii ramulis llexuosis paucifloris basi onusti, sursum racemosi. Bracleae triangulae ovariis pedicellalis longe minores. Sepala cuneato ovata acutiuscula; lateralia divaricata. Tepala subaequalia basi laliora hinc SGssilia. Labellum gynostemii basi appressum, apice refraclum, supra descriplum. Fiores illis Odontoglossi mentigeri Rchb. fil. (Oncidii mentigeri Lindl.} subaequales, sicci fuscati. Bruchstucke dieser Art finden sich in dem Pavon'schen Herbar des Boissier'sclicn Museums. Sie ist bezeichnet : „Ophrys tricolor. Palca." Letzter Ort liegt nach andern Angaben in Peru. Wahrscheinlich eine weite Rispe. Zweige aufslrebend, unten mit kurzen, zickzackigen, wenigbluthigen Zweiglein, oben traubfg. Deckblafter dreieckig spitz, viel kurzer, als geslielte 190 Fruchtknoten. Sepalen von keiligem schmalen Grunde langlich, spitz. Tepalen ebenso, kiirzer, mil breiterem Grunde. , Lippe hinten beiderseits halbrund gelappf, vorn in schmal dreieckigen zungigen Mittellappen ausgestreckt; zwischen Hinlerlappen ein fleischiger erhabener Kiel, der vorn mit Furche; beiderseits der Spitze ein balbrundes Warzchen. Tafel 68. II. Zwelglein. 4. Saule seitlich +. 5, Lippe ausgebreitet -f-. Tafel 68, III. 6 — 9. * Oucidinm Boothianum Rc/ib. fiL (§. 11. Plurituberculata. I. Rostrata. Lindley Folia.) Unicum rostratum gynostemii alis integris. Oncidium Boothianum Rchb, fiL in Seemann Bonplandia II. p. 14. Lindley Folia L Oncidium N. 126. (excl. citato). Pseudobulbi ovati ancipites (maculis marmoratis fuscis nubeculosi). Cellulae inter vasorum fasciculos demum liberrimae substantia intercellular! soluta, quod valde memorabile. Folia Ugulata pergamenea apice bilobulo attenuata. Panicula elongata bipedalis et longior tenuis. Ramuli tenues, flexuosi, racemosi, rarissime paniculati, vix ultra septemflori, vulgo quinque- sen quadri- flori. Flores illis Oncidii Harrisoniani Lindl. aequales. Sepala cuneata oblonga obtuse acuta^ Tepala subaequalia minus anguste cuneata; apice rolundata imo retusiuscula. Labellum clon- T gatum angusta basi utrinque rotundato auriculatum; isthmo valde angustalum; apice dilatatum transverse obtusangulum, medio emarginatum. Callus baseos velulinus oblongoquadratus de- pressus antice deprcsso bidentatus, lateribus serratus, ex portionibus duabus superpositis con- structus. Gynostemium basi gracile. . Alae dolabriformes seu flabellatae extus minute denli- culatae. Tabula infrastigmatica (raro pandurata) vulgo basi cuneata. Rostrum valde breve. Flores xanthini. Sepala ac tepala atropurpurca, apice ac ima basi exceptis; vitta atropurpurea per isthmum, maculae quaedam in basi. ^ r Wir erhielten zuerst einige Bluthen der aus Caracas von Herrn Karsten gesendeten Art von den Ilerren Booth. Zu Carabobo sammeltc sie Herr Wagener, von dem wir sie getrocknet besitzen, — Zu Carabobo, Cumbre de Valencia, 5000' arndeten sie nach Herrn Professor Lind- ley's Angabe die Herren Funck und Schlim (629). Neuerlich sandten sie Herr Geituer aus den Erdbrandon bei Planitz cullivirt und Herr Kramer aus Herrn Senator Jenisch's Garten. Pseudobulbus zweischneidig eiformig. Blatter zungenformig, sehr schmal, zweilappig. Bluthen- stiel bis 2 Fuss lang, dunn, obcn Iraubig, sonst mit lauter kurzcn wenigbluthigen (hochstens secbsbluthigen) zickzackigen Zweiglein besetzt. Sepaipn keilformig langlich spitzlich. Tepalen ziemlich so, nicht so stark keilformig, an der Spitze gerundet, oder ziemlich gestutzt. Lippe lang, geigenformig, vorn breiter und grosser, hintcre Rundungen sehr klein, Isthmus sehr schmal uud lang. Schwiele aus zwei einander deckenden Schwielen, vorn dreizahnig, seitJich gezahnelt, sammtig. — Farbe hochgelb mit schonem Braun auf Sepalengrund und auf Mitle der Lippe. Saulenlappcn beilformig, aussen gezahnelt. Tafel 68. IIL Zweiglein. 6. Saule von vorn +. 7. 8. Verschiedene Schwielen von oben +. 9. Schwiele seitlich +. 491 Tafel 69. L 1—5, * Oncidium cheirophoruni Rchb. fil. (§• 40. Paucituberculata Lindl. Folia.) (§. i3. BasUata Lind], ex Rchb. fil.) Aff. Oncidio diaphano Rchb. fil. ac echinato Hb. B. Klh. tabula infrastigniatica hamafa inlegra. Oncidium cheirophorum Rchb. fil. in v. Mohl und v. Schlechtendal Dot. Zeil. X. 1852. 695. 937, — Lindley Folia I. Oncidium N. 124. Pseudobulbi ovati ancipiles. Folia linearia acuta. Panicula tenuis brachyclada oliganlha in planta spontanea, amplior in planta culta. Flores minores, membranacci. Sepala ac lepala libera, Sepalum supremum cuncato oblongum galeatum supra gynostcmium. Tcpala lalcralia cuneato ovata. Tepala subaequalia. Labellum trifidum basi utrinque humeraluin humeris papu- losis; segraenta lateralia semireniformia retrorsa obtusa, segmenlum medium ovatum obtuse acutum sen bilobum cum denticulo interjecto. Callus depressus subvelutinus apice emarginalus utrinque antrorsum obtuse bidentatus in basi* Gynostemii humilis alae semiovatae productae basi angustatae antice nunc serrulatae; tabula infrastigmatica in processum odontoideum semi- falcatum producta* Rostellum longe rostratum. Anthcra etiam longe rostrata. Pollinia sphaerica poslice perforata. Caudicula ab apice triangulo lineari subulato attenuafa. Flores vitellini, sepala viridula. Sepala lateralia deflexa uli lobi labelli laterales; lobi labelli medii limbo revoluti. Die Endeckung dieser morphologisch so wichtigen Art (die den Schlussel zu Erycina Lindl. bietet), verdanken wir wiederum Herrn Inspector v. Warscewicz. Im December traf Er dieselbe am Chiriqui Vulkan bei 8000' Seehohe auf Eichen bei einer Temperatur von 4 — 6° R. — Bereils 1852 erlangten wir dieselbe Species aus dem Garten des Herrn Senator Jenisch, cultivirt von Herrn Kramer. Audi Herr Consul Schiller besitzt dieselbe. Neuerlich ging sie uns noch zu von Herrn Haseloff in Berlin. Pseudobulbus eirund, z\Yeischneidig. Blatter lineal zungig zugespitzt; zwci auf jenen. Rispe oben verzweigt. Bliithen do^tlergelb, die Sepalen el^Yas grunlich angehaucht. Sepalen von keil- formigem Grunde oval stumpflich; das oberste helmig. Tepalen mit breitem Grunde und etwas breiter, ebenfalls sehr stumpf. Lippe dreispaltig; seitliche Abschnilte gespreizt, halbnicrcn- formig, mit der stumpfen Spitze nach hinten gekchrt; miltler Abschnitt eiformig, spitz, auch^ vorn tief gebuchtet rait kleinem Zahnchen; auf Grund eine kurze sammlige, nach vorn zwci- zahnige und seithch jederseits einzahnige, also vierzahnige Platte. Saule kurz; Narbcndecke mit langem Schnabel; Staubbeutel ebenso. Saulenflugel beilformig, bisweile;i gezahnelt. Unter- narbiger aufsteigender Zahn. Tafel 69. L Pflanze. 1. Saule von vorn und ausgebreitete Lippe +. 2. Andere Lippen- form (der wild gewachsenen Pflanze) +. 3. Saule und Lippe seiliich -{-. i. Saule von oben +, b. Polhnarium +. \ 4 92 Tafel 60. II. 6. 7 Oncidiam lentiginosnin Rchb. fil § Obsolefa Lindl. Folia I.) Affine Oncidio Pardali Rchb. fil. gynostemio basi ac apice aequilalo, alulis in lineara de- currentem obsoletis angulo minuto deorsum spectante in basi, callo depresso basi utrinque unidentato, antice tri- usque quinquedentato; denticulis geminis ulrinque additis. Oncidium lenliginosum Rchb. fil. in Soemann Bonplandia II. 13. Lindley FoHa I. On- cidium N. 1 48. Pseudobulbi Hgulali subsulcati maculis quibusdam castaneis multangulis. Folia affmium specierum. Racemus subgracilis nunc in paniculam brachycladam imo macrocladam abiens. Bracteae squamaefornies quarlam ovarii pedicellati aequantes. Flores illis Oncidii Baueri Lindl paulo minores compage tenuissima, pallide flavi. Gultulae numerosa^e parvae supra sepala ac tepala ac super isthmum labelli, nunc paucissima in tepaHs, Sepala ac lepala lanceolata acuta. Labellum basi quam apice manifeste anguslius; hunaera obtusangula sehsim in isthmum inte- gerrimUm attenuata, pars antica transverso cordata obtuse bilobula. Carina supra descripta. Gynostemium elongatius. Tabula foveae aequalis. Fovea basi in angulum exsiliens. Alae obli- teratae lineam juxta foveae limbum describentes, basi in alulam abientes. Dieses Oncidium sendete Herr Wagener lebend von Venezuela an Herrn Kefefstein in KrOIl- witz. Wir haben es ganz allein von dort erhalten. Pseudobulbus langlich, gleichbreit, mit Furchen und kastanienbraunen einzelnen Flecken. Blatter der benachbarten Arten. Schlanke Traube oder kurz- oder weitzweigige Rispe. Blulhen dimnhaulig, fast so gross, wie die des Oncidium Baueri Lindl., blassgelb, mit zahlreichen braunen Punkten, die wir mit Sommersprossen verglichen (daher der Name). Dieselben stehen vor- zuglich auf den Tepalen und dem Isthmus der Lippe; auf den Sepalen sind sie zuweilen sehr y einzeln gesaet. Lippe am Grunde schmaler, als vorn, beiderseits in stumpfe Ecke ausgehend, allmaHg in Isthmus verschmalert, vorn breiter, quer herzformig, vorn abgestumpft, zweiiappig. Am Grunde eine gedriickte Schwiele, mit zwei grundstandigen und vorn mit drei bis funfZahnen, wozu beiderseits ie zwei Nebenzahne kommen. Saule schlank, gleichbreit. Jederseits des welch dreieckiges nach unten ausgehendes HauLchen verzweigt. Tafel 69. IL Traube. 6. 7, Schwielen +. Tafel 69. III. 8. 9. Oncidium tripteiygium Rchb. fil (Tetrasepala microtepala.) Affine Oncidio cucullato Lindl. cucuUo retuso abbreviato, auriculis posticis magnis rolundalis. Oncidium Iripterygium Rchb. fil. in v. Mohl und v. Schlechlendal Bot. Zeit. X. 1852. 694. Sepalum superius ovatum acutum. Sepalum inferius ligulalum apice sinuato bidenlalum marginibus internis undulatum. Tepala sepalo superiori aequalia. Labellum panduratum basi A' 193 aureiim. angustius isthmo subnullo nisi ex angulis insilientibus constructo; lobi poslici semirolundi minute crenulati; lobi antici trapezoidei sinu parvo interjecto. Carina in basi muricuJata additis caliis utrinque solitariis. Gynostemium crassum breve. TabuJa infrasligmatica obtusangiila basi constricta. Cucullus retusus minute denticulalus. Perigonium brunneum. LabeJJmii (Oplime vidimus anlequam flos fuit bumefactus.) Loxa V. Warscewicz! (Wir besitzcn eine einzige Bliithe.) Oberes Sepalum spitz eiformig. Unteres Scpalum zungig, an der Spilze tief eingebnchlel und zweizahnig. Tepalen dem obern Sepalum gleichartig. Lippe geigcnformig. Ilintere Lappen halbrund, gross, fein kerbzabnig. Vorderlappen vorn mit einspringendem kleincn Winkcl, scillicli trapezoidisch. Am Grunde ein starker fein spitzstachliger Kiel, vorn beiderseits desselben ein Warzchen. Saule kurz. Kappe gestutzt, niedrig, gezahnelt. Unternarbige Tafel obcn vor- stehend. — Hiille braun. Lippe hochgelb. Tafel 69. III. + Tafel 70. I. II. 1 9. * Acineta erythroxantha Rchb. fd. / Aff. Acinetae Barker! Lindl. : sella turcica per medium carinata, anlice recto bidenlala, postice quadridentata, gynostemii alis retusis, androclinio argute denlato. Wars A. densa Lindl. Acineta erythroxantha Rchb. fil. in Seemann Bonpiandia II. 1854. 92. ; Habitus Acinetae Barkeri Lindl. Sepala ovalia aculiuscula, summuin cucullalum. Tepala oblonga cuneala acutiuscula. Labelli hypochilium carnosissimum, canaliculalum, parcc pubcrulura, utrinque medio margine involutura, ideo medio constriclum; pscudarthrosis irapressa sub lobis lateralibus. Sella turcica siipitata, postice dilatata, antice bidentafa, interjecto denliculo sc. ex- tremo apice carinae centrum ultra excurrentis ibi sub angulo recto praeruptae; postice divor- genti bicorni corniculis angularibus, leretiusculis, rctusis margine inter utrumque corniculum obtuse bilobo, cannula transversa humillima ante sellam papula poslica obtuse Iriangula puberula. Lobi labelli laterales basi lata sessiles, margine antico rectiusculo, postice apiccm versus dilalali, superne bine emarginatuli curvilinei, angulis in confiniis prope reclis; Inbus mcdius abbn^- viatus excavatus apice suo retuso trilobulus; calli loborum laleralium poslici basilares carinae- formes, carinae jugum triangulum margine superiori nunc bicrenatulum. Gynostemium scmitcres elongatum, pronum,' facie et dorso medio puberulum; alis scmiellipticis relusis brevibus, andro- clinio dentato. Flores primum fiavo virides, dein pulchre aurei. Labellum ac gynostemium pallida, albida, maculis purpurinis picla. Diese Art slammt zweifellos aus Neu- Granada von Ilcrrn Schlim's Expedition. Sie bat das Eigene, in der Trachl der LQddemannia Pcscatorei Rchb. fd. so glelch zu seln, dass sie mehr- facb fur dieselbe versendet wurde. Zuersl erbiclten wir sie von Herrn Kcfcrstein zu Krollwilz. Ailgemeine Erscheinung der Acineta Barkeri Lindl. Blulhen erst gelbgriin, ('paler bocbgelb. Lippe und Saule weis&lich, mit Purpurflecken. Der vvesenllicbe Unterschied von Acineta Bar- keri Lindl. beruht darin, dass der Turkensaltel scbmaler und langer ist: ubcr die Mille gekicll, vorn mit zvvei gespreizten Zinken, hinten mit vicr, ■5\-ovon die inncrn kleiner. Dazu komml der 35 # * 194 % gezahnelte Rand des Androcliniums und die Aufbiegung des Vorderstucks der Lippe; endlich die Kiele der Seitenlappen. Tafel 70. I. Bluthe seitlich. IL Dieselbe von vorn. I. / Dieselbe seitlich nach Wegnahme der Sepalen und Tepalen +. 2. Lippe vom Grunde aus gesehen +• 3. Saule seitlich +. 4. Lippe im Langsschnitt -|- 5. Seitenlappen derselben +• 6. Grundtheil derselben +. 7. Grundtheil der Saule +. 8. Tiirkensattel +. 9. Lippe von oben +. Tafel 70. UL 10 U. *Acineta cryptodoiita RcJib, fil Affinis Acinetae chrysanthae Lindl. : sella turcica antice et poslice dentata sessili, denle conico acute sub ala sellae poslica; callo infracolumnari obtuso. Acineta Chamaecycnoches HorL Cycnoches Lindleyi Hort. quorund. Acineta cryptodonta Rchb. fiL in Sccmann Bonplandia IL 92. Habitus praecedentis- Racemus abbreviatus pendulus densiflorus (usque septendecimflorus). Bracteae oblongae acutae ovario pedicellate breviores ac ovaria pedicellala microscopice nigro- furfuracea. Sepaia oblonga aculiuscula, lateralia ebliqua ima basi subconnata Tepala oblonga acuta basi valde angustata cuncata, obiiqua. Hypochilium gracile incurvum seu canaliculalum r addito in ima basi gynostemii denticulo obtuse appresso; epichilium pseudarthrosi (immebili) quasi articulatum (more Acinetae Barkeri Lindl.. sellae turcicae Rchb. fil.), trilobum: lobi late- rales magni trapezoidei ebtusanguli basin versus angustiores, lobus medius cuneato oblongus apice obtuse trilobus cannula in ima basi erecta semilunari inter ulriusque lobi lateralis con- finia. Sella turcica sessilis elongata, dimidio anterior] apice obtuse tridentato, dentibus latera- libus extrorsis, dente medio reluso obsoletissime hinc quasi crenulato; cannula obiiqua utrin- que in marginem posticum lobi lateralis transgrediens, ante illius angulum posticum angulo obluso desinens, dente conico elongate valde puberulo pone basin sellae turcicae in excavatiene hypochilii precumbente. Gynostemium clavatum, rectum; apicem versus anguste et obtusangule alalum. Margo androcUnii cucullatus, minute crenulatus, teta facies anlica et dorsalis valde et dense puberula. , Wir erhiellen diese sehr eigenthumliche Pflanze zuer^it aus Herrn Senator Jenisch's Garten, cultivirt von Herrn Kramer; spater von Sr. Durchlaucht dem Fursten Camille Rohan. Tracht und Ansehn voriger. Hiille braun. Saule und Lippe weiss niit rolhen Flecken und Punkten. Nachst Acineta chrysantha, von derselben verschieden durch silzenden Turkensattel, spitzen Zahn hinter demselben und sfumpfen Zahn unter der Saule. Tafel 70. III. Blulhe seitlich. 10. + 41. Lippe im Durchsclinitte -f. 12. Seitenlappen der Lippe +. 13. Saule seitlich + U. + + • 195 Tafel 70. IV. 16 20. Acineta sella turcica Rchb. fil Affinis Acinetae Barked Lindl. : sella turcica anlice carinala trideiitala, poslice forcipalo didactyla: papula supposita lineari apice lobulata; labello infra medio bene imprcsso. Acineta sella turcica Rchb. fil. in v. Mohl und v. Schlcchtendal Bot. Zcit. X. 4852. 705. Pedunculus multiflorus ceterum praecedentium : „Perigonium aureum gultulis brunneis, Jimbo lobi medii aJbo. Gjnostemium album". Labelli bypochilium ascendcns, cpicliilii lobus medius ligulalus antice obtuse triangulus; lobi laterales renifurraes. Ansae transgredicnlcs ulrin- que sub cornubus sellae postice angulatis. Gynostemium apice obtuse alatum. Cordilleren von Chiriqui und Costa Rica bei 6—8000' Seehohc. Juli. v. Warscewicz! Bliithenstiel vielbluthig, „HijI[e goldgelb mit braunen Fleckcbcn; Saum des Mittellappens weiss. Saule weiss." Eine Rinne quer durch die Granze von hinlcrcr und vordcrer Abthei- lung der Lippe auf unterer Flache. Seitenlappen nierenformig ; MiLlellappen lineal, vorn slumpf dreieckig. Tiirkensattel gestielt; Platte vorn dreizalinig mit Mittelkiel, nach hinten in zwei lange zangige Zahne ausgehend, in der Mitte liefer eingedruckt. Zwertleine zack an den Hinterzahnen. Tafel 70. IV. Bluthe seitlich +. 16. Blulhe ohne Sepalen und Tepalen +. <7. 18. Sau- len -J-, 19. Saule von vorn -f. 20. Schwiele unterhalb der Saule +• 21. Diesclbe -}-. 22. Turkensatlel +. • Tafel 71. f * Odoiitoglossani Lindleyaiinui Jlcltb. /if. Wrwz. Affine Odontoglosso constricto Lindl.: labello linearilancco utroque latere angulato in disco bifalcigero, basi per carinam cum gynostemio connate. „Odontoglossum epidendroides H. B. Klh." Lindley Folia 1. Odonloglossum N. 1. Odomoglossum Lindleyanum Rchb. fil. Wrwz. in Seemann Bonplandia II. 1854. 99. Pseudobulbi obovati compressi. Folia JineariianceoJala acuta pedunculos hand aequanlia, pergamenea. Pedunculi gracilenti longiuscule arliculati, apice flexuosi. Racemus tri- usijuc duodecimflorus. Bracleae oblongae acutae apiculatae scariosae ovaria pediceilata dimidio scu terlia parte aequantes. Flores stellati. Sepala a basi angusle cuneala linearilanceolala acuta acuminata. Tepala pauIo latiora, sublongiora. Labellum linearilanccolalum ante medium trilobum: Jobi laterales obtusanguli, lobus medius angusle linearilanccus, produclu?; pars Icrlia infima carina ' interposita cum gynostemio connata (more Trichopiliae); anteposila linea callosa .sulcata in basi Jobi medii in cornicula ancipilia ligulata retusa ascendenlia e.xcurrens. Gynostemium gracilr velutinum; auriculae erectae lanceofalcatae juxta antheram conicam verlice gibberosam antice rostralam. Flores virides, demum aurei maculis purpurini.s, Labellum album purpureo macu- latum apice aureo. VVahrscheinlich wurde diese Species von Herrn Linden entdeckl; in feuchlen WriMern von Pamplona bei 8300' Seebohe, im November 1261 (nach Herrn Lindley). Wir erhiellen sie von 25* i96 t I folgenden Orten: Neu Granada bci 5 — 6000^ v. "Warszewicz ! (mit Farbenskizze). Ocana: Walder bei 9000', im Mai. Schlim 1162! (Mitgelheilt von Herrn Linden und Herrn Professor Lindley unter 34.) Ebendaselbst im Marz. Wagener (mil Farbenskizze)! Ganz neuerlich batten wir die Freude, von Herrn Linden die schone bluhende Pflanze lebend zu empfangen. r Tracht des Odontoglossum constrictum. Einfache Traube. Bluthe verschieden gross, selten so gross, wie abgebildet, sternformig gespreizt. Sepalen und Tepalen keillanzetllich spitz, grim, spater gelb mit rothbraunen Flecken, Lippe mit Langsleiste des linealen Nagels an Saule an- gewachsen, rinnig, vorn zuruckgeschlagen, am Grunde des VordersLiicks jederseits ein dreieckiges Oehrchen , Mittelstuck lineal stumpf gespitzt , zwei flache Horner innerhalb der Oehrchen. Lippenspitze gelb, Mittelstuck braunpurpurn, ubriger Theil weiss, wie aiich die schlanke Saule, die an der Spitze zwei fublerartige fadige Zipfel tragt. Tafel 71, Pflanze nach Herrn Wagener. Tafel 72- Stanhopea Haseloiviaua Rckb. fiL Diagnosin el citatum et descriptionem cf supra p. 127. Diese Stanhopea enldeckte Herr v. Warscewicz in Nordperu. Sie bliihte in Berlin bei den Herren Haseloff und Mathieu. Aehre fiinfbluthig. Deckblatler doppelt so kurz, als Fruchlknolen. Bluthen um die Halfte grosser, als die einer grossbluthigen Stanhopea oculata LindL, auffallend durch lange Streckung. Sepalen langlich spitz. Tepalen breil zungig, spitz, wellenrandig. Hypochilium sitzend, gerade, am Grunde nichl verschmalert, die Hohle oval, vorn gestutzt. Mesochilium lang ausgezogen, tief gerinnt, vorn mit den ublichen zwei Hornern. Epichilium eiformig zugespitzt, mit um- geschlagenen Randern. Saule mit schmalen Flugeln auf oberer Halfte, oben mit sichelformigen Spitzen. Bluthe w^eisslich mit purpurfarbigen Ringen und Punkten — endlich ganz purpur- farbig mit Ausnahme der Sepalen. Tafel 72. L Bluthe. H, Bluthenstiel verkleinert. 1. Lippe von oben -|-. 2. Dicselbe im Langsdurchschnitt -[-. + > I Tafel 73. ^yg<>pctalam aromaticnm Uchb. fiL Uniflorum gjnoslemio utrinqiie pone foveam quadrato auriculato. Zygopetalum aromaticum Rchb. fil. in v. Mohl und v. ' Schlechtendal Bot. Zeit. X. 1852. 668. } Habitus exacte Warsccwiczellarum. Folia cuneato oblonga acuta. Pedunculus abbreviatus erectus uniflorus. Bractea cucullata acuta. Sepala ac tepala lanceolata acuta, torto nndulata. 197 Labellum prope sessile, basi utrinque auriculatum auriculis obtusatis caJio interposito magno antrorsum semiJunato multisulcato in basi, transgrediente in iabeJJi laminam a basi angusla subito obreniformem margine multilobulam, crispuiam, disco omnino epapilloso. Gynoslemium graciliiis, androclinium postice triangulo apiculatum; margines stigmalici producti subquadrali* Sepala ac tepala Candida. Labellum azureum basi purpureum; limbo album. Gynostemium album slriis purpureis. m Herr v. Warscewicz entdeckte diese Species auf dem Vulcan von Chiriqui auf Eichcn im April und Mai bluhend — Derselbe fand sie sehr selteii. AVir besitzen eine oinzige Bluthc uiid eine Farbenskizze. Tracht der Warscewiczellon. Blatter und BlQlhensticI wie bei diesen. Sepalen und Topalcn lanzettlich zugespifzt, elwas welJenrandig. Lippe eines Zygopelalum Mackayii, die grundslan- digen Ohren rund; die vordere Ausbreilung wellenrandig gelappt und fein gezahncll; am Grundo eine dreiseitige gefurchte Schwiele. Die Saule rait viereckigen Oehrchen beiderseils dcr Narben* rube. Perigon weiss. Lippe azurbiau, am Grunde purpurn, der Saum >Yeiss. Saule weiss mit blauen Streifen. , Tafel 73. Pflanze. 1. Lippe ausgebreitet +. 2, Saule seillich +. 3. Glandula mit Cau- dicula +. Tafel 74. L 11. 1—3. IHasdeTallia coccinea Lindeiil 'Affmis Masdevalliae militari Rchb. fil. Wrwz. f tepalis ligulatis apice latioribus oblusis r eraarginatis, labello pandurato ligulato apice dilatato retuse trilobo. Masdevallia coccinea Linden in Lindl. Orch. Lind. pag. 5. Rcbb. fil. in Seemann Bon- planSia II. 1 13. Folium coriaceura Irinerve oblongum oblusatum (cum apiculo) angusl(i ac longe cuaealuiri, cum parte petiolari teretiuscula canaliculata arliculatum; nunc valde lalum plantagineum; ia caule secundario brevissimo. Pedunculus ultra pedalis. Ovarium pediccllo suo quadruple brevius. Bractea vaginans acuta ovario pediccllato duplo brevior. Perigonium externum mento vix pro- minulo in lubulufn curvum quadri- usque sexlinearem coalilum, dein bilabialum. Labium superius triangulum per quinque sexlas lineari subuialum. Labium inferius elliplicum, dilalalum, maxi- mum, ab apice medium usque sinu triangulo anguslo bilobum, lobo utroquc fakato Iriangulo introrso apice valde angustato. Tepala liguiata apice obtusalo emarginafa, bi- usque Iriiinearia, uninervia. Labellum ligulatum apice diiatatum, utrinque rotundalura, medio reluso lateque apiculatum. Gynoslemium utroque angulo marginatum, androclinium elevalo cucullatmn, cucullo retuso denticulate. Perigonium coccineum. Bei Pamplona an den Gebangen der Hocbgebirge bei 9500' auf der Erde. Linden 1262. Bei 8300' im Januar 1847 ebendaselbst. Funck und Scblim! — In Ocaiia in ^yalde^n bei 8 — 10,000' im Mai. Scblim 11641 Blatter zungig oder breit oval in stieligen Grund verscbmalert. Bluthenstiel mebr als fuss- hocb. StieJchen viel lunger, als Frucbtknoten. Bluthenrohr cng, kurz, krumm. Oberlippe von schmal dreieckigem Grunde lang lineal ausgezogen. Unlerlippe bildet eine Ellipse, die vorn 4 498 von aiisgeschnittenem Dreiecke zweispitzig. Tepalen zungig, unten schmaler, oben abgerundet, buchtig ausgeschnitten. Lippe lineal geigenformig, vorn dreilappig, Mittellappen gestutzt; zwei Kiele der Lange nach. Saule schlank, hinten und oben mit gestutzter fein gezahnelter Kappe, Bluthe scbarlachroth. Tafel 74. L Blulhe von vorn. II. Dieselbe seitlich. ^ 3. Lippe -{-• + . 2. Tepalum +. Tafel 74. IIL IV M fil Sepaiorum sells latioribus, quam in genuina planta cf. supra pag. 6. Masdevallia elephanticeps Rchb. fiL Wrwz. var. pachysepala Rchb. fiL in Seemann Bon- plaudia II. 283. Pedunculus iuride viridis- Bractea luride^purpurea. Perigonium exlus brunneo purpureum intus flavum : basis sepaiorum lateralium tamen brunnea striaeque Ires purpureae super partem inferiorem sepali dorsalis. - . Ocana 7 8000' in Waldern. Schlim 110! Wagoner! (nebst benutzlem Gemalde der Bluthen und in Alkohol). Diese Abart zeichnet sich durch breitere SpiLzen der Sepalen aus. Bliilhenstiel schmutzig grun. Deckblatt scbmulzig purpurn. Hulle aussen braunpurpurn, innen gelb, Grund der seit- lichen Sepalen innen braun und iirei solche Streifen auf innerer Seite des unpaaren Sepalums. Tafel 74. III. Bluthe nach Herrn Wagener's Gemalde. IV. Knospe (war in Alkohol). Tafel 75. I ]. I Masdevallia Meleasris LindL » Affmis Masdevalliae caudatae LindL foliis apice txidentatis; aristis sepaiorum ipsls duplo longioribus. Masdevallia Meleagris Lindl. Ann. Nat. Hirt. XV. 257. 1854: „ Foliis oblonjro Janceolatis scapo unifloro brevioribus; sepalis oblongis abrupte in selam ipsis duplo longiorem productis. Bogota (Harlweg). The upper sepal banded with violet; the lateral ones smaller, apparently without bands, but stained with rose colour, 4 lines long below their bristle. Leaves three toothed, about two inches long. Fiowerstalk the , acutis longe petiolatis trinerviis Planta densius caespilosa. Folia cuneata oblonga pedunculis breviora. ame length'' Sepala ligulato oblonga antice attenuata in setas ipsis duplo longiores violaceas, ipsa viridia vittis iiiterruptis violaceis. Labellum violaceum. Wir haben hier nur das Bild imseres Freundes Wagener benutzen konnen : Derselbe fand diese Arl im Jiili 1850 in Caracas bei 6000'. Vermutlilich ist die Blattspitze bei der Zeiclmung 199 elwas summarisch behandelt, da sie dreispitzig sein musste : wir haben sie nach von Ilerrii Professor Lindley erhaltener Skizze beigefust. Rasige Pflane. Blatter von stieligem Grande langlich, oben versclimalert, spitz drcizabnig. Bluthenstiel langer, als Blatt. Bluthenhulle langlich, plotzlicli in borstigc Granne ausgedehnt, Tafel 75. I. Wagener Q + J- Tafel 73. II. % L Masdevallia Wageneriana Liiul w AlRnis Masdevalliae Arminii Lind. Rclib. fil. Jatioribus setis, pedunculo abbreviato, lepalis bis angulalis altero angulo alteri superposito, labelli ungue bicarinato, lamina Inillneformi apice car- nosa laleribus crenulata. Wage Flower Garden. III. p. 74. e. xyl. Plantula humilis. Vaginae infimae siccae quasi atramenlo superfusae. Folium a basi pe- tiolari cuneato oblongum apice obtusato minute excisum cum denticulo minimo, siccum infra nigro punctatum. Peduncuhis validior folio aequalis seu brevior. Braclea vaginala retusa cum apiculo ovario pedicellate mullo brevior. Cupula applanata. Sepalorum pars basilaris libera ovata, sepala lateralia semifida, extus anguiata ante selas abrupta, ipsis prope duplo longiores. Tepala ligulata apice retuso trilobula, lateribus scalari biangulata, angulo altero alteri superposito. La- bellum basi linear! ligulatum sulcatum lineis geminis carnosis in discum excurrentibus ; lamina obtusato trullaeformis hyalina apice carnoso retusa, laleribus obtuse crenata. Gynostemii basin usque membranaceo alati androclinium erosulum. Flos flavidus nervis sepalorum atropurpureis, labello purpureo, tepalis flavis, maculis cupreis sulfusis sparsis, Diese Art durfte Herr Moritz 1849 entdeckt haben: Derselbe sammcllc sie in der Co- lonie Tovar (N. 1731.) im Februar bliihend und bezeichnete sie als „Masde\allia maculala". 1850 sammelte sie im Juli zu Carabobo bei 6000' Seehohe Ilerr ^yagener! : bei Ilcrrn Director Linden zu Briissel bluhte dieselbe 1851 dahcr jener citirtc nolzschnilt. Kleine dichtrasige Art. Blatler von stieligem Grunde keilfiirmig langlicb, oben al)gesluiiipll, mil spitzem Einschnitt und kleinem Zahncben; getrocknet gewohnlicb schwarzlich, \vie rail Tinlc Sepalen ruudlich mil uberzogen. Bluthenstiel so lang, oder langer, als BJalt. Deckblalt kappig, gcstulzt, mil Spitz- cben, viel kiirzer, als geslielter Fruchtknoten. Hulle flach ausgebreitel. langen Borsfen, Avelche ziemlich zweimal langer, als sie selbst. Tepalen zungig, oben geslutzl, stumpf dreilappig; mil zwei abgestumpflen recbtwinkligen Ecken, die uber cinander nbslclien. Lippe mit linealem, fleischigen, gefurchten Nagel, der mil zwei Kielen iibergehl in dreleckige, liinten abgestumpfe, kerbrandige, vorn gestutzle fleischige, sonsl haulige Platte. — Hulle gelb- iich, mit wasserig kupferfarbigen Flecken. Saule beiderseits hautig gerandet, Androclinium fein ausgefressen. 4. Lippe +. Tafel 75. 11. Pllanze nach Herrn Wagener. +. 3. Tepalum +. I 200 Tafel 75. Ill IV. 5 7. Hasdevallia pamila Popp. EndL Affinis Masdevalliae minutae Lindl- : cupula cylindracea haud ampla, caudis linearibus aequi- longis, triangulo superior! abbreviate minuto, triangulis lateralibus magis productis; tepalis ligu- Jatis oblusis supra basin anticam semisagiUalis; labello unguiculato paudurato ligulato, obtuse acute, androclinii cucullo minute denlato. '^ Masdevallia pumila Poppig Endlicher Nov. Gen. et Sp. Tab. 108. C, Folia linearilancea apice inaequali bideutata cum denticulo, basi valde attemiata incluso caule secundario quadripoUicaria. Sepalorum triangula sensim, nee abrupte in caudas attenuata. Peri- gonium albidum. „Peruvia subandina. Supra arbores rarissima. Cuchero 1830," Poppig! — Wir rechnen hierher die Abbildung des Herrn Wagener nach einer zu Caracas bei 6000' Seebohe 1850 im Mai gesammelten Art, deren Tepalen in breitere Spitzen ausgehen, als unsere nach Herrn Poppig's Pflanze dargestellte Bliitbe zeigt, weil erslere nach dem Leben gezeichnet. Dicht rasig. Blatter von sliehgem Grunde lanzelllich, an der Spitze dreizahnig, der untere Tbeil gelrocknet scbwarzlich. Bluthensliel so lang, oder langer, als Blatt. Deckblatt scheidig, gestutzt, viel kurzer, als gestielter Fruchlknoten. Die Sepalen bilden zunachst einen engenBecher, dessen lineale Schwanze gleichlang, das obere Dreieck kurz und klein, die sehlichen Dreicke langer. Tepalen zungenformig stumpf, fiber Vordergrund halbpfeilformig. Lippe zungig geigen- formig stumpf gespitzt, genagelt. ' Androchnium fein gezahnelt. Tafel 75. HI. Pilanze nach Herrn Wagener. IV. Bluthe von Poppig's Pflanze. +. 5. Saule seitlich +. 6. Tepalum +, 7. Lippe +. ' Tafel 76. I. 1. %' Phajus tenuis Rchb. fiL Affinis Phajo bicolori Lindl : labello Icrliam usque cum gynostemio connato, oblongo, trilobo, lobo medio oblongo acuto dense villoso, corniculo subobsoleto. Phajus tenuis Rchb. fil. Orchid. Zolling, Mss. Folia oblonga acuta basi valde angustata ultra pedalia. Pedunculus infra rari vagina tus, usque tripcdalis, apice racemosus, nunc subsecundus. Bracteae oblongolanceolalae acutae anthesi dejectae. Pedicellus ovarii sui subdimidium aequans (anthesi), Sepala lanceolata acuta basi atte- nuata. Tepala linearia acuta. Labellum supra tertiam infimam gjnostemio adnatum oblongum, ultra tertiam secundam trilobum, margine crenulato undulatum; lobi laterales obtusanguh minuti, lobus medius ovatus aculus viilosus. Gynostemium clavatum. Androclinium cucullatum den- ticulatum. Florcs flavi. Labelkim album. Zollinger N. 2851 ! Java: in Bambus-Gestrippen : Idgeng 2 — 4000', Am 1. Mai 1845. Blatter T\1e die der verwandten Arten, fiber fusshoch. Bluthenstiel bis 3 Fuss hoch. Blfithe gelb mil weisser Lippe, kleiner, als die des Phajus tetragonus Rchb. fib Sepalen und Tepalen .1 201 4 lanzettlich, spilz, am Grunde verschmalert. Lippe uber dem untersten Dritllheil der SaiUe an- gewachsen, ianglich, bis uber das zweite DrilUlieil dreilappig , am Rande welJig und gekerbt; Seitenlappen stumpfeckig, klein; Mitteilappen eiformig, spitz, zollig. Saule keulig. Audroclinium kappig, gezahnelt gesaumt. '^■" Tafel 76. I. Slangel. Bliithenhulle gelb. Lippe weiss. . Fruchtknoten 4-. > i^ * Tafal 76. II. % 3. Phajas Zollingeri Rchb. fil. 1 Affinis Phajo flavo Lindl. Jabello flabellato apice trilobo, lobis laleralibus oblusangulis, lobo medio brevi obtuse quadrafo antice sinuato cum apiculo, crispulo, gynoslemio glabro. Phajus Zollingeri Rchb. fil. Mss. Orch. Zoll, „SemindrQ" Javanensium fid. cl. Zoll. Folium prope bipedale oblongum utrinque attenuatum basi petioJalum, lamina qualuordecim pollices longa, 5 pollices medio lata. Pedunculi portio, quae proslat prope bipedalis, inferue bivaginala, superne racemo^a. Flores illis Phaji maculati aequales : sepala ac tepaia alba, labellum flavidum. Sepala oblonga obtuse acuta. Tepaia angusliora ligulala oblusiuscula. La- belli liberi sparse ac obsolete puberuli venae tres mediae obscure carinuJalae, Calcar brevissimum acutiusculum. Gynostemium angusle alatum, androclinii cucullus hinc denticulatus. Drei Fuss hoch. In den Bambusgestriippen am Idgeng auf Java bei 1000 — 3000' Sce- hohe. \. Mai 1845. Zollinger. 2849. Tracht des Phajus maculalus Lindl., allein bis 3 Fuss hoch. Bluthen weiss mit gelblicber Lippe. Diese facherformig, vorn dreilappig, seitliche Lappen stumpfeckig, Mitteilappen breit viereckig, wellig, gestutzt, ausgerandet mit Spitzchen, obenhin behaart; drei erhabene un- deutliche Kiele. Tafel 76. U. Bluthenstiel. + + I Tafel 76. Ill 4 6. Phajas platychilus Rchb. fit. I F Affmis Phajo raaculato Lindl. sepalis aculiusculis, lepalis oblusis, labello libero flabellato dilatalo, Jobis lateralibus latis rectangulis margine antice crispulis, lobo medio ligulato retuso brevissime crispulo, carinulis ternis in portione antica, disco subvilloso, calcari obtuso bre- vissimo, gynostemio basi villoso. Phajus platychilus Rchb. fil. Mss. Orch. Zoll. Folia oblonga acuta ultra pedalia. Pedunculus tripedalis validus, supra racemosus. Bracteae lalo oblongae aculiusculae ovaria pedicellata aequantes. Flores illis Phaji maculati aequale.s. Androclinii cucullus integer ascendens. Roslellum triangulum bidenlalum deflexum. Reliquum gynostem Flos flavus. 26 202 Java : Walder des P anger ango bei 6 7000' Seehohe. 29, Februar 1844. Zollinger 434! Wie Phajus maculatus LindL Bluthenstiel 3 Fuss hoch. Bluthe hellgelb. Lippe quer facherformig, ausgebreilet, Seitenlappen rechteckig, vorn wellig, Mittellappen wenig vorgestreckt, gestutzt, wellig, mit drei Kielen und feinen JIaaren. bestimmte die Pflanze als Phajus flavus Lindl. Vielleicht balte derselbe „lobo medio crispato"; dann darf man Herr Zollinger Recht. Meine GeRengrunde : Herr Prof. Blurae sagt : annehmen, dass es die Seitenlappen nicht sind. Ferner ,,sepalis obtusis". Tafel 76. III. Bluthe. 4. Lippe ausgebreitet von vorn +• \ 4 -f-. 5. Saule seitlich +. 6. Dieselbe Tafel 76. IV. 7. 8. Phajus indigoferus RcJib. fiL Zoll Affinis Phajo maculato Lindl. bracteis lanceolatis acutiuscujis, labello rhombeo, apice sinuato bilobo, dimidio anteriori undulato, in disco brevissime Iricarinato. Cat. Plant. Bog. Phajus indigoferus Hasskarl. Phajus indigoferus Rehb. fil. Zoll. Mss- 1844. 42? Pedunculus validissimus, tripedalis, paucisquamatus. Racemus septendecimflorus, bracteis post anlhesin relentis, lanceolatis, acutiusculis, ovarii pedicellali dimidium aequanlibus. Sepala oblongo lanceolata aculiuscula. Tepala cuneata obtusiora, medio dilatata* Labellum ima basi cum gynostemio coalitum, rhombeum, latum, dimidio anteriori breviori undulatum, crenalum, ipso apice bilobum; carinulae in disco brevissimae. Calcar acutum ovarii pedicellati floridi quartam aequans. Gynoslemium clavatum, exalatum, basi anlice villosum. Rostellum retusum. Flores illis Phaji maculati LindL duplo majores. Java: Bandong Zollinger 156! Eine Art nachst Phajus flavus ausgezeichnet durch dunnhaulige gelbe Bluthe mit breit rautenformiger Lippe, deren vordere Seile kraus, Spitzen buchtig ausgesclmilten, Scheibe mit drei kieinen Kieichen, Sporn spitz und kaum dem vierten Theil des gestielten Fruchtknotens gleichlang. . ' * Tafel 76. IV. Bluthe. 7. Lippe ausgebreitet +, 8. Saule von vorn +. Tafel 77. L II. 1 4. Taeniophyllam Zollinger! RcJib. fil. Affine Taeniophylio obtuso Bl. bracteis ac pedunculo muricato gibberosis, bracteis baud bifariam bipectinalo conliguis, sed distantibus. Adsunt plantulae foliis elliplicis apice bidentatis tres lineas longis, sessiles supra radices elongalas plantae adultae floridae aphyllae. An hue pertinent? Sepalum dorsale lanceolatum. f 203 Sepala lateralia falcata. Tepala linearia. Calcar breve obtuso didymum. Labellum ovatum apice apiculo brevissimo cum raargine inflexura. „Flores rufoflavi". Java: Baumstamme bei Tjuruk Tjigelin 25. II. Zollinger N. 1486! Es finden sich einige Pflanzchen miL kleinen (3 Linicn Jangen) elliptischen , an dcr Spilze zweizahnigen Blattern. Bluthenstiel warzig bucklig, wie audi die dreieckigen Deckbifitler, die bier nicht doppeltkammzahnig, sondern entfernt von einander. Rolhiich gelbc, kloiue, weiclie Blutheri. Rfickenstandiges Sepalum lanzettlich. Seillicbe Sepalen sichelformig. Tepalcn lineal. Sporn kurz, slumpf, gefurclit in Mitte. Lippe eiformig, an dcr Spitzc mit randbildendcr Leisle und Spilzchen. Tafel 77. I. Pflanze. II. Bliilhenstiel vergrossert. 1. Blutlie von liinlen +. 2. 3. Slaub- beutel von unlen und oben +. 4. Saule 4-. Tafel 77. UI. IV. 5-13. Ceratochilus biglaiidulosas BL Affinis Ceratochilo micranlho Lindl. calcari venlricoso, caule simplici. Ceralochilus biglandulosus Bl. Bijdr. 358. Tab. 25. Planta pusilla foliis arcle distichis. Vaginae breves nitidae rugulosae. Folia crassa sub- triquetro falcata, superne carinata, brevissima. Flores solitarii axillares perigonio albo. Braclea cucullata parva. Sepalum summum ligulatum, laleralia ovalia magna. Tepala cuneato ligulala obtuse acuta. Labellum: calcar saccatum magnum, limbus erectus trilobus, lobi laterales semi- ovati, lobus medius triangulus, lobi laterales intus turaidi. Gynostemium breve cum labelli basi connatum. Caudicula apice ovata emarginata, dein linearis. Glandula oblonga cordata. Pollinia postice transverse bifida. — Fig. III. (pJanta Zollingeri) videtur planta anthesi vix ineunte. Fig. IV. (planta Blumei) planta anthesi perfecla. Java: hochgelegene Walder des Salak, Gede u. s. w. Blume! Flores albi. Gebok Klakkn. Zollinger. 620 1 Niedliche Pflanze mit eng zweizeiligen Blattern. Scheidcn kurz, glanzend, runzlig. Blfiller dick, ziemlich dreiseilig, obenhin gekielt, sehr kurz. Blulhen einzeln, achselstandig, weiss. Deckblalt kappig; klein. Oberstes Sepalum zungig; seillicbe Sepalen oval, gross. Tepalcn keil- formig zungig, stumpf gespitzt. Lippe: ein grosser sackforraiger, stumpfcr Sporn; Saum aiif- recht, Seitenlappen halb eirund, Mittellappen spitz dreieckig; Schwielen auf der Innenscile dcr Seilenlappen. Lippe mit Saulengrund verwachsen. Tafel 77. III. Pflanze Zollinger's. — Bluthe wohl noch unenlwickclt. IV. Pflanze Blume's. ft 4 ^ 4 26 t 204 Tafel 77. 8 — 13 (bis) 18. "^lionisia zeylanica LindL Affinis Louisiae lenuifoliae BL -sepalis lateralibus carinalis, nee sub apice mucronatis, labellb carnoso, medio constricto, obtuse acuto. . Lousia zeylanica Lindl. Folia L Louisia *7. Cymbidium triste Hook. Bot, Mag. 2(648. Planta pedalis et altior caule tereti, radicibus adventitiis crassis, nobis semper nudis visis, foliis leretibus acutis brevibus. Racemi pauciflori. . Bracteae abbreviatae, Flores viridiusculo albi. Labellum violaceo purpureum, areolis pallidis. Sepalum dorsale ligulatum acutum. Sepala lateralia aequalia carinata sub labello baud conligua. Tepala ligulata acuta summo sepalo paulo longiora. Labelli poslice lato ligulati lobi laterales humillimi subquadrati; Jobus medius stricLura separatus cordiformis> Gynostemium semiteres apice clavatum; rostellura quadratum; fovea rectan- gula. Anthera apice triangula. Pollinia sphaerica postice perforata, cava, Caudicula ligulata. Glandula quadrala. Diese von Macrae! auf Ceylon entdeckte (Herb. Lindl.) findet sich haufig cultivirt, Herr Lindley citirte in den Folien iapsu calami Bot. Mag. 3648 zu L. trichorrhiza. Allein wir Beide uberzeugten uns neuiich, dass diese Pflanze unbedingt zu Louisia zeylanica gehort. Oft fur Vanda teres betrugerischer Weise verkaufl. Fusshoch und hober. Stangel stieirund. Wurzeln gross in langen dicken Walzen. Blatter stielrund, spitz. Bliithentrauben wenigbluthig. Deckblatter kurz. Bluthen grunlichweiss. Lippe violettpurpurn mit hellen Streifen. Sepalen zungiglineal, seitlicbe gekielt. Tepalen lineal, spitz, langer als oberes Sepalum, Lippe flach, beiderseits niedrig viereckig geohrt, in der Mitte eingescbnurt, Vorderstuck berzformig, spitz. Tafel 77. „ Louisia trichorrhiza Blume." 8, Bluthe seitlich +- 9. Dieselbe von unten +. 40. Saule und Tepalen von vorn -|-. 11. Lippe +. 12. Saule von vorn +. 13. 14. 15. Staub- M^ beutel -J-. 16. 17. Pollinarien +. 18. Durchschnitt eines Pollinium +. Tafel 78. L 1 3. liouisia brachystachys Bl Affinis Louisiae occidentali Lindl sepalis tepalisque cuneato oblongis oblusis, sepalis latera- libus abrupte carinatis, labello pandurato acufiusculo, basi utrinque minute auriculato ecalloso, transverse sulcato. Mesoclastes brachystachys L. 0. 45. Cymbidium triste Roxb. Ind. IIL 461. Wi Habitus omnino praecedentis, sed racemi sessiles pauciflori. Flores varii videntur coloris: pallide purpurei ex cl. Wight; flavidi ex cl Blume; viridiflavi labio purpureo flavo maculato ex cl. Roxburgh. — Num plures species confusae? 111. Lindl. descriptio hand bene quadrat, icon citato Wigbtii sat bene. 205 4 In Ostindien: Ganges Delia Roxburgh. Sylhet Wallich! Khasyia Lobb.! Borneo und Java Salak auf Java, Marz 1848. Zollinger 1265 ! in der Tracht. Blulhentrauben fast sitzend. Sepalen und Tepaien keilformig langlich stumpf, seitliche Sepalen gekielt. Lippe geigenfofmig, stumpf gespitzt, hinten beider- herb. Lugd. Bat.! Wie mit kieinen Oehrchen; eine Querfurche Tafel 78. I. Stangel. 1. Biiithe -|-. +. 3. Lippe +. Tafel 78. II. 4 7. Lonisia autenuifera BI. i 9 t F Affinis Louisiae volucri Lindl. sepalis linearibus apice incrassalis, labelli carina inter auriculas transverse ascendente, Louisia antennifera BI.! Mus. Lugd. Bal. 64. ■ Habitus praecedentium , sed folia longissima. Peduncull (varie orti!) incrassati mulliflori bracleis semiovatis brevissimis. Sepala ligulata, Jateraiia relusa, denticulata, crenata. Tepala linearia, apice incrassata oblongata' Labellum oblongum obtuse aculum, basi utrinque minute angulatum, carina interposila. Borneo: Baume nachst Martapura Korthals! Java? (ohne nahern Fundort) Zollinger! Tracht voriger. Blatter sehr lang. Bliithenstiele an verschiedenen Stellen herv^orbrechend, Oberes Sepalum langlich, spitz, kappig. Seit- liche Sepalen ebenso, gekielt, vorn geslutzt. Tepaien sehr lang ausgestreckt, lineal, oben ver- dickt. Lippe am Grunde beiderseits kleineckig geohrt, langlich, stumpf gespitzt, ein Plattchen zwischen den Oehrchen. vielbluthig. Deckblatter ganz kurz, halbeirund. Tafel 78- des 4-. IL Stangel. 4. Blulhe seitlich +. 5, Lippe +, 6. Durchschnilt des Lippen- + F 'i Tafel 79. I. \ 3 Calanthe mexicana Rchh. ftl, (Ghiesbreghtia) labello cuneato ova to anlice relusiusculo, bicarinulato, calcari uncinalo brevi. Calanthe mexicana Rchb. fil. in Linnaea XVIII ! 406. " Orchid. Europ. 3. Fig. 5, 6, 7. Ghiesbreghtia calanthoides A. Rich. Gal. Ann. .sc. nat. Ser. 3. III. 28. Radices adventitiae iiliformes tortuosae. ^1 gustus Vagina ima unica seu geraina hyalina oblonga acuta bene reticuloso nervosa (sicca colore in- digino aspersa). Folia duo a basi linear! ligulata oblonga acuta pedalia-bipedalia usque quinque pollices lata nervis in pagina inferiori ternis praecipue prominentibus. Pedunculus prope bi- pedalis, anthesi bene velutinus, ubi marcidus bene 61aber, subevaginalus, vagina bracteaeformis 206 unica infra inflorescentiam racemosam. Bacemus elongatus in plania bene evolula, mulliflorus. Bracteae lineari lanceae acuminatae margine ciliatulae semipollicares unam lineam lalae pedi- cellis filiformibus velutinis longiores. Ovaria fusiformia velutina anlhesi unam duasve lineas longa, Totum perigonium inlus et extus uti gynostemium puberulum. Sepalum summum Sepala lateralia oblongoligulata acuta. ovatum acutum in basin cuneatam bene angustatum. Tepala Jigulata apice abrupte et obtuse acuta, sepalis multo angustiora, tertia breviora. Labellum basi calcari filiforini acuminalo antrorsum cuneato ovario vix aequali auctum. Lamina libera cuneato ovata apice nunc acuta, riervis lateralibus duobus a basi in discum carinulalis; ungue r cum gynostemio omnino connate. Androclinium excise semilunatum, laleribus prosilientibus; rostelli apiculo minuto. Anthera ovata, apiculata, puberula, Fructus maturi calvi (saltern ubi emarcidi). Wir fanden diese Art zuerst in der Sammlung Leibold'scher Orchideen, uelcheHerr v. Romer besitzt. Das Exemplar ist kaum spannenboch und stammt jedenfalls von Zacuapan bei Xalapa, wo hauptsachlich jener Reisende sammelte. 1846 waren wir nicht wenig erfreut, ein scbones grosses Exemplar nebst allem Fruchtslangel in dem Berliner Generalherbar vorzufmden. Die Elikette links besagt : „i039 Goodyera sp. Linn. 6. p. 59. Schiede/* Die Handschrifl scheint die V. Cbamisso's? Ueber der „Goodyera'* hatte Dr. Klotzsch bemerkt : „Caianthe'* Rechts findet sich eine Bleistiftetikette, auf welcher Herr Bateman ganz kurz die Sache abmacht: „Here is some mistake It is a Calanlhe from India. B/^ Spater sammelte sie Ghiesbreght in Mexico und in der Ictzlen Zeit sendete Botteri diese oder eine sehr ahnliche Pflanze aus Mexico, die wir in Herrn Lindley's Herbar sahen, ohne sie zu unlersuchen. Ausserordentlich nahe verwandt sind folgende zwei Arten, von denen die ersle von Herrn Lindley lange mil dieser vereint war, wabrend Derselbe uns neulich selbst die Vermulbung ausspracb, es mochlen bier noch mebre Arlen verwechselt werden. Calanthe cubensis Lind. Rchb. fiL: aff. C. mexicanae: calcari subnullo angulum minu- turn sistente. Cuba: M. Liban, Serra Maestre Linden! Calanthe granalensis: aff. C. mexicanae: calcari descendenle recto acuto brevi, labello anguste cuneato. N. Granada Purdie! (vid. sp. sice, in hb. Hook.). Unsere Art bat die den Calanthen eigenthumliche Tracbl. Der obenhin sehr sammtige, ausffezoRene Blutbenstiel Iragt lineale spilze Deckblalter, fast so lang, als die gestielten Die Lippe ist gewotmhch von keilformi^em lang Fruchtknoten, die mit dichtem Sammt uberzogen. Auch |die langlichen spitzen Sepalen und die linealen spitzen Tepalen sind fein sammtig. Grunde umgekehrt herzformig mit Spitzchen in der Bucht, doch findet sie sich auch eiformig. Die Hauptseilennerven zeigen eine Spur von kleinen Kielen. Die Saule fallt gestutzt ab und zeigt keine Verschiedenheit von jenen der verwandten Formen. Der Staubbeutel ist kurz sammti<^. DerPollenapparat unterscheidet sich gar nicht von dem der andern Calanthen, da eine zweispaltige Glandula sehr haufig, vielleicht immer vorkommt. Ghiesbreght's Pflanze mag viel grossbluthiger gewesen sein, wenn anders dem Bild in der Orchid. Mexic- Ined. nicht durch Phantasie nachgeholfen wurde. Tafel 79. 1. Blutbenstiel des Exemplars im Berliner Herbar. 4. Blilthe -f . 2, Saule mit abweichender Lippe +. 3. Pollinarium +. * 207 Tafel 79. II. 4. 5. Galanthe phajoides Rckb. fiL I Affinis Calanthidi speciosae Lindl. racemo gracili paucifloro, labello trllobo sinubus angus.tis, r lobis posticis oblongis, lobo antioe bilobo sinu lato antice, ulrinque rbombeo, Jamellis IrianguJis obtusis geminis in basi, calcari clavato obtuso ovario pedicellato breviori, in fiindo bicarinalo. Folia ultra pedalia, sen pedalia, oblongolanceolata, basi petiolata cuneata. Pedunculus vix pedalis, basi pluri-, superne ter amplisquamatus. Racemus (secundus?) paiiciflorus. Bracteae oyatae acutae deciduae, Sepala oblonga acuta. Tepala ovata acuta latiora. Androclinium mem- branaceo marginatum (more Calanthidis speciosae). „Flores lactei. Rhizoma repens. Caules basi subbulbosi, erecti/* 2. — 4, November 1843. Java! Salak, Zollinger, N, 237. Wir haben diese Pllanze mil J grosser Sorge und vielem Bedenken untergebracht. Die abfiilligen Deckblalter erinnern uns zu sehr an Phajus. Keine Blulhe hatte reife Pollenmassen. Es kommen aber bei Pbajus keine Lamellen auf dem Lippengrunde vor, auch zeigt sich eine ausserordentlicbe Aehnlichkeil mil Galanthe speciosa. Tracht der kleinen Galanthe Arten. Blatter langlich zugespitzt von keilformigem Grunde. Blulhenstiel mit einigen weiten Scheiden. Deckblatter eiformig, haulig, abfallig. Sepalen und Tepalen spitz eiformig, Lippe dreilappig, Buchten eng, Seitenlappen halbzungig, stumpf, Millel- lappen iimgekehrt herzformig; zwei kleine dreieckige Schwielen am Grunde. Bliithe weiss nacli Angabe des Entdeckers. Tafel 79 II. Pflanze. Bluthe nach Entnahme der Sepalen und Tepalen +. 5. Saule +. Tafel 80. -. Diglyphosa latifolia Bl. Diglyphosa gen, atf. Chrysoglosso Bl. gynostemio omnino exangulalo, polliiiiis esulcalis. Diglyphosa latifolia BI. Bijdr. 36. Tab. LX. Rhizoma longe repens baud ita validum. Folia basi vagina elongata involuta, longipelio- lala, cuneato oblonga acuta, plicata. Pedunculus basin vaginae istius perforans, Iri- usque quadrivaginatus apice cylindraceo racemosus vultu Eulophiarum. Bracteae lanceae deflexae mem- branaceae ovariis pedicellatis breviores. Mentum modicum. Sepala lanceolala acuta. Tepala oblonga acuta. Labellum ligulato flabellatum antice reluso emarginatum, utrinque medio plica quasi trilobum, callo depresso antrorsum quadridentato supra basin. Gynostemium gracile arcuatum. Androclinium prope superficiale, fovea circularis. Anthera depressa, antice bidentata, vertice unigibbosa. Pollinia ovato triangula. „Flores sordide auranliaci. Pedunculus violaceus" Zollinger. Java : schaltige bergige Stellen urn Meggamedong. April. Blume! „Temugunung" Javan. 5000'. 28. April 1845. N. 680. Ebendaselbst N. 2846. Ungarang. Urwoud in declivibus. Sylvae Idjin 4 Zollinger ! Medinie. 3 5000' Juhghuhn! Kriechendes stielrundes Rhizom. Blalt Iritt aus langer Scheide; lang geslielt, von keil- formigem Grunde langlich, spitz. Die Scheide wird von dem langen, wenig und unterbrochen I m \ 208 kappig bescheidetem Bluthensliel durchbrochen. Blulhenstand eine walzige Traube. Deckblatter lanzelllich, hautig, herabgeschlagen; kurzer als gestielte FruchlknoteiL Kinn miUel. Sepalen lanzellJich spitz. Tepalen eiformig spitz. Lippe zungig, vorn breiter; gestutzt, ausgerandet, durch jederseitigen Faltenumschlag dreilappig; zwischen den Seitenlappen eine niedrige vorn vier- zalinige Schwiele. Saule schlank, stielrund. Androclinium kaum berandet Narbe rund. Slaub- beutel gedriickt, vorn zweispitzig; auf Gipfel mit kleinem Buckel. PoUinien gedruckt dreieckig. „Bluthen schmutzigorange. Blutbenstiel violelt" nach unsers Freundes Zollinger Angabe. Tafel 80, Pflanze. 1. Bluthe seitlich nach Entfernung der Sepalen und Tepalen +. 4-. 3. Saule von vorn +. + . 5. Derselbe von + . 6, PoUinium + Tafel 81 ii' Odontoglossum M^arsceiviczii Rckb. fil Affine Odontoglosso Phalaenopsidi Lind. Rchb. fil. racemo plurifloro, labelli pandurati emarginali annulo erecto in basi, anlice medio lumido antrorsum in lineam elevatam velutinam bicrurem exeunte. f. Odontoglossum Warscewiczii Rchb. fil. in v. Mohl und 4852. X. 692. v. Schlechlendal Bot. Zeitung Pseudobulbus oblongu^ anceps foliis lineariligulatis acutis fultus apice monophyllus. Pedun- oblongum cuneatum obtuse oblonga acuta cuneata. cuius bi- pluriflorus. Flos patulus magnus. Sepalum suramum aculuni. Sepala lateralia externa oblonga acuta angustiora, Tepala Labellum a basi lalissime cuneata slatim dilatatum, pandurato quadrilobum, lobi laterales ob- tusati, minores, vix producli, isthmus parvus; lobi anlici a basi flabellata obtuse rhombei, antice sinu lato exsecti. Gynostemium humile : fovea stigmatica magna, oblonga, denticulo in limbo subnullae foveam marginantes. Perigonium candidum; striolis angustissimae inferiori. Alae purpureis intus in basi. Callus in basi labelli cum regione circumjecta aureus limbo purpureo. Eine der herrlichsten Entdeckungen unseres v. Warscewicz! Auf Leguminosen in den Cor- 9000', Bluht im ganzen Jahre. Wurde nur an dilleren von Yeraguas und Costa Rica von 5 zwei Stellen beobachtel. Schwer transportabel, da die weichen Bulben leicht faulen. Wir ver- mulhen, dass Herr Linden gegenwartig diese Art besitzt. Bulb langlich zweischneidig von lineal zungigen spitzen Blattern gestutzt, an der Spitze einblattrig Bluthensliel zwei- bis mehrbluthig. Bluthe gespreizt gross. Oberstes Sepalum langlich keilformig, stumpf gespitzt. Seitliche Sepalen langlich, spitz, schmaler. Tepalen langhch, spitz, keilformig. Lippe von breitem Grunde plotzlich ausgebreitet, geigenformig vier- lappig; Seitenlappen stumpf, klein, zurucktrelend; Isthmus klein; Vorderlappen von facher- formigem Grunde stumpf rautenformig mit breiter Miltelbuchl. . Eine rosshufige sammti^e, vorn geschlossene Schwiele mit Hocker vor Saule, vor dieser eine sammtige, vorn zweischenklige Linie. Saule niedrig t Narbengrube gross, unten in Mitte ein Zahnchen. fast fehlend, die Grube saumend, goldgelb mit Purpur gesaumt. Tafel 81- Bluthensliel. Flugel ganz schmal, HuUe weiss, etwas Purpur am Grunde. Der Lippengrund Bulb verkleioert. « 209 ^ Tafel 82. Stanhopea Fregeaua Rchb, fiL Diagnosin," citatum, descriptionem, patriam cf. supra pag. 122. Bulben und Blatter ziemlich wie bei Stanhopea tigrina Bateman. Blulhcnsliele dicht b6- scheidet, zweibluthig. Deckblatter meist fast so lang, wie Fruchlknolen. Hulle zur milllcrn BJuthezeit gespreizt, nie zuruckgeschlagen, vor und nach mittler Bluthczeit nach unlen ge- schlagen, halb geschlossen. Sepalen langlich dreieckig. Tepalen langli'ch zungig, spitz, kurzer, gewohnlich halb gedreht. Alles innerseits dottergelb, endlich wassrig kupferfarbig, mil vielen dunkel karmoisinfarbigen Tupfeln; aussen blass. Hypochilium vom Nagel an ziemlich viereckig, vorn weiter; der Vordergrund nach vorn gezogen unter das Mesochilium;. seiUich anderlhalb- kielig. Canal weit, nach hinten in ausgefressene Platte ausgehend. Horner sichclformig gedruckl. Epichilium vorn gestutzl, mil kleinen Mittelzahnchen. Saule nach obcn halbrund geflugelt. Spitzenflugel stumpf. ^ Tafel 82. L Bliithe von vorn. 11. Ein Korbchen mit einer alien Pflanze — 'verkleinert. + I +. 3. Saule +. Tafel 83. I. L% IL 4-8. Cattleya lateola LindL 1 Labello orbiculari apice denticulato sublobulato, disco velutino. Cattleya Urselli Hort. Schill. Epidendrum Cattleyae Hort. Cattleya epidendroides Hort. Cattleya Holfordi Hort. Cattleya salmon colour Hort. Cattleya luteola Lindl. Gardn. Clironicl. 1853. 3. Decb. 774 c Cattleya flavida Klotzsch. Dietrich und Otto Allg. Gtz. XXIY. 1856. 8. Marz. 73. Cattleya modesta Meyer, j ^^^,^^^^^^^ 1856. 116. c. xyl. Cattleya Meyeri Kegel. ) Dense caespitosa. Pseudobulbi vaginis maculatis vestili, ligulali, ancipites, coslali. Fohum cuneato oblongoligulatum acutum; vix ultra quadripollicare. Spatha anceps acuta pedunculi partem nudam oblegens. Racemus pauciflorus exsertus. Bracteae squamaeformes, brevissimae. Ovaria pedicellata oblongata. Sepala ligulata acuta. Tepala subacqualia. Gynoslemium dorse carinatum antice retuso denticulatum, utrinque angulatum. a. Fas lu OS a: flore magno, lepalis quam sepala latioribus, flore pulchre citrino, labello albo, utrinque late purpureo maculato, disco aurantiaco, anthera subecarinala. b. Lepida: flore minori, tepalis sepalisque aequilatis, flore pallide flavo, slriolis utrinque in labello albo purpureis, disco aurantiaco, anthera carinala. ^yi^ erhielten diese Pflanze bisher nur cultivirt und zwar die var. fastuo.sa ganz ailein au.-? Herrn Senator Jenisch's Garten, cultivirt von Herrn Kramer; die var. b. lepida seit 1852 aus 2 / 210 r den Garten der Herren Booth und Sohne, Schiller u. A. Als Vaterland wird der obere Ama- zonenstrom angegeben. Dicht rasig, klein. Bulb mit gefleckten Scheiden; langhch zweischneidig, gerippt. Blatt keih'g langlich spitz, kaum 4 Zoll lang. Scheide zweischneidig, dem nackten Theil des Bluthen- stiels gleicblang. Traube wenigbluthig. Gestielter Fruchtknoten lang ausgezogen. Tepalen und Sepalen zungig, spitz. Lippe kreisrund, vorn gelappt, gezahnelt, sammtig auf Scheibe. Saule jederseits mit ausspringender Ecke; nachsL Anthere ausgefressen. a. Fastuosa: Bluthe gross, Tepalen breiter als Sepalen. Bluthe schon citronengelb, weisse Lippe beiderseils mit grossem Purpurrteck und gelber Scheibe; Staubbeutel flach, ohne Kiel, b. Lepida: Bluthe kleiner, Tepalen und Sepalen gleichbrei[, Bliithe blassgelb, Lippe weiss, beiderseits mit Purpurstrichen und gelber Scheibe, Staubbeutel mit Kiel. Tafel 83. a. Fastuosa: L Bluthe. 1. Lippe ausgebreitel +. 2. Saule + Pflanze. 4. Lippe ausgebreitet +• 5, Saule seitlich +. 6. Dieselbe von vorn Androclinium von oben 4-, 8, Staubbeutel +• ^ + Tafel 84. L 1—4, Ornithidiuni Jenischiannm RcJib. fil Affine Ornithidio aggregate Rchb, fil. foliis lineariligulatis elongatis, floribus subsolitariis, labello ligulato medio obsolelissime Irilobo, callo eraarginalo in basi, gynostemio exangulalo. Ornithidium Jenischianum Rchb. fil. in S^emann Bonplandia IL 18. w Gaulescens. Rarriosum. Caules basi graciliores apice clavati, sen toti clavati, sen internodio penullimo incrassato pseudobulbosi. Pseudobulbus pyriformis (rotundatus?) vaginatus. Yaginae membranaceae minutissime rugulosae ostio fisso triangulae, Foliorum vaginae rudes, nervosae, transverse rugulosae limbo membranaceo. Laminae ligulatae apice subaequali obtuso seu bi- lobulo obtuso coriaceae basi a radicibus adventitiis simplicibus ramosisve perforalae. Pedunculi solitarii seu gemini ex axillis foliorum exserti, vagina inferiori membranacea infundibulari re- tusa, dorso falcato apiculala; superior! lancea. Sepala et lepala ovata acuta. Labellum erectum, Irilobulum: lobi laterales obtusanguli, lobus medius retusus subemarginatus, refractus, callus antice acute seu obtuse bilobus in hujus basi. Gynostemium erectum, spanthrosi cum labello junctum, postice aculum, antice (rostellum) semilunari excisum. Fovea stigmatica triangula. Caudicula ligulala cornea. ' - Truxillo in Caracas. 7000'. " Januar. Wagoner. Herrn Senator Jenisch gewidmet. Verzweigt. Zweige obenhin kantig, bisweilen Trugknollen tragend. Diese birnenformig. Blaltscheiden rauh. Blatter lederartig lineal zungig, zweilappig. Bluthen einzeln oder zu zwei, brennend rotb, innerlich heller, Lippe violett. Sepalen und Tepalen eiformig, spitz. Lippe zungig, beiderseits schwach gelappt, vorn ausgerandet, am Grunde eine spitz oder stumpf zweilappige Schwiele. Saule schlank und Narbendecke halbmondformig ausgeschnitten. An- Iherengrube hinten spitzeckig. Tafel 84. L Pflanze. \. 2. Lippen +. 3. Saule -f . 4. Pollinarium +. / ^ ) *' 211 + \ Tafel 84. II 5. 6. Ornithidinm aggregatum /?c//6. fil, Affine Ornithidio Jenischiano: ebulbe, foliis apice serrulatis, floribus congestis, JabeJlo ligulato medio obtuse sagittato, ecalloso, gynostemio medio ulrinque angulato. Dendrobium aggregatum Kunlh. Hb. N. G. Sp. I. 358. Maxillaria? aggregala L. 0. 151. Ornithidium aggregatum Rchb. fil. in Seemann Bonplandia II. 18. Caulescens. Caules validi radicantes ramosi. Ramuli vaginis valde arpophyllaceis tecti. Folia summa adhuc laminifera, vaginis dilatalis arpophyllaceis; laminis oblongoligulalis apice subinaequalibus serrulate erosulis; valde coriaceis. Flores ex vaginarum axillis fasciculali, illis 0. miniati pauIo minores. Bracteae scariosae lanceae ovariis pedicellatis quintuple breviores. Perigonium carnosum. Sepala ovata acuta. Tepala ligulata acuta. Labellum erectum primum lineariligulatum canaliculatum, dein in laminam cordatam plica in unguem transeunlem dila- latum. Gynostemii androclinium tricorne, tabula prominula in gynostemii basi. Zwischen Meneses und Pasto hei einer Seehohe von 1480 Meter im November in den Anden: Humboldt und Bonpland ! Peru Jameson! (ill. Lindl. comm. sub N. 204!). Jameson's Exemplar hat viel dickere Stangel, als das des Berliner Museums, welches uns zur Vor- lage diente. Stangel dick, "wie es scheint ohne Bulbs. Scheiden uberaus rauh, wie bei ArpopIiyJlum. Blatter lineal zungig, oben ungleich zweilappig und fein gezShnelt. Blulhen gehaufl, buschel- slandig. Sepalen und Tepalen dreieckig. Lippe lineal, von der Mitte an abgcslumpft pfeil- formig. Saule schlank, in der Mitte eckig vorspringend. Tafel 84. II. iStangel. 5. Lippe von vorn +. 6. Lippe und Saule seitlich +. Tafel 84 III. 7. 8. Ornithidiam Sophronltis richb. fil. m Repens, pseudobulbiferum, foliis oblongis, floribus solitariis, labelli Irilobi luberculo magno inter lobes lateraies. Ornithidium Sophronitis Rchb. fil. in Seemann Bonplandia XL 18, Rhizoma repens ramosum. Squamae oblongae acutae nervosae carinatae. Squama sexta pseudobulbifera. Pseudobulbi oblongi pyriformes foliis qualernis suffulli. Folium infimuin squa- maeforme arpopbyllaceum; insequens apice parvilaminatura; summae laminae oblongae apice in- aequali acutiusculae. Folium apicilare cuneato ligulalum, apice bilobulum, Peduncuh solitani, nunc gemini axiUares in foliis fullientibus, univaginali. Sepala ovata acuta. Tepala rhombea obtusa plusquam duplo minora. Labellum unguiculatum trilobum erectum. Lobi lateraies qua- drati seu trianguli obtusanguli. Lobus medianus Iriangulus seu subcordalus acutiusculus refraclus. Callus magnus in disco inter lobos lateraies. Gynosteraium gracile apice utnnquc angulatum, cum labello synanthrosi junctum. Roslellum trilobum. Flores purpurei. Labellum flavum, lobus medius purpureo praetextus. . 212 t Wagcner- Bildet In Columbien: Tovar. Juli. Moritz. 863! Guareima. Juli 1844. 4000'. im Hochgebirge prachtige Rasen. Ein kriechendes, beschupptes Rhizom Iragt einzelne kleine entfernt slehende Bulbs, von einem entwickelten zungigen Blalt geslutzt, und ein anderes Iragend. Einzelne Bluthenstiele in den Achseln der Schuppen mil Bluthen grosser, als die der Sophronitis plerocarpa Lindl. von brennend rother Farbe und gelber Lippe, deren Mittellappen roth vorgestossen. Sepalen spitz halb eifdrmig, Tepalen viel kleiner. Lippe dreilappig: Seitenlappen dreieckig, oder viereckig, zwischen ihnen eine grosse runde Schwiele. Mittellappen dreieckig, oder genagelt herzformig. Tafel 84. 111. Pflanze. 7. 8. Lippen +, Tafel 85- Coelogyne Rochnssenii De Vr Affinis Coelogyni planlagineae (pseudobulbo tereliusculo diphyllo, foliis petiolatis ovatis obtuse aculis) labelli lobo medio semiovato acuto minute denticulato, carinis ternis serrulalis a basi labelii in apicem, geminis carinulis superadditis extus in lobo medio. Coelogyne Rochussenii De Vriese HI. Orchid. Tab. II. Tab. XI. VL Chelonanthera cymbidioides Teyssm. in litt. Pseudobulbus quadripollicaris a vaginis vestitus, obpyriformis (?). FoHa subpedaha, us- que sex poUices lata, septemnervia. Pedunculus ultra pedalis pluriflorus. Bracteae oblongae obtusae ovaria pedicellata subaequantes. Sepala ligulata acuta. Tepala lineari lanceolata. La- bellum oblongum, iobi laterales olitusati. Gynostemium gracillimum apice membranaceo dila- tatum. Bracteae et ovaria purpurea. Sepala et tepala flava. Labellum el gynostemium alba el rosea. Diese treffliche Art ist jedenfalls eine der zahlreichen Entdeckungen unseres hochverdienten Freundes Zollinger's, dem gewisse Manner fur seine hohen Verdienste keinen andern Dank, als ein vornehmes Ignoriren oder auch nach Befinden ein brutales Absprechen zu spenden wissen. Sie wurde unter N. 935 vertbeilt und den genauen Standort haben wir durch einen ungluck- lichen Zufali in diesem Augenblick nicht zur Hand- Zollinger, von dem reinsten Eifer fur die Wissenschaft beseelt und dankbar fur die ihm von den Spitzen der Regierunsr gewordene Unterstiitzung, theilte dem Boitenzorger Garten zahlreiche lebende Exemplare mit, die unter seines Freundes Teyssmann Pflege gut erhalten und vermehrt wurden. Langliche, walzige, unten dicke Bulbs tragen je zwei Blatter, die von kurzem Stiel aus oval sich ausbreiten und oben kurz spitz sind. Ein langer Bluthenstiel fragt sehr zahlreiche Bluthen von der Grosse derer der Coelogyne flavida. Die stumpfen Deckblatter kommen den geslielten Fruchtknolen ziemlich gleich. Sepalen und Tepalen spitz lanzetllich, gelb. Lippe dreilappig, Mittellappen herzformig, Seitenlappen lang und slumpf dreieckig. Drei gezahnelte Leisten uber die ganze Lippenlange; an den Randern des Miltellappens zwei kleine solche Leisten. Farbe weiss mit rosa. Saule oben geflugelt. Tafel 85. Bluthenstiel, Bulb und Blatt. + + ri ^ 213 Tafel 86. L 1—3. Dendrocolla ZoUingeri Rchh. fiL Affinis DendrocoJlae emarginatae BI. et appendiculatae Bl. labello quadrilobo, lobis poslicis lineariligulatis centrum floris versus obtuse falcatis, divaricatis, anticis subaeqiialibus, latioribns, apiculo in apice labelli. Caulis humilis uni- usque bipollicaris dense foliatus, polyrrhizus. Vaginae margine denti- culatae. Folia (sicca pergamenea) lanceolata, apice attenuala, microscopice crenulala, inaequalia, bicuspidata. Pedunculi numerosi, tenues, bi- usque IripoUicares, praeserlim basi valde hispidi. bi- usque tri- brevi vaginati, apice pauciflori, Bracteae triangulae brevissimae. Flos parvus, tenuissimus, Sepala oblonga acuta. Tepala linearia acuta. Gynostemium clavatum gracile, Affmes species vix ac ne vix intelligendae ex BL Bijdr. sunt Dendrocolla appendiculata Bl. et D. emarginata Bl, Utriusque labelli auriculae dicuntur (et pinguntur) bifidae seu emarginatae. Cum ill. Blurae saltern lobum labelli medium limbum dicere consueverit, vix putamus pro toto r labello auriculas esse allatas. Specimen Dendrocollae emarginatae Bl.! typicum herbarii sistit plantam multo minorem, vaginis foliorum integerrimis, revolutis ; foliorum apicibus retusiusculis. Vestigia authentica Dendrocollae appendiculatae Bl.! satis sirailia nostrae plantae. Baumstamme. Waldchen bei Tjikoya. 4 030. Zollinger! Stangel niedrig, 1—2 Zoll hoch, dicht beblattert, vielwurzlich. Scheiden am Rande ge- zahnelt. Blatter (getrocknet pergamenlig) lanzettlich, an der Spitze verschmalerl, mikroskopisch gekerbt, ungleich zweispitzig. Blulhenstiele zahlreich, dunn, zwei- bis dreizollig, besonders am Grunde stark starrhaarig, zwei- bis dreischeidig, an der Spitze wenigbluthig. Deckblalter drei- eckig, sehr kurz. Bluthe klein, sehr zart. Sepalen langlich spitz. Tepalen lineal spitz. Lippe vierlappig, hintere Lappen sichelformig, stumpf, vordere ziemlich gleich, breiter, vorn ein Spilzchen zwiscben ibnen. Saule schlank. Tafel 86. I. Pflanze. i. Bluthe seitlich +. 2. Lippe ausgebreitet -f. 3. Saule seitlich + Tafel 86. II. 4. 5. Dendrocolla gracilenta Hchb. fil. t acuminatissimae ligulatis bicuspidatis, sepalis acutis, labello saccato, apice tridenlato, callis dentiformibus ge- minis ante denteni medium, pube poslposita. Planta gracilis humilis bene radicans. Folia pauca, usque qualuor pollices longa, vix dimi- dium poUicem lata. Pedunculus gracilis paucivaginatus. Bracteae carinatae bipectinalae pancae. Sepala Iriangula acuta. Tepala lanceolata acuta. Labelli limbus intra denies extrorsum repli- catus. Gynostemium gracile. Java — ohne naheren Fundort. Zollinger! Herbar des Herrn Grafen xon Franqueville. Schlank, niedrig; unten mit vielen Luftwurzeln. Blatter lineal, zweispitzig. wenige, bis 4 Zoll lang, kaura V2 ZoU breit. Bluthensliel schlank, wenig scheidig. Deckblatter gekielt, 214 4 doppeltkammig, wenige. Sepalen dreieckig, spitz. Tepalen lanzetllich, spitz. Lippe sackig, oben dreizalinig, Saum zwischen den Zahnen nach aussen gebogen. Zwei Zahne vor dem Mittel- zahn, dahinter ein Buschel Harchen. Saule schlank. Tafel 86. II. Pflanze. 4. Blulhe ohne Sepalen und Tepalen +. 5. Lippendurchschnitt +. Tafel 86. III. 6 8. Dendrocolla rhopalorrhachis Rchb» fil. Affinis Dendrocollae tereti Blume : foliis acutis, pedunculis abbrevialis, labello coniformi trilobo, tuberculo supra lobum medium. Caulis validus. Vaginae nervosae a radicibus ac pedunculis perforatae. Folia cuneato ob- longolanceolala acuminata apice inaequalia. Pedunculi crassi abbreviati: nunc Ires usque con- Bracleae semiovalae ulrinque pone foveas pro pedicellis descendentes; ovariis pedicellatis breviores. Sepala lanceolata acuta. Tepala subaequalia (non tri-, sed uninervia). Labellum descriptum. Gynostemium brevissimum. Roslcllum lato triangulum bidentalum. gesti. Provinz Bandong. Zollinger (ohne Nummer). Stangel kraftig. Scheiden nervig von Luftwurzeln und Bluthenstielen durchbohrt. Blatter keilig langlich, zugespitzt, an Spitze ungleich. Bluthenstiele dick, kurz, bis drei zusammen. Deckblalter halb eiformig, kurz, beiderseits an den Gruben fur die Stielchen herablaufend; kurzer, als geslielte Fruchlknoten. Sepalen spitz ianzettlich, dreinervig. Tepalen ziemlich gleich, einnervig. Lippe kegelformig, vorn mit drei kurzen Lappen und einem Bucket uber dem Mitlel- lappen. Sdule dick, sehr kurz. 6. Bluthe seitlich +, 7. Dieselbe ohne Sepalen und Tepalen +. Tafel 86. III. Stangel. 8, Caudicula und Glandula +. Tafel 87. L 1 4. Salacistis noTembrilis RcIiL fil. « lunati * Salacistis. Affinis Goodyerae: gynostemio gracili, stigmalis angusti obtuse integerrimo, antbera terminali; polline pulposo lobato. Salacistis novembrilis. Caulis ultra bipedalis ima basi radicans. Radices dense pellilae. Vaginae inflatae foiiigerae. Folia petiolala: lamina oblonga acuta basi sensim cuneata, vaginae superiores in caule velutino arctae. Squamae bi- quadrilineares lanceae. Bracteae aequales ovaria velutina subaequanles. Spica pluriflora. Sepala oblonga attenuata extus puberula. Te- pala linearia apice rhombeo dilatata. Labellum subquadratum marginibus divergentibus antrorsum limi latum Pollen minime ceraceum! ville. Am Salak, 2—4 November <843. N. 299. Zollinger! (flerb Bruchstucke im eignen). 215 Stangel 2 Fuss hoch, am tiefsten Grunde wurzelnd. Wurzeln dichl pelzig. Scheiden auf- geblasen, Blatt tragend. Blatter gestielt, Platte langiich spitz, am Grunde allmahlig keilformig. Obere Scheiden am sammtigen Stangel eng genahert, daruber mehre 2— 4 Linien lange Schuppen. Aehre mehrbluthig. Deckblatter jenen Scheiden gleichartig, so lang als sammtige Fruchlknoten. Sepalen langiich spitz, aussen behaart. Tepalen lineal, an "der Spitze rautenformig. Lippe fast viereckig, vorn breiter, geslutzt mit Spitzchen, funf Kiele auf dcrselben. SSule schlank. Narbe quer halbmondformig; Narbendecke ganz unversehrt; Anthere endstandig. Pollen breiig, lappig. Tafel 87. I. Pflanze. 1. Tepalum +. 3. Lippe +. 3. Saule von vorn +. 4. Die- selbe seitlich +. ^" Tafel 87. II. 5 — 8 n nfonochilas Zollinger! Rchb. fiL Affinis Monochilo nervoso: dupio major, spica pluriflora, callo in labelli basi utrinque soli- tario, androclinii cornubus abbreviatis, labello infra ima basi bicornutulo. Planta bipedalis. Folia, caulis, vaginae, bracteae siccae subroseae. Vaginae membranaceae cucullatae breves in petiolum attenuatae. Laminae oblongolanceolalae aculae tripollicares- Squamae lanceae sub inflorescentia, extus puberulae. Bracteae ovatae lineari acuminalae pube- rulae ovaria glabra subaequantes. Sepala lanceolata extus parce puberula. Tepala ligulata ob- tusiuscula. Labellum basi more generis cum gynostemio humili connatum, basi subsaccalum (obscure!) infra didymo corniculatum (minute quidem) ; limbus ligulatus apice divaricalus bicruris, crura hgulata retusa, hinc margine externo lobulata, linea media disci basin versus incrassata, corniculo hyalino utrinque solitario. Rostellum brevissime bicuspe. — Perigonium viridi roseum. Java: auf der Erde bei^ dem Wasserfall Tjudruk-Tjiagelin. 2. September 1842. N. 592. Zollinger ! Zwei Fuss hohe Pflanze. Blatter, Stangel, Scheiden, Deckblatter im Irocknen Zustand ziemlich rosa. Scheiden hautig, kappig, kurz in Biatlsliel verschmalert. Platte langiich lan- zetthch spitz, dreizollig. Scheiden lanzettlich. TJnterer Blulhenstiel aussen fein behaart. Deck- blatter eiformig lineal zugespitzt, behaart, so lang als.kahle Fruchtknolen. Sepalen lanzettlich, aussen sparsam behaart. Tepalen zungig slumpflich. Lippe am Grund nach Art der Gattimg mit niedriger Saule verwachsen, am Grund etwas sackig (undeullich), unlerseits mit zwei kleinen Hornchen; Saum zungig, vorn abstehend zweischenkhg, Schenkel zungig, geslutzt, am Aussen- rand bier und da gelappt, auf Mittellinie gegen den Grund verdickt, beiderseits ein durch- scheiuendes Hornchen. Narbendecke kurz zv^^eispilzig. Hiilie grunlichrosa. Tafel 87. IL Stangel. 5. Lippe und Saule seitlich +. 6. Lippe von oben +. 7. Te- palum -f . 8. Narbendecke +. _ ^1 it 216 m -^V' * Tafel 88. I 1. Nephelapbyllam pulchrum Bl. 1 Nephelaphyllun labelli rhombeo relusi apice papulis filiformibus approximate triliiieali calcari abbreviato retuso emarginato, Limodorum maculalum Reinw. Mss. Nephelaphyllum pulchrum BL Bijdr. 372. Tab. 22. Planta viva videtur indolem Goodyerae Haemariaeve gerere. Caulis carnosus teres radi- cibus pellilis. Vaginae oblongae aculae alternanles cum foliis solitariis, petiolalis oblongis ovalisve cordatis acutis, infra atropurpureis , supra griseo viridibus brunneo maculatis. Pedun- cuius paucivaginatus supra purpureus; apice capitate racemosus. Bracteae lanceae^scariosae ovaria pedicellata aequantes. Sepala ac tepala deflexa lancea, viridula, purpureo aspersa. La- bellum album, basi maculis geminis purpureis, linea media lata aurea, calcari purpureo. Gynoste- mium alatum Barkeriae more, apice tridentatum, album, punctis dorsi apice geminis purpureis. Anlhera emarginato bicornis, flava ac purpurea. (Col. ad picL relict, ab ill. Reinw., ab ill. de Vriese comraunic) An feucbten Stellen des Salak auf Java, vom Januar bis April. Blume! (Leydn. Reichs- ^ herbar). Reinwardt! N. 2600 ! An der Erde auf dem Berge Tamp. Januar 1854. 3500' Zollinger. Wesen erinnerl an Haemaria und Goodyera. Stangel fleischig, stielrund, mit pelzigen Wurzeln. Scheiden langlich, spitz, abwechselnd mit einzelnen Blattern. Blatter gestielt, langlich oder eiformig, spitz, herzformig, unlerseits schwarzpurpurn, oberseits graugrun mit braunen Flecken, Blulhenstiel wenigscheidig, obenhin purpurn, an der Spitze kopfig traubig. Deckbla^er lanzettlich dunnhautig, so lang, wie gestielte Fruchtknoten. Sepalen und Tepalen niedergeschlagen, lanzettlich, grunlich, purpurn angehaucht Lippe Aveiss, am Grunde mit zwei Purpurflecken, breite Mittellinie goldgelb, Sporn purpurn. Saule geflugell, wie bei Barkeria; oben dreispitzig, weiss, hinten mit zwei Purpurflecken. Staubbeutel zweihornig, gelb und purpurn. Tafel 88. I. Pflanze nach einem Zollinger'schen Exemplar. 1. Sporn -f . ^ Tafel 88. II. % I Xephelaphyllum tenaifloruin BL k ■ Affine Nephelaphyllo cordifolio Rchb. fil. (Cytheridi cordifoliae Lindl.) caftari tenui, clavalo, labello ligulato anlice dilatato seu obloiigo (nee antice Irilobo lobis lateralibus triangulis, lobo medio obovato), lineis ternis anlice papulis linearibus onustis (nee carinalis). Nephelaphyllum tenuinorum Bl. Bijdr. 372. De Vriese Illustrations d'Orchidees Tab XII Fig. III. Caulis articulafus teres vaginalus. Radices adventitiae pellitae. Folia cum pedunculis car- nosis supra basin pelioli arliculata; triangula acute hastata cordatave. Pedunculus tenuis uni- seu bivaginalus longe racemosus. Bracteae lineari acuminatae demum deflexae, ovariis pediceliatis subaequales. Sepala ac tepala linearia acuminata. Gynostemium basi angustius quam in prae- cedente. „Flores virides ac rosei" Zollinger. 217 In liOhcr gck-genen WaJdcrn des Salak auf Java. Blume! Salak. — TuLusari von 2000' aufwiirl.s. Mni 1843. N, 12GI. Zollinger! Olinc An^abe des Fundorles. Lobb. Stangel geglicderl, slielrund, besclieidct. Nebenwurzeln pelzig. Bladcr mil fleiscbigem Rlalt- sliel uber Griind der hauligen Tlioile gegliodcrl. droieckig, spilz, am Grund spiessformig oder berzforinig. Dlutbenslid dunn, mi- !)is zweiscbeidig, langlraubig. Deckblalter lineal zugespilzt, endlich berabgebcugt; fast .so lang, a(s geslielte Fruclilknoten. Sepalen und Tepalcn lineal zu- gespilzt. Lippe zungig, vorn breiter, oder langlldi, mil drci kurzen Linicn linealer Plallchcn. Sporn dunnkeulig. SSule am Grund scbmalcr, als bei vorigem. Bliilben grun und rosa nacb Herrn Zollinger's Beobachlung. Tafel 88. II. Pllanze. 2. Lippe +. Tafel 89. Pholidota camelostallx Rchb. fl. Labello calceiformi ligulalo obluse aciilo, gynoslemio scmitcreli refraclo, roslello Iriangulo. Pholidola cameloslalix Rcbb. fil. in Secmann Bonplandia V. 43. ISoT. Pseudobulbus oblongo ligulalus (ambitu? . .) diphyllus. Folia oblongo lanccolala acuta basi cuneata, ultra spilbamaea. Pedunculus ultra .spilbamaeus infra flores squamis scariosis ap- proximatis imbricanlibus more Coelogynum proliferarum ; fractillexus multiflorus cicatricibus braclearujn annuliformibus. Bracleae omnes dejectae. Flores parvuli, vi.v dua^ lineas longi. Perigonium membranaceum. Sepalum dorsale ovalulanceolatum aculum. Sepala lateralia oblonga acuta. Tcpala lineari lanccolata marginc hinc obscure crenulala. Labellum oblongolanceolatum basi calceolarisaccalum. Gynostemium lereliuiculum curvum primum cum labello parallelum, dein subito ascendens, hinu semisigmoideum. Androelinium cucullatum postice apiculatura. Rostellum ercctum semiovalum. f.imbus stigmaticus inferior medio, excisus. Antliera crccta oblonga roslello paulo, limbo androclinii multo longior; quadrilocpllaris. Pollinia pyriformia anlice allenuata. Flores flavobrunnei. Java : epidendrisch aus Wrddern bei Tjipannas. Im bolaniscben Garten zu Doilenzorg cul- livirl. October 1843. Nr. 205. Zollinger! Pseudobulbus langlicb zungig (im Unifange? . .) zweiblallerig. Blatter langlich lanzelt- lich spitz, am Grunde keilformig; fiber cine Spanne lang. Blulbenstiel uber spanncniang, unfcr der BIQlbe mil einer Anzalil kurzer zweizeiliger Scbeiden nach Art von Coclogync Sect. Proli- ferae, bin- und hergebeugt, mil ringfonnigen ?»arben abgefallener Deckblalter. Blulben klein, kaum 2 Linien lang. Bluthenhulle liaulig. Buckenslandiges Sepalum eilanzeltljih spitz. Seillirbe Sepalen langlicb, spitz. Tepalen lineallanzeltlicli, am Rande hier und da undeutlich gekerbt. Lippe langlicb lanzetllicb, am Grunde scbubfurmjg sackig. Saule stielruiidlich krunim, zucrsi, d. h. union, mil Lippe parallel, dann plulzlich aufiteigend, also lialb Slormig. Androciinium kappig, binlen mil Spilze. Narbendecke aufreclil. balbeiformig. Unterer >"arbensaura in Mille ausgeschnilten. Staubbeulel langlicb, wcnig langer als Narbendecke, viel langor als Saum des Androciinium, vierfacberig. Pollinien birnformig, vorn vcrschmalert. Blulben gelbbraun. Tafel 89. Pllanze. 1. Saulc und Lippe + 2. Saule von vorn mil aufgericbleler Narben- decke -J-. 3. Staubbeulel von unten +. i8 il8 Tafel 90. « * Sobralia macrophylla Bchb. fiL Foliis lato-ovatis basi atlenualis, apiceaculis, in sicca vernixiis, charlaceis, sepalis oblongo- taDceolatis aculis altius connatis, tepalis paulo latioribus, labello cuneato flabellato apice rotun- dalo crispulo producto. Sobralia macrophylla Rchb. fil. in v. Mohl u. v. Schlechtendal Botan. Zeitung <852. 713. Sobralia cblorantha Hook. Bot. Mag. 4632. Van Houlle Flore des Serres VIIL 245. Valida, humilis. Caulis calamlim anserinum crassus. Bractea nulla? Flos magnus flavus limbo sepalorum nifo teste de Warscewicz, Gynostemium clavatum, apice breve Irilobum more consueto. Chiriqui; an Erythrina-Strauchen; bei geringer Seehohe, November, v, Warscewicz! Aus Para in Brasilien eingefuhr> von Herrn Yates. (Vgl. Botanical Magazine 4632.) — Ferner: ,,1799. Rhizoma subrepens. Gaules numerosi suberecli, Iri- usque quinquepedales. Flores albidi vel pallide sulphurei tenerrimi. In rupibus cataractis fluvii Uaupes" Spruce! (Herb. Lindley). Niedrig, kraltig- Stangel von der Dicke eines Gansekiels. Blatter ziemlich stark, breit- Lack Deckblatt scheint zu fehlen: wir hiellen wohl fruher fur dasselbe ein kleines oberes BlalL Bliithe lang ausgezogen, gelb, mil braunlichem Saum der Sepalen und Tepalen nach Herrn von Warscewicz Sepalen langlich- ianzetllich. Tepalen etwas breiter. Lippe keilf5rmig, facherig, vorn abgerui gestreckt ^ det. kraus, vor- m Tafel 90. Slangel nach dem Exemplare von Chiriqui unter Benutzung eincr Skizze von Herrn von Warscewicz. Tafel 91. * LaeUa Boothlana Rchb. fil 4 AffiDis Laeliae grandi Lindl. flore tenue membranaceo duplo majori, tepalis cuneato oblongis minute ciispis quara sepala duplo latioribas. hbelii lobis Jateralibus obtusatis, Jobo medio oblongo obtuso retuso, omnino crispulo, disco laevi; gynoslemio valido utrinque medio aCutanguto; an-. droclinii lobo postico oblUsangulo, nunc crenulato, lobis lateralibus falcatis brevibofl. Caltleya fobata Lindl Gardn. Chronicle <848. p, 403 c. xyl. ,,LaeIia virens" Hort. Laelia grandis purpurea Bchb. fil. in Seemann Bonplandia <854. I. April, p. 89. LaeKa Boothiana Rchb. Gl* m Otto u. Dietrich Allgemeine Gartenzeitung 1854. 43. Oct. p. 322. Rhizoma vaiidum longe repens. Pseudobulbi a basi attenuata compresso clavali demum costati breves. Folia cuneato oblonga apice obtuse attenuata bene coriacea; baud saepe ultra spithamaea, duos circa pollices lata. Spatha Iri- usque quadripoUicaris apice obtusata. Pe- dunculus spithamaeus seu longior; apice racemosus. Bracteae triangulae brevissimae. Perigonium 219 pulchre roseum disco labelli pulchre purpureo. Sepala oblongolanceolala acuta, Labelli discus minute punctulatus. Diese Pflanze crschien vor langern Jahren bei einer der reichen Einfuhrungen der Herreri Booth in Flotlbeck. Trotz allcr angewandten KQnste woUte sie nimmer blQhen. Ilerr Goode, der damalige Obergarlner, half in der Verlegenheit durch Aufirischung seiner fruhern Erfahrungen, Denn, sagte er, the Callleya thai never flowers, is, no doubt, Laelia virens Lindl. (Diese Laelia virens Lindl. Dot. Rep. XXX. 4844. Misc. ist ein hochst obscures Wesen. Die einzige Blutlie in Professor Lindley's Herbar macht den Eindruck, einer vor der Entwicklu ng gepfluckten. Sie bielet fast nichts Eigenlhumliches — der Mittellappen der Lippe scheinl kraus gewesen zu sein, die hintern Lappcn stumpfeckig. Sepalen langlich lineal. Tepalen wenig breiter. „Trachl der Cattleya crispa.") 1852 erklarte sie Professor Lindley noch „ a great rarity" (Gardn. Chron. 1852. 184). In Paxton Flower Garden wurde bemerkt: „0f this, which is in the possession of Mr. Loddiges, we shall take an early opportunity of giving some account." — 1833 wurde einejveike, aber ausserordentlich grosse Blulhe von Herrn Booth uns eingesendef, die wir zu- nSchst als Laelia grandis purpurea bestimmten. Im Jahre 1834 dagegen setzle uns die Ein- sendung eines reichen Blulhenstangels und mehrer Zeichnungen (vgl. die verkleinerle Darstellung Art die wir mil besonderer Freude manchen Herrn Lorenz Boolh widraelen. Die Pflanze ist immer noch sehr Garten als LaeJia virens sich finden mag. — Bei den Herren Booth kostel sie 30—40 Thlr. Wir erhiellen sie noch bluhend aus der Sammlung des Herrn Borsig, culli?irt von Herrn Gaei und aus der des Goromerzienraths L. Reichenheim, cultivirl von Herrn ScbmidL Lindley Poileoroassen Fallen kann i Species sucht man nichl unter jenen, welche vier besilzen. In solchen Art keinen Anspruch auf Erhaltiing ihres alteslen TriviaJnamens babeh. Stamm ziemlich stark, mil zahlreichen Schuppen. Pseudobulbus langlich zweischneidig, spaier mit Rippen; mil langer dauernden Scheiden. Blatt langlich, oben verschmalert. Scheide iSnglich, oben abgestumpfl, am Rucken oft in kurzes Spitzchen abgesetzl. Blulhensllel fiber ithenhuilstoff zart; schon amelhyslro«a , auf Lippe rait dunkeln Adern. Sepalen langlichlineal spitz. Tepalen ier und da fmehr oder weniger) gekerbt. Lippe drei- Spannen lang, hochstens vierbluthig. keileifo d derglfiichen rmig, nach vom lappig, Mittellappen vorstehend, krausgelappt, mit Kerbzahnen; vorn stumpflich, Seitenlappen stumpf. . Saule stark, halbstielrund, vorn in der Mitte spitzeckig auslaufend. oben dreilappig, Mittellappen zahnformig, bisweilen elwas gekerbt, Seitenlappen stumpfeckig. enge wandlscliaft mil Laelia crispa Rchb. fil. (CalUeya crispa Lindl.) besilzt. Auch diese hat die Weise iedoch V anders zeit (Laelia crispa bluht im hohen Sommer, Boothiana im erslen Fruhling), und sett)st die Ge- stall der Blulhe hinlanglich beide Arten unterscheiden. Tafel 91. I Ausgebreilete Blulhe. IL Eine Pflanze aus der Sammlung der Herren BooUi, "^♦^h deren Skizze. 1. Saule +. 2. Staubbeulel von unten +. 28* / 220 Tafel 92. "^Al^rides falcatnm Lindh AHine Aeridi crispo Lindl. labolli parlilionibus latcralibus ligulalo falcalis oblique relusis, par- titione media lunato rbombea, entire minule bilobula, lobulis Iriangulis, limbo anteriore serriilalo, tolo margine replicato, carinis geminis per discum apicem versus, basi praeruplis; calcari cum basi pedis g}-no$lemii bene angulato (ncc oblusalo ac ante angiilum intruso, uli in Aeridi crispo). Aorides falcatum Lindl. in Flower Garden II. 142. Aerides Larpentae HorL Cf. Rchb. fil. in Otto u. Dietrich All;;cm. Gartenzeitung 1856. 2 19. Habitus AOridis crispi. Folia ligulata apice oblique oblusala cum apiculo uncinato ex nervo medio egredienle. Color obscure viridis, Racemi spilhamaei usque ultra pedales, ramulo nunc lalerali. Bracleae triangulae squamiformes parvae. Flores illis ArriJis crispi mediaui aoquales; odorati, candidi; maculis purpureis ante apices sepalorum ac lepalonim, Inbelli partilione media purpurea; partilionibus laleralibus apicem versus purpureo slriolatis. Sepalum impar cuneato ovatum. Sepala laleralia Iriangula basi lata sessilia in pede gynostemii. Tepala falcato ovata obluse acuta. Labellum supra descriplum. Gynoslemium breve, angulalum cum pede gynostemii canaliformi sc, ulrinque marginalo; roslellum triangulum pronum. Anlhera bene, nunc longe rostrala. Calcar et superficies externa partitionum labelli lateralium melle repleta. Odor gratissimus. Die Herkunft dieser Pflanze ist unbekannl, nur weiss man, dass sie aus Indien slammt, auch durfle sie dem indischen Continente angehoren. Weder ih Herrn Lindley's, noch in unsern Herbar findet sich eine Spur eines wildgewacbsenen Exemplars. Diese Art muss noch selten sein: wir empfingen sie nur aus der Sammlung des Herrn Consuls Schiller, cuUivirt \on Herrn Stange, und aus jener des Herrn Morilz Reichenheim zu Berlin, cuUivirt von Herrn Schultze. Fur Sellenheit und theucrn Preis scheinl sie einen Ersatz in dankbarem Bluhen zu gewahren. Herr Stange berichlet, eine 2 Fuss hohe Pflanze habe in Einem Jahre drei Blulhcnslande ge- bracht. Derselbe war so geiallig, eine Skizze derselben einzusenden: von der unsere Figur 4. Tracht des Aerides crispum. Blatter zungiglineal, dunkel, oben unglcicb gerundel, mit Hakchen am Mittelnerv. Blulhensland bisweilen melir als Fuss lang, biswcilen unten mil Neben- 2weig. Bluthen so gross, wie die eines massigen Aerides crispum; weiss, sehr wolilricchend, mit purpuramelhystfarbigem Fleck vor Spitze derZipfel, mit dergleichen Miltelpartie der mittlcrn Ablheilung der Lippe und Strichelchen und Punkten gleicher Farbe seitlich der mitllern Ab- theilung und auf vorderer Innenseile der seillichen Ablheilungen, wie nichl minder am Grunde der seillichen Scpalen, Oberes Sepalum von keilformigem Grunde eiformig, stumpf gespitzf. Seilliche mil breitem Grunde sitzend, stumpf dreieckig. Tepalen keileilormig, stumpf gespitzt, viel kieiner. Lippe dreilheilig; seitliche Ablheilungen stumpf sichelformig, railtle Ablheilung raulenfarmig, vorn an der Spitze ausgeschniiten, vorderer Theil fein sagezahnig. Sporn gehl unter spilzer Ecke ab von dem rinnigen Fuss der Saule, legl sich nach vorn mit gleichmassig fori verenglem spitzen Kegel unter die Lippenplalte. Suule sehr kurz, rechtwinkelig mit Fuss der Saule, Narbendecke spitzig ausgezogen. Staubbeulel vorn spitz ausgezogen. Tafel 92. Eine Traube, nach einem aus dem Garlen des Herrn M. Reichenheim empfangenen Original. 4. Blulhe von vorn — die Sepalen gelosl. 2. Durchschnitt der Lippe nebsl einem Theilc des Fusses der Saule -f . 3. Saule seitlich, ohne Staubbeulel +. 4. Spitze eines Blaltes — von Herrn Slange gezeichnet. 221 Tafel 93. I. 1 — 7. * Warscewiczella dlgcolor Rc/ib, fil. "/ Ab omnibus reccdit callo depresso angulalo loboso (vulgo quadrilobo) mulli dentato, carina longitudinal! percurrente. Warrea discolor Lindl. Journ. Hort. Soc. lY. 26o. . Paxton Fl. Garden I. 73. N. i\0. c. ic. xyl. (mcro labelio) 49. — Hook Bot. Mag. 4830. Warscewiczella discolor Rchb. fil. in v. Mohl u. Schlechtendal Bolanische Zeitung 1852. p. 636. Warscewiczella dicolor Rchb. fil. Lindl. in Annals and Magazine of Natural History. May 1858, „0n some Orchidaceous Plants collected in the East of Cuba" seorsim impress, p. 9. Radices advenliliae crassae multae. Foliorum fasciculus ex quatuor vel pluribus foliis cu- neato ligulatis bene acutis. Pedunculi axillarcs quadripollicarcs, supra basin vagina una apice obtuse acuta vaginati, vagina altera in ima basi. Braclea ampla cucullala ochreata apice oblique acutiuscula ovario pedicellafo duplo brevier. Altera bractea inclusa minor floris fatui. Sepala ligulalo linearia acuta, limbo saepius involute , lateralia dedexa; alboviridia. Tepala oblongo ligulata obtuse acuta, violacea, linea media alba. Labellum brevissimc unguiculatum dein prope rhombeum, antice retusum emarginatum, ulrinque oblusangulum, ante angulos constrictum; si mavis: tri- lobum, lobis lateralibus obtusangulis, medianis, lobo medio subquadrato lobulato, antice reluso bilobulo. Color basi aureus, celerum labellum violaceum, seu in planta locis editis enata coeruleum lepalis aequicoloribus. Callus in basi depressus supra descriplus, limbos labelli conjungens. Gynostemium trigonum, supra basin plus minus constrictum, apice androclinii proclivi triangulo cum dente rostellari supra stigma angustum dependente. Anlhera depressa rhombea, a^iice excisa. PoUinia depresso pyriformia, bene fissa, igilur quaterna; sessilia in caudicula ligulata apice hastata, sessili in glandula rhombea, sursum apice emarginata. Diese staltliche Warscewiczella entdeckte Herr von Warscewicz am Carthago -Vulkan auf Erylhrinen. Bei einer Seehohe von 3 — 4000' waren Lippe und Tepalen violett, bei einer See- hohe von 9000 ' waren dieselben schon himmelblau und die ganze Blulhe langer gestreckt. Die in England bluhende PHanze zeigte zunachst sehr matte Tone und man griff deshalb den Ent- decker an. Derselbe machte geltend, wie durch Cultur in uberhcizlen Localen die Farben der Hochgebirgsorchideen leiden. — Herr Dr. Oerstedt sammelte die Pflanze ebeudaselbst. — Von Herrn von Warscewicz slamraen die wcnigen in Garten existirenden Exemplars her — wir selbst erhielten noch nie die frische Bluthe, auch durne die PHanze auf dem Continent nur in Herrn Consul Schiller's Sammlung existiron. Ganz neuerlich sammelte sie zwisclien Naranjo und Cartago am29. Marz 1857 unser Freund Herr Wendland. — Hochst uberraschcnd ist cs uns, dass noch lelzlhin nach Herrn Lindley's Versicherung die Pflanze auf Cuba von Herrn Wright gesammelt ^rde: „Summit of Nemanima, on trees; mountain sides, on rocks" (>o number). Herr Lindley erwidint eine Monstrositat, verm5gc dercn die hinlern Pollenmassen in Eine '^"'■fh „a narrow neck" verwachsen waren. Solche Dinge kommen ofler vor, als man glauben oolite, wenn man die bckannlen Formen immer wieder studirt. Die Tracht ist die aller W^arsccwiczdlen. Eine Anzahl zweizeilig stehender, nerviger. lang- Kch lanzettlicher, zugespitzter Blatter. Achselstandig aus untern Schuppen die wenigen Blulhen- ^tielc. Diese meisl vierzollig, am Grund und gegen Mitte mil weiten Schciden, oben mil kappigem Deckblatt, das nebcn der Blulhe ein klelneres laubes Deckblatt ein. lineal zugespilzten Mittelfortsalz. Pollinien gedruckt birnenformig, die hinleren kleiner Caudicula breil lineal, oben beiderseils recbteckig geslutzt, sitzend auf raulenformiger, oben eingeschnil- tener Druse. * ■ Tafel 93. I. Pflaiwe — die Bluthe nach Herrn Dr. Oersted, dessen Farbenskizze wir be- nulzleii. 4. Lippe. 2. Saule + -f . 4. Slaubbeutel von vorn -|-. 5. Derselbe von hinten. 6. Pollinarium von vorn -h. 7. Dasselbe von hinten -|- Tafel 93. II. 8. 9. '^^ m t "T*. t*t>v- * T Warscewiczella amazonlca l^chh, fil. Wsv;z. Labello basi cuneala invoiulo dein expanso obreniformi, callo baseos lato Iransverso rhombeo, lateribus anticis lobosis longioribus, apice Iridentalo. Warscewiczella amazonica Rcbb. fil. Wswz. in Seemann Bonplandia 1854. p. 97. Habitus Warscewiczellarum Folia latiuscula oblongoHguIata acuta. Pedunculi deflexi. Se- pala el tepala ligulala obtuse acuta. — Flos illo reliquarum Warscewiczellarum plus duplo major. Bractea ulraque brevissima. Color candidus, lineis labelli purpureis. Diese jedenfalls merkwurdigste Warscewiczella entdeckte Herr von Warscewicz an einer Stelle am obem Amazonenflusse. Unter Nr. <5 wurde die Pflanze in London versleigert — als Mpi"*^* bably a new Huntleya, Dead or doubtful, still has life in it." Wir besitzen die Original- farbenskizze, die Herr von Warscewicz fertigle, und hatten das eigene Vergnfigen, die einzige exislirende Bluthe im Herbar Herrn Professor Lindley's zu finden, die durcb die Vermittlung des Herrn Skinner dorlbin kam. Tracht der andern Arlen. Blatter elwas breil. Bluthensliel herabgeschlagen. Bluthe sehr gross, weiss. Lippe am Grunde eingeschlagen, dann in grosse umgekehrt berzformigc Platl« ausgedehnt, mit purpurfarbigen Langslinien. Schwiele stumpf rautenfurmig, vordere Seiten kiirzer, gelappt, vorn dreizahnig. Tafel 93. IL Stark verkleinerle Pflanze nach Herrn von Warscewicz's Skizze. 8. Lippe nach Demselben — die Schwiele spater eingelragen. 9. Schwiele — nach der Bluthe in Herrn Professor Lindley's Herbar. 223 Tafel 94. I. I— 6. *Bifrenarla Inodora Lindl. Adfiuis Bifrenariae Harrisoniae Rclib. fil, tumore in labello omnino laevi; caudicula biparlila ill glandijJa parva rhombca. Maxillaria alrojmrpuroa Hort. Berol. Bifrenaria inodora Lindl. Bot. Reg. XXX. 1843. Misc. 63. et sub Misc. 67. ?Epidendruni calcaratum Fl. Flum. IX. 8. 1827. Pseudobulbi tetragoni. Folium oblongoovatum aculum, basi in peliolarem partem atte- nuatum, pergameneum. Pedunculus uni- usque trifiorus. Bracteae oblongae obtusac spathaceae .scariosae ovario pedicellate qualer breviores. Perigonium carnosum, valde odorum, Cydoniae vulgaris fructum aemulans. Mentum maximum, extinctorii forma, ovarium (excluso pedicello) aequans. Sepalum dorsale oblongum fornicalum. Se|>ala lateralia aequalia, basi tamen angusle Iriangula, in mentum connuentia in pede gynoslemii. Tepala cuneato ovala, Labellum ungui- culatum, ungue adnalo supra basin pedis gynostemii, lamina basi abrupte utrinque angulata, oblongo flabellata, triloba, lobi laterales semiovati mediani, lobus medius productus, subhexan- gulus, callus intra lobos laterales quadratus, postice in laminam exiens, antice valde abruptus, nunc crenulatus, (raro basi media in processurh parvum antrorsum exiens) giaber, labelli pa- ginam inferiorem extrudens; discus lobi medii villosus. Gynostemii pars libera parva trigona, crassa, basi media antice villosula; androclinium declive; rostellum fornicalum, argute bidentatum, denle nunc tertio parvo interposito ; fovea stigmatica infra labio angu>:to prono cincla. Pollinia depressa oblonga; caudicula omnino bipartita (bicruris) in glandula obtuse rhombea. colorem et magnitudinem plures novimus Ivpos. Primarius ab ill. Lindley descriptus Quoad plantam profert perigonio pulcherrime viridi, labello purpureo, callo (lavo; macula purpurea utrinque in tepali basi. Alter lotum florem etfert pulchre violaceum (Bifrenaria inodora Lindl. var. violacea Rchb. fil. in Seemann Bonplandia 1836. p. 324.). Tandem, dum haec scribimus', lerllus et nimis modeslus florem plus dupio minorem gerit perigonio flavoviridi, labello sordide ocliraceo venis subpurpurinis, callo luride brunneo, gynostemio albo. Inodoram numquam observavimus. Bifrenaria lyrianthina Rchb. fil. (vgl. obcn p. 61. Maxillaria tyrianthina Lindl.? saltern Hort Lycaste t^Tianlbina llort.) scbeint eher eine Monstrosital mit viel langerem Kinn und nach vorn seiir ausgebreilclem mittlern Lippenlappen. als eine gute Art. Imraerhin ist sie noch welter zu beobachten. Wir empflngen sic aus Berlin. 1839 in dem Garten des llerrn Lemons zu Carclew von Rio eingeffihrt, blQlite die Pflanzc <843 im April daselbst. Man hatte sie fur Lycaste telragona (damals Maxillaria tctragona) an- gesehen. Uns ging sie zuerst aus Herrn Consul Schiller's Garten, ausserdem noch von Herrii Professor Frege, von Herrn Lorenz Booth, von Herrn Cireoud zu. Sie scheint also nidit sehr verbreitel in den Garten. Wild empfmgen wir sie von 3Iinas Geraes: Libon! Pseudobulbus vierkantig; meist viel grosser als der abgebildele. Blatt langlich spilz, unlen •0 stieligen Theil verschmSJert. Bluthenstiel stark, unten mit 2 Schciden, ein- bis dreiblulhig. Bliithenhulle schon griin, oder zeisiggelbgrun, oder purpurn. Lippe purpurn mit gelber Schwiele. Tafel 94. I. Pflanzc. 4. Blulhe — seitliche Sepalen und Lippe abgeschnitten. 2. Lippe +. ^- Staubbeutel von vorn +. 4. Derselbe von hinten +. 5. Pollinarium +. 6. Pollcnmasse +. 224 Tafel 94. 11. 7-11. * Bifrenaria Harrl^niae Ilchk fd Aflinis Bifrenariae inodorae lumore in labello piibente, caudicula bifida, in glandula maxima transversa rlioinbea. Dendrobium Ilarrisoniae Hook. Exol. 120. Colax Harrisoniae Lindl. Bot. Beg. 897. Maxillaria Harrisoniae Hook. Bot. Mag. 2927. Paxt. Fl. G. HI. xyl. 277. Maxiliaria Barringtoniae Hort. Mult. Lycaste Harrisoniae Hort. Maxillaria pubigera Klolzsch in Dietrich u. Olio Allgem. Garlcnzcitung 1855. 106. Bifrenaria Harrisoniae Rchb. fil, in Seemann Bonplandia 1855. 917. E. p. Maxillaria? spalbacea Lindl. Orch. 15f. „est arlefaclum ex Bifrenaria Harrisoniae el Catlleva quadam. (Vid. sp. typ. in hb. Hook.)" Rchb. fil in Seemann Bon- plandia 1856. 323. Pseudobulbus pyriformi tetragonus monophyllus. Folium oblongo ovalum aculum basi in partem petiolarera altenuatum. Pedunculi ex vaginis infimis uni- seu bifiori, abbreviati. Bractcae ovatae oblusae spathaceae scariosae. Sepalum impar cuneato obovalum oblusum, sepala laleraiia oblonga obtusa in calcar spurium triangulum altenuata. Tepala oblongo rhombea obtuse acuta. Labellum trilobum, ima basi unguiculatum, ungue cum gynostemii pede connalo; basi subcor- datum, dein oblongo trilobum, lobi lalerales obtusanguli, anlrorsum crenulato crispuli, mediani, lobus medius productus oblongus, bilohulus, crispus; callus validus inter lobos lalerales, anlicc abruplus, trilobulus, cum reliquo labello plus minus puberulus. Gynostemii pars hbera trigona, antice parte inferiori pubera; pars inferior in pedem atlenuala, menli partem apice liberam. Anlhera conica obtusa. Polhnarium supra descriptum. — Color slramineus, ochroleucus, albidus, labello plus minus purpureoviolacco. Vidimus plantara sat miram in Horlo ilallhieuano Berolini llorentem anno 1 856 cujus flores dupio minores. Bifrenaria Harrisoniae isl in unsern Garten seit- langer Zeil in grosser Menge vcrlreten. Wildgewachsen kam sie uns nocli nie vor — es sei denn in jenem von Boaz herruhrcnden Exemplaie in Sir William Hooker's Herbar, das, kunsUich mil einem beblatterfon Callleya- Slamin verklebt, zur Aufslellung der Maxillaria? spalhacca die Yeranlassung bot. Sie blulit im Frulilincr. Trugknollen birnfurmig, vierkantig. Blatter sebr breit, langlich, spitz, unten stielig vcr- scbmalerl. BJulbenstiel kurz, stark, mil zwei bis drei Scbeidcn; oben ein- bis zweibiulbig. Beckblatter langlich, stumpf gespilzt, schcidig, viel kurzer als gestielte Frudilknoten. Oberes Sepalum kellfurmig langlich, seitlicbe langlich, stumpf, union in dreiecklgen Scheinsporn herab- steigend, der die iJiige des Fruclitknolens (obne den Stiel) nichl erreicht. Topalen etwas kleiner. Lippe mil kurzem Nagel, der mil dem Fuss der Saule verwachsen; am Crundc hcrzfurmig, dann lucherartig ausgebreilet, dreilappig, Seitenlappen slum[.feckig, vorn gekerbt und gekrausell, Mittel- lappen breit, gekerbt gekrauselt, vorgestreckl ; slarke, vorn abgestulzle, oft dreil.ipplge Schwiele zwischcn den Seitenlappen — bald mehr in der Milte, bald am Grunde des Vorderlaj-pcns : fein behaarl, wie auch die gesammle Scbeibe der Lippe es melir oder weniger isl. Saule halbslitl- rund, vorn nach unten foin behaart. Narbe quer, unler vorragender Narbendecke. Slaubbeufei kegelRrmig, stumpf. Pollenmassen langlich, auf oben zweischenkeliger Caudicula, der schild- 225 standig eine grosse quere Glandula anhangt. Bluthenfarbe ledergelb, weissgeJb, fast weiss, Lippe mehr oder weniger purpura, oder purpuraderig auf liellem Grunde. Tafel 94. II. Eine Bliithe ohne Sepalen und Tepalen — die Lippe ist durchsclinilten. 8. Saule seitlich, durchschnitten +. 9. Die Schwiele der Lippe +. 10. Pol- udicula mit einern Paar Pollinien seitlich +. + linarium -j- # «^ * i \ tafel 95. Cattleya maxima LindL # 29 't Affinis Cattleyae labiatae Lindl. tepalis bene aculatis, labello angusliori, melius crispulo, gynostemio tenui. Catlleya maxima Lindl. 0. 116. — Bot. Reg. XXX. 1844. sub S. — PI. Hartw. Dec. 1844. Bot. Reg. 1846. tab. 1. Journ. Hort. Soc. 1846. p. 64. Hook. Bot. Mag. 1856. 4902. Pseudobulbus clavalus anceps alte sulcatus monophyllus. Folium obJongoligulatum vix emar- ginatum ultra pedale. Spatha abbreviata acuta. Pedunculus bi- usque pluriflorus (Hartweg 4 — 5 flores in uno pedunculo observavit; 3 in pedunculo ab ill. Hooker depicta). Sepala ligulata acuta, lateralia Subfalcata. Tepala cuneato oblonga acuta, nunc subcrispula. Labellum oblongum, medio trilobum, lobi laterales angulati, antice crispuli, lobus medius productus semiovatus crispulus, crenulatus. Gynostemium gracile, medio utrinque obscure angulatum, apice circa androclinium Iridentatum ; dens medius ligulalus angustus minutus, denies laterales falcati majores; fovea lata, basi in angulura exiens. Flores pulchre lilacini; labellum venis purpureis, per discum pulchre aureum. Zunachst wurde die Catlleya maxima nach einera Exemplar von Guayaquil von Ruiz und Pavon im Lambert'schen Herbar von Herrn Lindley 1831 beschrieben. In der Samn^nng Herrn Boissier's existirt sie von Pavon: ein vierbluthiger Bluthenstiel ragt aus einer spannenlangen Scheide; dabei ein fiber spannenlanges breites Blatt. Eine Etikette sagt: „Flor de Nevidad n- 431. L. 654. Fl. H. 1803." Wir mogen ihre Zugehorigkeit nicht verbiirgen. — Wieder entdeckt wurde sie von Herrn Hartweg, der sie zu Rio Grande de Malacotes sammelte. Zwci vorliegende getrocknete Bluthen von da sind in diesem Zustande urn die Halffe grosser, als die unserer nach lebender Pflanze geferligten Abbildung. Neuerlich empfingen wir die von fast alien Garfnern verkannte, slels in Formen der ge- meinen Catlleya Mossiae gesuchle Pflanze zuerst aus Herrn Borsig's Garten zu Moabit bei Berlin » und dann von Herrn Mathieu zu Berlin. Letztere slammt von Herrn von Warscewicz. Wir sind, nach dieser Einsendung doppelt geneigl, eine Skizze und einige traurige Reste von Blillhen, die wir unserm letzlgenannten Freunde verdanken, hierher zu ziehen. Derselbe fand sie in Ecuador bei 1000' Seehohe am Tipi Hapa, Loxa Bisca bamba und giebt an, sie habe sehr lange Blatter und einen zehn- bis vierzebnbluthigen Bliithensland. Pseudobulbus lang, gedruckt, wenig verdickt nach oben, vielfach gefarcht. Blatt lang, breitzungig, oben wenig ausgerandet, am Grunde etwas verschraalert. Scheide des BlQlhen- stiels kurz . Bliithenstiel zwei- bis. vielbluthig. Sepalen zungig spitz , seilliche etwas sichelformig. Tepalen l^eiUanglich, spilz, bisweilen etwas kraus. Lippe langlich, in Mitte dreila'ppig, seilliche Lappen % •t # i v^ 226 \ stumpfeckig, vorn kraus, Mittellappen vorgestreckt, langlich, kraus, gekerbt. Saule schlank, in Mitte beiderseits undeullich eckig, an der Spitze um das Androclinium dreilappig, die seitlichen Lappen sichelformig, das miltle Lappchen sehr klein, kurz, linealzungig. Narbengrube breit, am Grunde in ausjpringende Ecken ausgehend. Blulhe schon und hell lila, Lippe niit dunkel lila- purpurnen Adern und dunkelgelber Mitlelpartie. Saule weissJich, unten vorn griin. Frucht- knoten griin. Tafel 95, Bluthenstiel eines Exenaplars aus der Sammlung des Herrn Borsig. 1. Lippe aus- gebreilel. 2. Saule seitrich. 3. Dieselbe vergrosserl von vorn + ^ Tafel 96. i^ fM Macodes LindL Orch. 496. m Sepala ac lepala Goodyerae. Labellum basi cum gynostemio amplectenli connatum, saccate ventricosum, callis in basi, nunc superaddito callo anteposito lamellisve. Gynostemium examplia- luni: androcliniuni immersum. Rostellum extensum in processum lan^elliformem. Fovea sub- rotunda. Lamina exsculpta limbis erectis in basi gynostemii in labelli saccum deflexa. Anthera mitrata acuta; quadrilocellaris. Pollinia gemina, bipartita, partitionibus oblongis, per paria sessilia in cruribus caudiculae linearis; glandula rotunda. Labellum trifidum, laciniis lateralibus erectis semiovatis lacinia media ungue canaliculata, antice valde diiatata, calli terni, imparl anteposito; gynostemium rectum: \ marmorata Rchb. fil. Jacinia media ungue plana/ antice pauIo diiatata, calli mini in basi; gynostemium tortum : ge- Petola Lindl. Labellum longe anguslatum tridentatum intra ventrem bilameliatum, callis carnosis circularibus dentatis : lanceolata Rchb. fil. *). cuminatis ovariisque petalisque subaequalibus acutis, petalis semioblongis acutis sepalo dorsali agglutinatis supra columnain cu- cullatis, labello longe angustato tridentato intra ventrem bilamellato callis 2 carnosis circularibus dentatis. columnae appendicibus 2 membranaceis Kberis bilobis." Khasia, near Pomreng; one specimen only seen. J. D. Hooker. ..About afoot high. Stem erect with three or four dark erfion Ipsv^q nAar ih^ mM/U^ £ja/>f with white band along tlie midrib; the petioles rose coloured. Spike cyhndrical, 2 inches long, of about fourteen distant rose coloured Qowers. The dorsal sepal and broad petals firmly glued to it form a wide hood com- pletely overlaying the column and hypochil." 111. Lindl. in the Journal of the Proceeding of the Linnean Society of London. March. 1856. p. ISB. 227 Tafel 96. LI 5 W *Macodes Fetola LindL Diagnosin cf. supra. Folium Petolatum. Rumph. Herb. Amb, 6. t. 51. f. 3- sec. ill. BJume (Nos non reperimus). Neottia Petola BlumeT Bijdr. 407. TabelJen Tab. L fig. II. (Icon baud ita fausta.) Maoodes Petola Lindl. Orch. 497. Anoectochilus Veitchianus Hort. Caulis ultra pedalis nunc valde minor. Radices adventiliae funiformes pilosulae. Folia (sex usque): petioli vaginifornies breves ampli; laminae ovales acutae discolores, superne pro- funde virides, pallide reticulatae; inferne pallidae purpureo maculatae. Pedunculus minute pu- berulus, bivaginalus. Racemus congestus pluriflorus. Bracleae ovatac acutae puberulae. Ovarium cylindraceum pubes bracteam bene excedens. Alabastra obtusa. Flores vulgo anthesi postici. Sepala oblonga obtusa seu acutiuscula. Tepala ligulata. Labellum saccatum trifidum, segmenla postica semiovata erecla antrorsum triangula, infra limbum superiorem extus carinata; segmentum medium ligulatum dilalatum antice relusiusculum bilobum, seu spatlmlalum antice retusum; disco antice elevatulo; callus conicus seu falcatus carnosus introrsus ulrinque in basi. Gynoslemium tortum (in viva!). Rostellum ligulatum bilobum pronum. Foveae in basi callus didymus slignja- ticus. Processus inferior bilobus, introrsum inflexus. Perigonium externum brunneum, internum album maculis geminis in labelli fundo. Nach Herrn von Blume's Angabe : „locis humidis ad ripas" mochte diese Art auf Java gemein Ferner liegen '.h sem. Wir erhielten von Demselben eine Originalprobe, die wir untersucliten. Exemplare vor oline nahere Standorts- Angabe von Reinwardi! — Java: Salak. 2 — 4. November. ZollinKer N. 298! Ungarang: Medinie 3 — 4000. Junghuhn! Die Figurcn Ganz neuerlich (1858) erschien die Pflanze in unsern Garten. Zuerst erhiellen wir sie aus Herrn Consul Schiller's Garten, cullivirt von Herrn Stange. Spater aus dem des Herrn Blass, cullivirt von Herrn Sell. Diese Einsendungen lebender Pflanzen waren uns um so wichtiger, als sie Herrn von Blume's Angabe, die Saule stehe gedreht, durchaus beslaligten. 4 und 5 wurden auf die bereits voUendete Tafel nachtraglich gesetzt. Eine nicht allzu grosse Blaltorchidee von der Tracht der Goodyeren. Blatter rundlich, spilz, am Grunde in stielige, rinnige Scheiden ausgehend; unterseits blass, mit rolhea Flecken, ober- seils liefgrun, mit bellen Adern. Bluthenstiel fein behaart, mit 2 — 3 Scheiden, oben Iraubig- Deckblatter rothlich, dreieckig, spitz, viel kurzer als kurzbehaarle Fruchlknolen. Sepalen drei- eckig, aussen fein behaart. Tepalen lineal. Lippe am Grunde sackig, beiderseits mil aufrechlen Lappcn, Miltelthcil lineal, vorn ausgebreitet, gestutzt, vor Spitze eine Schwiele; am Grunde zwei nach Innen gckehrte Hornchen. Sauk gedreht; Narbendecke zweilappig, lang vorgeslreckt, unterer Anhang der Saule herabhangeud, zweilappig. Tafel 96. I. 1—5. I. Ganze Pflanze. 4. Bliilhe seitHch — Tepalen und Sepalen abgeschnillen. 2. Saule -f . 3. Ausgebreitete Lippe -f. — Diese Figuren nach Irockenen Exemplaren. 4. Saule und Lippe +. 5. Lippe von oben gesehen +. Beide Figuren nach lebenden Originalen. iy* ♦ 228 m Tafel 96. IL 6 — 16. * Macodes marmorata RcJib. fil Diagnosin cf. supra. Dossinia marmorata Morre« Aan. Gand IV. 171. Cheiroslylis marmorata Lindl. in Tan Houlle Flore des Serres IV. 1848. tab. 70. p. 370. Journ. Hort. Soc. V. 79. Paxt. FL G. I. 14. Anoeclochilus Lowei Hort. 1 Macodes marmorata Rchb, fiL MSS. in Catalag der Orchideensammlung von G. W. Schiller p. 77. C. Koch Berliner Allgemeine Gartenzeitung 1857. p. 317. Habitus praecedeniis, sed bene major. Folia plus duplo majora, vaginae ampliores, laminae oblongae seu ovalae acutae, superne profunde velutino atrovirides, velutinae reli lucido aureo, demum subevanescenti; infra rubella. Pedunculus ultra pedalis validus, minute velutino glan- dulosus basi vaginis paucis oblongis abbreviatis velutinis vestitus, dein longe racemosus densi- florus, apice nunc cernuus, rubellus. Bracteae triangulae, quinquenerves ovaria aequantes. Ovarium fusiforme velutinum, Alabastrum perigoniale conicum basi postica (axi appressa) sac- catum didymum. Sepala ovata acuta. Tepala linearia acuta. Labellum basi ventricosa saccatum lot)is erectis antice acutis, postice cum gynostemio connatis, ulrinque gyrososulcatis, canalem intra limbum antice replicitum permitlenlibus; lobus medius ab ungue canaliculalo subquadratus fronle emarginatus. Callus conicus utrinque in pariete sacci lateraHs, callus triangulus bidentalus medio in fundo inter lobos laterales. Gynostemium clavatum. Androclinium immersum in cucullum obliquum. Rostellam relusum medio in processum elongatum utrinque apice unidentatum, corpore ancipilem excavatum (nunc in duos fissum). Fovea sub rostello angusto margine inferiore qua- dralulo insiliente, margines sub fovea membranacea marginali in processum exoavatum ligulatum apice retusuni, utrinque nunc dentatum extensL Anthera oblonga apiculata bene quadrilo-cellaris. Pollinia gemina in crure quovis caudiculae linearis apice bifidae, sectilia; glandula rotunda. Eine schon altere schone Gartenpflanze, die als Blatlpflanze uberaus beliebt immerhin ziemlich schvver sich Jang in guter Cultur erhalten lasst. Besonders schone Bluthenstande erhielten wir aus den Garten der Herren Van Houtte , Pescalore (hierbei ein wunderbares Exemplar, dessea Bliithenstand oben am Anfan^ des obern Dritttheils einen Seitenzweig trug [analog jener Orchis Morio, die wir in der Orchidographia europaea auf Tafel 150 abbildeten]), Nauen, Graf Thun, Consul Schiller. Einer altcn Sage nacb sollte die Pflanze aus Borneo slammen, obne dass jedoch wilde Exemplare von dort vorlagen. Neuerlich fand sie sich unter den indischen Pflanzen Dr. Hooker's und Thomson's: Khasia, 4000. N. 366! Slaltliche grosse Blaltorchidee. Blalter gross, frisch oberseits dunkelgrun mil goldigem Oder kupferigen Nelze der Adern, unlerseits rothlich. Bliithenstand fusshoch und hoher — der abgebildete ein sehr kleiner; fein und dicht behaart, rothlich braun, obenhin traubig. Deckblatter kurz dreieckig, um die Halfte oder zwei Dritttheile kurzer als der spindelformige Fruchtknoten. BlulhenhiiUe wie bei voriger, hellgelblich oder weisslich, mil roslbraunen Flecken. Lippe am Grunde mit Saule verwacbsen; sackig, dreitheilig, seilliche Abtheilungen halbrund, vorn eckig, miltle mit umgeschlagenrandigem rinnigen Nagel und ausgebreileter, vorn zweilappiger Platte; zwei kleine Schwielen am Grunde, davor eine dritle, grossere, kegelformige oder zweizahnige Schwiele. Saule kurz, oben ausgebreitet. Narbengrube eingesenkl. Narbendecke ein spatel- forraiger, eingedruckter Fortsatz, an dem unlen eine kielformige Warape (Fig. \6). Unten am m # 229 f n I Fuss der Saule ein zungiger Forlsatz mit umgeschlagenen Randern und vorn zweizahniger Spitze. Staubbeutel gut vierfacherig. PolJenmassen 4, aus keilformigen Abschnitten , auf an Spitze zwei- schenkeJiger Caudicula. Tafel 96. IL Bluthenstiel. 6. Saule und'Fruchtknoten von vorn +. 7. Bluthe seitlich, Tepalen und Sepalen abgeschnitten. 8, Langsdurchschnitt durch Saule und Fruchtknoten +. 9, Saule und durchschnittene-Lippe +. 10. II. Lippen von oben +-12. Saule schief von oben gesehen +. 13. Saule -}-. 14. Saulenspitze — man sieht die Einfugungss telle des Staub- beutels und eine zweitheilige Narbendecke +- 13. Pollinarium -f. 16. Narbendeckenfortsatz der eine Flugel abgeschnitten, damit man den kielformigen Fortsatz sehe -|-. f *« .\ "r'' Tafel 97. I / t Telipogou Boissieriaiitis Bchk fih r Affinis T. Klotzschiano : foliis ovatis, sepalis ovatis obtuse aculis, iabello subaequali. Telipogon Boissierianus Rchb, fil. in Seemann Bonplandia lY. 213. Bene caulescens. Caulis oblique flexuosus calamum columbinum bene crassus foliis dislichis cartilagineis ovatis ovatolanceolatisve veslitus. Lamina foliorum quatuor — sex lineas longa, duas tresve lata, margine crispula. Radices adventitiae validae sulcatae ruguloso insculplae tela arete cohaerente- Pedunculus gracilenlus terminalis supra basin univaginatus apice internodiis longiusculis, racemosus, triflorus- Bracteae ovatae apiculatae margine crispulae, prope tres lineas longae, duas basi latae. Ovarium pedicellatum pollicare. Sepala triangula supra nervum medium extus obtuse carinata. Tepala obtusangulorhombea acuta utrinque subquadrinervia, ima basi puberula, supra nervos et nervulos transversos obscure picta et effuse adspersa. Labellum sub- aequale, latins, bene acutum, utrinque quinquenerve, ima basi triangula puberulum, papillis candidis sericeis per discum sparsis (an guttulatura?). Gynostemium postice valde hispidura. Innovatio per gemmas axillares vaginas non perforantes. „Del Peru de la Cunta (cuerla?) de Saria. Herb. Pavon." Diese Etikelte lag bei dem einzigen Exemplare, im Besitz des Herrn Boissier, dem die Pflanze freundlich zugeignet. Stamm weit kriechend, mit dicken, furchigen Luftwurzein von fester Beschaffenheit. Blatter zahlreich, Platte sehr klein, rundlich, spitz, am Rande fast gekerbt. Blulhensland 4 Zoll hoch niit wenig Scheiden, die blaltige PlaUen entwickeln. Bluthe ziemlich gross, Sepalen dreieckig, Tepalen keileiformig, spitz, siebennervig, SeiLennerven verzweigL Einige dunkle Stellen. Lippe von ahnlicher Gestalt, in Mitle breiter; 10 — llnervig, mit feinen Punkten. Saule kurz, mil kurzen PapiUen. Tafel 97. L Pflanze aus Herrn Boissier's Herbar. __-B_-^- ^- i tl^ I f 230 Tafel 97. II. ^^ Telipogon andicola Rckb. fiL >*Afrinis Telipogoni tesselato LindL et aureo Lindl. ab illo diversus tepalorum labellique nervis non reticulatis, foliis angustioribus longioribus crenulatis, ab hoc foliis planis (nee convolutis), tepalorum nervis septenis, nee novenis, labelli nervis multo paucioribus. Telipogon andicola Rchb. fil. in Seemann BonpJandia III- 239. Caulis abbrevialus. Radices advenlitiae amplae tela Jaxa. Folia cuneato ligulata acuta, raar- gine plus minus crispula; sicca papyraceopergamenea; duos prope pollices longa, duas tresve lineas lata, superne favulosa; infima a radicibus advenlitiis perforata. Pedunculus anceps, apice racemosus, bi- usque quinqueflorus. Bracteae triangulae argute carinatae, pedicellis tripteris bene breviores. Ovarium tripterum demum capsulam ovoideam tripteram rostratam (subcer- nuam?) efTiciens. Perigonium tenue flavulum nervis purpureis (in siceo). Sepala anguste trian- gula supra nervum medium alalo carinata duas pollicis terlias longa, basi duas lineas lata; Tepala cuneato obovata obtuse acuta, sex- usque septemnervia, nervulis evanidis nuIJisve: ma- culae violaceae in ima basi papulis candidis introrsis hispida. Labellum subaequale apicem versus magis dilatalum obscure anlice sinuato repandulum utrinque quadri- usque quinquenerve, ner- vulis extimis obliquis bene conspicuis, forsan vivum obscure gultulatum; triangulum in ima basi violaceo puberulum. Gynostemium humile bene hispidum atroviolaceum. Western Side Boissier, Rchb, fil. 1848. N. 724. Jamieson! Herb. Niedrige Pflanze mit scblaffrindigen Luflwurzeln. Blatter linealzungig, mit feingekerbtem Rande.. Blulhenstiel zweischneidig; oben mit wenig gelben Bluthen. Sepalen dreieckig, Tepalen rund, am Grunde keilformig, oben spitz, siebennervig, Lippe breiler, vorn runder. Saule mit kurzen violetten Borslen. Tafel 97. II. Pflanze. -* Tafel 97. UL Telipogon FritiUmu Rckb. fiL Wswz. Nulli arctius affmis, sepalis triangulis, tepalis rolundalo rhombeis magnis, labello Iransverso elliptico, undulalione introrsa utrinque insiliente trilobulo. Telipogon Fritillum Rchb. fil. Wswz. in Seemann Bonplandia 11. 101. Humilis, tri- usque quinquepollicaris. Radices adventiliae tenuissime velatae. Folia a basi angusla oblongoligulata, apiculata, margine minutissime denliculala. Pedunculus rectus, sub- teretiusculus (obscurissime anceps), apice uni- usque triflorus. Bracteae triangulae aculae com- pressae, dorse carinalae, carinae alarum ad instar in pedunculo anguste descendentes. Ovarium pedicellatum bractea qualer fere, imo sexies nunc longius, latiuscule tripterum; sepala lalius Iriangula acuta, trinervia, nervulis nonnullis anastomosantibus. Tepala rhombeoovata, apice acuta, anguli lalerales obtusali, margines superiores plus minus obscure lobulati; nervi utrinque sex, * # 231 nervuli obliqui transversi basin versus; nervorum dorsum hinc minule velutinum; limbus minu- tissimo minutius microscopice denticulatociliatus. Labellum plus dupio minus, transverse ellipticum, margine ciliatulum, utrinque pone apicem, nunc etiam apice undulatione introrsa sinuatolrilobum, nunc re vera trilobum, nervi utrinque 11 — 12 radiantes, apice clavatodilalati subcontigui, micro- scopice velutini, discus pilosus. Gynostemii setae longae violaceae. Flos flavus nervis violaceis, a labellum forsan brunneum. In Peru von Herrn von Warscewicz gesammelt. Tracht voriger Art. Blatter ebenso, Bluthe gross, hellgelb, Lippe dunkelbraun, Streifen und Querbander dunkler, Sepalen dreieckig, seilliche gekriimmt Tepalen eiformig, spitz, mil 12 — 13 Nerven und Querbandern. Lippe rundlich, dreilappig, bisweilen nur so durch ein- geschlagene Rander; 25 Nerven, deren Enden dick keulig. Tafel 97. III. Bluthe. » f I Tafel 97. IV, Telipogon Warsceiv^iczii Rchb, fiL w E grege Telipogonis latifolii, labello flabellato, utrinque novemnervi, nervulis Iransversis nuUis. Telipogon Warscewiczii Rchb. fil. MSS. Duos lantum tenemus plantaeinsignis'flores. Ovarium pedicellatum poilicare, anguste tripterum, bractea triangula carinata praeter dorsum enervi plus triplo longius. Sepala triangulolancea, apicibus falcalo incurva, Irinervia. Tepala rhombea acuta utrinque pone nervum medium quinque- nervia, nervorum par unum seu paria duo basi confluenlia. Labellum flabellatum, antice obtuse acutura, undeviginti nerve, nervis utrinque novenis; nervi basin versus utrinque argute eminentes. Barba gynostemii valida parca. Loxa. V. Warscewicz. Auf der ersten Reise mit Hofmeisterella eumicroscopica, Oncidium hastiferum, Centropetalum Warscewiczii, Trichoceros platyceros gesammelt. Sepalen lineal zugespitzt. Tepalen eiformigrautig mit sieben Nerven, von denen die seit- lichen mittlern gegabelt. Lippe facherformig, vorn abgerundet mit Spitzchen, neunzehnnervig. Bluthe gelb. Tafel 97. IV. Bluthe. Tafel 97. V. I. Trichoceros armillatus Rchb. fiL AfGnis Trichoceroti parvifloro H, B. Kth. labelli partiUone media subcalceolari, basi velutina, sepalis tepalisq'ue ovatis acutis, foliis late ovalis acutis. Trichoceros armillatus Rchb. fil. in Seemann Bonplandia IV. 212. Caulis primarius lignosus calamum columbinum crassi^ foliis approximatis rosulifer. Folia inferiora squamas ovatas acutas sistentia, superiora tria oblonga acutata bene coriacea, inter- ♦ ■y 232 ■*r^ *^^ nodium inter duo suprema folia pseudobulboso lumidum. Pedunculus quinque- usque sexpolli- caris, teretius cuius, baud ita tenuis * infra medium univaginatus; apice flexuosus racemosus tri- M florus. Bracteaetriangulae acuminatae bene carinatae, Ovaria pediceJlata longitudine varia. Peri- gonium membrariaceum illo Trichocerotis parviflori prope minus. Sepala triangula super nervum * medium extus carinata. T^epala ovata acuta margine minutissime denticulata seu si mavis obscu- rissime subciliatula. Labelli partitio media oblonga acuta basi velutina imae gynostemii basi medio adnata; marginibus lateralibus inflexis quasi calceolare margine minutissime ciliolatum; ' partitiones laterales lineares obtusae obscure (violaceo?) maculatae hispidae. Gynostemii brevis postice hirsuti androclinium ereclum lanceum. ^. Peru. Pavon! In Herrn Boissier's Herbar. Blatter langlicb spitz an ziemlich festem runden Stamm. Bluthenstiel 4 — 5 ZoU hoch, oben Iraubig, Deckblatter dreieckig, viel kurzer, als gestielte Frucbtknoten. Sepalen eiformig spitz. Tepalen ziemlich ebenso. Lippe dreitheilig, Seitenabtheilungen lineal, vorn stumpf, mit violetten Bandern und Borstchen. Mitteltheil kahnformig, vorn spitz, gewimperl. s Tafel 97. V. Pflanze aus Herrn Boissier's Herbar. Ik ^ y Zu Tafel 97. Telipogon pamplonensis Rckb. fit. Affinis Telipogoni angustifolio, caule elongate, tenui, foliis abbreviatis linear! ligulatis, qualuor-tres lineas longis, vix unam latis, bi- usque tripollicari, medio univaginato, bractea minula, sepalis triangulis, tepalis ovalis septemnerviis, labello transverse circulari, nervis ufrinque quinis crassis nervulis trabeculiformibus Iransversis, callo velutino in basi. „Fleurs rouges d'un rouge fon?e." Pamplona. Baja 8500. Scblim 127. Wir sahen nur Ein Exemplar in Herrn Lindley's Herbar, von dem wir eine Zeichnung entnahmen. Eine Art vom Aussehen des Telipogon angusUfolius, allein mit kurzen, stumpflichen Blattern, runden Tepalen, fast runder, aber quergezogener Lippe mit Scbachbreladerung. Tafel 98. I. H. 1. ansiferam Rclib. fil Affme Oncidio suavi Lindl. callo labelli bene roslralo, labelli auriculis attenuatis bene retrorsis tabulae infrastigmaticae buccis medio abruptis, dein attenuatis. Oncidium ansiferum Rchb. fil. in v. Mobl u. v. Schlechtendal Bot. Zeitung 1852. p. 696. Rcbb. fil. in Otto Harab. Blumenzeitung 1857. p. 315. — L. F. Oncidium N. 162. Oncidium ensatum Hort. Be^l. Oncidium hieroglyphicum Ho^t. Berol. ex p. \^ ^4^ • 233 "^-i^ Dense radicans. Pseudobulbus oblongus flavidus, compressus, anceps, marginatus, basi vaginatus, bifoliatus; apice diphyllus. Folia oblonga acuta, vix quadripolh'caria ; sesquipollicem lata. Pfdunculus erectus vel pendulus, superne ramosus, rami arrecti, fractiflexi. Bracteae squamaeformes, parvae. Sepala et tepala oblongolanceolafa acuta undulata, intus apice excepto olivaceoatrata, ceterum flava. Labellum panduratum; auriculae ligulatospatulatae retrorsae; isthmus primum seraiovalus, dein constrictus, pars antica transversa, subreniformis , antlce emarginata. Callus tumidus velulinus; portio poslica lobulata, antica divergcnti telradactyla , rostro antice interposito, denticulis geminis utrinque. Labelli color flavidus, isthmo ac regione calli castaneo cincta, area interna triangula denlata; punctis castaneis supra callum. Gynostcmlum breve. Foveae limbus superne sub rostello tridentatus, ceterum ovalis; tabulae crassae buccae promi- nulae, supra basin abruptae. Alae seraiovatae extrorsum lobulatae, atroolivaceo maculatae. Fovea ipsa viridis. Dieses Oncidium entdeckte Herr von Warscewicz auf seiner ersten Expedition um Chiriqui bei einer Seehohe von 8000'. Ein in Berlin als Oncidium ensatum bestimmtcs Gcvvachs erschien uns langst sehr ahnlich, bis wir es endlich 1857 bei Herrn AUardt in Berlin antrafen. Kurz darauf bluhte es auch in Herrn Hofrath Keil's Garten zu Leipzig. Diese Art ist eigenthumlich durch ihre scharfrandigen , gelbgesaumten Bulbs. Blatter langlich, spitz, ziemlich kurz. Nebenzweige der Rispe aufgerichtet, zickzackig, wenigbluthig. Sepalen undTepalen fast schwarzbraun, mit gelben Spitzen und solcher Aussenseile; breit langlich, spitz, wellenrandig. Lippenohrchen schmal, lang, von ihnen aus eine allmahlige Vci^chmalerung bis zum grossen nierenformigen, vorn ausgerandeten Mittellappen; gelb; hintere Partlc braun, bis auf die Oehrchen; hinten eine sternig strahlende Partie hell, auf ihr die Schwiele, deren hinlere Partie breit wulstig, vordere eine funffingerige Platte; die ganze Schwiele sammtig, mit braunen Flecken. Saule kurz; Flugel balbrund, lappig, dunkel gefleckt; Saulengrund beiderseits mit stumpfeckigen Vorsprungen in Mitte. Tafel 98. I. Pflanze : Bluthenstiel abgeschnitten, daruber Spitze desselben. H. Ganzer Bluthenstiel verkleinert. + Tafel 98. % OnGidium cerebriferum Rchb. fit, auriculis brevibus retrorsis, antice reniformi auriculis retrorsis, callis acervatis postice quaternis rotundis, dein ternis rotund^, antice duobus curvatis forcipatis; gynostemio abbreviate, buccis a basi in medium amplis, ibi lobatis. n-fprnm Rrbh. fil. in V. Mohl u. V. Schlechtcudal Bot. Zeitung 18o2. 696. semiovatis Oncidium nee Lindl. Folia Oncidium 179. Sepala lanceolata acuta. Tepala aequiformia, sublatiora. Flos siccus valde atrofuscus. Mit vorigem von Herrn von Warscewicz gesammelt. Herr Lindley erhielt aus Versehen von uns dafur das ahnliche Oncidium confusum. Nachst Oncidium fasciferum Rchb. fil. Getrocknete Bluthe dunkelbraun Sepalen und Te- Palen lanzettUch, Tepalen elwas breiter, weUenrandig. Lippe : hinterer Theil fast vierecRig. mii 30 234 nach hinten stehenden Oehrchen, nach vorn verschmalert. Mitteltheil nierenformig, Lappen stark nach hinten, schmal. Zvvei Reihen kleiner Hocker milGrubchen, die schwach sammtig: hintere aus vier, vordere aus drei Hockern; davor zwei kleine krumme Zangenzahne. Saule sehr niedrig, dick. Flugel halbrund, lappig. Saulengrund erst schmal, dann mit breitern Fortsatzen. Tafel 98. 2. Bluthe +. Zu Tafel 98. E^L Oncidinm confasum Rchh. fiL Afline Oncidio cerebrifero Rchb. fil. et Ephippio Rchb. fil. labello postice quadrato auriculis valde obtusatis, portione antica reniformi multo latiori, callo medio semilunari, medio longe rostrato, utrinque appositis caliis ternis, mediis ligulatis retusis, poslicis anticisque acutis; gy- nostemio longiori; alis flabellato rotundis lobosis; tabula iufrastigmatica apice angulata. Oncidium cerebriferum Lindi. Folia Oncidium 179 (peccantibus nobis ipsis). Pedunculus prope quinquepedalis. Vaginae insertionis linea atrata conspicuae. Rami in apice divergcntes sen divaricati pauciflori. Vaginae stipantes semipollicares. Bracteae triangulae tres lineas longae. Flores illis Oncidii Baueri Lindl. aequales. Sepala et tepak lanceolata acuta (viridiflava?). Labellum videtur aureum disco postice rubro. Chiriqui. October. 3—6000'. v. Warscewicz. Bliithenstiel fast 5 Fuss hoch. Zweige abstehend, wenigbluthig. Deckblatler dreieckig. Bliithen wie die des Oncidium Baueri. Lippe viereckig, mit sehr slumpfen Oehrchen, vorderer Theil nierenformig, viel breiter; eine halbmondformige Schwiele mit langem Schnabel; beiderseits hinter einander drei Schwielen mit nach aussen gehenden Spitzen, vordere und hintere spitz, miltle geslutzt. Saule nicht allzu kurz, Flugel facherformig, vorn lappig; Saulengrund mit oben aus- springenden Ecken. Tafel 99. I. 1-5. * Oncidinm toIvox Rchh. fil. ( Plurituberculata C. Homoeantha * * expansa volubilia.) Affine Oncidio Schilleriano Rchb. fil. cristae centre penladactylo continue, isthmo subito contracto, foveae limbo integerrimo, columnae alls ovato triangulLs integerrimis. Oncidium volvox Rchb. fd. in Seemann Bonplandia 11. 13. Pseudobulbi oblongo pyriformes, paulo atlenuati, breves, utrinque obtuse tri- usque septem- costati, duos usque tres poUices longi, prope duos supra basin lati, primum viridiglauci , demura brunneo virides punctulis areolisque brunneovlolaceis nebulosi, diphyfli. Folia congenerum. Pedunculus orgyalis volubilis ramuliger. Ramuli a spathulis abbreviatis fulti, ipsi abbreviati, flexuosi, pauciflori. Bracteae squamaeformes ovarii pediceliati sextam non aequantes. Sepala ^ tepala lanceolata acuta hinc viva undulata; tepala subbreviora. Labellum panduratum, anguli 235 9^. poslici laterales rolundali lobo medio subaequilati, islhmus valde et censim contractus, lobus medius reniformis anlice emarginatus, limbus nunc crenulatus, nunc integerrimus. Callus ante basin pentodontus usque heptodontus, dentes ulrinque bini seu terni semitalcati antrorsi, dens inter anteriores dentes medius antrorsus; superaddita falcula utrinque; lamina utrinque den- ticulata; nunc melius, nunc pejus evoluta. Gynostemium gracile; tabula infrastigmalica ima basi vulgo constricta et medio emarginata, fovea integerrima, nunc angulo in basin insilicnte; rostejlum triangulo subulatum, pronum; alae triangulae integerrimae ; anthcra galeato rostrata carinata. — Flos flavidus maculis quibusdam brunneis; primum quidem viridulus; labellum in- tensius citrinum. Diese Art erschien zuerst, gesammelt von unserm hochverdicnten Freunde Wagcncr, in Herrn Keferstein's Sammlung zu Krollwitz bei Halle, cullivirt von Ilerrn Lebmann. Sie stand ein voiles Jahr in Knospe, Keine Ecke des Gewachshauses war sicber vor den Winkelzugen des colossalen BlulhensLandes, liberal] bin slieg oder kroch die unendliche Rispe, bis die Zu- dringliche urn eine Anzahl Stabe gewunden zur Einsicbt kam, nun bliebe ilir nicbls mehr ubrig, als endlich zu bliihen. Wasrener Sendungen. Sie bliihte einmal ganz klein bei Herrn Hofgarlner Wendschuh in Dresden mit ganz kurzem geraden Blulhenstiel. Gross ist die Verwandtschaft mit Oncidium Schillerianum Rchb, fil. Wir glauben, dass dieses durch die scharf gesagten Saulenflugel und die in die Narbe einsprlngendcn scharfen Ecken sich unterscheiden lasst. Dazu kommt, dass die Schwielen bei Oncidium volvox aus Finer Masse bestehen, wabrend sie bei Oncidium Schillerianum mehr von einander gelost erscheinen. Pseudobulbus langlich birnenformig, oben wenig vercngl, kurz, beidorseits mit funf bis sieben stumpfen Rippeii, mit braunvioletten Fleckchen. Blatter der verwandten Arten. Bluthen- stiel klafterlang, windend. Zweigiein kurz, kniebeugig, wenigblulhig. DcckbJatter schuppen- formig, nicht den sechsten Theil der Lange der gesliellen Fruchtknoten erreiclicnd. Sepalen und Tepalen spitzlanzettlich, im Leben hier und da weliig; die Tepalen kurzer. Linpe geigen- formig, hintere Ecken rundlich, fast ebenso breit als der vordere MiUclIappen; die eingeschnurte Ablheilung in der Milte allmahlig zusaminengezogen, Miltellappen nierenformig, vorn ausgerandet, der Saum bald vollig unversehrt, bald kerbzahnig. Eine funf- bis siebenzabnige Schwiele vor dem Grunde. Beiderseits zwei bis drei sichelformige Zahne, der Vorderzahn nach vorn^ ura- gebogen mit zwei, oft viel langern Seitenzahnen ; beiderseits noch eine gezahnte Platte, die ofl fast ganz fehlt. Saule schlank; unternarbiger Theil am Grunde zusammengezogen und in der Mitte ausgerandet, Narbensaum ganz gleichmassig, bisweilen jedoch ein unlen einspringender Zahn (Fig. 3). Narbendccke dreieckig pfriemlich, nach vorn gerichtet; Saulenflugel dreieckig unversehrt. Staubbeutel helmig, vorn mit Schnabel und mit Kiel fiber Rucken. — Blulhe gelb, mit braunen Flecken. Lippe dunkler gelb. — Beim ersten Aufbluhen erscheint dieselbe grunlich. Tafel 99. I. Ein kleines Stuck einer Rispe. 1. Lippe +. 2. Schwiele vom Grund der- selben +. 3. Saule von vorn +. 4. Dieselbe seillich, sowie die Schwiele seillich +. 30 * 236 f Tafel 99. 11. 6 — 8. ^ Oncidium cardiostigma Rchb, fiU (Plurituberculata Hymenoptera Homoeantha obsoleta.) Affine Oncidio tetroti Rchb. fil. labelli portione postica subaequilata, callo ligulato, postice lUrinque lobulo rotundo, antice lobulis tribus aucto. Oncidium cardiostigma Rcbb. fil. in Seemann Bonplandia 11. 91. Pseudobulbus gracilis oblongus angustus, anceps, utrinque bicostatus. Folia ligulata, apice valde inaequali biloba. Panicula macra* Bracteae spalhaceae ovario pedicellato multoties bre- I viores. Flores sat magni, illis Oncidii reflexi Lindl. subaequales. Sepala lanceolata obtuse acuta. Tepala sublaliora seu latiora. Omnia viva hinc undulata, flava, dense atropurpureo nebulosa. Labellum basi ima retrorsum breve auriculatum, dein subaequaliler quadratuni, dein reniforme antice bilobum; flavum, portione postica brunneo nebulosa. Callus supra descriptus. Gynostemium gracilentum. Anthera obtusa. Rostellum breve. Tabula infrastigmatica angusta. Alae utrinque geminae parvae triangulo obtusae superpositae, Wir erapGngen dies Oncidium allein aus der Sammlung der Herren Booth in zwei ver- schiedenen Jahrcn, Diese Herren gaben Mexico als Vaterland an. Pseudobulbus schlank, langlich, schmal, zweischneidig, beiderseits zweirippig. Blatter zungig, an der Spitze sehr ungieich, zweilappig. Rispe armbluthig , wenig verzweigt. Deckblatter scheidig, viel kiirzer als gestielte Frucbtknoten. Bluthen denen des Oncidium reflexum Lindl ziemlich gleichgross- — Sepalen lanzettlich, stumpf gespitzt. Tepalen elwas breiler, oder breiter. AUe diesc Organe im Leben etwas wellig, gelb, diclit schwarzpurpurn gefleckt Lippe am untersten Grunde nach hinten klein und kurz geohrt, dann gleichmassig viofeckig, dann nierenformig, vorn zweilappig; gelb; hinterer Theil braungefleckt. Schwiele am Grunde lineal, hinten mit zwei, vorn mit drei runden Lappchen. Saule schlank- Staubbeutel stumpf. Narbendecke kurz, Unter- narbige Tafel (Saulengrund) schmal. Beiderseits zwei kleine dreieckige Flugelchen ubereinandef. %^ Tafel 99. II. Sepalen und Saule ausgebreitet. 5. 6. Saule von vorn +. 7. Dieselbe seitlich Tafel 99. III. * Oncidium carthaginense Sw. B. Oerstedii Lindl. (Miltoniastrura.) Fioribus candidis roseo variegalis; labelli lobo antico abbreviato; islhmo elongato. Oncidium Oerstedii Rchb. fil. in Seemann Bonplandia 11. 91, Oncidium carthaginense Sw. B. Oerstedii in Lindley Folia Oncidium sub 130. Wir erhielten unter Herrn Dr. Oersted's Pflanzen aus Mittelamerika mehre sehr hSbsche, saubre Abbildungen ; unter diesen die beifolgende, ohne jedoch irgend eine Notiz, dass das Bild vergrossert ware. Dazu die Bemerkung: „ Specimen e Nicaragua floruit in horto botanico Haf- niensi Majo 1851." Der abweichende Lippenschnitt bestach uns, in dem Oncidium eine neue Art zu suchen, die vcrmoge ihrer Grosse, Farbenpracht und Schonheit ein Rival des On- 237 cidium Lanceanum sein mussle. Wendland die inKopenhagen eingelegten Bluthen , und es war unsere ernste Pflicht, Professor Lindley bei Bearbeitung der Gattung Oncidium fur die Folia unter VorJegung der Documente von dem Irrthum in Kenntniss zu selzen. Tafel 99. IV. 9 — 12t. "^Oncidium pachyphyllum Hook b, chrysoglossum. Recedit ab Oncidio pachyphyllo genuino labeUi segmentis lateralibus angustis, partitione antica latiori breviori; callo depauperato. Oncidium pachyphyllum b, chrysoglossum Rchb. fil. MSS. Wir erhielten diese Form aus dem Garten des Herrn Senator Jenisch, cultivirt vom Herrn Obergartner Kramer. Bei sehr blasser Farbung der Sepalen und Tepalen mil wenigen braunen Fleckchen zeichnet sie sich aus durch eine uberaus tief goldgelbe Lippe. Die Verhaltnisse derselben stehen am nachsten denen des Oncidium pachyphyllum HooL, das wir von Cavendishianum Bat. zu unter- scheiden ziemlich geneigt sind- Oncidium pachyphyllum ist die Pflanze mit kleinen blassen Bluthen, deren Sepalen und Tepalen gefleckt, deren Isthmus an der Lippe lang ist. Oncidium Cavendishianum Bat. diejenige mit viei grossern Bluthen von dunkelgelber Farbe, Sepalen und Tepalen ungefleckt, Isthmus der Lippe kurz. — Dnser Freund, Herr Hofgartner Wendland in Herrenhausen, bat diese ArLen lange beobachtet. Schon am 27. Februar 1853 schrieb Derselbe: mDIc Blatter des Oncidium pachyphyllum sind denen des Oncidium Cavendishianum sehr ahnJich, aber sehr viel kleiner, die Rispe ist viel kurzer, rothlicher und nicht so verastell; ohne der Biiithen zu gedenken. Dagegen sind die Blatter des Oncidium bicallosum Lindl. langer, sticlig verschmalert, immer hellgruner, Bluthenstand viel kurzer,' wenig langer als die Blatter, selten unten verastelt. Ausserdem ist die Farbe der Blatter bei Oncidium Cavendishianum sehr dunkel, bei Oncidium pachyphyllum heller, bei Oncidium bicallosum am hellsten." Tafel 99. IV. Bluthe. 9, Saule von der Seite +. 10. Saule von vorn +. Il.'^chwiele der Lippe seitlich +. 12. Dieselbe von vorn +. Tafel 100. I 1—6. Papperitzia Rchb. fiL Rodrig trianguh tridentato ante basin, callo anteposilo. coUocandum gynostemio utrinque longibrachiato , rostello to. Labeilum ligulatum basi saccatum dente lineari apice Papperitzia Rchb. fiL in v. MohJ u. v. Sclilechtendal Botanische Zeitung 1852. p. 670. 238 ^ Sepala et tepala ovalia, concava, apice lineari aristata, sepala lateralia basi connata vel subconnata, magis saccato excavala, Labellurn basi cum raarginibus gynostemii subcontinuum, ligulalum, canaliculatum, margines canalis ascendentes ad laminam ligulatum erectam, postice concavara, apice tridentatam; gibber anlice in basi laminae. Gynostemium humile carnosum, antrorsum, ulrinque alatomembranaceum, alae in brachia ligulata subito ascendentia superne productae. Androclinium ascendens, postice grosse unidentalum, dein marginatum, ad latus utrumque androclinii descendens; fundus androclinii convexus, ascendens in rostellum triangulum, apice bidentatum. Anthera semipyriformis, semibilocularis. Pollinia 2, exacte globosa, intra limbum caudiculae (e. g. Diadenii more) sessilia. Caudicula linearis basin versus in laminam rotundam dilatata. Glandula ovata, minuta. Stigma minutum sub processu rostellari. — Epiphyta mexicana, subebulbis sc. pseudobulbo minutissirao. Vaginae foliorum brevissimae, rugulosae, membranaceo limbatae. Laminae linearilanceae acuminalae carnosae. Pedunculus axillaris tenuis in specimine superne quinqueflorus. Bracteae triangulae ovariis pedicellatis ler breviores. Flores carnosuli anlhesi poslici. — Genus dicatum infauslo amico b. Papperitz, qui Hymenopliyllum tunbridgense in Saxonia dctexit. Papperitzia Leiboldi Rchb. fil. 1. c. Leochilus Leiboldi Rcbb. fil. Linnaea XVIIL 404. 1844. Von dieser Pflanze scheint nur das einzige Exemplar Leibold's zu existiren, welches uns in einer Flasche mit in Alcohol gesetzten mexicanischen Orchideen zukam. Jedenfalls stammt es von Zacuapan in Mexico. Wir fanden zuerst einen feinen rothlichen Hauch an den Bluthen. Eine niedliche Orchidee mit funf zweizeilig stehenden lederarligen lineallanzettlichen spitzeii Blattern. Das obersle auf einem sehr kleinen Pseudobulbus. Bliillienstand achselstandig in dem nachst untern Blatle, dunn, oben traubig, rait fleiscbigen rothlichen Bluthen, die zuerst um- gekehrt (also in ihrer ursprunglicben SteUung, die Lippe nach oben) stehen. Sepalen rundlich, gewolbt, grannig gespitzl, die seitlicben etwas verwachsen. Tepalen kleiner, ziemhch gleich. Lippe zungig, am Grunde sackig, beiderseits etwas mit dem Saulengrunde verwachsen; an dem sackigen Grunde einer aufrechlen linealen, oben dreizahnigen Platte und vor dieser ein Buckel. Saule vorn mit zwei linealen Aermen, zwischen denen aufsteigend die dreieckige, vorn zwei- zahnige Narbendecke. Staubbeutel birnformig. Zwei kegehge Pollenmassen auf am Grunde runder, dann linealer Caudicula. Tafel 100. I. Die Pflanze. 1. Bluthe seitlich, Perigonblatter abgeschnitten +. 2. Die Platte, die vor dem Sack der Lippe sich fmdet +. 3. Saule seitlich +. 4. Staubbeutel von unten +." 5. PoUinarium 4-. Tafel 100. II. 6 — 1 4 U. Cohnia Rchb. fiL Genus affine Odontoglosso, Oncidio, Sigmatostalidi gynostemio crasso anlice superne bi- brachiato, roslello interjecto abbreviato emarginato, labelli ungue basi trituberculato, cum basi gynostemii connato, anlice in laminam cordatam expanse. Cohnia Rchb. fil. in v. Mohl u. v. Schlechtendal Botanische Zeitung 1852. 928. Perigonium connivens, membranaceum. Sepala oblonga acuta. Tepala obtusiora, sublatiora, ceterum aequalia. Labellum planum, unsuiculalum. dein in laminam nnrdatn nvafam exnansum: 239 calli terni in ima unguis basi : duo tereliusculi anteposita carina rhombea. Gynostemium breve crassum, sub angulo obtuso in labellura pronum, antice utrinque brachiatum, brachia oblonga obtusa, laminata, paulisper antice curvato ascendentia. Androcllnium poslice unidentatum, ascendens. Rostellum obtusum, per longitudinem unisulcatum , apice bilobulura. Pollinia dcpresso pyriformia, postice biloba. Caudicula linearis. Glandula parvula, quadrata. — CJ. Cohn dicata. Cohnia quekettioides Rchb. fiL L c. Planta habitu Oncidii ascendentis cui et vaginis amplis brunneo fasciatis simile ; folio longo tereti ultra pedali. Pedunculus tenuis paucivaginatus, deflexus, apice spicatus. Flores parvi illis Polystachyae luteolae subaequales, vix aperti in specimine unico noto, Guatemala: Provinz Chantalas Mons Espina. 834. 4841 (XIV). Friedrichslhal. Das Unicum im Herbar des Wiener Museums. Ein bescheidenes Gewachs vom Ansehn und der Tracht eines Oncidium ascendens. Scheiden durrhautig mit braunen Querbinden. Blall stielrund, uber Fusslang (Spilze licgt nicht vor). Blulhensliel dunn, ubergebeugt. Bluthen klein. Sepalen langlich spitz. Tepalen eiformig. Lippe : Nagel lineal mit drei kleinen Schwielen, vorn quer rund mit etwas herzformigem Grunde. Saule niedrig, dick, oben beiderseits mil fleischigen platten Aermen, Tafel 100. U. Pflanze. 6. Biuthe -f. 7. Saule mit Lippe +. 8. Lippe +. 9. Saule mit Lippe +. 10. Narbendecke von oben +. 11. Staubbeutel von oben +. i± Derseibe von unten +. 13. Caudicula und Glandula -f. 14. Pollinium +. * 1 m # 240 Einige nachtragliche Notizen Pag. 12: tf 99 II »♦ »» Meiracyllium Rchb. fih Die Saule konnte mit jener der Camarotis Lindl verglichen , werden. VgL pag. 110. 18: Porphyrostachys pilifera Rchb. fil. fallt zusammen mit Stenoptera cardinalis Lindl 18: Aa argyrolepis Rchb. fil. : fur „angulo basilar! rostelli'' zu lesen „angulo basilari an- 85 88 88: droclinii <( 63 : Warrea tricolor Lindl. Hierher gehort Warrea Lindeniana Hort. et Henf. und Warrea bidentata Lindl. : Aspasia lunata Lindl. Hier fehlt das Citat : Rchb. fil. Orchidographia europaea Tab. 3. 1 L Renanthera labrosa Rchb. fil damals nur nach der Beschreibung Lindley's als Arrhyn- chium labrosum bekannt, die nach einer einzigen schlecht entwickelten Bluthe ver- fasst war, fallt zusammen mit Renanthera bilinguis Rchb. fil. Renanthera elongata Lindl. Hierher gehort als Synonym: R. micranlha Bl. pag. 87: Aerides elongata Bl. Ygl. Rchb. til. in Bonplandia V. 39. „ 129: Zu Miltonia flavescens Lindl. gehort M. Summidor Hort. als Synonym, „ 159 : Epidendrum Humboldli Rchb. fil. ist umzuwandein in Schomburgkia Humboldti Rchb. fil. Bonplandia IV. 328. 1856 — wir erhielten endlich die fehlenden Antheren. „ 202 : Phajus indigoferus Rchb. fil. Zoll. ist umzuwandein in Phajus bracteosus Rchb. fil. Zoll. in Seemann Bonplandia V. 42. Uebersicht Uber die Tage der Ausgabe. 4. Heft: Tafel 1 2. 3. 4. 6. 6. 7, 8. 9. ^ >» 99 Vf »^ >l It >f »f 5> n ft 9f 7f rf f9 9f ff n 34 44 54 64 74 84 94—400. >» >P 7 4 0. Text Bogen 4 20. „ „ 4 .30. 40. 50. 60. 70. 80. 90. f> f$ $7 »f rt 9$ 3. 6. 46 — 48. 49 — 24. 22 — 24. 4. April 4854. 4. Aug. 4854. 9. 20. Nov. 4 854. 40 — 42. 40. Sept. 1855 43 — 45. 44. Dec. 4 855 4. Marz 4856, 4. Mai 4856. 4. Juni 4 856 25 — 27. 24. Nov. 4856 38 — 30. 45. Oct. 4858 K' \ m- e 1 s e r. '5 Die in Parenthesc eingeschlossenGn Ziffern bezeichnen die Nummern der Tafeln Seite Aa Rchb. fil 48 Aa argyrolepis Rchb. fil 18. 240 Aa paleacea Rchb. fil 18 Acineta Chamaecycnoches Hort. -1 94 Acineta cryptodonta Rchb. fil. (70.) 194 Acineta erythroxantha Rchb. fil. (70.) 493 Acineta sella turcica Rchb. fil. (70.) -195 Acineta Warscewiczii Hort Beig 493 Acineta Warscewiczii Klotzsch 4 93 Acropera armeniaca Lindl S2 Acropera citrina Hort 54 Acropera cornuta Klotzsch 52 Acropera flavida Klotzsch SI Acropera flavirostris Hoffmsgge 54 Acropera fuscafa Hort. 54 Acropera LoddigesH Lindl 54 Acropera pallida Hort 54 Aerides elongata Bl. 240 Aerides falcatum Lindl. ( 92. ) 220 Aerides Larpentae Hort, 220 Aerides matutina Bl 90 AUemteinia Humb. B. Kth 47 Altensteinia Rchb. fil 47 Altensteinia fimbriata Hb. B. Kth 4 8 Altensteinia paleacea Kth. .., 48 Altensteinia pilifera Hb. B. Kth 48 Altensteinia Sceptrum Rchb. fil 48 Angraecum rubrum Rumph 87 Anguloa Coryanthes Klotzsch : . . 424 Anguloa grandiflora H, B, Kth 424 Anguloa Hernandezii Kunth 420 Aiiguloa squalida EndL Popp 481 Anoectochilus Lowei Hort, 228 Anoectochilus Yeitchianus Hort. 227 Arachnis moschifera Bl 89 Armodorum distichum Kuhl. v, Hass 87 Seite Arrhynchium labrosum Lindl - 88. 240 Aspasia Lindl 82 Aspasia Biberiana Rchb. fil 83 Aspasia epidendroides Hort. 85 Aspasia epidendroides Lindl 83 Aspasia fragrans Klotzsch 83 Aspasia liturata Link 83 Aspasia lunata Lindl. (34.) 82- 85. 240 Aspasia lyrata Rchb. fil • 84 Aspasia principissa Rchb. fil 84 Aspasia variegata Lindl 83 Aspasias interritpta Hoffmsgge 83 Batemania Meleagris Rchb. fil, {66.)* 485 Bifrenaria Harrisoniae Rchb. fil. (94.) 224 Bifrenaria inodora Lindl. (94.) 223 Bifrenaria tyrianthina Rchb. fil 223 Bollea Rchb. fil 487 Bollea violacea Rchb. fil. (66.) 487 Brachtia Rchb. fil 74 Brachtia glumacea Rchb. fil. (29.) ' 76 Brachtia sulphurea Rchb. fil. (29.) 75 Brassia dnnamomea Lind. 426 Brassia Clowesit Lindl 430 Brassia Gireoudiana Rchb. fil. Wzw. (32.) 79 Brassia havanensis Hort. 4 26 Brassia KeiHana Rchb. fil. (45.) 426 Brassia Wageneri Hort 426 Calanthe cubensis Lind. Rchb. fil 206 Calanlhe granatensis Rchb. fil • 206 Calanthe mexicana Rchb. flL (79.) 205 Calanthe phajoides Rchb. fil. (79.) 207 Cattleya Brysiana Lemaire 476 Cattleya epidendroides Hort 209 Cattleya flavida Klotzsch 209 Cattleya Holfordi HarL 209 Cattleya lobata Lindl 248 t 242 Seite Callleya Luoddemanniana Rchb. fil 29 CaUleya luleola LindK (83.) 209 Callleya maxima Lindl. (95.) 225 Caitlcya Meyeri Regel 209 Caitlcya modesta Meyer 209 CaKleyn salmon colour llorl 209 Cattleya Trianrtri Und 78 Caltleya Urselli llort 209 Callleya Wagencri Rchb. fil. (13.) 28 Caitlcya Warscewiczii Uchb. fil. (31.) 78 CeulrciM l.ilnm Mnill. 9G L<'Mlrorf*tnlnm dislidiiim Lindl • 9G Contrnpotalum Warscewiczii Hclih. fil. (38.).... l)t'. Ccnilochilus biglnndulosus ni. (77.) 203 Ceraiochilus (ir audi floras Lodd i ! 7 CvnttothiUa oculatns l.odd 120 (litii ostylh viavmorata Lindl 228 Chelonuntficrn cymbidundis Wyssm 212 Claysocycnis Rclib. fil. 162 Chrysocycnis Schlimii Lind. Rchb. til. (fl-i.) .... 162 Co»'lngyne Rochusseiiii Dc Vr. (85.) 212 Coclogyne Thuniana Rchb. fd. (46.) 127 Cohnia quekellioides Rchb. fil. (luO.) 230 0.1 IV Lindl 107 Colax IlarrUoniae Und! 224 Colav jugosus Liudl. (41.) .■ 107 folax pluvantlwra Lindl ^. . 1 07 Colav viridis Lindl 1 07 Crocodrilanlbe Xiphizu^^a Kclib. 111. Wzw. (6.)... 10 Cryplo^^fttrcus scriptns Schddw. 16 Otyptosanus srriptus Scheidw 15 CifmhiJium Irislc Hook 204 Cymhidium IrUle Ftoxb. 204 C^ripi'diftm fioissitrianum Jtchb, fil 3 fyprtpcdinm caridnnm Lindl 3 Cypripedium caxtdaUm Lindl 3. 70 Cypripcdium narlucgii Rchb. fil 3. 70 Cttpript'dium numboldli H -u' 3 Cypilpt'dium Klotzachianitin Rchh, fit 3 Cypripedium Lindlefinnnm Sehomb 3 Cffpt tpcdhtm Imffifolinm Rrhh. fiL \\:w, 3 Cvpriprdinm patmifolium lindl 3 Cnpript'dium Schlimii Lind 125 Cypripedium WarKccwkiianum Rchb, fit. 3 Clfrlochilum lla^uc€n$ Lindl, 129 Cyrtochllum Kanrinskii Rchb, fil 1 33 Clfrioihilum stellatum LindL m DendroPiurr^ mggregatum Kih 211 Dcndrobinm Harrisomaf ILwk, 2i i Dcndrocolla gracilcnta Rchb. fil. (85.) 213 Dcndrocollft rhopalorrharliid Rchb. fil. (86 ) . . . • 214 Dwdrocolla Zolling*Ti Rrhb. fil. (86.) ?I3 Diadeniiun Popp. Endl , . . 43 Diadonium micranthum Pflpp. Lndl. («.) 43 DiglyphOM Bl ....... . t07 Seite Diglyphosa lalifolia Bl. (80.) 207 Dossinia marmorata Morr 228 Eborih'ngues 109 Epidendrum. Eintheilung 134 Epidendrum calcaratum Fl. Flutn 223 Epidendrum Cattleyae Jlort 209 Epidendrum chiiiquense Rchb. fil. (57.) 104 Epidendrum cochleari folium Siv 148 Epidendrum fastigiatum Puiz, Pav 139 EpidcndrumFridericiGuilielmi Wzw. Rchb. fil. (ol.) 158 Epidciidnim frulex Rchb. fil. (37.) 95 Epidendrum Ilnmboldli Rchb. fiL (62.) .... 159. 240 Epidendrum. leiohulbon Hook ^ C3 Epidendrum Lunaeamm A, Meh 1 03 Epidendrum ovale Sw ' '^^ Epidendrum penladactylum Rchb. fil. (i8.) 137 FpidciidriTTn jdiyinaloglossum Rclib. fll. (57.)... 164 Lpidendnim P^eudepideiidrniu Rchb. fil. (53.)-. 100 Epidendrum pulchclhm Sw ^ '*^ Epidendrum quadrafum Klotzsch ^ ' ^3 Epidendrum varicusum Batcman. (56.) 1*^3 Epidendrum Vieji Rchb. fil. (48.) • • • • '-^^ Epidendrum AVarscewiczii Rchb. fiL (2G.) ...... 69 EpistephiamFridericiAugusli Rchb. fil. Wzw. (1 u.6.) 1 Fernandezia acuta Lindl '00 Fcrnandezia elegans Lindl Llook, Journ < 00 Fernandezia elegans Lodd ^"^ Fernandezia longifolia Lindl *^' Fernandezia parlhenocomos Bchb. fil ^^^ Fernandezia robusta Klotzsch ^^^ Chiabreghlia calanthoides A. Rich. Gal 205 Qhicahrcghtht mexicana A. Rich. Gal • • • 205 Gomeza tenuiflora Lodd *' Gongora Ruiz. Pav ** Gongora nrmeniaca Rchb. fil " Gongura nlropurpurea Hook ** Gongora Boolhiana llort *'*' Gongora bufonia Lindl " Gongora bufonia b, leucochila llffgge *3 Gongora fnlva Lindl ^^ noncora galeala Rchb. fil ** Gongora Galrottiana A.Rich. Gal ••*• ^ Gongora Ilcisteri llort "* Gongora histrionica Rchb. fil ^ Songoras irrorata llffgge ^^ Gongora JenischU llort ** Gongora leucochila Lem " Gongora mnmlata Lindl ^^ Gonp'ua nigrila Lindl ^ Gongora odoratissiina Lem ^ Gongora quadricornis Ihrt °* Gongora quinfiuenervis Rui2. Pav M Gongora retrorsa Rchb. fil. {?<>.) M- ** Gongora saccata Rchb. fil ** Gongora Scaphepborus Rchb. flL Wzw. •* 243 Seite Gongora Seideliana Rchb. fil. (20.) 54. 55 Gongora Shepherdii Ilort 54 Gongora stenoglossa Rclib. fil. (20.) 53. 55 Gongora truncata Lindl 54 Gongora tricolor Rchb. fil S3 Gongora vitcUiiia Ilort, 8* Tlexadesmia crurigera Lindl. (59,) 168 Hexadesjnia divaricata Ilort. Paris 168 Hexadesmia micrnnllia Lindl, (59.) I'^O Hexadesmia stenotcpala Rchb. fil. (59.) <0^ ilofmelsiera eumicroscopica Rchh. fil 44 Ilofmeislcrella Rchb. fil 41 llofmeislerella eumicrospica Rclib. fd. (18.) it „HnnlIeya** Lindl 183 Uundeiia cerina Lindl 181 nuntlcya marginata Ilort 62 Uunllcya Mclegris Lindl 1 85 Ilunileya semliflora Bat 1 87 Ihiutleya tfjrianthina Hort 1 87 Keferstcinia Rchb. fil 66 Kcfcrsleinia graniinca Rchb. fil. (25.) 67 Keforsteinia sanguinolenta Rchb. fib (25.) 67 Kefersleinia slapeHoides Rchb. fil. (25.) 69 Kegf'lia Houlteana Rchb. fd. (20.) ^ 45 Koellensteinia Rchb. fil 6* Koellensteinia Kcllneriana Rclib. fil. (24.) 64 Laelia Boothiana Rchb. fib (91.) 218 Laelia grandis purpurea Rchb, fil 218 LaeUa purpurata Lindl. var. praetexta Rchb. fil. (G I .) 1 75 Laelia virens Ilort 218 Leochilus Leiboldi Rchb. fil 238 Leochilus scriptus Rchb. fil. (6.) <5 Lepanthes Sw 1 *** Lepanthes andrenoglossa Rchb. fil. (50.) .. 1 H. 157 I-^panlhes aquila Borussiae Rchb. fil. (50.) 118. 157 Lepanthes avis Rchb. fil. (50.) 1**- '^^ Lepanthes biloba Lindl 1*^ Lepanthes capitanea Rchb. fil (49.) 1**- 1^3 L'Tanlhes cassidea Rchb. fil 1*® Lcpanlhes cochlearifolia Sw 1 ^*^ •Lepanlhes concinna Sw 150 Lepanthes cyanoptera Rchb. fil. (49.) U5. 153 Lepanlhes erinacca hchb. fil. (49.).. 1151. 154 Lepanthes Gargaxilua Rchb, fil 1W Lepanthes helicocephala Rchb. fil 150 Lepanlhes Janiiesoni Lindl '3* L**panlhe9 lonoptera Rchb. fil - ^'^^ LepanlhesLindleyana Oersted el Rchb. fil. (50.) 149. \oo Lepanthes Loddigesiana Rclib. fil •• <** Lepanthes mcsochlora Rchb. fil 1*' Lepanthes monoplera Lindl 1** Lep'inlhes mucronata Lindl - • 1*'^ Lepanthes nubicola Rchb. fiL 1*^ L^nthco Nummuhria Rchb. fil 1** LepanUies orbiculala Lindl 1*^ « fieftfl Lepanlhes oloslalix Rchb. fib (49.) U6. 152 Lepanlhes papyrophylla Rchb. fil 151 Lepanlhes Pristidis Rchb. fil. (50.) iil. 156 Lepanlhes ptcropogon Rchb. fil 146 Lepaullies pulchella Sw 1 i?5 Lepantlics ruscifolia Rchb. fil. (19.) 450. 154 Lepanlhes sanguinea Hook 147 Lepanlhes Srhiedoi Rrhb. fil. (50.) 144. 1B4 Lepanthes tridcntatn Lindl Uft Lep:tiiihes Iridculata Sw.. 143 Lepanlhes Turialvac Rchb. fib (50.) 151. fr^« Lepanthes nrolepnbi Rrhb. fil. . . ,.". 151 Lepanlhes Vesperlilio Rrhb. fil 1*3 Lepanthes Wascncri Rchb. lil. (50.) U8. 158 Lhnodorum flos acris Sw 89 Limodorum wnculaiuni licinw 21' Lnrkharlia Hook •^'' Lockhartia arnla Rchb. fil 1^^ Lockhartia clegans Hook '00 Lockharlia goyazcnsis Rchb. fil. (39.) 101 Lockhartia lunifera Rchb, fib (39.) HH. 103 Lockharlia micranlha Rchb. fil. (40.) 100.106 Lockhartia mirabilis Rchb. fib (40.) 100.106 Lockharlia Oerstcdii Rchb. fib (40.) »00. 105 Lockharlia palMda Rchh. fib (39.) 100.102 Lockharlia parthenocomos Rchb. fib (40.) 101. 104 Lockhartia Weigelti Rchb. Rchb. fil. (40.) 100. 104 Louisia antennifera BL (78.) *•* Louisia brachystachvft lib (78.) ^^4 Louisia trichorrhiza Lindl. e. p *0* Louisia zeylanica Lindl. (77.) 204 Lycaste Darringtouiae Ilort ^24 Lyconjormium Rchb. fil 1*^1 Lycomornnium squalidum Rchb. fib (64.) ^^^ Macoded Lindl ^^^ Macodes lanccolnla Hchb. fil 226 Marodns mnrmorata Rchb. fib (ati.) 2i6. 2*7 Macodes Petola Lindl. (lui.) -iit). 228 Macrochilu^ Fryanux hnw. \^eitc 1 29 Masdevallia cocciaea Linden. (74.) 19" Ma^df'vnlha olr»phanliccps Rrhb. fil. AVzw. (3.).. 6 Masdernllia elephantircps var. pacby:..^ala Bchb. fib (74.)f '^^ Masde^allia M^leagrj^ Lindb (75.) in« Masdevalha pumila Popp. Endb (75.) 2<^»^' Mn . . Stanhopea oculata Lindl Stanhopea quadricornis Lindl , Stanhopea Ruckeri Lindl Stanhopea saccata Bateman Stanliopea tigrina Bateman Stanhopea tricornis Lindl Stanhopea velata Morr Stanhopea Wardii Lodd Stanhopea Warscewicziana Klotzsch ...... Stanhopeastrum ecornutum Rchb, fil Stelis Porpax Rchb. fil, (60.) - Stenoptera Cardinahs Lindl ] Taeniophyllum ZoUingeri Rchb. fil. (77.) .. Telipogon andicoJa Rchb. fil. (97.) Tehpogon astroglossus Rchb. fil. (7.) Telipogon Boissierianus Rchb. fil. (97.) . , . Telipogon Fritillum Rchb. fil. Wzw. (97.) . Telipogon pamplonensis Rchb. fil Telipogon Warscewiczii Rchb. fil. (97.) - . . Tetragamestus modestus Rchb. fil. (49.) .. Tridachne virens Liebm T i 246 ■ Seite ^ " . Seite 424 Trichoceros armillatus Rchb. fil. (97.) 231 44 8 Tnchocerosmiiralis Lindl 23 424 Trichocerog parvillorus Hb. B. Kth. (9.) 24 4 24* Trichoceros platyceros Rchb: fil. (9.) 22 L " 44 9 Trichopilia hymenantha Rchb. fih (7.) , 45 4 20 Trophianthes zonatus Scheidw. . . . . , 85 449 Uropedium Lindenii Lindl. (45.) 32 420 Vanda coerulea Griff. (5.) 8 r 423 Vdnda coerulescens Hort. Journ. . 8 422 Vanda Lowei Lindl 89 4 49 Vanda suavis Lindl. (42.) 26 420 Vanda Sulingi Bl 87 4 47 Warscewiczella amazonica Rchb. fil. Wzw. (93.) 222 44 9 Warscewiczella discolor Rchb. fil. (93.) 221 422 Warscewiczella marginala Rchb, fil. (23.) 64 449 Warscewiczella velata Rchb. fil. Wzw, (23.) 60 4 24 Warrea bahiensis HorL 30 175 Warrea bidentata Lindl ■, . . 240 240 Warrea discolor Lindl 224 202 Warrea graveolens Ilort > 66 230 Warrea Lindeniana Henfr 63. 240 4 6 Warrea marginata Rchb. fil. ., 62 22? Warrea quadrata Lindl 62 234 Warrea tricolor Lindl. (24.) 63 r 232 Zygopetalum aromaticum Rchb. fil. (73.) 1 96 234 Zygopetalum gramineum Lindl 68 42 Zygopetalum stapelioides Klotzsch -t 07 48 # ;^ Druck Ton F. A, Croclr/'// //' // rrri/r. ^A' r i : dti 6. L f^7. ^^^tp^cc^. ■/e l^ei^^t^/i^ ^ ,.A^it^cc//i Rchh.fil, Jff. i3-23 c/l^/lCXfO^^l^ Brhh. til. Ji Tf. \ iZT ^-_/2.<-^> ///^//'ar/////^ //////^ //i //v ^i/i . ai/r/u}/^// ^i/eJ'u/it/i///?i Fop/yij/ EnJi.IV. 2i^ fyf///,i .^a^yy^^t^^ i^ Jir/ifi, :fi7. 2S Z8 uPt^A vV^/ '//ic/£^n J '/'/^A'/yr/ t^ Luj7f0^i Erhi, £il. li zm. vC/Aj^/ cl7 ^-/«. i f 7. // I Ji4>hr ^z // *47/iy y ^/> S ^ 40 TT? ena^if/ur Hclih. £'IJI f2^^. ^/ r .ff . s. itf^^ fttV'K n 7 r\ 3 4 CD IS 17 te ti jr. ■f- m ,_^y^^ ^t^cf^/i c^r/rj nuA^ ^vu^m IMM. M ff-rr.S4^mn/pjfa//.r f W7 7/// // frf ^r/il. i^/. /Tr^y^?i^'r^^r. >VA> f/^' /f/M/ >///"' '/r//'a^ JrAl Bl SMr>'^4/ >''. ■- C . til. d^i. 9. I. JT. . '^/r/i^vv/'^,/ y/^frt^ff/' <>/•//.! MM/i-^ M. ' y. />^f^^'^^^'-^ Jtx-^S.Jil ^^-ou at du. JO Z/_z ^//n ■//.. 1^/ ^ ^c/^i^^^^^^^ ^yt^^^e^a:/u ^fAiKM'L Jlt^ £ /V/^////^/^// y /Tr j^c^i. :/?/. V JiW>/>. Jf/. J H W lf^gn*r. /_ J JfM (/e7. jff 7 1^,4 nf' ft / i^.jr^ //'/////?// //////J AWj3. A' I TI^'Tvz frAt^rj^u -rr ^■^ ^.^^ rf/ M /2 f////fU^ , J// ///'/-> Znif/f /i /// fii d^ ,» - A /J. jr^- \ c: C r ^ .r-' w c -V c J ->J ■ y- ^ a ^^^'^ ^-^ ^ vrr/r///'/'^ /(r//A J/l. ' *vt.*«v *i^./f.// /// y,'/ ■ >. Hr'ff'' /* ^n. \ 1 ^// ■ /// // fA /^y /aA/r//J^JJ^rM M j*?^*- /l: umm.aj. du. /5. ^1 7f^ »^ensr et.M3 ^l J^/ i ///// I /////r//// Zxnr/i. .'>^- 1b\ T%M^ I // • Ji4U.£l J^.. /c^i^/Kj^/z/i/a//^ //I. //a/'Jrr/^'/r^// lu^hkiil. II ^. r4-^S.' Vv rufz/U/^ \> /•Af»f/ff/rffff'rf Fr/f^ Jil- ^'rhi*' . i a I /_ .\> 7 Z Z H i s. ^^re//a rf/m/4;/-pJ^c>///rr/ JiSkfil /// ^///v//////// rm^inrc^ Jlchh.IiL ^ WWa^en^^ -nlJCcal' A^././. //>. LITM. i e era a mrJ^f^'^ mrn/eJtUri Erhb.iil. IfT rr-.o.^^ if^^i^ra t^aca^ ndAa^ R^ih. fiL jr ii~i^ jtjih fif, j,./_ ..9(^ r/f^N'/'oaUVJa Bclii. Ill, Siftitrdl^sc 20. I. ■? ///f '/////' Pr/t/* /r'l. JiimM^ 2/. /y^// /^/ r///r •r//^j j(^///^/A T> 7 ii fa. cA/ l_^ r't/ ^'L >•» I r f * 1 / r v/A '^//' ,/.////// ' ; /■////////// /// : :/. f . f, //,f//a/)/-^ MM /'^^ jT^j XIM f '^3. f .A .*»^ •// / , ■ a^: 24. / /I. ^ /_.'/ /A/y/rt/ /r/rr/'/- /^rm^ ^- ^"- "f- , /^,'//' //•//>'/ //u/ ■ ^r///,r/y^^/^'/ /!'■/,/> /}■/. Sohste^, .ic. / /?.'AA . J ■ / 7' M /Z-, /4. //^^i/^^ IiM /^L Jl2^f/. y?y/;w//'//V/ '/^v//w/ ji^/?^'- ^y- i' A ^ ^ .*_/' my* rl J vC>^^' yf/ .i^ ^ 6\ \ '< (^ //////' /////'/r/// I r//';w '/////■;.// J!r/f/jJ}/. fflW iiL ./.-.'. 27. / Z '/'//'/// f///'i^///^ ////// ' iUf.iu /•/ /-/ / '/y/^/y // \ I^r/f 6. A /. J ^ -^ 2/^. 4 7 / 2. V y/^/Vy^'^/^^/^ ^^- ^ rare /^,//V/^ AMM,M4^s. ."^fry^/^/rr^/^^^ IZM. ^^^^^r rf^&Mhl M /V//A ft7< 2// / • ^^/v^/vy/V/? /7 v//^//>/V 7///'^a jPi'/iA Jil 7T. f m/k /a. J . rfiiff^' ja t I / ra//// ' I /^//. /////// t^ .V J.-/ j» r 7. i r / V 2^M. M. ^MS.Mdel SdiereV. 32. l^JT^r/iH^//^ /rrvur//^??a .ffSA £l U()W2. i.Scheri\. a cy-f^ rfr/a///my r^yf /'a//^^^^'u^^^^^^/i^' J^'/il. ///. J^M Al Jf/. -XVu- /■fr 6*i s € S 4 ///^/rf^/l y X a^/i/:^Y.i^^ .l/jj{/L JUL £l d^. ' C-//' ^ J. /4 /7 f3 fO I/-//- ^^^>////////^/y/ //m/////'//frlm//. E n^uv.r 'A . //////w/////^/ ^7 -M^ ^l M. .* -I. /, U^Z^>€^/i ///?n /ir///n^ ZmdlJ II. \ f^3. i . r^i/\ r-H r^i/'Jfy//rf Jlcy/ik ///. JL:UJil i/el r t r^ 31 k <^ -^-^^^^^^ • //m /r///r.T AM, £7. ' :/ 38, M 7cf 8 ZO iS ^O /7 S 72 2. f9 13 /4 J^/S. "/^ ^ //^^ /ra^^^^/irc^z^/:^ i^jy^J. /z'l ^*f _ /4 . f,.'-^^^^^/.?*^:^^ ^^,MMpH^. : /tT. ^^^/^/./ ^//i//. ^z -/^' /^ .^ 3/P f ' + IT if s fO 7 c> ■ ■■,' ' //uMJlfIil).JrlM ^ f r/^j^/i/o -f/t^rra/z/A/ry^c/i^. Jil. fo. //, ^H/^"//. r"///^/ //, i / M/i h7. i' 7 iMjel #^ -.'// .r,- 4/ '^' yy ^.///J Zl7/r//. Mi J?/ ^^/ TrAr^r/^ '' / Y///^/ t yi// / A^i^'^V. z^/^. A}'//A ///. a.u.±i/. i^)r/t4'rr/i ,i t s /iWi^ /!/ ^£^ ^^//A//^ A/ /a // // it Mil fil. *^*mr ^q 40-. ( {?r/^^^//^/' - '^yA^//?/'^^y'^^^ ^^'^'^ ^^' iiWf^rr/i\'i JL^/ildfi. /. aSZ; t^c//Z6ay '*>«.J«?.«6^ cyuy?i^:/i^ayl{Al. M X Vitrei ^u 4S. 4 JZ -^^-^ ^^U^:^^^^^ Uy//I Jr^/^r^//// my ^Md /z'l. SMM. del. 7/. s. e. ^ ^^y/f y jVr//A SckareJI ^c 4 h «» ^y 6^^/7f//^',V jMAM ^^'- ^ ^^^^^^//^^ \ "^/Yi JMAM M.9^rz ^^^. ^/r//^fap//'tz ^^^tzld^l L^ ^V^i/cYs ^'^^ ^rM J?Z /T/^ //. c/'. e^^///^^^^^ JfrJ^, v^ KTM^/'/f Ki'i\ r .^ja "1 I / y Zf U fO %. \ ^^ V .2?^ 7 *? zo 13 fZ s V *\ A 77" «^ £c^A/il.Is.7.^af^^J BiM/il. m. RdibM. IfTff S^b.M. K'^ m e J" 7 Zf Z4 Zf ;?7 «-f clt/J^a^/.a (J^/t/^rr/y a^FSh fiL. n. 17 a/. ^^. a^ii^Ca TW C 22. 2a. a<^M^i 'e-/^/^6 ^j^ ^ff Krfth. frZ m. SeA^r^ 1 % 1 In ^^^^^^^^ Y' ^//^r ////// f Vv c/^'/vr/ O'i y////^ ///// Mhi'is . SfA^. ///. Ji^£/ ,W '■t- S2 ^^u//^///^y /Y///^ ///// /^r^/miy J^r/i/?. ^7, ^^y^Tfrr ^^,£,M. M dtl. Ji: ■^■F r. SJ. r/^r. ^^/^ /i//r///// ' J^i'M J// -^'■^'•^ £l M^fJT , ■2^ a M /^/'//<^ ra /////* /a lu//-. ////a -. '^ y^/z/j/A/^A VU///.£L /'•^iM.dtZ, K.^c^t'r^ff^c. ss. J T / (^l^y/^^/^/^/^v////^ /^'7 ^/^^7>^/ y /^./. /^//n- Jf/^//^v/,//' ^M. fi/. Ji'^i Al M 4 Q'^ry'^gj-r ■-v, / ' ' / / X '/' y .t r7 /. \ ^^'- / /( hM / / 68. 4 ^ // fj I i^4^. ^J ^/^' J^rM, m. jr.S^7. ^fAj^/r/. V//// M B^JT^/if W.^^/z. MeU.m.J^. '^y// IfrA/^. /zl. If. V.y _ n. i i^//-r7 J?r/;/,. fH. ^Sr^^f^i^ rt' ss. It. s u:fi//^//^i ^^/ m. '^ -^o. ertiy Ljju/Z, H. C^U ?/?///7//^//ii j/^/?^/?j/ia/// 7?c/i/j.At ^ €a, O^rjtEdreLILSiA^ ^ J^cAereU sc \ 6'0. Ms. -r^>'A/^<^//.'.^^2^^^v^ ^^^ //^/j/^'//^^/ J*4:/jA//7. # V^ Z^ ^^A Jzl 7^ /o- fz. F-- ^//r^///7//:,y/,-^y//^, y^^^ ^/, : c'/Vf. /. //A?/?;^^^ J^rJ^. //l /Z^_ /j^ /j: z',/ C>*^ ^v^^fttj«r-w: ^i^^.v TtcAA S/ . '- 4f^^ff ^4. , y -^ ^^ ^' r ^ r^ A//////. /v/y-. ^//v/ .'//',/ V/^ T^v/.^. /;/ JZm* r j^ SrArr^'/f j'c 62 ^•/^ / ///'//// // /// JW.A /;•/, ^MA2.,^. Kydu^r^^ , rr t I ej. r /// /// ^^u.:rry,,^,.,,Jfr/,Afi2.K3.7. ^^^^Jj/, AM /}?. -Ji i e4. s 2/^€^///^/'//it^/ ?// '7 ^^fM/Z/zC/ ?ny JSc/i7?. /i/. juH0. nl d^i. \\\'/}^rf/7 .r, jrv/t^rf ^r - rr/v /^a^ J?r/i^, /}'/. B^/a iii ^i SchrreU sc €e. m I u .M.f-S.t /? ??f/7 r/r//y^yJ /lo7/A /iZ ^ o-R r. //e/i l•/^fu€^ ^ir^v^/^/ S^Ai^. M, £cA^ /i/j£l. Scheneii sc. ? 67. ^//a.r/'/A/ y /^/ y£/ ^thfrsM^r^ 74. I.M /. z. J. './^/ A. ^/yr^///^z e6?i:^Y /i^/i I m//. M 71:1 jr*z ^ V- 'a/: ^ '^^^^MiM •<^^ M^M Ji7. m^n^ SeAjffS^ •rr. 7J. z //. iMAmS /(/ :. r^n . / 76: / / ITz fT. -^•Afj&AZ ^>r*/ ^trAZ./i/ %ffA^9r^ .^r- 77. IM. 4. . A '^^y^^^ ye/{jf/^/^// ^r^^^p/^'^ ^^>^/' /^/- M 7F J^. 7.^' raA^f/////.i ^/prf^r^r f/^//r':wJ Bl ^_ fA /^i^'f^r/ /^Yr^^^^y* A /k ^if" j9/t *■ J ■**l^l'V/ // T. /„./. ///.j/^/ i/^^/r^4/Aj J?/ y7v? - . ^/ J/i^^'M //^ /7 ^fM.* J*/ J>A0r^ •yr y "Jr 7S, y. 7. jz. s. /i/A^^ ?/ir*T//Y/^?a JPM/^, j^Z jy ^ s ^^/. M ryf>/f/e%/ JPrM S/. SJur»M ^^. V \ \ \ \- .? i 90. / //^.J/7 /^fr^^//^/ 7^1. '/ /U ^-Z. •S^h •er ^/ r ^^//Am/Z^^'^J^/^^^ ^/^://Y //^//'^// ^r/i/^. yy/. Ht. , ^ /V/ /'//>' ^V^'*"-^'' r c 3 Z a//^^' ^/^^ Z ^-^ 'y- X W/^rf? 1777^/ V^/^U^'- ^f^ ^ -^ ^ /^///^ ** lUi ^J^ \ V/^/ /////// /^./^/^/// /Zs^U.r/r /f////yyf /////// jTr/^A y^y. .ZZ 7. j^ O, f.y^y>///Y^///A,j J'JA/// ■^« r- ^^^f .v,r ''zyy /// ' r ^^t^f >r //' *»Jf^ //// y 7). 'r * ^ s f 4. Sf-3 ^. ^V.V7 (WK ■?^ ^ t- / '''^,f///»f'n ^'M. M J^ *■■< ^'^ ^ ^^0^ T mm rfg ,* ffZ z 1/^4. V//V. /ir>?y^^/? A^^;^^:/ jPr/i^. /^ra .^^<9.^ ^ /7?^ t^^\ V "> Y> //^ /"y^/ Jir/iA ^Z JiA^r-e^^r. .y,\: (f •' I/. A.- '/ // M^ \ ■,,m M /Z ^^.' ^A' ///// rr////i B7, ff ^ s s:j. ^^tYr/7?F^^ ra 7^?^^ /^Aj/^/r^v^r^^^ jiZ Z-A^ ScAe^f'ff rr ^yv/' /:/'// /^//^ J^.AAj^/, .)'._;,-. 'j-i JiS /r/ M \ ^. / / / r" / \ \ ) y / ^^r/'K^ // ^ /^> ^A/, ^/ // // yfW^/.. /}/. Jtt. S ^ m gui relj^k^ tti Jrt r . J J^^.^J2, i •* ■j'f'^a^^^F^JS'taS i,^.^. / ^' A"/ r//% V /// _Zr7? r//. ^ rt , /a/: S3. I I \ \ r / /;>/vv/v/^^5v^/^^ r//,uv*/^>/^ ^r/t^, /r7. JZ^ .9. X > ^r ;v/ ak r >/// ( v/ ^r/iA/}7, MTr?!^ Scker»U sc '> \ / / y / / / / .* i' •-r+HM^ft' *? X/ S4 ft ta / ■Cr- Q/Y/^e/ii^i^/: ^z ^^^r /r> / v^/ -Zz V? <^ JT, /- //. i^^;/W. ^f^^^Vze^ v^::y?^ v^i^. ^^/.^ /^^ ^-/. ■StJ^mreil •^e i / V////^v//7 /?/^r.i^/^??r7 y//^y/. K-vt/' h/ ,/t'/ cTo}. j-«;. /, /^s. : - /l€V€' t/U£U -A> /a ^/hc^, _Zr /a // ^//rzr^i^/Y//^^i J^r/^A jTz/. IfMi fil i/^L /^tvn^ I c J M- €^////r^/7*'^// r/zi^Cf'/z'/rz// JifV/A //'/. /r • -^'/^>v*^>/'vwt/ //////>////,/ y^; ^J*j / / \ \ w 1 ti . ^\ r-^ // 2 fy//.i:Ya/t \ ////// ?^r>//^t^a JtrA/?. //Z JZs^Z f/iVr /v/^ J/M ?^i^ /// Zr/icff. /F.9. /?. ^ u<:A r//i /////// // /u r,ff/ /// . J?r/a /il Jrl. 4J/vi,/^*»i*7*rr /. / r v/Cv/V/V j7r/iA /^/. //o\j4 r^/://////// o'^/^/'/'^//{^//Uir ^^//A /{'/ ji- J'.iAffr^-r.